Dz.U. 2024 poz. 113

DZIENNIK USTAW
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Warszawa, dnia 30 stycznia 2024 r. Poz. 113

OBWIESZCZENIE
MARSZAŁKA SEJMU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
z dnia 24 stycznia 2024 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o ekonomii społecznej

Na podstawie art. 16 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i nie- których innych aktów prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1461) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jedno- lity tekst ustawy z dnia 5 sierpnia 2022 r. o ekonomii społecznej (Dz. U. z 2023 r. poz. 1287 ), z uwzględnieniem zmian y wprowadzon ej ustawą z dnia 7 lipca 2023 r. o świadczeniu wspierającym (Dz. U. poz. 1429) oraz zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem 17 styczni a 2024 r.
Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia tekst jednolity ustawy nie obejmuje art. 71 ustaw y z dnia 7 lipca 2023 r. o świadczeniu wspierającym (Dz. U. poz. 1429) , który stanowi:
„Art. 71. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2024 r., z wyjątkiem:

art. 4 ust. 1: a) pkt 3 – w zakresie osób, którym w decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia potrzebę tę określono na poziomie 85 i 86 punktów w skali potrzeby wsparcia, o której mowa w art. 4b ust. 1 ustawy zmienian ej w art. 39, b) pkt 4,
c) pkt 5 – w zakresie osób, którym w decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia potrzebę tę określono na poziomie
78 i 79 punktów w skali potrzeby wsparcia, o której mowa w art. 4b ust. 1 ustawy zmienianej w art. 39 – które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2025 r.;
art. 4 ust. 1: a) pkt 5 – w zakresie osób, którym w decyzji ustalającej poziom potrzeby wsparcia p otrzebę tę określono na poziomie
75–77 punktów w skali potrzeby wsparcia, o której mowa w art. 4b ust. 1 ustawy zmienianej w art. 39, b) pkt 6
– które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2026 r.;
art. 37, art. 38, art. 42, art. 43 pkt 2 i 7, art. 44 pkt 3 lit. b i pkt 4, art. 47, art. 49, art. 50, art. 52–54, art. 57, art. 59, art. 60, art. 63 ust. 5 i 16, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia;
art. 40 pkt 13 i 14 oraz art. 61, które wchodzą w życie z dniem 1 sierpnia 2023 r.;
art. 39, który wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem:
a) pkt 5 w zakresie art. 6b3 ust. 4 pkt 1, który wchodzi w życie z dniem wdrożenia rozwiązań technicznych umożliwiających świadczenie usługi określonej w art. 6b3 ust. 4 pkt 1 ustawy zmienianej w art. 39, określo- nym w komunikacie, o którym mowa w art. 66, b) pkt 10 –13, które wchodzą w życie z dniem ogłoszenia;
art. 56 pkt 1, art. 67 i art. 70, które wchodzą w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia;
art. 56 pkt 2, który wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia, z mocą od dnia 1 lipca 2023 r.”. Marszałek Sejmu: S. Hołownia

Dziennik Ustaw – 2 – Poz. 113

Załącznik do obwieszczenia Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 stycznia 2024 r. (Dz. U. poz. 113) USTAWA
z dnia 5 sierpnia 2022 r. o ekonomii społecznej
DZIAŁ I
Przepisy ogólne
Art. 1. Ustawa reguluje:

organizację i zasady działania przedsiębiorstwa społecznego;
zasady uzyskiwania i utraty statusu przedsiębiorstwa społecznego oraz nadzór nad przedsiębiorstwem społecznym;
instrumenty wsparcia przedsiębiorstwa społecznego;
zasady i formy wspierania rozwoju ekonomii społecznej przez organy administracji publicznej;
ochron ę danych osobowych w związku z realizacją celów wynikających z ustawy.
Art. 2. Ilekroć w niniejszej ustawie jest mowa o:
ekonomii społecznej – należy przez to rozumieć działalność podmiotów ekonomii społecznej na rzecz społeczności lokalnej w zakresie reintegracji społecznej i zawodowej, tworzenia miejsc pracy dla osób zagrożonych wykluczeniem społecznym oraz świadczenia usług społecznych, realizowaną w formie działalności gospodarczej, działalności pożytku
publicznego i innej działalności o charakterze odpłatnym;
innej działalności o charakterze odpłatnym – należy przez to rozumieć działalność, o której mowa w art. 170 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2023 r. poz. 900, 1672, 1718 i 2005 ), działalność kul- turalną w rozumieniu art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 194 oraz z 2023 r. poz. 1662 ) oraz działalność zarobkową kół gospodyń wiejskich, o której mowa w art. 22 ustawy z dnia 9 listopada 2 018 r. o kołach gospodyń wiejskich (Dz. U. z 2023 r. poz. 1179 ), jeżeli nie jest działalnością gos podarczą;
jednostce tworzącej podmiot ekonomii społecznej – należy przez to rozumieć podmiot, o którym mowa w art. 10b ust. 1 i art. 29 ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób nie pełno- sprawnych (Dz. U. z 2024 r. poz. 44) lub art. 3 ust. 2 i art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o zatrudnieniu socjalnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 2241 ), który odpowiednio zorganizował warsztat terapii zajęciowej, utworzył zakład aktywności zawodowej lub centrum integracji społecznej lub prowadzi klub integracji społecznej;
osobach prawnych organizacyjnie powiązanych – należy przez to rozumieć co najmniej dwie osoby prawne, z których jedna posiada kontrolę w rozumieniu art. 4 pkt 4 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumen- tów (Dz. U. z 2023 r. poz. 1689 i 1705 ) nad pozostałą osobą prawną lub pozostałymi osobami prawnymi;
podmiocie ekonomii społecznej – należy przez to rozumieć:
a) spółdzielnię socjalną,
b) warsztat terapii zajęciowej i zakład aktywności zawodowej,
c) centrum integracji społecznej i klub integracji społecznej,
d) spółdzielnię pracy, w tym spółdzielnię inwalidów i spółdzielnię niewidomych, oraz spółdzielnię produkcji rolnej,
e) organizację pozarządową, o której mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie (Dz. U. z 2023 r. poz. 571), z wyjątkiem partii pol itycznych, europejskich partii politycznych, związków zawodowych i organizacji pracodawców, samorządów zawodowych, fundacji utworzonych
przez partie polityczne i europejskich fundacji politycznych,
f) podmiot, o którym mowa w art. 3 ust. 3 pkt 1, 2 lub 4 u stawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie;
osobie zagrożonej wykluczeniem społecznym – należy przez to rozumieć:
a) bezrobotnego, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocj i zatrudnienia i instytucjach rynku pracy (Dz. U. z 2023 r. poz. 735, 1429 , 1723 i 1737 ),

Dziennik Ustaw – 3 – Poz. 113

b) bezrobotnego długotrwale, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy,
c) poszukująceg o pracy, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 22 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrud- nienia i instytucjach rynku pracy, bez zatrudnienia:
– w wieku do 30. roku życia oraz po ukończeniu 50. roku życia lub
– niewykonującego innej pracy zarobkowej, o której mowa w art. 2 ust. 1 pkt 11 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy,
d) osobę niepełnosprawną w rozumieniu art. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecz- nej ora z zatrudnianiu osób niepełnosprawnych,
e) absolwenta centrum integracji społecznej oraz absolwenta klubu integracji społecznej, o których mowa w art. 2 pkt 1a i 1b ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o zatrudnieniu socjalnym,
f) osobę spełniającą kryteria, o których mowa w art. 8 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy spo- łecznej (Dz. U. z 2023 r. poz. 901, 1693, 1938 i 2760 ), g) osobę uprawnioną do specjalnego zasiłku opiekuńczego, o której mowa w art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 28 listo- pada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 390, 658 i 1429 ), h) osobę usamodzielnianą, o której mowa w art. 140 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej (Dz. U. z 2023 r. poz. 1426 i 1429 ) oraz art. 88 ust. 1 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej,
i) osobę z zaburzeniami psychicznymi, o której mowa w art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. z 2022 r. poz. 2123 oraz z 202 3 r. poz. 1972 ), j) osobę pozbawioną wolności, osobę opuszczającą zakład karny oraz pełnoletnią osobę opuszczającą zakład poprawczy,
k) osobę starszą, o której mowa w art. 4 pkt 1 ustawy z dnia 11 września 2015 r. o osobach starszych (Dz. U. poz. 1705),
l) osobę, która uzyskała w Rzeczypospolitej Polskiej status uchodźcy lub ochronę uzupełniającą;
7) reintegracji społecznej – należy przez to rozumieć działania służące odbudowaniu lub nabyciu i podtrzymaniu umie- jętności uczestniczenia w życiu społeczności lo kalnej i pełnienia ról społecznych w miejscu pracy, zamieszkania lub pobytu, w tym rehabilitację społeczną osób niepełnosprawnych;
8) reintegracji zawodowej – należy przez to rozumieć działania służące zdobyciu nowych kwalifikacji, kompetencji, wiedzy
i umiejętności w celu odbudowania lub uzyskania i podtrzymania zdolności do samodzielnego świadczenia pracy na rynku pracy i awansu zawodowego, w tym rehabilitację zawodową osób niepełnosprawnych;
9) usługach społecznych – należy przez to rozumieć działania z zakresu, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1–14 ustawy z dnia 19 lipca 2019 r. o realizowaniu usług społecznych przez centrum usług społecznych (Dz. U. poz. 1818);
10) zatrudnieniu – należy przez to rozumieć zatrudnienie, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 43 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy.
DZIAŁ II
Przedsiębiorstwo społeczne
Rozdział 1
Organizacja i zasady działania przedsiębiorstwa społecznego
Art. 3. 1. Status przedsiębiorstwa społecznego mogą posiadać podmiot ekonomii społecznej, o którym mowa w art. 2 pkt 5 lit. a oraz d –f, oraz jednostka tworząca podmiot ekonomii społecznej, prowadzące:

działalność odpłatną pożytku publicznego, o której mowa w art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności
pożytku publicznego i o wolontariacie,
działalność gospodarczą, o której mowa w art. 3 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2023 r. poz. 221 , 641, 803, 1414 i 2029 ),
inną działalność o charakterze odpłatnym
– jeżeli spełniają warunki określone w ust. 2, art. 4 ust. 1 oraz art. 5–9.

