Dz.U. 2024 poz. 12

DZIENNIK USTAW
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Warszawa, dnia 4 stycznia 2024 r. Poz. 12 OBWIESZCZENIE
MARSZAŁKA SEJMU RZEC ZYPOSPOLITEJ POLSKIE J z dnia 7 grudnia 2023 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej

1. Na podstawie art. 16 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów norm atywnych i nie- których innych aktów prawnych ( Dz. U. z 2019 r. poz. 1461) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jedno- lity tekst ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej ( Dz. U. z 2022 r. poz. 2629 ), z uwzględnie niem zmian wprowadzon ych:

1. ustawą z dnia 4 listopada 2022 r. o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt (Dz. U. poz. 2727) ,
2. ustawą z dnia 8 lutego 2023 r. o Planie Strategicznym dla Wspólnej Polityki Rolnej na lata 2023 –2027 (Dz. U. poz. 412),
3. ustawą z dnia 9 marca 2023 r. o rejestracji i ochronie nazw pochodzenia, oznaczeń geograficznych oraz gwarantowa- nych tradycyjnych specjalności produktów rolnych i środków spożywczych, win lub napojów spirytusowych oraz o pro- duktach tradycyjnych (Dz. U. poz. 588)
   oraz zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem 5 grudnia 2023 r.

2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia tekst jednolity ustawy nie obejmuje :

1. art. 71 i art. 78 ustawy z dnia 4 listopada 2022 r. o systemie identyfikacji i rejest racji zwierząt (Dz. U. poz. 2727) , któr e stanowi ą: „Art. 71. Dane, w tym dane osobowe, pozyskane do dnia wejścia w życie ustawy przez:

2. Agencję w celu prowadzenia rejestru zwierząt gospodarskich oznakowanych i siedzib stad tych zwierząt,

3. związki hodow ców koniowatych w celu prowadzenia ksiąg hodowlanych i rejestrów koniowatych,

4. organy Inspekcji Weterynaryjnej w celu prowadzenia rejestru podmiotów, o którym mowa w art. 11 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczani u chorób zakaźnych zwierząt (Dz. U. z 2020 r. poz. 1421 oraz z 2022 r. poz. 1570)
   – wykorzystuje się przy tworzeniu systemu identyfikacji i rejestracji zwierząt, o którym mowa w art. 108 rozporządze- nia 2016/429. ” „Art. 78. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. ”;

5. art. 169 ustawy z dnia 8 lutego 2023 r. o Planie Strategicznym dla Wspólnej Polityki Rolnej na lata 2023 –2027 (Dz. U. poz. 412), który stanowi:
   „Art. 169. Ustawa wchodzi w życie z dniem 15 marca 2023 r., z wyjątkiem:

6. art. 145, który wchodzi w życie po upływie 2 miesięcy od dnia ogłoszenia;

7. art. 135 pkt 3 w zakresie art. 10c ust. 12, który wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 2023 r.;

8. art. 122 pkt 6 lit. b, art. 127 pkt 2, art. 129 pkt 1 i 5, art. 130 pkt 1 oraz art. 142, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2024 r.;

9. art. 56 ust. 8 pkt 2, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2025 r.”;

Dziennik Ustaw – 2 – Poz. 12

3. art. 82 ustaw y z dnia 9 marca 2023 r. o rejestracji i ochronie nazw pochodzenia, oznaczeń geograficznych oraz gwa- rantowanych tradycyjnych specjalności produktów rolnych i środków spożywczych, win lub napojów spirytusowych oraz o produktach tradycyjnych (Dz. U. poz. 588) , który stanowi:
   „Art. 82. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. ”. Marszałek Sejmu: S. Hołownia

Dziennik Ustaw – 3 – Poz. 12

Załącznik do obwieszczenia Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 7 grudnia 2023 r. (Dz. U. z 2024 r. poz. 12) USTAWA
z dnia 29 stycznia 2004 r. o Inspekcji Weterynaryjnej1) Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1. Ustawa określa:

1. zadania, organizację, tryb działania oraz zasady finansowania Inspekcji Weterynaryjnej, zwanej dalej „Inspekcją ”;

2. (uchylony)

3. (uchylony)

4. zasady wykonywania zadań przez Inspekcję, w szczególności przeprowadzania kontroli, w tym kontroli urzędowych w roz umieniu art. 2 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniającego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE,
   2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylającego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE ) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (Dz. Urz. UE L 95 z 07.04.2017, str. 1, z późn. zm.2)), zwanych dalej „k ontrolami urzędowymi”, oraz wykonywania innych czyn ności urzę- dowych w rozumieniu art. 2 ust. 2 tego rozporządzenia, zwanych dalej „innymi czynnościami urzędowymi”.
   Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają:

5. prawodawstwo weterynaryjne – przepisy Uni i Europejskiej dotyczące zdrowia zwierząt i zdrowia publicznego w za- kresie weterynarii, w tym przepisy o kontrolach urzędowych w zakresie weterynarii, a także przepisy wdrażające lub wykonujące te przepisy, w tym zwłaszcza przepisy o produktach pochodzenia zwierzęcego, ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, a także o ochronie zwierząt;

6. przesyłka – przesyłkę w rozumieniu art. 3 pkt 37 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w spra wie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszowego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków ochrony roślin, zmieniającego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (WE) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58 /WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylającego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496/EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w spra wie kontroli urzędowych), zwanego dalej „rozporządzeniem 2017/625”;

7. Niniejsza ustawa służy stosowaniu rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 z dnia 15 marca 2017 r. w sprawie kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych przeprowadzanych w celu zapewnienia stosowania prawa żywnościowego i paszo - wego oraz zasad dotyczących zdrowia i dobrostanu zwierząt, zdrowia roślin i środków och rony roślin, zmieniającego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 999/2001, (WE) nr 396/2005, (WE) nr 1069/2009, (WE) nr 1107/2009, (UE) nr 1151/2012, (UE) nr 652/2014, (UE) 2016/429 i (UE) 2016/2031, rozporządzenia Rady (WE) nr 1/2005 i (W E) nr 1099/2009 oraz dyrektywy Rady 98/58/WE, 1999/74/WE, 2007/43/WE, 2008/119/WE i 2008/120/WE, oraz uchylającego rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 854/2004 i (WE) nr 882/2004, dyrektywy Rady 89/608/EWG, 89/662/EWG, 90/425/EWG, 91/496 /EWG, 96/23/WE, 96/93/WE i 97/78/WE oraz decyzję Rady 92/438/EWG (rozporządzenie w sprawie kontroli urzędowych) (Dz. Urz. UE L 95 z 07.04.2017 , str. 1, Dz. Urz. UE L 137 z 24.05.2017, str. 40, Dz. Urz. UE L 82 z 25.03.2019, str. 4, Dz. Urz. UE L 317 z 09.1 2.2019, str. 114, Dz. Urz. UE L 321 z 12.12.2019, str. 111 oraz Dz. Urz. UE L 357 z 08.10.2021, str. 27).

8. Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 137 z 24.05.2017, str. 40, Dz. Urz. UE L 82 z 25.03.2019 , str. 4, Dz. Urz. UE L 317 z 09.12.2019, str. 114, Dz. Urz. UE L 321 z 12.12.2019, str. 111 oraz Dz. Urz. UE L 357 z 08.10.2021, str. 27 .

Dziennik Ustaw – 4 – Poz. 12

3. przywóz – wprowadzenie na terytorium Unii lub wprowadzenie do Unii w rozumieniu art. 3 pkt 40 rozporządzenia 2017/625;
4. tranzyt – tranz yt w rozumieniu art. 3 pkt 44 rozporządzenia 2017/625.
   Art. 3. 1. Inspekcja realizuje, w celu zapewnienia ochrony zdrowia publicznego, zadania z zakresu:
5. ochrony zdrowia zwierząt;
6. bezpieczeństwa:
   a) produktów pochodzenia zwierzęcego,
   b) żywności zawi erającej jednocześnie środki spożywcze pochodzenia niezwierzęcego i produkty pochodzenia zwie- rzęcego znajdującej się w rolniczym handlu detalicznym, w rozumieniu art. 3 ust. 3 pkt 29b ustawy z dnia 2 5 sierp- nia 200 6 r. o bezpieczeństwie ży wności i żywienia (Dz. U. z 2023 r. poz. 1448 ), zwanym dalej „rolniczym handlem detalicznym” , c) przywożonych produktów złożonych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 47 ust. 2 lit. a rozpo- rządzenia 2017/625.

2. Inspekcja wykonuje swoje zadania w szczególnośc i przez:

1. zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt, w tym chorób odzwierzęcych;
   1a) badania kontrolne zakażeń zwierząt;

2. monitorowanie chorób odzwierzęcych i odzwierzęcych czynników chorobotwórczych oraz związanej z nimi oporności
   na środki przeciwdrobnous trojowe:
   a) u zwierząt,
   b) w produktach pochodzenia zwierzęcego,
   c) w żywności, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b, d) w paszach;

3. badanie zwierząt rzeźnych, produktów pochodzenia zwierzęcego i żywności, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b;

4. przeprowa dzanie:
   a) kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych,
   b) (uchylona)
   c)3) kontroli administracyjnych i kontroli na miejscu w zakresie określonym w przepisach o wspieraniu rozwoju obszarów wiejskich oraz w przepisach o Planie Strategicznym dla Wspóln ej Polityki Rolnej na lata 2023 –2027,
   d) kontroli wyrobów do diagnostyki in vitro stosowanych w medycynie weterynaryjnej, w rozumieniu art. 2 pkt 40 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt ( Dz. U. z 2023 r. poz. 1075 ), zwanych dalej „wyrobami do diagnostyki in vitro stosowanymi w medycynie weterynaryj- nej”, mającej na celu ustalenie, czy wprowadzone do obrotu lub używania wyroby znajdują się w wykazie wyro- bów do diagnostyki in vitro stosowanych w medycynie weterynaryjnej, o którym mowa w art. 76a ust. 1 ustawy
   z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt,
   e) kontroli działalności hodowcy, dostawcy i użytkownika prowadzonej na podstawie ustawy z dnia 1 5 stycznia 2015 r. o ochronie zwierząt wykorzystywanych do celów naukowych lub edukacyjnych ( Dz. U. z 2023 r. poz. 465), w tym w zakresie:
   – utrzymywania zwierząt przeznaczonych do wykorzystania lub wykorzystywanych do celów naukowych lub edukacyjnych,
   – prowadzenia ewidencji zwierząt,
   – przeprowadzania doświadczeń;

5. W brzmieniu ustalonym przez art. 128 pkt 1 ustawy z dnia 8 lutego 2023 r. o Planie Strategicznym dla Wspólnej Polityki Rolnej na lata 20 23–2027 (Dz. U. poz. 412), która weszła w życie z dniem 15 marca 2023 r.

Dziennik Ustaw – 5 – Poz. 12

5. sprawowanie nadzoru nad:
   a) bezpieczeństwem produktów pochodzenia zwierzęcego, w tym przy ich produkcji i wprowadzaniu na rynek, w szczególności nad wymaganiami weterynaryjnymi w sprzedaży be zpośredniej, rolniczym handlu detalicznym oraz działalności marginalnej, lokalnej i ograniczonej,
   aa) bezpieczeństwem żywności, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b, b) wprowadzaniem na rynek zwierząt, produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego w rozumieni u art. 3 pkt 1 w związku z art. 2 ust. 2 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/200 9 z dnia 21 paździer- nika 2009 r. określającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, nieprze- znaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o pro- duktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) ( Dz. Urz. UE L 300 z 14.11.2009, str. 1, z późn. zm.) i produktów pochodnych w rozumieniu art. 3 pkt 2 tego rozporządzenia,
   c) wytwarzaniem, obrotem i stosowaniem pasz, dodatków stosowanych w żywieniu zwierząt, organizmów genetycz- nie zmodyfikowanych przeznaczonych do użytku paszowego i pasz genetycznie zmodyfikowanych oraz nad trans- granicznym przemieszczaniem organizmów genetycznie z modyfikowanych przeznaczonych do użytku paszowego,
   d) zdrowiem zwierząt przeznaczonych do rozrodu oraz jakością zdrowotną materiału biologicznego i jaj wylęgowych drobiu,
   e) obrotem i ilością stosowanych produktów leczniczych weterynaryjnych,
   f) wytwarzani em i stosowaniem pasz leczniczych,
   g) przestrzeganiem przepisów o ochronie zwierząt,
   h) przestrzeganiem zasad identyfikacji i rejestracji zwierząt oraz przemieszczaniem zwierząt,
   i) przestrzeganiem wymagań weterynaryjnych w gospodarstwach utrzy mujących zwi erzęta gospodarskie;
   j) (uchylona)
6. prowadzenie monitorowania substancji niedozwolonych, pozostałości chemicznych, biologicznych, produktów leczni- czych i skażeń promieniotwórczych:
   a) u zwierząt,
   b) w wydzielinach i wydalinach zwierząt,
   c) w tkankach lub narządach zwierząt,
   d) w produktach pochodzenia zwierzęcego,
   e) w żywności, o której mowa w ust. 1 pkt 2 lit. b, f) w wodzie przeznaczonej do pojenia zwierząt,
   g) w paszach;
7. prowadzenie wymiany informacji w ramach systemów wymiany informacji, o których mowa w przepisach Unii Euro - pejskiej ;
8. przyjmowanie informacji o niebezpiecznych produktach żywnościowych oraz o paszach od organów Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa oraz Inspekcji Jakości Handlowej Artykułów Rolno -Spożywczych – w za- kresie kompetencji tych inspekcji, a także ocena ryzyka i stopnia zagrożenia spowodowanego niebezpiecznym produktem żywnościowym lub paszą, a następnie przekazywanie tych informacji do kierującego siecią systemu RASFF,
   o którym mowa w art. 85 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpie czeństwie żywności i żywienia.

3. Inspekcja wykonuje zadania, o których mowa w ust. 1 i 2, na podstawie przepisów odrębnych.

4. Na terenach i w stosunku do jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej i przez niego nadzorowanych oraz wojsk obcych przebywających na tych terenach zadania określone w ust. 1, w zakresie ochrony zdro- wia zwierząt oraz bezpieczeństwa produktów pochodzenia zwierzęcego w celu zapewnienia ochrony zdrowia publicznego, wykonuje Szef Służ by Weterynaryjnej – Inspektor Weterynaryjny Wojska Polskiego.

5. Szef Służby Weterynaryjnej – Inspektor Weterynaryjny Wojska Polskiego wykonuje swoje zadania przy pomocy Wojskowej Inspekcji Weterynaryjnej.

Dziennik Ustaw – 6 – Poz. 12

6. Szef Służby Weterynaryjnej – Inspektor Weteryna ryjny Wojska Polskiego lub osoba przez niego upoważniona może uczestniczyć w prowadzonej przez organy Inspekcji:

1. kontroli urzędowej, o której mowa w art. 47 ust. 1 rozporządzenia 2017/625, dotyczącej środków transportu, w tym okrętów i statków powietrzn ych, wykorzystywanych do przewozu zwierząt, produktów pochodzenia zwierzęcego lub produktów złożonych określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 47 ust. 2 lit. a rozporządzenia 2017/625, na potrzeby Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej oraz woj sk obcych;
2. kontroli urzędowej zakładów zaopatrujących lub ubiegających się o zaopatrywanie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej w produkty pochodzenia zwierzęcego.
   6a. Kontrole należące do zakresu działania właściwych organów Inspekcji Weterynaryjne j wykonują równie ż organy Krajowej Administracji Skarbowej w zakresie określonym w przepisach odrębnych.

7. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, organizację oraz szczegółowe warunki i tryb wyko- nywania zadań przez Wojskową Inspekcję W eterynaryjną, uwzględniając rodzaj i charakter zadań, kompetencje i wymaga- nia niezbędne do sprawowania nadzoru oraz możliwość skutecznego wykonywania tych zadań.
8. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z Ministrem Obrony Narodowej, w drodze rozporządzenia, określi formy współpracy organów Inspekcji z Wojskową Inspekcją Weterynaryjną, uwzględniając:

1. sposób i tryb wzajemnego przekazywania informacji z zakresu, o którym mowa w ust. 2 pkt 1–4;
2. zakres tej współpracy przy zwalczaniu chorób z akaźnych zwierząt;
3. warunki i sposób organizacji, uczestnictwa i prowadzenia wspólnych szkoleń Inspekcji i Wojskowej Inspekcji Wete ryna- ryjnej . Art. 4. 1. Organy Inspekcji, przy wykonywaniu swoich zadań, współpracują z właściwymi organami prokuratury i ad- ministracji rządowej, jednostkami samorządu terytorialnego oraz organami samorządu lekarsko -weterynaryjnego.

2. Prezes Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa udostępnia Inspekcj i Weterynaryjnej dane zawarte w krajo- wym systemie ewidencji produc entów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności, o którym mowa w przepisach o krajowym systemie ewidencji producentów, ewidencji gospodarstw rolnych oraz ewidencji wniosków o przyznanie płatności, w zakresie niezbędnym d o zapewnienia prawidłowej realizacji zadań, o których mowa
   w art. 3 ust. 2 pkt 4 lit. c. Art. 4a. (uchylony)
   Rozdział 2
   Organizacja i funkcjonowanie Inspekcji
   Art. 5. 1. Organami Inspekcji są:

1. Główny Lekarz Weterynarii;
2. wojewódzki lekarz weterynarii, jako kierownik wojewódzkiej inspekcji weterynaryjnej wchodzącej w skład zespolonej administracji rządowej w województwie;
3. powiatowy lekarz weterynarii, jako kierownik powiatowej inspekcji weterynaryjnej wchodzącej w skład niezespolonej administracji rz ądowej;
4. graniczny lekarz weterynarii.

2. Zadania organów Inspekcji wykonują:

1. pracownicy Inspekcji oraz osoby wyznaczone do wykonywania określonych czynności będący:
   a) urzędowymi lekarzami weterynarii w rozumieniu art. 3 pkt 32 rozporządzenia 2017/ 625,
   b) urzędowymi pracownikami pomocniczymi w rozumieniu art. 3 pkt 49 rozporządzenia 2017/625,
   c) pracownikami wyznaczonymi przez właściwe organy w rozumieniu art. 2 pkt 5 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/624 z dnia 8 lutego 2019 r. dotycz ącego szczególnych przepisów w dziedzinie przeprowadza- nia kontroli urzędowych dotyczących produkcji mięsa oraz obszarów produkcyjnych i obszarów przejściowych w odniesieniu do żywych małży zgodnie z rozporządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017 /625 (Dz. Urz. UE L 131 z 17.05.2019, str. 1, z późn. zm.4)), zwanego dalej „rozporządzeniem 2019/624”;

2. Zmiana wymienionego rozporządzenia została ogłoszona w Dz. Urz. UE L 307 z 01.09.2021, str. 1.

Dziennik Ustaw – 7 – Poz. 12

2. pracownicy Inspekcji niebędący osobami, o których mowa w pkt 1;
3. osoby wyznaczone do wykonywania czynności o charakterze pomocniczym, określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 16 ust. 6 pkt 1.

