Dz.U. 2024 poz. 141

DZIENNIK USTAW RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJWarszawa, dnia 5 lutego 2024 r. Poz. 141 141 OBWIESZCZENIE MINISTRA INFRASTRUKTURY1) z dnia 15 listopada 2023 r. w sprawie   ogłoszenia   jednolitego   tekstu   rozporządzenia   Ministra   Transportu,   Budownictwa   i Gospodarki   Morskiej   w sprawie   zakresu   i sposobu   przeprowadzania   badań   technicznych   pojazdów   oraz   wzorów   dokumentów   stosowanych   przy   tych   badaniach

1. Na  podstawie  art.  16  ust.  3  ustawy  z  dnia  20  lipca  2000  r.  o  ogłaszaniu  aktów  normatywnych  i  niektórych  innych aktów  prawnych  (Dz.  U.  z  2019 r.  poz. 

 ogłasza  się  w  załączniku  do  niniejszego  obwieszczenia  jednolity  tekst  rozpo

rządzenia  Ministra  Transportu,  Budownictwa  i  Gospodarki  Morskiej  z  dnia  26  czerwca  2012  r.  w  sprawie  zakresu  i  sposobu   przeprowadzania  badań  technicznych  pojazdów  oraz  wzorów  dokumentów  stosowanych  przy  tych  badaniach  (Dz.  U.   z 2015 r.   poz. 776),   z uwzględnieniem   zmian   wprowadzonych: 1)rozporządz eniem  Ministra  Infrastruktury  i  Rozwoju  z  dnia  2  lipca  2015  r.  zmieniającym  rozporządzenie  w  sprawie zakresu  i  sposobu  przeprowadza nia  badań  technicznych  pojazdó w  oraz  wzorów  dokumentów  stosowanych  przy  tych badaniach   (Dz.   U.   poz. 1076); 2)rozporządz eniem  Ministra  Infrastruktury  i  Budownictwa  z  dnia  8  lipca  2016  r.  zmieniającym  rozporządzenie  w  spra- wie  zakresu  i  sposobu  przeprowadzania  badań  technicznych  pojazdów  oraz  wzorów  dokumentów  stosowanych  przy tych   badaniach   (Dz.   U.   poz. 1075); 3)rozporządz eniem  Ministra  Infrastruktury  i  Budownictwa  z  dnia  8  listopada  2017  r.  zmieniającym  rozporządzenie w  sprawie  zakresu  i  sposobu  przeprowadzania  badań  techniczny ch  pojazdów  oraz  wzorów  dokumentów  stosowanych przy   tych   badaniach   (Dz.   U.   poz. 2089   oraz   z 2018 r.   poz. 1048); 4)rozporządz eniem  Ministra  Infrastruktury  z  dnia  13  września  2019  r.  zmieniającym  rozporządzenie  w  sprawie  zakresu i  sposobu  przeprowadzania  badań  technicznych  pojazdów  oraz  wzorów  dokumentów  stosowanych  przy  tych  bada

niach   (Dz.   U.   poz. 1787); 5)rozporządz eniem  Ministra  Infrastruktury  z  dnia  18  grudnia  2019  r.  zmieniającym  rozporządzenie  w  sprawie  zakresu i  sposobu  przeprowadzania  badań  technicznych  pojazdów  oraz  wzorów  dokumentów  stosowanych  przy  tych  bada

niach   (Dz.   U.   poz. 2466); 6)rozporządz eniem  Ministra  Infrastruktury  z  dnia  27  września  2022  r.  zmieniającym  rozporządzenie  w  sprawie  zakresu i  sposobu  przeprowadzania  badań  technicznych  pojazdów  oraz  wzorów  dokumentów  stosowanych  przy  tych  bada

niach   (Dz.   U.   poz. 2066); 7)rozporządz eniem  Ministra  Infrastruktury  z  dnia  1  lutego  2023  r.  zmieniającym  rozporządzenie  w  sprawie  zakresu i  sposobu  przeprowadzania  badań  technicznych  pojazdów  oraz  wzorów  dokumentów  stosowanych  przy  tych  bada

niach   (Dz.   U.   poz. 248). 1)Minister  Infrastruktury  kieruje  działem  administracji  rządowej  –  transport,  na  podstawie  §  1  ust.  2  pkt  2  rozporządzenia  Prezesa  Rady Ministrów  z  dnia  18  listopada  2019  r.  w  sprawie  szczegółowego  zakresu  działania  Ministra  Infrastruktury  (Dz.  U.  z  2021 r.  poz.  937).

Dziennik Ustaw  – 2 –   Poz. 141 2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia tekst jednolity rozporządzenia nie obejmuje: 1) odnośnika  nr 2 oraz § 2 rozporządzenia  Ministra Infrastruktury  i Rozwoju  z dnia 2 lipca 2015 r. zmieniającego  rozpo- rządzenie w sprawie  zakresu i sposobu  przeprowadzania  badań technicznych  pojazdów  oraz wzorów dokumentów  stosowanych przy tych badaniach (Dz. U. poz. 1076), które stanowią: „2)   Niniejsze rozporządzenie  zostało notyfikowane  Komisji Europejskiej  w dniu 19 lutego 2015 r. pod numerem  2015/0074/PL,  zgodnie z § 4 rozporządzenia  Rady Ministrów  z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie  sposobu funk- cjonowania  krajowego  systemu notyfikacji  norm i aktów prawnych  (Dz. U. Nr 239, poz. 2039  oraz z 2004 r.  Nr 65, poz. 597), które wdraża dyrektywę  98/34/WE  Parlamentu  Europejskiego  i Rady z dnia 22 czerwca 1998 r.  ustanawiającą  procedurę  udzielania  informacji  w zakresie  norm i przepisów  technicznych  oraz zasad dotyczą - cych usług społeczeństwa  informacyjnego  (Dz. Urz. WE L 204 z 21.07.1998,  str. 37, z późn. zm.; Dz. Urz. UE  Polskie wydanie specjalne, rozdz. 13, t. 20, str. 337).” „§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.”; 2) odnośnika  nr 2 oraz § 2 rozporządzenia  Ministra Infrastruktury  i Budownictwa  z dnia 8 lipca 2016 r. zmieniającego  rozporządzenie  w sprawie  zakresu i sposobu przeprowadzania  badań technicznych  pojazdów oraz wzorów dokumen- tów stosowanych przy tych badaniach (Dz. U. poz. 1075), które stanowią: „2)   Niniejsze rozporządzenie  zostało notyfikowane  Komisji Europejskiej  w dniu 11 marca 2016 r., pod numerem  2016/124/PL,  zgodnie z § 4 rozporządzenia  Rady Ministrów  z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie  sposobu funk- cjonowania  krajowego  systemu notyfikacji  norm i aktów prawnych (Dz. U. poz. 2039  oraz z 2004 r. poz. 597),  które wdraża dyrektywę  2015/1535/UE  Parlamentu  Europejskiego  i Rady z dnia 9 września 2015 r. ustanawiają - cą procedurę  udzielania  informacji  w zakresie  norm i przepisów  technicznych  oraz zasad dotyczących  usług  społeczeństwa informacyjnego (ujednolicenie) (Dz. Urz. UE L 241 z 19.09.2015, str. 1).” „§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.”; 3) § 2 i § 3 rozporządzenia  Ministra Infrastruktury  i Budownictwa  z dnia 8 listopada 2017 r. zmieniającego  rozporządze - nie w sprawie  zakresu i sposobu przeprowadzania  badań technicznych  pojazdów oraz wzorów dokumentów  stosowa- nych przy tych badaniach (Dz. U. poz. 2089 oraz z 2018 r. poz. 1048), które stanowią: „§ 2. Z dniem poprzedzającym  dzień wdrożenia  rozwiązań  technicznych  umożliwiających  wyjaśnianie  niezgod - ności na zasadach określonych  w art. 80bd ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym,  określony  w komunikacie,  o którym mowa w art. 10c ust. 2 ustawy z dnia 24 lipca 2015 r. o zmianie  ustawy – Prawo o ruchu  drogowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1273, z późn. zm.a)), tracą moc przepisy:  1) § 5 ust. 6, 6a, 8 i 9, 2) pkt 0.2 lit. d tabeli w dziale  I załącznika nr 1 do rozporządzenia zmienianego w § 1 niniejszego rozporządzenia – w brzmieniu nadanym niniejszym rozporządzeniem. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 13 listopada 2017 r.”; 4) odnośnika  nr 2 oraz § 2 i § 3 rozporządzenia  Ministra Infrastruktury  z dnia 13 września 2019 r. zmieniającego  rozpo- rządzenie w sprawie  zakresu i sposobu  przeprowadzania  badań technicznych  pojazdów  oraz wzorów dokumentów  stosowanych przy tych badaniach (Dz. U. poz. 1787), które stanowią: „2)   Niniejsze rozporządzenie  w zakresie  swojej regulacji wdraża dyrektywę  Parlamentu  Europejskiego  i Rady  2014/45/UE  z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie  okresowych  badań zdatności do ruchu drogowego  pojazdów  silnikowych  i ich przyczep oraz uchylającą  dyrektywę  2009/40/WE  (Dz. Urz. UE L 127 z 29.04.2014,  str. 51  oraz Dz. Urz. UE L 219 z 22.08.2019, str. 25).” „§ 2. Zaświadczenia  o przeprowadzonym  badaniu technicznym  pojazdu wydane przed dniem wejścia w życie 
niniejszego rozporządzenia zachowują ważność. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.”; 5) § 2 rozporządzenia  Ministra Infrastruktury  z dnia 18 grudnia 2019 r. zmieniającego  rozporządzenie  w sprawie  zakresu  i sposobu  przeprowadzania  badań technicznych  pojazdów oraz wzorów dokumentów  stosowanych  przy tych bada- niach (Dz. U. poz. 2466), który stanowi: „§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2020 r.”; a) Zmiany wymienionej  ustawy zostały ogłoszone  w Dz. U. z 2015 r. poz. 2183  i 2281, z 2016 r. poz. 352 i 2001, z 2017 r. poz. 379,  777 i 1926 oraz z 2018 r. poz. 957.

Dziennik Ustaw  – 3 –   Poz. 141 6) odnośnika  nr 2 oraz § 2 i § 3 rozporządzenia  Ministra Infrastruktury  z dnia 27 września 2022 r. zmieniającego  rozpo- rządzenie w sprawie  zakresu i sposobu  przeprowadzania  badań technicznych  pojazdów  oraz wzorów dokumentów  stosowanych przy tych badaniach (Dz. U. poz. 2066), które stanowią: „2) Niniejsze rozporządzenie w zakresie swojej regulacji wdraża: 1)   dyrektywę  Parlamentu  Europejskiego  i Rady 2014/45/UE  z dnia 3 kwietnia 2014 r. w sprawie  okresowych  badań zdatności do ruchu drogowego  pojazdów  silnikowych  i ich przyczep oraz uchylającą  dyrektywę  2009/40/WE (Dz. Urz. UE L 127 z 29.04.2014, str. 51 oraz Dz. Urz. UE L 219 z 22.08.2019, str. 25); 2)   dyrektywę  delegowaną  Komisji (UE) 2021/1717  z dnia 9 lipca 2021 r. zmieniającą  dyrektywę  Parlamentu  Europejskiego  i Rady 2014/45/UE  w odniesieniu  do aktualizacji  niektórych  oznaczeń kategorii pojazdów  i dodania systemu eCall do wykazu badanych elementów,  metod, kryteriów uznania stanu technicznego  za  niezadowalający  i oceny usterek w załącznikach  I i III do tej dyrektywy  (Dz. Urz. UE L 342 z 27.09.2021,  str. 48).” „§ 2. Do spraw, o których mowa w § 6 ust. 6 rozporządzenia  zmienianego  w § 1, wszczętych  i niezakończonych  przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia, stosuje się przepisy dotychczasowe. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 21 dni od dnia ogłoszenia.”; 7) § 2 rozporządzenia  Ministra Infrastruktury  z dnia 1 lutego 2023 r. zmieniającego  rozporządzenie  w sprawie  zakresu  i sposobu  przeprowadzania  badań technicznych  pojazdów oraz wzorów dokumentów  stosowanych  przy tych bada- niach (Dz. U. poz. 248), który stanowi: „§ 2. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia.”. Minister Infrastruktury:  A. Adamczyk

Dziennik Ustaw  – 4 –   Poz. 141 Załącznik  do obwieszczenia  Ministra Infrastruktury  z dnia 15 listopada 2023 r. (Dz. U. z 2024 r. poz. 141) ROZPORZĄDZENIE MINISTRA  TRANSPORTU,  BUDOWNICTWA  I GOSPODARKI  MORSKIEJ1) z dnia 26 czerwca 2012 r. w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów 
oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach2) Na podstawie  art. 81 ust. 15 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym  (Dz. U. z 2023 r. poz. 1047,  z późn. zm.3)) zarządza się, co następuje: § 1. Badania techniczne polegają na: 1) sprawdzeniu, czy pojazd odpowiada warunkom technicznym określonym w: a)4)   ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym  od osób fizycznych  (Dz. U. z 2022 r. poz. 2647,  z późn.  zm.5)), ustawie z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku  dochodowym  od osób prawnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 2805),  ustawie z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym,  zwanej dalej „ustawą” lub ustawie z dnia 11 marca  2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570, 1598 i 1852), b) rozporządzeniu  Ministra Infrastruktury  z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie  warunków  technicznych  pojazdów  oraz zakresu ich niezbędnego  wyposażenia  (Dz. U. z 2016 r. poz. 2022,  z późn. zm.6)), zwanego dalej „rozporzą - dzeniem o warunkach technicznych”, c) rozporządzeniu  Ministra Infrastruktury  z dnia 21 października  2011 r. w sprawie  szczegółowego  sposobu oraz  trybu nadawania i umieszczania w pojazdach cech identyfikacyjnych (Dz. U. poz. 1401), d) rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 22 lipca 2002 r. w sprawie rejestracji i oznaczania pojazdów
(Dz. U. z 2016 r. poz. 1038)7), e)8) przepisach  Umowy dotyczącej  międzynarodowego  przewozu drogowego  towarów niebezpiecznych  (ADR), spo- rządzonej w Genewie  dnia 30 września 1957 r. (Dz. U. z 2023 r. poz. 891), wraz ze zmianami obowiązującymi  od  dnia ich wejścia w życie w stosunku  do Rzeczypospolitej  Polskiej, ogłoszonymi  we właściwy sposób, zwanej  dalej „umową ADR”, jeżeli pojazd jest przystosowany do przewozu tych towarów, f) międzynarodowych porozumieniach dotyczących transportu drogowego, oraz 2) ocenie prawidłowości działania pojazdu. 1) Obecnie działem administracji  rządowej − transport kieruje Minister Infrastruktury,  na podstawie  § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia  Prezesa Rady Ministrów  z dnia 18 listopada 2019 r. w sprawie  szczegółowego  zakresu działania Ministra Infrastruktury  (Dz. U.  z 2021 r. poz. 937). 2) Niniejsze rozporządzenie,  w zakresie  swojej regulacji, wdraża postanowienia  dyrektywy  Komisji 2010/48/UE  z dnia 5 lipca 2010 r.  dostosowującej  do postępu technicznego  dyrektywę  Parlamentu  Europejskiego  i Rady 2009/40/WE  w sprawie  badań zdatności do  ruchu drogowego  pojazdów silnikowych  i ich przyczep (Tekst mający znaczenie dla EOG) (Dz. Urz. UE L 173 z 08.07.2010,  str. 47).  3) Zmiany tekstu jednolitego  wymienionej  ustawy zostały ogłoszone  w Dz. U. z 2023 r. poz. 919, 1053, 1088, 1123, 1193, 1234, 1394,  1720, 1723 i 2029. 4) W brzmieniu  ustalonym  przez § 1 pkt 1 rozporządzenia  Ministra Infrastruktury  i Rozwoju  z dnia 2 lipca 2015 r. zmieniającego  roz- porządzenie  w sprawie  zakresu i sposobu przeprowadzania  badań technicznych  pojazdów oraz wzorów dokumentów  stosowanych  przy tych badaniach (Dz. U. poz. 1076), które weszło w życie z dniem 15 sierpnia 2015 r. 5) Zmiany tekstu jednolitego  wymienionej  ustawy zostały ogłoszone  w Dz. U. z 2022 r. poz. 2687  i 2745 oraz z 2023 r. poz. 28, 185,  326, 605, 641, 658, 825, 1059, 1114, 1130, 1407, 1414, 1429, 1523, 1617, 1667, 1675, 1705, 1723, 1787, 1843 i 2760. 6) Zmiany tekstu jednolitego  wymienionego  rozporządzenia  zostały ogłoszone  w Dz. U. z 2017 r. poz. 2338,  z 2018 r. poz. 855,  z 2019 r. poz. 2560, z 2020 r. poz. 1886, z 2021 r. poz. 1877 oraz z 2022 r. poz. 122 i 2803.  7) Rozporządzenie  utraciło moc na podstawie  art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o zmianie ustawy o działach  administracji  rządowej oraz niektórych  innych ustaw (Dz. U. poz. 2281 oraz z 2016 r. poz. 2001),  która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2016 r. 8) W brzmieniu  ustalonym  przez § 1 pkt 1 rozporządzenia  Ministra Infrastruktury  z dnia 27 września 2022 r. zmieniającego  rozporzą- dzenie w sprawie  zakresu i sposobu przeprowadzania  badań technicznych  pojazdów oraz wzorów dokumentów  stosowanych  przy  tych badaniach (Dz. U. poz. 2066), które weszło w życie z dniem 1 listopada 2022 r.

Dziennik Ustaw  – 5 –   Poz. 141 § 1a.9) Badanie techniczne  przeprowadza  się po pobraniu z centralnej  ewidencji pojazdów danych identyfikujących  ba- dany pojazd, o których mowa w art. 80b ust. 1 pkt 1 ustawy, oraz po ustaleniu rodzaju badania technicznego  pojazdu, z tym  że:  1)  w przypadku,  o którym mowa w art. 80bc ustawy, pobranie danych z ewidencji  może nastąpić po przeprowadzeniu  badania; 2)  w przypadku  okresowego  badania technicznego  przeprowadzanego  po raz pierwszy przed pierwszą rejestracją  pojaz - du na terytorium  Rzeczypospolitej  Polskiej pobranie danych następuje po przeprowadzeniu  badania i jest poprzedzone  wprowadzeniem danych badanego pojazdu, o których mowa w art. 80b ust. 1 pkt 1 i 13 ustawy. § 2. 1. Zakres okresowego badania technicznego pojazdu obejmuje: 1)10) identyfikację pojazdu, w tym: a)11) sprawdzenie  cech identyfikacyjnych  oraz ustalenie i porównanie  zgodności faktycznych  danych pojazdu z danymi w:  –  dowodzie rejestracyjnym, –  pozwoleniu czasowym,  –  pokwitowaniu,  o którym mowa w art. 132 ust. 2 ustawy, łącznie z danymi i informacjami,  o których mowa  w art. 80b ust. 1 pkt 1 i 13 ustawy,  –12) centralnej ewidencji pojazdów,  o których mowa w art. 80b ust. 1 pkt 1, 9–13, 15, 15a, 17 i 21 ustawy, w przy- padku pojazdu, któremu zatrzymano dowód rejestracyjny (pozwolenie czasowe), b) sprawdzenie  prawidłowości  oznaczeń i stanu tablic rejestracyjnych  pojazdu; sprawdzenie  nie dotyczy badania,  o którym mowa w art. 81 ust. 3 ustawy, z wyjątkiem  pojazdów zarejestrowanych  czasowo na podstawie  art. 74  ust. 2 pkt 2 lit. c ustawy, c)13) sprawdzenie  zgodności  z danymi zgromadzonymi  w centralnej  ewidencji pojazdów,  o których mowa w art. 80b  ust. 1 pkt 1, 8–10, 12, 13 oraz 15 ustawy, z wyjątkiem  danych o pojazdach,  o których mowa w art. 73 ust. 3 usta- wy, oraz danych osobowych właściciela, posiadacza lub użytkownika pojazdu; 2) sprawdzenie dodatkowego  wyposażenia pojazdu; 3) sprawdzenie  i ocenę prawidłowości  działania poszczególnych  zespołów i układów  pojazdu, w szczególności  pod  względem bezpieczeństwa jazdy i ochrony środowiska, w tym sprawdzenie i ocenę: a) stanu technicznego  ogumienia,  w tym prawidłowości  doboru obciążenia,  prędkości i przeznaczenia  właściwego  dla danego typu pojazdu, b) prawidłowości  działania, ustawienia  i własności  świetlnych  świateł zewnętrznych,  w tym prawidłowości  działa - nia urządzeń sygnalizacyjnych, c) stanu technicznego, skuteczności i równomierności działania hamulców, d) prawidłowości  działania układu kierowniczego,  stanu technicznego  jego połączeń oraz wielkości ruchu jałowego  koła kierownicy, w tym prawidłowości ustawienia i zamocowania kół jezdnych, e) stanu technicznego zawieszenia, f) instalacji elektrycznej, g) stanu technicznego nadwozia, podwozia i ich osprzętu oraz  przedmiotów wyposażenia, 9) Dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia  Ministra Infrastruktury  i Budownictwa  z dnia 8 listopada 2017 r. zmieniającego  rozporządze - nie w sprawie  zakresu i sposobu przeprowadzania  badań technicznych  pojazdów oraz wzorów dokumentów  stosowanych  przy tych  badaniach (Dz. U. poz. 2089 oraz z 2018 r. poz. 1048), które weszło w życie z dniem 13 listopada 2017 r. 10) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 4. 11) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 lit. a rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 8. 12) Dodane przez § 1 pkt 1 rozporządzenia  Ministra Infrastruktury  z dnia 1 lutego 2023 r. zmieniającego  rozporządzenie  w sprawie  za- kresu i sposobu przeprowadzania  badań technicznych  pojazdów oraz wzorów dokumentów  stosowanych  przy tych badaniach  (Dz. U.  poz. 248), które weszło w życie z dniem 8 lutego 2023 r.  13) Dodana przez § 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 9.

Dziennik Ustaw  – 6 –   Poz. 141 h) stanu technicznego  układu wydechowego  – w uzasadnionych  przypadkach  pomiaru poziomu hałasu zewnętrzne - go podczas postoju oraz ocenę stanu technicznego sygnału dźwiękowego, i) emisji zanieczyszczeń  gazowych  lub zadymienia  spalin, jeżeli pojazd jest napędzany  silnikiem o spalaniu  we- wnętrznym; 4) sprawdzenie warunków  dodatkowych dla pojazdów, określonych w §  17–22, § 38–42 i § 52 rozporządzenia o warun- kach technicznych. 2. W przypadku  pojazdu zabytkowego  wykorzystywanego  do zarobkowego  transportu  drogowego  wykonuje się zakres  badania technicznego  pojazdu określony  w pkt 0–10.6 działu I załącznika  nr 1 do rozporządzenia,  stosując warunki tech- niczne, na podstawie których pojazd został uznany za zabytkowy. 2a.14) W odniesieniu  do pojazdu przystosowanego  konstrukcyjnie  do ruchu lewostronnego,  z kierownicą  umieszczoną  po prawej stronie pojazdu, w przypadku  badania, o którym mowa w art. 81 ust. 3 ustawy, wykonuje się jedynie zakres okre- sowego badania technicznego  pojazdu określony w dziale Ia załącznika  nr 1 do rozporządzenia,  pod warunkiem,  że pojazd  ten jest pojazdem, o którym mowa w: 1) art. 81 ust. 4 pkt 1 i pkt 2 lit. a ustawy, albo 2) art. 81 ust. 4 pkt 2 lit. b, jeżeli termin ważności badania technicznego  określony  w dokumentach,  o których mowa  w tym przepisie, nie jest dłuższy niż termin ważności badania technicznego  ustalony na podstawie  art. 81 ust. 5–10  ustawy. 3. Wymagania  dotyczące kontroli oraz wytyczne dotyczące oceny usterek dokonywanej  podczas przeprowadzania  okre- sowego badania technicznego  pojazdu określa załącznik nr 1 do rozporządzenia,  a wymagania  dotyczące  kontroli oraz wy- tyczne dotyczące  oceny usterek podczas przeprowadzania  dodatkowego  badania technicznego  określa załącznik nr 2 do  rozporządzenia. 4.15) Stwierdzone w trakcie badania technicznego usterki dzieli się na trzy grupy: 1) usterki drobne – usterki niemające  istotnego wpływu na bezpieczeństwo  ruchu drogowego  i ochrony środowiska,  któ- re nie powodują ograniczenia w dalszym używaniu pojazdu; 2) usterki poważne – usterki mogące zagrażać bezpieczeństwu  ruchu drogowego  lub naruszać wymagania  ochrony śro- dowiska albo inne istotne nieprawidłowości,  które dają podstawę do ograniczenia  dalszego używania pojazdu oraz  określenia warunków tego używania; 3) usterki niebezpieczne  – usterki powodujące  bezpośrednie  zagrożenie  dla bezpieczeństwa  ruchu drogowego  lub naru- szające wymagania  ochrony środowiska,  w stopniu uniemożliwiającym  używanie pojazdu w ruchu drogowym,  które  powodują niedopuszczenie do dalszego używania pojazdu. 5. Wytyczne  dotyczące  oceny usterek ujawnionych  w trakcie przeprowadzania  badania technicznego  pojazdu zawarto  w kolumnie czwartej załącznika nr 1 oraz załącznika nr 2 do rozporządzenia. 6. W przypadku  uznania stanu technicznego  za niezadowalający  w obrębie  jednej usterki, o której mowa w kolumnie  trzeciej załącznika  nr 1 oraz załącznika  nr 2 do rozporządzenia,  co do której ocena danej usterki może zostać zakwalifiko - wana do więcej niż jednej grupy wytycznych,  o których mowa w kolumnie  czwartej tych załączników,  uprawniony  diagno- sta podejmuje decyzję o zakwalifikowaniu usterki do odpowiedniej grupy. 7. W przypadku  uznania stanu technicznego  za niezadowalający  w obrębie  kilku usterek, o których mowa w kolumnie  trzeciej załącznika  nr 1 oraz załącznika  nr 2 do rozporządzenia,  a które należą do różnych grup usterek, uprawniony  diagno- sta określa wynik badania technicznego na podstawie najbardziej poważnej usterki. 8. W przypadku  uznania stanu technicznego  za niezadowalający  w obrębie  kilku usterek, o których mowa w kolumnie  trzeciej załącznika  nr 1 oraz załącznika  nr 2 do rozporządzenia,  a które należą do tej samej grupy usterek, uprawniony  diag- nosta podejmuje  decyzję o zakwalifikowaniu  usterek do wyższej grupy usterek, jeżeli ich skumulowany  wpływ skutkuje  wzrostem zagrożenia powodowanego przez pojazd. 14) Dodany przez § 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 4. 15) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 lit. b rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 8.

Dziennik Ustaw  – 7 –   Poz. 141 9. Wzór zaświadczenia  o przeprowadzonym  badaniu technicznym  pojazdu jest określony  w załączniku  nr 3 do rozpo- rządzenia. 10. Wykonując  okresowe badanie techniczne,  o którym mowa w art. 81 ust. 3 ustawy, uprawniony  diagnosta wystawia  dokument  identyfikacyjny  pojazdu, który jest załącznikiem  do zaświadczenia  o przeprowadzonym  badaniu technicznym  pojazdu. Wzór dokumentu identyfikacyjnego pojazdu jest określony w załączniku nr 4 do rozporządzenia. § 3. 1. Zakres dodatkowego badania technicznego pojazdu, o którym mowa w art. 81 ust. 11 ustawy: 1) skierowanego  przez organ kontroli ruchu drogowego  w razie uzasadnionego  przypuszczenia,  że zagraża bezpieczeń - stwu ruchu lub narusza wymagania  ochrony środowiska  – obejmuje sprawdzenie  i ocenę spełnienia  warunków  tech- nicznych dotyczących  zespołów i układów,  w których  stwierdzono  usterki wymienione  w skierowaniu,  w sposób  określony w pkt 0–10 działu I załącznika  nr 1 do rozporządzenia  i w dziale I załącznika  nr 2 do rozporządzenia,  odpo- wiednio do stwierdzonych usterek; 2) skierowanego  przez organ kontroli ruchu drogowego,  który uczestniczył  w wypadku  drogowym,  w którym  zostały  uszkodzone  zasadnicze  elementy nośne konstrukcji  nadwozia,  podwozia lub ramy, z zastrzeżeniem  pkt 4, lub noszą- cego ślady uszkodzeń  albo którego stan techniczny  wskazuje na naruszenie  elementów  nośnych konstrukcji  pojazdu,  mogące stwarzać zagrożenie  dla bezpieczeństwa  ruchu drogowego  – obejmuje sprawdzenie  i ocenę spełnienia  warun- ków technicznych  dotyczących  zespołów i układów,  w sposób określony w pkt 0–10 działu I załącznika  nr 1 do roz- porządzenia i w dziale I załącznika nr 2 do rozporządzenia; 3) skierowanego  przez starostę albo na wniosek posiadacza  pojazdu w celu identyfikacji  lub ustalenia danych niezbęd - nych do jego rejestracji – obejmuje ustalenie danych pojazdu określonych  przez starostę w skierowaniu  lub przez po- siadacza pojazdu we wniosku, w sposób określony w pkt 0 działu I załącznika nr 1 do rozporządzenia; 4) skierowanego  przez starostę albo na wniosek posiadacza  pojazdu, jeżeli z dokumentów  wymaganych  do jego rejestra - cji wynika, że uczestniczył  on w wypadku  drogowym  lub narusza wymagania  ochrony środowiska  – obejmuje spraw- dzenie i ocenę spełnienia  warunków  technicznych  dotyczących  zespołów i układów,  w sposób określony w pkt 0–10  działu I załącznika  nr 1 do rozporządzenia  i w dziale  I załącznika  nr 2 do rozporządzenia;  w przypadku  pojazdów,  w których  stwierdzono  wyłącznie  naruszenie  wymagań ochrony środowiska,  przeprowadza  się tylko czynności  okreś- lone w pkt 8 działu I załącznika nr 1 do rozporządzenia; 4a)16)  skierowanego przez starostę po otrzymaniu: a) informacji,  o której mowa w art. 54f ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie  drogowym  (Dz. U. z 2022 r.  poz. 2201,  z późn. zm.17)) – obejmuje sprawdzenie  i ocenę spełnienia  warunków  technicznych  dotyczących  ze- społów i układów,  w których  stwierdzono  usterki wymienione  w skierowaniu,  w sposób określony  w pkt 0–10  działu I załącznika  nr 1 do rozporządzenia  i w pkt 1 działu I załącznika  nr 2 do rozporządzenia,  odpowiednio  do  stwierdzonych usterek, b) wniosku organu kontroli ruchu drogowego  o konieczności  przeprowadzenia  dodatkowego  badania technicznego  pojazdu kategorii M2, M3, N2 i N3, przyczepy  kategorii O3 i O4 i ciągnika  kołowego kategorii T5 użytkowanego  na drodze publicznej  do wykonywania  zarobkowego  przewozu rzeczy – obejmuje sprawdzenie  i ocenę spełnienia  warunków  technicznych,  w sposób określony dla okresowego  badania technicznego,  oraz zakres czynności okreś-
lonych w pkt 1 działu I załącznika nr 2 do rozporządzenia; 5) w którym dokonano zmian konstrukcyjnych  lub wymiany elementów  powodujących  zmianę danych w dowodzie  reje- stracyjnym,  z zastrzeżeniem  art. 66 ust. 4 pkt 5 i 6 ustawy, z wyłączeniem  montażu instalacji do zasilania gazem –  obejmuje sprawdzenie  i ocenę spełnienia  warunków  technicznych,  w sposób określony dla okresowego  badania tech- nicznego pojazdu, oraz zakres czynności  określonych  w pkt 1–2 działu I załącznika  nr 2 do rozporządzenia,  a także  ustalenie nieznanych  lub nowych danych technicznych  pojazdu, podczas przeprowadzania  badania technicznego  po- jazdu w sposób określony w dziale II załącznika  nr 2 do rozporządzenia,  oraz sporządzenie  opisu zmian dokonanych  w pojeździe,  zgodnie z załącznikiem  nr 5 do rozporządzenia;  nie wymaga się wykonania  czynności określonych  w pkt 1  działu I załącznika  nr 2 do rozporządzenia,  jeżeli zmiany konstrukcyjne  lub wymiana elementów  powodujących  zmia - nę danych w dowodzie  rejestracyjnym  nie mają wpływu na działanie układu kierowniczego,  skuteczność  tłumienia  zawieszenia oraz ustawienie kół jezdnych; 16) Dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia  Ministra Infrastruktury  z dnia 18 grudnia 2019 r. zmieniającego  rozporządzenie  w sprawie  zakresu i sposobu  przeprowadzania  badań technicznych  pojazdów  oraz wzorów dokumentów  stosowanych  przy tych badaniach 
(Dz. U. poz. 2466), które weszło w życie z dniem 1 stycznia 2020 r. 17) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2023 r. poz. 760, 919, 1123, 1193, 1195, 1523 i 1720.