Dziennik Ustaw – 4 – Poz. 113

Status przedsiębiorstwa społecznego mogą posiadać podmiot ekonomii społecznej, o którym mowa w art. 2 pkt 5 lit. a oraz d –f, oraz jednostka tworząca podmiot ekonomii s połecznej, jeżeli Skarb Państwa, jednostka samorządu terytorial- nego , państwowa albo samorządowa osoba prawna nie posiadają nad podmiotem ekonomii społecznej kontroli w rozumieniu art. 4 pkt 4 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsume ntów, z wyłączeniem spółdzielni socjalnych założonych przez osoby, o których mowa w art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2006 r. o spółdzielniach socjalnych.
Art. 4. 1. Działalność przedsiębiorstwa społecznego służy rozwojowi lokalnemu i ma na ce lu:

reintegrację społeczną i zawodową osób zagrożonych wykluczeniem społecznym lub
realizację usług społecznych.

Działania z zakresu reintegracji społecznej i zawodowej realizowane na rzecz osób zatrudnionych w przedsiębior- stwie społecznym nie są wykonywane w ramach działalności gospodarczej prowadzonej przez przedsiębiorstwo społeczne.
Art. 5. 1. Przedsiębiorstwo społeczne zatrudnia co najmniej 3 osoby na podstawie umowy o pracę lub spółdzielczej umowy o pracę. Każda z tych osób jest zatrudniona w wymiarze co najmniej 1/2 pełnego wymiaru czasu pracy.
W przedsiębiorstwie społecznym działającym w celu, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 1, co najmniej 30% ogółu osób zatrudnionych stanowią osoby zagrożone wykluczeniem społecznym, wykonujące pracę na podstawie umowy o pracę lub spółdzielczej umowy o pracę. Każda z tych osób zagrożonych wykluczeniem społecznym jest zatrudniona w wymiarze co najmniej 1/2 pełnego wymiaru czasu pracy.
Przez ogół osób zatrudnionych, o którym mowa w ust. 2, należy rozumi eć osoby świadczące pracę na podstawie stosunku pracy, stosunku służbowego, umowy o pracę nakładczą lub umowy cywilnoprawnej lub osoby prowadzące jedno- osobową działalność gospodarczą niebędące pracodawcami świadczące na rzecz przedsiębiorstwa społecznego u sługi przez nieprzerwany okres co najmniej 3 miesięcy.
Przedsiębiorstwo społeczne informuje osobę zagrożoną wykluczeniem społecznym, o której mowa w art. 2 pkt 6 lit. g, o skutkach podjęcia zatrudnienia w zakresie prawa do specjalnego zasiłku opiekuńcze go, o którym mowa w art. 16a ust. 1 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych.
Art. 6. 1. Przedsiębiorstwo społeczne w przypadku każdej zatrudnionej osoby zagrożonej wykluczeniem społecznym, do której został udzielony instrument wsparci a, o którym mowa w art. 21 lub art. 22, opracowuje i realizuje indywidualny plan reintegracyjny przez okres nie krótszy niż okres, na jaki został udzielony ten instrument, lub nie krótszy niż okres zatrudnienia danej osoby wymagany w związku z udzieleniem tego instrumentu.
Indywidualny plan reintegracyjny jest opracowywany przy aktywnym uczestnictwie osoby zagrożonej wyklucze- niem społecznym i ma na celu podniesienie kwalifikacji zawodowych i kompetencji społecznych tej osoby.
Indywidualny plan reinteg racyjny zawiera w szczególności informacje o:

sytuacji społecznej i zawodowej osoby zagrożonej wykluczeniem społecznym;
planowanych działaniach z zakresu reintegracji społecznej i zawodowej;
zakładanych efektach planowanych działań z zakresu reint egracji społecznej i zawodowej oraz sposobie ich oceny.

W przypadku przedsiębiorstwa społecznego będącego jednostką tworzącą podmiot ekonomii społecznej, która zorga - nizowała warsztat terapii zajęciowej, utworzyła centrum integracji społecznej lub prowa dziła klub integracji społecznej , indywidualny plan reintegracyjny stanowi kontynuację dotychczas realizowanego indywidualnego programu rehabilitacji, indywidualnego programu zatrudnienia socjalnego lub kontraktu socjalnego.
Przedsiębiorstwo społeczne będące jednostką tworzącą podmiot ekonomii społecznej, która utworzyła zakład aktyw - ności zawodowej , nie sporządza indywidualnego planu reintegracyjnego w przypadku osób realizujących indywidualny pro- gram rehabilitacji zawodow ej i społecznej.
Art. 7. 1. Przedsiębiorstwo społeczne posiada organ konsultacyjno -doradczy, w którego skład wchodzą wszystkie osoby zatrudnione w tym przedsiębiorstwie.
Jeżeli liczba osób, o których mowa w ust. 1, przekracza 10, organ konsultacyjno -doradczy może składać się z przed- stawicieli tych osób w liczbie nie mniejszej niż 3.
Do kompetencji organu konsultacyjno -doradczego należy w szczególności:

zapoznawanie się nie rzadziej niż raz w roku z wynikami działalności przedsięb iorstwa społecznego oraz wyrażanie opinii w tym zakresie;
opiniowanie regulaminu pracy lub zasad organizacji pracy ustalanych przez przedsiębiorstwo społeczne oraz propono- wanych zmian w tym zakresie;
opiniowanie planowanych działań przedsiębiorstwa s połecznego, w tym na rzecz reintegracji społecznej i zawodowej.

Dziennik Ustaw – 5 – Poz. 113

W przypadku spółki, o której mowa w art. 3 ust. 3 pkt 4 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, która uzyskała status przedsiębiorstwa społec znego, funkcję organu konsultacyjno -doradczego
pełni rada nadzorcza albo komisja rewizyjna.
W przypadku gdy spółdzielnia socjalna uzyskała status przedsiębiorstwa społecznego i której założycielem jest osoba prawna lub w przypadku gdy liczba członków s półdzielni socjalnej jest mniejsza niż liczba pracowników niebędących jej członkami, funkcję organu konsultacyjno -doradczego pełni spotkanie konsultacyjne, o którym mowa w art. 7a ustawy z dnia 27 kwietnia 2006 r. o spółdzielniach socjalnych.
Art. 8. 1. Przedsiębiorstwo społeczne nie może:

udzielać pożyczek osobom prawnym organizacyjnie z nim powiązanym ani swoim członkom, członkom organów tego przedsiębiorstwa, osobom zatrudnionym w tym przedsiębiorstwie ani osobom, z którymi osoby zatrudnione w tym przedsiębiorstwie pozostają w związku małżeńskim, we wspólnym pożyciu albo w stosunku pokrewieństwa lub powi- nowactwa w linii prostej, pokrewieństwa lub powinowactwa w linii bocznej do drugiego stopnia albo są związan e z tytułu przysposobienia, opieki lub kur ateli, ani zabezpieczać ich zobowiązań mieniem przedsiębiorstwa społecznego;
przekazywać majątku na rzecz osób, o których mowa w pkt 1, na zasadach innych niż w przypadku osób trzecich, w szczególności jeżeli przekazanie to następuje nieodpłatnie lub na preferencyjnych warunkach;
wykorzystywać majątku na rzecz osób, o których mowa w pkt 1, na zasadach innych niż w przypadku osób trzecich, chyba że to wykorzystanie wynika bezpośrednio z celu statutowego;
dokonywać zakupu towarów lub usług od osób pr awnych organizacyjnie z nim powiązanych lub podmiotów, w których
uczestniczą osoby, o których mowa w pkt 1, na zasadach innych niż w przypadku osób trzecich lub po cenach wyż- szych niż rynkowe.