3. Osoby, o których mowa w ust. 2, wyznaczone do wykonywania określonych czynności wykonują powierzone czyn- ności pod nadzorem i w imieniu organów Inspekcji.
4. (uchylony)
5. (uchylony) Art. 5a. Główny Lekarz Weterynarii przekazuje Komisji Europejskiej oraz udostępnia na stronie internetowej admini - strowanej przez urząd obsługujący ten organ informacje określone w art. 4 ust. 4 lit. a i b rozporządzenia 2017/625 w odnie- sieniu do organów wykonujących zadania określone w ustawie.
   Art. 6. 1. Inspekcją kieruje Główny Lekarz Weterynarii będący centralnym organem administracji rządowej.
6. Główny Lekarz Weterynarii podlega ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa.
7. Główny Lekarz Weterynarii jest powoływan y przez Prezesa Rady Ministrów na wniosek ministra właściwego do spraw rolnictwa. Prezes Rady Ministrów odwołuje Głównego Lekarza Weterynarii.
8. Zastępców Głównego Lekarza Weterynarii powołuje minister właściwy do spraw rolnictwa na wniosek Głównego Lekar za Weterynarii. Minister właściwy do spraw rolnictwa odwołuje zastępców Głównego Lekarza Weterynarii.
9. (uchylony)
   5a. Stanowisko Głównego Lekarza Weterynarii i jego zastępców może zajmować osoba, która:

1. jest lekarzem weterynarii posiadającym prawo wyk onywania zawodu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. jest obywatelem polskim;
3. korzysta z pełni praw publicznych;
4. nie była skazana prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe;
5. posiada kompetencje kierownicz e;
6. posiada 7 -letni staż pracy w administracji publicznej w zakresie realizacji zadań związanych z weterynarią;
7. posiada tytuł specjalisty z epizootiologii i administracji weterynaryjnej lub higieny zwierząt rzeźnych i żywności pocho - dzenia zwierzęcego . 5b. (uchylony)
   5c. (uchylony)
   5d. (uchylony)
   5e. (uchylony)
   5f. (uchylony)
   5g. (uchylony)
   5h. (uchylony)
   5i. (uchylony)
   5j. (uchylony)
   5k. (uchylony)
   5l. (uchylony)
   5m. Powołanie na stanowiska, o których mowa w ust. 5a, jest równoznaczne z nawiązaniem stosunku pracy na podsta- wie powołania w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy ( Dz. U. z 2023 r. poz. 1465 ).

6. Główny Lekarz Weterynarii wykonuje swoje zadania przy pomocy Głównego Inspektoratu Weterynarii.

7. Minister właści wy do spraw rolnictwa określi, w drodze zarządzenia, statut Głównego Inspektoratu Weterynarii, uwzględniając możliwość realizacji zadań, o których mowa w art. 13.

Dziennik Ustaw – 8 – Poz. 12

Art. 7. 1. Organem doradczo -opiniodawczym Głównego Lekarza Weterynarii w zakresie, o którym m owa w art. 3 ust. 2, jest Rada Sanitarno -Epizootyczna, zwana dalej „Radą ”. 2. Rada liczy 7 członków.
3. Kadencja Rady trwa 4 lata. 4. Członków Rady powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rolnictwa, na wniosek Głównego Lekarza Wete- rynarii, spośród o sób wyróżniających się wiedzą oraz doświadczeniem zawodowym w dziedzinie sanitarno -epizootycznej.
5. Członkowie Rady wybierają ze składu Rady przewodniczącego i sekretarza.
6. Przewodniczący Rady może zapraszać na jej posiedzenia osoby niebędące członkami Rady, posiadające wiedzę lub doświadczenie zawodowe w dziedzinie sanitarno -epizootycznej.
7. Rada działa na podstawie uchwalonego przez siebie regulaminu. Regulamin Rady zatwierdza Główny Lekarz Weterynarii.
8. Członkom Rady przysługuje zwrot kosztów przej azdu i zakwaterowania oraz diety na warunkach stosowanych przy podróżach służbowych pracowników zatrudnionych w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej i określo- nych w przepisach wydanych na podstawie art. 775 § 2 Kodeksu pracy.
9. Koszty ob sługi administracyjno -biurowej Rady oraz zwrot kosztów i diet, o których mowa w ust. 8, są pokrywane z budżetu państwa ze środków będących w dyspozycji ministra właściwego do spraw rolnictwa.
Art. 7a. 1. Organem doradczo -opiniodawczym Głównego Lekarza Wete rynarii w zakresie funkcjonowania laborato- riów do celów kontroli urzędowych i innych czynności urzędowych określonych w rozporządzeniu 2017/625 jest Rada do spraw Laboratoriów.
2. Rada do spraw Laboratoriów liczy 7 członków.
3. Kadencja Rady do spraw Labor atoriów trwa 4 lata. 4. Członków Rady do spraw Laboratoriów powołuje i odwołuje minister właściwy do spraw rolnictwa, na wniosek Głównego Lekarza Weterynarii, spośród osób wyróżniających się wiedzą oraz doświadczeniem zawodowym w dziedzinie diagnostyki lab oratoryjnej.
5. Członkowie Rady do spraw Laboratoriów wybierają z jej składu przewodniczącego i sekretarza.
6. Przewodniczący Rady do spraw Laboratoriów może zapraszać na jej posiedzenia osoby niebędące członkami tej Rady, posiadające wiedzę lub doświadcze nie zawodowe w dziedzinie diagnostyki laboratoryjnej.
7. Rada do spraw Laboratoriów działa na podstawie uchwalonego przez siebie regulaminu. Regulamin Rady do spraw
Laboratoriów zatwierdza Główny Lekarz Weterynarii.
8. Członkom Rady do spraw Laboratoriów p rzysługuje zwrot kosztów przejazdu i zakwaterowania oraz diety na warun - kach stosowanych przy podróżach służbowych pracowników zatrudnionych w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej i określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 775 § 2 Kodeksu pracy.
9. Koszty obsługi administracyjno -biurowej Rady do spraw Laboratoriów oraz zwrot kosztów i diet, o których mowa
w ust. 8, są pokrywane z budżetu państwa ze środków będących w dyspozycji ministra właściwego do spraw rolnictwa.
Art. 8. 1. Wojewódzki lekarz weterynarii podlega, w zakresie zapewnienia bezpieczeństwa sanitarno -epizootycznego na obszarze swojej właściwości, Głównemu Lekarzowi Weterynarii.
2. Graniczny lekarz weterynarii podlega Głównemu Lekarzowi Weterynarii.
3. Powiatowy lekar z weterynarii podlega wojewódzkiemu lekarzowi weterynarii.
4. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej, określi, w drodze rozporządzenia, terytorialny zakres działania powiatowych i granic znych lekarzy weterynarii oraz ich sie- dziby, biorąc pod uwagę:

1. zasadniczy podział terytorialny państwa, z tym że zakres działania powiatowego lekarza weterynarii może obejmować kilka powiatów;

2. możliwości finansowe i organizacyjne Inspekcji;

3. potrze bę zapewnienia realizacji zadań Inspekcji na obszarze całego kraju.

Dziennik Ustaw – 9 – Poz. 12

Art. 8a. Do postępowań w sprawach:

1. o których mowa w art. 15f ust. 1, art. 15i ust. 3 i art. 25a ust. 3,
2. dotyczących uchylenia, zmiany lub stwierdzenia nieważności decyzji w sprawac h, o których mowa w art. 15f ust. 1, art. 15i ust. 3 i art. 25a ust. 3, oraz w sprawach wznowienia postępowania zakończonego wydaniem takich decyzji
   – nie stosuje się przepisów art. 29 i art. 32 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U . z 202 3 r. poz. 221, 641, 803, 1414 i 2029 ). Art. 9. 1. Wojewódzkim, powiatowym i granicznym lekarzem weterynarii oraz ich zastępcą może być osoba, która:
3. jest lekarzem weterynarii posiadającym prawo wykonywania zawodu na terytorium Rzeczypospolitej Po lskiej;
4. posiada:
   a) 5-letni staż pracy w administracji publicznej w zakresie realizacji zadań związanych z weterynarią – w przypadku wojewódzkiego lekarza weterynarii i jego zastępcy,
   b) 3-letni staż pracy w administracji publicznej w zakresie realizacj i zadań związanych z weterynarią – w przypadku powiatowego i granicznego lekarza weterynarii i ich zastępców,
   c) tytuł specjalisty z epizootiologii i administracji weterynaryjnej lub higieny zwierząt rzeźnych i żywności pocho- dzenia zwierzęcego.

2. Czynnośc i wynikające ze stosunku pracy wobec:

1. wojewódzkiego lekarza weterynarii oraz jego zastępcy – wykonuje wojewoda w porozumieniu z Głównym Lekarzem Weterynarii;
2. powiatowego lekarza weterynarii oraz jego zastępcy – wykonuje wojewódzki lekarz weterynarii;
3. granicznego lekarza weterynarii oraz jego zastępcy – wykonuje Główny Lekarz Weterynarii.
   Art. 10. 1. Główny Lekarz Weterynarii może zawiesić w wykonywaniu obowiązków wojewódzkiego, powiatowego lub granicznego lekarza weterynarii lub jego zastępcę, jeże li jego działalność lub działalność kierowanego przez niego inspektoratu może zagrozić prawidłowemu wykonywaniu zadań Inspekcji, a zwłaszcza naruszyć bezpieczeństwo sanitarno - -weterynaryjne na obszarze właściwości tych organ ów. Podejmując decyzję o zawiesz eniu, Główny Lekarz Weterynarii wyznacza osobę pełniącą obowiązki zawieszonego organu.

2. Okres zawieszenia, o którym mowa w ust. 1, trwa do czasu zakończenia postępowania wyjaśniającego lub dyscyp - linarnego w rozumieniu przepisów o służbie cywilnej.
3. W stosunku do powiatowego lekarza weterynarii i jego zastępcy kompetencje Głównego Lekarza Weterynarii, o któ- rych mowa w ust. 1, przysługują wojewódzkiemu lekarzowi weterynarii.
   Art. 11. 1. Wojewódzki lekarz weterynarii wykonuje swoje zadania przy pomocy woj ewódzkiego inspektoratu wete- rynarii, którego jest kierownikiem.
4. Powiatowy lekarz weterynarii wykonuje swoje zadania przy pomocy powiatowego inspektoratu weterynarii, którego jest kierownikiem.
5. Graniczny lekarz weterynarii wykonuje swoje zadania przy pomocy granicznego inspektoratu weterynarii, którego jest kierownikiem. W ramach granicznego inspektoratu weterynarii funkcjonują punkty kontroli granicznej w rozumieniu art. 15a ust. 1.
6. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze zarządzenia, organizację wojewódzkich, powiatowych i gra- nicznych inspektoratów wete rynarii, mając na względzie prawidłowość realizacji zadań, o których mowa w art. 3 ust. 2. Art. 12. 1. Koszty działalności Inspekcji i wykonywania zadań, o których mowa w art. 3 ust. 2 i 3, są pokrywane z bud- żetu państwa.
7. Wojewódzkie, powiatowe i grani czne inspektoraty weterynarii są państwowymi jednostkami budżetowymi.
8. W budżetach wojewodów wyodrębnia się środki przeznaczone na:

1. zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt i chorób odzwierzęcych podlegających obowiązkowi zwalczania, w tym na od- szkodowani a, zapomogi i nagrody oraz zadania wynikające z planów gotowości zwalczania chorób zakaźnych zwierząt;

2. badania kontrolne zakażeń zwierząt;

Dziennik Ustaw – 10 – Poz. 12

3. monitorowanie chorób odzwierzęcych i odzwierzęcych czynników chorobotwórczych podlegających obowiązkowi
   monitor owania oraz związanej z nimi oporności na środki przeciwdrobnoustrojowe:
   a) u zwierząt,
   b) w produktach pochodzenia zwierzęcego,
   c) w żywności, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 lit. b, d) w paszach;
4. prowadzenie monitorowania substancji niedozwolonych , pozostałości chemicznych, biologicznych, produktów leczni- czych i skażeń promieniotwórczych:
   a) u zwierząt,
   b) w wydzielinach i wydalinach zwierząt,
   c) w tkankach lub narządach zwierząt,
   d) w produktach pochodzenia zwierzęcego,
   e) w żywności, o której mow a w art. 3 ust. 1 pkt 2 lit. b, f) w wodzie przeznaczonej do pojenia zwierząt,
   g) w paszach;
5. realizację rocznych planów urzędowej kontroli pasz i pasz leczniczych.

4. Lekarzom weterynarii i innym osobom niebędącym pracownikami Inspekcji, wykonującym czy nności związane ze zwalczaniem chorób zakaźnych zwierząt, w tym chorób odzwierzęcych, przysługuje wynagrodzenie w wysokości okreś lo- nej w przepisach wydanych na podstawie art. 16 ust. 6 pkt 2.
5. (uchylony)
   Art. 13. 1. Główny Lekarz Weterynarii:

1. ustala ogólne kierunki działania Inspekcji i wydaje instrukcje określające sposób jej postępowania, w tym instrukcje dotyczące stosowania przez organy Inspekcji przepis ów Unii Europejskiej;

2. koordynuje i kontroluje wykonywanie zadań przez wojewódzkich, powiatow ych i granicznych lekarzy weterynarii;

3. może wydawać wojewódzkim, powiatowym i granicznym lekarzom weterynarii polecenia dotyczące podjęcia okreś - lonych czynności oraz żądać od nich informacji z zakresu ich działania;

4. współpracuje z Międzynarodowym Ur zędem do Spraw Epizootii oraz innymi organizacjami międzynarodowymi;

5. dokonuje analiz i ocen sytuacji epizootycznej, bezpieczeństwa produktów pochodzenia zwierzęcego i żywności, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 lit. b, i wymagań weterynaryjnych przy p rodukcji tych produktów i tej żywności;

6. opracowuje krajowe programy dotyczące realizacji zadań, o których mowa w art. 12 ust. 3;

7. (uchylony)

8. organizuje szkolenia dla urzędowych lekarzy weterynarii;

9. utrzymuje rezerwę szczepionek, biopreparatów i produktów biobójczych oraz innych środków niezbędnych do diag - nozowania i zwalczania chorób zakaźnych zwierząt, w tym chorób odzwierzęcych, oraz monitorowania chorób od- zwierzęcych i odzwierzęcych czynników chorobotwórczych, a także związanej z nimi opornoś ci na środki przeciw- drobnoustrojowe:
   a) u zwierząt,
   b) w produktach pochodzenia zwierzęcego,
   c) w żywności, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 lit. b, d) w paszach;

10. zarządza systemem wymiany informacji, o którym mowa w art. 36 ust. 1; 10a) sprawuje na dzór nad prawidłowym funkcjonowaniem systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 25d ust. 1;

Dziennik Ustaw – 11 – Poz. 12

11. (uchylony)
    11a) opracowuje projekt planu awaryjnego, o którym mowa w art. 115 ust. 1 rozporządzenia 2017/625, w zakresie żywności pochodzenia zwierzęcego , żywności, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 lit. b, oraz pasz i przedkłada go do zatwier- dzenia ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa;
    11b) jest instytucją łącznikową, o której mowa w art. 103 ust. 1 rozporządzenia 2017/625, w zakresie zadań organów
    Inspekcji oraz wykonuje w tym zakresie obowiązki państwa członkowskiego, o których mowa w art. 103 ust. 3 roz - porządzenia 2017/625;
12. wykonuje inne zadania określone w przepisach odrębnych.
    1a. Główny Lekarz Weterynarii:
13. tworzy podpunkt krajowego pun ktu kontaktowego (PKPK) sieci systemu RASFF realizującego zadania, o których mowa
    w art. 3 ust. 2 pkt 8, i kieruje pracami tego podpunktu;
14. jest odpowiedzialny za zbieranie informacji dotyczących wszystkich stwierdzonych przypadków niebezpiecznej żyw- ności pochodzenia roślinnego i zwierzęcego oraz żywności, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 lit. b, i pasz – w zakre - sie objętym kompetencjami Inspekcji Weterynaryjnej, Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa oraz Inspekcji Jakości Handlowej Arty kułów Rolno -Spożywczych – i za przekazywanie tych informacji do krajowego punktu
    kontaktowego sieci systemu RASFF.
    1b. Sprawując nadzór, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a, Główny Lekarz Weterynarii w szczególności:
15. ma prawo do bezpośredniego dostępu do dan ych zawartych w centralnej bazie danych, o której mowa w art. 25d ust. 1 pkt 1;
16. przeprowadza kontrolę w zakresie prawidłowego funkcjonowania systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 25d ust. 1, w tym kontroluje wprowadzanie przez upoważnione po dmioty danych dotyczących wyników przeprowadzo- nych badań laboratoryjnych, w zakresie określonym w art. 23, do centralnej bazy danych, o której mowa w art. 25d ust. 1 pkt 1. 1c. Główny Lekarz Weterynarii wykonuje zadania pojedynczego organu określone w art. 4 ust. 2 lit. b rozporządze- nia 2017/625 w obszarze określonym w art. 1 ust. 2:
17. lit. a rozporządzenia 2017/625 – w zakresie dotyczącym żywności, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2, z wyjątkiem przepisów mających na celu zapewnienie uczciwych praktyk h andlowych, ochrony interesów konsumentów i zapew- nienia im prawa do informacji oraz przepisów dotyczących wytwarzania materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością;
18. lit. c–f rozporządzenia 2017/625.