Dziennik Ustaw  – 8 –   Poz. 141 6) który ma być używany jako taksówka – obejmuje sprawdzenie  i ocenę spełnienia  dodatkowych  warunków  technicz - nych, w sposób określony w pkt 0 działu I załącznika  nr 1 do rozporządzenia  oraz w pkt 3 działu I załącznika  nr 2 do  rozporządzenia; 7) uprzywilejowanego  – obejmuje sprawdzenie  i ocenę spełnienia  dodatkowych  warunków  technicznych,  w sposób  określony w pkt 0 działu  I załącznika  nr 1 do rozporządzenia  oraz w pkt 4 działu I załącznika  nr 2 do rozporządzenia; 8) do nauki jazdy, pojazdu do przeprowadzania  egzaminu państwowego  – obejmuje sprawdzenie  i ocenę spełnienia  do- datkowych  warunków  technicznych,  w sposób określony  w pkt 0 działu I załącznika  nr 1 do rozporządzenia  oraz  w pkt 5 działu I załącznika nr 2 do rozporządzenia; 9) odpowiednio  przystosowanego  lub wyposażonego  zgodnie z przepisami  o przewozie  towarów niebezpiecznych  –  obejmuje sprawdzenie  i ocenę spełnienia  dodatkowych  warunków  technicznych,  w sposób określony w pkt 0 działu I  załącznika nr 1 do rozporządzenia oraz w pkt 6 działu I załącznika nr 2 do rozporządzenia; 10)18) w którym  została dokonana naprawa wynikająca  ze szkody istotnej w rozumieniu  art. 2 pkt 10a ustawy, obejmuje  sprawdzenie  i ocenę stanu technicznego  pojazdu oraz spełnienia warunków  technicznych,  w sposób określony w pkt 0–6  działu I załącznika  nr 1 do rozporządzenia  oraz w pkt 1 działu I załącznika  nr 2 do rozporządzenia,  odpowiednio  do  zakresu naprawy; 11) w którym w trakcie badania technicznego  stwierdzono  ślady uszkodzeń  lub naruszenie  elementów  nośnych konstruk- cji pojazdu, mogących  stwarzać zagrożenie  dla bezpieczeństwa  ruchu drogowego  – obejmuje sprawdzenie  i ocenę  stanu technicznego  pojazdu oraz spełnienia  warunków  technicznych,  w sposób określony w pkt 0–10 działu I załącz - nika nr 1 do rozporządzenia  oraz w pkt 1 działu I załącznika  nr 2 do rozporządzenia,  odpowiednio  do stwierdzonych  usterek; 12)19) dla którego określono wymagania  techniczne  w przepisach  ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym  od  osób fizycznych,  ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku  dochodowym  od osób prawnych  lub ustawy z dnia 
11 marca 2004 r. o podatku  od towarów i usług – obejmuje sprawdzenie  i ocenę spełnienia  dodatkowych  warunków  technicznych,  w sposób określony  w pkt 0 działu I załącznika  nr 1 do rozporządzenia  oraz w pkt 7 działu I załącz-
nika nr 2 do rozporządzenia; 13) autobusu, którego dopuszczalna  prędkość na autostradzie  i drodze ekspresowej  wynosi 100 km/h, co do zgodności  z dodatkowymi  warunkami  technicznymi  – obejmuje sprawdzenie  i ocenę spełnienia  warunków  technicznych,  w spo- sób określony  w pkt 0, 9.1–9.5 i 9.7–9.9 działu I załącznika  nr 1 do rozporządzenia  oraz w pkt 8 działu I załącz-
nika nr 2 do rozporządzenia; 14) dla którego określono dodatkowe  wymagania  techniczne  w międzynarodowych  porozumieniach  dotyczących  między - narodowego  transportu  drogowego  – obejmuje sprawdzenie  i ocenę spełnienia  dodatkowych  warunków  technicznych,  w sposób określony w pkt 0 działu I załącznika  nr 1 do rozporządzenia  oraz w pkt 9 działu I załącznika  nr 2 do rozpo- rządzenia; 15)20) wyposażonego  w blokadę  alkoholową  – obejmuje sprawdzenie  i ocenę spełnienia  dodatkowych  warunków  technicz - nych, w sposób określony w pkt 0 działu I załącznika  nr 1 do rozporządzenia  oraz w pkt 10 działu I załącznika  nr 2 do  rozporządzenia. 2. Wzór opisu zmian dokonanych w pojeździe jest określony w załączniku nr 5 do rozporządzenia. 3. Wzór zaświadczenia  o przeprowadzonym  badaniu technicznym  autobusu, którego dopuszczalna  prędkość na auto- stradzie i drodze ekspresowej wynosi 100 km/h, jest określony w załączniku nr 6 do rozporządzenia. § 4. 1. Podczas wykonywania  dodatkowego  badania technicznego  pojazdu, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 9 rozporzą- dzenia i pkt 9.1.2.3 umowy ADR, dla którego umowa ADR wymaga wystawienia  świadectwa  dopuszczenia  pojazdów do  przewozu niektórych  towarów niebezpiecznych,  uprawniony  diagnosta wykonujący  badanie techniczne  pojazdu wystawia  zaświadczenie  o przeprowadzonym  dodatkowym  badaniu technicznym  pojazdu przeznaczonego  do przewozu niektórych  towarów niebezpiecznych.  Wzór oraz sposób wypełnienia  zaświadczenia  o przeprowadzonym  dodatkowym  badaniu tech- nicznym pojazdu przeznaczonego  do przewozu niektórych  towarów niebezpiecznych  określa załącznik nr 7 do rozporzą- dzenia. 18) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 9. 19) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 4. 20) Dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia  Ministra Infrastruktury  i Budownictwa  z dnia 8 lipca 2016 r. zmieniającego  rozporządzenie  w sprawie  zakresu i sposobu przeprowadzania  badań technicznych  pojazdów oraz wzorów dokumentów  stosowanych  przy tych ba- daniach (Dz. U. poz. 1075), które weszło w życie z dniem 5 sierpnia 2016 r. 

Dziennik Ustaw  – 9 –   Poz. 141 2. Wykonanie  dodatkowego  badania technicznego  pojazdu nie wpływa na termin następnego  okresowego  badania tech- nicznego pojazdu określonego w dowodzie rejestracyjnym pojazdu. 3. W przypadku  dodatkowego  badania technicznego  pojazdu po zmianie rodzaju, przeznaczenia  lub masy pojazdu, dla  których zgodnie z ustawą następuje zmiana terminu kolejnego  okresowego  badania technicznego  pojazdu, uprawniony  diagnosta określa termin następnego okresowego badania technicznego pojazdu. 4.21) Po zakończeniu  przeprowadzania  badania technicznego  pojazdu uprawniony  diagnosta  niezwłocznie  dokonuje  wpisu o wyniku tego badania do rejestru badań technicznych  pojazdów,  zwanego dalej „rejestrem”,  wprowadza  dane do  centralnej ewidencji pojazdów z wyłączeniem  przypadku,  o którym mowa w art. 80bc ustawy, a także dokonuje wpisu ter- minu następnego  badania technicznego  do dowodu  rejestracyjnego  pojazdu, o ile jest dostępny, oraz wydaje zaświadczenie  o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu. 5.22) W przypadku,  o którym mowa w art. 80bc ustawy, uprawniony  diagnosta po odzyskaniu  połączenia  z centralną  ewidencją  pojazdów pobiera dane, weryfikuje  je i wprowadza  nowe dane do centralnej  ewidencji pojazdów,  z wyjątkiem  danych o pojazdach,  o których mowa w art. 73 ust. 3 ustawy. Uprawniony  diagnosta wprowadza  do ewidencji dodatkowe  oznaczenie  informujące,  że badanie wykonane  zostało w trybie awaryjnym,  oraz wprowadza  datę wykonania  badania tech- nicznego. § 5. 1. Rejestr prowadzi podmiot prowadzący  stację kontroli pojazdów.  Rejestr jest prowadzony  z wykorzystaniem  sy- stemu informatycznego.23) 2. W rejestrze  zamieszcza  się dane i informacje  o wykonanych  badaniach  technicznych  pojazdów i innych czynnościach  związanych  z dopuszczeniem  pojazdu do ruchu. Zakres wymaganych  danych zamieszczanych  w rejestrze  związanych  z do- puszczeniem pojazdów do ruchu jest określony w załączniku nr 8 do rozporządzenia. 3. W rejestrze  zamieszcza  się, poza danymi  i informacjami  określonymi  w ust. 2, dane dotyczące badań zgodności  z wa- runkami technicznymi pojazdów zabytkowych i pojazdów marki „SAM”. 4. Dane i informacje  o wykonanych  badaniach  technicznych  pojazdów i innych czynnościach  związanych  z dopuszcze- niem pojazdu do ruchu niezwłocznie  po ich wykonaniu  zamieszcza  się w rejestrze  i przechowuje  w nim przez okres 
12 miesięcy. Po upływie tego okresu dane i informacje  archiwizuje  się na nośniku informatycznym  i przechowuje  przez  okres 5 lat. 5. Dane identyfikacyjne  pojazdu po porównaniu  stanu faktycznego  z danymi zawartymi  w dowodzie  rejestracyjnym  pojazdu lub odpowiadającym mu dokumencie niezwłocznie zamieszcza się w rejestrze. 6.24) W przypadku  stwierdzenia  niezgodności  numeru VIN albo numeru nadwozia,  podwozia lub ramy umieszczonych  w pojeździe  oraz na tabliczce znamionowej  pojazdu z danymi zawartymi  w dokumencie,  o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1  lit. a, uprawniony  diagnosta wydaje zaświadczenie  o przeprowadzonym  badaniu technicznym  pojazdu z wynikiem  nega- tywnym, wpisuje tę niezgodność do zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu i do rejestru. 6a.25) W przypadku  stwierdzenia  niezgodności  numeru VIN albo numeru nadwozia,  podwozia lub ramy umieszczonych  w pojeździe  oraz na tabliczce znamionowej  pojazdu z danymi zawartymi  w centralnej  ewidencji pojazdów,  uniemożliwiają - cej wprowadzenie  danych do ewidencji,  uprawniony  diagnosta wydaje zaświadczenie  o przeprowadzonym  badaniu tech- nicznym pojazdu z wynikiem  pozytywnym,  informuje posiadacza  pojazdu o rodzaju stwierdzonych  usterek drobnych i ko- nieczności  ich usunięcia,  wpisuje tę niezgodność  do zaświadczenia  o przeprowadzonym  badaniu technicznym  pojazdu i do  rejestru, informuje o tym, poza systemem  teleinformatycznym  obsługującym  centralną ewidencję  pojazdów,  administratora  danych i informacji  zgromadzonych  w centralnej  ewidencji pojazdów oraz zamieszcza  odpowiedni  wpis o terminie  następ- nego badania technicznego w dowodzie rejestracyjnym pojazdu. 7. (uchylony).26) 21) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 lit. a rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 9. 22) Dodany przez § 1 pkt 4 lit. b rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 9. 23) Zdanie drugie w brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 lit. a rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 9. 24) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 5 lit. b rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 9. 25) Dodany przez § 1 pkt 5 lit. c rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 9. 26) Przez § 1 pkt 5 lit. d rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 9.

Dziennik Ustaw  – 10 –  Poz. 141 8.27) W przypadku  stwierdzenia  niezgodności  innych danych zawartych  w dokumencie,  o którym mowa w § 2 ust. 1 pkt 1  lit. a, z danymi zawartymi  w centralnej  ewidencji pojazdów,  uniemożliwiającej  wprowadzenie  danych do ewidencji,  upraw- niony diagnosta wydaje zaświadczenie  o przeprowadzonym  badaniu technicznym  pojazdu z wynikiem  pozytywnym  i wpi- suje tę niezgodność  do zaświadczenia  o przeprowadzonym  badaniu technicznym  pojazdu i do rejestru, informuje  o tym,  poza systemem  teleinformatycznym  obsługującym  centralną ewidencję  pojazdów,  administratora  danych i informacji  zgro- madzonych  w centralnej  ewidencji pojazdów oraz zamieszcza  odpowiedni  wpis o terminie  następnego  badania techniczne - go w dowodzie rejestracyjnym pojazdu. 9.27) W przypadku  wystąpienia  administratora  danych i informacji  zgromadzonych  w centralnej  ewidencji pojazdów do  uprawnionego  diagnosty o wyjaśnienie  niezgodności  danych zgromadzonych  w centralnej  ewidencji pojazdów,  uprawniony  diagnosta wyjaśnia tę niezgodność,  w szczególności  w oparciu  o dostępne  dane, i informuje  o tym, poza systemem  telein - formatycznym obsługującym centralną ewidencję pojazdów, administratora danych i informacji zgromadzonych w central - nej ewidencji  pojazdów. W przypadku gdy nie jest on właściwy do wyjaśnienia  tej niezgodności  lub nie może jej wyjaśnić,  informuje o tym, poza systemem  teleinformatycznym  obsługującym  centralną ewidencję  pojazdów,  administratora  danych  i informacji zgromadzonych w centralnej ewidencji pojazdów, podając uzasadnienie. § 6. 1. W przypadku  gdy w pojeździe  nie stwierdzono  żadnych usterek lub stwierdzono  usterki drobne, uprawniony  diagnosta określa wynik badania technicznego pojazdu jako pozytywny i: 1) zgodnie z art. 82 ust. 2 ustawy zamieszcza odpowiedni wpis w dowodzie rejestracyjnym pojazdu; 2) wystawia zaświadczenie  o przeprowadzonym  badaniu technicznym  pojazdu oraz w przypadkach,  o których  mowa  w art. 81 ust. 3 ustawy, wystawia dokument identyfikacyjny pojazdu; 3) informuje posiadacza  pojazdu o rodzaju stwierdzonych  usterek drobnych i konieczności  ich usunięcia,  zamieszczając  stosowne adnotacje w zaświadczeniu o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu. 2.28) W przypadku  gdy w pojeździe  stwierdzono  usterki poważne, uprawniony  diagnosta zamieszcza  wpis o nich w za- świadczeniu  o przeprowadzonym  badaniu technicznym  pojazdu i określa wynik badania technicznego  jako negatywny.  Uprawniony  diagnosta  informuje  posiadacza  pojazdu o konieczności  przeprowadzenia  badania technicznego  pojazdu,  o którym mowa w ust. 6. 3.28) W przypadku  gdy w pojeździe  stwierdzono  usterki niebezpieczne,  uprawniony  diagnosta zamieszcza  wpis o nich  w zaświadczeniu  o przeprowadzonym  badaniu technicznym  pojazdu i określa wynik badania technicznego  jako negatywny.  Uprawniony  diagnosta zatrzymuje  dowód rejestracyjny  i w zaświadczeniu  o przeprowadzonym  badaniu technicznym  pojaz - du dokonuje wpisu „zatrzymano dowód rejestracyjny nr…”, z zastrzeżeniem ust. 5. 4. W przypadku  gdy wynik badania technicznego, o którym mowa  w art. 81 ust. 3 ustawy, jest negatywny, uprawniony  diagnosta,  wystawiając  zaświadczenie  o przeprowadzonym  badaniu technicznym  pojazdu z wynikiem  negatywnym,  po  stwierdzeniu, że  usterki stwarzają  bezpośrednie zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu  drogowego  lub środowiska  lub cechy  identyfikacyjne  pojazdu są niezgodne  z danymi zawartymi  w dowodzie  rejestracyjnym  lub odpowiadającym  mu dokumen- cie, zwraca dowód rejestracyjny posiadaczowi pojazdu. 5. W przypadkach  określonych  w art. 132 ust. 4 ustawy uprawniony  diagnosta określa w zaświadczeniu  o przeprowa- dzonym badaniu technicznym  pojazdu warunki używania pojazdu wynikające  z negatywnego  wyniku tego badania tech- nicznego, a w szczególności  określa ograniczenia  w zakresie  przewozu  pasażerów,  ładunków,  ciągnięcia  przyczepy  lub  jazdy w okresie niedostatecznej widoczności. 6.29) Badania technicznego  pojazdu polegającego  na ponownym  sprawdzeniu  zespołów i układów,  w którym stwierdzo- no usterki, dokonuje się w zakresie  ich usunięcia,  jeżeli w terminie  nie dłuższym niż 14 dni od dnia badania sprawdzenia  dokonuje stacja, w której te usterki stwierdzono.  Po wykonaniu  badania polegającego  na ponownym  sprawdzeniu  zespołów  i układów uprawniony  diagnosta,  po stwierdzeniu,  że wszystkie usterki poważne oraz usterki niebezpieczne  zostały usunię- te, wpisuje do dowodu rejestracyjnego  kolejny termin okresowego  badania technicznego.  Termin ten jest liczony, począw- szy od daty przeprowadzenia badania, w którym stwierdzono te usterki. 27) Dodany przez § 1 pkt 5 lit. e rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 9. 28) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. a rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 8. 29) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 3 lit. b rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 8. 

Dziennik Ustaw  – 11 –  Poz. 141 7. W przypadku  badania technicznego  pojazdu z zamontowanym  urządzeniem  technicznym,  o którym mowa w art. 81  ust. 12 ustawy, uprawniony  diagnosta w rejestrze  zamieszcza  informację  o dopuszczeniu  urządzenia  technicznego  do eks- ploatacji, podając numer i datę wystawienia  protokołu  oraz decyzji dopuszczającej  urządzenie  do eksploatacji  wydanej  przez właściwy organ dozoru technicznego.  Dla zbiorników  gazu LPG, dla których nie określono  numeru protokołu  lub  numeru decyzji wydanej przez właściwy organ dozoru technicznego,  zamieszcza  się numer zbiornika oraz datę ważności  decyzji wydanej przez ten organ. 8. W przypadku  gdy badaniu technicznemu  podlega pojazd silnikowy,  o którym mowa w art. 71 ust. 4 i 4a ustawy,  uprawniony  diagnosta po wykonaniu  badania technicznego  pojazdu zamieszcza  w zaświadczeniu  o przeprowadzonym  ba- daniu technicznym  pojazdu wpis o spełnieniu  przez pojazd dodatkowych  warunków  technicznych  oraz dokonuje w prowa- dzonym rejestrze adnotacji o treści „HAK”. 9. W przypadku  braku miejsca na kolejne wpisy terminów następnego  badania technicznego  pojazdu w dowodzie  reje- stracyjnym  lub odpowiadającym  mu dokumencie  uprawniony  diagnosta dokonuje takiego wpisu w zaświadczeniu  o prze- prowadzonym badaniu technicznym pojazdu. 10. Na wniosek posiadacza  pojazdu uprawniony  diagnosta zatrudniony  w stacji kontroli pojazdów wydaje na podstawie  rejestru duplikat zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu. 11. Na wniosek posiadacza  pojazdu, w przypadkach  gdy istnieje taka możliwość,  wydawany  jest mu wydruk potwier- dzający wynik pomiarów wykonanych podczas badania technicznego. § 7. Jeżeli badanie techniczne  przeprowadzone  na wniosek posiadacza  pojazdu dotyczy pojazdu wymienionego  w art. 132  ust. 5 ustawy, uprawniony  diagnosta po wykonaniu  badania technicznego  pojazdu wystawia zaświadczenie  o przeprowa- dzonym badaniu technicznym pojazdu. § 8. 1. Wpisy w dokumentach,  o których mowa w rozporządzeniu,  powinny być potwierdzone  pieczątką stacji kontroli  pojazdów,  datą, podpisem uprawnionego  diagnosty wykonującego  badanie techniczne  pojazdu oraz pieczątką identyfika - cyjną i imienną uprawnionego diagnosty. 1a.30) Wymogu stosowania  pieczątek,  o których mowa w ust. 1, nie stosuje się do wzoru zaświadczenia  o przeprowadzo- nym badaniu technicznym pojazdu, o którym mowa w załączniku nr 3 do rozporządzenia. 2. Wzory pieczątek stacji kontroli pojazdów oraz identyfikacyjnej  i imiennej uprawnionego  diagnosty określa załącznik nr 9  do rozporządzenia. 3. Pieczątki oraz rejestr prowadzony w formie informatycznego nośnika danych przekazuje się staroście w przypadku: 1) wykreślenia  przedsiębiorcy  prowadzącego  stację kontroli pojazdów z rejestru przedsiębiorców  prowadzących  stacje  kontroli pojazdów; 2) zawieszenia przez przedsiębiorcę, o którym mowa w pkt 1, wykonywania działalności gospodarczej; 3) zmiany podmiotu prowadzącego stację kontroli pojazdów; 4) niespełnienia  przez przedsiębiorcę,  o którym mowa w pkt 1, któregokolwiek  z wymagań  określonych  w art. 83 ust. 3  ustawy. § 9.31) W przypadku popełnienia oczywistej omyłki w: 1) wydanym zaświadczeniu  o przeprowadzonym  badaniu technicznym  pojazdu uprawniony  diagnosta zatrudniony  w sta- cji kontroli pojazdów,  która przeprowadziła  badanie techniczne  pojazdu, prostuje ją w rejestrze,  wprowadza  dane do  centralnej ewidencji pojazdów oraz wydaje nowe zaświadczenie o przeprowadzonym badaniu technicznym pojazdu; 2) dokonanym  wpisie w dowodzie  rejestracyjnym  uprawniony  diagnosta zatrudniony  w stacji kontroli pojazdów,  która  przeprowadziła  badanie techniczne  pojazdu, prostuje ją w rejestrze,  wprowadza  dane do centralnej  ewidencji pojaz - dów oraz skreśla omyłkowy  wpis i podaje właściwą informację  w nowej rubryce w dowodzie  rejestracyjnym;  nowy  wpis powinien być opatrzony datą, podpisem uprawnionego diagnosty oraz pieczątką identyfikacyjną. 30) Dodany przez § 1 pkt 1 rozporządzenia  Ministra Infrastruktury  z dnia 13 września 2019 r. zmieniającego  rozporządzenie  w sprawie  zakresu i sposobu  przeprowadzania  badań technicznych  pojazdów  oraz wzorów dokumentów  stosowanych  przy tych badaniach 
(Dz. U. poz. 1787), które weszło w życie z dniem 4 października 2019 r.  31) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 7 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 9. 

Dziennik Ustaw  – 12 –  Poz. 141 § 10. Traci  moc rozporządzenie  Ministra Infrastruktury  z dnia 18 września 2009 r. w sprawie  zakresu i sposobu przepro- wadzania badań technicznych  pojazdów oraz wzorów dokumentów  stosowanych  przy tych badaniach  (Dz. U. poz. 1232  oraz z 2011 r. poz. 604). § 11. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia32). 32) Rozporządzenie zostało ogłoszone w dniu 7 września 2012 r.

Dziennik Ustaw  – 13 –  Poz. 141 Załączniki  do rozporządzenia  Ministra Transportu,  Budownictwa  i Gospodarki  Morskiej z dnia 26 czerwca 2012 r. (Dz. U. z 2024 r. poz. 141) Załącznik nr 133)
WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONTROLI ORAZ WYTYCZNE DOTYCZĄCE OCENY USTEREK  PODCZAS PRZEPROWADZANIA OKRESOWEGO BADANIA TECHNICZNEGO POJAZDU 33) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 8; ze zmianami wprowadzonymi przez § 1 pkt 2 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 12. Załączniki do rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 26 czerwca 2012 r. (Dz. U. z  … r. poz. …)

Załącznik nr 134)

WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONTROLI ORAZ WYTYCZNE DOTYCZĄCE OCENY USTEREK 
PODCZAS PRZEPROWADZANIA OKRESOWEGO BADANIA TECHNICZNEGO POJAZDU

Dział I
Tabela: przedmiot i zakres badania, czynności kontrolne , metody oceny stanu technicznego pojazdu oraz usterki skutkujące uznaniem stanu technicznego
za niezadowalający

„Usterek skutkujących uznaniem stanu technicznego za niezadowalający ” nie stosuje się w przypadku wymagań, które w chwili rejestracji lub dopuszczenia pojazdu do ruchu po raz pierwszy nie były obowiązujące na mocy właściwych przepisów homologacyjnych, lub wymagań dotyczących doposażania.

Przedmiot i zakres  badania Metoda Usterki skutkujące uznaniem stanu technicznego za niezadowalający Wytyczne dotyczące oceny usterek *) 1 2 3 4 UD UP UN 0. IDENTYFIKACJA POJAZDU
0.1. Tablice  rejestracyjne (jeżeli są wymagane)
Kontrola organoleptyczna. 

a) Brak tablicy/tablic lub  jej/ich moco wanie grozi odpadnięciem. X
b) Brakujące elementy numeru rejestra cyjnego lub tablica nieczytelna. X
c) Numer rejestracyjny niezgodny z dokumentami lub danymi pojazdu. X
d) Ozdobienie tablic rejestracyjnych. X
e) Nieprawidłowe oznaczenie znakiem PL lub umieszczony na pojeździe znak określający inne państwo niż to, w którym pojazd został zarejestrowany. X

f) Nieprawidłowe oznaczenie pojazdu przeznaczonego konstrukcyjnie do przewozu osób niepełnosprawnych. X
g) Miejsce konstrukcyjne do  umieszczenia  tablic  rejestracyjnych  nie  spełnia wymagań określonych w załączniku nr 5 do rozporządzenia
o warunkach technicznych. X

h) Brak zgodności wymiaru tablicy rejestracyjnej z wymiarem miejsca konstrukcyjnego  przeznaczonego do jej montażu . X
   34) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 4 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 9; ze zmianami wprowadzonymi przez § 1 pkt 2 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 13.

Dziennik Ustaw  – 14 –  Poz. 141 0.2. Numer  identyfikacyjny  pojazdu  (VIN)/numer  nadwozia/podwozia/ ramy ,
identyfikacja  pojazdu

1. Kontrola organoleptyczna.
   Pomiary w uzasadnionych  przypadkach .
2. Porównanie zapisów zgodnie
   z § 2 ust. 1 pkt 1 rozp orządzenia ze stanem faktycznym lub ustalenie
   faktycznych danych pojazdu na
   podstawie oględzin i badań.
3. Porównanie danych technicznych
   pojazdu z wymaganiami technicz - nymi określonymi w rozporządze - niu o warunkach technicznych.
   Weryfikacja danych  technicznych , w tym z uwzględnieniem katalogu,
   o którym mowa w § 2 działu II
   załącznika nr 2 do rozporządzenia.
   4. Ustalenie nieznanych lub nowych , danych pojazdu  (w przypadku, 
   o którym mowa w art. 81 ust. 1 3 ustawy, opinia rzeczoznawcy
   samochodowego). 
   Dotyczy pojazdów, o których mowa w art. 81 ust. 3 ustawy. 
   Uwaga: W przypadku braku danych postę - puje się w szczegółowy sposób
   określony w dziale II załącznika nr 2 do rozporządzenia.
   a) Brak numeru (VIN)  lub numeru nadwozia (podwozia/ramy)  lub nie  można go odszukać .
   X

b) Numer  niekompletny,  nieczy telny, wyraźnie sfałszowany lub nie zgadza się z dokumentami pojazdu . X
c) Nieczytelne dokumenty pojazdu lub dane nie odpowiadają stanowi faktycznemu. X

d) Oczywiste omyłki, niezgodności w dowodzie rejestracyjnym związane z danymi technicznymi pojazdu. X

e) Brak tabliczki znamionowej albo jest nieczytelna.  X
f) Dane zawarte na tabliczce znamionowej są niezgodne ze stanem faktycznym. X
g) Brak możliwości ustalenia co najmniej jednego wymaganego  dla  danego rodzaju pojazdu  parametru zawartego w załączniku nr 4 do rozporządzenia .
X

h) Niezgodność parametrów technicznych pojazdu z wymaganiami rozporządzenia o warunkach technicznych.
X

i) Brak dokumentu potwierdzającego, że pojazd był zarejestrowany na terytorium jednego z państw członkowskich Unii Europejskiej (dotyczy pojazdu konstrukcyjnie przystosowanego do ruchu lewostronnego , z kierownicą umieszczoną po prawej stronie pojazdu). X

1. UKŁAD HAMULCOWY
   1.1. Stan techniczny i działanie
   1.1.1. Sworzeń pedału hamulcowego/
   dźwigni ręcznej hamulca roboczego
   Kontrola organoleptyczna  elementów podczas pracy układu hamulcowego.

Uwaga: Pojazdy ze  wspomaganiem układu hamulcowego należy sprawdzać przy w yłączonym silniku. a) Zbyt  ciasne pasowanie sworznia. X
b) Nadmierne zużycie lub zbyt duży luz sworznia. X

Dziennik Ustaw  – 15 –  Poz. 141 1.1.2. Stan pedału hamulcowego/  dźwigni ręcznej hamulca i skok  elementu  uruchamiającego hamulce Kontrola organoleptyczna  elementów podczas pracy układu hamulcowego
Uwaga: Pojazdy ze  wspomaganiem układu hamulco - wego należy sprawdzać przy wyłączonym silniku. a) Nadmierny lub zbyt mały skok jałowy.

Nie można uruchomić hamulca lub jest on zablokowany. X

X b) Pedał hamulca nie zwalnia się (luzuje) prawidłowo.

Jeżeli wpływa na działanie. X

X
c) Brak nakładki przeciwpoślizgowej na pedale hamulca, nakładka luźna lub wytarta. X

d) Nadmierny opór. X
e) Nadmierne zużycie lub luz. X
1.1.3. Pompa
podciśnienia lub sprężarka i zbiorniki Kontrola organoleptyczna  elementów pod ciśnieniem roboczym. Należy zmierzyć czas do uzyskania bezpiecznego  ciśnienia lub podciśnienia roboczego oraz sprawdzić działanie wskaźnika ostrzegawczego, wieloobwodowego  zaworu
zabezpieczającego i zaworu spustowego.

a) Niewystarczające ciśnienie/podciśnienie do przynajmniej czterokrotnego uruchomienia hamulców po zadziałaniu urządzenia ostrzegawczego (lub gdy wskaźnik pokazuje za niską wartość ciśnienia) .

Niewystarczające ciśnienie/podciśnienie do co najmniej  dwukrotne go uruchomieni a hamulców po zadziałaniu urządzenia ostrzegawczego lub gdy wskaźnik wskazuje za niską wartość.

X

X

b) Czas do uzyskania bezpiecznego ciśnienia lub podciśnienia roboczego  niezgodny  z  wymaganiami/nadmierny  czas  wzrostu
ciśnienia do wartości umożliwiającej skuteczne działanie hamulców. X
c) Wieloobwodowy zawór zabezpiecza jący lub zawór spustowy nie działa. X
d) Wypływ powietrza powodujący zauważalny spadek ciśnienia lub słyszalny wypływ powietrza. X
e) Uszkodzenia zewnętrzne mogące mieć wpływ na działanie układu hamulcowego. 

Awaryjny układ hamulcowy nie działa prawidłowo. X

X f)      Brak wyraźnego spadku nacisku na pedał hamulca po uruchomieniu urządzenia wspomagającego (przez uruchomienie  silnika  lub  napełnienie układu pneumatycznego). X
1.1.4. Manometr lub  wskaźnik ostrzegawczy niskiego ciśnienia Kontrola działania. Nieprawidłowe działanie lub uszko dzenie manometru lub wskaźnika.

Brak sygnalizacji ostrzegawczego wskaźnika identyfikacji  niskiego  ciśnienia. X

X

Dziennik Ustaw  – 16 –  Poz. 141 1.1.5. Zawór
sterujący hamulc a postojowego Kontrola organoleptyczna  elementów podczas pracy układu hamulcowego. 
a) Urządzenie sterujące pęknięte, uszkodzone lub nadmiernie zużyte. X
b) Niepewne połączenie urządzenia sterującego z zaworem lub
niepewne osadzenie zaworu. X

c) Luźne połączenia lub nieszczelność układu. X
d) Niepoprawne działanie. X
1.1.6. Urządzenie
uruchamiające hamulec postojowy,  dźwignia sterująca, zapadka hamulca  postojowego,  elektroniczny  hamulec postojowy  Kontrola organoleptyczna  elementów podczas pracy układu hamulcowego.  a) Mechanizm zapadkowy nie blokuje dźwigni . X
b) Zużycie sworznia dźwigni lub mechanizmu zapadkowego.

Nadmierne zużycie. X

X
c) Nadmierny skok dźwigni wskazujący na niewłaściwą regulację. X
d) Brak urządzenia uruchamiającego, urządzenie uszkodzone lub nie działa. X
e) Nieprawidłowe działanie układu, wskaźnik ostrzegawczy pokazuje awarię. X
f) W przypadku zastosowania elektroniczn ego hamulca postojowego  (EPB)  możliwe zwolnienie hamulca bez włączonego „zapłonu ”. X
1.1.7. Zawory  hamulcowe (zawory  główne, regulatory ciśnienia, zawory regulacyjne) Kontrola organoleptyczna  elementów podczas pracy układu hamulcowego i pomiary.
Pomiary za pomocą manometru
i stopera lub przyrządu do
pomiaru zmian ciśnienia w funkcji
czasu (pomiary tylko
w uzasadnionych przypadkach). 

a) Zawór uszkodzony lub nadmierny wypływ powietrza.

Jeżeli wpływa na funkcjonalność. X

X b) Nadmierny ubytek oleju ze sprężarki. X
c) Niepewne lub niewłaściwe mocowanie zaworu. X
d) Ubytek lub wyciek płynu hamulcowego.

Jeżeli wpływa na funkcjonalność. X

X e) Niesprawny zawór bezpieczeństwa. X
f) Zauważalny spadek ciśnienia w okresie 1 minuty, gdy pedał hamulca jest utrzymany w pozycji wciśniętej.

Jeżeli wpływa na funkcjonalność. X

X g) Spadek ciśnienia na 1 pełne zahamowanie przekracza 0,06 MPa. X
1.1.8. Połączenie
z hamulcami  przyczepy (elektryczne
i pneumatyczne) Należy rozłączyć i ponownie połączyć wszystkie połączenia układu hamulcowego pomiędzy pojazdem ciągnącym a przyczepą. a) Zawór końcowy lub szybkozłącze uszkodzone .

Jeżeli wpływa na funkcjon alność. X

X
b) Niepewne lub nieprawidłowe mocowanie zaworu końcowego lub szybkozłącza .

Jeżeli wpływa na funkcjonalność. X

X

Dziennik Ustaw  – 17 –  Poz. 141 c) Nieszczelność.

Jeżeli wpływa na funkcjonalność. X

X d) Nieprawidłowe działanie.

Wpływ na działanie hamulca. X

X e) Przy rozłączeniu połączenia hamulec przyczepy nie działa
automatycznie.  X
1.1.9. Zbiornik  sprężonego powietrza Kontrola organoleptyczna. a) Zbiornik nieznacznie uszkodzony lub nieznacznie skorodowany.
Zbiornik  znacznie uszkodzony, skorodowany lub nieszczelny.  X
X
b) Nieprawidłowe działanie urządzenia osuszającego.

Urządzenie osuszające nie działa. X

X
c) Niepewne lub nieprawidłowe mocowanie zbiornika. X
1.1.10. Urządzenia
wspomagające układ hamulcowy, pompa  hamulcowa (układy hydrauliczne) Kontrola organoleptyczna  elementów podczas pracy układu hamulcowego . a) Urządzenie wspomagające jest uszkodzone lub działa nieskutecznie.

Jeżeli urządzenie wspomagające nie działa. X

X b) Pompa hamulcowa uszkodzona, ale hamulec wciąż działa.

Pompa hamulcowa uszkodzona lub nieszczelna. X

X c) Niepewne mocowanie pompy hamulcowej, ale hamulec wciąż działa.

Niepewne mocowanie pompy hamulcowej.  X

X d) Poziom płynu hamulcowego poniżej znaku minimum .

Poziom płynu hamulcowego znacznie poniżej znaku minimum.

Brak płynu hamulcowego w zbiorniku pompy hamulcowej. X

X

X e) Brak zamknięcia (pokrywki) zbiornika płynu hamulcowego. X
f) Wskaźnik ostrzegawczy płynu hamulcowego świeci się lub  jest  uszkodzony . X

g) Nieprawidłowe działanie wskaźnika ostrzegawczego poziomu płynu hamulcowego. X
1.1.11. Sztywne przewody hamulcowe    Kontrola organoleptyczna  elementów podczas pracy układu hamulcowego.
a) Stan przewodów grozi awarią lub pęknięciem. X b) Nieszczelność przewodów lub połączeń w pneumatycznym układzie hamulcowym.

Nieszczelność przewodów lub połączeń w hydraulicznym układzie hamulcowym.  X

X

Dziennik Ustaw  – 18 –  Poz. 141 c) Przewody uszkodzone lub nadmiernie skorodowane.

Wpływ na działanie hamulców ze względu na blokowanie lub bezpośrednie ryzyko wycieku. X

X d) Przewody przemieszczone.

Ryzyko uszkodzenia.  X

X
1.1.12. Elastyczne  przewody hamulcowe Kontrola organoleptyczna
elementów podczas pracy układu hamulcowego.
a) Stan przewodów grozi awarią lub pęknięciem. X b) Przewody są poskręcane lub zbyt krótkie .

Przewody są uszkodzone lub przecierają się . X

X
c) Przewody lub połączenia w pneumatycznym układzie hamulcowym są nieszczelne.

Przewody lub  połączenia w hydraulicznym układzie hamulcowym są nieszczelne. X

X d) Przewody pęcznieją pod ciśnieniem.

Osłabione zbrojenie. X

X e) Przewody porowate. X
1.1.13. Okładziny
i klocki hamulcowe Kontrola organoleptyczna.
a) Nadmierne  zużycie klocków lub okładzin (widoczny znak granicznego zużycia).

Nadmierne zużycie klocków lub okładzin (niewidoczny znak granicznego zużycia). X

X b) Zanieczyszczenia okładzin lub klocków (np. olejem lub smarem).

Jeżeli wpływają na działanie hamulca. X

X c) Brak lub nieprawidłowe zamontowanie okładziny lub klocka. X 1.1.14. Bębny hamulcowe, tarcze  hamulcowe Kontrola organoleptyczna . a) Zużycie bębna lub tarczy.

Nadm ierne zużycie bębna lub tarczy , rysy lub pęknięcia na powierzchni; niepewne mocowanie.  X

X b) Zanieczyszczenie bębna lub tarczy (np. olejem, smarem).

Wpływ na działanie hamulca. X

X c) Brak bębna lub tarczy. X d) Niepewne mocowanie tylnej tarczy hamulca. X

Dziennik Ustaw  – 19 –  Poz. 141 1.1.15. Linki  hamulcowe, drążki, mechanizm dźwigni, połączenia Kontrola organoleptyczna  elementów podczas
pracy układu hamulcowego.
a) Linka uszkodzona lub splątana.