Przez osoby zatrudnione, o których mowa w ust. 1 pkt 1, rozu mie się osoby wymienione w art. 5 ust. 3. Art. 9. 1. Przedsiębiorstwo społeczne nie przeznacza zysku albo nadwyżki bilansowej uzyskanych z wykonywanej działalności, o której mowa w art. 3 ust. 1, do podziału między swoich członków, udziałowców, akcjonarius zy i osoby w nim zatrudnione.
Do podmiotów ekonomii społecznej, o których mowa w art. 2 pkt 5 lit. d, które uzyskały status przedsiębiorstwa społecznego, przepisu art. 183 ustawy z dnia 16 września 1982 r. – Prawo spółdzielcze nie stosuje się w zakresie udziału w części nadwyżki bilansowej przeznaczonej do podziału między członków zgodnie z zasadami ustalonymi w statucie.
Art. 10. 1. Przedsiębiorstwo społeczne sporządza roczne sprawozdanie i przekazuje je w formie elektronicznej woje- wodzie właściwemu ze względu na siedzibę przedsiębiorstwa społecznego w terminie do dnia 31 marca roku następującego po roku, za który jest składane to sprawozdanie.
Roczne sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

informacje dotyczące przedsiębiorstwa społecznego:
a) nazwę i formę prawną,
b) adres siedziby oraz dane kontaktowe,
c) NIP, numer identyfikacyjny REGON oraz numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, innej ewidencji lub innym rejestrze;
szczegółowe informacje o:
a) podjętych działaniach dotyczących reintegracj i społecznej i zawodowej osób zatrudnionych wraz z osiągniętymi efektami,
b) zatrudnieniu, z uwzględnieniem warunków, o których mowa w art. 5 ust. 2, c) korzystaniu z instrumentów wsparcia, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24–26.

Roczne sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, przedsiębiorstwo społeczne sporządza:

pierwszy raz za rok kalendarzowy, w którym uzyskało status przedsiębiorstwa społecznego;
ostatni raz za rok kalendarzowy, w którym utraciło status przedsiębiorstwa społeczneg o.

Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres i wzór rocznego sprawozdania sporządzanego przez przedsiębiorstwo społeczne, uwzględniając potrzebę zgromadzenia jedno- litych informacji niezbęd nych do oceny prawidłowości realizacji przez przedsiębiorstwo społeczne jego celów oraz spełniania warunków do uzyskania statusu przedsiębiorstwa społecznego.

Dziennik Ustaw – 6 – Poz. 113

Art. 11. 1. Wojewoda po przeprowadzonej weryfikacji poprawności i kompletności informacji zawarty ch w rocznym sprawozdaniu, o którym mowa w art. 10 ust. 1, przedstawia corocznie, nie później niż do dnia 31 maja roku następującego po roku, za który jest składane to sprawozdanie, ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego sprawozdanie
zbiorcze z informacji zawartych w rocznym sprawozdaniu, o którym mowa w art. 10 ust. 1. 2. Sprawozdanie zbiorcze, o którym mowa w ust. 1, jest przekazywane przez wojewodę ministrowi właściwemu do spraw
zabezpieczenia społecznego w formie elektronicznej.
Rozdz iał 2 Zasady uzyskiwania i utraty statusu przedsiębiorstwa społecznego oraz nadzór nad przedsiębiorstwem społecznym
Art. 12. 1. Uzyskanie statusu przedsiębiorstwa społecznego następuje na wniosek podmiotu ekonomii społecznej, o którym mowa w art. 2 pkt 5 lit. a lub d –f, albo jednostki tworzącej podmiot ekonomii społecznej, w drodze decyzji woje- wody właściwego ze względu na siedzibę tego podmiotu albo tej jednostki.
2. Wniosek o uzyskanie statusu przedsiębiorstwa społecznego zawiera:

nazwę i formę prawną wnioskodawcy;
adres siedziby wnioskodawcy i miejsce wykonywania planowanej działalności;
NIP, numer identyfikacyjny REGON i numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, innej ewidencji lub innym rejestrze;
określenie celu działalności, o którym mowa w art. 4 ust. 1;
planowany przedmiot dominującej działalności.

Do wniosku o uzyskanie statusu przedsiębiorstwa społecznego dołącza się dokumenty potwierdzające spełnianie przez podmiot ekonomii społecznej, o którym mowa w art. 2 pkt 5 lit. a lub d –f, albo jednostkę tworzącą podmiot ekonomii społecznej warunków, o których mowa w art. 3, art. 4 ust. 1, art. 5 oraz art. 7–9, w szczególności statut, umowę spółki lub inny dokument o tym charakterze oraz odpowiednie uchwały i regulaminy.
Przepisu ust. 3 nie st osuje się do spółdzielni socjalnych.
Art. 13. Przedsiębiorstwo społeczne jest obowiązane zgłaszać wojewodzie zmiany powodujące naruszenie warunków, o których mowa w art. 3, art. 4 ust. 1 oraz art. 5–9, oraz wskazać przyczyny naruszenia tych warunków w terminie 14 dni od dnia zaistnienia tych zmian.
Art. 14. 1. Wojewoda wzywa przedsiębiorstwo społeczne, pod rygorem utraty statusu przedsiębiorstwa społecznego, do zaniechania naruszeń warunków, o których mowa w art. 3, art. 4 ust. 1 i art. 5–10, oraz złożenia niezbędnych wyjaśnień w terminie nie krótszym niż 14 dni od dnia otrzymania wezwania.
Określając termin, o którym mowa w ust. 1, wojewoda uwzględnia rodzaj stwierdzonych naruszeń.
Na wniosek przedsiębiorstwa społecznego wojewoda zwalnia, w drodze decyzji, na czas określony, nie dłuższy niż 6 miesięcy, przedsiębiorstwo społeczne od obowiązku spełniania warunków, o których mowa w art. 5 ust. 2, jeżeli jego na- ruszenie nastąpiło z przyczyn niezależnych od przedsiębiorstwa społecznego oraz zost ało zgłoszone w terminie, o którym mowa w art. 13. Art. 15. Nadzór nad działalnością przedsiębiorstwa społecznego w zakresie spełniania warunków, o których mowa w art. 3, art. 4 ust. 1 oraz art. 5–10, sprawuje wojewoda właściwy ze względu na siedzibę przed siębiorstwa społecznego.
Art. 16. 1. Wojewoda może zarządzić w przedsiębiorstwie społecznym kontrolę z urzędu lub na wniosek innego organu
administracji publicznej w zakresie spełniania warunków, o których mowa w art. 3, art. 4 ust. 1 oraz art. 5–10.
Do kontroli, o której mowa w ust. 1, przepisy rozdziałów 2 –5 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o kontroli w administracji
rządowej (Dz. U. z 2020 r. poz. 224) stosuje się odpowiednio.
Wojewoda nie może równocześnie podejmować i prowadzić więcej niż jednej ko ntroli, o której mowa w ust. 1, wobec tego samego przedsiębiorstwa społecznego.
Czas trwania wszystkich kontroli, o których mowa w ust. 1, w jednym roku kalendarzowym nie może przekraczać 15 dni roboczych.

Dziennik Ustaw – 7 – Poz. 113

Art. 17. Wojewoda wydaje decyzję o utracie stat usu przedsiębiorstwa społecznego w przypadku, gdy:

przedsiębiorstwo społeczne nie spełnia któregokolwiek z warunków, o których mowa w art. 3, art. 4 ust. 1 oraz art. 5–10, mimo upływu terminu, o którym mowa w art. 14 ust. 1;
ogłoszono upadłość przedsiębiorstwa społecznego albo oddalono wniosek o ogłoszenie upadłości przedsiębiorstwa społecznego z uwagi na fakt, że jego majątek nie wystarcza na zaspokojenie kosztów postępowania;
otwarto likwidację przedsiębiorstwa społecznego;
przedsiębiorstwo społeczne wystąpiło z wnioskiem o wydanie tej decyzji.
Art. 18. Podmiot ekonomii społecznej, o którym mowa w art. 2 pkt 5 lit. a oraz d –f, oraz jednostka tworząca podmiot ekonomii społecznej, które utraciły status przedsiębiorstwa społecznego na podstawie art. 17 pkt 1, mogą ponownie uzyskać ten status nie wcześniej niż po upływie roku od dnia, w którym decyzja o utracie statusu stała się ostateczna.
Art. 19. 1. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego prowadzi elektroniczny wykaz przedsiębiorstw społecznych i udostępnia go na stronie podmiotowej urzędu go obsługującego w Biuletynie Informacji Publicznej.

Wykaz, o którym mowa w ust. 1, w odniesieniu do każdego przedsiębiorstwa społecznego zawiera:

nazwę i formę prawną;
adres siedziby i miejsce prowadzenia działalności;
NIP, numer identyfikacyjny REGON i numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, innej ewidencji lub innym rejestrze;
datę uzyskania statusu przedsiębiorstwa społecznego;
cel działalności, o którym mowa w art. 4 ust. 1;
przedmiot dominującej działalności.