2. (uchylony)
3. (uchylony)
4. (uchylony )
5. (uchylony)
6. (uchylony)
7. (uchylony)
8. (uchylony)
9. Główny Lekarz Weterynarii składa, do dnia 30 czerwca, ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa sprawozdanie z realizacji zadań Inspekcji w roku ubiegłym.
   Art. 14. 1. Wojewódzki lekarz weterynarii :

1. ustala kierunki działania, wydaje instrukcje określające sposób postępowania powiatowych lekarzy weterynarii na obszarze województwa oraz kontroluje sposób wykonywania przez nich zadań Inspekcji;

2. może wydawać powiatowym lekarzom weterynarii polecen ia dotyczące podjęcia określonych czynności oraz żądać od nich informacji z zakresu ich działania;

3. dokonuje, na obszarze województwa, analiz i ocen sytuacji epizootycznej lub bezpieczeństwa:
   a) produktów pochodzenia zwierzęcego i pasz, w tym spełniania wymagań weterynaryjnych przy ich produkcji
   i wprowadzaniu na rynek,
   b) żywności, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 lit. b;

Dziennik Ustaw – 12 – Poz. 12

4. opracowuje wojewódzkie programy dotyczące realizacji zadań, o których mowa w art. 12 ust. 3;
5. (uchylony)
6. organizuje szkolen ia dla urzędowych lekarzy weterynarii;
7. nadzoruje na obszarze województwa działanie systemów informatycznych utworzonych i użytkowanych przez Inspekcję ;
8. tworzy co najmniej dwa zespoły do spraw dochodzeń epizootycznych.
   1a. Członkami zespołów, o któryc h mowa w ust. 1 pkt 8, są wyznaczeni pracownicy Inspekcji.
   1b. Wyznaczenie pracownika Inspekcji do zespołów, o których mowa w ust. 1 pkt 8, jest możliwe po uzyskaniu jego pisemnej zgody.
   1c. Osoby będące członkami zespołów, o których mowa w ust. 1 pkt 8, m ogą być kierowane do wykonywania
   czynności na obszarze właściwości wojewódzkiego lekarza weterynarii, a także za zgodą Głównego Lekarza Weterynarii,
   w innym województwie, na okres nie dłuższy niż 2 miesiące.
   1d. Do osób będących członkami zespołów, o który ch mowa w ust. 1 pkt 8, przepisy art. 19 ust. 1, 1a, 1b, 1c, 3, 4 i 6 stosuje się odpowiednio.
   1e. Koszty działań zespołów, o których mowa w ust. 1 pkt 8, są pokrywane ze środków budżetu państwa przeznaczo- nych na zwalczanie chorób zakaźnych zwierząt będący ch w dyspozycji wojewody, na obszarze właściwości którego są pro- wadzone działania zespołów.

2. Wojewódzki lekarz weterynarii oraz graniczny lekarz weterynarii do dnia 30 marca, a na żądanie, w każdym czasie, przekazują Głównemu Lekarzowi Weterynarii inform acje o realizacji zadań Inspekcji odpowiednio na obszarze woje - wództwa albo w terytorialnym zakresie działania granicznego lekarza weterynarii.
3. Powiatowy lekarz weterynarii do dnia 28 lutego, a na żądanie, w każdym czasie, przekazuje wojewódzkiemu lekar zowi weterynarii informacje o realizacji zadań Inspekcji w terytorialnym zakresie działania powiatowego lekarza weterynarii.
   Art. 14a. 1. W zakresie zadań Inspekcji powiatowy lekarz weterynarii właściwy ze względu na miejsce przeprowadza- nia kontroli urzędo wych i wykonywania innych czynności urzędowych wykonuje zadania właściwego organu określone w rozporządzeniu 2017/625 oraz w przepisach wydanych w trybie rozporządzenia 2017/625 w zakresie kontroli urzędowych oraz innych czynności urzędowych, chyba że prze pisy odrębne stanowią inaczej.
4. Główny Lekarz Weterynarii oraz wojewódzki, powiatowy i graniczny lekarz weterynarii wykonują zadania właści- wego organu określone w art. 5 ust. 4 akapit drugi rozporządzenia 2017/625 w odniesieniu do osób, o których mowa w art. 5 ust. 2.
   Art. 14b. Powiatowy lekarz weterynarii wydaje zaświadczenia o spełnianiu:

1. minimalnych standardów co do higieny i warunków utrzymania zwierząt w gospodarstwie w zakresie niezbędnym do ubiegania się lub otrzymania pomocy finansowej albo dofinansowania ze środków pochodzących z Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej (EFOiGR);
2. warunków utrzymywania zwierząt gospodarskich w zakresie niezbędnym do ubiegania się lub otrzymania pomocy finansowej ze środków pochodzących z Europ ejskiego Funduszu Rolnego na rzecz Rozwoju Obszarów Wiejskich (EFRROW).
   Art. 14c. Powiatowy lekarz weterynarii jest właściwym organem, o którym mowa w art. 93 –95, art. 97 –101, art. 173 oraz art. 181 –185 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2 016/429 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie prze- nośnych chorób zwierząt oraz zmieniającego i uchylającego niektóre akty w dziedzinie zdrowia zwierząt („Prawo o zdrowiu zwierząt”) (Dz. Urz. UE L 84 z 31.03.2016, str. 1, z późn. zm.5)) oraz przepisach Unii Euro pejskiej wydanych w trybie tego rozporządzenia.
   Art. 15. 1. W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego, w sprawach związanych z wykonywaniem zadań Inspekcji, organem pierwszej instancji jest powiatowy lekarz weterynarii, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej .

2. W rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego w postępowaniu administracyjnym organem wyższego stopnia, w stosunku do:

1. powiatowego lekarza weterynarii – jest wojewódzki lekarz weterynarii;

2. wojewódzkiego i granicznego lekarz a weterynarii – jest Główny Lekarz Weterynarii.

3. Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 57 z 03.03.20 17, str. 65, Dz. Urz. UE L 95 z 07.04.2017, str. 1, Dz. Urz. UE L 272 z 31.10.2018, str. 11 oraz Dz. Urz. UE L 48 z 11.02.2021, str. 3.

Dziennik Ustaw – 13 – Poz. 12

3. Organ wyższego stopnia może podejmować wszelkie czynności należące do zakresu działania organu niższego stop- nia, jeżeli jest to uzasadnione szczególną wagą lub zawiłością sprawy. W tych przypadkach organ w yższego stopnia staje się organem pierwszej instancji.
4. O podjęciu czynności, o których mowa w ust. 3, organ wyższego stopnia powiadamia organ pierwszej instancji.
   Art. 15a. 1. Główny Lekarz Weterynarii jest organem właściwym w zakresie wyznaczenia punkt ów kontroli granicz- nej, o których mowa w art. 59 rozporządzenia 2017/625, w których przeprowadza się kontrolę zwierząt i towarów, zwanych dalej „punktami kontroli granicznej”, oraz wycofania, zawieszenia lub ponownego wyznaczenia punktów kontroli granicz- nej.
5. Główny Lekarz Weterynarii informuje Komisję Europejską o każdej zmianie dokonanej w infrastrukturze lub funk- cjonowaniu punktu kontroli granicznej.
6. Główny Lekarz Weterynarii prowadzi i udostępnia na stronie internetowej administrowanej przez urzą d obsługujący ten organ aktualny wykaz wyznaczonych punktów kontroli granicznej.
   Art. 15b. 1. Graniczny lekarz weterynarii jest właściwym organem do przeprowadzania kontroli urzędowych oraz wykonywania innych czynności urzędowych dotyczących:

1. zwierząt i towarów w punkcie kontroli granicznej niezależnie od tego, czy te zwierzęta i towary podlegają kontroli, o której mowa w art. 47 ust. 1 lit. a, b oraz d –f rozporządzenia 2017/625;
2. środków transportu, o których mowa w art. 44 ust. 4 lit. a rozporządz enia 2017/625.

2. W przypadkach, o których mowa w art. 65 ust. 2 rozporządzenia 2017/625, kontrolę urzędową zwierząt i towarów, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. a, b oraz d –f rozporządzenia 2017/625, a także inne czynności urzędowe w odniesieniu do ta kich zwierząt i towarów wykonuje:

1. graniczny lekarz weterynarii – w przypadku gdy zwierzęta lub towary znajdują się w miejscu objętym terytorialnym zakresem działania tego granicznego lekarza weterynarii;
2. powiatowy lekarz weterynarii – w przypadku g dy zwierzęta lub towary znajdują się w miejscu położonym poza tery- torialnym zakresem działania granicznego lekarza weterynarii.

3. Graniczny lekarz weterynarii przeprowadzający kontrole urzędowe i wykonujący inne czynności urzędowe w por- tach morskich wspó łpracuje z organami celnymi w zakresie tych kontroli i czynności, w szczególności informuje naczelnika urzędu celno -skarbowego właściwego dla portu morskiego o terminie, w tym o godzinie i miejscu planowanej kontroli. Graniczny lekarz weterynarii przeprowa dza takie kontrole i wykonuje takie czynności w portach morskich w sposób pozwa- lający na zachowanie terminów, o których mowa w art. 60 ust. 2 –5 ustawy z dnia 16 listopada 2016 r. o Krajowej Admini- stracji Skarbowej (Dz. U. z 202 3 r. poz. 615, z późn. zm.6)). Art. 15c. Zarządzający przejściami granicznymi są obowiązani do nieodpłatnego udostępnienia pomieszczeń biuro- wych, laboratoryjnych, socjalnych oraz powierzchni magazynowych dla zatrzymanych przesyłek, które spełniają wymaga- nia określone w przepisach o oc hronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt lub o ochronie zdrowia publicznego.
   Art. 15d. Przesyłkę zwierząt, o których mowa w art. 15b ust. 1 pkt 1, transportuje się pod dozorem celnym do punktu kontroli granicznej lub stacji kwaran tanny, jeżeli przepisy o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt lub o ochronie zdrowia publicznego obowiązujące w państwach członkowskich Unii Europejskiej tak stanowią.
   Art. 15e. 1. Jeżeli przepisy obowiązujące na terytorium państw członkowskich Unii Europejskiej albo przepisy państwa miejsca przeznaczenia przewidują poddanie przesyłki zwierząt kwarantannie lub izolacji, to kwarantanna lub izolacja od- bywa się w:

1. zatwierdzonej stacji kwarantanny znajdującej się:
   a) w państ wie pochodzenia przesyłki zwierząt,
   b) na terytorium państwa członkowskiego Unii Europejskiej;

2. gospodarstwie miejsca przeznaczenia przesyłki zwierząt.

3. Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2023 r. poz. 556, 588, 641, 658, 760, 996, 1059, 1193, 1195, 1234, 1598 , 1723 i 1860 .

Dziennik Ustaw – 14 – Poz. 12

2. Jeżeli graniczny lekarz weterynarii nakaże, w drodze decyzji administracyjnej, kwarantannę lub iz olację przesyłki zwierząt, to w zależności od stwierdzonego ryzyka odbywają się one w jednym z następujących miejsc w:

1. punkcie kontroli granicznej lub w jego pobliżu;
2. gospodarstwie miejsca przeznaczenia przesyłki zwierząt;
3. stacji kwarantanny zn ajdującej się w pobliżu gospodarstwa miejsca przeznaczenia przesyłki zwierząt.

3. Nadzór nad stacją kwarantanny sprawuje graniczny lekarz weterynarii, a jeżeli stacja kwarantanny znajduje się poza obszarem właściwości tego lekarza – właściwy powiatowy lek arz weterynarii.
   Art. 15f. 1. Właściwym organem do uznania składu, o którym mowa w art. 23 rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/2124 z dnia 10 października 2019 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 w odn iesieniu do przepisów dotyczących kontroli urzędowych przesyłek zwierząt i towarów w tranzycie, przeła- dunku i w trakcie dalszego transportu przez terytorium Unii oraz zmieniającego rozporządzenia Komisji (WE) nr 798/2008, (WE) nr 1251/2008, (WE) nr 119/200 9, (UE) nr 206/2010, (UE) nr 605/2010, (UE) nr 142/2011, (UE) nr 28/2012, rozpo- rządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2016/759 i decyzję Komisji 2007/777/WE (Dz. Urz. UE L 321 z 12.12.2019, str. 73, z późn. zm.7)), zwanego dalej „rozporządzeniem 2019/2124”, wyc ofania tego uznania lub tymczasowego zawieszenia tego uznania jest graniczny lekarz weterynarii albo powiatowy lekarz weterynarii, właściwi ze względu na miejsce położenia tego składu.
4. Uznania, wycofania uznania lub tymczasowego zawieszenia uznania, o których mowa w ust. 1, dokonuje się w drodze
   decyzji administracyjnej. Uznania składu dokonuje się na wniosek podmiotu prowadzącego ten skład.
5. Główny Lekarz Weterynarii:

1. jest organem właściwym w zakresie realizacji zadań, o których mowa w art. 25 r ozporządzenia 2019/2124;
2. może wyznaczyć system informacyjny inny niż system, o którym mowa w art. 131 rozporządzenia 2017/625, w celu powiadamiania o przesyłkach, o których mowa w art. 16 rozporządzenia 2019/2124, oraz innych przesyłkach – w przy- padku gdy przepisy Unii Europejskiej tak stanowią.
   Art. 15g. Koszty związane z dojazdem do miejsc dokonywania czynności wynikających z zastosowania środków, o których mowa w art. 66 –69 i art. 71 rozporządzenia 2017/625, ponosi osoba odpowiedzialna za przesyłkę.
   Art. 15h. Kontrole urzędowe mrożonego tuńczyka, który nie został odgłowiony lub wypatroszony i który został wyła- dowany bezpośrednio w portach Unii Europejskiej ze statku rybackiego pływającego pod banderą państwa trzeciego, prze- prowadza w zakładzie przetw órczym powiatowy lekarz weterynarii zgodnie z przepisami rozporządzenia delegowanego Komisji (UE) 2019/2126 z dnia 10 października 2019 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 w odniesieniu do przepisów dotyczących o kreślonych kontroli urzędowych odnoszących się do niektórych kategorii zwierząt i towarów, środków stosowanych po przeprowadzeniu tych kontroli oraz niektórych kategorii zwierząt i towarów zwolnionych z kontroli urzędowych w punktach kontroli granicznej (D z. Urz. UE L 321 z 12.12.2019, str. 104, z późn. zm.8)).
   Art. 15i. 1. W zakresie produktów pochodzenia zwierzęcego, produktów złożonych i produktów uzyskanych z pro - duktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w art. 7 rozporządzenia delegowan ego Komisji (UE) 2019/2122 z dnia 10 października 2019 r. uzupełniającego rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/625 w odniesieniu do niektórych kategorii zwierząt i towarów zwolnionych z kontroli urzędowych w punktach kontroli granicznej i w odniesieniu do określonych kontroli bagażu osobistego pasażerów i małych przesyłek towarów wysyłanych do osób fizycznych i nieprzeznaczonych do wprowadzenia do obrotu oraz zmieniającego rozporządzenie Komisji (UE) nr 142/2011 (Dz. Urz. UE L 321 z 12.1 2.2019, str. 45, z późn. zm.9)), zwanego dalej „rozporządzeniem 2019/2122”, oraz zwierząt domo wych, o których mowa w art. 11 rozporządzenia 2019/2122, zadania właściwego organu określone w art. 8 i art. 12 rozporządzenia 2019/2122 wykonuje wojewoda.

2. Organ celny albo organ administracji rządowej upoważniony do wykonywania niektórych zadań organów celnych zgodnie z przepisami prawa celnego jest właściwym organem, o którym mowa w art. 9 i art. 10 rozporządzenia 2019/2122.
3. Zgody, o której mowa w art. 6 ust. 2 rozporządzenia 2019/2122, udziela powiatowy lekarz weterynarii.

7. Zmiana wymienionego rozporządzenia została ogłoszona w Dz. Urz. UE L 434 z 23.12.2020, str. 3.

8. Zmiana wymienionego rozporządzenia została ogłoszona w Dz. Urz. UE L 19 z 24.01.2020, str. 66.

9. Zmiana wymieni onego rozporządzenia została ogłoszona w Dz. Urz. UE L 427 z 30.11.2021, str. 149.

Dziennik Ustaw – 15 – Poz. 12

4. Produkty pochodzenia zwierzęcego, produkty złożone i produkty uzyskane z produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w art. 7 rozporządzenia 2019/2122, oraz małe prz esyłki tych produktów, o których mowa w art. 10 rozporządzenia 2019/2122, niespełniające wymagań określonych w rozporządzeniu 2019/2122, przekazane przez podróżnych lub operatora świadczącego usługi pocztowe organom, o których mowa w ust. 2, do unieszkodli wienia są prze- chowywane, transportowane i niszczone zgodnie z przepisami rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 z dnia 21 października 2009 r. określającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego i produktów pochodnych, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, i uchylającego rozporządzenie (WE) nr 1774/2002 (rozporządzenie o produktach ubocznych pochodzenia zwierzęcego) (Dz. Urz. UE L 300 z 14.11.2009, str. 1, z późn. zm.10)).
5. Koszty zniszczen ia produktów i przesyłek określonych w ust. 4 ponosi organ celny albo organ administracji rządowej upoważniony do wykonywania niektórych zadań organów celnych zgodnie z przepisami prawa celnego.
   Art. 15j. Organy celne obejmują procedurą dopuszczenia do ob rotu przesyłkę objętą monitorowaniem z punktu kon- troli granicznej przybycia do Unii Europejskiej do zakładu w miejscu przeznaczenia wyłącznie po przedstawieniu ostatecz- nie wypełnionego wspólnego zdrowotnego dokumentu wejścia potwierdzającego, że przesyłka dotarła do miejsca przezna- czenia i została objęta nadzorem właściwego powiatowego lekarza weterynarii.
   Art. 16. 1. Jeżeli powiatowy lekarz weterynarii z przyczyn finansowych lub organizacyjnych nie jest w stanie wykonać ustawowych zadań Inspekcji, może:

1. wyznaczać na czas określony lekarzy weterynarii niebędących pracownikami Inspekcji, w tym lekarzy weterynarii świadczących usługi weterynaryjne w ramach zakładu leczniczego dla zwierząt, do:
   a) szczepień ochronnych lub badań rozpoznawczych,
   b) sprawowania nadzoru nad miejscami gromadzenia, skupu lub sprzedaży zwierząt, targowiskami oraz wystawami, pokazami lub konkursami zwierząt,
   c) badania zwierząt umieszczanych na rynku, przeznaczonych do wywozu oraz wystawiania świadectw zdrowia,
   d) sprawowania nadzoru nad ubojem zwierząt gospodarskich kopytnych, drobiu, zajęczaków i zwierząt dzikich utrzy - mywanych w warunkach fermowych, o których mowa w ust. 1.2 –1.4 i 1.6 załącznika I do rozporządzenia (WE) nr 853/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. ustanawiającego szczególne przepisy dotyczące higieny w odniesieniu do żywności pochodzenia zwierzęcego (Dz. Urz. UE L 139 z 30.04.2004, str. 55, z późn. zm.11) – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 45, str. 14), zwanego dalej „rozp orządzeniem nr 853/2004”, w tym badania dobrostanu zwierząt po ich przybyciu do rzeźni, badania przedubojowego i poubo- jowego, oceny mięsa i nadzoru nad przestrzeganiem w czasie uboju przepisów o ochronie zwierząt,
   e) badania mięsa zwierząt łownych,
   f) sprawowania nadzoru nad rozbiorem, przetwórstwem lub przechowywaniem mięsa i wystawiania wymaganych świadectw zdrowia,
   g) sprawowania nadzoru nad punktami odbioru mleka, przetwórstwem mleka oraz przechowywaniem produktów mleczarskich i wystawiania wymaganych ś wiadectw zdrowia,

2. Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 276 z 20.10.2010, str. 33, Dz. Urz. UE L 216 z 14.08.201 2, str. 3, Dz. Urz. UE L 354 z 28.12.2013, st r. 86, Dz. Urz. UE L 95 z 07.04.2017, str. 1, Dz. Urz. UE L 137 z 24.05.2017, str. 40, Dz. Urz.
   UE L 130 z 28.05.2018, str. 11, Dz. Urz. UE L 294 z 21.11.2018, str. 44 oraz Dz. Urz. UE L 170 z 25.06.2019, str. 1.