Wpływ na działanie hamulca. X

X b) Nadmierne zużycie lub korozja elementu.

Wpływ na działanie hamulca. X

X c) Niepewne mocowanie linki, drążka lub połączenia. X
d) Uszkodzona prowadnica linki. X
e) Ograniczenie swobodnego ruchu elementów układu hamulcowego. X
f) Nieprawidłowy ruch dźwigni/połączeń wskazujący na złe ustawienie lub nadmierne zużycie. X

1.1.16. Urządzenia uruchamiające hamulce (w tym  hamulce sprężynowe lub cylindry  hydrauliczne) Kontrola organoleptyczna
elementów podczas
pracy układu hamulcowego ,
w miarę możliwości . a) Pęknięcie lub uszkodzenie urządzenia uruchamiającego.

Wpływ na działanie hamulca. X

X b) Nieszczelność urządzenia uruchamiającego.

Wpływ na działanie hamulca. X

X c) Niepewne lub nieprawidłowe mocowanie urządzenia uruchamiającego.

Wpływ na działanie hamulca. X

X d) Nadmierna korozja urządzenia uruchamiającego.

Grozi pęknięciem. X

X e) Zbyt mały lub zbyt duży skok tłoka lub mechanizmu przeponowego.

Wpływ na działanie hamulca (brak skoku jałowego). X

X f) Uszkodzenie osłony chroniącej przed brudem.

Brak  osłony chroniącej przed brudem lub nadmierne jej uszkodzenie. X

X
1.1.17. Korektor siły hamowania Kontrola organoleptyczna
elementów podczas pracy układu hamulcowego , w miarę możliwości . a) Uszkodzone połączenie. X
b) Nieprawidłowe ustawienie połączenia. X
c) Zawór zatarty lub nie działa (ABS działa).

Zawór zatarty lub nie działa. X

X d) Brak korektora, jeżeli jest wymagany. X e) Brak tabliczki informacyjnej lub dane na tabliczce są nieczytelne. X
f) Wycieki płynu. X

Dziennik Ustaw  – 20 –  Poz. 141 1.1.18. Korektory 
i wskaźniki luzu Kontrola organoleptyczna . a) Korektor uszkodzony, zatarty lub wykazujący nieprawidłowy ruch, nadmierne zużycie lub nieprawidłowe ustawienie. X

b) Nieprawidłowa praca korektora. X
c) Nieprawidłow e montaż lub wymiana. X
1.1.19. Układ hamowania  długotrwałego (o ile jest wymagany lub  zamontowany) Kontrola organoleptyczna . a) Niepewne połączenia lub mocowanie.

Negatywny wpływ na działanie. X

X
b) Brak układu lub wyraźnie nieprawidłowe działanie. X
1.1.20.
Automatyczne  uruchamianie się hamulców przyczepy Należy rozłączyć połączenie hamulcowe między pojazdem ciągnącym a przyczepą. Hamulec przyczepy nie załącza się automatycznie po rozłączeniu połączenia hamulcowego. X 1.1.21. Kompletny
układ hamulcowy Kontrola organoleptyczna . a) Inne urządzenia układu hamulco wego (np. pompa płynu zapobiegającego zamarzaniu, osuszacz powietrza itp.) wykazują uszkodzenia zewnętrzne lub nadmierną korozję w stopniu mającym negatywny wpływ na działanie układu hamulcowego.

Wpływ na działanie hamulca.

X

X b) Wypływ powietrza lub wyciek płynu zapobiegającego zamarzaniu.

Wpływa na działanie układu. X

X
c) Niepewne lub nieprawidłowe mocowanie dowolnego elementu. X
d) Niebezpieczna przeróbka**) dowolnego elementu układu hamulcowego.

Wpływ na działanie hamulca . X

X e) Samodzielne zmiany konstrukcyjne jakiejkolwiek części układu
hamulcowego, z wyłączeniem pojazdów przystosowanych do
kierowania przez osoby niepełnosprawne oraz pojazdów
modernizowanych przez uprawnione jednostki. X
f) Niekompletność układu hamulcowego. X
g) Brak obwodowości układu roboczego (o ile jest wymagana). X h) Nieszczelna instalacja układu hamulcowego (szczególnie na
połączeniach). X
i) Wadliwie poprowadzone cięgła lub przewody hamulcowe. X
1.1.22 . Połączenia
testowe (o ile są wymagane lub  zamontowane ) Kontrola organoleptyczna .
a) Brak połączenia. X
b) Uszkodzenie.

Niesprawność lub nieszczelność. X

X

Dziennik Ustaw  – 21 –  Poz. 141 1.1.23. Hamulec  najazdowy Badanie  wykonać na urządzeniu
do kontroli działania hamulców. Dokonuje się zgodnie ze szczegółowym sposobem określonym w dziale II załącznika.
Skuteczność mniejsza niż wartości minimalne zawarte w rozporządzeniu
o warunkach technicznych. 
X
1.2. S prawność i skuteczność hamulca roboczego
1.2.1. Sprawność Badanie wykonać na urządzeniu
do kontroli działania hamulców
lub jeżeli jest to niemożliwe ze
względów konstrukcyjnych pojazdu, w trakcie próby drogowej, stopniowo zwiększając siłę hamowania do osiągnięcia wartości maksymalnej .

a) Zbyt mała siła hamowania co najmniej na jednym kole.

Brak siły hamowania na co najmniej jednym kole. X

X b) Siła hamowania na danym kole wynosi mniej niż 70 % największej zmierzonej siły hamowania na drugim kole tej samej osi lub nadmierne odchylenie toru jazdy w trakcie próby drogowej.

Siła hamowania na danym kole wynosi mniej niż 50% największej zmierzonej siły hamowania na drugim kole tej samej osi
w przypadku osi kierowanych.  X

X c) Brak równomiernego przyrostu siły hamowania (zakleszczanie). X
d) Nadmierne opóźnienie w działaniu hamulców na dowolnym kole. X
e) Nadmierne wahania siły hamowania w czasie każdego pełnego obrotu koła przy stałym nacisku na pedał / dźwignię hamulca . X

1.2.2. Skuteczność Pomiaru skuteczności działania hamulców dokonuje się zgodnie ze szczegółowym sposobem określonym w dziale II załącznika.
Uwaga: Wskaźniki skuteczności hamowania określają przepisy rozporządzenia o warunkach technicznych. Skuteczność mniejsza niż wartości minimalne okreś lone w rozporządzeniu
o warunkach technicznych pojazdów.

Skuteczność mniejsza niż 50% wartości minimalnych określonych
w rozporządzeniu o warunkach technicznych. X

X

1.3. Sprawność i skutecz ność pomocniczego (awaryjnego) układu hamulcowego (jeżeli występuje jako oddzielny układ)
1.3.1. Sprawność Jeżeli hamulec pomocniczy (awaryjny) i hamulec roboczy  stanowią oddzielne układy, należy zastosować metodę określoną
w pkt 1.2.1. a) Zbyt mała siła hamowania co najmniej na jednym kole.

Brak siły hamowania na co najmniej jednym kole. X

X b) Siła hamowania na danym kole wynosi mniej niż 70 % największej zmierzonej siły hamowania na drugim kole tej samej osi.
W przypadku badania na drodze pojazd nadmiernie zjeżdża z linii prostej.  X

Dziennik Ustaw  – 22 –  Poz. 141 Siła hamowania na danym kole wynosi mniej niż 50% największej zamierzonej siły hamowania na drugim kole tej samej osi
w przypadku osi kierowanych.  X c) Brak równomiernego przyrostu siły hamowania (zakleszczanie). X
d) Automatyczny system hamulcowy  przyczepy nie działa. X
1.3.2. Skuteczność Pomiaru skuteczności działania hamulców dokonuje się zgodnie ze szczegółowym sposobem określonym w dziale II załącznika.

Jeżeli hamulec pomocniczy
i hamulec roboczy stanowią oddzielne układy, należy zastosować metodę określoną
w pkt 1.2.2. Skuteczność mniejsza niż wartości minimalne zawarte w rozporządzeniu
o warunkach technicznych .

Skuteczność mniej sza niż 50% wartości minimalnych zawartych
w rozporządzeniu o warunkach technicznych.
X

X

1.4. Sprawność i skuteczność postojowego układu hamulcowego
1.4.1. Sprawność Uruchomić hamulec podczas badania na urządzeniu do kontroli działania hamulców . Hamulec nie działa co najmniej na jednym kole lub w przypadku badań na drodze pojazd zjeżdża nadmiernie z linii prostej .

Podczas badania osiągnięto mniej niż 50 % wartości sił hamowania,
o których mowa w pkt 1.4.2 ., w odniesieniu do masy pojazdu. X

X 1.4.2. Skuteczność Pomiaru skuteczności działania hamulców dokonuje się zgodnie ze szczegółowym sposobem określonym w dziale II załącznika. Skuteczność mniej sza niż wartości minimalne zawarte w rozporządzeniu
o warunkach technicznych.

Skuteczność mniej sza niż 50% wartości minimalnych określonych
w rozporządzeniu o warunkach technicznych . X

X 1.5. Sprawność
układu hamowania długotrwałego Kontrola organoleptyczna oraz,
w miarę możliwości, sprawdzenie,
czy układ działa. a) Brak równomiernego przyrostu siły hamowania (nie dotyczy hamulca silnikowego). X

b) Układ nie działa. X
1.6. Układ przeciwblokujący (ABS) Kontrola organoleptyczna oraz sprawdzenie kontrolki  samodiagnostyki lub przy użyciu elektronicznego interfejsu  pojazdu .

a) Kontrolka systemu  samodiagnostyki układu ABS nie działa. X
b) Kontrolka systemu samodiagnostyki wskazuje uszkodzenie układu. X
c) Brak lub uszkodzenie czujników prędkości obrotowej kół. X
d) Uszkodzenie przewodów instalacji elektrycznej. X
e) Brak lub uszkodzenie  innych elementów (np. czujnika, sterownika,  modulatora). X
f) System wskazuje awarię za pośrednictwem elektronicznego interfejsu pojazdu.  X

Dziennik Ustaw  – 23 –  Poz. 141 1.7. Elektroniczny
układ hamulcowy (EBS) Kontrola organoleptyczna oraz sprawdzenie kontrolki  samodiagnostyki lub przy użyciu elektronicznego interfejsu  pojazdu. a) Kontrolka systemu samodiagnostyki nie działa. X
b) Kontrolka systemu samodiagnostyki wskazuje uszkodzenie układu. X
c) System wskazuje awarię za pośrednictwem elektronicznego interfejsu pojazdu.  X
1.8. Płyn hamulcowy Kontrola organoleptyczna.
Płyn hamulcowy zanieczyszczony lub z osadami.

Bezpośrednie ryzyko awarii. X

X 2. UKŁAD KIEROWNICZY
2.1. Stan techniczny
2.1.1. Stan przekładni kierowniczej Ustawić pojazd na kanale przeglądowym lub na podnośniku z kołami w górze lub na obrotnicach. Skręcić kierownicę od skrajnego położenia do skrajnego położenia. Kontrola
organoleptyczna i sprawdzenie działania. a) Mechanizm obraca się ciężko lub z zacięciami. X
b) Skręcony wał kierowniczy lub zużycie wielowypustu.

Wpływ na działanie. X

X c) Nadmierne zużycie wielowypustu wału kierowniczego.

Wpływ na działanie. X

X d) Zbyt  duży luz na wielowypuście wału kierowniczego .

Wpływ na działanie . X

X e) Wyciek.

Tworzenie się kropel. X

X
2.1.2. Mocowanie
obudowy przekładni kierowniczej Ustawić pojazd na kanale przeglądowym lub na dźwigniku z kołami na podłożu, skręcić kierownicę w prawo i w lewo lub zastosować urządzenie do wymuszania szarpnięć kołami jezdnymi. Kontrola  organoleptyczna mocowania  obudowy przekładni do podwozia. a) Nieprawidł owe mocowanie obudowy przekładni kierowniczej.

Mocowania niebezpiecznie obluzowane lub widoczny względny ruch w stosunku do podwozia lub nadwozia . X

X b) Deformacja otworów do mocowania w podwoziu.

Znaczący wpływ na skuteczność mocowań. X

X c) Brak śrub mocujących lub śruby ułamane.

Poważny wpływ na skuteczność mocowań. X

X d) Pęknięcie obudowy przekładni kierowniczej.

Wpływ na stabilność lub mocowanie obudowy. X

X 2.1.3. Stan połączeń układu kierowniczego Ustawić pojazd na kanale przeglądowym lub na dźwigniku
z kołami na podłożu, skręcić a) Ruch elementów względem siebie wymagający naprawy.

Nadmierny ruch elementów lub prawdopodobieństwo rozłączenia. X

X

Dziennik Ustaw  – 24 –  Poz. 141 kierownicę w prawo i w lewo lub zastosować urządzenie do wymuszania szarpnięć kołami jezdnymi. Kontrola  organoleptyczna elementów układu kierowniczego pod względem zużycia , pęknięć
i pewności mocowania.
b) Nadmierne zużycie przegubów.

Bardzo poważne ryzyko rozłączenia. X

X c) Pęknięcia lub odkształcenie dowolnego elementu.

Wpływ na działanie. X

X d) Brak elementów ograniczających skręt . X
e) Nieprawidłowe ustawienie elementów (np. drążka poprzecznego lub drążka wzdłużnego).
X

f) Niebezpieczna przeróbka**).

Wpływ na działanie. X

X g) Uszkodzenie lub zużycie osłony gumowej.

Brak lub poważne zużycie osłony gumowej. X

X
2.1.4. Działanie połączeń układu kierowniczego Ustawić pojazd na kanale przeglądowym lub na dźwigniku
z kołami na podłożu i przy włączonym silniku (działające wspo maganie układu kierowniczego) i skręcić kierownicę od skrajnego położenia w lewo do skrajnego położenia w prawo lub zastosować urządzenie do wymuszania szarpnięć kołami jezdnymi. 
Kontrola organoleptyczna ruchu  połączeń . a) Ruchome części układu kierowniczego kolidują ze stałymi elementami podwozia. X

b) Brak ograniczników skrętu lub ograniczniki nie działają. X
2.1.5. Wspomaganie
układu kierowniczego Sprawdzić ewentualne wycieki
z układu kierowniczego i poziom płynu w zbiorniku hydraulicznego układu wspomagania (jeżeli poziom jest widoczny). Postawić pojazd na kołach, włączyć silnik
i sprawdzić, czy wspomaganie układu kierowniczego działa. a) Wyciek płynu lub nieprawidłowe działanie . X
b) Poziom płynu poniżej znaku minimum.

Brak płynu w zbiorniku . X

X
c) Mechanizm wspomagania nie działa.

Wpływ na układ kierowniczy. X

X d) Pęknięcie lub niepewne mocowanie mechanizmu.

Wpływ na poprawność działania układu kierowniczego. X

X e) Nieprawidłowe ustawienie lub zanieczyszczenie elementów .

Wpływ na poprawność działania układu kierowniczego. X

X

Dziennik Ustaw  – 25 –  Poz. 141 f) Niebezpieczna przeróbka**).

Wpływ na poprawność działania układu kierowniczego. X

X g) Uszkodzen ie lub nadmierna korozja  linek/ przewodów.

Wpływ na poprawność działania układu kierowniczego. X

X 2.2. Kierownica i kolumna kierownicy
2.2.1. Stan kierownicy Ustawić pojazd na kanale przeglądowym lub na podnośniku, pełnym ciężarem pojazdu opierającym się na podłożu, naprzemiennie pchać i ciągnąć kierownicę wzdłuż osi kolumny, ciągnąć i pchać koło kierownic y w kierunku poosiowym; pchać koło kierownicy w różnych kierunkach pod  kątem prostym do kolumny /widelca. Kontrola  organoleptyczna luzu i stanu przegubów elastycznych lub  uniwersalnych. a) Ruch kierownicy względem kolumny kierownicy, wskazujący na luz.

Bardzo poważne ryzyko rozłączenia. X

X b) Brak urządzenia ustalającego na piaście koła kierownicy.

Bardzo poważne ryzyko rozłączenia. X

X c) Pęknięcie lub poluzowanie na piaście koła kierownicy, obręczy lub ramionach kierownicy. 

Bardzo poważne ryzyko rozłączenia. X

X d) Brak elementu ustalającego koło kierownicy na kolumnie
kierowniczej. X
e) Pęknięcie obręczy lub ramion kierownicy. X
2.2.2. Kolumna
kierownicy/jarzma 
i widelce oraz amortyzatory   kierownicy Ustawić pojazd na kanale przeglądowym lub na podnośniku, pełnym ciężarem pojazdu opierającym się na podłożu, naprzemiennie  ciągnąć i pchać koło kierownicy w kierunku  poosiowym; pchać ko ło kierownicy w różnych kierunkach pod kątem prostym do kolumny /widelca. Kontrola  organoleptyczna luzu i stanu przegubów elastycznych lub uniwersalnych. a) Nadmierny ruch piasty koła kierowniczego w górę lub w dół. X
b) Nadmierny luz promieniowy kolumny kierowniczej. X
c) Zużyty przegub elastyczny. X
d) Uszkodzone mocowanie kolumny.

Bardzo poważne ryzyko rozłączenia. X

X e) Niebezpieczna przeróbka**). X f) Kierownica umieszczona z prawej strony w pojazdach o liczbie kół większej niż trzy, których prędkość jest większa niż 40 km/h, innych niż pojazdy zabytkowe i pojazdy, o których mowa w § 9
ust. 2a i 3 rozporządzenia o warunkach technicznych. X

g) Koło kierownicy bez certyfikatu (znaku bezpieczeństwa) lub homologacji. X

Dziennik Ustaw  – 26 –  Poz. 141 2.3. Luz sumaryczny  na kole kierownicy Ustawić pojazd na kołach na kanale przeglądowym lub na dźwigniku, włączyć silnik (dla pojazdów ze wspomaganiem układu kierowniczego) i ustawić koła do jazdy na wprost. Delikatnie skręcić kierownicę
w lewo i w prawo do poruszenia kół jezdnych. Kontrola organoleptyczna luzu. Zbyt duży luz kierownicy (na przykład dany punkt na obręczy koła przesuwa się o więcej niż jedną piątą średnicy koła kierownicy).

Wpływ na bezpieczne kierowanie. X

X 2.4. Ustawienie kół
Kontrolę przeprowadza się na urządzeniu do ogólnej oceny prawidłowego ustawienia kół
jezdnych. 
Dopuszcza się wykonanie
pomiaru zbieżności kół. Pomiary zbieżności kół
jezdnych pojazdu wykonuje się na
ławach pomiarowych stanowiska
kontrolnego.
Uwaga:
– pomiary wykonuje się przy
takim stanie  obciążenia
pojazdu, dla jakiego producent
pojazdu podaje mierzone
parametry,
– pomiary zbieżności kół
wykonuje się po uprzednim
skompensowaniu „bicia” kół,
– pomiary wykonuje się po
uprzednim wyregulowaniu
ciśnienia w ogumieniu do
wartości nominalnej dla d anego
pojazdu.
Uwaga: Pomiarów nie wykonuje się, jeżeli
wielkość luzu w układzie jezdnym
pojazdu przekracza wielkości
dopuszczalne w eksploatacji. Wyraźnie nieprawidłowe ustawienie.

Wpływ na jazdę na wprost, pogorszenie stabilności kierunku jazdy. X

X

Dziennik Ustaw  – 27 –  Poz. 141 2.5. Obrotnica osi  kierowanej  przyczepy Kontrola organoleptyczna lub  sprawdzenie za pomocą odpowiednio przystosowanego urządzenia do wymuszania szarpnięć kołami jezdnymi .

a) Element uszkodzony w niewielkim stopniu.

Poważne uszkodzenie lub pękni ęcie elementu. X

X b) Zbyt duży luz.

Wpływ na jazdę na wprost , pogorszenie stabilności kierunku jazdy. X

X c) Uszkodzone mocowanie.

Poważny wpływ na skuteczność mocowania. X

X 2.6. Elektroniczne  wspomaganie układu kierowniczego  (EPS) Pojazd  ustawiony kołami na twardym podłożu. Obracać koło kierownicy w obie strony o kąt potrzebny do poruszenia kół jezdnych, równocześnie uruchamiać i zatrzymywać silnik – sprawdzić działanie mechanizmu. a) Wskaźnik awarii układu EPS wskazuje jakikolwiek rodzaj awarii
w układzie. X
b) Niezgodność między kątem skrętu koła kierownicy a kątami skrętu kół.

Wpływ na poprawność działania układu kierowniczego. X

X c) Wspomaganie nie działa. X
d) System wskazuje awarię za pośrednictwem elektronicznego interfejsu pojazdu.  X
e) Pęknięcie mechanizmu lub wycieki oleju. X
f) Ruchome części układu kolidują ze stałymi elementami podwozia. X
2.7. Drążki kierownicz e 2.7.1. Stan techniczny Samochód stoi na twardej nawierzchni (na dźwigniku lub na stanowisku kanałowym). Podczas energicznego obracania kołem kierownicy w obie strony należy obserwować działanie drążków
i ich połączeń. a) Nadmierne luzy w połączeniach (przegubach). X
b) Pęknięcie lub deformacja jakiejkolwiek części. X
c) Czynności naprawcze wykonane spawaniem, zgrzewaniem lub lutowaniem. X
d) Nieprawidłowy montaż drążków kierowniczych i końcówek drążków. X
e) Brak wymaganych zabezpieczeń połączeń śrubowych. X
f) Brak  lub  uszkodzone osłony gumowe elementów układu kierowniczego. X
2.7.2. Działanie Obracając koła w obie strony od
oporu do oporu, sprawdzić działanie drążków w całym zakresie. a) Ocieranie drążków lub dźwigni o sąsiednie elementy podwozia. X
b) Brak lub  niedziałanie ograniczników skrętu. X

Dziennik Ustaw  – 28 –  Poz. 141 3. WIDOCZNOŚĆ
3.1. Pole widzenia Kontrola organoleptyczna 
z siedzenia kierowcy. a) Przeszkody w polu widzenia kierowcy znacząco ograniczające widoczność do przodu lub na boki (poza obszarem oczyszczanym przez wycieraczki szyby przedniej).

Ograniczone widzenie w obszarze oczyszczanym przez wycieraczki  szyby przedniej lub lusterka zewnętrzne niewidoczne. X

X

b) Wartość współczynnika przepuszczania światła dla szyb przednich i przednich bocznych mniejsza  niż 70%. X
3.2. Stan szyb Kontrola organoleptyczna oraz 
w uzasadnionych przypadkach  pomiar współczynnika przepuszczania światła za pomocą przyrządu do pomiaru przepuszczalności światła. a) Pęknięcia lub przebarwienia szyby szklanej lub przezroczystej lub
z tworzywa (o ile jest dozwolona) (poza obszarem oczyszczanym  przez wycieraczki szyby przedniej).

Ograniczone widzenie w obszarze oczyszczanym przez wycieraczki  szyby przedniej lub lusterka zewnętrzne niewidoczne. X

X

b) Szyba szklana lub z tworzywa (włącznie z folią odblaskową lub barwioną) niezgodne z wymaganiami rozporządzenia o warunkach technicznych  (poza  obszarem  oczyszczanym  przez  wycieraczki  szyby przedniej). 

Ograniczone  widzenie  na  obszarze  oczyszczanym  przez  wycieraczki szyby przedniej lub lusterka zewnętrzne niewidoczne. X

X

c) Niedopuszczalny stan techniczny szyby szklanej lub z tworzywa.

Znaczące ograniczenie widoczności w obszarze oczyszczanym przez wycieraczki szyby przedniej.  X

X d) Brak ocechowania szyb. X
3.3. Lusterka
wsteczne lub inne  urządzenia o funkcji widzenia pośredniego Kontrola organoleptyczna.
Uwaga: W odniesieniu do  samochodu ciężarowego i pojazdu specjalnego o dopuszczalnej  masie całkowitej przekraczającej 3,5 t, zarejestrowanego po raz  pierwszy po dniu 1 stycznia 2000 r.,
który powinien być wyposażony po stronie pasażera w lusterka klasy IV i V, s prawdzenia wymagań nie przeprowadza się
w przypadku przedstawienia przez a) Brak lusterka lub  urządzenia widzenia pośredniego lub mocowa nie niezgodne z wymaganiami rozporządzenia o warunkach technicznych (co najmniej dwa urządzenia zapewniające możliwość obserwacji strefy za pojazdem).

Mniej niż dwa urządzenia zapewniające możliw ość obserwacji strefy za pojazdem.
X

X
b) Lusterko lub urządzenie pośredniego widzenia nieznacznie uszkodzone lub obluzowane.

Lusterko lub urządzenie pośredniego widzenia nie działa, jest bardzo uszkodzone, obluzowane , niepewnie zmocowane.  X

X

Dziennik Ustaw  – 29 –  Poz. 141 właściciela pojazdu dokumentu od  producenta pojazdu lub jednostki  upoważnionej do prowadzenia badań homologacyjnych pojazdów, potwierdzającego spełnienie tych wymagań. c) Brak zapewnienia wymaganej widoczności. X
d) Ograniczenie pola widzenia w lusterkach zewnętrznych. X
e) W pojeździe przystosowanym konstrukcyjnie do ruchu lewostronnego (z kierownicą umieszczoną po prawej stronie pojazdu)  brak  zapewnienia  minimalnego  wymaganego  pola  widzenia  w  lusterku zewnętrznym (lewym wstecznym), określonego w załą czniku nr 13 do rozporządzenia o warunkach  technicznych, sprawdzonego zgodnie ze szczegółowym sposobem określonym w załączniku nr 2; nie dotyczy pojazdów wypos ażonych w lusterka zewnętrzne oznakowane w widoczny sposób zgodnie
z regulaminem EKG ONZ nr 46 seria poprawek 02 lub wyżej albo dyrektywą 2003/97/WE. X
3.4. Wycieraczki 
przedniej szyby Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. a) Brak  wycieraczek, wycieraczki nie działają lub niewłaściwe dla danego typu pojazdu . X
b) Uszkodzenie pióra wycieraczki.

Brak pióra wycieraczki lub jego wyraźne uszkodzenie . X

X
3.5. Spryskiwacze
przedniej szyby  Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. Spryskiwacze nie działają prawidłowo (brak płynu do spryskiwaczy , ale pompa działa lub złe ustawienie strumienia spryskującego).

Spryskiwacze nie działają. X

X
3.6.  Instalacja
odmgławiająca Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. Układ nie działa lub jest uszkodzony. X
4. ŚWIATŁA, ŚWIATŁA ODBLASKOWE I WYPOSAŻENIE ELEKTRYCZNE
4.1. Światła drogowe i mijania
4.1.1. Stan
i działanie Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. a) Brak światła, źródła światła, lub jego uszkodzenie (złożone światło/źródła światła; w przypadku LED nie działa nie więcej niż
1/3).

Pojedyncze światła/źródła światła; w przypadku LED poważnie pogorszone działanie. X

X
b) Niewielkie uszkodzenie układu projektowego (odbłyśnik
i soczewka).

Poważne uszkodzenie układu projektowego lub jego brak (odbłyśnik i soczewka ). X

X
c) Niepewne mocowanie światła. X
d) Liczba świateł niezgodna z wymaganą przepisami rozporządzenia
o warunkach technicznych. X

Dziennik Ustaw  – 30 –  Poz. 141 e) Niejednakowa barwa lub barwa inna niż biała. X
f) Rozmieszczenie na pojeździe niezgodne z przepisami rozporządzenia o warunkach technicznych. X

g) Brak lub niedziałanie świateł drogowych (jeżeli są wymagane). X
h) Brak lub niedziałanie świateł mijania. X
i) Przełączenie świateł drogowych na światła mijania nie powoduje  wyłączenia wszystkich świateł drogowych. X
j) Przełączenie świateł mijania na światła drogowe nie powoduje włączenia co najmniej jednej pary świateł drogowych. X
k) Brak wyraźnej granicy światła i cienia świateł mijania. X
l) Brak lub niedziałanie kontrolnego sygnału włączenia świateł drogowych. X
m) Reflektor nieprawidłowo zamocowany. X
n) Źródło światła (np. żarówka) niekompatybilne z obudową reflektora. X
o) Reflektor świateł mijania  nieprzeznaczony  do  ruchu  prawostronnego – w  oznaczeniu  homologacyjnym  reflektora  strzałka skierowana tylko w prawo od diagnosty znajdującego się na wprost światła; dotyczy pojazdu konstrukcyjnie przystoso - wanego do ruchu lewostronnego (z kierownicą umieszczoną po prawej stronie pojazdu). X
p) Brak asymetryczności świateł mijania i oświetlenia drogi po prawej stronie na większą odległość niż po lewej stronie; stosuje się do pojazdu  zarejestrowanego  po  raz  pierwszy  po  dniu 
30 czerwca 1976 r. oraz motocykla wyposażonego w światła mijania z żarówk ami  halogenowymi,  nie  dotyczy  motocykla  zarejestrowanego po dniu 31 grudnia 2009 r. X
4.1.2. Ustawienie Pomiar ustawienia na ławie pomiarowej za pomocą przyrządów do kontroli ustawienia świateł lub przy użyciu elektronicznego interfejsu  pojazdu. a) Odchylenie strumienia światła mijania w płaszczyźnie poziomej przekracza dopuszczalne granice:
w lewo – 5 cm na 10 m,
w prawo – 20 cm na 10 m. X

b) Odchylenie strumienia światła drogowego w płaszczyźnie poziomej przekracza dopuszczalne granice:
20 cm na 10 m (w lewo lub w prawo). X

c) Wartość ustawienia światła mijania w płaszczyźnie pionowej różni się od wartości nominalnej więcej niż:
3 cm na 10 m w górę lub
5 cm na 10 m w dół. X

Dziennik Ustaw  – 31 –  Poz. 141 d) Wartość ustawienia światła drogowego w płaszczyźnie pionowej różni się od wartości nominalnej więcej niż 5 cm na 10 m w górę lub w dół. X

e) Brak samoczynnej (bez wywierania dodatkowego nacisku) zmiany  położenia poziomego odcinka granicy światła i cienia przy zmianach położenia elementu uruchamiającego korektor w dwie skrajne pozycje. Niewłaściwa (niezgodna z wymaganiami producenta) wartość zmi any położenia poziomego odcinka granicy światła i cienia w dwóch skrajnych pozycjach elementu uruchamiającego korektor, różniąca się od wartości nominalnej
o więcej niż 2 cm/10 m.
Uwaga : w przypadku braku danych jako wartość nominalną należy przyjąć zmian ę min. 10 cm/10 m. X
f) System wskazuje awarię za pośrednictwem elektronicznego interfejsu pojazdu. X
4.1.3. Przełączniki Kontrola organoleptyczna  lub  przy użyciu elektronicznego interfejsu pojazdu i sprawdzenie działania. a) Przełącznik działa niezgodnie z wymag aniami rozporządzenia
o warunkach technicznych pojazdów (dotyczy liczby reflektorów włączanych jednocześnie).

Przekroczenie maksymalnej dopuszczalnej światłości świateł świecących do przodu. X

X
b) Nieprawidłowe działanie przełącznika. X
c) System wskazuje awarię za pośrednictwem elektronicznego interfejsu pojazdu.  X
4.1.4. Zgodność
z wymaganiami  rozporządzenia
o warunkach  technicznych Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. a) Brak zgodności z wymaganiami pod względem typu światła, miejsca montażu, barwy wysyłanego światła, światłości lub  oznaczenia. Oznaczenie nie dotyczy pojazdów , dla których nie określono kategorii pojazdu.
X

b) Elementy na kloszu lub źródle światła, które w oczywisty sposób zmniejszają światłość światła lub zmieniają jego barwę. X

c) Brak zgodności źródła światła z zainstalowanym urządzeniem oświetleniowym. X
4.1.5. Urządzenia do regulacji ustawienia  świateł (jeżeli są obowiązkowe) Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania, jeżeli istnieje taka możliwość , lub  użycie elektronicznego interfejsu pojazdu.
a) Urządzenie nie działa. X
b) Obsługa urządzenia sterowanego ręcznie niemożliwa z siedzenia kierowcy. X
c) Brak urządzenia samopoziomującego w przypadku reflektora
z wyładowczym źródłem światła (ksenonowe). X
d) System wskazuje awarię za pośrednictwem elektronicznego  interfejsu pojazdu. X

Dziennik Ustaw  – 32 –  Poz. 141 4.1.6. Urządzenie do oczyszczania świateł drogowych/mijania  (jeżeli jest obowiązkowe) Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania, jeżeli istnieje taka możliwość. Urządzenie nie działa.

Urządzenie nie działa w przypadku świateł wyładowczych.

Brak urządzenia. X

X

X
4.1.7. Światłość świateł drogowych Pomiar światłości poszczególnych równocześnie włączonych par świateł drogowych za pomocą przyrządu do pomiaru światłości
i obliczenie:
– sumy światłości,
– różnicy światłości między
lewym i prawym światłem.
Uwaga : pomiaru światłości dokonuje się przy pracy silnika n a średniej prędkości obrotowej. a) Światłość co najmniej jednej pary świateł nie osiąga wymaganego minimum 30 kcd (12,5 kcd dla motocykla). X

b) Suma światłości przekracza dopuszczalne maksimum 225 kcd. X
c) Różnica światłości w którejkolwiek parze świateł przekracza:
– 30% światłości większej – w przypadku gdy światłość większa przekracza 40 kcd, – 50% światłości większej – w przypadku gdy światłość większa nie przekracza 40 kcd. X
4.2. Przednie i tylne światła pozycyjne, światła obrysowe oraz światła do jazdy dziennej
4.2.1. Stan
i działanie Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. a) Uszkodzone źródło światła. X
b) Uszkodzenie klosza. X
c) Niepewne mocowanie światła.

Bardzo poważne ryzyko odpadnięcia. X

X
d) Barwa inna niż biała (światła pozycyjne przednie) . W motocyklu  dopuszcza się barwę żółtą samochodową . X
e) Barwa inna niż czerwona (światła pozycyjne tylne). X
f) Umieszczone na innym pojeździe niż pojazd samochodowy
i przyczepa, których szerokość przekracza 1,8 m (światła obrysowe). X
4.2.2 . Przełączniki Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. a) Przełącznik działa niezgodnie z wymaganiami rozporządzenia
o warunkach technicznych.

Tylne światła pozycyjne i światła pozycyjne boczne można wyłączyć, gdy włączone są światła przednie. X

X
b) Nieprawidłowe działanie przełącznika.
X

Dziennik Ustaw  – 33 –  Poz. 141 4.2.3. Zgodność
z wymaganiami  przepisów rozporządzenia
o warunkach  technicznych Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. a) Brak zgodności z wymaganiami pod względem typu światła, barwy  wysyłanego światła, miejsca montażu, światłości lub oznaczenia,
określonymi w rozporządzeniu o warunkach technicznych.

Czerwone światło z przodu lub białe światło z tyłu; znacząco zmniejszona światłość światła. X

X

b) Elementy na kloszu lub źródle światła, które zmniejszają światłość światła lub zmieniają jego barwę.

Czerwone światło z przodu lub białe światło z tyłu; znacząco zmniejszona światłość światła. X

X

c) Brak zgodności źródła światła z zainstalowanym urządzeniem oświetleniowym. X
4.3. Światła hamowania „stop”
4.3.1. Stan
i działanie Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. a) Uszkodzone źródło światła (złożone źródła światła; w przypadku LED nie działa najwyżej 1/3).

Pojedyncze źródło światła; w przypadku LED działa mniej niż 2/3.

Żadne źródło światła nie działa. X

X

X b) Niewielkie uszkodzenie klosza (brak wpływu na emitowane światło).

Poważne uszkodzenie klosza (wpływ na emitowane światło). X

X
c) Niepewne mocowanie światła.