Wojewoda niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 3 dni roboczych od dnia, w którym decyzja, o której mowa w art. 12 ust. 1, stała się ostateczna, informuje ministra właściwego do spraw zabezpiecze nia społecznego o uzyska- niu statusu przedsiębiorstwa społecznego, przekazując informacje, o których mowa w ust. 2.
Wojewoda niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 3 dni roboczych od dnia, w którym decyzja, o której mowa w art. 17, stała się ostateczna, informuje ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego o utracie statusu przedsiębiorstwa społecznego.
Art. 20. Organem wyższego stopnia w sprawach rozstrzyganych w drodze decyzji przez wojewodę jest minister właś ciwy
do spraw zabez pieczenia społecznego.
Rozdział 3
Instrumenty wsparcia przedsiębiorstwa społecznego
Art. 21. 1. W przypadku pracowników przedsiębiorstwa społecznego będących osobami zagrożonymi wykluczeniem społecznym część wynagrodzenia odpowiadająca składce należnej od zatrudnionego na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i chorobowe oraz część kosztów osobowych pracodawcy odpowiadająca składce na ubezpieczenia emerytalne, rentowe i wypadkowe za zatrudnionego, zwane dalej „składkami”, mogą podlegać finansowaniu ze środków F unduszu Pracy w peł- nej wysokości przez okres 24 miesięcy od dnia zatrudnienia oraz w połowie wysokości przez kolejne 12 miesięcy, do wyso - kości odpowiadającej wysokości miesięcznej składki, której podstawą wymiaru jest kwota minimalnego wynagrodzenia za pracę.
Finansowanie, o którym mowa w ust. 1, może być realizowane przez refundację składek albo przekazanie zaliczki na składki w okresach kwartalnych na podstawie udokumentowanego wniosku przedsiębiorstwa społecznego, po zawarciu umowy ze starostą właś ciwym dla siedziby tego przedsiębiorstwa, w terminie określonym w tej umowie, nie dłuższym jed- nak niż 30 dni od dnia złożenia wniosku.
Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera:

dane dotyczące przedsiębiorstwa społecznego:
a) nazwę i formę prawną,
b) adres siedziby oraz dane kontaktowe,
c) NIP, numer identyfikacyjny REGON oraz numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, innej ewidencji lub innym rejestrze;

Dziennik Ustaw – 8 – Poz. 113

datę zawarcia umowy, o której mowa w ust. 2;
dane rozliczeniowe, obejmujące:
a) okres opłacania skł adek,
b) kwotę opłaconych składek w przypadku ubiegania się o ich refundację,
c) kwotę składek podlegającą finansowaniu;
dane osoby, której dotyczy rozliczenie:
a) imię, nazwisko i numer PESEL,
b) okres, na jaki nawiązano stosunek pracy,
c) wskazanie gr upy osób zagrożonych wykluczeniem społecznym, do której ta osoba należy zgodnie z art. 2 pkt 6;
informację o nazwie banku i numerze rachunku bankowego albo informację o nazwie spółdzielczej kasy oszczędnoś - ciowo -kredytowej i numerze rachunku w spółdzie lczej kasie oszczędnościowo -kredytowej, na który mają zostać prze- kazane środki na finansowanie składek.

Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku przedsię- biorstwa społecznego o finansowanie składek oraz tryb finansowania składek, mając na względzie konieczność zapewnienia przejrzystości danych zaw artych we wniosku oraz racjonalne gospodarowanie środkami Funduszu Pracy, a także koniecz- ność zapewnienia zgodności udzielania wsparcia z warunkami dopuszczalności pomocy de minimis . Art. 22. 1. Przedsiębiorstwu społecznemu może zostać udzielone wsparcie w formie:

jednorazowych środków na utworzenie stanowiska pracy;
środków na finansowanie kosztów wynagrodzenia lub kosztów płacy.

Wsparcie, o którym mowa w ust. 1, może być finansowane ze środków:

Funduszu Pracy na zasadach określonych w ustawie z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy;
Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych na zasadach określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudniani u osób niepełnosprawnych.
Art. 23. Wsparcie, o którym mowa w art. 21 i art. 22, może być finansowane ze środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2–3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1270, z późn. zm.1)), w tym za pośrednictwem ośrodka wsparcia ekonomii społecznej.
Art. 24. Przedsiębiorstwu społecznemu przysługuje dofinansowanie do oprocentowania zaciągniętych kredytów ban- kowych i w spółdzielczych kasach oszczędnościowo -kredytowych na zasadach określonych w art. 32 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych oraz zwrot kosz- tów, o których mowa w art. 32 ust. 1 pkt 2 tej ustawy.
Art. 25. Podmiotom dokonującym zakupu produkcji l ub usługi, z wyłączeniem handlu, odpowiednio wytworzonej lub świadczonej przez przedsiębiorstwo społeczne przysługuje obniżenie wpłat na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Nie- pełnosprawnych na zasadach określonych w art. 22 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych.
Art. 26. 1. Jednostka sektora finansów publicznych, udzielając zamówienia publicznego, do którego ze względu na jego wartość nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1605 i 1720 ), może zastrzec, że o udzielenie zamówienia publicznego mogą ubiegać się wyłącznie przedsiębiorstwa społeczne działające na podstawie ustawy lub właściwych przepisów państw człon kowskich Unii Europejskiej lub Europejskiego Obszaru Gospodarczego, z uwzględnieniem art. 44 ust. 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach pub - licznych.

Informację o zastrzeżeniu, o którym mowa w ust. 1, zamieszcza się we wniosku o uruchomienie procedury udzielenia
zamówienia publicznego oraz odpowiednich dokumentach postępowania o udzielenie zamówienia publicznego.

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 202 3 r. poz. 1273, 1407, 1429, 1641, 1693 i 1872 .

Dziennik Ustaw – 9 – Poz. 113

Art. 27. 1. Wojewoda na wniosek, niezwłocznie, nie później jednak niż w terminie 3 dni roboczych od dnia złożenia wniosku, wydaje przedsiębiorstwu społecznemu na podstawie wykazu, o którym mowa w art. 19 ust. 1, oraz posiadanych informacji zaświadczenie o spełnianiu przez przedsiębiorstwo społeczne warunków, o których mowa w art. 361 ust. 1 pkt 1–3 ustawy z dnia 11 wrześ nia 2019 r. – Prawo zamówień publicznych, albo odmawia wydania zaświadczenia w przypadku nie - spełniania przez przedsiębiorstwo społeczne tych warunków.
2. Wojewoda na wniosek zamawiającego, o którym mowa w art. 7 pkt 31 ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych, potwierdza w terminie określonym w ust. 1 aktualność wydanego zaświadczenia.
DZIAŁ III
Wsparcie rozwoju ekonomii społecznej przez organy administracji publicznej
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 28. 1. Rozwój ekonomii społecznej podlega wsparciu przez władze publiczne, w szczególności przez:

koordynację działań na rzecz rozwoju ekonomii społecznej realizowanych przez organy administracji publicznej;
pomoc w tworzeniu podmiotów ekonomii społecznej i przedsiębiorstw społecznych;
udzielanie podmiotom ekonomii społecznej i przedsiębiorstwom społecznym wsparcia w szczególności w zakresie:
a) zatrudnienia oraz reintegracji społecznej i zawodowej osób zagrożonych wykluczeniem społecznym,
b) rozwijania potencjału podmio tów ekonomii społecznej i przedsiębiorstw społecznych w zakresie realizacji usług społecznych,
c) rozwijania działalności gospodarczej, działalności odpłatnej pożytku publicznego i innej działalności odpłatnej oraz konkurencyjności.

Działania, o których mowa w ust. 1, są realizowane w szczególności za pomocą:

programu rozwoju na rzecz ekonomii społecznej oraz regionalnych programów rozwoju na rzecz ekonomii społecznej opracowywanych na podstawie ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia p olityki rozwoju (Dz. U. z 2023 r. poz. 1259 i 1273 );
resortowych programów wspierania ekonomii społecznej;
usług wsparcia podmiotów ekonomii społecznej;
instrumentów wsparcia, o których mowa w art. 21 i art. 22. Art. 29. 1. Usługi wsparcia podmiot ów ekonomii społecznej obejmują działania w zakresie:
animacji lokalnej, polegającej na upowszechnianiu idei i zasad ekonomii społecznej, pobudzaniu aktywności społecz- nej w społecznościach lokalnych oraz inicjowaniu i rozwoju międzysektorowych partnerst w lokalnych;
tworzenia podmiotów ekonomii społecznej i przedsiębiorstw społecznych oraz wspierania prowadzonej przez nie dzia- łalności, a także finansowania powstawania w nich miejsc pracy;
wsparcia działań reintegracyjnych podejmowanych przez przedsi ębiorstwo społeczne, w tym wsparcia w tworzeniu planów reintegracyjnych, o których mowa w art. 6 ust. 1, oraz finansowania tych działań;
wsparcia podmiotów ekonomii społecznej i przedsiębiorstw społecznych w postępowaniach o udzielenie zamówienia public znego;
wzmacniania potencjału kadrowego, finansowego i innowacyjnego podmiotów ekonomii społecznej i przedsiębiorstw społecznych oraz udzielania im wsparcia biznesowego.

Usługę wsparcia podmiotów ekonomii społecznej, o której mowa w ust. 1 pkt 3, ośrodek wsparcia ekonomii spo- łecznej realizuje we współpracy z podmiotami ekonomii społecznej, o których mowa w art. 2 pkt 5 lit. c.
Współpraca, o której mowa w ust. 2, polega w szczególności na realizacji przez podmioty ekonomii społecz nej, o których mowa w art. 2 pkt 5 lit. c, usług z zakresu reintegracji społecznej i zawodowej, o których mowa w art. 3 ust. 1 i art. 18 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o zatrudnieniu socjalnym.