3. Zmiany wymienionego rozporządzenia zosta ły ogłoszone w Dz. Urz. UE L 338 z 22.12.2005, str. 27, Dz. Urz. UE L 338 z 22.12.2005, str. 83, Dz. Urz. UE L 320 z 18.11.2006, str. 1, Dz. Urz. UE L 363 z 20.12.2006, str. 1, Dz. Urz. UE L 281 z 25.10.2007, str. 8, Dz. Urz. UE L 277 z 18.10.2008, str. 8, Dz. Urz. UE L 87 z 31.03.2009, str. 109, Dz. Urz. UE L 178 z 09.07.2009, str. 25, Dz. Urz. UE L 314 z 01.12.2009, str. 8, Dz. Urz. UE L 159 z 25.06.2010, str. 18, Dz. Urz. UE L 46 z 19.02.2011, str. 14, Dz. Urz. UE L 327 z 09.12.2011, str. 39, Dz. Urz. UE L 8 z 12.01.2012, str. 29, Dz. Urz. UE L 158 z 10.06.2013, str. 1, Dz. Urz. UE L 160 z 12.06.2013, str. 15, Dz. Urz. UE L 220 z 17.08.2013, str. 14, Dz. Urz. UE L 69 z 08.03.2014, str. 95, Dz. Urz. UE L 175 z 14.06.2014, str . 6, Dz. Urz. UE L 307 z 28.10. 2014, str. 28, Dz. Urz. UE L 67 z 12.03.2016, str. 22, Dz. Urz. UE L 144 z 07.06.2017, str. 37, Dz. Urz. UE L 285 z 01.11.2017, str. 3, Dz. Urz. UE L 285 z 01.11.2017, str. 10, Dz. Urz. UE L 45 z 17.02.2018, str. 47, Dz. Urz. UE L 197 z 03.08.2018, str. 15 , Dz. Urz. UE L 239 z 24.09.2018, str. 41, Dz. Urz. UE L 42 z 13.02.2019, str. 35, Dz. Urz. UE L 43 z 14.02.2019, str. 39, Dz. Urz. UE L 43 z 14.02.2019, str. 40, Dz. Urz. UE L 43 z 14.02.2019, str. 42, Dz. Urz. UE L 43 z 14.02.2019, str. 43, Dz. Urz. UE L 43 z 14.02.2019, str. 44, Dz. Urz. UE L 43 z 14.02.2019, str. 45, Dz. Urz. UE L 43 z 14.02.2019, str. 46, Dz. Urz. UE L 198 z 25.07.2019, str. 241, Dz. Urz. UE L 434 z 23.12.2020, str. 10, Dz. Urz. UE L 297 z 20.08.2021, str. 1 oraz Dz. Urz. UE L 357 z 08 .10.2021, str. 27.

Dziennik Ustaw – 16 – Poz. 12

h) sprawowania nadzoru nad wyładowywaniem ze statków rybackich, w tym statków chłodni, statków zamrażalni i statków przetwórni, produktów rybołówstwa, nad obróbką, przetwórstwem i przechowywaniem tych produktów oraz ślimaków i żab, a tak że wystawiania wymaganych świadectw zdrowia,
i) sprawowania nadzoru nad przetwórstwem i przechowywaniem jaj konsumpcyjnych i produktów jajecznych oraz wystawiania wymaganych świadectw zdrowia,
j) pobierania próbek do badań w zakresie:
– bezpieczeństwa ży wności,
– innym niż określony w tiret pierwszym,
k) sprawowania nadzoru nad sprzedażą bezpośrednią,
l) badania laboratoryjnego mięsa na obecność włośni , m) prowadzenia kontroli urzędowych w ramach zwalczania chorób zakaźnych zwierząt , n) kontroli pasz, pr oduktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych, przeznaczonych do wywozu oraz wystawiania wymaganych świadectw zdrowia;
1a) (uchylony)
2) wyznaczać osoby niebędące pracownikami Inspekcji, spełniające wymagania w zakresie kwalifikacji, d o wykony - wania:
a) czynności określonych w art. 18 ust. 2 i 4 rozporządzenia 2017/625 jako urzędowi pracownicy pomocniczy w rozu- mieniu art. 3 pkt 49 rozporządzenia 2017/625,
b) kontroli urzędowych, o których mowa w art. 18 ust. 7 lit. i rozporządzenia 2 017/625, jako pracownicy wyznaczeni przez właściwe organy w rozumieniu art. 2 pkt 5 rozporządzenia 2019/624,
c) czynności o charakterze pomocniczym określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 16 ust. 6 pkt 1.
3) (uchylony)
1a. Jeżeli powiatowy lek arz weterynarii z przyczyn finansowych lub organizacyjnych nie jest w stanie wykonać usta- wowych zadań Inspekcji, może wyznaczyć na czas określony do wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1, lekarzy weterynarii niebędących pracownikami kierowan ego przez niego powiatowego inspektoratu weterynarii, jeżeli:

1. uzyska zgodę kierownika jednostki organizacyjnej Inspekcji, w którym wyznaczana osoba jest zatrudniona;
2. uzyska zgodę właściwego wojewódzkiego lekarza weterynarii, w przypadku powiatowego l ekarza weterynarii i jego zastępcy;
3. czynności te nie będą wykonywane w czasie pracy w Inspekcji i nie będą przekraczać 6 0 godzin w miesiącu.
   1b. Przepisu ust. 1a nie stosuje się do wojewódzkiego lekarza weterynarii, jego zastępcy oraz lekarzy weterynari i będą- cych pracownikami Głównego Inspektoratu Weterynarii.
   1c. Do lekarzy weterynarii, o których mowa w ust. 1a, przepisy ust. 2, 3 i 4 –5a stosuje się odpowiednio.

2. Wyznaczenie do wykonania czynności, o którym mowa w ust. 1, następuje w drodze decyzji ad ministracyjnej powia- towego lekarza weterynarii określającej rodzaj i zakres czynności przekazanych do wykonania.
   2a. W przypadku wyznaczenia lekarza weterynarii świadczącego usługi weterynaryjne w ramach zakładu leczniczego dla zwierząt do wykonywania czyn ności określonych w ust. 1, wyznaczenie tego lekarza weterynarii następuje po uzyskaniu zgody kierownika zakładu leczniczego dla zwierząt, w ramach którego lekarz ten świadczy usługi weterynaryjne.
   2b. Po wyznaczeniu do wykonywania czynności, o którym mowa w ust. 1, wyznaczony lekarz weterynarii składa po- wiatowemu lekarzowi weterynarii oświadczenie, że nie zachodzą okoliczności powodujące wątpliwości co do bezstronnego wykonywania czynności objętych wyznaczeniem oraz że nie pozostaje w konflikcie interesów w związku z wykonywaniem tych czynności, a także o:

1. niewykonywaniu zajęć zarobkowych albo

2. wykonywaniu zajęć zarobkowych, podając:
   a) informacje dotyczące czynności wykonywanych w ramach tych zajęć oraz okresu wykonywania tych zajęć,
   b) imię, nazw isko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, siedzibę i adres podmiotu, na rzecz którego te zajęcia wykonuje, oraz odpowiednio miejsce lub obszar ich wykonywania.

Dziennik Ustaw – 17 – Poz. 12

2c. W przypadku zmiany informacji zawartych w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 2b, wyzna czony lekarz weterynarii składa powiatowemu lekarzowi weterynarii oświadczenie o zmianie tych informacji. Oświadczenie to zawiera aktualne informacje i jest składane w terminie 7 dni od dnia zmiany tych informacji.
3. Wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, następuje po zawarciu przez powiatowego lekarza weterynarii umowy z:

1. osobami, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, w ramach prowadzonej przez te osoby pozarolniczej działalności gospo- darczej lub
2. osobami, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, p oza prowadzoną przez te osoby pozarolniczą działalnością gospodarczą, lub
3. osobami, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, w przypadku, w którym nie prowadzą one działalności gospodarczej, lub
4. podmiotem prowadzącym zakład leczniczy dla zwierząt – w przy padku wyznaczenia lekarzy weterynarii świadczących usługi weterynaryjne w ramach zakładu leczniczego dla zwierząt
   – określającej zakres, terminy i miejsce wykonywania tych czynności, wysokość wynagrodzenia za ich wykonanie oraz termin płatności.
   3a. Powia towy lekarz weterynarii przekazuje kierownikowi zakładu higieny weterynaryjnej wchodzącego w skład woje - wódzkiego inspektoratu weterynarii, zwanego dalej „zakładem higieny weterynaryjnej ”, kopię decyzji administracyjnej w sprawie wyznaczenia do wykonywania czynności określonej w ust. 1 pkt 1 lit. l oraz kopię umowy, o której mowa w ust. 3 pkt 1, o wykonywanie tej czynności.
   3b. Lekarzom weterynarii, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i ust. 1a, wyznaczonym przez powiatowego lekarza wetery- narii, a także podmiotom prowadzącym zakład leczniczy dla zwierząt, z którymi zawarto umowę, o której mowa w ust. 3, powiatowy lekarz weterynarii zwraca koszty dojazdów na obszarze objętym terytorialnym zakresem działania tego organu, zrealizowanych samochodem osobowym, motocykle m lub motorowerem, do miejsc wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1:
5. lit. a–c,
6. lit. d – z wyłączeniem nadzoru nad przeprowadzeniem uboju zwierząt w rzeźni, w której ubój i obróbka poubojowa odbywają się przy użyciu automatycznego prze suwu taśmy,
7. lit. e, j, k oraz m
   – na warunkach stosowanych przy podróżach służbowych pracowników zatrudnionych w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej i określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 775 § 2 Kodeksu pracy.
   3c. Z wrot kosztów dojazdów, o którym mowa w ust. 3b, nie przysługuje w przypadku, gdy powiatowy lekarz wetery- narii zapewnił środek transportu umożliwiający dojazd związany z wykonywaniem czynności.

4. Powiatowy lekarz weterynarii prowadzi listę osób wyznaczonyc h do wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1.
5. Uchylenie decyzji, o której mowa w ust. 2, i rozwiązanie umowy ze skutkiem natychmiastowym może nastąpić w przypadku:

1. gdy wykonywanie czynności przez osobę wyznaczoną może spowodować zagrożenie dla zdrowia publicznego lub zwierząt;

2. niewywiązywania się osoby wyznaczonej z powierzonych jej do wykonania czynności, w szczególności przez nie - wykonywanie ich terminowo;

3. stwierdzenia zaniedbań w dokumentowaniu wykonywanych czynności;

4. zawieszenia l ub utraty prawa wykonywania zawodu przez lekarza weterynarii;
   4a) gdy zachodzą okoliczności powodujące wątpliwości co do bezstronnego wykonywania czynności objętych wyznacze- niem lub osoba wyznaczona pozostaje w konflikcie interesów w związku z wykonywaniem tych czynności, lub nie złożyła oświadczenia, o którym mowa w ust. 2c;

5. złożenia wniosku przez osobę wyznaczoną, a także po złożeniu wniosku przez:
   a) kierownika zakładu higieny weterynaryjnej – w przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. l, b) kiero wnika zakładu leczniczego dla zwierząt – w przypadku, o którym mowa w ust. 3 pkt 4.
   5a. O dokonaniu zmian w zakresie wyznaczenia do wykonywania czynności, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lit. l, powiatowy lekarz weterynarii powiadamia kierownika zakładu higie ny weterynaryjnej.

Dziennik Ustaw – 18 – Poz. 12

5b. Podmiot jest obowiązany do złożenia powiatowemu lekarzowi weterynarii, na wniosek tego organu, w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego wniosku, oświadczenia, o którym mowa w ust. 2b, zawierającego informacje o zajęciach zarobkowych wykonywanych na rzecz tego podmiotu przez lekarza weterynarii, który złożył powiatowemu lekarzowi we te- rynarii oświadczenie, w przypadku, o którym mowa w ust. 2c, lub jest wyznaczony przez ten organ do wykonywania czyn ności , o których mowa w ust. 1.
5c. Oświadczenia, o których mowa w ust. 2b, 2c i 5b, składa się pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.”. Klauzula ta za stępuje pouczenie organu o od- powiedzialności karnej za składanie fałszywych oświadczeń.
5d. Kwalifikacje lekarzy weterynarii i innych osób wyznaczonych do wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. d –f, lit. j tiret pierwsze i lit. l oraz pkt 2 lit. a i b, są określone w przepisach wydanych na podstawie art. 18 ust. 7 lit. j rozporządzenia 2017/625.
6. Minister właściwy do spraw rolnictwa, po zasięgnięciu opinii Głównego Lekarza We terynarii oraz Krajowej Rady Lekarsko -Weterynaryjnej, określi, w drodze rozporządzenia:

1. zakres czynności wykonywanych przez osoby, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. c, oraz kwalifikacje tych osób,
2. warunki i wysokość wynagrodzenia za wykonywanie czyn ności, o których mowa w ust. 1 – mając na względzie zapewnienie odpowiedniego poziomu i jakości wykonywanych czynności.

7. Wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 1, nie stanowi zatrudnienia w rozumieniu przepisów Kodeksu pracy.
   Art. 17. Do wydatków z wiązanych z wykonywaniem czynności, o których mowa w art. 16 ust. 1, zalicza się wydatki na:

1. wynagrodzenia osób niebędących pracownikami Inspekcji;
2. obsługę finansową;
3. sprzęt i materiały związane z wykonywaniem tych czynności, w tym: a) do prowadze nia dokumentacji oraz gromadzenia i przesyłania danych,
   b) odczynniki do badań na włośnie,
   c) odzież ochronną do badania przedubojowego i poubojowego zwierząt rzeźnych i mięsa;
4. konserwację i naprawy sprzętu, o którym mowa w pkt 3;
5. tusz i pieczęcie do znakowania mięsa;
6. badania laboratoryjne niezbędne do wydania oceny mięsa;
7. szkolenia lekarzy weterynarii oraz innych osób wykonujących te czynności;
8. pokrycie kosztów dojazdów, o których mowa w art. 16 ust. 3b, oraz zapewnienie środka transportu, o którym mowa w art. 16 ust. 3c;
   8a) produkty lecznicze weterynaryjne i wyroby medyczne w rozumieniu art. 2 pkt 38 ustawy z dnia 20 maja 2010 r. o wyro - bach medycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1565)12) użyte w związku z wykonywaniem czynności, o których mowa w art. 16 ust. 1;
9. dojazdy pracowników Inspekcji w celu kontroli wykonywania powierzonych zadań.
   Art. 18. 1. Organ Inspekcji, w przypadku stwierdzenia zagrożenia epizootycznego lub zagrożenia bezpieczeństwa pro- duktów pochodzenia zwierzęcego lub w przypadk u gdy jest to niezbędne ze względu na ochronę zdrowia publicznego albo dla zabezpieczenia gospodarki narodowej przed poważnymi stratami, nakazuje, w drodze decyzji administracyjnej, leka- rzowi weterynarii wykonywanie czynności koniecznych do likwidacji tego zagrożenia.

2. Nakaz, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy:

1. osób, które ukończyły 60 lat;

2. kobiet w ciąży lub wychowujących dzieci w wieku do 14 lat;

3. osób niepełnosprawnych.

4. Ustawa utraciła moc z dniem 26 maja 2022 r. na podstawie art. 147 ustawy z dnia 7 kwietnia 2022 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. poz. 974), która weszła w życie z dniem 26 maja 2022 r.