Bardzo poważne ryzyko odpadnięcia. X

X
d) Światłość światła nie jest wyraźnie większ a niż światłość świateł pozycyjnych.
X

e) Zamontowany sygnał włączenia (dopuszcza się sygnał
niesprawności świateł). X
f) Barwa inna niż czerwona. X
g) Nie włącza się przy uruchomieniu hamulca roboczego. X
4.3.2. Przełączniki Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania
lub przy użyciu elektronicznego interfejsu pojazdu. a) Przełącznik działa niezgodnie z wymaganiami określonymi w § 13 oraz w załączniku nr 6 rozporządzenia o warunkach technicznych .

Opóźnione działanie.

Przełącznik nie działa w ogóle. X

X

X

Dziennik Ustaw  – 34 –  Poz. 141 b) Nieprawidłowe działanie przełącznika. X
c) System wskazuje awarię za pośrednictwem elektronicznego interfejsu pojazdu. X
d) Funkcje aktywacji świateł podczas hamowania awaryjnego nie działają lub działają nieprawidłowo. X
4.3.3. Zgodność
z wymaganiami  przepisów rozporządzenia
o warunkach  technicznych Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. a) Brak zgodności z wymaganiami rozporządzenia o warunkach technicznych pod względem liczby świateł, typu światła, miejsca montażu, barwy wysyłanego światła, światłości lub oznaczenia.  Oznaczenie nie dotyczy pojazdów , dla których nie określono kategorii pojazdu.

Białe światło z tyłu, znacząco zmniejszona jasność światła. X

X
b) Akcesoria na kloszu lub źródle światła, które w oczywisty sposób zmniejszają światłość światła lub zmieniają jego barwę. X

c) Brak zgodności źródła światła z zainstalowanym urządzeniem oświetleniowym. X
4.4. Światła kierunkowskazu i światła awaryjne
4.4.1. Stan
i działanie Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania.
a) Uszkodzenie źródła światła (złożone źródła światła; w przypadku LED nie działa najwyżej 1/3).

Pojedyncze źródło światła; w przypadku LED działa mniej niż 2/3. X

X
b) Niewielkie uszkodzenie klosza (brak wpływu na emitowane światło).

Poważne uszkodzenie klosza (wpływ na emitowane światło). X

X
c) Niepewne mocowanie światła.

Bardzo poważne ryzyko odpadnięcia. X

X
d) Brak kontrolnego sygnału działania lub niewłaściwe jego działanie. X
e) Włączenie kierunkowskazów uzależnione jest od włączenia innych świateł. X
f) Nie działają w jednej fazie. X
g) Nie działają, gdy urządzenie znajduje się w położeniu uniemożliwiającym jego pracę. X

h) Włączenie świateł następuje z opóźnieniem większym niż 1 s,
a pierwsze wyłączenie z opóźnieniem większym niż 1,5 s od uruchomienia przełącznika kierunkowskazów. X

Dziennik Ustaw  – 35 –  Poz. 141 4.4.2. Przełączniki Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. Przełącznik działa niezgodnie z wymaganiami określonymi
w rozporządzeniu o warunkach technicznych.

Przełącznik nie działa w ogóle. X

X
4.4.3. Zgodność
z wymaganiami  przepisów rozporządzenia
o warunkach  technicznych Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. a) Brak zgodności z wymaganiami rozporządzenia o warunkach technicznych pod względem liczby świateł, typu światła, barwy wysyłanego światła, miejsca montażu, światłości lub oznaczenia. X

b) Brak zgodności źródła światła z zainstalowanym urządzeniem oświetleniowym. X
4.4.4. Częstotliwość
błysków kierunkowskazów Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. Częstotliwość błysków mniejsza niż 60 cykli na minutę lub większa niż
120 cykli na minutę (odchylenie o ponad 25%) . X
4.5. Przednie i tylne światła przeciwmgłowe
4.5.1. Stan
i działanie Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania.
a) Uszkodzenie źródła światła (złożone źródła światła; w przypadku LED nie działa najwyżej 1/3).

Pojedyncze źródło światła; w przypadku LED działa mniej niż 2/3. X

X
b) Niewielkie uszkodzenie klosza (brak wpływu na emitowane światło).

Poważne uszkodzenie klosza (wpływ na emitowane światło). X

X
c) Niepewne mocowanie światła.

Bardzo poważne ryzyko odpadnięcia lub oślepia kierujących pojazdami nadjeżdżającymi z przeciwka. X

X
d) Rozmieszczenie na pojeździe niezgodne z przepisami rozporządzenia o warunkach technicznych.
X

e) Brak lub niewłaściwie działający kontrolny sygnał włączenia. X
f) Światło przeciwmgłowe tylne może być włączone bez włączonych świateł mijania lub świateł przeciwmgłowych przednich. X

g) Nie ma możliwości wyłączenia światła przeciwmgłowego tylnego niezależnie od światła przeciwmgłowego przedniego. X

h) Umieszczone w odległości mniejszej niż 10 cm od światła hamowania „stop ”. X

i) Światła przeciwmgłowe przednie włączają się bez włączenia świateł pozycyjnych. X

j) Oślepiają innych użytkowników drogi. X
k) Nie ma możliwości włączenia i wyłączenia świateł przeciwmgłowych przednich niezależnie od świateł drogowych
i mijania. X

Dziennik Ustaw  – 36 –  Poz. 141 4.5.2. Ustawienie  Pomiar ustawienia na ławie pomiarowej za pomocą przyrządów do kontroli ustawienia świateł. Wartość ustawienia światła przeciwmgłowego przedniego w płaszczyźnie
pionowej różni się od wartości nominalnej więcej niż 5 cm/10 m w górę lub w dół.

Granica światła i cienia powyżej granicy światła i cienia świateł mijania. X

X
4.5.3. Przełączniki Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. Przełącznik działa niezgodnie z wymaganiami określonymi
w rozporządzeniu o warunkach technicznych.

Przełącznik nie działa. X

X
4.5.4. Zgodność
z wymaganiami  przepisów rozporządzenia
o warunkach  technicznych  Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. a) Brak zgodności z wymaganiami rozporządzenia o warunkach technicznych pod względem liczby świateł, typu światła, barwy wysyłanego światła , miejsca montażu, światłości lub oznaczenia .

X

b) Układ działa niezgodnie z wymaganiami rozporządzenia
o warunkach technicznych.
X

c) Brak zgodności źródła światła z zainstalowanym urządzeniem oświetleniowym. X
4.6. Światła cofania
4.6.1. Stan
i działanie Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. a) Uszkodzone źródła światła. X
b) Uszkodzenie klosza. X
c) Niepewne mocowanie światła.

Bardzo poważne ryzyko odpadnięcia. X

X
d) Włączanie na biegu innym niż wsteczny. X
e) Możliwość włączenia, gdy urządzenie włączające silnik jest
w położeniu uniemożliwiającym jego pracę. X

f) Oślepiają innych użytkowników drogi. X
4.6.2. Zgodność
z wymaganiami  przepisów rozporządzenia
o warunkach  technicznych Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. a) Brak zgodności z wymaganiami określonymi w rozporządzeniu
o  warunkach  tech nicznych pod względem typu światła, barwy wysyłanego światła, miejsca montażu, światłości lub oznaczenia.

X

b) Układ działa niezgodnie z wymaganiami rozporządzenia
o warunkach technicznych. X

c) Brak zgodności źródła światła z zainstalowanym urządzeniem oświetleniowym. X

4.6.3. Przełączniki Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. Przełącznik działa niezgodnie z wymaganiami określonymi
w rozporządzeniu o warunkach technicznych.

Światło cofania można włączyć, kiedy włączony jest inny bieg niż wsteczny. X

X

Dziennik Ustaw  – 37 –  Poz. 141 4.7. Światło oświetlające tylną tablicę rejestracyjną
4.7.1. Stan
i działanie Kontrola organoleptyczna  
i sprawdzenie działania.
a) Źródło światła emituje światło białe bezpośrednio do tyłu. X
b) Uszkodzone źródło światła (złożone źródło światła).

Uszkodzone źródło światła (pojedyncze źródło światła). X

X
c) Niepewne mocowanie światła.

Bardzo poważne ryzyko odpadnięcia. X

X
d) Barwa inna niż biała. X
e) Strumień światła nie pada na powierzchnię tablicy rejestracyjnej. X
4.7.2. Zgodność
z wymaganiami  przepisów rozporządzenia
o warunkach  technicznych Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. Układ działa niezgodnie z wymaganiami określonymi w rozporządzeniu
o warunkach technicznych. X
4.8. Światła odblaskowe, oznakowanie odblaskowe i odblaskowe konturowe, tylne tablice wyróżniające
4.8.1. Stan  Kontrola organoleptyczna .
a) Nieprawidłowe funkcjonowanie lub uszkodzenie urządzeń odblaskowych.

Wpływ na funkcję odblaskową. X

X
b) Niepewne mocowanie  świateł odblaskowych.

Ryzyko odpadnięcia. X

X
c) Rozmieszczenie na pojeździe niezgodne z przepisami
rozporządzenia o warunkach technicznych. X
d) Światła odblaskowe nieprawidłowo zamocowane do pojazdu. X
e) Kształt trójkąta inny niż równoboczny (dot. świateł odblaskowych
tylnych trójkątnych). X
f) Umieszczone na innym  pojeździe niż przyczepa (dot. świateł
odblaskowych tylnych trójkątnych). X
g) Mają kształt trójkąta (dot. świateł odblaskowych przednich
i bocznych). X
4.8.2. Zgodność
z wymaganiami  przepisów rozporządzenia
o warunkach  technicznych Kontrola  organoleptyczna. Brak zgodności z wymaganiami rozporządzenia o warunkach technicznych pod względem liczby świateł, typu światła, miejsca montażu, barwy wysyłanego światła.

Brak urządzenia lub odbijanie czerwonego światła do przodu lub białego światła do t yłu. X

X

Dziennik Ustaw  – 38 –  Poz. 141 4.9. Wymagane wskaźniki kontrolne urządzeń oświetlenia
4.9.1. Stan 
i działanie Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. a) Wskaźniki nie działają.

Nie działają wskaźniki włączenia świateł drogowych lub tylnego światła przeciwmgłowego. X

X
b) Uszkodzenie urządzeń kontrolnych sygnalizujących działanie
świateł pojazdu. X
c) Urządzenia kontrolne niezgodne z przepisami rozporządzenia
o warunkach  technicznych. X
4.9.2. Zgodność
z wymaganiami  przepisów rozporządzenia
o warunkach  technicznych Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. Brak zgodności z wymaganiami rozporządzenia o warunkach technicznych.
X
4.10. Połączenia elektryczne  między pojazdem ciągnącym
a przyczepą lub naczepą Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie prawidłowości połączeń elektrycznych za pomocą przyrządu do kontroli złącza elektrycznego pojazd – przyczepa. a) Niepewne mocowanie elementów nieruchomych.

Luźna wtyczka w gnieździe elektrycznym. X

X
b) Uszkodzenie lub zużycie izolacji.

Możliwość spowodowania zwarcia. X

X
c) Nieprawidłowe działanie połączeń elektrycznych przyczepy lub pojazdu ciągnącego.

Światła hamowania „stop” przyczepy nie działają. X

X d) Brak zabezpieczenia przed samoczynnym rozłączeniem. X
4.11. Złącza
i przewody elektryczne Kontrola organoleptyczna pojazdu  na kanale przeglądowym lub na dźwigniku , obejmująca
w niektórych przypadkach także komorę silnikową. a) Niepewne mocowanie lub niewłaściwe zabezpieczenie przewodów.

Obluzowanie mocowania, kontakt z ostrymi krawędziami, prawdopodobieństwo rozłączenia połączeń.

Przewody mogą dotykać gorących części, elementów obracających
się lub podłoża: rozłączone złącza (części dotyczące układu hamulcowego i kierowniczego). X

X

X b) Niewielkie zużycie instalacji.

Poważne zużycie instalacji.

Skrajne zużycie instalacji  w zakresie dotyczącym układu hamulcowego i kierowniczego . X

X

X

Dziennik Ustaw  – 39 –  Poz. 141 c) Uszkodzona lub zużyta izolacja.

Ryzyko zwarcia. 

Bezpośrednie zagrożenie pożarem lub iskrzeniem. X

X

X d) Brak połączenia elektrycznego silnika z nadwoziem, tzw. „masa ”. X
4.12. Dodatkowe  światła i światła odblaskowe  Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. a) Światło lub światło odblaskowe zamontowane niezgodnie
z wymaganiami określonymi w rozporządzeniu o warunkach technicznych.

Wysyła/ odbija czerwone światło do przodu lub białe światło do tyłu. X

X
b) Światło działa niezgodnie z wymaganiami określonymi w § 13 oraz w załączniku nr 6 do rozporządzenia o warunkach technicznych.

Liczba świateł przednich działających jednocześnie przekracza dozwoloną jasność światła; emitowanie czerwonego światła do przodu lub białego do tyłu. X

X
c) Niepewne mocowanie światła lub światła odblaskowego.

Bardzo poważne ryzyko odpadnięcia. X

X
4.13. Akumulator(y) Kontrola organoleptyczna . a) Niepewne mocowanie.

Niewłaściwe mocowanie. Może spowodować zwarcie. X

X
b) Wyciek.

Wyciek substancji niebezpiecznych.  X

X
c) Uszkodzony wyłącznik akumulatora (jeżeli jest wymagany). X
d) Uszkodzone bezpieczniki (jeżeli są wymagane). X
e) Niewłaściwa wentylacja (jeżeli jest wymagana). X
f) Brak możliwości uruchomienia pojazdu. X
4.14. Światła do
jazdy dziennej ,
stan techniczny,  działanie
i rozmieszczenie Kontrola organoleptyczna i spraw - dzenie działania. a) Liczba świateł niezgodna z wymaganą przepisami rozporządzenia o warunkach technicznych. X

b) Barwa inna niż biała. X
c) Rozmieszczenie na pojeździe niezgodne z przepisami rozporządzenia o warunkach technicznych. X
d) Podłączenie elektryczne niezgodne z przepisami rozporządzenia
o warunkach technicznych. X
e) Nieodpowiednia powierzchnia  świetlna. X

Dziennik Ustaw  – 40 –  Poz. 141 f) Obudowa świateł jazdy dziennej nieprawidłowo zamocowana do pojazdu. X
g) Uszkodzone źródło światła lub obudowa lampy. X
4.15. Światło
kierunkowe 
(tzw. szperacz) , stan
techniczny i działanie Kontrola organoleptyczna . a) Obudowa  światła kierunkowego nieprawidłowo zamocowana do pojazdu. X
b) Uszkodzone źródło światła lub obudowa lampy. X
c) Światło zamontowane na innym pojeździe niż pojazd
uprzywilejowany. X
4.16. Światła robocze , stan techniczny 
i działanie Kontrola organoleptyczna . a) Światło zamontowane na innym pojeździe niż ciągnik rolniczy. X
b) Obudowa świateł roboczych nieprawidłowo zamocowana do pojazdu. X
c) Uszkodzone źródło światła lub obudowa lampy. X
d) Brak kontrolki włączenia świateł roboczych. X
4.17. Światła postojowe , stan techniczny, działanie i rozmieszczenie Kontrola organoleptyczna. a) Liczba świateł niezgodna z wymaganą przepisami rozporządzenia
o warunkach technicznych. X

b) Barwa inna niż:
– biała z przodu, – czerwona z tyłu,
– żółta samochodowa z boku, jeśli światło jest połączone
z kierunkowskazem bocznym. X

c) Rozmieszczenie na pojeździe niezgodne z przepisami rozporządzenia o warunkach technicznych. X

d) Zamontowane na pojeździe samochodowym o długości przekraczającej 6,0 m i szerokości przekraczającej 2,0 m. X

e) Obudowa świateł postojowych nieprawidłowo zamocowana do pojazdu. X
f) Uszkodzone źródło światła lub obudowa lampy. X
5. OSIE, KOŁA, OPONY I ZAWIESZENIE
5.1. Osie
5.1.1. Osie Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. Pojazd ustawiony na kanale  przeglądowym lub dźwigniku. Stosowanie urządzeń do wymuszania szarpnięć kołami jezdnymi jest zalecane ,
a obowiązkowe w przypadku pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 tony. a) Pęknięcie lub odkształcenie osi. X b) Niepewne mocowanie do pojazdu.

Pogorszona stabilność toru jazd y, negatywny wpływ na działanie; nadmierny ruch względem mocowań. X

X c) Niebezpieczna przeróbka**).

Wpływ na stabilność toru jazdy, nieprawidłowe działanie, za mała odległość od innych części pojazdu lub od podłoża. X

X

Dziennik Ustaw  – 41 –  Poz. 141 5.1.2. Zwrotnice Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. Pojazd ustawiony na kanale  przeglądowym lub dźwigniku. Stosowanie urządzeń do wymuszania szarpnięć kołami jezdnymi jest zalecane ,
a obowiązkowe w przypadku  pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej 3,5 tony.
Do każdego koła przyłożyć siłę
w kierunku wzdłużnym
i poprzecznym i obserwować ruch między belką osi a zwrotnicą. a) Pęknięcie zwrotnicy. X b) Nadmierne zużycie sworznia zwrotnicy lub łożysk sworznia.

Prawdopodobieństwo obluzowania; pogorszenie stabilności toru jazdy.  X

X c) Zbyt duży ruch zwrotnicy względem belki osi.

Prawdopodobieństwo obluzowania, pogorszenie stabilności toru jazdy.  X

X d) Luz sworznia zwrotnicy w osi .

Prawdopodobieństwo obluzowania , pogorszenie stabilności toru jazdy.  X

X 5.1.3. Łożyska kół Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. Pojazd ustawiamy na kanale  przeglądowym lub dźwigniku. Stosowanie urządzeń do wymuszania szarpnięć kołami
jezdnymi jest zalecane ,
a obowiązkowe w przypadku pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej
3,5 tony. Rozkołysać koło lub przyłożyć siłę boczną do każdego koła i obserwować ruch koła
do góry w stosunku do zwrotnicy. a) Zbyt duży luz na łożysku koła.

Pogorszenie stabilności toru jazdy; niebezpieczeństwo zniszczenia. X

X b) Łożysko koła zbyt ciasne lub zakleszczone.

Niebezpieczeństwo przegrzania; niebezpieczeństwo zniszczenia. X

X c) Głośna praca łożyska. X
5.2. Koła i opony
5.2.1. Piasta koła Kontrola organoleptyczna . a) Brakujące lub obluzowane śruby lub nakrętki mocujące koła.

Brak elementów mocujących koła lub obluzowanie w takim stopniu, że ma bardzo poważny wpływ na bezpieczeństwo ruchu drogowego. X

X b) Zużycie lub uszkodzenie piasty.

Zużycie lub uszkodzenie mające wpływ na bezpieczne mocowanie kół. X

X

Dziennik Ustaw  – 42 –  Poz. 141 5.2.2. Koła Kontrola organoleptyczna obu  stron każdego koła pojazdu na kanale przeglądowym lub dźwigniku. a) Pęknięcie lub wada spawalnicza . X b) Niewłaściwe zamocowanie pierścieni ustalających.

Prawdopodobieństwo wypadnięcia. X

X c) Znaczące odkształcenie lub zużycie koła.

Wpływ na bezpieczne mocowanie do piasty; wpływ na bezpieczne mocowanie opony.  X

X d) Rozmiar, kompletacja, kompatybilność lub typ koła niezgodny ze świadectwem homologacji typu WE pojazdu/typu pojazdu /typu UE  pojazdu lub wymaganiami określonymi w rozporządzeniu
o warunkach technicznych  – w sposób mający wpływ na bezpieczeństwo jazdy. X

e) Brak śrub mocujących lub niedokręcenie. X 5.2.2.1. Zawieszenie  kół, zwrotnice,
wahacze, łożyska Kontrola organoleptyczna kół, zwrotnic i wahaczy podczas  energicznego szarpania kołem
w kierunku pionowym oraz  dookoła zwrotnicy. a) Pęknięcia lub odkształcenia osi. X
b) Pęknięcia lub widoczne odkształcenie zwrotnic lub wahaczy. X
c) Nadmierny luz: na sworzniu zwrotnicy, na sworzniach wahaczy,
w łożyskach kół. X
d) Naprawy osi zwrotnic lub wahaczy wykonane techniką spawania
lub zgrzewania. X
e) Zgrzyty w łożysku wskazujące na uszkodzenie łożyska. X
5.2.3. Opony Kontrola organoleptyczna.
Pojazd ustawiony na kanale 
przeglądowym lub dźwigniku.
Pomiar i regulacja ciśnienia powietrza w kołach pojazdów
o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t.

a) Rozmiar opony, znak homologacji, indeks nośności lub indeks  prędkości lub znak homolo gacji niezgodne z wymaganiami  rozporządzenia o warunkach technicznych w sposób mający wpływ na bezpieczeństwo jazdy.

Niewystarczający indeks nośności lub prędkości w odniesieniu do faktycznego zastosowania, opona dotyka in nych nieruchomych  części pojazdu, co ma wpływ na bezpieczną jazdę.

X

X

b) Różne rozmiary opon na tej samej osi lub na kołach bliźniaczych. X
c) Opony o różnej budowie (radialna/diagonalna) na tej samej osi. X
d) Na pojeździe samochodowym o dwóch osiach są zamontowane opony:
– diagonalne lub diagonalne z opasaniem na kołach tylnej osi, jeżeli na kołach przedniej osi znajdują się opony radialne,
– diagonalne na kołach tylnej osi, jeżeli na kołach przedniej osi znajdują się opony diagonalne z opasaniem.
X

e) Znaczące uszkodzenie lub przecięcie opony.

Widoczny lub uszkodzony kord opony. X

X

Dziennik Ustaw  – 43 –  Poz. 141 f) Wskaźnik pokazuje  graniczne zużyci e bieżnika opony .

Głębokość rzeźby bieżnika opony niezgodna z przepisami rozporządzenia o warunkach technicznych. X

X g) Opona obciera o inne elementy nadwozia pojazdu (elastyczne  fartuchy przeciwbłotne).

Opona obciera o inne elementy nadwozia pojazdu (bez wpływu na bezpieczn ą jazdę). X

X

h) System monitorowania ciśnienia w oponie źle działa lub opona wyraźnie niedopompowana (o ile pojazd jest w niego wyposażony).

Nie działa (o ile pojazd jest wyposażony). X

X

i) Opony bieżnikowane niezgodne z wymaganiami rozporządzenia
o warunkach technicznych.

Pogłębienie bieżnika opony przez nacięcie poniżej dopuszczalnej granicy lub odsłonięta osnowa opony.

Bieżnikowanie wpływa na warstwę ochronną kordu. X

X

X j) Opony z umieszczonymi trwale, wystającymi na zewnątrz przeciwślizgowymi elementami metalowymi. X
k) Na osi zamontowane są opony nieprzeznaczone dla danego rodzaju osi (napędowa, nienapędowa itd.). X

l) Opona uszkodzona (przebita, nieszczelna). X
m) Opony różnej konstrukcji na osiach wchodzących w skład osi wielokrotnej, z zastrzeżeniem że na kołach jednej osi pojazd nie może być wyposażony w opony różnej konstrukcji, w tym o różnej rzeźbie bieżnika. X
n) Opony niezaopatrzon e we wskaźniki pokazujące graniczne zużycie bieżnika – o rzeźbie bieżnika mniejszej niż 1,6 mm na 3/4 szerokości
środkowej części opony. X o) Opony o widocznych pęknięciach odsłaniających lub naruszających ich osnowę albo odkształcone. X
5.3. Zawieszenie
5.3.1. Resory
i stabilizatory

Kontrola organoleptyczna pojazdu  na kanale przeglądowym lub na dźwigniku. Stosowanie urządzeń do wymuszania szarpnięć kołami a) Niepewne mocowanie resorów do podwozia lub osi.

Widoczne względne przemieszczanie się. Mocowania bardzo poważnie obluzowane. X

X

Dziennik Ustaw  – 44 –  Poz. 141 jezdnymi jest zalecane ,
a obowiązkowe w przypadku pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej
3,5 tony. b) Uszkodzenie lub  pęknięcie części resoru.

Bardzo poważny wpływ na działanie głównego pióra resor u lub  piór dodatkowych. X

X c) Brak resoru.

Bardzo poważny wpływ na działanie głównego pióra resor u lub  piór dodatkowych. X

X d) Niebezpieczna przeróbka**).

Niewystarczający odstęp od innych części pojazdu; układ resorujący nie działa. X

X 5.3.2. Amortyzatory Kontrola organoleptyczna pojazdu  na kanale przeglądowym lub na dźwigniku. a) Niepewne mocowanie amortyzatorów do podwozia lub osi.

Obluzowany amortyzator.  X

X
b) Amortyzator jest uszkodzony i wykazuje duże wycieki lub niewłaściwe działanie. X

c) Brak amortyzatora . X
5.3.2.1. Pomiar  skuteczności tłumienia zawieszenia (dotyczy tylko  samochodu  osobowego) Sprawdzenie na stanowisku  wyposażonym w urządzenie do kontroli skuteczności tłumienia zawieszenia.
Uwaga:
– pomiary wykonuje się po uprzednim wyregulowaniu  ciśnienia w ogumieniu do wartości nominalnej dla danego pojazdu , – pomiary wykonuje się dla pojazdu nieobciążonego,
z wyjątkiem masy kierującego, oraz dla pojazdów o masie własnej mniejszej niż 900 kg, dla których dopuszcza się obciążenie tylnej osi masą równoważną masie dwóch osób. a)Wyniki badań nie są zgodne z wymaganiami podawanymi przez producenta pojazdu lub  producenta urządzenia kontrolnego, o ile działa według metody innej niż EUSAMA. 

b)Wyniki badań nie są zgodne z zasadami oceny według metody EUSAMA:
− stopień przylegania koła do podłoża jest mniejszy niż:
− − 15% dla pojazdu o masie własnej nie większej niż 900 kg , − − 20% dla pojazdu o masie własnej większej niż 900 kg i nie większej niż 1 500 kg , − − 25% dla pojazdu o masie własnej większej niż 1 500 kg , − względna wartość różnicy stopnia przylegania kół na tej samej osi jest większa niż 30% wartości większej, w przypadku gdy mniejszy stopień przylegania koła na tej samej osi nie przekracza 35%,
− bezwzględna wartość różnicy stopnia przylegania kół na tej samej osi jest większa niż 15%, w przypadku gdy mniejszy stopień przylegania koła na tej samej osi przekracza 35%.

X

X
5.3.3. Drążki skrętne, drążki reakcyjne, wahacze Kontrola organoleptyczna pojazdu  na kanale przeglądowym lub na dźwigniku. Stosowanie urządzeń do wymuszania szarpnięć kołami a) Niepewne mocowanie części do podwozia lub osi.

Prawdopodobieństwo obluzowania; pogorszenie stabilności toru jazdy.  X

X

Dziennik Ustaw  – 45 –  Poz. 141 jezdnymi jest zalecane ,
a obowiązkowe w przypadku pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej
3,5 tony. b) Uszkodzenie, pęknięcie lub nadmierna korozja elementu.

Wpływ na stabilność elementu lub jego pęknięcie. X

X c) Niebezpieczna przeróbka**).

Niewystarczający odstęp od innych części pojazdu; układ nie działa. X

X 5.3.4. Sworznie wahaczy Kontrola organoleptyczna pojazdu  na kanale przeglądowym lub na dźwigniku. Stosowanie urządzeń do wymuszania szarpnięć kołami jezdnymi jest zalecane ,
a obowiązkowe w przypadku pojazdów o dopuszczalnej masie całkowitej przekraczającej
3,5 tony. a) Nadmierne z użycie sworznia lub łożysk sworznia lub sworzni wahaczy.

Prawdopodobieństwo obluzowania; pogorszenie stabilności toru jazdy.  X

X b) Poważne zużycie osłony gumowej.

Brak lub pęknięcie osłony gumowej. X

X
5.3.5. Zawieszenie
pneumatyczne Kontrola organoleptyczna. a) Układ nie działa. X b) Uszkodzenie, przeróbka lub zużycie dowolnego elementu
w stopniu mogącym mieć niekorzystny wpływ na działanie układu.

Poważny wpływ na działanie układu. X

X c) Słyszalny wypływ powietrza z układu. X
6. PODWOZIE I ELEMENTY PRZYMOCOWANE DO PODWOZIA
6.1. Podwozie lub rama i elementy do nich przymocowane
6.1.1. Stan ogólny Kontrola organoleptyczna pojazdu  na kanale przeglądowym lub na dźwigniku. a) Niewielkie pęknięcie lub odkształcenie podłużnic lub poprzecznic.

Poważne pęknięcie lub odkształcenie podłużnic lub poprzecznic . X

X b) Niepewne mocowanie płyt wzmacniających lub połączeń.

Większość mocowań obluzowana. Niewystarczająca wytrzymałość części. X

X c) Nadmierna korozja mająca wpływ na sztywność konstrukcji.

Niewystarczająca wytrzymałość części. X

X 6.1.2. Rury  wydechowe i tłumiki Kontrola organoleptyczna pojazdu  na kanale przeglądowym lub na dźwigniku. a) Nieszczelność lub niepewne mocowanie układu wydechowego. X
b) Spaliny przedostają się do wnętrza kabiny lub przedziału dla pasażerów.

Zagrożenie zdrowia dla osób znajdujących się w pojeździe. X

X

Dziennik Ustaw  – 46 –  Poz. 141 6.1.3. Zbiornik  paliwa i przewody paliwowe (w tym  zbiorniki i przewody  paliwowe do celów grzewczych)

Kontrola organoleptyczna  pojazd u umieszczon ego na kanale  przeglądowym lub na dźwigniku; w przypadku układów zasilania gazem LPG/CNG/LNG należy zastosować elektroniczny detektor gazu do kontroli nieszczelności instalacji gazowej. a) Niepewne mocowanie  zbiornika paliwa lub przewodów paliwowych, stwarzające szczególne zagrożenie pożarowe. X b) Wyciek paliwa, brak korka wlewu paliwa lub korek nieszczelny.

Ryzyko pożaru. Nadmierny wyciek materiałów niebezpiecznych. X

X c) Przetarcie przewodów.

Uszkodzenie przewodów. X

X
d) Nieprawidłowe działanie zaworu odcinającego paliwo (jeżeli jest wymagany). X
e) Zagrożenie pożarowe z powodu:
– wycieku paliwa,
– niewłaściwego oddzielenia zbiornika paliwa lub układu wydechowego,
– stanu komory silnikowej. X f) Układ zasilania gazem LPG/CNG/LNG niezgodny z wymaganiami rozporządzenia o warunkach technicznych, napęd wodorowy niezgodny z wymaganiami; część systemu działa nieprawidłowo . X g) Nadmierna korozja zbiornika. X
6.1.4. Zderzaki,  zabezpieczenia  boczne i tylne,  urządzenia zabezpieczające przed wjecha niem  pod pojazd Kontrola organoleptyczna . a) Obluzowane lub uszkodzone elementy grożące uszkodzeniem ciała w przypadku zahaczenia lub uderzenia.

Części grożą odpadnięciem; znaczne pogorszenie spełnianej funkcji. 
X

X b) Urządzenie niezgodne z wymaganiami rozporządzenia
o warunkach technicznych (jeżeli są wymagane; zderzak tylny lub boczne urządzenia ochronne). X
6.1.5. Zamocowanie
koła zapasowego (jeżeli występuje) Kontrola organoleptyczna . a) Uchwyt koł a w złym stanie. X
b) Pęknięte lub niepewne mocowanie uchwytu. X
c) Koło zapasowe nie trzyma się w uchwycie i grozi wypadnięciem.

Wysokie ryzyko odpadnięcia. X

X 6.1.6. Urządzenia sprzęgające
i urządzenia przeznaczone
do ciągnięcia Kontrola organoleptyczna pod  kątem zużycia i prawidłowego działania, ze szczególnym uwzględnieniem zamontowanych urządzeń zabezpieczających
i działania wskaźników pomiarowych. a) Uszkodz enie, nieprawidłowe dzia łanie lub pęknięcie elementu (jeżeli nie jest używany).

Uszkodzenie, nieprawidłowe działanie lub pęknięcie elementu (jeżeli jest używany). X

X b) Nadmierne zużycie elementu.

Zużycie elementu poniżej zużycia granicznego. X

X

Dziennik Ustaw  – 47 –  Poz. 141 c) Uszkodzone mocowanie.

Obluzowane mocowanie z wysokim ryzykiem odpadnięcia. X

X d) Brak lub nieprawidłowe działanie urządzenia zabezpieczającego. X
e) Co najmniej jeden wskaźnik prawidłowego zapięcia sprzęgu nie działa. X
f) Elementy sprzęgu zasłaniają tablicę rejestracyjną lub światła pojazdu, w przypadku gdy sprzęg nie jest wykorzystywany.

Niewidoczna tablica rejestracyjna, w przypadku gdy sprzęg nie jest wykorzystywany.  X

X

g) Niebezpieczna przeróbka**) (części drugorzędne).

Niebezpieczna przeróbka**) (części główne). X

X h) Urządzenie sprzęgające o nieodpowiedniej wytrzymałości. X
i) Brak zaczepów do holowania (o ile są wymagane). X
6.1.7. Przeniesienie napędu Kontrola organoleptyczna. a) Obluzowane lub brakujące śruby zabezpieczające.

Obluzowane lub brakujące śruby zabezpieczające w takim stopniu, że poważnie zagrożone jest bezpieczeństwo ruchu drogowego. X

X b) Nadmierne zużycie łożysk wału napędowego.

Bardzo poważne ryzyko obluzowania lub pęknięcia. X

X c) Nadmierne zużycie przegubów napędowych
(uniwersalnych) lub łańcuchów /pasów napędowych.

Bardzo poważne ryzyko obluzowania lub pęknięcia. X

X d) Zły stan przegubów elastycznych.

Bardzo poważne ryzyko obluzowania lub pęknięcia. X

X e) Uszkodzony  lub wygięty wałek lub półoś. X
f) Pęknięcie lub niepewne mocowanie obudowy łożyska.

Bardzo poważne ryzyko obluzowania lub pęknięcia obudowy. X

X g) Znaczące zużycie osłony gumowej.

Brak lub pęknięcie osłony gumowej. X

X
h) Niedozwolona prawem  przeróbka układu napędowego . X

Dziennik Ustaw  – 48 –  Poz. 141 6.1.8. Mocowanie  silnika Kontrola organoleptyczna bez  konieczności stosowania kanału przeglądowego lub dźwignika. Mocowanie zużyte, wyraźnie i poważnie uszkodzone.

Mocowanie obluzowane lub pęknięte. X

X 6.1.9 . Praca silnika1) Kontrola organoleptyczna lub  przy użyciu elektronicznego  interfejsu pojazdu . a) Przeróbka jednostki sterującej wpływająca na bezpieczeństwo lub środowisko. X
b) Przeróbka silnika wpływająca na bezpieczeństwo lub środowisko . X 6.1.10. Zaczep pojazdu
samochodowego 
o dopuszczalnej 
masie całkowitej do 3,5 tony, autobusu, 
kolejki turystycznej Kontrola organoleptyczna oraz kontrola prawidłowości połączeń elektrycznych za pomocą przyrządu do kontroli złącza elektrycznego pojazd  – przyczepa . a) Niepewne mocowanie do pojazdu. X
b) Brak tabliczki znamionowej. X
c) Brak certyfikatu (znaku bezpieczeństwa) lub homologacji. X
d) Nieprawidłowe działanie połączenia elektrycznego. X
e) Brak adnotacji „HAK” w dowodzie rejestracyjnym. X
6.2. Kabina i nadwozie
6.2.1. Stan ogólny Kontrola organoleptyczna. Pojazd  umieszczony na kanale  przeglądowym lub na dźwigniku.

a) Obluzowana lub uszkodzona cz ęść nadwozia grożąca uszkodzeniem ciała.

Obluzowana lub uszkodzona część grożąca odpadnięciem. X

X b) Niepewne mocowanie słupka nadwozia.