Dziennik Ustaw – 10 – Poz. 113

Rozdział 2
Zasady i formy wspierania podmiotów ekonomii społecznej na poziomie krajowym
Art. 30. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego koordynuje działania na rzecz rozwoju ekonomii społecznej, w szczególności:

opracowuje program rozwoju na rzecz ekonomii społecznej na podstawie usta wy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju;
zapewnia realizację usług wsparcia podmiotów ekonomii społecznej na poziomie krajowym;
przyznaje akredytację podmiotom realizującym usługi wsparcia podmiotów ekonomii społecznej i status ośrodka wsparcia ekonomii społecznej;
gromadzi dane z obszaru ekonomii społecznej, w tym opracowane przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego;
prowadzi działania z zakresu upowszechniania wiedzy o ekonomii społecznej.
Art. 31. 1. Minister wł aściwy do spraw zabezpieczenia społecznego może opracować resortowe programy wspierania ekonomii społecznej, skierowane do podmiotów ekonomii społecznej lub jednostek samorządu terytorialnego, oraz finan- sowo wspierać te programy.
1a.2) Koszty obsługi prog ramów, o których mowa w ust. 1, wynoszą do 2,5% środków przeznaczonych na realizację tych programów.

W ramach programów, o których mowa w ust. 1, są finansowane działania wspierające:

rozwój ekonomii społecznej;
tworzenie i rozwój podmiotów ekonom ii społecznej i przedsiębiorstw społecznych oraz wzmacnianie ich potencjału innowacyjnego i rozwojowego;
zatrudnianie w przedsiębiorstwach społecznych osób zagrożonych wykluczeniem społecznym;
reintegrację społeczną i zawodową osób zagrożonych wykluc zeniem społecznym będących pracownikami przedsię- biorstw społecznych;
nabywanie i podnoszenie kompetencji i kwalifikacji osób zatrudnionych w podmiotach ekonomii społecznej;
budowanie wspólnych przedsięwzięć przedsiębiorstw społecznych, podmiotów ekon omii społecznej oraz przedsiębiorców
na rzecz rozwoju potencjału podmiotów ekonomii społecznej i przedsiębiorstw społecznych oraz rozwoju lokalnego;
realizację usług społecznych.

Realizacja działań w ramach programów, o których mowa w ust. 1, następu je w trybie naboru wniosków, o którym mowa w art. 33, lub trybie otwartego konkursu ofert.
W przypadku realizacji działań w ramach programów, o których mowa w ust. 1, w trybie otwartego konkursu ofert przepisy ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie stosuje się odpowiednio.
W przypadku podmiotów ekonomii społecznej, o których mowa w art. 2 pkt 5 lit. b i c, ofertę realizacji zadania pub - licznego , o której mowa w ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, lub wniosek o realizację działań w ramach programów, o których mowa w ust. 1, w trybie naboru wniosków składają jednostki tworzące te podmioty.
Programy, o których mowa w ust. 1, mogą być finansowan e z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2–3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.
Art. 32. 1. W ramach programów, o których mowa w art. 31 ust. 1, wsparciu może podlegać również działalność gos - podarcza podmiotów ekono mii społecznej i przedsiębiorstw społecznych przez udzielenie im dotacji przez ministra właści- wego do spraw zabezpieczenia społecznego.

Dodany przez art. 57 ustawy z dnia 7 lipca 2023 r. o świadczeniu wspierającym (Dz. U. poz. 1429) ; wszedł w życie z dniem 10 sierpnia 2023 r.

Dziennik Ustaw – 11 – Poz. 113

Wsparcie, o którym mowa w ust. 1, jest udzielane jako pomoc de minimis zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 1407/2013 z dnia 18 grudnia 2013 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis (Dz. Urz. UE L 352 z 24.12.2013, str. 1, z późn. zm.3)), a w przypadku gdy podmiot ekonomii społecz- nej wykonuje usługi świadczone w ogólnym interesie gospodarczym zgodnie z rozporządzeniem Komisji (UE) nr 360/2012 z dnia 25 kwietnia 2012 r. w sprawie stosowania art. 107 i 108 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy de minimis przyznawanej przedsiębiorstwom wykonującym usługi świadczone w ogólnym interesie gospodarczym (Dz. Urz. UE L 114 z 26.04.2012, str. 8, z późn. zm.4)).
Zaświadczenie potwierdzające, że udzielone wsparcie, o którym mowa w ust. 1, jest pomocą de minimis , wydaje minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego na zasadach określonych w ustawie z dnia 30 kwietnia 2004 r. o postępowaniu w sprawach dotyczących pomocy publicznej (Dz. U. z 2023 r. poz. 702). Art. 33. 1. Nabór wniosków o realizacj ę działań w ramach programów, o których mowa w art. 31 ust. 1, jest ogłaszany przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego.
Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego udostępnia ogłoszenie o naborze wniosków na stronie pod- miotowej urzędu go obsługującego w Biuletynie Informacji Publicznej. Termin składania wniosków nie może być krótszy niż 14 dni od dnia udostępnienia ogłoszenia o naborze wniosków.
Ogłoszenie o naborze wniosków obejmuje:

rodzaj zadania w ramach działań, o których mowa w art. 31 ust. 2;
podmioty uprawnione do składania wniosków;
wysokość środków przeznaczonych na realizację zadania;
kryteria oceny wniosków;
termin i warunki realizacji zadania;
termin i miejsce składania wniosków;
termin r ozpatrzenia wniosków;
informację o możliwości odwołania naboru wniosków przed upływem terminu na złożenie wniosków oraz możliwości przedłużenia terminu złożenia wniosków i terminu rozpatrzenia wniosków;
dodatkowe warunki lub informacje dotyczące real izacji zadania.

Wniosek zawiera:

szczegółowy sposób realizacji zadania;
termin i miejsce realizacji zadania;
harmonogram działań w zakresie realizacji zadania;
kalkulację przewidywanych kosztów realizacji zadania;
inne informacje wynikające z dodatkowych warunków lub informacji, o których mowa w ust. 3 pkt 9.

Podmiot ekonomii społecznej lub jednostka tworząca podmiot ekonomii społecznej dołączają do wniosku:

oświadczenie osoby uprawnionej do reprezentowania podmiot u ekonomii społecznej lub jednostki tworzącej podmiot ekonomii społecznej składających wniosek, potwierdzające, że w przypadku tego podmiotu lub tej jednostki nie stwier- dzono niezgodnego z przeznaczeniem wykorzystania środków publicznych;
oświadczenie o soby uprawnionej do reprezentowania podmiotu ekonomii społecznej lub jednostki tworzącej podmiot ekonomii społecznej składających wniosek o nieukaraniu zakazem pełnienia funkcji związanych z dysponowaniem środkami publicznymi oraz niekaralności za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe.
Art. 34. 1. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego powołuje zespół do oceny wniosków o realizację działań w ramach programów, o których mowa w art. 31 ust. 1, w skład którego wchodzą jego przed stawiciele oraz osoby wskazane przez podmioty ekonomii społecznej, z wyłączeniem osób wskazanych przez podmioty ekonomii społecznej bio- rące udział w naborze wniosków.
Zmiana wymienionego rozporządzenia została ogłoszona w Dz. Urz. UE L 215 z 07.07.2020, str. 3.
Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 290 z 04.10.2014, str. 11, Dz. Urz. UE L 313 z 10.12.2018, str. 2 oraz Dz. Urz. UE L 337 z 14.10.2020, str. 1.

Dziennik Ustaw – 12 – Poz. 113

Zespół, o którym mowa w ust. 1, może działać bez udziału osób wskazanych przez podmiot y ekonomii społecznej, jeżeli:

żaden podmiot ekonomii społecznej nie wskaże osób do składu zespołu lub
żadna wskazana osoba nie weźmie udziału w pracach zespołu, lub
wszystkie osoby powołane w skład zespołu podlegają wyłączeniu na podstawie ust. 1 lub 3.

Do członków zespołu, o którym mowa w ust. 1, stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 775 i 803 ) dotyczące wyłączenia pracownika.
Art. 35. 1. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego udostępnia listę podmiotów, których wnioski o realizację działań w ramach programów, o których mowa w art. 31 ust. 1, zostały zatwierdzone, wraz ze wskazaniem kwoty
przyznanych środków na stronie podmiotowej urzędu go obsługujące go w Biuletynie Informacji Publicznej.
Podmiot biorący udział w naborze wniosków może żądać, w terminie 14 dni od dnia ogłoszenia wyników naboru, uzasadnienia zatwierdzenia albo odrzucenia wniosku.
Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społeczneg o przekazuje środki finansowe podmiotom, których wnioski zostały zatwierdzone, na podstawie umowy o wsparcie działalności podmiotu ekonomii społecznej.
W przypadku podmiotów ekonomii społecznej, o których mowa w art. 2 pkt 5 lit. b i c, umowę o wsparcie działal- ności podmiotu ekonomii społecznej zawiera jednostka tworząca ten podmiot.
Umowa o wsparcie działalności podmiotów ekonomii społecznej określa:

wysokość przyznanych środków oraz sposób ich przekazania;
uprawnienia i obowiązki stron;
zakres działań i okres ich realizacji;
zasady i zakres dokumentowania podjętych działań;
termin i sposób rozliczenia przyznanych środków;
sposób kontroli i zakres monitorowania realizacji zadania;
warunki i sposób zmiany oraz rozwiązania umowy;
inne postanowienia wynikające z dodatkowych warunków lub informacji, o których mowa w art. 33 ust. 3 pkt 9.