Dziennik Ustaw – 19 – Poz. 12

3. Decyzję, o której mowa w ust. 1, na obszarze powiatu, w którym lekarz w eterynarii mieszka lub jest zatrudniony, wydaje powiatowy lekarz weterynarii, a w przypadku skierowania do wykonania czynności na obszarze innego powiatu – wojewódzki lekarz weterynarii.
4. Wniesienie odwołania od decyzji, o której mowa w ust. 1, nie wstrz ymuje jej wykonania.
5. Decyzja, o której mowa w ust. 1, stwarza obowiązek wykonywania czynności na okres do 3 miesięcy w miejscu określonym w decyzji.
6. Osobie skierowanej do wykonywania czynności pracodawca jest obowiązany udzielić urlopu bezpłatnego na czas określony w decyzji, o której mowa w ust. 3. Okres urlopu bezpłatnego zalicza się do okresu pracy, od którego zależą upraw- nienia pracownicze u tego pracodawcy.
7. Osobie, o której mowa w ust. 1, przysługuje zwrot kosztów przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia na zasadach określonych w przepisach o ustalaniu oraz wysokości należności przysługującej pracownikom zatrudnionym w państwo- wych lub samorządowych jednostkach sfery budżetowej i określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 775 § 2 Kodeksu pracy. Zwrot kosztów z tytułu zakwaterowania lub wyżywienia nie przysługuje w przypadku zapewnienia w miejscu
   wykonywania czynności bezpłatnego zakwaterowania lub wyżywienia.
8. Przez czas określony w decyzji, o której mowa w ust. 1, z osobą skierowaną do wykonania czynności przy zwalcza- niu epizootii nie może być rozwiązany dotychczasowy stosunek pracy oraz nie może być dokonane wypowiedzenie umowy o pracę, chyba że istnieje podstawa do rozwiązania umowy o pracę bez wypowiedzenia z winy pracownika.
9. Wynag rodzenie osób, o których mowa w ust. 1, ustala się według przepisów wydanych na podstawie art. 16 ust. 6 pkt 2. Art. 18a. 1. Kontrola wyrobów do diagnostyki in vitro stosowanych w medycynie weterynaryjnej, o której mowa w art. 3 ust. 2 pkt 4 lit. d, jest p rowadzona przez Głównego Lekarza Weterynarii i wojewódzkich lekarzy weterynarii.
10. Na wniosek Głównego Lekarza Weterynarii Państwowy Instytut Weterynaryjny – Państwowy Instytut Badawczy współpracuje przy przeprowadzaniu kontroli wyrobów do diagnostyki in vitro stosowanych w medycynie weterynaryjnej, w tym przekazuje informacje dotyczące testów do diagnostyki in vitro stosowanych w medycynie weterynaryjnej używa- nych w laboratoriach, o których mowa w art. 25 ust. 2 pkt 1. Art. 18b. 1. Urzędowe zatrzymanie, o którym mowa w art. 137 ust. 3 lit. b rozporządzenia 2017/625, następuje w dro- dze decyzji administracyjnej określającej sposób postępowania z zatrzymanymi zwierzętami lub towarami oraz termin, do którego te zwierzęta lub towary zostały zatrzymane.
11. Decyz ja, o której mowa w ust. 1, podlega natychmiastowemu wykonaniu.
12. Stroną postępowania, o którym mowa w ust. 1, jest posiadacz zwierząt lub towarów podlegających urzędowemu zatrzymaniu.
    Art. 19. 1. Pracownicy Inspekcji oraz osoby wyznaczone na podstawie art. 16 i 18 są obowiązani przy wykonywaniu czynności kontrolnych nosić na widocznym miejscu odznakę identyfikacyjną.
    1a. Czynności kontrolne podejmowane są po okazaniu legitymacji służbowej oraz upoważnienia do przeprowadzenia kontroli.
    1aa. W ramach kontr oli przeprowadzanej na podstawie ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o ochronie zwierząt wyko- rzystywanych do celów naukowych lub edukacyjnych przez pracowników Inspekcji z udziałem eksperta, o którym mowa
    w art. 55 ust. 1 tej ustawy, ekspert ten podejmuje cz ynności kontrolne po okazaniu upoważnienia do przeprowadzenia kon- troli, wystawionego przez organ Inspekcji.
    1b. Upoważnienie do przeprowadzenia kontroli powinno zawierać:

1. oznaczenie organu wystawiającego upoważnienie;

2. imię i nazwisko osoby upoważnion ej;

3. numer odznaki identyfikacyjnej;

4. stanowisko i numer legitymacji służbowej pracownika Inspekcji Weterynaryjnej;

5. numer dowodu osobistego osoby wyznaczonej w imieniu Inspekcji Weterynaryjnej;

6. okres ważności upoważnienia;

7. miejsce lub obszar w ykonywania czynności;

8. podpis osoby wystawiającej upoważnienie.

Dziennik Ustaw – 20 – Poz. 12

1c. Przed podjęciem pierwszej czynności kontrolnej, osoba upoważniona do wykonania kontroli ma obowiązek poinfor- mować kontrolowanego o jego prawach i obowiązkach w trakcie kontroli.
1d. Do k ontroli spraw, przy których zachodzi konieczność zapoznania się z informacjami niejawnymi, kontrolujący powinni posiadać poświadczenie bezpieczeństwa upoważniające do dostępu do informacji niejawnych, uzyskane na podsta- wie przepisów o ochronie informacji n iejawnych.
2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzory upoważnienia i odznaki identyfi ka- cyjnej, mając na względzie potrzebę zapewnienia identyfikacji osób uprawnionych do przeprowadzania kontroli w imieniu Inspekcji.
2a.13) Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wzór legitymacji służbowej pra- cownika Inspekcji oraz rodzaje zabezpieczeń tej legitymacji przed przerobieniem lub podrobieniem, mając na wzglę- dzie potrzebę zapewnienia identyfikacji pracowników Inspekcji uprawnionych do przeprowadzania kontroli w imie- niu Inspekcji, a także zastosowanie takich zabezpieczeń tej legitymacji, które uniemożliwią jej przerobienie lub pod- robienie.
3. Pracownicy Inspekcji oraz osoby wyznaczone na podstawie art. 16 i 18, w zakresie wykonywania czynności, mają prawo w każdym czasie do:

1. przeprowadzania kontroli gospodarstw, centrów (organizacji), zakładów, w tym pomieszczeń lub urządzeń, o których mowa w załączniku II w rozdziale III rozporządzenia (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwiet nia 2004 r. w sprawie higieny środków spożywczych ( Dz. Urz. UE L 139 z 30.04.2004, str. 1, z późn. zm.14) – Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 34, str. 319), ośrodków w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 1 5 stycz- nia 201 5 r. o ochronie zwierząt wykorzystywanych do celów naukowych lub edukacyjnych, instalacji, urządzeń lub środków transportu;
2. kontrolowania przestrzegania wymagań określonych w prawodawstwie weterynaryjnym, w tym metod stosowanych
   do znakowania i identyfikacji zwierząt, i w przepisach dotyczących bezpieczeństwa żywności, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 lit. b;
3. pobierania nieodpłatnie próbek do badań:
   a) od zwierząt utrzymywanych w celu umieszczenia na rynk u lub transportowanych,
   b) produktów przeznaczonych do przechowywania, umieszczania na rynku lub transportowanych;
4. żądania pisemnych lub ustnych informacji w zakresie objętym przedmiotem kontroli;
5. żądania okazywania i udostępniania dokumentów lub dan ych informatycznych w zakresie, o którym mowa w pkt 4.

4. Przy wykonywaniu czynności, o których mowa w ust. 3, podmioty kontrolowane są obowiązane zapewnić pracow- nikom Inspekcji oraz osobom wyznaczonym na podstawie art. 16 i 18 pomoc niezbędną do wykonywan ia ich obowiązków.
5. Pracownicy Inspekcji, osoby, o których mowa w art. 16, art. 18 lub art. 20, a także osoby wykonujące pracę w krajowych
   laboratoriach referencyjnych w rozumieniu art. 100 rozporządzenia 2017/625 oraz laboratoriach urzędowych w rozumie niu art. 37 rozporządzenia 2017/625 chronią poufność informacji uzyskanych podczas przeprowadzania kontroli urzędowych i wykonywania innych czynności urzędowych, o których mowa w art. 8 ust. 1 i 3 rozporządzenia 2017/625.
   5a. Do eksperta, o którym mowa w art. 55 ust. 1 ustawy z dnia 15 stycznia 2015 r. o ochronie zwierząt wykorzystywa- nych do celów naukowych lub edukacyjnych, wykonującego czynności kontrolne w ramach kontroli przeprowadzanej na podstawie tej ustawy, stosuje się przepisy ust. 3 pkt 4 i 5 oraz ust. 4 i 5.
6. Powiatowy albo wojewódzki lekarz weterynarii może wystąpić do właściwego miejscowo komendanta Policji z wnioskiem o pomoc, jeżeli jest to niezbędne do przeprowadzenia kontroli przez Inspekcję. Na wniosek powiatowego albo wojewódzkiego lekar za weterynarii właściwy miejscowo komendant Policji zapewnia pomoc przy przeprowadzaniu kontroli.
7. (uchylony)
8. Wykonywanie czynności, o których mowa w ust. 3, może odbywać się także w obecności pracowników wojewódz- kiego inspektoratu weterynarii lub Głó wnego Inspektoratu Weterynarii.

13. Dodany przez art. 1 pkt 18 lit. a ustawy z dni a 23 czerwca 2022 r. o zmianie ustawy o Inspekcji Weterynaryjnej oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1570); wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2024 r.

14. Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 153 z 12.06.2008, str. 42, Dz. Urz. UE L 277 z 18.10.2008,
    str. 7, Dz. Urz. UE L 87 z 31.03.2009, str. 109, Dz. Urz. UE L 160 z 12.06.2013, str. 19 oraz Dz. Urz. UE L 222 z 17.08.2016, str. 114.

Dziennik Ustaw – 21 – Poz. 12

Art. 19a. Przeprowadzenie kontroli ma na celu ustalenie stanu faktycznego i porównanie go ze stanem pożądanym, określonym w prawodawstwie weterynaryjnym, oraz dokonanie oceny i podjęcie działań wynikających z ustaleń kontrol i. Art. 19b. 1. Kontrolujący przeprowadzają kontrole:

1. okresowe – na podstawie planów kontroli sporządzanych przez powiatowego lekarza weterynarii, wojewódzkiego lekarza weterynarii lub Głównego Lekarza Weterynarii;
2. doraźne – podjęte poza planem kontr oli, w tym związane z rozpatrzeniem skarg i wniosków.

2. (uchylony)
3. (uchylony) Art. 19c. 1. Kontrolę przeprowadza się w obecności podmiotu kontrolowanego albo osoby przez niego upoważnionej, a w razie ich nieobecności – w obecności innego pracownika pod miotu kontrolowanego.
4. Kontrolujący dokonuje ustaleń stanu faktycznego na podstawie zebranych w toku kontroli dowodów.
5. Dowodami są w szczególności dokumenty, oględziny, zeznania świadków, opi nie biegłych oraz wyjaśnienia i oświad - czenia . Art. 19d. 1. Z przeprowadzonej kontroli sporządza się protokół kontroli zawierający:

1. oznaczenie podmiotu kontrolowanego, jego siedzibę i adres, imię i nazwisko kierownika podmiotu kontrolowanego, z uwzględnieniem zmian zaistniałych w okresie objętym kontrolą;
2. imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe kontrolującego oraz numer i datę wystawienia upoważnienia do przepro- wadzenia kontroli;
3. datę rozpoczęcia i zakończenia kontroli, ze wskazaniem dni przerw w kontroli;
4. określenie przedmiotu kontroli;
5. opis stwier dzonego w wyniku kontroli stanu faktycznego, w tym ujawnionych nie prawidłowości oraz ich zakresu ;
6. pouczenie o prawie, sposobie i terminie wniesienia zastrzeżeń do ustaleń zawartych w protokole kontroli i złożenia wyjaśnień oraz o prawie odmowy podpisani a protokołu kontroli;
7. wzmiankę o wniesieniu zastrzeżeń;
8. omówienie dokonanych w protokole kontroli poprawek, skreśleń i uzupełnień;
9. wzmiankę o doręczeniu podmiotowi kontrolowanemu protokołu kontroli;
10. podpisy kontrolującego i kierownika podmiotu kontrolowanego albo osoby przez niego upoważnionej oraz miejsce i datę podpisania protokołu kontroli;
11. wzmiankę o odmowie podpisania protokołu kontroli;
12. oznaczenie odpowiednią klauzulą tajności protokołu kontroli lub jego fragmentu w przypadku, gdy protokół zawiera informacje niejawne.

2. Do akt kontroli włącza się:

1. notatki służbowe z czynności mających znaczenie dla ustaleń kontroli, sporządzone przez kontrolującego, oraz inne dowody, oceny, wnioski lub zalecenia;
2. informacje i dokumenty oraz poświadczone za zgodność z oryginałem kopie decyzji i powiadomień;
3. kopie dokumentów, poświadczone za zgodność z oryginałem, lub dokumenty sporządzone przez kontrolującego, po- świadczone za zgodność z dokumentacją źródłową.

3. Protokół kontroli sporządza się w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach.

4. Jeden egzemplarz protokołu kontroli przekazuje się podmiotowi kontrolowanemu za pokwitowaniem, drugi włącza się do akt kontroli.
   Art. 19e. 1. Podmiotowi kontrolowanemu przysługuje, przed podpisaniem protokołu k ontroli, prawo zgłoszenia za- strzeżeń do ustaleń zawartych w protokole kontroli.

5. Zastrzeżenia zgłasza się na piśmie w terminie 7 dni od dnia otrzymania protokołu kontroli.

Dziennik Ustaw – 22 – Poz. 12

3. W przypadku uwzględnienia zastrzeżeń wniesionych przez podmiot kontrolowany, ko ntrolujący dokonuje zmian w protokole kontroli przez opisanie zmiany brzmienia jego poszczególnych fragmentów lub dokonanie skreśleń.
4. Podmiot kontrolowany może odmówić podpisania protokołu kontroli, składając w terminie 7 dni od dnia jego otrzy- mania wyj aśnienie przyczyn odmowy podpisania.
5. W przypadku zgłoszenia zastrzeżeń do protokołu kontroli, termin odmowy podpisania protokołu wraz z podaniem jej przyczyn biegnie od dnia doręczenia podmiotowi kontrolowanemu stanowiska kontrolującego wobec zastrzeżeń .
6. Odmowa podpisania protokołu kontroli nie stanowi przeszkody do podpisania go przez kontrolującego i realizacji ustaleń kontroli.
   Art. 19f. Ustalenia ujęte w protokole kontroli stanowią podstawę do podjęcia dalszych czynności, w tym dokonania ocen, spo rządzenia wniosków, zaleceń pokontrolnych, wydania decyzji i sporządzenia informacji dla jednostek nadrzęd- nych, oraz do powiadomienia właściwego organu w przypadku popełnienia przestępstwa lub wykroczenia.
   Art. 19g.15) Kontrole na miejscu, o których mowa w art. 3 ust. 2 pkt 4 lit. c, przeprowadza się zgodnie z przepisami o wspie - raniu rozwoju obszarów wiejskich oraz przepisami o Planie Strategicznym dla Wspólnej Polityki Rolnej na lata 2023 –2027.
   Art. 20. 1. Uprawnienia, o których mowa w art. 19 ust. 3, przys ługują:

1. ekspertom Komisji Europejskiej oraz innych państw członkowskich przeprowadzającym kontrole, o których mowa w art. 116 rozporządzenia 2017/625;
2. pracownikom Inspekcji upoważnionym przez Głównego Lekarza Weterynarii, wojewódzkiego lekarza wete rynarii, powiatowego lekarza weterynarii lub granicznego lekarza weterynarii przeprowadzającym audyty, o których mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia 2017/625, lub dokonującym ustaleń, o których mowa w art. 27 ust. 2, art. 31 i art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o kontroli w administracji rządowej (Dz. U. z 2020 r. poz. 224).

2. Kontrole, o których mowa w art. 116 rozporządzenia 2017/625, przeprowadza się w obecności pracowników Inspekcji upoważnionych przez Głównego Lekarza Weterynarii, wojewódz kiego lekarza weterynarii, powiatowego lekarza weterynarii lub granicznego lekarza weterynarii.
3. Audyty, o których mowa w art. 6 ust. 1 rozporządzenia 2017/625, i dokonywanie ustaleń, o których mowa w art. 27 ust. 2, art. 31 i art. 32 ust. 1 ustawy z dn ia 15 lipca 2011 r. o kontroli w administracji rządowej, przeprowadza się w obecności pracowników upoważnionych przez podmiot kontrolowany.
   Art. 21. 1. Podmioty prowadzące działalność w obiektach nadzorowanych przez Inspekcję, w przypadku konieczności
   stałego wykonywania czynności przez pracowników Inspekcji lub osoby wyznaczone na podstawie art. 16 i 18, są obowią- zane do nieodpłatnego:

1. udostępniania pomieszczeń biurowych, laboratoryjnych, socjalnych i magazynowych;
2. odpowiedniego zabezpieczenia i wypo sażenia stanowisk pracy dla przeprowadzających kontrolę.
   1a. W rzeźniach korzystających z krajowych środków dostosowujących, o których mowa w art. 13 ust. 3 rozporządze- nia (WE) nr 852/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawi e higieny środków spożywczych lub w art. 10 ust. 3 rozporządzenia nr 853/2004, za pomieszczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 1, uznaje się także wydzie- lone i odpowiednio wyposażone miejsce lub miejsca.

2. Podmioty prowadzące działalność nadzorowaną, o której mowa w art. 1 pkt 1 lit. o ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, nieodpłatnie udostępniają organom Inspekcji Weterynaryjnej pomieszczenia w przypadku, o którym mowa w załączniku IV w rozdzi ale I w sekcji 1 w ust. 6 rozporzą - dzenia Komisji (UE) nr 142/201 1 z dnia 25 lutego 2011 r. w sprawie wykonania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1069/2009 określającego przepisy sanitarne dotyczące produktów ubocznych pochodzenia zwie rzęcego, nieprzeznaczonych do spożycia przez ludzi, oraz w sprawie wykonania dyrektywy Rady 97/78/WE w odniesieniu do nie - których próbek i przedmiotów zwolnionych z kontroli weterynaryjnych na granicach w myśl tej dyrektywy ( Dz. Urz. UE L 54 z 26.02.2011, str. 1, z późn. zm.).
   Art. 21a. 1. Wojewódzki lekarz weterynarii podaje do publicznej wiadomości na stronie internetowej administrowanej przez urząd obsługujący ten organ informacje określone w art. 11 ust. 1 rozporządzenia 2017/625, w tym przekazuje w ter- minie do ostatniego dnia lutego informacje dotyczące kontroli urzędowych przeprowadzonych na obszarze województwa w poprzednim roku kalendarzowym.

15. W brzmieniu ustalonym przez art. 128 pkt 2 ustawy, o której mowa w odnośniku 3.

Dziennik Ustaw – 23 – Poz. 12

2. Powiatowy lekarz weterynarii przekazuje wojewódzkiemu lekarzowi weterynarii w terminie do dnia 31 styczni a dane niezbędne do przygotowania informacji dotyczących kontroli urzędowych przeprowadzonych na obszarze województwa
   w poprzednim roku kalendarzowym, o których mowa w ust. 1.
   Art. 22. Pracownicy Inspekcji oraz osoby, o których mowa w art. 16, 1 8 i 20, w zakresie wykonywania czynności określonych w ustawie podlegają ochronie prawnej przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych.
   Art. 23. 1. Stwierdzenie albo wykluczenie choroby zakaźnej zwierzęcia, w tym choroby odzwierzęcej, wydanie oceny
   mięsa, oceny zdro wotnej jakości produktów pochodzenia zwierzęcego, żywności, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 lit. b, niejadalnych produktów pochodzenia zwierzęcego, produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, produktów pochod- nych oraz pasz może być poprzedzone przepro wadzeniem badań laboratoryjnych.
3. Badaniami laboratoryjnymi, w tym przeprowadzanymi w ramach monitorowania i badań kontrolnych, są objęte rów- nież szkodliwe dla ludzi i zwierząt czynniki biologiczne, chemiczne, fizyczne, odzwierzęce czynniki chorobotwórcz e oraz związana z nimi oporność na środki przeciwdrobnoustrojowe, określone w prawodawstwie weterynaryjnym, a także w prze- pisach dotyczących pasz oraz bezpieczeństwa żywności i żywienia.
4. Wymagań dotyczących badań laboratoryjnych określonych w ustawie ni e stosuje się do badania trichinoskopowego na obecność włośni mięsa przeznaczonego na użytek własny.
   Art. 24. 1. Badanie laboratoryjne mięsa na obecność włośni jest przeprowadzane w:

1. pomieszczeniu, o którym mowa w załączniku III w sekcji I w rozdziale I I w ust. 9 rozporządzenia nr 853/2004, udo- stępnianym pracownikom Inspekcji lub osobom wyznaczonym na podstawie art. 16 i art. 18 przez podmioty prowa- dzące działalność w zakresie produkcji produktów pochodzenia zwierzęcego lub
2. innym przeznaczonym do tego celu pomieszczeniu, którym dysponuje Inspekcja.