Pogorszona stabilność. X

X c) Do wnętrza przedostają się spaliny z układu wydechowego lub
z silnika.

Zagrożenie zdrowia osób znajdujących się w pojeździe. X

X d) Niebezpieczna przeróbka**).

Zbyt mały odstęp od obracających lub poruszających się części lub nawierzchni drogi.  X

X 6.2.2. Mocowania Kontrola organoleptyczna pojazdu  na kanale przeglądowym lub na dźwigniku . a) Niepewne mocowania nadwozia lub kabiny.

Wpływ na stabilność. X

X b) Wyraźne przesunięcie nadwozia/kabiny względem podwozia. X
c) Niepewne lub brakujące punkty mocowania nadwozia/kabiny do podwozia lub poprzeczek ramy podwozia oraz w przypadku gdy są symetryczne.

Niepewne lub brakujące punkty mocowania nadwozia/kabiny do podwozia lub poprzeczek ramy podwozia w takim stopniu, że poważnie zagraża to bezpieczeństwu ruchu drogowego. X

X

Dziennik Ustaw  – 49 –  Poz. 141 d) Nadmierna korozja punktów mocowania nadwozia samonośnego.

Pogorszona stabilność. X

X e) W samochodzie ciężarowym brak trwałej przegrody
o odpowiedniej wytrzymałości rozdzielającej pomieszczenie przeznaczone do przewozu osób od przestrzeni ładunkowej
(o ile jest wymagana). X

f) Brak kabiny lub ramy  ochronnej do ciągnika rolniczego (o ile jest wymagana). X

g) Uszkodzenia zwiększające ryzyko uwięzienia pasażerów lub poranienia przechodniów w razie wypadku.
X

h) Brak  zabezpieczenia  pokrywy  przedniej  przed  samoczynnym  otwarciem. X 6.2.3. Drzwi i zamki Kontrola organoleptyczna.  a) Drzwi źle się otwierają lub zamykają. X
b) Drzwi grożą samoczynnym otwarciem lub pozostają niedomknięte (drzwi przesuwne).

Drzwi grożą samoczynnym otwarciem lub pozostają niedomknięte (drzwi uchylne). 
X

X c) Zniszczone drzwi, zawiasy, zamki lub słupki drzwi.

Brakujące lub obluzowane drzwi, zawiasy, zamki lub słupki drzwi. X

X
6.2.4. Podłoga Kontrola organoleptyczna pojazdu  na kanale przeglądowym lub na dźwigniku. Niepewne mocowanie lub zły stan techniczny podłogi.

Niewystarczająca stabilność. X

X 6.2.5. Siedzenie kierowcy Kontrola organoleptyczna . a) Konstrukcja siedzenia uszkodzona.

Mocowanie siedzenia obluzowane.  X

X b) Nieprawidłowe działanie regulacji ustawienia siedzenia.

Siedzenie przemieszcza się lub nie można unieruchomić oparcia. X

X c) Złe zamocowanie grożące samoczynnym przemieszczaniem. X
d) Brak zagłówków siedzeń (jeżeli są wymagane). X
e) Mocowanie siedzeń w miejscach nieprzewidzianych do tego konstrukcyjnie dla danego typu pojazdu. X
f) Śruby mocujące siedzenia bez oznaczenia cech wytrzymałościowych. X

Dziennik Ustaw  – 50 –  Poz. 141 6.2.6. Pozostałe
siedzenia Kontrola organoleptyczna. a) Siedzenia uszkodzone lub niepewne mocowanie siedzeń (części drugorzędne).

Siedzenia uszkodzone lub niepewne mocowanie siedzeń (części główne). X

X
b) Siedzenia zamontowane niezgodnie z wymaganiami określonymi w rozporządzeniu o warunkach technicznych.

Przekroczona dozwolona liczba siedzeń; mocowanie siedzeń
w miejscach  niezgodnych ze świadectwem homologacji typu WE pojazdu/typu pojazdu /typu UE pojazdu . X

X

c) Nieprawidłowe działanie elementów regulacji i ustawienia siedzenia. X
d) Złe zamocowanie grożące samoczynnym przemieszczaniem. X
e) Brak zagłówków siedzeń (jeżeli są wymagane). X
f) Śruby mocujące siedzenia bez oznaczenia cech wytrzymałościowych. X
6.2.7. Wskaźniki
i przyrządy kierowcy
Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. Nieprawidłowe działanie co najmniej jednego wskaźnika lub przyrządu niezbędnego do bezpiecznego użytkowania pojazdu.

Wpływ na bezpieczne działanie. X

X 6.2.8 . Stopnie kabiny  i poręcze Kontrola organoleptyczna . a) Niepewne mocowanie stopnia lub poręczy.

Niewystarczająca stabilność. X

X
b) Stopień lub poręcz w stanie zagra żającym bezpieczeństwu użytkowników. X
c) Brak stopni/stopnia. X
6.2.9. Inne  wyposażenie wewnętrzne
i zewnętrzne Kontrola organoleptyczna . a) Uszkodzone mocowanie dodatkowych akcesoriów lub wyposażenia. X
b) Dodatkowe akcesoria  lub wyposażenie niezgodne z przepisami określonymi w rozporządzeniu o warunkach technicznych pojazdów.

Zamontowane części mogą spowodować uszkodzenie ciała; wpływ na bezpieczeństwo użytkowania. X

X
c) Wycieki z układów hydraulicznych.

Nadmierne  wycieki materiałów niebezpiecznych. X

X

Dziennik Ustaw  – 51 –  Poz. 141 6.2.10. Błotniki,
fartuchy  przeciwbłotne Kontrola organoleptyczna. a) Brak, obluzowanie lub znaczące skorodowanie części.

Prawdopodobieństwo spowodowania obrażeń; grozi odpadnięciem. X

X
b) Fartuchy  przeciwbłotne zbyt blisko opony/koła.

Błotnik zbyt blisko opony/koła. X

X
c) Niezgodność z wymaganiami określonymi w rozporządzeniu
o warunkach technicznych.

Niewystarczająca osłona całej szerokości opony. X

X
6.2.11. Podpórka centralna, podpórka boczna w pojeździe dwukołowym Kontrola organoleptyczna. a) Brak, obluzowanie lub znaczące skorodowanie części. X
b) Niezgodna z zasadami techniki zmiana konstrukcyjna.  X
c) Ryzyko rozłożenia, podczas gdy pojazd jest w ruchu. X 6.2.12. Uchwyty 
i podnóżki Kontrola organoleptyczna. a) Brak, obluzowanie lub znaczące skorodowanie części. X
b) Niezgodna z zasadami techniki zmiana konstrukcyjna. X
6.2.13. Wyjście
bezpieczeństwa Kontrola organoleptyczna. Brak wyjść bezpieczeństwa, niewłaściwie urządzone, za mała ich liczba lub brak oznakowania. X
6.3. Wymiary 
zewnę trzne,
oznakowanie Pomiary wymiarów zewnętrznych (pomiary tylko w uzasadnionych 
przypadkach). a) Niezgodne z przepisami szerokość, wysokość lub długość pojazdu. X
b) Brak oznakowania pojazdu wolno poruszającego się, długiego
i ciężkiego lub oznakowanie niezgodne z przepisami rozporządzenia o warunkach technicznych. X
6.4. Wózek boczny motocykla Kontrola organoleptyczna. Wózek motocykla umieszczony po lewej stronie. X
6.5. Urządzenia techniczne podlegające
organom dozoru  technicznego  stanowiące
wyposażenie pojazdu Sprawdzenie dokumentów
wykonywane jest przed 
przystąpieniem do badania
technicznego pojazdu. Brak ważnego w dniu badania technicznego dokumentu stwierdzającego sprawność urządzenia technicznego , wydanego przez właściwy organ dozoru technicznego. X
7. INNE WYPOSAŻENIE
7.1. Pasy bezpieczeństwa, zapięcia pasów i inne urządzenia bezpieczeństwa
7.1.1. Pewność
moco wania pasów
i zapięć Kontrola organoleptyczna. a) Znacznie uszkodzony punkt kotwiczenia pasów bezpieczeństwa.

Wpływ na stabilność. X

X b) Obluzowane punkty kotwiczenia pasów bezpieczeństwa. X
7.1.2. Stan ogólny pasów i zapięć Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. a) Brak obowiązkowego pasa bezpie czeństwa lub pas niezamontowany .
X

b) Uszkodzenie pasów bezpieczeństwa.

Przecięcie lub oznaki rozciągnięcia pasa. X

X

Dziennik Ustaw  – 52 –  Poz. 141 c) Pas bezpieczeństwa niezgodny z wymaganiami rozporządzenia
o warunkach  technicznych. X

d) Uszkodzenie lub nieprawidłowe działanie zapięcia pasa
bezpieczeństwa. X
e) Uszkodzenie lub nieprawidłowe działanie zwijacza pasa bezpieczeństwa. X
f) Brak miejsc kotwiczenia pasów. X
g) Punkty kotwiczenia w miejscach  nieprzewidzianych przez  producenta pojazdu. X

h) Śruby mocujące bez oznaczenia cech wytrzymałościowych. X
i) Brak oznaczeń homologacyjnych pasów. X
j) Brak, uszkodzone lub zamontowane niezgodnie z wytycznymi  producenta urządzenie do regulacji siły napięcia pasów. X
k) Pirotechniczne napinacze pasów bezpieczeństwa wskazują na ich użycie (o ile występują). X

7.1.3. Ogranicznik  naprężenia pasów bezpie czeństwa Kontrola organoleptyczna lub  przy użyciu elektronicznego interfejsu pojazdu . a) Brak ogranicznika lub ogranicznik niezgodny z typem pojazdu. X
b) System wskazuje awarię za pośrednictwem elektronicznego interfejsu pojazdu.  X
7.1.4. Napinacze
wstępne pasów bezpieczeństwa Kontrola organoleptyczna lub  przy użyciu elektronicznego interfejsu pojazdu . a) Brak napinacza lub napinacz niezgodny z typem pojazdu. X
b) System wskazuje awarię za pośrednictwem elektronicznego interfejsu pojazdu.  X
7.1.5. Poduszki  powietrzne (jeśli zainstalowane
w pojeździe) Kontrola organoleptyczna lub  przy użyciu elektronicznego interfejsu pojazdu . a) Brak poduszek lub poduszki niezgodne z typem pojazdu. X
b) System wskazuje awarię za pośrednictwem elektronicznego interfejsu pojazdu.  X
c) Podus zka wyraźnie w sposób oczywisty nie działa. X
7.1.6. System  poduszki powietrznej  SRS Kontrola organoleptyczna  wskaźnika awarii układu lub przy użyciu elektronicznego interfejsu
pojazdu . a) Wskaźnik autodiagnostyki układu SRS wskazuje dowolny rodzaj awarii w układzie. X
b) System wskazuje awarię za pośrednictwem elektronicznego interfejsu pojazdu.  X
7.2. Gaśnica (jeżeli wymagana) Kontrola organoleptyczna . a) Brak gaśnicy. X
b) Gaśnica niezgodna z wymaganiami.

Jeżeli jest wymagana (n p. taksówki, autobusy, autokary itp.). X

X
7.3. Zamki 
i urządzenia przeciwwłamaniowe Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. a) Urządzenie uniemożliwiające uruchomienie pojazdu nie działa. X
b) Urządzenie jest uszkodzone.

Samoistne zamykanie lub blokowanie drzwi. X

X

Dziennik Ustaw  – 53 –  Poz. 141 7.4. Trójkąt ostrzegawczy , jeżeli wymagany  Kontrola organoleptyczna. a) Brak lub trójkąt niekompletny. X
b) Brak znaku homologacji. X
7.5. Apteczka pierw - szej pomocy (jeżeli wymagana) Kontrola organoleptyczna. Brak apteczki. X
7.6. Kliny (podpórki) zabezpieczające koła (jeżeli wymagane) Kontrola organoleptyczna. Brak lub w złym stanie technicznym. X
7.7. Sygnał
dźwiękowy Sprawdzeni a działania, ocen y tonu i poziomu d źwięku sygnału dokonuje się zgodnie ze szczegółowym sposobem  określonym w dziale III załącznika. a) Nie działa prawidłowo.

Nie działa w ogóle. X

X
b) Niepewne działanie przycisku sygnału. X

c) Sygnał niezgodny z wymaganiami określonymi w rozporządzeniu o warunkach technicznych.

Emitowany dźwięk można pomylić z ostrzegawczymi sygnałami dźwiękowymi przewidzianymi dla pojazdów uprzywilejowanych. X

X
7.8. Prędkościomierz Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania w czasie jazdy lub za pomocą przyrządów elektronicznych. a) Zamontowany nieprawidłowo.

Brak (jeżeli jest wymagany). X

X
b) Nie działa prawidłowo.

Nie działa w ogóle. X

X
c) Brak wystarczającego podświetlenia.

Całkowity brak podświetlenia. X

X
d) Brak wyskalowania prędkościomierza w km/h albo jednocześnie w km/h i mph. X
e) Prędkościomierz umieszczony poza polem widzenia kierowcy. X
7.9. Tachograf  (jeżeli jest zamontowany/  wymagany)  1. Sprawdzenie, czy jest  zainstalowany tachograf  – o ile jest to możliwe.
2. Sprawdzenie, czy nie zostały naruszone plomby lub inne środki zabezpieczające przed nieuprawnioną manipulacją – o ile jest to możliwe. a) Zamontowany niezgodnie z wymaganiami. X
b) Nie działa. X
c) Brak plomb lub plomby  uszkodzone. X
d) Brak tabliczki kalibracyjnej (lub legalizacyjnej), dane nieczytelne  lub kalibracja (legalizacja) nieważna. X
e) Wyraźne oznaki manipulacji lub ingerencji przez osoby  niepowołane.
X
f) Rozmiar opon niezgodny z parametrami kalibracji.  X

Dziennik Ustaw  – 54 –  Poz. 141 7.10. Ogranicznik
prędkości (jeżeli jest zamontowany/  wymagany) 1. Sprawdzenie, czy zainstalowany jest ogranicznik  prędkości – o ile jest to możliwe.
2. Sprawdzenie ważności tabliczki ogranicznika  prędkości2) –
o ile występuje.
3. Sprawdzenie, czy ogranicznik  prędkości uniemożliwia przekroczenie określonych wartości prędkości – o ile jest to  możliwe.
4. Sprawdzenie, czy na ograniczniku prędkości nie zostały naruszone plomby lub inne środki zabezpieczające przed nieuprawnioną manipulacją –
o ile jest to możliwe. a) Ogranicznik zamontowany niezgodnie z wymaganiami ustawy  – Prawo o ruchu drogowym. X

b) Ogranicznik wyraźnie nie działa. X
c) Ustawiono za dużą prędkość graniczną (jeżeli jest sprawdzan a). X
d) Brak plomb lub plomby uszkodzone. X
e) Brak ważnej tabliczki kalibracyjnej2), tabliczka nieczytelna. X
f) Rozmiar opon niezgodny z parametrami kalibracji. X
g) Brak ogranicznika prędkości – jeżeli jest wymagany. X
7.11. Drogomierz,
jeżeli występuje

Kontrola organoleptyczna lub  przy użyciu elektronicznego interfejsu pojazdu . a) Wyraźne oznaki manipulacji drogomierzem w celu zmniejszenia  wskazania przebiegu pojazdu i przedstawienie niewłaściwego wskazania przebiegu pojazdu. X
b) Nie działa. X
7.12. Elektroniczny
system stabilizacji  (ESC), jeżeli jest zamontowany/  wymagany Kontrola organoleptyczna lub  przy użyciu elektronicznego interfejsu pojazdu . a) Brak lub uszkodzenie czujników prędkości obrotowej kół. X
b) Uszkodzenie przewodów instalacji elektrycznej. X
c) Brak lub uszkodzenie innych elementów. X
d) Uszkodzenie lub nieprawidłowe działanie przełącznika. X
e) Wskaźnik samodiagnostyki układu ESC wskazuje dowolny rodzaj awarii w układzie. X
f) System wskazuje awarię za pośrednictwem elektronicznego interfejsu pojazdu.  X
7.13. System eCall (jeżeli jest zamontowany /wymagany)
7.13.1. Montaż
i konfiguracja Kontrola  organoleptyczna . W przypadku gdy umożliwia
to charakterystyka  techniczna pojazdu i są dostępne niezbędne dane , kontrola  uzupełniona przy użyciu elektronicznego  interfejsu pojazdu –
o ile jest to możliwe. a) Brak systemu lub jego elementu.  X
b) Nieprawidłowa wersja oprogramowania. X
c) Nieprawidłowe kodowanie systemu. X

Dziennik Ustaw  – 55 –  Poz. 141 7.13.2. Stan Kontrola organoleptyczna.  W przypadku gdy  umożliwia to charakterystyka techniczna  pojazdu i są dostępne niezbędne dane, kontrola uzupełniona przy użyciu elektronicznego interfejsu  pojazdu – o ile jest to  możliwe. a) Uszkodzenie systemu lub jego elementów. X
b) Wskaźnik awarii systemu eCall wskazuje dowolny rodzaj awarii w systemie.  X
c) Awaria elektronicznego modułu sterującego systemu eCall. X
d) Awaria urządzenia komunikacyjnego w sieci telefonii ruchomej. X
e) Awaria sygnału GPS. X
f) Niepodłączone elementy audio. X
g) Źródło zasilania ni epodłączone lub niewystarczająco naładowane. X
h) System wskazuje awarię za pośrednictwem elektronicznego interfejsu pojazdu.  X
7.13.3. Działanie Kontrola organoleptyczna.  W przypadku gdy umożliwia to charakterystyka  techniczna pojazdu i są dostępne niezbędne dane, kontrola uzupełniona przy użyciu elektronicznego  interfejsu pojazdu – o ile jest to możliwe. a) Nieprawidłowy minimalny zestaw danych (MSD). X
b) Elementy audio nie działają prawidłowo. X
8. UCIĄŻLIWOŚĆ
8.1. Hałas
8.1.1. Układ tłumienia hałasu Ocena subiektywna (jeżeli
w ocenie diagnosty hałas jest na granicy dopuszczalności, powinien wykonać statyczny pomiar hałasu emitowanego
przez stojący pojazd za pomocą miernika poziomu dźwięku).
Oceny i pomiaru hałasu zewnętrznego na postoju dokonuje się zgodnie ze szczegółowy m sposobem  określonym w dziale III załącznika. a) Poziom hałasu przekracza wartości określone w rozporządzeniu
o warunkach technicznych . X

b) Obluzowanie, uszkodzenie, niewłaściwe mocowanie, brak lub
wyraźna przeróbka dowolnej części układu tłumienia hałasu
w stopniu mającym niek orzystny wpływ na poziom hałasu.

Bardzo poważne ryzyko odpadnięcia.
X

X 8.2. Emisja spalin
8.2.1. Emisja spalin z silników z zapłonem iskrowym
8.2.1.1.  Urządzenia do redukcji emisji  spalin Kontrola organoleptyczna.
a) Brak  fabrycznie montowanego urządzenia do redukcji emisji spalin, przeróbka urządzenia lub wyraźne nieprawidłowe działanie. X

b) Nieszczelności mogące mieć wpływ na pomiary emisji spalin. X

Dziennik Ustaw  – 56 –  Poz. 141 8.2.1.2. Emisja  zanie czyszczeń gazowych

1. W odniesieniu do pojazdów
   klas emisji Euro 5 i Euro  V: pomiar z użyciem analizatora spalin zgodnie ze sposobem  określonym w dziale IV załącznika i odczyt zapisów
   systemu OBD. 
   W odniesieniu do pojazdów od klas emisji Euro 6 i Euro VI:   pomiar z użyciem analizatora spalin zgodnie ze sposobem  określonym w dziale IV załącznika i odczyt zapisów systemu OBD zgodnie 
   z zaleceniami producenta. 
2. Pomiar z użyciem analizatora spalin, a w przypadku pojazdów wyposażonych w odpowiednie pokładowe układy diagnostyczne (OBD), zamiast pomiaru emisji,  prawidłowe działanie urządzenia redukującego emisję spalin można sprawdzić przez odpowiedni odczyt z urządzenia OBD, przy jednoczesnym sprawdzeni u prawidłowego działania układu OBD, przy silniku pracującym na biegu jałowym i zgodnie
   z zaleceniami producenta  dotyczącymi kondycjonowania.
3. Pomiaru emisji zanieczyszczeń gazowych dokonuje się zgodnie ze szczegółowym sposobem określonym w dziale IV załącznika.
   Pomiary nie mają zastosowania do silników dw usuwowych. a) Emisja zanieczyszczeń gazowych przekracza poziom dopuszczalny określony przez producenta. X

b) Jeżeli informacje te nie są dostępne, emisja CO przekracza: 
− w przypadku pojazdów niewyposażonych w zaawansowa ny
układ kontroli emisji  spalin:
− − 4,5% lub   
− − 3,5%,
w zależności od daty pierwszej rejestracji bądź pierwsze go dopuszczenia do ruchu i obowiązujących wymogów , − w przypadku pojazdów wyposażonych w zaawansowany układ kontroli emisji  spalin: 
− − pomi ar na biegu jałowym 0,5 %,
− − pomiar przy podwyższonej prędkości obrotowej biegu jałowego: 0,3 %, lub − − pomi ar na biegu jałowym 0,3%,
− − pomiar przy podwyższonej prędkości obrotowej biegu jałowego: 0,2 %,
w zależności od daty pierwszej rejestracji bądź pierwsze go
dopuszczenia do ruchu i obowiązujących wymogów . X
c) Współczynnik lambda poza zakresem 1 ± 0,03 lub brak zgodności ze specyfikacją producenta . X
d) Odczyt z OBD wskazuje poważną awarię . X
  

Dziennik Ustaw  – 57 –  Poz. 141 8.2.2. Emisja spalin z silników z zapłonem samoczynnym
8.2.2.1 . Urządzenia do redukcji emisji  spalin Kontrola organoleptyczna. a) Brak fabrycznie montowanego urządzenia do redukcji emisji spalin  lub wyraźnie nieprawidłowe działanie urządzenia. X

b) Nieszczelności mogące mieć wpływ na pomiary emisji spalin. X
c) Wskaźnik awarii układu niezgodny z prawidłową sekwencją. X
d) Niewystarczająca ilość odczynnika, jeżeli pojazd jest  w niego wyposażony. X
8.2.2.2. Zadymienie  spalin

Nie stosuje się do pojazdów po raz pierwszy zarejestrowanych lub  dopuszczonych do  ruchu przed  dniem
1 stycznia 1980 r . Pomiaru emisji zanieczyszczeń gazowych dokonuje się zgodnie ze szczegółowym sposobem  określonym w dziale IV załącznika.

a) Poziom zadymienia spalin przekracza wartość umieszczoną na tabliczce znamionowej pojazdu.  X

b) W przypadku braku określenia poziomu zadymienia spalin na tabliczce znamionowej przekracza odpowiednią wartość określoną w rozporządzeniu o warunkach technicznych. X
8.2.2.2.1. Ocena  układów ograniczających emisję za pomocą odczytu OBD W odniesieniu do pojazdów
o poziomie emisji Euro 4, 5 
i Euro 6 odczyt zapisów systemu OBD . System OBD wykazuje kody usterek związane z emisją. X
8.3. Inne pozycje związane z ochroną środowiska
8.3.1. Wycieki  płynów Kontrola organoleptyczna. Każdy nadmierny wyciek płynu, innego niż woda, który może zagrażać środowisku lub stwarzać zagrożenie dla bezpieczeństwa innych użytkowników drogi.

Stałe powstawanie kropli, które stanowi poważne ryzyko dla środowiska lub bezpieczeństwa. X

X 9. WARUNKI DODATKOWE DOTYCZĄCE POJAZDÓW KATEGORII M 2 I M 3 DO PRZEWOZU OSÓB ORAZ TROLEJBUSU
9.1. Drzwi
9.1.1. Drzwi  wejściowe
i wyjściowe Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. a) Nieprawidłowe działanie. X
b) Zły stan techniczny.

Prawdopodobieństwo spowodowania obrażeń. X

X
c) Uszkodzenie awaryjnego otwierania drzwi. X
d) Uszkodzenie urządzeń do zdalnego sterowania drzwi lub urządzeń ostrzegawczych. X

Dziennik Ustaw  – 58 –  Poz. 141 e) Rozwiązanie techniczne niezgodne z wymaganiami rozporządzenia o warunkach technicznych.

Niewystarczająca szerokość drzwi. X

X
f) Brak co najmniej dwojga drzwi autobusie regularnej komunikacji  miejskiej lub publicznej. X
g) Brak gaśnicy. X
9.1.2. Wyjścia awaryjne Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania (w miarę możliwości). a) Nieprawidłowe działanie. X
b) Nieczytelne znaki wyjścia awaryjnego.

Brak znaków wyjścia awaryjnego. X

X
c) Brak młotka do wybicia szyby lub ekwiwalentnej metody jej usunięcia. X
d) Niezgodność z wymaganiami rozporządzenia o warunkach technicznych.

Niewystarczająca szerokość lub zablokowany dostęp. X

X
e) Brak wyjść awaryjnych, niewłaściwie urządzone, za mała ich liczba. X
9.2. Odmgławianie
i odmrażanie szyb Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. a) Nieprawidłowe działanie.

Wpływ na bezpieczne działanie pojazdu. X

X
b) Przedostawanie się toksycznych gazów lub spalin do wnętrza przedziału kierowcy lub przedziału pasażerskiego.

Zagrożenie zdrowia osób znajdujących się w pojeździe. X

X c) Uszkodzenie układu odmrażania szyb (jeżeli jest wymagany). X
9.3. Wentylacja
i ogrzewanie Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. a) Brak lub nieprawidłowe działanie.

Zagrożenie zdrowia osób znajdujących się w pojeździe. X

X

b) Przedostawanie się toksycznych gazów lub spalin do wnętrza przedziału kierowcy lub przedziału pasażerskiego.

Zagrożenie zdrowia osób znajdujących się w pojeździe. X

X c) Brak zabezpieczenia rozgrzanych elementów przed bezpośrednim kontaktem z  pasażerem pojazdu. X

Dziennik Ustaw  – 59 –  Poz. 141 9.4. Siedzenia
9.4.1. Siedzenia pasażerów (w tym siedzenia dla personelu pomocniczego) Kontrola organoleptyczna. a) Siedzenia składane (jeżeli są dozwolone) nie działają prawidłowo.

Siedzenia blokują wyjście awaryjne. X

X
b) Niepewne mocowanie lub uszkodzenie siedzeń. X
c) Niezgodność z wymaganiami rozporządzenia o warunkach technicznych. X
9.4.2. Siedzenie  kierowcy  (dodatkowe  wymogi) Kontrola organoleptyczna.  a) Uszkodzenie urządzeń specjalnych, n a przykład osłon przeciwsłonecznych.

Zakłócone pole widzenia. X

X
b) Urządzenia chroniące kierowcę niepewnie zamocowane.

Prawdopodobieństwo spowodowania obrażeń. X

X
9.5. Oświetlenie wewnętrzne
i urządzenia do wyświetlania celu podróży Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. Urządzenie uszkodzone lub nieprawidłowe działanie.

Nie działa w ogóle. X

X
9.6. Przejścia,
miejsca dla  pasażerów stojących Kontrola organoleptyczna. a) Niepewne zamocowanie podłogi.

Wpływ na stabilność. X

X b) Uszkodzone poręcze lub uchwyty.

Niepewne lub niemożliwe użycie poręczy lub uchwytów. X

X
c) Niezgodność z wymaganiami rozporządzenia o warunkach technicznych.

Niewystarczająca szerokość lub przestrzeń. X

X
9.7. Schody 
i stopnie Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania (w miarę możliwości). a) Zły stan techniczny.

Uszkodzone. 

W stopniu wpływającym na stabilność. X

X

X b) Nieprawidłowe działanie stopni chowanych. X
c) Niezgodność z wymaganiami rozporządzenia o warunkach technicznych.

Niewystarczająca szerokość lub przekroczona dozwolona wysokość. X

X

Dziennik Ustaw  – 60 –  Poz. 141 9.8. System komuni - kacji z pasażerami Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. System uszkodzony.

Nie działa w ogóle. X

X
9.9. Tablice  informacyjne

Kontrola organoleptyczna. a) Brak tablic kierunkowych (dot.  autobusu regularnej komunikacji
publicznej), tablice błędne lub nieczytelne. X

b) Niezgodność z wymaganiami rozporządzenia o warunkach technicznych.

Nieprawdziwe informacje.  X

X
c) Brak gaśnic, zasłony za miejscem kierowcy, apteczki, koła zapasowego. X
d) Brak napisu wskazującego dopuszczalną liczbę miejsc do siedzenia i do stania albo napis jest nieczytelny. X
e) Siedzenia nie odpowiadają wymaganiom przepisów rozporządzenia o warunkach technicznych. X
f) Brak pasów bezpieczeństwa na siedzeniach skierowanych do przodu – o ile dotyczy. X

g) Brak miejsc do umieszczenia tablic kierunkowych w autobusie  regularnej komunikacji  publicznej. X

9.10. Wymogi dotyczące przewozu dzieci (autobus szkolny)
9.10.1. Drzwi Kontrola organoleptyczna. Zabezpieczenie drzwi niezgodne z rozporządzeniem o warunkach technicznych. X
9.10.2.
Oznakowanie,  wyposażenie. 1. Kontrola  organoleptyczna.
Sprawdzenie działania . 2. Porównanie oznakowania
i wyposażenia pojazdu
z wymaganiami określonymi
w rozporządzeniu o warunkach
technicznych.
a) Brak wyposażenia sygnalizacyjnego lub specjalnego. X
b) Siedzenia nie spełniają dodatkowych wymagań. X
c) Brak miejsca do umieszczenia tablicy informacyjnej. X
d) Brak lub niedziałający sygnał akustyczny cofania. X
e) Brak lub niedziałające urządzenie zapobiegające przed ruszeniem pojazdu z otwartymi drzwiami. X
f) Okna umożliwiają wychylenie się na zewnątrz. X
g) Brak oznakowanej przestrzeni dla pasażera niepełnosprawnego na wózku inwalidzkim. X
9.11. Warunki dotyczące przewozu osób niepełnosprawnych
9.11.1. Drzwi, rampy  i podnośniki Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania. a) Nieprawidłowe działanie.

Wpływ na bezpieczne działanie. X

X
b) Zły stan techniczny.

Wpływ na stabilność. Prawdopodobieństwo spowodowania obrażeń. X

X

Dziennik Ustaw  – 61 –  Poz. 141 c) Uszkodzenie urządzeń sterujących.

Wpływ na bezpieczne działanie. X

X
d) Uszkodzenie urządzeń ostrzegawczych.

Nie działają w ogóle. X

X
9.11.2. Urządzenia zabezpieczające dla wózków
inwalidzkich

Kontrola organoleptyczna 
i sprawdzenie działania, w miarę możliwości. a) Nieprawidłowe działanie.

Wpływ na bezpieczne działanie. X

X
b) Zły stan techniczny.

Wpływ na stabilność. Prawdopodobieństwo spowodowania obrażeń. X

X
c) Uszkodzenie urządzeń sterujących.

Wpływ na bezpieczne działanie. X

X
9.11.3. Wyposażenie sygnalizacyjne 
i specjalne Kontrola organoleptyczna. Brak wyposażenia sygnalizacyjnego lub specjalnego lub wyposażenie niezgodne z wymaganiami określonymi w rozporządzeniu o warunkach technicznych. X
10. POZOSTAŁE WARUNKI DODATKOWE
10.1. Pojazd  przeznaczony do wykonywania
czynności na drodze
oraz inne pojazdy, na które ze względu na bezpieczeństwo ruchu  należy zwracać szczególną uwagę Kontrola organoleptyczna . a) Brak lub niedziałający błyskowy sygnał świetlny barwy żółtej samochodowej. X

b) Brak oznakowania  pojazdu pomocy drogowej. X
c) Brak oznakowania części wystających poza obrys lub ich oświetlenia (jeżeli jest wymagane). X

10.2. Samochód ciężarowy, przyczepa ciężarowa
rolnicza, przystosowane do
przewozu osób Kontrola organoleptyczna . a) Brak stopni  lub drabinki. X
b) Brak oświetlenia wnętrza. X
c) Brak okienka służącego do oświetlania i do przewietrzania. X
d) Ławki o nieodpowiednich wymiarach lub niewłaściwie rozmieszczone. X
e) Brak lub niedziałające urządzenia sygnalizacyjne zapewniające łączność z kierowcą. X

f) Brak koła zapasowego, apteczki, gaśnic. X
g) Brak oznakowania pojazdu. X

Dziennik Ustaw  – 62 –  Poz. 141 10.3. Ciągnik rolniczy wchodzący w skład kolejki turystycznej Kontrola organoleptyczna . a) Brak ograniczenia prędkości konstrukcyjnej do 25 km/h . X
b) Niespełnienie wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 66 ust. 5a ustawy.
X
10.4. Pojazd  wolnobieżny, przyczepa,
wchodzące w skład kolejki turystycznej  Kontrola organoleptyczna 
i pomiary. Niespełnienie wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie  art. 66 ust. 5a ustawy. X
10.5. Pojazd  przystosowany do zasilania gazem

Oględziny zewnętrzne instalacji na wolnym powietrzu. Kontrola  szczelności za pomocą urządzeń lub roztworu wodnego mydła. Kontrolę instalacji zasilania gazem przeprowadza się zgodnie ze szczegółowym sposobem określonym w dziale V załącznika.
Uwaga:  Jakiekolwiek badania techniczne  pojazdu na stanowisku  kontrolnym z nieszczelną instalacją zasilania gazem są zabronione. a) Brak dokumentu wydanego przez Transportowy Dozór Techniczny i tabliczki znamionowej na zbiornik lub butlę, potwierdzających jego sprawność.

X

b) Brak spełnienia co najmniej jednego z wymagań określonych
w dziale V załącznika.
X

c) Wartość emisji zanieczyszczeń gazowych spalin (zadymienia) , zmierzona zgodnie ze szczegółowym sposobem określonym
w dziale IV załącznika, nie może przekraczać dopuszczalnego dla danego pojazdu poziomu, zarówno przy zasilaniu gazem, jak
i paliwem bazowym.

X

d) Brak odpowiedniej adnotacji w dowodzie rejestracyjnym lub  odpowiadającym mu dokumencie. X
10.6. Pojazd  samochodowy 
o dopuszczalnej masie  całkowitej powyżej
3,5 tony, przystosowany do ciągnięcia przyczepy Kontrola organoleptyczna. a) Nieprawidłowy montaż. X
b) Brak tabliczki znamionowej. X
c) Brak oznaczenia potwierdzającego spełnienie wymagań homologacyjnych. X

*) Skróty UD, UP oraz UN oznaczają:
UD – usterka drobna,
UP – usterka poważna,
UN – usterka niebezpieczna.
**) „Niebezpieczna przeróbka” oznacza przeróbkę mającą niekorzystny wpływ na bezpieczeństwo pojazdu na drodze lub mającą nieproporc jonalnie niekorzystny  wpływ na środowisko.

Dziennik Ustaw  – 63 –  Poz. 141

1. Dotyczą stanu technicznego pojazdu i jego zdatności do ruchu drogowego, jednak ich kon trola nie jest niezbędna w ramach badania zdatności do ruchu drogowego .
2. Za ważną tabliczkę ogranicznika prędkości uznaje się tabliczkę/naklejkę zamieszczoną przez producenta pojazdu lub jego upoważ nionego przedstawiciela
   zgodnie z regulaminem EKG ONZ  nr 89.

UWAGI:

1. Kontrolę organoleptyczną przeprowadza się bez demontażu zespołów i części pojazdu ustawionego na kanale lub podniesionego za pomocą podnośnika na stanowisku kontrolnym.

2. Wykaz czynności oraz metody i kryteria oceny stanu technicznego pojazdów nie wyczerpują wszystkich możliwych przypadków niesprawności.