Do środków przekazanych jednostkom samorządu terytorialnego w trybie naboru wniosków przepisy art. 60–67 i art. 169 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych stosuje się odpowiednio, z tym że organem właściwym do umarzania, odraczania terminów lub rozkładania na raty spłat należności, a także wydawania decyzji o zwrocie w związku z wykorzystaniem środków niezgodnie z przeznaczen iem albo pobraniem ich nienależnie lub w nadmiernej wysokości jest minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego.
Art. 36. 1. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego przyznaje w drodze decyzji akredytację i status ośrodka wsparcia eko nomii społecznej podmiotom realizującym usługi wsparcia podmiotów ekonomii społecznej.
Akredytacja i status ośrodka wsparcia ekonomii społecznej są przyznawane na okres nieprzekraczający 2 lat.
Akredytację i status ośrodka wsparcia ekonomii społeczne j może uzyskać podmiot ekonomii społecznej, o którym mowa w art. 2 pkt 5 lit. a lub d –f, realizujący usługi wsparcia podmiotów ekonomii społecznej, działający samodzielnie lub w partnerstwie, jeżeli spełnia następujące warunki:

nie posiada zaległości w opłacaniu podatków i składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne;
członkowie organu zarządzającego tego podmiotu nie byli ukarani zakazem pełnienia funkcji związanych z dyspono- waniem środkami publicznymi oraz skazani prawomocnym wyrokiem za przestę pstwo umyślne lub umyślne przestęp- stwo skarbowe.

W przypadku gdy podmiot, o którym mowa w ust. 3, działa w partnerstwie, warunki, o których mowa w ust. 3, speł- nia również partner.
Art. 37. 1. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego ogłasza nabór wniosków o przyznanie akredytacji i statusu ośrodka wsparcia ekonomii społecznej na stronie podmiotowej urzędu go obsługującego w Biuletynie Informacji Publicznej. W ogłoszeniu o naborze wniosków określa się termin na ich złożenie , który nie może być krótszy niż 14 dni od dnia udostępnienia ogłoszenia o naborze wniosków.

Dziennik Ustaw – 13 – Poz. 113

Wniosek podmiotu ekonomii społecznej, o którym mowa w art. 2 pkt 5 lit. a lub d –f, o przyznanie akredytacji i statusu
ośrodka wsparcia ekonomii społecznej zawie ra:

dane dotyczące wnioskodawcy, a także partnera, jeżeli planuje się realizację usług wsparcia podmiotów ekonomii spo- łecznej w partnerstwie:
a) nazwę i formę prawną,
b) adres siedziby oraz dane kontaktowe,
c) NIP, numer identyfikacyjny REGON i numer w Krajowym Rejestrze Sądowym, innej ewidencji lub innym rejestrze,
d) planowany obszar działania;
informacje o dotychczasowym doświadczeniu wnioskodawcy w realizacji usług wsparcia podmiotów ekonomii spo- łecznej, a także doświadczeniu partnera w realizacji takich usług, jeżeli planuje się realizację usług wsparcia podmio- tów ekonomii społecznej w partnerstwie;
informacje dotyczące posiadanych zasobów rzeczowych i kadrowych przez wnioskodawcę, a także partnera, jeżeli planuje się realizację usł ug wsparcia podmiotów ekonomii społecznej w partnerstwie;
planowany sposób realizacji usług wsparcia podmiotów ekonomii społecznej oraz planowane efekty działania ośrodka wsparcia ekonomii społecznej.

Do wniosku o przyznanie akredytacji i statusu ośr odka wsparcia ekonomii społecznej wnioskodawca dołącza:

statut lub inny dokument o tym charakterze;
umowę partnerską, jeżeli planuje realizację usług wsparcia podmiotów ekonomii społecznej w partnerstwie;
projekt regulaminu organizacyjnego ośrodka wsparcia ekonomii społecznej;
zatwierdzone sprawozdanie finansowe za ostatni rok obrotowy;
opinię regionalnego ośrodka polityki społecznej właściwego ze względu na siedzibę wnioskodawcy o przebiegu dotych - czasowej współpracy;
zaświadczenie właści wego naczelnika urzędu skarbowego potwierdzające, że wnioskodawca oraz partner, jeżeli planuje się realizację usług wsparcia podmiotów ekonomii społecznej w partnerstwie, nie zalegają z opłacaniem podatków,
wystawione nie wcześniej niż 3 miesiące przed dni em złożenia wniosku;
zaświadczenie właściwej terenowej jednostki organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych potwierdzające albo inny dokument potwierdzający, że wnioskodawca oraz partner, jeżeli planuje się realizację usług wsparcia podmiotów ekonom ii społecznej w partnerstwie, nie zalegają z opłacaniem składek na ubezpieczenia społeczne lub zdrowotne, wystawione nie wcześniej niż 3 miesiące przed dniem złożenia wniosku;
oświadczenia członków organu zarządzającego wnioskodawcy oraz partnera, jeżel i planuje się realizację usług wspar- cia podmiotów ekonomii społecznej w partnerstwie, że nie byli ukarani zakazem pełnienia funkcji związanych z dys- ponowaniem środkami publicznymi oraz skazani prawomocnym wyrokiem za przestępstwo umyślne lub umyślne prze- stępstwo skarbowe.
Art. 38. 1. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, rozpatrując wniosek o przyznanie akredytacji i statusu ośrodka wsparcia ekonomii społecznej, ocenia:
możliwość realizacji usług wsparcia podmiotów ekonomii społecznej;
dotychczasowe doświadczenie w realizacji usług wsparcia podmiotów ekonomii społecznej;
planowany sposób realizacji usług wsparcia podmiotów ekonomii społecznej i kwalifikacje osób, z których udziałem będą realizowane te usługi;
spełnienie warunków, o których mowa w art. 36 ust. 3.

Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego wydaje decyzję o odmowie przyznania akredytacji i statusu ośrodka wsparcia ekonomii społecznej w przypadku:

dokonania negatywnej oceny, o której mowa w ust. 1;
złożenia wniosku po upływie terminu, o którym mowa w art. 37 ust. 1.

Dziennik Ustaw – 14 – Poz. 113

Art. 39. Ośrodek wsparcia ekonomii społecznej jest obowiązany do informowania ministra właściwego do spraw za- bezpieczenia społecznego o każdej zmianie mogącej mieć wpływ na ocenę, o której mowa w art. 38 ust. 1, w terminie 14 dni od dnia zaistnienia tych zmian.
Art. 40. 1. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego weryfikuje sposób realizacji usług wsparcia pod- miotów ekonomii społecznej przez ośrodki wsparcia ekonomii społecznej oraz uzyskane efekty.
2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego w ramach weryfikacji, o której mowa w ust. 1, ma prawo:

wezwać ośrodek wsparcia ekonomii społecznej do przekazania informacji niezbędnych do dokonania tej weryfika cji, a ośrodek wsparcia ekonomii społecznej jest obowiązany do ich przekazania we wskazanym terminie, nie krótszym niż 14 dni od dnia otrzymania wezwania do przekazania informacji;
wystąpić do regionalnego ośrodka polityki społecznej o opinię o sposobie realizacji usług wsparcia podmiotów eko - nomii społecznej przez ośrodek wsparcia ekonomii społecznej.
Art. 41. W przypadku stwierdzenia nieprawidłowości w realizacji usług wsparcia podmiotów ekonomii społecznej minister właściwy do spraw zabezpieczenia spo łecznego wzywa ośrodek wsparcia ekonomii społecznej do usunięcia stwier - dzonych nieprawidłowości lub złożenia wyjaśnień w terminie nie krótszym niż 30 dni od dnia otrzymania wezwania.
Art. 42. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego wydaje de cyzję o utracie akredytacji i statusu ośrodka
wsparcia ekonomii społecznej w przypadku:
stwierdzenia braku możliwości prawidłowej realizacji usług wsparcia podmiotów ekonomii społecznej;
niespełniania warunków, o których mowa w art. 36 ust. 3;
nieprzekazania informacji, o których mowa w art. 40 ust. 2 pkt 1;
bezskutecznego upływu terminu, o którym mowa w art. 41;
złożenia przez ośrodek wsparcia ekonomii społecznej wniosku o wydanie tej decyzji.
Art. 43. Minister właściwy do spraw zabezpieczen ia społecznego prowadzi wykaz akredytowanych ośrodków wspar- cia ekonomii społecznej i udostępnia go na stronie podmiotowej urzędu go obsługującego w Biuletynie Informacji Publicznej.
Art. 44. Wykaz, o którym mowa w art. 43, w odniesieniu do każdego ośrodka zawiera:
nazwę ośrodka wsparcia ekonomii społecznej i podmiotów go tworzących;
adres siedziby ośrodka wsparcia ekonomii społecznej i obszar jego działania;
okres, na jaki przyznano akredytację i status ośrodka wsparcia ekonomii społecznej;
dane kontaktowe ośrodka wsparcia ekonomii społecznej.
Art. 45. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb oceny, o której mowa w art. 38 ust. 1, oraz wzór wniosku o przyznanie akredytacji i statusu ośrodka wsparcia ekonomii społecznej, mając na względzie konieczność oceny doświadczenia wnioskodawcy w realizacji usług wsparcia podmiotów ekonomii społecznej i możliwości prawidłowej realizacji tych usług przez wnioskodawcę, a także konieczność zapewnien ia przejrzystości danych zamieszczanych we wniosku.
Art. 46. Koszty związane z działaniami ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego, o których mowa w art. 36–38 oraz art. 40–43, są pokrywane z części budżetu państwa, której dysponentem jest ten minister, oraz mogą być finansowane z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2–3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach pub - licznych . Art. 47. 1. Przy ministrze właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego działa Krajowy Komitet R ozwoju Ekonomii
Społecznej, zwany dalej „Krajowym Komitetem”, który jest jego organem opiniodawczo -doradczym.