2. Pomieszczenie określone w ust. 1, w którym jest przeprowadzane badanie laboratoryjne mięsa na obecność włośni, zwane dalej „pracownią badania mięsa na obecność włośni”, powiatowy inspektorat weterynarii w yposaża w odczynniki i sprzęt niezbędny do prawidłowego przeprowadzenia tego badania, zapewniając ich stałą dostępność i przydatność zgodnie z rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2015/1375 z dnia 10 sierpnia 2015 r. ustanawiającym szczególne przepisy dotyczące urzędowych kontroli w odniesieniu do włośni (Trichinella) w mięsie (Dz. Urz. UE L 212 z 11.08.2015, str. 7, z późn. zm.16)).
3. Kierownik zakładu higieny weterynaryjnej lub osoba przez niego upoważniona kontroluje, czy w pracowni badania mięsa na obecność włośni są spełniane wymagania w zakresie systemu zarządzania wskazanego w art. 37 ust. 4 lit. e rozpo- rządzenia 2017/625.
4. Kierownik zakładu higieny weterynaryjnej o stwierdzeniu naruszenia wymagań w zakresie systemu zarządzania wskazanego w ar t. 37 ust. 4 lit. e rozporządzenia 2017/625 w pracowni badania mięsa na obecność włośni przez:

1. osobę wyznaczoną na podstawie art. 16 lub art. 18,
2. pracownika Inspekcji
   – informuje powiatowego lekarza weterynarii i wojewódzkiego lekarza weterynarii.

5. W przypadku, o którym mowa w ust. 4 pkt 1, powiatowy lekarz weterynarii nakazuje, w drodze decyzji administra- cyjnej, osobom wyznaczonym na podstawie art. 16 lub 18 do przeprowadzenia badania laboratoryjnego mięsa na obecność włośni, usunięcie stwierdzo nych naruszeń, określając sposób i termin ich usunięcia.
6. W przypadku, o którym mowa w ust. 4 pkt 2, pracownik Inspekcji ponosi odpowiedzialność porządkową lub dyscyp - linarną na zasadach określonych w przepisach odrębnych.
   Art. 25. 1. Aby zapewnić jednol ity sposób przeprowadzania badań laboratoryjnych dla celów kontroli urzędowych okreś lo- nych w rozporządzeniu 2017 /625, związanych z realizacją zadań, o których mowa w art. 3 ust. 1, tworzy się system laborato- riów urzędowych, obejmujący akredytowane laborat oria.
7. W ramach systemu, o którym mowa w ust. 1, działają:

1. laboratoria urzędowe w rozumieniu art. 37 rozporządzenia 2017/625, obejmujące:
   a) zakłady higieny weterynaryjnej, w tym pracownie badania mięsa na obecność włośni,
   b) laboratoria państwowych i nstytutów badawczych,

2. Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 338 z 15.10.2020, str. 7 oraz Dz. Urz. UE L 104 z 25.03.2021,
   str. 36.

Dziennik Ustaw – 24 – Poz. 12

c) laboratoria weterynaryjne wchodzące w skład innych niż wymienione w lit. a jednostek organizacyjnych Inspekcji,
d) inne laboratoria zatwierdzone przez Głównego Lekarza Weterynarii;
2) krajowe laboratoria referencyjne w rozumieniu a rt. 100 rozporządzenia 2017/625.
3. Główny Lekarz Weterynarii jest właściwym organem w sprawach:

1. wyznaczenia laboratorium urzędowego w rozumieniu art. 37 rozporządzenia 2017/625 w odniesieniu do laboratoriów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, i cofnięcia takiego wyznaczenia;
2. czasowego wyznaczenia laboratorium urzędowego w rozumieniu art. 42 rozporządzenia 2017/625 i cofnięcia takiego wyznaczenia;
3. wyznaczenia laboratorium urzędowego zgodnie z art. 37 ust. 2 rozporządzenia 2017/625;
4. o których mow a w art. 38 ust. 3 i 4 rozporządzenia 2017/625.

4. Główny Lekarz Weterynarii, wyznaczając laboratorium urzędowe, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a, do przepro- wadzenia badań laboratoryjnych mięsa na obecność włośni, wskazuje pracownię badania mięsa na obe cność włośni, na pod- stawie informacji przekazanych przez powiatowego lekarza weterynarii za pośrednictwem wojewódzkiego lekarza wete rynarii.
5. Jeżeli brak jest laboratorium urzędowego, o którym mowa w ust. 2 pkt 1 lit. a–c, do przeprowadzenia wymaganych badań laboratoryjnych, Główny Lekarz Weterynarii może wyznaczyć do przeprowadzenia tych badań krajowe laboratorium referencyjne.
6. Jeżeli brak jest krajowego laboratorium referencyjnego, które można wyznaczyć do przeprowadzenia wymaganych badań laboratory jnych, Główny Lekarz Weterynarii, po zasięgnięciu opinii Rady do spraw Laboratoriów, wyznacza do prze- prowadzenia tych badań znajdujące się na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa człon- kowskiego Europejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym,
   zwanego dalej „państwem członkowskim EFTA ”, krajowe laboratorium referencyjne lub laboratorium referencyjne Unii Europejskiej . 6a. Jeżeli brak jest krajowego laboratorium referencyj nego i laboratorium referencyjnego Unii Europejskiej, które można wyznaczyć do przeprowadzenia wymaganych badań laboratoryjnych na podstawie ust. 6, Główny Lekarz Wetery - narii, po zasięgnięciu opinii Rady do spraw Laboratoriów, wyznacza do przeprowadzenia tych badań inne laboratorium urzędowe w rozumieniu art. 37 rozporządzenia 2017/625 znajdujące się na terytorium państwa członkowskiego Unii Euro - pejskiej lub państwa członkowskiego EFTA.
7. Laboratoria urzędowe są poddawane w zakresie stosowanych metod bad awczych regularnym badaniom biegłości lub międzylaboratoryjnym badaniom porównawczym przeprowadzanym przez krajowe laboratorium referencyjne, a gdy brak jest takiej możliwości – przez krajowe laboratorium referencyjne lub laboratorium referencyjne Unii Eur opejskiej znaj- dujące się na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego EFTA.
8. Główny Lekarz Weterynarii sporządza, w sposób określony przez Komisję Europejską, wykaz krajowych laborato- riów referencyjnych oraz in nych laboratoriów, których obowiązek publikowania wynika z przepisów Unii Europejskiej, aktualizuje go i umieszcza na stronie internetowej administrowanej przez Główny Inspektorat Weterynarii.
9. Badania laboratoryjne w zakresie oceny zdrowotnej jakości ży wności, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 lit. b, wyk o- nują laboratoria, o których mowa w art. 78 ust. 1 pkt 1 i 4 ustawy z dnia 2 5 sierpnia 200 6 r. o bezpieczeństwie żywności
   i żywienia.
   Art. 25a. 1. Kierownik laboratorium, o którym mowa w art. 25 ust. 2 pkt 1 lit. d, ubiegającego się o status laboratorium urzędowego zatwierdzonego do przeprowadzania badań laboratoryjnych w zakresie określonych kierunków i metod dla celów kontroli urzędowych składa do Głównego Lekarza Weterynarii wniosek w tym zakresie, na piśmie utrwalonym w po- staci papierowej lub elektronicznej.
10. Do wniosku dołącza się:

1. kopię:
   a) certyfikatu akredytacji,
   b) zakresu akredytacji, zgodnego z kierunkiem badań określonym we wniosku;

Dziennik Ustaw – 25 – Poz. 12

2. opinię w sprawie spełniania przez laboratorium wyma gań określonych w art. 37 ust. 4 rozporządzenia 2017/625, wydaną nie wcześniej niż w roku poprzedzającym rok złożenia tego wniosku, do której dołącza się raport krajowego laboratorium referencyjnego właściwego dla danego kierunku badań, a w przypadku gdy n ie ma takiego krajowego laboratorium referencyjnego – laboratorium referencyjnego Unii Europejskiej znajdującego się na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego EFTA;
3. kopię raportu z badań biegłości lub międ zylaboratoryjnych badań porównawczych przeprowadzonych w roku poprze- dzającym rok złożenia tego wniosku przez właściwe dla danego kierunku badań krajowe laboratorium referencyjne, a w przypadku gdy nie ma takiego krajowego laboratorium referencyjnego – przez krajowe laboratorium referencyjne znajdujące się na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego EFTA lub laboratorium referencyjne Unii Europejskiej.

3. Główny Lekarz Weterynarii zatwierdza, w drodze decyzji admi nistracyjnej, laboratorium ubiegające się o status laboratorium zatwierdzonego do przeprowadzania badań laboratoryjnych w zakresie określonych kierunków i metod wska- zanych we wniosku.
4. Laboratorium, które uzyskało status laboratorium, o którym mowa w us t. 1:

1. bierze udział w badaniach biegłości lub międzylaboratoryjnych badaniach porównawczych, o których mowa w art. 38 ust. 2 rozporządzenia 2017/625, przeprowadzanych przez właściwe dla danego kierunku badań krajowe laboratorium referencyjne, w termina ch określonych w harmonogramie opracowanym przez krajowe laboratorium referencyjne, a w przypadku gdy nie ma takiego laboratorium referencyjnego – nie rzadziej niż raz na 4 lata w badaniach biegłości lub międzylaboratoryjnych badaniach porównawczych przepr owadzanych przez właściwe dla danego kierunku badań krajowe laboratorium referencyjne znajdujące się na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego EFTA lub laboratorium referencyjne Unii Europejskiej;
2. poddaje się kontroli właściwego dla danego kierunku badań krajowego laboratorium referencyjnego, w tym kontroli niezapowiedzianej.

5. Laboratorium, które uzyskało status laboratorium, o którym mowa w ust. 1, w terminie 6 miesięcy od dnia uzys kania w badaniach bi egłości lub międzylaboratoryjnych badaniach porównawczych, o których mowa w ust. 4 pkt 1, wyniku nie- zgodnego z kryteriami określonymi przez krajowe laboratorium referencyjne lub laboratorium referencyjne Unii Europej- skiej, które przeprowadziło te badania, lub wyniku wątpliwego podlega ponownemu badaniu, będącemu badaniem bieg łości lub międzylaboratoryjnym badaniem porównawczym, przeprowadzanemu przez właściwe dla danego kierunku badań kra- jowe laboratorium referencyjne, a w przypadku gdy nie ma takiego kraj owego laboratorium referencyjnego – przez krajowe laboratorium referencyjne znajdujące się na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego EFTA lub laboratorium referencyjne Unii Europejskiej.
6. Główny Lekarz Weter ynarii, w drodze decyzji administracyjnej, cofa laboratorium zatwierdzenie do przeprowadza- nia badań laboratoryjnych w zakresie określonych kierunków i metod, jeżeli:

1. krajowa jednostka akredytująca, o której mowa w art. 37 ust. 4 lit. e rozporządzenia 2 017/625, cofnęła lub zawiesiła posiadaną przez laboratorium akredytację lub

2. laboratorium:
   a) dwukrotnie w kolejnych badaniach biegłości lub międzylaboratoryjnych badaniach porównawczych nie uzyskało wyników zgodnych z kryteriami określonymi przez kraj owe laboratorium referencyjne lub laboratorium referen- cyjne Unii Europejskiej, które przeprowadziło te badania, lub nie poddało się badaniu biegłości lub międzylabo- ratoryjnemu badaniu porównawczemu, o których mowa w ust. 4 pkt 1, lub ponownemu badaniu, o k tórym mowa w ust. 5, lub
   b) uchyla się od poddania się kontroli, o której mowa w ust. 4 pkt 2, albo w wyniku takiej kontroli stwierdzono, że laboratorium nie spełnia warunków niezbędnych do przeprowadzania badań, lub
   c) używa do diagnostyki in vitro wyro bów stosowanych w medycynie weterynaryjnej, które nie znajdują się w wy- kazie wyrobów do diagnostyki in vitro stosowanych w medycynie weterynaryjnej, o którym mowa w art. 76a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, lub
   d) nie przekazało niezwłocznie wyników przeprowadzonych badań laboratoryjnych do systemu teleinformatycznego, o którym mowa w art. 25d ust. 1, lub
   e) nie przekazało powiatowemu lekarzowi weterynarii właściwemu ze względu na lokalizację laboratorium oraz powiatowemu lekarzowi weterynarii właściwemu ze względu na miejsce pobrania próbki informacji, o których mowa w art. 51 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierz ąt, lub

3. nie zostały podjęte działania naprawcze, o których mowa w art. 39 ust. 2 rozporządzenia 2017/625.

Dziennik Ustaw – 26 – Poz. 12

7. Krajowe laboratorium referencyjne, jednostka akredytująca i powiatowy lekarz weterynarii niezwłocznie informują Głównego Lekarza Weterynarii o zaistnieniu przyczyn mogących stanowić podstawę do cofnięcia laboratorium zatwierdzenia.
8. Jeżeli laboratorium urzędowe, o którym mowa w art. 25 ust. 2 pkt 1 lit. a–c, z przyczyn finansowych lub organi - zacyjnych nie jest w stanie przeprowadzić badań labor atoryjnych w zakresie określonym w art. 25 ust. 1, Główny Lekarz Weterynarii może wyznaczyć, na czas określony, do przeprowadzania tych badań laboratorium urzędowe, o którym mowa
   w art. 25 ust. 2 pkt 1 lit. d.
9. Główny Lekarz Weterynarii, dokonując wyznac zenia, o którym mowa w ust. 8, określa:

1. zakres badań laboratoryjnych przeprowadzanych przez wyznaczone laboratorium;
2. sposób pozyskiwania przez wyznaczone laboratorium materiału do badań laboratoryjnych;
3. zasady gromadzenia i przekazywania danych o wynikach przeprowadzanych badań laboratoryjnych;
4. wysokość opłat za badania laboratoryjne przeprowadzane przez wyznaczone laboratorium.

10. Wniosek o ponowne zatwierdzenie laboratorium do przeprowadzania badań laboratoryjnych w zakresie określo- nych kieru nków i metod, w stosunku do którego została wydana decyzja, o której mowa w ust. 6, składa się zgodnie z ust. 1 i 2 nie wcześniej niż po upływie 12 miesięcy od dnia, w którym ta decyzja stała się ostateczna.
11. Do wniosku o zmianę w zakresie metody badań określonej w decyzji, o której mowa w ust. 3, stosuje się przepisy ust. 2.
    Art. 25b. 1. Krajowe laboratoria referencyjne:

1. wykonują zadania:
   a) Inspekcji, o których mowa w art. 3, w zakresie referencyjności,
   b) określone w art. 101 ust. 1 rozporządzenia 2017/625 oraz w przepisach wydanych w trybie art. 101 ust. 2 rozpo- rządzenia 2017/625;
2. prowadzą centralną bazę danych, o której mowa w art. 25d ust. 1 pkt 1, oraz gromadzą i przetwarzają dane dotyczące wyników badań laboratoryjnych przeprowadzanych w ramach systemu, o którym mowa w art. 25 ust. 1.

2. Krajowe laboratorium referencyjne właściwe dla danego kierunku badań sprawuje nadzór nad laboratoriami urzę- dowymi w zakresie prawidłowości wykonywania przez nie badań, przeprowadzając kontrolę, w szczególnoś ci sprzętu i od- czynników stosowanych do tych badań, udziału w badaniach porównawczych oraz wyboru metod do akredytacji. Kontrolę przeprowadza się nie rzadziej niż raz na 3 lata, również na wniosek Głównego Lekarza Weterynarii.
   2a. Audyt laboratorium urzędo wego, o którym mowa w art. 39 rozporządzenia 2017/625, przeprowadza:

1. Główny Lekarz Weterynarii we współpracy z krajowym laboratorium referencyjnym właściwym dla danego kierunku badań;
2. krajowe laboratorium referencyjne właściwe dla danego kierunku b adań, na wniosek Głównego Lekarza Weterynarii.

3. Krajowe laboratoria referencyjne corocznie, do dnia 15 stycznia, przekazują Głównemu Lekarzowi Weterynarii informacje o przeprowadzonych kontrolach.
4. Zadania krajowych laboratoriów referencyjnych są finan sowane z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw rolnictwa.
5. Wydatki inwestycyjne związane z prowadzeniem centralnej bazy danych, o której mowa w art. 25d ust. 1 pkt 1, mogą być finansowane z budżetu państwa z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw rolnictwa, w wyso- kości do 100% planowanej wartości kosztorysowej inwestycji.
6. Minister właściwy do spraw rolnictwa, w drodze rozporządzenia:

1. określi, które laboratoria są krajowymi laboratoriami r eferencyjnymi, o których mowa w art. 100 ust. 1 rozporządzenia 2017/625, a w przypadku gdy dla każdego z laboratoriów referencyjnych Unii Europejskiej zostanie określone więcej niż jedno krajowe laboratorium referencyjne – także sposób współpracy tych labo ratoriów, mając na względzie wyko- nywane przez te laboratoria zadania, a także zapewnienie efektywnej współpracy tych laboratoriów oraz koordynację ich zadań i współpracy z innymi krajowymi laboratoriami referencyjnymi i laboratoriami referencyjnymi Unii Eu ro- pejskiej;

2. może określić dodatkowe wymagania, jakie powinny spełniać krajowe laboratoria referencyjne, uwzględniając ich spe- cyfikę wynikającą z rodzaju przeprowadzanych przez nie badań.