Dział Ia
Zakres okresowego badania technicznego pojazdu konstrukcyjnie przystosowanego do ruchu lewostronnego, z kierownicą umieszczoną po prawej stronie pojazdu, o którym mowa w § 2 ust. 2a rozporządzenia

§ 1. Okresowe badanie techniczne, o którym mowa w art. 8 1 ust. 3 ustawy, dla pojazdu konstrukcyjnie przystosowanego do ruchu lewostronnego, z kierownicą umieszczoną po prawej stronie pojazdu, obejmuje ocenę stanu technicznego tego pojazdu dokonaną zgodnie z tabelą działu I w zakresie:

1. identyfikacji pojazdu  – należy wykonać zgodnie z pkt 0;

2. widoczności – należ y wykonać zgodnie z pkt 3.1. –3.3.;

3. świateł drogowych i mijania – należy wykonać zgodnie z pkt 4.1.;

4. światła(-teł) przeciwmgłowego tylnego – należy wykon ać zgodnie z pkt 4.5.1., 4.5.3. –4.5.4.;

5. prędkościomierza – należy wykonać zgodnie z pkt 7.8.

Dział II

Szczegółowy sposób badania skuteczności i równomierności działania hamulców podczas przeprowadzania badania technicznego pojazdu

Przepisy ogólne

§ 1. 1. Dział określa szczegółowy sposób badania skuteczności i równomierności hamowania pojazdów samochodowych, ciągników rolniczych , pojazdów wolnobieżnych wchodzących w skład kolejki turystycznej, motorowerów oraz przyczep, zwanych dalej „pojazdami”.
2. Dział stosuje się do badania skuteczności i równomierności hamowania układów hamulca roboczego, awaryjnego lub postojowego.
3. W pojazdach, w których przy uszkodzonym hamulcu roboczym uzyskuje się skuteczność hamowan ia wymaganą dla hamulca awaryjnego ( § 15 ust. 2 pkt 2  rozporządzenia o warunkach technicznych), nie wymaga się badania skuteczności hamulca awaryjnego.

Dziennik Ustaw  – 64 –  Poz. 141 4. Badania skuteczności i równomierności hamowania, z zastrzeżeniem ust. 5, dokonuje się przez pomiar sił hamowania na urządzeni u rolkowym lub płytowym
do kontroli hamulców. Pomiar sił hamowania pojazdów z napędem na wszystkie koła na urządzen iu rolkowym dopuszczalny jest, jeżeli zezwala na to producent pojazdu. W takim przypadku należy przestrzegać szczegółowych warunków pomiaru producenta pojazdu.
5. Dopuszcza się badanie skuteczności hamowania przez pomiar opóźnienia hamowania – w odniesieni u do pojazdów, których nie obejmuje zakres zastosowania urządzenia do kontroli hamulców lub których cechy konstrukcyjne uniemożliwiają przeprowadzenie badania zgodnie z ust. 4.
6. Szczegółowy s posób badania nie jest przeznaczony do wyznaczania rzeczywistego wskaźnika skuteczności hamowania pojazdu uczestniczącego w ruchu drogowym , z wyłączeniem metody pomiaru opóźnienia hamowania .

Pomiar sił hamowania

§ 2. 1. Pomiar sił hamowania hamulcem roboczym powinien odbywać się przy zachowaniu następujących warunków:

1. ciśnienie w ogumieniu nie może różnić się od nominalnego więcej niż o:
   a) ± 0,1 bara albo ± 0,01 MPa dla motocykla, motoroweru i samochod u osobowego,
   b) ± 0,2 bara albo ± 0,02 MPa dla pozostałych pojazdów;

2. hamowanie powinno być dokonywane tylko hamulcem badanym, przy czym sprzęgło silnika może być włączone, a w pojazdach wyposażo nych w urządzenie wspomagające układ hamulcowy si lnik może być uruchomiony;

3. pomiar sił hamowania powinien być dokonany na granicy blokady któregokolwiek koła, przy czym nacisk na pedał (dźwignię) hamul ca nie może
   przekraczać poniżej wskazanych parametrów określonych w daN:

Rodzaj pojazdu, kategoria  pojazdu Hamulec roboczy Hamulec awaryjny Hamulec postojowy
nożny ręczny nożny ręczny nożny ręczny
L1e, L3e 35 20 – – – – L2e, L4e, L5e, L6e, L7e 35 20 – – 50 40 Motocykl i motorower1) 40 40 – – – – Samochód osobowy, M 1 50 20 50 40 50 40 Ciągnik rolniczy, pojazd wolnobieżny 60 40 60 40 60 40 Pozostałe rodzaje, M 2, M3, N 1, N2, N 3, O 2, O3, O4 70 20 70 60 70 60

Uwaga: Dla przyczep z hamulcem najazdowym dopuszczalny nacisk na urządzenie st erujące nie może przekraczać 10 % wartości liczbowej dopuszczalnej masy  całkowitej badanej przyczepy. Nacisk należy wywierać za pomocą przyrządu do wymuszania kontrolowanego nacisku na mechanizm st erowania hamulcem  najazdowym przyczepy.

  

1. O ile dane nie zostały ustalone na podstawie dowodu rejestracyjnego pojazdu (pozw olenia czasowego), świadectwa zgodności WE, świadectwa zgodności, wyciągu ze świadectwa homologacji typu pojazdu, odpisu decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji typu pojazdu, dopuszczenia jednostkowego  pojazdu,  decyzji 
   o uznaniu dopuszczenia jednostkowego pojazdu, świadectwa dopuszcze nia indywidualnego WE pojazdu. 

Dziennik Ustaw  – 65 –  Poz. 141 4) pomiar sił hamowania jednej osi powinien być dokonany równocześnie na k ołach jednej i drugiej strony tej osi; nie dotyczy pojazdów z nierozłączalnym napędem wszystkich kół, dla których pomiar wykonuje się osobno dla każdego koła przy przeciwnym kierunku obrotów kół tej samej osi;
5) podczas pomiaru siły hamowania na każdej osi p owinien być również zmierzony nacisk na pedał (dźwignię) hamulca, na urządzenie sterujące przyczepy lub zmierzone ciśnienie w siłownikach pneumatycznego układu hamulcowego, stosowane podczas pomiaru; dla pojazdów silnikowych o do puszczalnej masie  całkow itej do 3,5 t dopuszcza się nie zmierzenie nacisku na pedał (dźwignię) hamulca w przypadku, kiedy urządzenie wspomagające układ hamulcowy jest sprawne , a wskaźnik skuteczności hamowania określony na podstawie sił hamowania uzyskanych ze wszystkich kół spełnia warunek , o którym mowa w § 4 ust. 3; dopuszcza się nie zmierzenie ciśnienia w siłownikach pneumatycznych układu hamulcowego , kiedy wskaźnik skuteczn ości hamowania określony na podstawie sił hamowan ia uzyskanych ze wszystkich kół spełnia warunek, o którym mowa w § 4 ust . 3; 6) jest wskazane, aby podczas przeprowadzania pomiarów osie pojazdu były obciążone, lecz nie więcej niż maksymalny nacisk określ ony dla danego typu pojazdu;  w przypadku pomiarów pojazdu nieobciążonego należy ściśle przestrzegać zasad ekstrapolacji wymienionych w § 4 ust. 2;
7) w przypadku pomiarów skuteczności hamowania pojazdów wyposażonych w urządzenie sterujące działaniem hamulców poszczególnych k ół lub osi
(regulator siły hamowania, urządzenia przeciwblokujące itp.) należy to działanie uwzględnić.
2. Siła hamowania jednej o si jest sumą sił hamowania poszczególnych kół, zmierzonych równocześnie na granicy blokady któregokolwiek koła.
3. Siła hamowania hamulcem roboczym jest sumą sił hamowania zmierzonych na wszystkich osiach hamowanych hamulcem roboczym.
4. Pomiar sił hamowania hamulcem awaryjnym powinien odbywać się przy zachowaniu następujących warunków:

1. określonych w ust. 1 pkt 1, 2, 6 i 7;
2. pomiaru sił na urządzeniu rolkowym należy dokonać równocześnie na kołach jednej i drugiej strony tej osi.

5. Siła hamowania hamu lca awaryjnego jest sumą maksymalnych sił hamowania zmierzonych na wszystkich kołach hamowanych hamulcem awaryjnym.
6. Pomiar sił hamowania hamulcem postojowym powinien odbywać się przy zachowaniu warunków określonych w ust. 4 oddzielnie dla ka żdego koła.
7. Siła hamowania hamulca postojowego jest sumą maksymalnych sił hamowania zmierzonych na wszystkich kołach hamowanych tym hamul cem.
8. Pomiar skuteczności działania hamulca postojowego elektrycznego (EPB) powinien umożliwiać pomiar maksymalnej siły hamowa nia uzyskiwanej w trakcie  działania systemu.

Pomiar opóźnienia hamowania

§ 3. 1. Pomiar opóźnienia hamowania pojazdu hamulcem roboczym, awaryjnym i postojowym powinien być dokonywany z zachowaniem następują cych warunków:

1. badanie można przeprowadzać tylko na takim odcinku drogi, na którym nie spowoduje to zagrożenia bezpieczeństwa ruchu drogowego (np. przez nagłe zahamowanie pojazdu);
2. powinny być spełnione warunki określone w § 2 ust. 1 pkt 1 –3;
3. pojazd powinien być równomiernie obciążony ładunkiem o masie równej jego dopuszczalnej ładowności; dopuszcza się badanie samochodów osobowych
   i motocykli tylko z kierowcą; zabrania się badania autobusów i trolejbusów na drodze publicznej, chyba że zamiast pasażerów w pojeździe umieszczony będzie balast, odpowiadają cy pod względem masy i rozmieszczenia nośności danego pojazdu;
4. droga na odcinku wybranym do wykonywania pomiaru powinna być pozioma, o nawierzchni twardej (bitumicznej, betonowej), równej, suchej i czystej;
5. podczas pomiaru pojazd powinien prowadzić kierowca badanego pojazdu lub pracownik upoważniony do dokonywania badań technicznych;
6. kierujący pojazdem powinien hamować tylko hamulcem badanym, przy czym sprzęgło może być włączone;
7. pomiaru należy dokonywać przy prędkości początkowej około 30 km/h wedłu g wskazań prędkościomierza, a w odniesieniu do pojazdów nieosiągających tej prędkości – przy prędkości maksymalnej;
8. nie wymaga się hamowania aż do zatrzymania się pojazdu.

2. Pomiar opóźnienia hamowania powinien być dokonany za pomocą opóźnieniomierza wyce chowanego w m/s2 lub w % przyspieszenia ziemskiego, umocowanego  w badanym pojeździe w sposób wskazany przez producenta przyrządu.

Dziennik Ustaw  – 66 –  Poz. 141

Ocena skuteczności i równomierności hamowania

§ 4. 1. Skuteczność hamowania należy uznać za odpowiadającą wymaganiom, jeżeli:

1. wskaźnik skuteczności hamowania zmierzony (lub obliczeniowy hamulca roboczego ) na podstawie pomiaru sił hamowania lub wskaźnik skuteczności hamowania zmierzony na podstawie pomiaru  opóźnienia hamowania jest nie mniejszy niż określony odpowiednio w § 16 ust. 2, 4, 5 i 6 , § 51, § 53 ust. 4 pkt 2  rozporządzenia o warunkach technicznych lub
2. zmierzona (lub obliczeniowa) siła hamowania jest nie mniejsza niż wymagana, określona na podstawie danych technicznych pojazd u i na podstawie wymaganego wskaźnika skuteczności hamowania;
3. zmierzone siły h amowania kół po obu stronach osi pojazdu nie różnią się więcej niż o 30%, przyjmując za 100 % siłę większą (nie dotyczy hamulca postojowego);
4. zmierzone opóźnienie hamowania jest nie mniejsze od wymaganego, określonego na podstawie wskaźnika skuteczności ham owania oraz jeżeli nie nastąpiła zmiana położenia osi kierunku poruszania się pojazdu podczas hamowania o więcej niż 0,5 m względem kierunku początkowego (prz y niekorygowanym  kierownicą kierunku jazdy).

2. Wskaźnik skuteczności hamowania, określony na pods tawie zmierzonej siły hamowania, oblicza się według wzoru:

gdzie:
z – wskaźnik skuteczności hamowania (%) dla badanego rodzaju hamulca,
ΣT – siła hamowania uzyskana ze wszystkich kół (kN), odpowiednio dla hamulca roboczego, awaryjnego lub postojowego,
P – siła ciężkości (nacisk) od dopuszczalnej masy ca łkowitej badanego pojazdu (kN), przyjmując do obliczeń 1 kN = siła ciężkości 100 kg masy  (dla pojazdów członowych dopuszcza się przyjmowanie do obliczeń dopuszczalnego nacisku danej osi).

Dopuszczalną masę całkowitą pojazdu przyjmuje się na podstawie danych zawartych w dowodzie rejestracyjnym, tabliczce znamionowej albo innych wiarygodnych danych technicznych pojazdu lub oblicza się, sumując masę własną i dopuszczalną ładowność pojazdu; dla ciągników siodło wych dopuszczalną ładownością jest dopuszczalny nacisk na siodło ciągnika.
3. Jeżeli zmierzona siła hamowania hamulca roboczego lub obliczony na tej podstawie wskaźnik skuteczności hamowania nie osiąga w ymaganej wartości, należy ustalić obliczeniową maksy malną wartość siły hamowania (lub obliczeniowy wskaźnik skuteczności hamowania), mnożąc zmierzone siły hamowania poszczególny ch  kół przez stosunek maksymalnego dopuszczalnego nacisku na pedał (dźwignię) hamulca do nacisku wywieranego w czasie pomiaru lu b przez stosunek ciśnienia obliczeniowego w układzie hamulcowym do ciśnienia w siłownikach hamulcowych, zmierzonego w czasie pomiaru, na tej osi, według wzoru:

Dziennik Ustaw  – 67 –  Poz. 141 gdzie:

Tmin – minimalna wymagana siła hamulca roboczego (kN),
P – siła ciężkości od dopuszczalnej masy całkowitej badanego pojazdu (kN), przyjmując do obliczeń 1 kN = siła ciężkości 100 kg masy (dla pojazdów członowych dopuszcza się przyjmowanie do obliczeń dopuszczalnego nacisku danej osi),
zmin – wymagany wskaźnik sku teczności hamowania (%),
T* – obliczeniowa siła hamowania hamulca roboczego (kN),
z* – obliczeniowy wskaźnik skuteczności hamowania (%),
T – siła hamowania uzyskana ze wszystkich kół danej osi (kN),
i – kolejna badana oś pojazdu,
Pz – zmierzony nacisk na pedał (dźwignię) hamulca roboczego (daN)  lub zmierzone ciśnienie w siłownikach (daN lub MPa),
Pd – dopuszczalny nacisk na pedał (dźwignię) hamulca roboczego (daN)  według § 2 ust. 1 pkt 3 dla danego rodzaju pojazdu lub ciśnienie oblicze niowe (dolne  regulowane lub określone przez producenta pojazdu) pneumatycznego układu hamulcowego (daN lub MPa).

Uzyskaną w ten sposób obliczeniową siłę hamowania lub obliczeniowy wskaźnik skuteczności hamowania należy ponownie porównać z wartością wymaga ną dla danego rodzaju lub kategorii pojazdu.
Dla pojazdów członowych dopuszcza się określanie wskaźnika skuteczności hamowania (również obliczeniowego) pojedynczo dla każ dej osi przy zachowaniu  warunków wymienionych powyżej.
Powinien być spełniony warunek:
min* minlub T T TT   min* minlub z z zz  

4. Wskaźnik skuteczności hamowania określony na podstawie zmierzonego opóźnienia hamowania oblicza się według wzoru:

   100xgbz=

gdzie:
z – wskaźnik skuteczności hamowania (%),
b – zmierzone opóźnienie hamowania (m/s2), g – przyspieszenie ziemskie, którego wartość do obliczenia należy przyjmować 10 m/s2.

Powinien być spełniony warunek:

b ≥ bmin lub z ≥ z min

gdzie:
bmin – minimalne wymagane opóźnienie hamowania.

Dziennik Ustaw  – 68 –  Poz. 141 5. Minimalne wymagane opóźnienie hamowania oblicza się na podstawie wskaźnika skuteczności hamowania, dzieląc go przez 10, np. wskaźnik 50 oznacza, że wymagane opóźnienie hamowania wynosi minimum 5,0 m/s2. 6. Jeżeli zmierzona siła hamowania hamulca awaryjnego lub obliczony na tej podstawie wskaźnik skuteczności h amowania odniesion e do dopuszczalnej masy  całkowitej pojazdu nie osiągają wymaganej wartości, lecz w czasie hamowania wszystkie koła hamowane zostały zablokowane, nale ży uznać skuteczność hamowania za odpowiadającą wymaganiom.
7. Jeżeli zmierzona siła hamo wania hamulca postojowego lub obliczony na tej podstawie wskaźnik skuteczności hamowania odniesion e do dopuszczalnej masy  całkowitej pojazdu nie osiągają wymaganej wartości, lecz w czasie hamowania wszystkie koła hamowane zostały zablokowane, nale ży uznać skuteczność hamowania za odpowiadającą wymaganiom.
8. Na wniosek właściciela, posiadacza pojazdu wydaje się wydruk z urządzenia potwierdzający wyniki pomiarów lub podaje się je w zaświadczeniu określonym
w załączniku nr 3 do rozporządzenia. W takim przypa dku diagnosta wprowadza do urządzenia dane identyfikujące pojazd: numer rejestracyjny lub numer VIN lub numer nadwozia, podwozia lub ramy oraz zapisuje wyniki pomiarów w systemie urządzenia, o ile urządzeni e umożliwi a ich zapisanie.

Dział III Szczegółowy sposób oceny stanu technicznego układu wydechowego i pomiaru poziomu hałasu zewnętrznego podczas postoju pojazdu oraz sposób kontroli stanu  technicznego sygnału dźwiękowego podczas przeprowadzania badania technicznego pojazdu
I. Kontrola stanu technicznego układu wydechowego i poziomu hałasu zewnętrznego podczas postoju pojazdu
Zakres kontroli
§ 1. Pełny zakres kontroli obejmuje dwa etapy:

1. kontrolę organoleptyczną (I etap);
2. pomiar poziomu hałasu miernikiem poziomu dźwięku (II etap), przy czym przeprow adzenie II etapu jest uzależnione od wyników I etapu.
   Kontrola organoleptyczna  – I etap
   § 2. 1. Kontrola polega na organoleptycznych oględzinach układu wydechowego pojazdu i ocenie jego stanu technicznego.

2. Niedopuszczalne są:

1. wyraźnie zauważalne nieszczelności układu wydechowego;
2. niekompletność układu wydechowego;
3. uszkodzenia mechaniczne układu wydechowego mające wpływ na swobodny przepływ spalin ;
4. poziom hałasu wskazuje na możliwość przekroczenia wartości dopuszczalnych.

3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2, pojazd należy poddać II etapowi kontroli, tj. pomiarowi poziomu hałasu zewnętrznego na postoju.

Dziennik Ustaw  – 69 –  Poz. 141 Pomiar poziomu hałasu zewnętrznego miernikiem poziomu dźwięku – II etap
Ogólne warunki pomiaru
§ 3. Kontrola polega na pomiarze poziomu hałasu zewnętrznego miernikiem poziomu dźwięku na krzywej korekcyjnej A i dla stałej czas owej miernika F (Fast  – szybko).  Pomiar powinien być przeprowadzony, a wynik końcowy ustalony zgodnie z określonymi niżej warunkam i. Warunki atmosferyczne
§ 4. 1. Pomiaru hałasu zewnętrznego pojazdu nie powinno się dokonywać w warunkach atmosferycznych niekorzystnych w stopniu mogącym wp ływać na wynik pomiaru.
2. W celu ograniczenia szumów przepływu wiatru i ochrony przed kurzem i spalinami jest wskazane stosowanie osłony przeciwwietrznej mikrofonu.
Poziom hałasu otoczenia
§ 5. 1. Poziom hałasu otoczenia, przy uwzględnieniu wpływu wiatru i innych zakłóceń akustycznych na mikrofon, powinien być mniejszy c o najmniej o 10 dB 
od zmierzonego poziomu hałasu zewnętrznego wytwarzanego przez pojazd.
2. Poziom hałasu otoczenia powinien być zmierzony przed rozpoczęciem pomiarów i sprawdzony w czasie ich wykonywania przy wyłączo nym silniku.
Miejsce pomiarowe
§ 6. 1. Pomiary hałasu pojazdu należy wykonać na stanowisku zewnętrznym, spełniaj ącym wymagania określone w § 17 rozporządzenia Minis tra Transportu
i Budownictwa z dnia 10 lutego 2006 r. w sprawie szczegółowych wymagań w stosunku do stacji przeprowadzających badania tec hniczne pojazdów (Dz. U. poz. 275 ). 2. W czasie pomiaru w miejscu pomiarowym może przebywać tylko właściciel (kierowca) pojazdu i diagnosta prowadzący pomiar. Sposó b ich zachowania nie może
wpływać na wskazania miernika.
3. Odległość obrysu pojazdu oraz pr zyrządu pomiarowego od stałyc h przeszkód powinna być większa lub równa 3 m.
Przygotowanie pojazdu do badań
§ 7. 1. Pojazd podczas badania nie powinien być obciążony, z tym że motocykl (motorower) powinien być obciążony tylko kierującym.
2. Podczas badania  pojazd powinien być odłączony od przyczepy (naczepy); nie dotyczy to pojazdów nierozłączalnych.
3. Przed badaniem silnik pojazdu powinien być doprowadzony do normalnej temperatury pracy. Jeżeli układ chłodzenia pojazdu jest wyposażony w dmuchawę
o napędzi e włączanym samoczynnie, w czasie pomiarów układ ten powinien pracować normalnie. Jeżeli silnik o zapłonie samoczynnym pojazd u jest wyposażony w układ wzbogacania dawki paliwa, dźwignię tego układu należy ustawić w położeniu „bez obciążenia ”. 4. Badany  pojazd należy umieścić w środkowej części obszaru pomiarowego, zgodnie z rys. 1, z układem napędowym w pozycji neutralnej, wy łączonym sprzęgłem i włączonym hamulcem postojowym.

Dziennik Ustaw  – 70 –  Poz. 141 Ustawienie mikrofonu
§ 8. 1. Mikrofon powinien być ustawiony tak, aby:

1. jego wysokość nad powierzchnią obszaru pomiarowego była równa wysokości końcówki wylotu rury wydechowej pojazdu, jednak nie m niejsza niż 0,2 m;
2. był skierowany w stronę końcówki wylotu rury wydechowej i odległy od niej o 0,5±0,1 m;
3. oś jego maksymalnej czułości była równoległa do powierzchni obszaru pomiarowego i tworzyła kąt 45±10°, z płaszczyzną pionową przechodzącą przez o ś kierunku wylotu wydechu, zgodnie z rys. 1 i 2.

2. W przypadku układu wydechowego o dwu lub więcej wylotach umieszczonych w odleg łości mniejszej niż 0,3 m od siebie i połączonych z tym samym tłumikiem należy wykonać pomiar tylko przy ustawieniu mikrofonu w pobliżu końcówki wylotu znajdującego się bliżej zewnętrznej strony po jazdu (rys. 2a i b).
3. W przypadku pojazdu mającego układ wydechowy o dwu lub więcej wylotach umieszczonych w odległości większej niż 0,3 m od siebie należy wykonać pomiar oddzielnie dla każdego wylotu zgodnie z metodyką dotyczącą pojedynczego wylotu, a jako wynik pomiaru należy przyjąć największ ą wartość zmierzo nego poziomu  (rys. 2c i d).
4. W pojazdach o końcówce wylotu układu wydechowego skierowanej pionowo w górę mikrofon powinien być umieszczony na wysokości te go wylotu,
   w odległości 0,5±0,1 m od boku pojazdu, po tej stronie pojazdu, w której znajduje się ru ra wydechowa. Mikrofon należy skierować osią maksymalnej czułości pionowo w górę (rys. 2e).
5. Jeżeli końcówka wylotu układu wydechowego pojazdu znajduje się w miejscu uniemożliwiającym umieszczenie mikrofonu w odległośc i 0,5 m od niej ze względu na obecno ść przeszkód będących częściami pojazdu (np. koła, zbiornik paliwa itp.), mikrofon należy umieścić w odległości nie większej niż 0,5 m od zewnętrznej krawędzi obrysu pojazdu, znajdującej się najbliżej końcówki wydechu (rys. 2f).
   Wykonanie pomiarów

§ 9. 1. Pomiar polega na odczytaniu wartości poziomu hałasu w dB w krótkim okresie pracy silnika przy ustalonej prędkości obrotowej, odpowiadającej:

1. dla pojazdów kategorii M i N:
   a) o znamionowej prędkości obrotowej silnika ≤ 5000 min-1 – 75% prędkości obrotowej moc y maksymalnej , b) o znamionowej prędkości obrotowej silnika (5 000 min-1  7500 min-1) – prędkości obrotowej równej 3750 min-1, c) o znamionowej prędkości obrotowej silnika  7500 min-1 – 50% prędkości obrotowej mocy maksymalnej , d) w których nie można osiągnąć prędkości obrotowej podanej powyżej podczas postoju pojazdu ze względu na ograniczenia konstrukc yjne  –
   95% maksymalnej prędkości obrotowej rozwijanej przez silnik podczas postoju ,
2. dla pojazdów kategorii L:
   a) o znamionowej prędko ści obrotowej silnika ≤ 5000 min-1 – 75% prędkości obrotowej mocy maksymalnej , b) o znamionowej prędkości obrotowej silnika > 5000 min-1 – 50% prędkości obrotowej mocy maksymalnej , c) w których nie można osiągnąć prędkości obrotowej podanej powyżej podczas posto ju pojazdu ze względu na ograniczenia konstrukcyjne –
   95% maksymalnej prędkości obrotowej rozwijanej przez silnik podczas postoju ,
3. dla pojazdów kategorii T i C: a) niewyposażonych w regulator obrotów – 75% prędkości obrotowej mocy maksymalnej ,
   b) wyposażonych w regulator obrotów – 100% prędkości obrotowej ograniczanej przez regulator

– oraz w czasie jej zmniejszania do prędkości obrotowej biegu jałowego (po szybkim zwolnieniu pedału przyspieszenia).
2. Dopuszcza się określanie prędkości obrotowej silnika przy wykorzystaniu sprawnego wskaźnika obrotów zamontowanego na pojeździe.

Dziennik Ustaw  – 71 –  Poz. 141 3. Należy wykonać co najmniej trzy pomiary następujące po sobie. Pod uwagę bierze się tylko te zmierzone wartości, które zostały uzyskane z trzech następujących po sobie pomiarów, nieróż niących się od siebie o więcej niż 2 dB. Pomiary należy prowadzić aż do uzyskania trzech wartości spełniających powyższy waru nek. Ustalenie końcowej wartości pomiaru
§ 10. W celu ustalenia końcowej wartości pomiaru należy:

1. wybrać największą wartość z trzech pomiarów spełniających wymagania określone w § 9 ust. 3, zaokrąglając ją do liczby całkowitej;
2. ustaloną zgodnie z pkt 1 wartość zmniejszoną o 1 dB (uwzględnienie ewentualnych błędów pomiarowych) przyjmuje się jako końcow ą wartość pomiaru.
   Ocena w yników
   § 11. 1. Niedopuszczalne jest, aby końcowa wartość pomiaru poziomu hałasu zewnętrznego pojazdu przekraczała maksymalne wielkości ustal one odpowiednio w § 9
   ust. 1 pkt 1, § 45 ust. 1 pkt 2 i w § 53 ust. 5 rozporządzenia o warunkach technicznych.

2. Na wniosek właściciela, posiadacza pojazdu wydaje się wydruk z przyrządu potwierdzający wyniki pomiarów lub podaje je w zaświa dczeniu określonym
   w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

II. Kontrola stanu technicznego i poziomu dźwięku sygnału dźwiękowego
Zakres kontroli
§ 12. Pełny zakres kontroli jest taki sam jak określony w § 1.
Kontrola organoleptyczna (I etap)
§ 13. 1. Kontrola polega na organoleptycznym sprawdzeniu działania sygnału dźwiękowego pojazdu i ocenie jego stanu technicznego, a w u zasadnionych  wypadkach pomiarze poziomu dźwięku.
2. Niedopuszczalne są:

1. brak lub wyraźnie zauważalna nieciągłość działania sygnału;
2. wyraźnie zauważalne zmiany tonacji sygnału ;
3. oceniany poziom dźwięku sygnału dźwiękowego wskazuje na możliwość nieosiągnięcia wymaganej wartości.

3. W przypadku negatywnej oceny, według ust. 2, pojazd należy poddać II etapowi kontroli, tj. pomiarowi poziomu dźwięku na posto ju.

Dziennik Ustaw  – 72 –  Poz. 141 Kontrola pomiaru poziomu dźwięku na postoju (II etap)
Warunki pomiaru
§ 14. Warunki pomiaru powinny  być zgodne z wymaganiami § 4 –6. Ustawienie mikrofonu
§ 15. Mikrofon pomiarowy powinien być umieszczony w podłużnej płaszczyźnie symetrii pojazdu na wysokości od 0,5 m do 1,5 m nad powi erzchnią obszaru pomiarowego, w odległości 3 m od przedniego obrysu poja zdu (rys. 3), a w odniesieniu do ciągników rolniczych w odległości 7 m od przedniego obrysu.
Wykonanie pomiarów
§ 16. 1. Kontrola polega na pomiarze poziomu sygnału dźwiękowego miernikiem poziomu dźwięku na krzywej korekcyjnej A i dla stałej czas owej miern ika F (Fast  – szybko).
2. W przypadku sygnału zasilanego prądem stałym (akumulator) pomiar należy wykonać przy unieruchomionym silniku pojazdu.
3. Pomiar powinien być przeprowadzony w drodze wyznaczenia największej wartości poziomu dźwięku w zakresie wysokości określonym w § 15.
Ocena wyników
§ 17. Niedopuszczalne jest, aby zmierzona wartość poziomu dźwięku sygnału dźwiękowego była mniejsza niż wielkości ustalone odpowied nio w § 11 ust. 1 pkt 6 oraz § 46 ust. 1 pkt 1 lit. e rozporządzenia o warunkach t echnicznych.

Dziennik Ustaw  – 73 –  Poz. 141 Rysunek 1
a) b)

Dziennik Ustaw  – 74 –  Poz. 141 Rysunek 2

Dziennik Ustaw  – 75 –  Poz. 141 Rysunek 3

Dział IV

Szczegółowy sposób pomiaru emisji zanieczyszczeń gazowych oraz zadymienia spalin podczas przeprowadzania badania technicznego pojazdu

I. Pomiar emisji zanieczyszczeń gazowych spalin pojazdów z silnikiem o zapłonie iskrowym, zarejestrowanych po raz pierwszy przed dniem 1 lipca 1995 r.

Warunki pomiaru

§ 1. Pomiar zawartości tlenku węgla (CO) powinien być do konany analizatorem działającym na zasadzie pochłaniania promieniowania podczerwonego, wywzorcowanym w ułamku objętościowym wyrażonym w % (% objętości spalin).
§ 2. Pomiar powinien się odbywać przy zachowaniu następujących warunków:

1. układ dolotowy silnika (filtr powietrza, kolektor, odpowietrzenie skrzyni korbowej, układ pochłaniania par paliwa, podciśnieniowy układ sterowania wyprzedzenia zapłonu) oraz układ wydechowy powinien być kompletny i szczelny;

2. odbiorniki energii elektrycznej (oświetlenie, klimatyz acja) powinny być wyłączone; włączany okresowo wentylator chłodnicy nie powinien pracować, jeżeli powoduje to przekroczenie wartości dopuszczalnych; dopuszcza się przeprowadzenie pomiarów z włączonymi odbiornikami energii e lektrycznej, jeśli wyłączenie ich jest niemożliwe;

3. dźwignia zmiany biegów powinna być ustawiona w pozycji neutralnej;

4. urządzenie rozruchowe powinno być wyłączone;

5. hamulec postojowy powinien być włączony;

6. silnik powinien być w stanie równowagi cieplnej ; w przypadkach wątpliwości dokonać po miaru temperatury oleju silnika, która nie powinna być niższa niż 70°C;

7. sonda analizatora spalin powinna być wprowadzona do rury wydechowej silnika bezpośrednio przed pomiarem na głębokość nie mnie jszą niż 30 cm ;

8. pomiary wykonuje się w t emperatur ze otoczenia większ ej niż 0°C.

Dziennik Ustaw  – 76 –  Poz. 141 Wykonanie pomiaru

§ 3. 1. Pomiar zawartości tlenku węgla (CO) w spalinach powinien być dokonany przy prędkości obrotowej biegu jałowego, zgodnie z zale ceniami producenta, przy  czym bezpośrednio przed pomiarem należy co najmniej przez 15 sekund utrzymać podwyższoną prędkość silnika (do około 3000 min-1), a następnie ją obniżyć do wolnych obrotów.
2. Odczyt wyniku pomiaru powinien być dokonany po ustabilizowaniu się wskazań miernika tlenku węgla (CO), w czasie nieprzekracz ającym jednak 30 sekund
od momentu ustabilizowania prędkości biegu jałowego.
3. W silnikach wyposażonych w dwudrożny układ wydechowy pomiar powinien wykonuje się w jednym  wylo cie.

Ocena wyników pomiaru

§ 4. 1. Niedopuszczalne jest, aby:

1. końcowa wartość pomiaru zawartości tlenku węgla (CO) w spalinach przekraczała maksymalne wielkości ustalone odpowiednio w § 9 ust. 1 pkt 2 i w § 45 ust. 2
   rozporządzenia o warunkach technicznych;
2. nie były spełnione wymagania, o których mowa w § 2 pkt 1.

2. Na wniosek właściciela, pos iadacza pojazdu wydaje się wydruk z przyrządu potwierdzający wyniki pomiarów lub podaje je w zaświadczeniu określonym
   w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

II. Pomiar emisji zanieczyszczeń gazowych spalin pojazdów z silnikiem o zapłonie iskrowym, zarejest rowanych po raz pierwszy od dnia 1 lipca 1995 r.

Warunki pomiaru

§ 5. Pomiar emisji zanieczyszczeń gazowych powinien być dokonany przyrządem przeznaczonym do pomiaru zawartości w spalinach: tlenk u węgla (CO)
zgodnie z § 1, dwutlenku węgla (CO 2), węglowodorów (CH -heksan), tlenu (O 2) oraz do określania współczynnika nadmiaru powietrza (lambda).

§ 6. Pomiar zawartości tlenku węgla (CO) i węglowodorów (CH) w spalinach oraz określenie współczynnika nadmiaru powietrza (lambda) powinny się odbywać przy zachowaniu warunków określonych w § 2.

Wykonanie pomiaru

§ 7. 1. Pomiar zawartości tlenku węgla (CO) i węglowodorów (CH) w spalinach powinien być dokonany najpierw przy podwyższonej prędkośc i obrotowej silnika  (2000 –3000 min-1), a następnie przy prędkości obrotowej biegu jałowego. Pomiary powinny być dokonane bezpośrednio po sobie, przy czym odczyt wyników pomiaru przy prędkości obrotowej biegu jałowego powinien być dokonany po ustabilizowaniu się wskazań miernika tlenku węgla (CO) i węglowodorów (CH),
w czasie pomiędzy około 30. a 60. sekundą od momentu ustabilizowania się prędkości biegu jałowego.
2. Pomiar współczynnika nadmiaru powietrza (lambda) powinien być dokonany przy podwyższonej prędkości obrotowej silnika (2000÷30 00 min-1); dotyczy to  pojazdu wyposażonego w sondę lambda. Z wyjątkiem pojazdów, dla których pomiar współczynnika nadmiaru powietrza (lambda) powin ien być dokonany zgodnie z zaleceniami producenta, zatwierdzonymi podczas badań homologacyjnych.
3. Przepisy § 3 ust. 3 stosuje się.