Do zadań Krajowego Komitetu należy:

przedstawianie opinii o programie rozwoju na rzecz ekonomii społecznej, o którym mowa w art. 30 pkt 1, oraz projek- tach aktów prawnych i innych dokumentach związanych z funkcjonowaniem podmiotów ekonomii społecznej, a także funkcjonowaniu ustawy;
opracowywanie propozycji działań na rzecz rozwoju ekonomii społecznej o charakterze innowacyjnym;
przedstawianie ministrowi właściwemu do spraw zabezpieczenia społecznego okresowych informacji o swojej działal - ności.

Termin przedstawienia opinii przez Krajowy Komitet wynosi 30 dni od dnia doręczenia programu rozwoju na rzecz ekonomii społecznej, o którym mowa w art. 30 pkt 1, projektu aktu prawnego lub innego dokumentu związanego z funkcjono- waniem podmiotów ekonomii społecznej. Nieprzedstawienie opinii w terminie oznacza rezygnację z prawa do jej wyrażenia.

Dziennik Ustaw – 15 – Poz. 113

Art. 48. 1. Krajowy Komitet składa się z co najmniej 15 członków, będących przedstawicielami:

organów administracji rządowej i jednostek im podległych lub przez nie nadzorowanych;
Przewodniczącego Komitetu do spraw Pożytku Publicznego;
jednostek samorządu terytorialnego;
podmiotów ekono mii społecznej;
związków spółdzielczych;
Krajowej Rady Spółdzielczej;
związków zawodowych;
organizacji pracodawców;
Banku Gospodarstwa Krajowego;
instytutów badawczych;
uczelni.

Członków Krajowego Komitetu powołuje i odwołuje mini ster właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego, z tym że powołanie członków Krajowego Komitetu będących przedstawicielami:

podmiotów, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2 i 5–11, następuje spośród osób zgłoszonych przez te podmioty;
jednostek samorząd u terytorialnego następuje spośród osób zgłoszonych przez organizacje jednostek samorządu tery- torialnego tworzące stronę samorządową w Komisji Wspólnej Rządu i Samorządu Terytorialnego;
podmiotów ekonomii społecznej następuje spośród osób, z których każ da ma poparcie co najmniej 10 podmiotów eko- nomii społecznej.

Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego odwołuje członka Krajowego Komitetu:

na jego wniosek;
na wniosek podmiotu, o którym mowa w ust. 1, reprezentowanego przez odwoływane go członka;
w przypadku skazania członka Krajowego Komitetu prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo;
w przypadku nieusprawiedliwionej nieobecności na trzech kolejnych posiedzeniach Krajowego Komitetu;
w innych uzasadnionych przypadkach.
Art. 49. 1. Posiedzenia Krajowego Komitetu są zwoływane przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia spo- łecznego.

Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego może zapraszać do uczestnictwa w posiedzeniach Krajo wego
Komitetu ekspertów oraz przedstawicieli organów administracji publicznej i podmiotów ekonomii społecznej nie mających przedstawicieli w Krajowym Komitecie.
Art. 50. Kadencja Krajowego Komitetu trwa 3 lata. Art. 51. 1. Koszty funkcjonowania Krajowego Komit etu, związane z obsługą administracyjno -biurową oraz uczestnic- twem w jego posiedzeniach ekspertów, członków i osób niebędących jego członkami, pokrywa się z części budżetu państwa, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zabezpieczenia społeczn ego.
Koszty, o których mowa w ust. 1, mogą być finansowane z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2–3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.
Za udział w pracach Krajowego Komitetu ekspertom, członkom Krajowego Komi tetu, o których mowa w art. 48 ust. 1 pkt 4, oraz osobom niebędącym jego członkami przysługuje zwrot kosztów podróży na zasadach określonych w prze- pisach wydanych na podstawie art. 775 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2023 r. p oz. 1465 ). Art. 52. Obsługę administracyjno -biurową Krajowego Komitetu zapewnia urząd obsługujący ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego.
Art. 53. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, try b zgłaszania kandydatów na członków Krajowego Komitetu oraz organizację i tryb działania Krajowego Komitetu, mając na względzie sprawne funkcjonowanie Krajowego Komitetu i wypełnianie przez niego obowiązków wynikających z ustawy oraz koniecz- ność zapewnieni a efektywnego dialogu na rzecz rozwoju ekonomii społecznej.

Dziennik Ustaw – 16 – Poz. 113

Rozdział 3
Zasady i formy wspierania podmiotów ekonomii społecznej na poziomie regionalnym
Art. 54. 1. Samorząd województwa koordynuje w województwie działania na rzecz rozwoju ekonomii społecznej , w szczególności:

opracowuje regionalny program rozwoju na rzecz ekonomii społecznej na podstawie ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju, zgodny ze strategią rozwoju województwa w zakresie polityki społecznej;
opraco wuje i konsultuje z podmiotami ekonomii społecznej zakres interwencji w obszarze ekonomii społecznej w pro- gramach oraz innych dokumentach, w szczególności służących realizacji umowy partnerstwa, o której mowa w art. 5 pkt 9a ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju;
wspiera tworzenie wspólnych przedsięwzięć podmiotów ekonomii społecznej w celu zwiększenia ich potencjału oraz wspólnej realizacji usług społecznych;
upowszechnia wiedzę o ekonomii społecznej na poziomie regi onalnym.

Działania, o których mowa w ust. 1, są wykonywane przy pomocy regionalnego ośrodka polityki społecznej.
Art. 55. 1. Na terenie województwa działa Regionalny Komitet Rozwoju Ekonomii Społecznej, zwany dalej „Regio- nalnym Komitetem”.
Do zadań Regionalnego Komitetu należy:

przedstawianie opinii o regionalnym programie rozwoju na rzecz ekonomii społecznej oraz projektach uchwał organów samorządu województwa dotyczących funkcjonowania podmiotów ekonomii społecznej;
zapoznawanie się z efektami realizacji regionalnego programu rozwoju na rzecz ekonomii społecznej oraz przedsta- wianie opinii w tym zakresie.
Art. 56. Kadencja Regionalnego Komitetu trwa 3 lata. Art. 57. 1. Regionalny Komitet składa się z przedstawicieli:
marszałka wojewódz twa;
wojewody;
jednostek samorządu terytorialnego;
podmiotów ekonomii społecznej;
wojewódzkiej rady działalności pożytku publicznego;
związków spółdzielczych;
instytutów badawczych;
uczelni;
związków zawodowych;
organizacji prac odawców.

Członków Regionalnego Komitetu powołuje i odwołuje marszałek województwa.
Marszałek województwa odwołuje członka Regionalnego Komitetu:

na jego wniosek;
na wniosek podmiotu, o którym mowa w ust. 1, reprezentowanego przez odwoływanego c złonka;
w przypadku skazania członka Regionalnego Komitetu prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo;
w przypadku nieusprawiedliwionej nieobecności na trzech kolejnych posiedzeniach Regionalnego Komitetu;
w innych uzasadnionych przypadkach.

Zarząd województwa określi, w drodze uchwały, organizację, koszty funkcjonowania oraz tryb powołania członków i działania Regionalnego Komitetu.