Dziennik Ustaw – 27 – Poz. 12

Art. 25c. 1. Krajowe laboratoria referencyjne przekazują Głównemu Lekarzowi Weterynarii corocznie, w terminie
do dnia 1 grudnia, projekt szczegółowego zakresu rzeczowego ich zadań, które będą realizowane w następnym roku kalenda - rzowym . 2. Główny Lekarz Weterynarii przekazuje ministrowi właściwemu do spraw rolnictwa coro cznie, w terminie do dnia 31 grudnia, szczegółowy zakres rzeczowy zadań krajowych laboratoriów referencyjnych, które będą realizowane w następ nym roku kalendarzowym.
Art. 25d. 1. Dane dotyczące wyników przeprowadzonych badań laboratoryjnych w zakresie okr eślonym w art. 23 są gromadzone i przetwarzane przy użyciu systemu teleinformatycznego obejmującego:

1. centralną bazę danych prowadzoną przez krajowe laboratoria referencyjne;
2. lokalne bazy danych prowadzone w zakładach higieny weterynaryjnej przeprowad zających badania laboratoryjne dla celów kontroli urzędowych.

2. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki i tryb gromadzenia,
   przetwarzania oraz przekazywania danych dotyczących wyników przeprowadzonych bad ań laboratoryjnych, a także sposób prowadzenia baz danych określonych w ust. 1, mając na względzie zapewnienie efektywnej kontroli stanu bezpieczeństwa produktów pochodzenia zwierzęcego i żywności, o której mowa w art. 3 ust. 1 pkt 2 lit. b, oraz stanu zdr owia zwierz ąt, a także szybkiego przep ływu informacji dotycz ących wyników tych bada ń. Art. 25e. 1. Badania laboratoryjne przeprowadzane w celu zapewnienia ochrony zdrowia zwierząt, bezpieczeństwa produktów pochodzenia zwierzęcego, produktów ubocznych pocho dzenia zwierzęcego lub produktów pochodnych lub pasz przez podmioty prowadzące działalność określoną w przepisach o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, o produktach pochodzenia zwierzęcego lub o paszach, w przypadku gdy wyn iki tych badań są wyko - rzystywane dla celów kontroli urzędowej, są przeprowadzane w laboratoriach, o których mowa w art. 25 ust. 2, albo w labo- ratoriach wpisanych do rejestru prowadzonego przez Głównego Lekarza Weterynarii, chyba że państwo trzecie określ iło inne wymagania w tym zakresie.
3. Laboratorium wpisane do rejestru może przeprowadzać badania laboratoryjne, o których mowa w ust. 1, wyłącznie zgodnie z rodzajem i kierunkiem badań laboratoryjnych, w zakresie których zostało wpisane do tego rejestru.
4. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, Główny Lekarz Weterynarii prowadzi w postaci elektronicznej.
5. W rejestrze wpisuje się nazwę i adres laboratorium, datę wpisania laboratorium do rejestru, rodzaj i kierunek prze- prowadzanych badań laboratoryjnych oraz ic h metodykę.
6. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, udostępnia się na stronie internetowej administrowanej przez Główny Inspektorat Weterynarii.
   Art. 25f. 1. Wpisu do rejestru, o którym mowa w art. 25e ust. 1, dokonuje Główny Lekarz Weterynarii na wniosek złożony na piśmie przez kierownika laboratorium.
7. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zawiera:

1. imię, nazwisko, miejsce zamieszkania i adres albo nazwę, siedzibę i adres wnioskodawcy;
2. określenie rodzaju i kierunku przeprowadzanych badań laboratoryjnych ora z metod ich przeprowadzania;
3. określenie lokalizacji laboratorium, w którym mają być przeprowadzane badania laboratoryjne.

3. Do wniosku dołącza się kopię raportu z badań biegłości przeprowadzonych nie wcześniej niż w roku poprzedzającym rok złożenia teg o wniosku przez krajowe laboratorium referencyjne właściwe dla danego kierunku badań laboratoryjnych.
4. W przypadku gdy nie ma krajowego laboratorium referencyjnego właściwego dla określonego kierunku badań laboratoryjnych, kierownik laboratorium do wnios ku dołącza kopię:

1. certyfikatu akredytacji wraz z zakresem akredytacji, zgodnego z kierunkiem badań laboratoryjnych określonym we wniosku
   albo
2. raportu z badań biegłości przeprowadzonych nie wcześniej niż w roku poprzedzającym rok złożenia tego wniosku
   przez krajowe laboratorium referencyjne właściwe dla danego kierunku badań laboratoryjnych znajdujące się na teryto- rium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego EFTA lub laboratorium referen- cyjne Unii Europejskiej .

5. Główny Lekarz Weterynarii odmawia, w drodze decyzji administracyjnej, wpisu laboratorium do rejestru, jeżeli nie uzyskało ono w badaniach, o których mowa w ust. 3 lub ust. 4 pkt 2, wyniku zgodnego z kryteriami określonymi przez kra- jowe laboratorium referencyj ne lub laboratorium referencyjne Unii Europejskiej , które przeprowadziło te badania.

Dziennik Ustaw – 28 – Poz. 12

6. Laboratorium wpisane do rejestru bierze udział w badaniach biegłości przeprowadzanych przez krajowe laborato- rium referencyjne właściwe dla danego kierunku badań laborat oryjnych, w terminach określonych w harmonogramie opra- cowanym przez to krajowe laboratorium referencyjne, a w przypadku gdy nie ma takiego laboratorium referencyjnego – nie rzadziej niż raz na 4 lata w badaniach biegłości przeprowadzanych przez właściwe dl a danego kierunku badań laboratoryj- nych krajowe laboratorium referencyjne znajdujące się na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego EFTA lub laboratorium referencyjne Unii Europejskiej .
7. Laboratorium wpisane do rejestru, o którym mowa w ust. 1, w terminie 6 miesięcy od dnia uzyskania w badaniach biegłości, o których mowa w ust. 6, wyniku niezgodnego z kryteriami określonymi przez krajowe laboratorium referencyjne lub laboratorium referencyjne Unii Europejskiej , które przeprowadziło te badania, lub wyniku wątpliwego podlega ponow- nemu badaniu biegłości prze prowadzanemu przez krajowe laboratorium referencyjne właściwe dla danego kierunku badań laboratoryjnych, a w przypadku gdy nie ma takiego krajowego laboratori um referencyjnego – przez krajowe laboratorium referencyjne znajdujące się na terytorium innego państwa członkowskiego Unii Europejskiej lub państwa członkowskiego EFTA lub laboratorium referencyjne Unii Europejskiej . 7a. Laboratorium wpisane do rejestru p oddaje się kontroli właściwego dla danego kierunku badań krajowego labo - ratorium referencyjnego, w tym kontroli niezapowiedzianej przeprowadzanej również na wniosek Głównego Lekarza Wete - rynarii, w zakresie prawidłowości wykonywania badań, obejmującej w sz czególności kontrolę stosowanego sprzętu i od- czynników oraz udziału w badaniach porównawczych.
8. Główny Lekarz Weterynarii skreśla, w drodze decyzji administracyjnej, laboratorium z rejestru, jeżeli:

1. jednostka akredytująca cofnęła lub zawiesiła posiad aną przez laboratorium akredytację w przypadku, o którym mowa
   w ust. 4, lub
2. laboratorium:
   a) nie poddało się badaniom, o których mowa w ust. 6 lub 7, lub dwukrotnie w kolejnych badaniach biegłości nie uzyskało wyników zgodnych z kryteriami określonymi p rzez krajowe laboratorium referencyjne lub laboratorium referencyjne Unii Europejskiej, które przeprowadziło te badania, lub
   b) nie przekazało powiatowemu lekarzowi weterynarii właściwemu ze względu na lokalizację laboratorium oraz po- wiatowemu lekarzowi w eterynarii właściwemu ze względu na miejsce pobrania próbki informacji, o których mowa w art. 51 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, lub
   c) nie poddało się kontroli, o której mowa w u st. 7a, albo w wyniku takiej kontroli stwierdzono, że laboratorium nie spełnia warunków niezbędnych do przeprowadzenia badań.

9. Krajowe laboratorium referencyjne, jednostka akredytująca i powiatowy lekarz weterynarii niezwłocznie informują
   Głównego Lekarz a Weterynarii o zaistnieniu przyczyn, o których mowa w ust. 8, mogących stanowić podstawę do wykreś lenia
   laboratorium z rejestru.

10. Minister właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, wykaz badań laboratoryjnych określonych
    w art. 25e ust. 1, mając na względzie znaczenie wyników tych badań zarówno dla ochrony zdrowia zwierząt, zapewnienia efektywnej kontroli stanu bezpieczeństwa produktów pochodzenia zwierzęcego i pasz, jak i przy wystawianiu przez organy Inspekcji Weterynaryjnej świad ectw zdrowia dla przesyłek zwierząt i takich produktów oraz pasz.
    Art. 25g. 1. Koszty udziału laboratorium w badaniach biegłości i międzylaboratoryjnych badaniach porównawczych oraz koszty audytów laboratorium, o których mowa w art. 39 rozporządzenia 2017/ 625, i kontroli przeprowadzanych przez krajowe laboratorium referencyjne właściwe dla danego kierunku badań ponosi podmiot prowadzący laboratorium.

11. Kosztów, o których mowa w ust. 1, nie ponoszą podmioty prowadzące laboratoria wymienione w art. 25 ust. 2 pkt 1 lit. a–c.

12. Wpływy z tytułu organizowania badań biegłości, międzylaboratoryjnych badań porównawczych, audytów i kontroli przeprowadzanych przez krajowe laboratoria referencyjne stanowią dochód budżetu państwa.
    Rozdział 3
    (uchylony)

Dziennik Ustaw – 29 – Poz. 12

Rozdział 4
Opłat y Art. 30. 1. Inspekcja pobiera opłaty za przeprowadzanie kontroli urzędowych w przypadkach, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. a, b oraz d –f i art. 65 ust. 2 rozporządzenia 2017/625, dotyczących przesyłek:

1. bydła (Bos taurus, Bos indicus, Bison bison , Bison bonasus i Bubalus bubalis), świń, owiec, kóz, królików i dzików, wolno żyjących (dzikich) przeżuwaczy, koniowatych w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochro - nie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt, drob iu w rozumieniu art. 4 pkt 9 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/429 z dnia 9 marca 2016 r. w sprawie przenośnych chorób zwierząt oraz zmieniającego i uchylającego niektóre akty w dziedzinie zdrowia zwierząt („Prawo o zdrowiu zwierząt” ), a także zajęczaków i ptaków niebędących ptakami bezgrzebieniowymi, zaliczanych do zwierząt łownych lub zwierząt dzikich utrzymywanych w warunkach fermowych w rozumieniu ust. 1.5 lub 1.6 załącznika I do rozporządzenia nr 853/2004 – w wysokości stanowiące j równowartość w złotych kwot przewidzianych w rozporządzeniu 2017/625 w załączniku IV w rozdziale I w części I w lit. a;
2. zwierząt innych niż określone w pkt 1 – w wysokości stanowiącej równowartość w złotych kwot przewidzianych w rozporządzeniu 2017/6 25 w załączniku IV w rozdziale I w części I w lit. b;
3. mięsa, z wyłączeniem mięsa, o którym mowa w pkt 5 – w wysokości stanowiącej równowartość w złotych kwot prze- widzianych w rozporządzeniu 2017/625 w załączniku IV w rozdziale I w części II;
4. produkt ów rybołówstwa w rozumieniu ust. 3.1 załącznika I do rozporządzenia nr 853/2004 – w wysokości stanowiącej równowartość w złotych kwot przewidzianych w rozporządzeniu 2017/625 w załączniku IV w rozdziale I w części III;
5. produktów mięsnych w rozumieniu u st. 7.1 załącznika I do rozporządzenia nr 853/2004, mięsa pozyskanego z drobiu w rozumieniu ust. 1.3 załącznika I do rozporządzenia nr 853/2004, mięsa króliczego, mięsa pozyskanego ze zwierząt łownych w rozumieniu ust. 1.5 załącznika I do rozporządzenia nr 853/2004 i mięsa pozyskanego ze zwierząt dzikich utrzymywanych w warunkach fermowych w rozumieniu ust. 1.6 załącznika I do rozporządzenia nr 853/2004 – w wyso - kości stanowiącej równowartość w złotych kwot przewidzianych w rozporządzeniu 2017/625 w załączn iku IV w roz- dziale I w części IV;
6. produktów pochodzenia zwierzęcego innych niż określone w pkt 3 –5 – w wysokości stanowiącej równowartość w zło- tych kwot przewidzianych w rozporządzeniu 2017/625 w załączniku IV w rozdziale I w części V;
7. produktów ub ocznych pochodzenia zwierzęcego i pasz – w wysokości stanowiącej równowartość w złotych kwot prze- widzianych w rozporządzeniu 2017/625 w załączniku IV w rozdziale I w części VI;
8. zwierząt i produktów z państw trzecich w tranzycie lub przeładunku – w wyso kości stanowiącej równowartość w zło- tych kwot przewidzianych w rozporządzeniu 2017/625 w załączniku IV w rozdziale I w części VII.

2. Przeliczenia równowartości euro na złote dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia roboczego miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym opłata jest pobierana.
   Art. 31. 1. Inspekcja pobiera opłaty w wysokości ustalonej zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 34 ust. 1, z tym że w przypadkach, w których mają zastoso wanie podwyżki albo obniżki opłat przewidziane odpowiednio w ust. 5 i art. 32 ust. 1 –5 – po zastosowaniu takich podwyżek albo obniżek – za:

1. kontrolę zwierząt i produktów przeznaczonych do wywozu, handlu lub przemieszczania w celach niehandlowych albo umieszczenia na rynku krajowym, jeżeli przepisy odrębne wymagają zaopatrzenia ich w dokument wystawiony przez urzędowego lekarza weterynarii;

2. przeprowadzanie kontroli urzędowych i wykonywanie innych czynności urzędowych w przypadkach, o których mowa w art. 47 ust. 1 lit. a, b oraz d –f i art. 65 ust. 2 rozporządzenia 2017/625, dotyczących przesyłek innych niż określone w art. 30 ust. 1 oraz w przypadku zwierząt określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 48 lit. b rozporzą- dzenia 2017/625;

3. nadz ór nad przeprowadzeniem uboju zwierząt gospodarskich kopytnych, drobiu, zajęczaków i zwierząt dzikich utrzy- mywanych w warunkach fermowych, o których mowa w ust. 1.2 –1.4 i 1.6 załącznika I do rozporządzenia nr 853/2004;

4. oględziny tusz zwierząt łownych, o których mowa w ust. 1.5 załącznika I do rozporządzenia nr 853/2004, wraz z ewen- tualnym badaniem narządów wewnętrznych i badaniem na obecność włośni;

5. badanie mięsa zwierząt łownych, o których mowa w ust. 1.5 załącznika I do rozporządzenia nr 853/2004;

Dziennik Ustaw – 30 – Poz. 12

6. nadzór nad:
   a) rozbiorem mięsa,
   b) produkcją mięsa mielonego, surowych wyrobów mięsnych, mięsa oddzielonego mechanicznie oraz produktów mięsnych,
   c) porcjowaniem, pakowaniem i przepakowywaniem mięsa, mięsa mielonego, surowych wyrobów mięsnych, mięs a oddzielonego mechanicznie i produktów mięsnych,
   d) punktami odbioru mleka oraz przetwórstwem mleka,
   e) przetwórstwem, pakowaniem i przepakowywaniem jaj konsumpcyjnych oraz przetwórstwem, pakowaniem lub przepakowywaniem produktów jajecznych,
   f) pozyski waniem, obróbką lub przechowywaniem materiału biologicznego, jaj wylęgowych drobiu lub jaj i gamet przeznaczonych do celów hodowlanych,
   g) pozyskiwaniem, składowaniem lub przetwarzaniem produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego lub produk- tów pochodnych,
   h) obrotem zwierzętami, pośrednictwem w tym obrocie i przewozem zwierząt, miejscami gromadzenia, skupu lub sprzedaży zwierząt, punktami kontroli, targowiskami, a także wystawami, pokazami lub konkursami zwierząt,
   i) wyładowywaniem albo pierwszą sprzedażą produktów rybołówstwa ze statków rybackich,
   j) obróbką, przetwórstwem ryb, skorupiaków, mięczaków, żab lub produktów pochodzących z ryb, skorupiaków, mięczaków i żab oraz wyładowywaniem produktów rybołówstwa ze statków przetwórni,
   k) przechowywaniem mięs a, mięsa mielonego, surowych wyrobów mięsnyc h, mięsa oddzielonego mechanicz nie, produktów mięsnych, produktów mlecznych, jaj konsumpcyjnych, p roduktów jajecznych, ryb, skoru piaków, mię- czaków, żab oraz produktów pochodzących z ryb, skorupiaków, mięczaków i żab,
   l) działalnością związaną ze sprzedażą bezpośrednią,
   m) wytwarzaniem, wprowadzaniem do obrotu i transportem pasz i pasz leczniczych przeznaczonych do obrotu oraz warunkami przechowywania lub sprzedaży tych pasz,
   n) prowadzeniem działalności margina lnej, lokalnej i ograniczonej,
   o) porcjowaniem, pakowaniem i przepakowywaniem miodu,
   p) produkcją żywności znajdującej się w rolniczym handlu detalicznym,
   q) obrotem hurtowym produktami leczniczymi weterynaryjnymi prowadz onym w hurtowniach farmaceutycz nych tych produktów,
   r) obrotem detalicznym produktami leczniczymi weterynaryjnymi prowadzonym w zakładach leczniczych dla zwie- rząt i ilością produktów leczniczych weterynaryjnych stosowanych w tych zakładach,
   s) obrotem detalicznym produktami leczniczymi weterynaryjnymi wydawanym i bez przepisu lekarza sprawowa nym u przedsiębiorców prowadzących działalność w tym zakresie po zgłoszeniu wojewódzkiemu lekarzowi weterynarii,
   t) produkcją wysoko rafinowanego siarczanu chondroityny, kwasu hialuron owego, innych produktów z hydro lizo- wanych cząstek, chitozanu, glukozaminy, podpuszczki, karuku i aminokwasów,
   u) produkcją żelatyny i kolagenu;

7. kontrolę statków rybackich, w tym statków chłodni, statków zamrażalni i statków przetwórni;

8. złożenie wniosku o:
   a) wydanie decyzji, o której mowa w art. 25a ust. 3,
   b) wydanie zatwierdzenia, o którym mowa w art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (Dz. U. z 202 3 r. poz. 1580 ),
   c) którym mowa w art. 19 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 20 05 r. o produktach pochodzenia zwierzęcego (Dz. U. z 202 3 r. poz. 872),
   d) zatwierdzenie zakładu, o którym mowa w art. 21 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2005 r. o produktach pochodzenia zwierzęcego,