Dziennik Ustaw  – 77 –  Poz. 141 4. Dla pojazdów silnikowych wyposażonych w pokładowe systemy diagnostyczne do kontroli emisji zanieczyszczeń gazowych OBDII/EOBD konieczne jest  sprawdzenie, czy w badanym pojeździe prawidłowo działa kontrolka MIL, wszystkie procedury (monitory) diagnostyczne są wykonane oraz czy nie występują zarejestrowane kody usterek. 
5. Pomiar emisji zanieczyszczeń gazowych wykonujemy dla paliwa bazowego , jeżeli pojazd jest wyposażony w więcej niż jeden układ zasilania (wielopaliwowy)
oraz dodatk owo pomiar zawartości tlenku węgla (CO) dla zasilania gazem.

Ocena wyników pomiaru

§ 8. 1. Niedopuszczalne jest, aby:

1. końcowe wartości pomiarów zawartości tlenku węgla (CO) i węglowodorów (CH) w spalinach oraz współczynnika nadmiaru powietrza (lambda)  przekraczały wielkości ustalone odpowiednio w § 9 ust. 1 pkt 2 i w  § 45 ust. 2 rozporządzenia o warunkach technicznych;
2. nie były spełnione wymagania, o których mowa w § 2 pkt 1;
3. wskazania czytnika informacji diagnostycznej dla systemów EOBD wykazywały jakiekolwiek kody uszkodzeń, występowały nieprawidłowości
   w sygnalizacji kontrolki MIL oraz działanie było niezgodne z wymaganiami regulaminu EKG ONZ  nr 83.05 („Jednolite przepisy dotyczące homologacji pojazdów w zakresie emisji zanieczyszczeń gazowych przez pojazdy w zależności od w ymagań paliwowych silnika”) dla pojazdów dopuszczonych do ruchu.

2. Na wniosek właściciela, posiadacza pojazdu wydaje się wydruk z przyrządu potwierdzający wyniki pomiarów lub podaje je w zaświ adczeniu określonym
   w załączniku nr 3 do rozporządzenia.

III. Pomiar zadymienia spalin pojazdów z silnikiem o zapłonie samoczynnym

Warunki pomiaru

§ 9. 1. Pomiar zadymienia spalin powinien być dokonany dymomierzem optycznym wykorzystującym w działaniu zjawisko pochłaniania promieniowania  widzialnego (światła) w gazach.
2. Pomiaru zadymienia spalin nie powinno się dokonywać w warunkach atmosferycznych niekorzystnych w stopniu mogącym wpływać na w ynik pomiaru.  Temperatura oto czenia powinna być wyższa niż 0 °C. 3. Przy przeprowa dzaniu pomiaru w pomieszczeniu zamkniętym należy zapewnić skuteczną wentylację stanowiska pomiarowego albo stosować indywidua lne wyciągi spalin o odpowiedniej wydajności.
§ 10. Pomiar zadymienia spalin polega na ustaleniu współczynnika absorpcji k (m-1). Jeżeli dymomierz jest wyposażony w więcej niż jedną sondę, przy pomiarze należy zastosować sondę o średnicy odpowiedniej dla średnicy r ury wydechowej badanego pojazdu zgodnie z zaleceniami instrukcji obsługi dymomierza.
§ 11. Pomiar powinien odbywać się prz y zachowaniu następujących warunków:

1. układ wydechowy powinien być całkowicie szczelny aż do miejsca poboru spalin (sprawdzanie wizualne i słuchowe);
2. dźwignia zmiany biegów powinna być ustawiona w pozycji neutralnej;
3. hamulec postojowy powinien być włączony;
4. silnik powinien być w stanie równowagi cieplnej ; w przypadkach wątpliwości dokonać pomiaru temperatury oleju silnika, która nie powinna być niższa niż 60°C;
5. przed pomiarem układ wydechowy powinien być przedmuchany przez kilkakrotne naciśnięcie pe dału przyspieszenia, a następnie pracę silnika przy podwyższonej prędkości obrotowej w czasie około 1 minuty;

Dziennik Ustaw  – 78 –  Poz. 141 6) sonda dymomierza powinna być wprowadzona do rury wydechowej możliwie centrycznie, na głębokość co najmniej równą trzem średni com wewnętrznym rury;
7) przewody łączące sondę z dymomierzem powinny być oryginalne o tej samej długości, bez ostrych zagięć mogących powodować zaleg anie sadzy lub  ograniczenie przepływu spalin ; 8) przed pomiarem zadymienia należy sprawdzić stabilność pracy silnika na prędkości bie gu jałowego i regulatorowej ; 9) w silnikach wyposażonych w dwudrożny układ wydechowy pomiar wykonuje się w jednym wylocie.

Wykonanie pomiaru

§ 12. 1. Pomiaru zadymienia spalin dokonuje się w sposób następujący:

1. podczas pracy silnika na biegu jałowym należy w czasie mniejszym od je dnej sekundy nacisnąć pedał przyspieszenia, tak aby uzyskać pełny wydatek pompy wtryskowej; 
2. pozycję pełnego wydatku należy utrzymać do momentu uzyskania przez silnik maksymalnej prędkości obrotowej i zadziałania regul atora prędkości obrotowej;
3. zwolnić pedał przyspieszenia do uzyskania przez silnik prędkości obrotowej biegu jałowego .

2. Należy wykonać co najmniej trzy pomiary następujące po sobie, z tym że po każdym pojedynczym pomiarze przerwa powinna zapewni ć przewietrzenie komory  pomiarowej, tak aby poprzedzający pomiar nie miał wpływu na wynik następnego. Pod uwagę bierze się tylko te zmierzone wartośc i, które zostały uzyskane
   z trzech następujących po sobie pomiarów, nieróżniące się od siebie o więcej niż 0,50 m-1, a dla pojazdów zarejestrowanych po 30 czerwca 2008 r. nieróżniące się od siebie o więcej niż 0,1 m-1.
3. Jako wynik końcowy pomiaru należy przyjąć średnią arytmetyczną z pomiarów z dokładnością do 0,01 m-1.
   § 13. Dopuszcza się pomiar zadymienia spalin według skali procentowej Hartridge ‘a  (HRT)  i  przeliczanie  uzys kanych wartości na współczynnik zgodnie
   z zamieszczoną tabelą.

Ocena wyników pomiarów

§ 14. 1. Niedopuszczalne jest, aby: 

1. końcowa wartość pomiaru z adymienia spalin przekraczała maksymalne wielkośc i ustalone odpowiednio w § 9 ust. 1 pkt 3  i pkt 3a i w § 45 ust. 2 rozporządzenia
   o warunkach technicznych; 
2. układ wydechowy nie spełniał wymagania, o którym mowa w § 11 pkt 1.

2. Na wniosek właściciela, posiadacza pojazdu wydaje się wydruk z przyrządu potwierdzający wyniki pomiarów lub podaje się je w z aświadczeniu określonym
   w załączniku nr 3 do rozporządzenia .

Dziennik Ustaw  – 79 –  Poz. 141 TABELA ZAMIANY JEDNOSTEK SKALI PROCENTOWEJ HARTRIDGE ‘A [HRT] NA  JEDNOSTKI WSPÓŁCZYNNIKA k [m-1]

k % (HRT) k % (HRT) k % (HRT) k % (HRT) K % (HRT)
1 2 1 2 1 2 1 2 1 2 0,02 1 0,55 21 1,23 41 2,19 61 3,86 81 0,05 2 0,58 22 1,27 42 2,25 62 3,99 82 0,07 3 0,61 23 1,31 43 2,31 63 4,12 83 0,09 4 0,64 24 1,35 44 2,38 64 4,26 84 0,12 5 0,67 25 1,39 45 2,44 65 4,41 85 0,14 6 0,70 26 1,43 46 2,51 66 4,57 86 0,17 7 0,73 27 1,48 47 2,58 67 4,74 87 0,19 8 0,76 28 1,52 48 2,65 68 4,93 88 0,22 9 0,80 29 1,57 49 2,72 69 5,13 89 0,25 10 0,83 30 1,61 50 2,80 70 5,35 90 0,27 11 0,88 31 1,66 51 2,88 71 5,60 91 0,30 12 0,90 32 1,71 52 2,96 72 5,87 92 0,32 13 0,95 33 1,76 53 3,04 73 6,18 93 0,35 14 0,97 34 1,81 54 3,13 74 6,54 94 0,38 15 1,00 35 1,86 55 3,22 75 6,97 95 0,41 16 1,04 36 1,91 56 3,32 76 7,49 96 0,43 17 1,07 37 1,96 57 3,42 77 8,15 97 0,46 18 1,11 38 2,02 58 3,52 78 9,10 98 0,49 19 1,15 39 2,07 59 3,63 79 10,71 99 0,52 20 1,19 40 2,13 60 3,74 80

Dział V

Szczegółowy sposób sprawdzania prawidłowości przystosowania pojazdu do zasilania gazem podczas przeprowadzania okresowego badania technicznego pojazdu

Przepisy ogólne

§ 1. Dział określa sposób sprawdzenia prawidłowości przystosowania pojazdu do zasilania gazem LPG, gazem CNG lub gazem LNG, o któr ych mowa 
w rozporządzeniu o warunkach technicznych.
§ 2. Przed przystąpieniem do właściwego sprawdzenia należy skontrolować:

1. ważność protokołu oraz decyzji wydanej przez Dyrektora Transportowego Dozoru Technicznego, zwanego dalej „Dyrektorem TDT”, do tyczącej sprawnoś ci zbiornika lub butli do magazynowania gazu  w pojeździe;
   

Dziennik Ustaw  – 80 –  Poz. 141 2) poprawność oznakowania homologacyjnego elementów instalacji zasilania gazem (cecha „E” w kółku) dotyczy instalacji zasilania gazem:
a) LPG dopuszczanej po raz pierwszy do ruchu po dniu 30 maja 1999 r., 
b) CNG dopuszczanej po raz pierwszy po dniu 31 grudnia 2003 r., 
c) LNG w odniesieniu do wysokociśnieniowej części tej instalacji dopuszczanej po raz pierwszy po dniu 31 grudnia 2003 r.
– przed tymi terminami oraz dla niskociśnieniowych elementów instalacji zasilania gazem LNG dopuszcza się inne oznakowanie bezpi eczeństwa;
3) zgodność danych identyfikacyjnych zbiornika z danymi zawartymi w protokole wydanym przez Dyrektora TDT;
4) poprawność ozn akowania autobusu ze względu na zastosowany rodzaj paliwa.

Sposób sprawdzenia

§ 3. Kontrola rozmieszczenia i mocowania na pojeździe elementów instalacji zasilania gazem polega na sprawdzeniu:

1. czy odpowiadają one wymaganiom w tym zakresie, ustalonym w załączniku nr 9 do rozporządzenia o warunkach technicznych;
2. organoleptycznym prawidłowości ich zamocowania.
   § 4. Kontrola stanu ogólnego instalacji zasilania gazem polega na sprawdzeniu:
3. czy zbiornik nie nosi śladów uszkodzeń, wgnieceń, przeróbek, czy mocowanie zbiornika jest pewne i gwarantujące, że nie będzie się luzował, obracał, przesuwał, obciążał lub naprężał instalację zasilania gazem oraz gwarantuje, że nie nas tąpi kontakt metalu z metalem z wyjątkiem punktów trwałego zamocowania;
4. czy  przewody  m etalowe wysokiego ciśnienia są prawidłowo ukształtowane, bez załamań i otarć, czy przewody sztywne mocowane są w sposób zabezpieczający przed drganiem lub naprężaniem, prawidłowo prowadzone, bez załamań, w przejściach osłonięte;
5. czy przewody elastyczne nie wykazują pęknięć, uszkodzeń lub śladów zestarzenia się materiału;
6. czy wszystkie połączenia przewodów są w miejscach dostępnych do przeprowadzania oględzin i sprawdzenia szczelności;
7. czy nie występuje oszronienie płaszcza zewnętrznego zbiornika LNG, świadc zące o nieszczelności zbiornika wewnętrznego i przedostawaniu się gazu do przestrzeni próżniowej;
8. czy na zbiorniku LNG umieszczona jest nalepka określająca maksymalne ciśnienie w zbiorniku;
9. czy na końcach przewodów niskiego ciśnienia i wentylacyjnych znajd ują się metalowe opaski odpowiednio zaciśnięte;
10. czy w instalacji zasilania gazem CNG przed reduktorem znajduje się funkcjonujący wskaźnik ciśnienia gazu o pośrednim przenosz eniu wskazań;
11. czy w instalacji zasilania gazem LNG w kabinie kierowcy znajduje się funkcjonujący wskaźnik ciśnienia gazu w zbiorniku o pośrednim przenoszeniu wskazań;
12. stanu technicznego przewodów elektrycznych, doprowadzających prąd do elektrozaworów;
13. czy zawór wlewowy jest umieszczony w miejscu łatwo dostępnym, umożliwiającym napełnia nie zbiorników z zewnątrz pojazdu oraz zamontowany
    w sposób pewny, zabezpieczony przed obracaniem się jak również zanieczyszczeniem;
14. czy odprowadzenie gazu z zaworów bezpieczeństwa jest prawidłowe;
15. czy kanały przewietrzające są drożne i nie były poddane modyfikacji;
16. czy do instalacji zasilania gazem nie zostały podłączone inne urządzenia, niewymagane do prawidłowego działania silnika;
17. czy izolacja i złącza przewodów elektrycznych gwarantują wystarczające zabezpieczenie przed iskrzeniem;
18. czy przewody doprowadzające płyn z układu chłodzenia silnika do parownika nie są popękane , a ich połączenia szczelne; czy z układu ogrzewania parownika nie ma wycieków płynu.
    § 5. 1. Kontrola szczelności instalacji zasilania gazem polega na użyciu elektronicznego detek tora gazu w miejscach połączeń przewodów i elementów instalacji zasilania gazem, gniazd zaworów bezpieczeństwa i zaworów napełniania oraz elektrozaworów gazowych.

2. Niedopuszczalne jest pojawienie się wskazań na detekto rze sygnalizujących wypływ gazu przy uruchomionym albo wyłączonym silniku.

Dziennik Ustaw  – 81 –  Poz. 141 § 6. 1. Kontrola dodatkowego zaworu bezpieczeństwa w instalacji zasilania gazem LNG polega na sprawdzeniu, czy wylot gazu z zaworu zabezpieczony jest  osłoną winylową koloru czerwonego.
2. W przypadku braku osłon y stosuje się § 6 ust. 3 rozporządzenia .
§ 7. Kontrola ręcznego zaworu odcinającego paliwo polega na sprawdzeniu miejsca jego zamocowania, oznaczenia oraz możliwości operowania nim. 
§ 8. 1. Kontrola działania automatycznego zaworu odcinającego paliwo w instalacji zasilania gazem LNG obejmuje:

1. uruchomienie silnika;
2. odłączenie przewodu elektrycznego doprowadzającego prąd do cewki sprawdzanego zaworu.

2. Po odłączeniu zasilania cewki silnik powinien zatrzymać się.
   § 9. 1. Kontrola szczelności obudowy zbiornika i obudowy zaworów w instalacji zasilania gazem LPG obejmuje:

1. pokrycie preparatem pieniącym miejsc połączeń obudowy zaworów;
2. wprowadzenie i uszczelnienie końcówki przewodu sprężonego pow ietrza do otworu przewodu wentylacyjnego; jeżeli są dwa otwory, drugi otwór powinien być szczelnie zatkany;
3. doprowadzenie sprężonego powietrza pod ciśnieniem 0,01 MPa do otworu przewodu wentylacyjnego obudowy zaworów.

2. Niedopuszczalne jest pojawienie się pęcherzyków powietrza ani widocznych odkształceń elementów.
   § 10. 1. Sprawdzenie działania systemu detekcji gazu w przedziale zbiornika LNG polega na skierowaniu niewielkiej strugi gazu (np. z p ojemnika zapalniczki  gazowej) bezpośrednio na czujnik gazu.

3. Kontrolka sygnalizująca nieszczelność umieszczona w kabinie kierowcy powinna się zapalić.



Dziennik Ustaw  – 82 –  Poz. 141 Załącznik n r 234)

WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONTROLI ORAZ WYTYCZNE DOTYCZĄCE OCENY USTEREK
PODCZAS PRZEPROWADZANIA DODATKOWEGO BADANIA TECHNICZNEGO POJAZDU

Dział I
Tabela: przedmiot i zakres badania, czynności kontrolne , metody oceny stanu technicznego pojazdu oraz  usterki skutkujące
uznaniem stanu technicznego za niezgodny z warunkami technicznymi

Przedmiot i zakres badania Metoda Usterki skutkujące uznaniem stanu technicznego za niezadowalający Wytyczne dotyczące oceny usterek
1 2 3 4 UD UP UN 1. DODATKOWE BADANIE TECHNICZNE POJAZDU , KTÓRY UCZESTNICZYŁ W WYPADKU DROGOWYM, W KTÓRYM ZOSTAŁY USZKODZONE ZASADNICZE ELEMENTY NOŚNE KONSTRUKCJI NADWOZIA, PODWOZIA LUB RAMY, LUB NOSZĄCEGO ŚLADY USZKODZEŃ ALBO KTÓREGO STAN TECHNICZNY WSKAZUJE NA NARUSZENIE ELEMENTÓW NOŚNYCH KONSTRUKCJI POJAZDU, MOGĄCYCH STWARZAĆ ZAGROŻENIE DLA BEZPIECZEŃSTWA RUCHU DROGOWEGO
1.1. Dodatkowa kontrola układu kierowniczego
1.1.1. Stan techniczny 1. Oględziny części zewnętrznych układu kierowniczego pojazdu ustawionego na  kanale lub podniesionego za pomocą dźwignika.
2. Sprawdzenie wyrywkowe momentów dokręcenia połączeń śrubowych kluczem dynamometrycznym. Niedostateczny (zbyt mały) moment dokręcen ia co najmniej jednej ze sprawdzanych  wyrywkowo śrub lub nakrętek.

X

X 1.1.2. Wartość skrętności kół (różnicy kąta skrętu kół przy skręcie koła zewnętrznego o 20°) oraz maksymalnego kąta skrętu kół – prawidłowość montażu układu kierowniczego Sprawdzenie na stanowisku  wyposażonym w obrotnice. Pomiar wykonuje się w funkcji obrotów koła kierownicy. 1. Niezgodna z wymaganiami wartość skrętności kół w którąkolwiek stronę. X

X

2. Niezgodna z wymaganiami wartość maksymalnego kąta skrętu kół w którąkolwiek stronę. X

X

34. Ze zmianami wprowadzonymi przez § 1 pkt 6 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 4, przez § 1 pkt 2 rozporządzenia, o któr ym mowa odnośniku 20, przez § 1 pkt 9 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 9, przez § 1 pkt 2 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 16, oraz przez § 1 pkt 5 rozporządzenia, o którym mowa
    w odnośniku 8. Załącznik nr 234) WYMAGANIA DOTYCZĄCE KONTROLI ORAZ WYTYCZNE DOTYCZĄCE OCENY USTEREK  PODCZAS PRZEPROWADZANIA DODATKOWEGO BADANIA TECHNICZNEGO POJAZDU

Dziennik Ustaw  – 83 –  Poz. 141 1.1.3. Działanie mechanizmu wspomagającego układ kierowniczy Sprawdzenie na stanowisku kontrolnym,  gdy koła badanego pojazdu ustawione są do jazdy na wprost, poprzez skręcanie kół. Uwaga: 
Sprawdzenie płynności działania należy wykonywać na obrotnicach lub przy kołach uniesionych nad nawierzchnią stanowiska. 1. Brak zmiany oporu skrętu kół przednich przy działającym i niedziałającym mechanizmie wspomagającym. X

2. Brak płynności działania w całym zakresie skrętu. X
   1.2. Dodatkowa kontrola
   zawieszenia
   Sprawdzenie wyrywkowe momentów dokręcenia połączeń śrubowych kluczem dynamometrycznym. Niedostateczny (zbyt mały) moment dokręcenia co najmniej jednej ze sprawdzanych  wyrywkowo śrub lub nakrętek. X X 1.2.1. Pomiar skuteczności tłumienia zawieszenia (dotyczy tylko samochodu  osobowego) Sprawdzenie na stanowisku  wyposażonym w urządzenie do kontroli skuteczności tłumienia zawieszenia.
   Uwaga:
   – pomiary wykonuje się po uprzednim wyregulowaniu ciśnienia w ogumieniu
   do wartości nominalnej dla danego pojazdu;
   – pomiary wykonuje się dla pojazdu nieobciążonego, z wyjątkiem masy kierującego, oraz dla pojazdów o masie własnej mniejszej niż 900 kg, dla których dopuszcza się obciążenie tylnej osi masą równoważną masie dwóch osób. 1. Wyniki badań nie są zgodne z wymaganiami podawanymi przez producenta pojazdu lub  producenta urządzenia kontrolnego, o ile działa według metody innej niż EUSAMA. X

3. Wyniki badań są niezgodne z zasadami oceny według metody EUSAMA:
   a) stopień przylegania koła do podłoża jest mniejszy niż:
   – 15% dla pojazdu o masie własnej nie większej niż 900 kg,
   – 20% dla pojazdu o masie własnej większej niż 900 kg i nie większej niż 1500 kg,
   – 25% dla pojazdu o masie własnej większej niż 1500 kg , b) względna wartość różnicy stopnia przylegania kół na tej samej osi jest większa niż 30 % wartości większej, w przypadku gdy mniejszy stopień przylegania koła na tej samej osi nie przekracza 35 %, c) bezwzględna wartość różnicy stopnia przylegania kół na tej samej osi jest większa niż 15%, w przypadku gdy mniejszy stopień przylegania koła na tej samej osi przekracza 35%. X

Dziennik Ustaw  – 84 –  Poz. 141 1.3. Dodatkowa kontrola ustawienia  kół jezdnych
1.3.1. Pomiar geometrii ustawienia kół przednich:
– pomiar kąta pochylenia koła lewego i prawego,
– pomiar kąta wyprzedzenia osi zwrotnicy kół lewego i prawego,
– pomiar zbieżności kół , – pomiar śladowości kół, – pomiar nierównoległości osi Pomiary geometrii kół jezdnych pojazdu wykonuje się na ławach pomiarowych stanowiska  kontrolnego.
Uwaga:
– pomiary wykonuje się po uprzednim
wyregulowaniu ciśnienia w ogumieniu  do wartości nominalnej dla danego pojazdu,
– pomiary wykonuje się przy takim stanie
obciążenia pojazdu, dla jakiego  producent pojazdu 
podaje mierzone parametry,
– pomiary kąta pochylenia kół oraz zbieżności kół wykonuje się po uprzednim skompensowaniu „bicia ” kół. Niezgodność otrzymanych wyników pomiarów z wartościami parametrów dopuszczalnymi podczas kontroli, podawanymi przez producenta  pojazdu.

X

X
1.3.2. Pomiar geometrii ustawienia kół tylnej osi (jeżeli jest wymagana przez producenta pojazdu):
– pomiar kąta pochylenia koła lewego i prawego,
– pomiar zbieżności kół Jak wyżej. Jak wyżej.

X

X
1.4. Urządzenia podlegające dozorowi  technicznemu Sprawdzenie dokumentu  potwierdzającego sprawność urządzenia technicznego, wydanego przez właściwy organ dozoru technicznego. Brak dokumentu potwierdzającego sprawność urządzenia, wydanego po terminie wydania skierowania na badanie.

X
2.  DODATKOWE  BADANIE  TECHNICZNE  POJAZDU,  W KTÓRYM DOKONANO ZMIAN KONSTRUKCYJNYCH LUB WYMIANY ELEMENTÓW POWODUJĄCYCH ZMIANĘ DANYCH W DOWODZIE REJESTRACYJNYM Z ZASTRZEŻENIEM ART. 66 UST. 4 PKT 5 I 6 USTAWY, Z WYŁĄCZENIEM MONTAŻU INSTALACJI DO ZASILANIA GAZEM
2.1. Badanie zgodności dokonanych zmian z ustawą i rozporządzeniem o warunkach technicznych Oględziny zewnętrzne, sporządzenie opisu zmian, ustalenie nieznanych lub  nowych danych pojazdu (w przypadku,  o którym mowa w art. 81 ust. 13 ustawy
– opinia rzeczoznawcy).
Uwaga:
W przypadku braku danych, postępuje się w szczeg ółowy sposób określony w dziale II. Dokonane zmiany nie spełniają wymagań przepisów ustawy i rozporządzenia o warunkach technicznych .

X

X

Dziennik Ustaw  – 85 –  Poz. 141 3. DODATKOWE BADANIE TECHNICZNE POJAZDU,  KTÓRY MA BYĆ UŻYWANY JAKO TAKSÓWKA
3.1. Taksówka Oględziny. 1. Brak taksometru elektronicznego z ważnym dowodem legalizacji , jeżeli występuje.

X

2. Brak gaśnicy, apteczki, koła zapasowego lub koła dojazdowego lub zestawu naprawczego.

X

3. Światło „TAXI ” nieprawidłowo podłączone lub umieszczone. X

4. Napisy niezwiązane z działalnością przewoźnika umieszczone na świetle „TAXI ”. X
   4. DODATKOWE BADANIE TECHNICZNE POJAZDU SAMOCHODOWEGO UPRZYWILEJOWANEGO
   4.1. Pojazd samochodowy  uprzywilejowany Oględziny. 1. Brak lub niedziałające dźwiękowe sygnały ostrzegawcze.

X

2. Ostrzegawczy sygnał świetlny nie działa lub ma nieprawidłową barwę.

X

3. Nieprawidłowa barwa lub napisy na  pojeździe.

X

4. Możliwość włączenia sygnałów dźwiękowych bez włączenia sygnałów świetlnych.

X

5. Włączenie sygnałów zależy od położenia urządzenia umożliwiającego pracę silnika. X
   5. DODATKOWE BADANIE TECHNICZNE POJAZDU DO NAUKI JAZDY I POJAZDU DO PRZEPROWADZANIA EGZAMINU PAŃSTWOWEGO
   5.1. Pojazd do nauki jazdy
   i egzaminowania Oględziny. 1. Brak dodatkowego pedału hamulca roboczego.

X

2. Brak dodatkowych lusterek  wstecznych.

X

3. Brak koła zapasowego oraz apteczki.
   X

Dziennik Ustaw  – 86 –  Poz. 141 4. Nieogrzewana tylna szyba (w samochodzie  osobowym).

X

5. Brak wymaganego oznakowania. X

6. Brak innego szczegółowego, dodatkowego wyposażenia, w zależności od rodzaju pojazdu. X

6.  DODATKOWE  BADANIE  TECHNICZNE  POJAZDU  ODPOWIEDNIO  PRZYSTOSOWANEGO  LUB  WYPO SAŻONEGO ZGODNIE Z PRZEPISAMI O PRZEWOZIE DROGOWYM TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH
6.1. Dodatkowe warunki
techniczne Oględziny (warunki techniczne określają przepisy załącznika B do umowy ADR). 1. Niespełnienie odpowiednich wymagań dotyczących konstrukcji i wyposażenia pojazdu typu FL, OX, AT, EX/II, EX/III, MEMU  w zakresie:
– wyposażenia elektrycznego,
– układu hamulcowego,
– zabezpieczenia przeciwpożarowego,
– ograniczenia prędkości, – urządzenia sprzęgającego dla przyczep (naczep). X

X

2. Brak dokumentacji potwierdzającej spełnianie wymagań układu przeciwblokującego (ABS) odpowiednio kategorii 1 lub kategorii A (jeżeli jest wymagany). X

3. Brak doku mentacji potwierdzającej spełnie nie wymagań dla układu hamowania długotrwałego
   (zwalniacza ), jeżeli jest wymagany . X

4. Brak dokumentacji potwierdzającej spełnianie wymagań dla ogrzewacza kabiny kierowcy  (jeżeli jest zainstalowany). X

5. Brak tachografu  cyfrowego  albo  samochodowego  lub tachograf nie spełnia wymagań przewidzianych dla tego typu pojazdu. X

Dziennik Ustaw  –87 – Poz. 141 6. Brak dokumentów wydanych przez właściwy organ dozoru technicznego potwierdzających sprawność cystern lub zbiorników.X X 7.DODATKOWE BADANIE TECHNICZNE POJAZDU, DLA KTÓREGO OKREŚLONO WYMAGANIA TECHNICZNE W PRZEPISACH USTAWY O PODATKU OD TOWARÓW I USŁUG, USTAWY O PODATKU DOCHODOWYM OD OSÓB FIZYCZNYCH, LUB USTAWY O PODATKU DOCHODOWYM OD OSÓB PRAWNYCH 7.1. Dodatkowe warunki techniczne Oględziny i pomiar. Brak  spełnienia warunków określonych w:
−art. 5a pkt 19a lit. a lub lit. b ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U.  z 2022 r. poz. 2647 , z późn. zm.) lub −art. 4a pkt 9a lit. a lub lit. b ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 2805) lub −art. 86a ust. 9 pkt 1 lub pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r. poz. 1570 , z późn zm.).X 8. DODATKOWE BADANIE TECHNICZNE  AUTOBUSU, KTÓREGO DOPUSZCZALNA PRĘDKOŚĆ NA AUTOSTRADZIE I DRODZE EKSPRESOWEJ WYNOSI 100 km/h 8.1. Charakterystyka techniczna pojazdu Oględziny i sporządzenie zaświadczenia, według załącznik a nr 6 do rozporządzenia. 1. Brak dokumentacji potwierdzającej spełnianie wymagań dla zwalniacza (jeżeli jest wymagany).X X 2. Brak dokumentacji potwierdzającej spełnianie wymagań układu przeciwblokującego (ABS) kat. 1 (jeżeli jest wymagany).X X 3. Siedzenia nie odpowiadają wymaganiom przepisów rozporządzenia o warunkach technicznych.X 4. Opony: brak oznaczeń homologacyjnych na zgodność z regulaminem nr 54 EKG ONZ.X X 5.Brak tachografu cyfrowego  albo samochodowego o zakresie działania min. 125 km/h.X 6.Stosunek maksymalnej mocy netto silnika do dopuszczalnej  masy całkowitej mniejszy niż 11 kW/t.X

Dziennik Ustaw  – 88   – Poz. 141 7.Brak potwierdzenia producenta autobusu o pozytywnym badaniu w zakresie stateczności ruchu po rozerwaniu jednej z opon kół osi przedniej.X 8. Brak przegrody zabezpieczającej kierowcę przed uderzeniem z tyłu.X 9. Brak urządzenia zabezpieczającego bagaż przed przemieszczaniem się w przestrzeni pasażerskiej.X X 9. DODATKOWE BADANIE TECHNICZNE POJAZDU, DLA KTÓREGO OKREŚLONO DODATKOWE WYMAGANIA TECHNICZNE W MIĘDZYNARODOWYCH POROZUMIENIACH DOTYCZĄCYCH MIĘDZYNARODOWEGO TRANSPORTU DROGOWEGO 9.1. Dodatkowe warunki techniczne Oględziny, pomiary. Brak sp ełnienia warunków określonych w przepisach wydanych na podstawie  art. 30a ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U . z 2022 r. poz. 2201 , z późn. zm.) odpowiednio dla:
–tylnego urządz enia zabezpieczającego: niewłaściwe mocowanie, kształt i rozmieszczenie jego elementów, –bocznego urządzenia zabezpieczającego: niewłaściwe mocowanie, kształt i rozmieszczenie jego elementów, –świateł awaryjnych: brak oznakowania homologacyjnego, –tylnych tablic wyróżniających (odblaskowych/fluorescencyjnych):  umieszczone w nieprawidłowym miejscu, nieprawidłowa barwa, brak oznaczenia homologacyjnego,
–układu hamulcowego: brak zwalniacza, gdy wymagany, zwalniacz niekompletny, uszkodzony, nieszczelny u kład chłodzenia, nierównomierny przyrost siły hamowania, niezabezpieczone połączenia w układzie zwalniacza. Brak automatycznej regulacji luzu szczęk hamulcowych (nie obowiązuje pojazdów terenowych kategorii N 2 i N 3 oraz tylnych hamulców pojazdów kategorii M1 i N 1), –tachografu cyfrowego  albo samochodowego : brak tachografu elektronicznego,X X

Dziennik Ustaw  –89 – Poz. 141 –urządzeń ograniczających prędkość jazdy: brak ogranicznika , jeżeli wymagany, brak tabliczki ogranicznika, brak określenia ważności tabliczki ogranicznika, naruszenie plomb zabezpieczających w układzie ogranicznika, –układu kierowniczego: brak lub niesprawny układ wspomagania, pęknięcie mechanizmu lub wycieki ole ju, wadliwe połączenie lub tarcie oinne elementy, –lusterek wstecznych: brak wymaganych klas lusterek wstecznych, –świateł i urządzeń sygnalizacji świetlnej: niewłaściwe rozmieszczenie, niedziałające lub niekompletne zgodnie z dyrektywą Rady 76/756/EWG z dnia 27 lipca 1976 r. w sprawie zbliżenia ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do rozmieszczenia urządzeń oświetleniowych i sygnalizacji świetlnej na pojazdach silnikowych i ich przyczepach (Dz. Urz. WE L 262 z 27.09.1976, str. 1, z późn. zm.)35) lub rów noważnym Regulaminem EKG ONZ Nr 48. 10. DODATKOWE BADANIE TECHNICZNE POJAZDU WYPOSAŻONEGO W BLOKADĘ ALKOHOLOWĄ 10.1. Dodatkowe warunki  techniczne Oględziny1.Widoczne uszkodzenia mechaniczne blokady alkoholowej.X 2. Widoczne uszkodzone połączenia elektryczne.X 3. Brak ważnego w dniu badania technicznego dokumentu wystawionego przez producenta blokady alkoholowej lub jego upoważnionego przedstawiciela potwierdzającego kalibrację blokady alkoholowej.X 4. Możliwość uruchomienia silnika pojazdu bez przeprowadzania badania na obecność alkoholu.X 35)Dyrektywa utraciła moc z dniem 1 listopada 2014 r. na podstawie art. 19 ust. 1 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 661/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. w sprawie wymagań technicznych w zakresie homologacji typu pojazdów silnikowych dotyczących ich bezpieczeństwa ogólnego, ich przyczep oraz przeznaczon ych dla nich układów, części i oddzielnych zespołów technicznych (Dz. Urz. UE L 200 z 31.07.2009, str. 1, z późn. zm.); odesłania do uchyl onej dyrektywy należy traktować jako odesłania do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 661/2009.

Dziennik Ustaw  – 90   – Poz. 141 UWAGI:
1.Oględziny przeprowadza się bez demontażu zespołów i części pojazdu ustawionego na kanale lub podniesionego za pomocą dźwignik a na stanowisku kontrolnym. 2.Wykaz czynności oraz metody i kryteria oceny stanu technicznego pojazdów nie wyczerpują wszystkich możliwych przypadków niesprawności. Dział II
Szczegółowy sposób ustalania nieznanych lub  nowych danych  technicznych  pojazdu  podczas  przeprowadzania  badania  technicznego pojazdu
§1. Dział określa sposób ustalania danych technicznych pojazdu, zwłaszcza dopuszczalnej ładowności lub dopuszczalnej masy całkowitej oraz liczby miejsc. §2. 1. Przy ustal aniu nieznanych danych technicznych pojazdu (§ 1) należy w możliwie największym stopniu wykorzystywać dostępne informacje zawarte w takich źródłach, jak przepisy i dokumenty homologacyjne, dane producenta pojazdu, katalog marek i typów pojazdów homologowa nych  oraz  dopuszczonych  do  ruchu  na  terytorium  Rzeczypospolitej  Polskiej,  o którym mowa w art. 80bh ust. 1 ustawy,  a w indywidualnych wypadkach, inne wiarygodne publikacje i dokumenty, dotyczące danego pojazdu lub jego zespołów i elementów.2.Wszelkie us talenia powinny być podejmowane: 1)na podstawie przepisów art. 2 pkt 31 –58, art. 66 ust. 6 i art. 80bh ustawy; 2)z uwzględnieniem ograniczeń wynikających z § 2 –5 rozporządzenia o warunkach technicznych oraz z ewentualnych warunków dodatkowy ch dotyczących dane go pojazdu. §3. 1. Masę własną pojazdu ustala się: 1)przez zważenie całego pojazdu albo 2)jako sumę mas wynikających z nacisków poszczególnych osi pojazdu. 2.W przypadku dokonania zmian konstrukcyjnych, przeznaczenia pojazdu , marki, typu i modelu produkowanego fabrycznie, ustalona dopuszczalna masa całkowita nie może przekraczać jej pierwotnej wielkości. 3.W razie powstania trudności w ustaleniu parametrów pojazdu, badanie techniczne może być przeprowadzone po przedstawieniu opinii rzeczoznawcy samochodowego, o którym mowa w art. 79a ustawy, lub w szczególnych przypadkach – dodatkowo odpowiednio innej specjal ności.