Dziennik Ustaw – 17 – Poz. 113

Art. 58. 1. Koszty funkcjonowania Regionalnego Komitetu związane z obsługą administracyjno -biurową oraz uczest- nictwem w jego posiedzeniach członków i osób niebędących jego członkami pokrywa się z budżetu samorządu województwa.
2. Koszty, o których mowa w ust. 1, mogą być finansowane z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2–3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych.
Art. 59. 1. Samorząd województwa zapewnia realizację usług, o których mowa w art. 29. 2. Samorząd województwa samodzielnie realizuje usługi, o których mowa w art. 29, lub zleca ich realizację akredyto- wanemu ośrodkowi wsparcia ekonomii społecznej w trybie otwartego konkursu ofert, o którym mowa w ustawie z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie, lub stosując przepisy ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realiza cji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014 –2020 (Dz. U. z 2020 r. poz. 818) lub ustawy z dnia 28 kwietnia 2022 r. o zasadach realizacji zadań finansowanych ze środków europej- skich w perspektywie finansowej 2021 –2027 (Dz. U. poz. 1079).
3. Zadanie, o którym mowa w ust. 1, jest finansowane ze środków budżetu samorządu województwa oraz może być finansowane z udziałem środków, o których mowa w art. 5 ust. 1 pkt 2–3 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach pub - licznych . 4. Samorząd województwa określa w regionalnym programie rozwoju na rzecz ekonomii społecznej sposób realizacji usług, o których mowa w art. 29, mając na względzie potrzebę zapewnienia na terenie całego województwa równego dostępu
do tych usług.
DZIAŁ IV
Ochrona danych osobowych w związku z realizacją celów wynikających z ustawy
Art. 60. 1. Przedsiębiorstwo społeczne przetwarza dane osób, o których mowa w art. 2 pkt 6, w zakresie niezbędnym do spełniania przesłanek warunkujących posiadanie statusu przedsiębiorstwa społecznego, ubiegania się o wsparcie finansowe
i rozliczania go w ramach instrumentów przewidzianych w ustawie oraz opracowania planu reintegracyjnego, o którym mowa w art. 6 ust. 1. 2. Dane, o których mowa w ust. 1, są przechowyw ane przez okres niezbędny do realizacji celów wynikających z ustawy , nie dłuższy jednak niż 10 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym ustało zatrudnienie osoby, której dane te dotyczą.
Art. 61. 1. Wojewoda przetwarza dane osób, o których mowa w art. 2 pkt 6, w zakresie niezbędnym do prowadzenia postępowań administracyjnych w sprawach, o których mowa w art. 12 ust. 1, art. 14 ust. 3 i art. 17, oraz kontroli, o której mowa w art. 16 ust. 1. 2. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego przetwarza dane osób, o których mowa w art. 2 pkt 6, w za- kresie niezbędnym do prowadzenia postępowań administracyjnych w sprawach, o których mowa w art. 20. 3. Dane, o których mowa w ust. 1 i 2, są przechowywane przez okres nie dłuższy, niż jest to niezbęd ne do prowadzenia odpowiednio postępowań administracyjnych oraz kontroli.
Art. 62. 1. Minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego przetwarza dane osób zatrudnionych w ośrodkach wsparcia ekonomii społecznej, wykonujących zadania w ramach realizowa nych przez ten ośrodek usług, o których mowa w art. 29, w zakresie niezbędnym do prowadzenia postępowań administracyjnych w sprawach, o których mowa w art. 36 ust. 1 i art. 42. 2. Dane, o których mowa w ust. 1, są przechowywane przez okres nie dłuższy, niż jest to niezbędne do prowadzenia postępowań administracyjnych.
3. Przez osoby zatrudnione, o których mowa w ust. 1, rozumie się osoby wymienione w art. 5 ust. 3. Art. 63. 1. Ośrodek wsparcia ekonomii społecznej przetwarza dane osób korzystających z usług, o których mowa w art. 29, w zakresie niezbędnym do realizacji tych usług.
2. Dane, o których mowa w ust. 1, są przechowywane przez okres 10 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym
je uzyskano.
Art. 64. 1. Minister właściwy do spraw zabezpieczen ia społecznego przetwarza dane kandydatów na członków i człon- ków Krajowego Komitetu oraz osób niebędących członkami Krajowego Komitetu, biorących udział w jego posiedzeniach, w zakresie niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania Krajowego Komitetu.
2. Dane, o których mowa w ust. 1, są przechowywane przez okres niezbędny do wyłonienia kandydatów na członków Krajowego Komitetu lub do prawidłowego funkcjonowania Krajowego Komitetu.

Dziennik Ustaw – 18 – Poz. 113

Art. 65. 1. Marszałek województwa przetwarza dane kandydatów na członków i człon ków Regionalnego Komitetu oraz osób niebędących jego członkami w zakresie niezbędnym do prawidłowego funkcjonowania Regionalnego Komitetu.
2. Dane, o których mowa w ust. 1, są przechowywane przez okres niezbędny do wyłonienia kandydatów na członków Regiona lnego Komitetu oraz do prawidłowego funkcjonowania Regionalnego Komitetu.
Art. 66. Dane, o których mowa w art. 60 ust. 1, art. 61 ust. 1 i 2, art. 62 ust. 1, art. 63 ust. 1, art. 64 ust. 1 i art. 65 ust. 1, podlegają zabezpieczeniom zapobiegającym nadużyciom lub niezgodnemu z prawem dostępowi lub przekazywaniu, które polegają co najmniej na:

dopuszczeniu do przetwarzania danych wyłącznie osób posiadających pisemne upoważnienie;
pisemnym zobowiązaniu osób upoważnionych do przetwa rzania danych do zachowania ich w poufności.
DZIAŁ V
Zmiany w przepisach
Art. 67–77. (pominięte)
DZIAŁ VI
Przepisy przejściowe i dostosowujące oraz przepis końcowy
Art. 78. Do spraw wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy , dotyczących środ- ków określonych w art. 12a ust. 1, art. 13 ust. 1, art. 26 ust. 1, art. 26e ust. 1, art. 26g ust. 1 i art. 32 ust. 1 ustawy zmienianej w art. 685), nie stosuje się przepisu art. 26h ustawy zmienianej w art. 685). Art. 79. Strategie rozwiązywania problemów społecznych oraz strategie w zakresie polityki społecznej opracowane na podstawie przepisów ustawy zmienianej w art. 716), w brzmieniu dotychczasowym, są realizowane przez okres, na który zostały opracowane.
Art. 80. Do postępowań o udzielenie zamówienia publicznego wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy przepisu art. 361 ust. 3 ustawy zmien ianej w art. 777) nie stosuje się.
Art. 81. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie:
art. 21 ust. 2f i art. 26g ust. 5 ustawy zmienianej w art. 685) zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wyko- nawczych wydanych na podstawie art. 21 ust. 2f2 i art. 26g ust. 7 ustawy zmienianej w art. 685), w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą,
art. 32 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 685) zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych
na pod stawie art. 32 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 685), w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą,
art. 46 ust. 6a ustawy zmienianej w art. 728) zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych
na podstawie art. 46 ust. 6a ustawy zmienianej w art. 728), w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą
– jednak n ie dłużej niż 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy oraz mogą być zmieniane na podstawie tych przepisów w brzmieniu dotychczasowym.
Art. 82. Samorząd województwa opracowuje regionalny program rozwoju ekonomii społecznej, o którym mowa w art. 54 ust. 1 pkt 1, w terminie 12 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
Art. 83. 1. Tworzy się Krajowy Komitet Rozwoju Ekonomii Społecznej i regionalne komitety rozwoju ekonomii spo- łecznej na terenie poszczególnych województw.

Minister właśc iwy do spraw zabezpieczenia społecznego powoła członków Krajowego Komitetu Rozwoju Eko nomii Społecznej, o którym mowa w art. 47 ust. 1, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
Krajowy Komitet Rozwoju Ekonomii Społecznej powołan y na podstawie przepisów dotychczasowych działa do dnia powołania członków Krajowego Komitetu Rozwoju Ekonomii Społecznej, o którym mowa w art. 47 ust. 1.

Artykuł 68 zawiera zmiany do ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełno- sprawnych .
Artykuł 71 zawiera zmiany do ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej.
Artykuł 77 zawiera zmiany do ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych.
Artykuł 72 zawiera zmiany do ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku prac y.

Dziennik Ustaw – 19 – Poz. 113

Marszałek właściwego województwa powoła członków Regionalnego Komitetu Rozwoju Ekonomii Społecznej , o którym mowa w art. 55 ust. 1, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
Regionalny komitet rozwoju ekonomii społecznej utworzony na terenie danego województwa na podstawie przepisów
dotychczasowych działa do dnia powołania czł onków Regionalnego Komitetu Rozwoju Ekonomii Społecznej, o którym mowa w art. 55 ust. 1. Art. 84. Rada Ministrów na podstawie informacji uzyskanych od organów administracji rządowej i jednostek samo - rządu terytorialnego przedstawia po upływie 3 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy Sejmowi i Senatowi Rzeczy - pospolitej Polskiej sprawozdanie z wykonania niniejszej ustawy w terminie do dnia 30 listopada roku następnego.
Art. 85. 1. Maksymalny limit wydatków budżetu państwa będący skutkiem finansowania ustawy na lata 2022 –2031
wyniesie 2944 tys. zł, z tego w roku:

2022 – 72 tys. zł;
2023 – 72 tys. zł;
2024 – 350 tys. zł;
2025 – 350 tys. zł;
2026 – 350 tys. zł;
2027 – 350 tys. zł;
2028 – 350 tys. zł;
2029 – 350 tys. zł;
2030 – 350 tys. zł;
2031 – 350 tys. zł.

W przypadku przekroczenia lub zagrożenia przekroczenia przyjętego na dany rok budżetowy limitu wydatków, o których mowa w ust. 1, stosuje się mechanizm korygujący polegający na zmniejszeniu kosztów rzeczowych związany ch z obsługą realizacji zadań wynikających z ustawy.
Organem właściwym do monitorowania wykorzystania limitu wydatków, o którym mowa w ust. 1, jest minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego.
Organem właściwym do wdrożenia mechanizmu koryg ującego, o którym mowa w ust. 2, jest minister właściwy do spraw zabezpieczenia społecznego.
Art. 86. Ustawa wchodzi w życie po upływie 2 miesięcy od dnia ogłoszenia9), z wyjątkiem art. 67 oraz art. 72 pkt 2 lit. b i pkt 3, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2023 r.

Ustawa została ogłoszona w dniu 29 sierpnia 2022 r.