Dziennik Ustaw – 31 – Poz. 12

e) nadanie zakładowi uprawnienia, o którym mowa w art. 21a ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2005 r. o produktach pochodzenia zwierzęcego,
f) którym mowa w art. 20 ust. 2 ustawy z dnia 22 lipca 2006 r. o paszach (Dz. U. z 202 3 r. poz. 1149 ),
g) wydanie pozwolenia weterynaryjnego na przywóz przesyłki zwierząt lub produktów, jeżeli przepisy odrębne prze- widują obowiązek uzyskania takiego pozwolenia,
h) wydanie świadectwa zatwierdzenia środka transportu przeznaczonego do długotrwałego transportu zwierząt;
9) wydanie decyzji, o której mowa w art. 35 ust. 1 rozpor ządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 576/2013 z dnia 12 czerwca 2013 r. w sprawie przemieszczania o charakterze niehandlowym zwierząt domowych oraz uchyla- jącego rozporządzenie (WE) nr 998/2003 (Dz. Urz. UE L 178 z 28.06.2013, str. 1);
10) kontrolę urzędową, o której mowa w art. 79 ust. 2:
a) lit. b rozporządzenia 2017/625,
b) lit. c rozporządzenia 2017/625;
11) kontrolę oczyszczania lub odkażania środków transportu używanych do prz ewozu zwierząt gospodarskich po wracają- cych na terytorium Unii Europejskiej z państw trzecich, nakazanych w przepisach wydanych na podstawie art. 47 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt;
12) kontrolę środków transportu, o których mowa w art. 44 u st. 4 lit. a rozporządzenia 2017/625;
13) badania próbek pobranych w:
a) trakcie postępowania związanego z wykryciem substancji niedozwolonych,
b) ramach nadzoru, jeżeli wyniki badań tych próbek wykażą naruszenie przepisów lub są niezbędne do wydania świadectwa zdrowia albo wynikają ze szczególnych wymagań państwa, dla którego jest przeznaczony dany produkt,
c) związku z wykonywaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i pkt 6 lit. i,
d) trakcie kontroli urzędowej, o której mowa w art. 79 ust. 2 lit. c ro zporządzenia 2017/625.
2. Opłaty, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 3 –5 i pkt 6 lit. a –k oraz m, obejmują także wystawianie wymaganych doku- mentów.
3. Opłaty, o których mowa w ust. 1 pkt 3 –5, obejmują także nadzór nad warunkami przechowywania tusz i mięsa.
4. Opłatę, o której mowa w ust. 1 pkt 3, ponosi podmiot prowadzący rzeźnię – w przypadku gdy w tej rzeźni dokonano uśmiercenia zwierząt albo przeprowadzono badanie poubojowe.
5. Opłaty, o których mowa w ust. 1 pkt 7, związane z kontrolą statków rybackich, w tym statków chłodni, statków zamrażalni i statków przetwórni, przeprowadzaną za granicą podwyższa się o koszty przemieszczenia się na dany statek i powrotu z tego statku.
Art. 32. 1.17) Opłaty, o których mowa w art. 31 ust. 1 pkt 1, za kontrolę świń prze prowadzaną w gospodarstwie, w któ- rym jest utrzymywane nie więcej niż 50 świń, pobiera się w wysokości obniżonej o 75%, jednak nie niższej niż 20 zł.
2. Opłaty za czynności, o których mowa w art. 31 ust. 1 pkt 3 i 5, w przypadku gdy mięso pochodzące z uboju albo badane zostało pozyskane na użytek własny, pobiera się w wysokości obniżonej o 75%, jednak nie niższej niż 40 zł.
3. Opłaty za czynności, o których mowa w art. 31 ust. 1 pkt 3 –5, wykonywane w rzeźni oraz opłaty ponoszone przez podmiot prowadzący rze źnię zgodnie z art. 31 ust. 4, jeżeli w tej rzeźni w poprzednim roku kalendarzowym poddano ubojowi nie więcej niż:

1. 1000 jednostek przeliczeniowych zwierząt gospodarskich kopytnych lub kopytnych zwierząt dzikich utrzymywanych w warunkach fermowych,

2. 150 000 sztuk drobiu,

3. 100 sztuk ptaków bezgrzebieniowych
   – pobiera się w wysokości obniżonej o 75%, jednak nie niższej niż 40 zł.

4. W brzmieniu ustalonym przez art. 58 ustawy z dnia 4 listopada 2022 r. o systemie iden tyfikacji i rejestracji zwierząt (Dz. U. poz. 2727), która weszła w życie z dniem 6 styczni a 2023 r.

Dziennik Ustaw – 32 – Poz. 12

4. Opłaty za nadzór, o którym mowa w art. 31 ust. 1 pkt 6 lit. a –c, sprawowany w zakładzie, w którym jest prowadzona wyłą cznie działalność w zakresie produkcji mięsa bez kości, mięsa z kością, mięsa mielonego lub surowych wyrobów mięs - nych , jeżeli w tym zakładzie w poprzednim roku kalendarzowym w tygodniu średnio wyprodukowano nie więcej niż 5 ton mięsa bez kości lub równowa żną ilość mięsa z kością lub nie więcej niż 7,5 tony łącznie mięsa mielonego i surowych wyrobów mięsnych, pobiera się w wysokości obniżonej o 75%, jednak nie niższej niż 40 zł.
   5.18) Opłaty za nadzór, o którym mowa w art. 31 ust. 1 pkt 6 lit. a –e oraz j, s prawowany w zakładzie, w którym jest prowadzona produkcja wyłącznie gwarantowanych tradycyjnych specjalności wpisanych do rejestru, o którym mowa w art. 22 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1151/2012 z dnia 21 listopada 2012 r. w spraw ie systemów jakości produktów rolnych i środków spożywczych (Dz. Urz. UE L 343 z 14.12.2012, str. 1, z późn. zm.19)), lub produktów wpisa- nych na listę, o której mowa w art. 46 ust. 1 ustawy z dnia 9 marca 2023 r. o rejestracji i ochronie nazw pochodzenia, ozna- czeń geograficznych oraz gwarantowanych tradycyjnych specjalności produktów rolnych i środków spożywczych, win lub napojów spirytusowych oraz o produktach tradycyjnych (Dz. U. poz. 588), pobiera się w wysokości obniżonej o 75%, jed- nak nie niższej niż 4 0 zł.
5. Jednostka przeliczeniowa, o której mowa w ust. 3 pkt 1, oznacza:

1. sztukę bydła powyżej 3. miesiąca życia albo konia – stanowiącą 1 jednostkę przeliczeniową;
2. sztukę bydła do 3. miesiąca życia albo kopytnego zwierzęcia dzikiego utrzymywanego w warunkach fermowych – stanowiącą 0,5 jednostki przeliczeniowej;
3. świnię:
   a) powyżej 100 kilogramów żywej wagi – stanowiącą 0,20 jednostki przeliczeniowej,
   b) od 15 do 100 kilogramów żywej wagi – stanowiącą 0,15 jednostki przeliczeniowej,
   c) poniże j 15 kilogramów żywej wagi – stanowiącą 0,05 jednostki przeliczeniowej;
4. owcę albo kozę powyżej 15 kilogramów żywej wagi – stanowiącą 0,10 jednostki przeliczeniowej;
5. owcę albo kozę do 15 kilogramów żywej wagi – stanowiącą 0,05 jednostki przeliczenio wej. Art. 33. Opłaty, o których mowa w art. 30 ust. 1 i art. 31 ust. 1, są uiszczane:
6. gotówką w miejscu i czasie wykonywania czynności będących przedmiotem opłaty, z wyłączeniem opłat określonych w art. 31 ust. 1 pkt 3 i pkt 6 lit. a, albo
7. przelewe m na rachunek bankowy inspektoratu kierowanego przez organ Inspekcji, w imieniu którego czynności będące przedmiotem opłaty zostały wykonane, w terminie 14 dni od dnia wykonania tych czynności, a opłaty, o których mowa w art. 31 ust. 1 pkt 3 i pkt 6 lit. a , za czynności wykonane w danym miesiącu kalendarzowym – w terminie 14 dni od ostatniego dnia tego miesiąca.
   Art. 34. 1. Minister właściwy do spraw rolnictwa w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów pub - licznych określi, w drodze rozporządzen ia, stawki opłat, o których mowa w art. 31 ust. 1, nie wyższe jednak niż 10 000 zł, mając na względzie zapewnienie, aby kwota pobieranej opłaty odpowiadała średnim kosztom ponoszonym przez Inspekcję na wykonanie czynności, za które jest pobierana dana opła ta, a w przypadku opłat określonych w art. 31 ust. 1 pkt 6 lit. l, n oraz p – aby kwota pobieranej opłaty odpowiadała 25% średnich kosztów czynności wymienionych w tych przepisach, a także aby wysokość tych kwot nie była niższa niż 40 zł.

2. Wydając rozpo rządzenie, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw rolnictwa:

1. uwzględnia jako koszty ponoszone przez Inspekcję koszty określone w art. 81 rozporządzenia 2017/625, a w odniesie- niu do czynności innych niż kontrole urzędowe określone w tym prze pisie – koszty wykonywania takich czynności odpowiadające kategoriom kosztów określonym w art. 81 rozporządzenia 2017/625;

2. może zróżnicować wysokość stawek opłat w ramach poszczególnych rodzajów czynności określonych w art. 31 ust. 1, mając na względzi e zapewnienie, aby kwota opłaty odpowiadała średnim kosztom ponoszonym przez Inspekcję na wykonanie czynności, za które jest pobierana dana opłata;

3. Ze zmianą wprowadzoną przez art. 63 ustawy z dnia 9 marca 2023 r. o rejestracji i ochronie nazw pochodzenia, oznaczeń geograficz- nych oraz gwarantowanych tradycyjnych specjalności produktów rolnych i środków spożywczych, win lub napojów spirytusowych oraz o produktach tradycyjnych (Dz. U. poz. 588), która weszła w życie z dniem 28 kwietnia 2023 r.

4. Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w D z. Urz. UE L 95 z 07.04.2017, str. 1, Dz. Urz. UE L 137 z 24.05.2017, str. 40 oraz Dz. Urz. UE L 435 z 06.12.2021, str. 262.

Dziennik Ustaw – 33 – Poz. 12

3. uwzględnia wpływ, jaki na koszty ponoszone przez Inspekcję mają rodzaj i rozmiar działalności oraz czynn iki ryzyka, o których mowa w art. 82 ust. 1 lit. a rozporządzenia 2017/625.
   Art. 34a. Główny Lekarz Weterynarii:
4. udostępnia na stronie internetowej administrowanej przez urząd obsługujący ten organ w terminie do dnia 30 czerwca za poprzedni rok informa cje, o których mowa w art. 85 ust. 2 rozporządzenia 2017/625, dotyczące organów, o których mowa w art. 5 ust. 1;
5. przeprowadza konsultacje, o których mowa w art. 85 ust. 3 rozporządzenia 2017/625.
   Art. 34b. Wojewódzkie inspektoraty weterynarii mogą poz yskiwać środki finansowe z tytułu sprzedaży usług zleco- nych, zwłaszcza w zakresie badań laboratoryjnych przeprowadzanych w celu zapewnienia ochrony zdrowia pub licznego.
   Art. 34c. Opłaty, o których mowa w art. 30 ust. 1 i art. 31 ust. 1, oraz świadczenia p ieniężne z tytułu sprzedaży usług zleconych, o których mowa w art. 34b, stanowią dochód budżetu państwa.
   Art. 34d. Do należności pieniężnych z tytułu opłat, o których mowa w art. 30 ust. 1 i art. 31 ust. 1, stosuje się przepisy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
   Art. 35. (uchylony)
   Rozdział 5
   Systemy wymiany informacji
   Art. 36. 1. Główny Lekarz Weterynarii:
6. utworzy systemy wymiany informacji służące kontroli przemieszczania zwierząt i produktów w handlu, przewozie i przywozie oraz wywozie, a także zapewni udział organów Inspekcji w elektronicznym systemie wymiany informacji zgodnie z przepisami Unii Europejskiej;
7. zapewni komputeryzację procedur kontroli urzędowych oraz innych czynności urzędowych wykonywanych w punkcie kontroli granicznej zgodnie z przepisami Unii Europejskiej.

2. Koszty związane z:

1. administrowaniem i utrzymywaniem serwerów krajowych,
2. korzystaniem z centralnego serwera Unii Europejskiej,
3. przygotowywaniem i aktualizowaniem oprogramowania komputerowego oraz materiałów pomocniczych, związanych
   z korzystaniem z tego oprogramowania
   – są pokrywane z budżetu państwa.

3. Koszty związane z bieżącą eksploatacją systemów informatycznych są pokrywane z budżetów właściwych inspek- toratów.
4. Główny Lekarz Weterynarii, po uzyskaniu zgody ministra właściwego do spraw rolnictwa, może powierzyć innemu podmiotowi, w drodze umowy, wykonywanie niektórych czynności związanych z realizacją zadań, o których mowa w ust. 1. Rozdział 6
   Przepisy karne
   Art. 37. 1. Kto:

1. udaremnia lub utrudnia dz iałalność organów Inspekcji lub osób, o których mowa w art. 5 ust. 2,
2. będąc obowiązanym do złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 16 ust. 2c lub 5b, nie składa takiego oświadczenia
   – podlega karze aresztu, ograniczenia wolności albo grzywny.

2. Kto:

1. będąc obowiązanym do wykonania nakazu określonego w art. 18 ust. 1, nie wykonuje tego nakazu,

2. będąc podmiotem odpowiedzialnym za przesyłkę zwierząt albo towarów, z wyłączeniem produktów pochodzenia zwie- rzęcego, produktów złożonych i produktów uzyskanych z produktów ubocznych pochodzenia zwierzęcego, o których mowa w art. 7 rozporządzenia 2019/2122, oraz małych przesyłek tych produktów, o których mowa w art. 10 rozporzą- dzenia 2019/2122:
   a) nie informuje o zamiarze przywozu lub tranzytu zwierząt albo towarów przez punkt kontroli granicznej zgodnie z wymaganiami, o których mowa w art. 56 ust. 4 rozporządzenia 2017/625,

Dziennik Ustaw – 34 – Poz. 12

b) nie udostępnia dokumentów i nie składa wyjaśnień związanych z przeprowadzaniem kontroli urzędowej lub wykonywaniem innych czyn ności urzędowych w punkcie kontroli granicznej zgodnie z art. 49 ust. 1 rozporzą dze- nia 2017/625 lub w uznanych składach zgodnie z przepisami sekcji 2 rozdziału IV rozporządzenia 2019/2124,
c) nie wprowadza przesyłki zwierząt albo towarów do zadeklarowan ego miejsca przeznaczenia wskazanego w doku- mentach, o których mowa w art. 50 rozporządzenia 2017/625
– podlega karze grzywny.
3. Orzekanie w sprawach o czyny określone w ust. 1 i 2 następuje w trybie przepisów ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks p ostępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. z 2022 r. poz. 1124 oraz z 2023 r. poz. 1963 ). Art. 37a. Kto, przywożąc lub dokonując tranzytu przesyłki zwierząt albo towarów, nie przedstawia takiej przesyłki do kontroli urzędowej lub w celu wykonania innych czynności urzędowych w punkcie kontroli granicznej zgodnie z art. 47 ust. 5 rozporządzenia 2017/625 lub w uznanych składach zgodnie z art. 27 ust. 1 rozporządzenia 2019/2124, podlega grzyw- nie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do roku.
Rozdział 7
Zmiany w przepisach obowiązujących, przepisy przejściowe i końcowe
Art. 38. (pominięty)
Art. 39. (pominięty)
Art. 40. 1. Główny Lekarz Weterynarii utworzy graniczne inspektoraty weterynarii jako państwowe jednostki budże- towe w Bezledach, Dorohusku, Gdyni, Hrebennem, Korczowej, Koroszczynie, Kuźnicy Białostockiej, Szczecinie, Świno- ujściu i Warszawie.
2. Graniczne inspektoraty weterynarii, wymienione w ust. 1, zostaną utworzone przez przekształcenie granicznych inspek toratów weterynarii, bę dących oddziałami wojewódzkich inspektoratów weterynarii w Bezledach, Dorohusku, Gdyni,
Hrebennem, Korczowej, Koroszczynie, Kuźnicy Białostockiej, Szczecinie, Świnoujściu i Warszawie.
Art. 41. 1. Dotychczasowe stosunki pracy wojewódzkich i powiatowych leka rzy weterynarii oraz ich zastępców, zatrud - nionych na podstawie powołania, stają się z dniem wejścia w życie ustawy stosunkami pracy na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony.
2. Dotychczasowe stosunki pracy granicznych lekarzy weterynarii oraz ich z astępców w granicznych inspektoratach weterynarii, o których mowa w art. 40, zatrudnionych na podstawie powołania, stają się z dniem wejścia w życie ustawy stosunkami pracy na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony.
3. Pracownicy zatrudnieni w granic znych inspektoratach weterynarii, o których mowa w art. 40, będących oddziałami wojewódzkich inspektoratów weterynarii stają się, z dniem wejścia w życie ustawy, pracownikami granicznych inspek- toratów weterynarii w rozumieniu ustawy. Przepisy art. 231 Kode ksu pracy stosuje się.
4. Mienie granicznych inspektoratów weterynarii, o których mowa w art. 40, będących oddziałami wojewódzkich inspektoratów weterynarii staje się, z dniem wejścia w życie ustawy, mieniem granicznych inspektoratów weterynarii w rozumien iu ustawy.
5. Wierzytelności i zobowiązania granicznych inspektoratów weterynarii, o których mowa w art. 40, będących oddzia- łami wojewódzkich inspektoratów weterynarii stają się, z dniem wejścia w życie ustawy, wierzytelnościami i zobowią za- niami graniczn ych inspektoratów weterynarii w rozumieniu ustawy.
Art. 42. Prezes Rady Ministrów, w drodze rozporządzenia, dokona przeniesień dochodów i wydatków budżetowych, w tym na wynagrodzenia, oraz limitów zatrudnienia, przeznaczonych na utrzymanie granicznych insp ektoratów weterynarii,
z budżetów właściwych wojewodów do części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw rolnictwa.
Art. 43. Ustawa wchodzi w życie z dniem uzyskania przez Rzeczpospolitą Polską członkostwa w Unii Europejskiej20), z wyjątkiem:

1. art. 40, art. 41 ust. 2–5 i art. 42, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia21);

2. art. 1 2 ust. 5, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2005 r.

3. Rzeczpospolita Polska uzyskała członkostwo w Unii Europejskiej w dniu 1 maja 2004 r.

4. Ustawa została ogłoszona w dniu 2 marca 2004 r.