Dziennik Ustaw  – 91 –  Poz. 141 § 4. 1. Dopuszczalną ładowność pojazdu ustala się jako różnicę między dopuszczalną masą całkowitą a masą własną.
2. Dopuszczalną ładowność i masę własną pojazdu określa się w zaokrągleniu do:

1. 10 kg – dla pojazdów o masie własnej do 2000 kg;
2. 50 kg – dla pozostałych pojazdów.

§ 5. 1. Liczbę miejsc w pojeździe ustala się tak, aby:

1. łączna masa osób znajdujących się w pojeździe nie powodowała przekroczenia jego dopuszczalnej masy całkowitej; masę pierwszej osoby przyjmuje się w wyso kości 75 kg, a kolejnych w wysokości 68 kg, z zachowaniem warunków § 17 ust. 2 rozporządzenia o warunkach technicznych;
2. zachowane by ły wymagania dotyczące miejs c oraz pomieszczeń przeznaczonych lub przystosowanych do przewozu osób, określone dla danego rodzaju pojazdu w rozpo rządzeniu o warunkach technicz nych.

2. Jeżeli przepisy ustawy zezwalają na przewóz danym rodzajem pojazdu osób stojących lub leżących, poza łącz ną liczbą miejsc należy określić również zawartą w niej liczbę miejsc do stania i leżenia.

§ 6. Inne dane techniczne pojazdu, np. rodzaj, podrodzaj, przeznaczenie, pojemność skokową silnika , ustala się , stosując odpowiednio zasady określone w § 2 działu .

Dziennik Ustaw  – 92 –  Poz. 141 Załącznik nr 336) WZÓR
ZAŚWIADCZENIE O PRZEPROWADZONYM BADANI U TECHNICZNYM POJAZDU
(strona 1)

ZAŚWIADCZENIE O PRZEPROWADZONYM BADANIU TECHNICZNYM POJAZDU / ROADWORTHINESS CERTIFICATE
NR A)

(3) (data i miejsce badania)
Marka Typ Model pojazdu (5) Kategoria pojazduB) (2) Numer rejestracyjny
pojazdu
i kraj rejestracji pojazduC)

Rodzaj pojazdu Rodzaj badania, czynności (1) Numer identyfikacyjny pojazdu (VIN)
numer nadwozia/podwozia/ramy

(7) WYNIK BADANIA Pozytywny /Positive (P) POJAZDUD) Negatywny /Negative (N) Data pierwszej
rejestracji za granicąE)

(9) Dane identyfikacyjne stacji kontroli pojazdówH), czytelny podpis uprawnionego diagnosty
i numer uprawnienia diagnosty Data pierwszej rejestracji 
w krajuF)
(4) Odczyt licznika przebiegu  pojazdu w momencie  badaniaG)
(8) Następny termin badania do

36. W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 3 0. Załącznik nr 336) WZÓR 36) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 30.

Dziennik Ustaw  – 93 –  Poz. 141 – 2 – (strona 2)

(6) Stwierdzone usterki i ich kategorieI) … … … … … … … … …
(10) UwagiJ) … … … … … … … … … …

• Pojazd odpowiada / nie odpowiadaK) dodatkowym warunkom technicznym przewidzianym dla:
  … … … … … … … … … … … … … … ….………… … (czytelny podpis uprawnionego diagnosty
  i numer uprawnienia diagnosty )

OBJAŚNIENIA DO WZORU (które nie muszą być umieszczone na wydruku):

A) Numer zaświadczenia jest identyczny z numerem z rejestru badań technicznych pojazdów (załącznik nr 8 do rozporządzenia Ministra Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 26  czerwca 2012 r. w sprawie zakresu i sposobu przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach (Dz. U.  z 2024 r. poz. 141). W przypadku  wydania duplikatu zaświadczenia do wcześniej nadanego numeru zaświadcze nia dodaje się symbol  „W”, co oznacza „wtórnik”. Struktura numeru zaświadczenia ( badania  technicznego  pojazdu)  powinna mieć następującą budowę:

1. XXXXXI)/XXX/YYY/PII)/XXXXIII) – dla podstawowej stacji kontroli pojazdów
2. XXXXXI)/XXX/YYYII)/XXXXIII) – dla okręgowej stacji kontroli pojazdów
   I)  Pięcioznakowy numer badania zaczynający się z prawej strony , np. 00001.
   II) Kod rozpoznawczy stacji kontroli pojazdów:
   XXX – właściwy wyróżnik województwa i powiatu oznaczony według przepisów dotyczących rejestracji
   i oznaczania pojazdów (dwie lub odpowiednio trzy litery),
   YYY – numer stacji kontroli pojazdów,
   P – stały element kodu rozpoznawczego podstawowych stacji kontr oli pojazdów.
   III) Czterocyfrowe  oznaczenie roku, np. 2019.

Dziennik Ustaw  – 94 –  Poz. 141 – 3 – B) O ile dane są dostępne i zostały ustalone na podstawie dowodu rejestracyjnego pojazdu (pozwolenia czasowego), świadectwa zgodności WE, świadectwa zgodności, wyciągu ze świadectwa homologacji typu pojazdu, odpisu  decyzji zwalniającej z obowiązku uzyskania świadectwa homologacji typu pojazdu, dopuszczenia jednostkowego pojazdu, decyzji o uznaniu dopuszczenia jednostkowego pojazdu, świadectwa dopuszczenia indywidualnego WE pojazdu. 
C) Wpisać oznaczenie kraju rejestracji  pojazdu  zgodnie z normą ISO3166 -1, alfa -2. D) Po przeprowadzeniu badania technicznego pojazdu wypełnia się przez wyraźne skreślenie treści niemającej
w danym przypadku zastosowania. W przypadku potwierdzenia przeprowadzenia czynności innych niż badanie techniczne pojazdu  obydwa wyniki skreśla się i wypełnia się pole oznaczone * na drugiej stronie zaświadczenia.
E) Dla pojazdu sprowadzonego z zagranicy  data pierwszej rejestracji za granicą jest datą pierwszej rejestracji.
F) Dla pojazdu nowego lub zarejestrowanego na terytorium Rzeczyp ospolitej Polskiej przed dniem  1 października 2004 r. data pierwszej rejestracji w kraju jest datą pierwszej rejestracji .
G) O ile dotyczy i o ile dane są dostępne – odczyt liczników przebiegu pojazdu w momencie badania technicznego wraz z jednostką miary.
H) Dane identyfikacyjne stacji kontroli pojazdów powinny zawierać co najmniej firmę przedsiębiorcy oraz adres stacji kontroli pojazdów przedsiębiorcy.
I) Stwierdzone usterki wraz z podaniem numeru załącznika, numeru z kolumny pierwszej, odpowiedniego o pisu usterki z kolumny trzeciej oraz oceny z kolumny czwartej załącznika nr 1 lub 2 do rozporządzenia Ministra  Transportu , Budownictwa i Gospodarki Morskiej z dnia 26 czerwca 2012 r. w sprawie zakresu i sposobu  przeprowadzania badań technicznych pojazdów oraz wzorów dokumentów stosowanych przy tych badaniach . J) Należy wpisywać przekroczone parametry administracyjne w zakres ie mas, wymiarów, nacisków oraz ich wartości, ustalone dane niezbędne do rejestracji pojazdu, stwierdzone niezgodności z warunkami technicznymi pojazdów, zakres i opis stwierdzonych niezgodności danych pojazdu, ograniczenia przy zezwoleniu na używanie poja zdu
i jego termin, a także informacje dotyczące wyposażenia pojazdu w zamontowane urządzenie techniczne
z podaniem numeru i daty wystawienia protokołu i decyzji dopuszczającej urządzenie do eksploatacji wydanej przez właściwy organ  dozoru  technicznego  or az informacje o  braku  w  dowodzie  rejestracyjnym  miejsca  przeznaczonego na odpowiedni wpis, informację o pojeździe konstrukcyjnie przystosowanym do ruchu lewostronnego (z kierownicą umieszczoną po prawej stronie pojazdu ) albo pojeździe konstrukcyjnie przystosowanym do ruchu lewostronnego (z kierownicą umieszczoną po prawej stronie pojazdu) , który został następnie przebudowany i przystosowany do ruchu prawostronnego (z kierownicą umieszczoną po lewej stronie pojazdu) , oraz  inne  uwagi.  W  przypadku  pojazd u wyposażonego w blokadę alkoholową należy wpisywać producenta, typ oraz numer seryjny urządzenia na podstawie dokumentu kalibracyjnego.
K) Niepotrzebne skreślić oraz wpisać potwierdzenie przeprowadzenia czynności innych niż badanie techniczne lub spełnien ie dodatkowych warunków technicznych. W przypadku badania technicznego pojazdu, o którym mowa
w art. 81 ust. 11 pkt 7 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r.  – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2023 r. poz. 1047 ,
z późn. zm.) należy wpisać odpowiednio:
– art. 5a pkt 19a lit. a lub b ustawy  z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 
z 2022 r. poz. 2647 , z późn. zm.) lub – art. 4a pkt 9a lit. a lub b ustawy  z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. 
z 2023 r. poz. 2805), lub 
– art. 86a ust. 9 pkt 1 lub 2 ustawy  z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2023 r.
poz. 1570 , z późn. zm.) . UWAGA:
Na wzorze zaświadczenia dopuszcza się stosowanie w tle znaków firmowy ch podmiotu prowadzącego stację kontroli  pojazdów , z zastrzeżeniem, że barwa znaków i miejsce umieszczenia znaków nie pogorszy czytelności zaświadczenia.

Dziennik Ustaw  – 95 –  Poz. 141 Załącznik nr 4

WZÓR DOKUMENTU IDENTYFIKACYJNEGO POJAZDU
(pieczątka stacji kontroli pojazdów)
DOKUMENT IDENTYFIKACYJNY POJAZDU
Załącznik do zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym

nr … z dnia … … .

1. Numer rejestracyjny  … … … …
2. Kraj poprzedniej rejestracji  … … …
3. Kraj producenta  … … … … … …
4. Numer identyfikacyjny (VIN ) lub nadwozia (podwozia /ramy)* … …
5. Marka … … … …
6. Model handlowy … … … … …
7. Typ/wariant/wersja1) … … … … …/ …
8. Rodzaj pojazdu … … … …
9. Podrodzaj … … … … …
10. Przeznaczenie … … … … …
11. Barwa nadwozia2) … … … …
12. Masa własna … … … … … … kg
13. Maksymalna ładowność … … … … … … kg (konstrukcyjna  – przewidziana przez producenta)
14. Dopuszczalna ładowność … … … … … … kg (administracyjna  – przewidziana przepisami krajowymi) 
15. Maksymalna masa całkowita … … … … … … kg (konstrukcyjna  – przewidziana przez producenta)
16. Dopuszczalna masa całkowita … … … … … … kg (administracyjna  – przewidziana przepisami krajowymi) 
17. Liczba miejsc do siedzenia/ogółem … … …/ …
18. Liczba miejsc do stania/leżenia … … …/ …
19. Maksymalna masa całkowita ciągniętej przyczepy (bez hamulca) … … … … kg
20. Maksymalna masa całkowita ciągniętej przyczepy (z hamulcem) … … … … kg
21. Liczba osi/ liczba kół … … … …/ …
22. Rozstaw osi skrajnych … … … … … … m
23. Rozstaw osi tylnych  1-2-3 … … … …/ … .. m
24. Rozstaw kół … … … … …/ … .. m
25. Rozmiar opon/nośność opon … … … …/ … . kg
26. Maksymalny nacisk osi/grup osi przedniej … … . … … kN (konstrukcyjny  – przewidziany przez producenta)
27. Dopuszczalny nacisk  osi/grup osi przedniej3) … … … … kN (administracyjny  – przewidziany przepisami krajowymi) 
28. Maksymalny nacisk  osi/grup osi tylnej 1 … … … … … kN (konstrukcyjny – przewidziany przez producenta)
29. Dopuszczalny nacisk  osi/grup osi tylnej 13) … … … … kN (administracyjny – przewidziany przepisami krajowymi)  Załącznik nr 4 WZÓR DOKUMENTU IDENTYFIKACYJNEGO POJAZDU 

Dziennik Ustaw  – 96 –  Poz. 141 30. Maksymalny nacisk osi tylnej 2 … … … … … … kN (konstrukcyjny – przewidziany przez producenta)
31. Dopuszczalny nacisk osi tylnej 23) … … … … … kN (administracyjny – przewidziany przepisami krajowymi) 
32. Maksymalny nacisk osi tylnej 3 … … … … … … kN (konstrukcyjny – przewidziany przez producenta)
33. Dopuszczalny nacisk osi tylnej 33) … … … … … kN (administracyjny – przewidziany przepisami krajowymi) 
34. Pojemność skokowa silnika … … … … … … cm3
35. Rodzaj silnika/rodzaje paliwa … … … …/ … …
36. Rodzaj dopalacza kata litycznego … … … … …
37. Maksymalna moc  netto silnika przy obrotach … … min-1 … … … … kW 38. Miejsce mocowania tabliczki … … … … … …
39. Miejsce wybicia numeru VIN lub nadwozia (podwozia /ramy) * … … … …
40. Długość ** … … … … … … … m 41. Szerokość … … … … … … … m 42. Wysokość … … … … … … … m 43. Rok produkcji … … … … … …
44. Dopuszczalna masa całkowita zespołu pojazdów … … … … … kg 45. Maksymalna masa całkowita zespołu pojazdów … … … … … kg

Uwagi: 

1. … … …
   (nr i data opinii rzeczozna wcy samochodowego, jeżeli jej żądano)

2. … … … …
   (nazwisko i imię rzeczoznawcy samochodowego, firma)

3. … …
   (treść opinii rzeczoznaw cy samochodowego, firma)

Dodatkowe informacje* **:

… … … … …

… … … … …
(data badan ia) (pieczątka ident yfikacyjna (podpis, pieczątka imienna
uprawnionego diagnosty) uprawnionego diagnosty)

UWAGA:
W pozycjach niedotyczących danego rodzaju pojazdu należy umieścić znak „X ”.

* Niepotrzebne skreślić.

** W przypadku naczep  należy dodatkowo podać ; przez długość rozumie się odległość między osią sworznia siodłowego urządzenia sprzęgającego a tylnym obrysem naczepy.
*** Należy wymienić dodatkowe wyposażenie pojazdu takie, jak np. hak, urządzenia podlegające dozorowi technicznemu, wyposażenie w instalację do z asilania gazem.

1. Wariant/wersję podać, o ile występuje.
2. Wskazać tylko jeden z podstawowych kolorów, np .: biały, żółty, pomar ańczowy, czerwony, fioletowy, niebieski, zielony, szary, brązowy, czarny.
3. Podkreślić wartość największą.

Dziennik Ustaw  – 97 –  Poz. 141 Załącznik n r 5 WZÓR OPISU ZMIAN DOKONANYCH W POJEŹDZIE

… … (pieczątka stacji kontroli pojazdów)

OPIS ZMIAN DOKONANYCH W POJEŹDZIE
Załącznik do zaświadczenia o przeprowadzonym badaniu technicznym nr … . z dnia … … pojazdu … o nr rejestracyjnym … … (marka, typ, model)

I. Opis zmian: … … …
… … …
… …
… …
… … . … … ..

Ia. Odpowiednie zdjęcia zmian:

II. Ocena dokonanych zmian*): 1. Dokonane zmiany są zgodne z przepisami ustawy i rozporządzenia o warunkach technicznych.
2. Dokonane zmiany nie spełniają wymagań przepisów ustawy i rozporządzenia o warunkach technicznych ze względu na: … … … …
… … …
… … . … … .

III. Nowe dane techniczne pojazdu po dokonaniu zmian:
1. Marka … … 2. Model … … … 3. Rodzaj … … 4. Podrodzaj … … … 5. Przeznaczenie … … 6. Kolor  nadwozia**) … … … 7. Masa własna … … … kg 8.  Dopuszczalna ładowność … … … … … kg
(administracyjna  – przewidziana przepisami krajowymi)
9.  Dopuszczalna masa całkowita pojazdu … … … kg (administracyjna  – przewidziana przepisami krajowymi)
Załącznik nr 5 WZÓR OPISU ZMIAN DOKONANYCH W POJEŹDZIE

Dziennik Ustaw  – 98 –  Poz. 141 10. Liczba miejsc siedzących, włączając siedzenie kierowcy
… …
11. Liczba miejsc stojących, jeżeli występuje … … … …
12. Maksymalna  masa całkowita ciągniętej przyczepy (z hamulcem) … … kg 13. Największy dopuszczalny nacisk osi … … … … kN
(administracyjny  – przewidziany przepisami krajowymi, na osi, dla której jest największy)
14. Pojemność silnika /moc netto … .. cm3/kW 15. Rodzaj silnika/rodzaj paliwa  … …/… 16. Długość … … … m
17. Szerokość … … … m
18. Wysokość … … … m
19. Rok produkcji … …
20. … … …

IV. Uwagi:

1. … … … (nr i data opinii rzeczo znawcy samochodowego, jeżeli jej żądano)

2. … … … (nazwisko i imię oraz numer identyfikacyjny  rzeczoznawcy samochodowego, firma)

3. … … …
   (treść opinii rzeczoznawcy samochodowe go)

… … … … … … … … … (data badania ) (pieczątka identyfikacyjna (podpis, pieczątka imienna
uprawnionego diagnosty ) uprawnionego diagnosty)

UWAGA:
W pozycjach niedotyczących danego rodzaju pojazdu należy umieścić znak „X”.

---

*) Niepotrzebne skreślić.
**) Wskazać tylko jeden z podstawowych kolorów, np.: biały,
żółty, pomarańczowy, czerwony, purpurowy/fioletowy,
niebieski, zielony, szary, brązowy, czarny.

Dziennik Ustaw  – 99 –  Poz. 141 Załącznik nr 6

WZÓR ZAŚWIADCZENIA O PRZEPROWADZONYM BADANIU TECHNICZNYM AUTOBUSU,
KTÓREGO DOPUSZCZALNA PRĘDKOŚĆ NA AUTOSTRADZIE I DRODZE EKSPRESOWEJ
WYNOSI 100 km/h

ZAŚWIADCZENIE
o przeprowadzonym badaniu technicznym autobusu, którego dopuszczalna prędkość
na autostradzie i drodze ekspresowej wynosi 100 km/h

……………… ………….. ……….……………
(pieczątka stacji kontroli pojazdów)

Nr1)
Marka Typ, model handlowy Rodzaj pojazdu Nr rejestracyjny

Nr identyfikacyjny (VIN)
nr nadwozia/podwozia /ramy Data pierwszej rejestracji

Rok produkcji Uwagi:
Prędkość maksymalna km/h
Maksymalna moc netto silnika  kW Liczba miejsc siedzących
Maksymalna masa całkowita kg Dopuszczalna masa całkowita kg Dopuszczalny nacisk osi przedniej kN Dopuszczalny nacisk osi tylnej 1 kN Dopuszczalny nacisk osi tylnej 2 kN Rozmiar opon kół osi przedniej
Rozmiar opon kół osi tylnej 1
Rozmiar opon kół osi tylnej 2
ZAKRES BADANIA Wynik badania  1/0/X Uwagi
1 22) 3 Ogranicznik prędkości jazdy maks. 100 km/h
Układ hamulcowy Międzynarodowa homologacja
Zwalniacz elektryczny/hydrauliczny/inny*)
Urządzenie przeciwblokujące (ABS)
Potwierdzenie producenta o pozytywnym wyniku badania w zakresie stateczności ruchu
Siedzenia Turystyczne
Pasy bezpieczeństwa na siedzeniach niezabezpieczonych
Zamocowanie pasów bezpieczeństwa
Tabliczki informujące o obowiązku używania pasów
bezpieczeństwa
Zabezpieczenie tylne miejsca kierowcy
Urządzenia do mocowania bagażu
Ogumienie Międzynarodowa homologacja
Głębokość bieżnika minimum 3 mm
Wskaźnik prędkości (km/h)
Wskaźnik wytrzymałości (kg)
Tachograf o zakresie pomiarowym minimum 125 km/h
Wskaźnik stosunku maksymalnej  mocy netto silnika do DMC nie mniejszy niż 11,0 kW/t
Termin następnego okresowego badania technicznego autobusu do:
Na podstawie wyniku badania stwierdzono, że pojazd: 1. Spełnia warunki dodatkowe dla autobusu 100 km/h*) 2. Nie spełnia warunków dodatkowych dla autobusu 100 km/h*)
Zaświadczenie jest ważne 1/2 roku od daty wystawienia, tj. do:

……… …………………………… ………
(data badania) ………………………………………………………..
(pieczątka identyfikacyjna uprawnionego diagnosty ) ………………………………………………………….
(podpis, pieczątka imienna uprawnionego diagnosty )

OBJAŚNIENIA : *) Niepotrzebne skreślić.

1. Numer zaświadczenia jest identyczny z numerem z rejestru badań technicznych (załącznik nr 8 do rozporządzenia).
   W przypadku wydania duplikatu zaświadczenia, do wcześniej nadanego numeru zaświadczenia dodaje się „D”, co oznacza „duplikat”.

2. W kolumnie nr 2  – cyfra „1 ” –  oznacza pozytywny wynik badania, cyfra „0” – oznacza negatywny wynik badania, litera „X” – oznacza
   „Nie dotyczy”.  Załącznik nr 6

WZÓR ZAŚWIADCZENIA O PRZEPROWADZONYM BADANIU TECHNICZNYM AUTOBUSU,  KTÓREGO DOPUSZCZALNA PRĘDKOŚĆ NA AUTOSTRADZIE I DRODZE EKSPRESOWEJ  WYNOSI 100 km/h

Dziennik Ustaw  – 100 –  Poz. 141
Załącznik nr 737)

WZÓR ZAŚWIADCZENIA O PRZEPROWADZONYM DODATKOWYM BADANIU TECHNICZNYM POJAZDU PRZEZNACZONEGO 
DO PRZEWOZU NIEKTÓRYCH TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH

… …
(pieczątka stacji kontroli pojazdów) (miejscowość, data)

ZAŚWIADCZENIE nr … …* o przeprowadzonym dodatkowym badaniu technicznym pojazdu
przeznaczonego do przewozu niektórych towarów niebezpiecznych

Marka …  Typ , model handlowy pojazdu … … Nr rejestracyjny … … Data pierwszej rejestracji za granicą/w kraju … Numer identyfikacyjny VIN lub nr nadwozia (podwozia/ramy)   … Kategoria pojazdu1) …  Rodzaj pojazdu … …

I. ZGODNIE Z  WYNIKIEM BADANIA:

1. Pojazd odpowiada warunkom technicznym określonym w załączniku B do umowy ADR, z uwzględnieniem daty pierwszej rejest racji pojazdu dla określonego w tym załączniku typu pojazdu:

2. Pojazd nie odpowiada warunkom technicznym określonym dla wymienionych w  tabeli  typów2).

II. NASTĘPNY TERMIN OKRESOWEGO BADANIA TECHNICZNEGO POJAZDU DO DNIA:  …
III. INFORMACJE  DODATKOWE3):

1. Cysterna/elementy pojazdu -baterii/elementy pojazdu „MEMU”4) spełniają wymagania umowy ADR, co zostało potwierdzone protokołem właściwego organu dozoru technicznego nr … dnia …, ważnym do dnia
   ……………

2. Zamontowany  układ długotrwałego hamowania (zwalniacz) spełnia wymagania badania typu ……… i posiada skuteczność wystarczającą dla jednostki transportowej o dopuszczalnej masie całkowitej … ton5).

3. Zamontowany układ przeciwblokujący kategorii ………………… ……………………

4. Instalacja elektryczna w przedziale ładunkowym pojazdu:
   „EX/II ” lub „EX/III ” odpowiada/nie odpowiada6) dodatkowym warunkom technicznym  określonym w załączniku B do umowy ADR dla materiałów wybuchowych klasy pierwszej, grupy zgodności J.

5. W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 11 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 9. FL OX AT EX/II EX/III MEMU 2) Załącznik nr 737) WZÓR ZAŚWIADCZENIA O PRZEPROWADZONYM DODATKOWYM BADANIU TECHNICZNYM 
   POJAZDU PRZEZNACZONEGO DO PRZEWOZU NIEKTÓRYCH TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH Załącznik nr 737)

WZÓR ZAŚWIADCZENIA O PRZEPROWADZONYM DODATKOWYM BADANIU TECHNICZNYM POJAZDU PRZEZNACZONEGO 
DO PRZEWOZU NIEKTÓRYCH TOWARÓW NIEBEZPIECZNYCH

… … …
(pieczątka stacji kontroli pojazdów) (miejscowość, data)

ZAŚWIADCZENIE nr … … * o przeprowadzonym dodatkowym badaniu technicznym pojazdu
przeznaczonego do przewozu niektórych towarów niebezpiecznych

Marka …  Typ , model handlowy pojazdu … … . Nr rejestracyjny … … Data pierwszej rejestracji za granicą/w kraju … …
Numer identyfikacyjny VIN lub nr nadwozia (podwozia/ramy)   … … Kategoria pojazdu1) …  Rodzaj pojazdu … …

I. ZGODNIE Z  WYNIKIEM BADANIA:

1. Pojazd odpowiada warunkom technicznym określonym w załączniku B do umowy ADR, z uwzględnieniem daty pierwszej rejest racji pojazdu dla określonego w tym załączniku typu pojazdu:

2. Pojazd nie odpowiada warunkom technicznym określonym dla wymienionych w  tabeli  typów2).

II. NASTĘPNY TERMIN OKRESOWEGO BADANIA TECHNICZNEGO POJAZDU DO DNIA:  …
III. INFORMACJE  DODATKOWE3):

1. Cysterna/elementy pojazdu -baterii/elementy pojazdu „MEMU”4) spełniają wymagania umowy ADR, co zostało potwierdzone protokołem właściwego organu dozoru technicznego nr … dnia …, ważnym do dnia
   ……………

2. Zamontowany  układ długotrwałego hamowania (zwalniacz) spełnia wymagania badania typu ……… i posiada skuteczność wystarczającą dla jednostki transportowej o dopuszczalnej masie całkowitej … ton5).

3. Zamontowany układ przeciwblokujący kategorii ………………… ……………………

4. Instalacja elektryczna w przedziale ładunkowym pojazdu:
   „EX/II ” lub „EX/III ” odpowiada/nie odpowiada6) dodatkowym warunkom technicznym  określonym w załączniku B do umowy ADR dla materiałów wybuchowych klasy pierwszej, grupy zgodności J.

5. W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 11 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 9. FL OX AT EX/II EX/III MEMU 2)

Dziennik Ustaw  – 101 –  Poz. 141 – 2 –

IV. UWAGI:

… …

… …

                                                                                 ………………………….......
                                                                            (podpis  i pieczątka imienna
       uprawnionego diagnosty)

OBJAŚNIE NIA:

• Numer zaświadczenia jest identyczny z numerem z rejestru badań technicznych (załącznik nr 8
  do rozporządzenia). W przypadku wydania duplikatu zaświadczenia, do wcześniej nadanego numeru dodaje się „W”, co oznacza „wtórnik”.

1. Kategoria  pojazdu przyjęta na potrzeby homologacji (odpowiednio N 1, N 2, lub N 3 dla pojazdów samochodowych i O 1, O2, O3, lub O 4 dla przyczep i naczep).

2. Skreślić oznaczenia typów, którym pojazd nie odpowiada.
   Odpowiednio do wyniku badania uprawniony diagnosta stwierdza w zaświadczeniu, że pojazd odpowiada  warunkom technicznym podanym w załączniku B do umowy ADR dla określonych w tym załączniku następujących typów pojazdów:

3. „FL” – oznaczającego:
   a) pojazd przeznaczony do przewozu materiałów ciek łych o temperaturze zapłonu nie wyższej niż 60°C (z wyjątkiem UN 1202 oleju napędowego zgodnego z normą EN  590:2013  +  AC:2014 , oleju gazowe go i oleju  opałowego lekkiego o temperaturze zapłonu określonej w normie EN  590:2013 + AC:2014 ), w cysternach stałych lub cysternach odejmowalnych  o pojemności większej niż 1 m3 lub w kontenerach -cysternach lub cysternach  przenośnych o pojemności jednostkowej większej niż 3 m3 lub b) pojazd przeznaczony do przewozu gazów palnych w cysternach stałych lub cysternach odejmowalnych o pojemności większej niż 1  m3 lub  w kontenerach- cysternach, cysternach przenośnych lub wieloelementowych kontenerach do gazu (MEGC) o pojemności jednostkowej większej niż 3 m3, lub c) pojazd -baterię przeznaczony do przewozu gazów palnych o pojemności całkowitej większej niż 1 m3, d) pojazd przeznaczony do przewozu nadtlenku wodoru, roztw ór wodny stabilizowany, o zawarto ści nadtlenku wodoru wy ższej ni ż 60% (klasa 5.1,  UN  2015)  w  cysternach  sta łych lub  cysternach  odejmowalnych  o pojemno ści wi ększej  ni ż 1  m3 lub  w  kontenerach -cysternach  lub  cysternach przeno śnych o pojemno ści jednostkowej wi ększej ni ż 3 m3,

4. „OX”:
   a) pojazd zarejestrowany po raz pierwsz y lub dopuszczony do ruchu przed  1 kwietnia 2018 r. dopuszczony jako pojazd OX może być używany nadal do przewozu materiału UN 2015 ,

Dziennik Ustaw  – 102 –  Poz. 141 – 3 – b) odnośnie do corocznego badania technicznego poj azdu zarejestrowanego po raz  pierwszy  lub  dopuszczonego do  ruchu  przed  1  kwietnia  2018  r.  dopuszczonego  jako  pojazd  OX mogą być stosowane nadal wymagania
części 9 ADR obowiązujące do 31 grudnia 2016 r., c) świadectwo dopuszczenia pojazdu OX według wzoru określonego w 9.1.3.5
załącznik a A do ADR , obowiązu jące do 31 grudnia 2016 r., może być używane nadal , 3) „AT” – oznaczającego:
a) pojazd inny niż pojazd „EX/III ”, „FL” oraz inny niż „MEMU ”, przeznaczony do przewozu towarów niebezpiecznych w cysternach stałych, cysternach odejmowalnych o pojemności większej niż 1  m3 lub  w  kontenerach - -cysternach, cysternach przenośnych lub wieloelementowych kontenerach do gazu (MEGC) o pojemności jednostkowej większej niż 3 m3 lub b) pojazd -baterię, inny niż pojazd „FL”, o pojemności całkowitej większej niż
1 m3, 4) „EX/II ” – oznaczającego pojazd przeznaczony do przewozu materiałów
wybuchowych i przedmiotów z materiałami wybuchowymi (klasy 1),
5) „EX/III” – oznaczającego pojazd inny niż pojazd „EX/II”, przeznaczony do przewozu materiałów wybuchowych i przedmiotów z materia łami wybuchowymi (klasy 1),
6) „MEMU” – oznaczającego jednostkę lub pojazd z zamontowaną jednostką służące do wytwarzania materiałów wybuchowych z towarów niebezpiecznych, które nie są materiałami wybuchowymi , i ładowania ich do otworów strzałowych. Jednos tka taka  składa się z cystern, kontenerów do przewozu luzem, aparatury do wytwarzania, pomp oraz związanego z nimi wyposażenia. MEMU może posiadać specjalne przedziały ładunkowe na mat eriały wybuchowe i przedmioty z materiałem wybuchowym w sztukach przesyłek,

albo stwierdza, że nie spełnia tych  wymagań dla żadnego z wymienionych w pkt 1 –6 typów pojazdów .

3. Odpowiednio do wyniku badania technicznego pojazdu uprawniony diagnosta podaje  dodatkowo w zaświadczeniu następujące informacje:
4. numer,  datę wydania i datę ważności protokołu właściwego organu dozoru technicznego, stwierdzającego, że cysterna( -ny)  lub  elementy  pojazdu -baterii/
   „MEMU” odpowiadają warunkom technicznym podanym w załączniku B do umowy ADR  – w przypadku określonych w tym załącz niku cystern lub elementów pojazdu - -baterii;

5. dopuszczalną masę całkowitą jednostki transportowej, dla której wystarczająca jest

skuteczność układu hamowania długotrwałego (zwalniacz) – w  przypadku  pojazdów samochodowych typu: „FL”, „OX”, „AT”, „EX /III”, „MEMU”, dla których układ hamowania długotrwałego (zwalniacz) jest wymagany na podstawie  przepisów załącznika B do umowy ADR;
3) stwierdzenie, że instalacja elektryczna w przedziale ładunkowym odpowiada dodatkowym warunkom technicznym określonym w załączniku B do umowy ADR dla materiałów wybuchowych klasy pierwszej, grupy zgodności J według umowy ADR  – w przypadku pojazdów „EX/II” i „EX/III” przeznaczonych do przewozu tych materiałów .

Dziennik Ustaw  – 103 –  Poz. 141 – 4 – 4) Dla pojazdu -cysterny lub pojazdu -baterii , lub pojazdu „MEMU” podkreślić właściwą nazwę. W pozostałych przypadkach skreślić całe zdanie.

5. W przypadku pojazdów samochodowych, dla których wymagany jest układ hamowania

długotrwałego (zwalniacz) , wpisać właściwą wartość. W pozostałych przypadka ch  skreślić całe zdanie.

6. W przypadku pojazdu „EX/II” lub „EX/III” właściwe podkreślić. W pozostałych

przypadkach skreślić całe zdanie.

Dziennik Ustaw  – 104 –  Poz. 141 Załącznik nr 838)

ZAKRES WYMAGANYCH DANYCH  ZAMIESZCZANYCH W REJESTRZE
ZWIĄZANYCH Z DOPUSZCZENIEM POJAZDÓW DO RUCHU

1. Załącznik określa zakres wymaganych danych zamieszczanych w rejestrze.

2. W rejestrze zamieszcza się nastę pujące dane i informacje o wykonanych badaniach technicznych  pojazdów i innych czynnościach związanych z dopuszczeniem pojazdu do ruchu :

1. nadanie kolejnego numeru w rejestrze,
2. data przeprowadzonego badania technicznego pojazdu,
3. marka/typ/model handlowy pojazdu,
4. numer rejestracyjny pojazdu/seria i numer dowodu rejestracyjnego,
5. numer identyfikacyjny pojazdu lub numer nadwozia/podwozia/ramy,
6. rodzaj pojazdu , rodzaj badania,  wykonywane  czynności,
7. data pierwszej rejestracji w kraju/za granicą,
8. termin następnego badania technicznego pojazdu ,
9. wynik badania technicznego  wraz z podaniem symbolu wyniku badania technicznego *,
10. numer uprawni onego diagnosty,
11. informacje dotyczące uiszczenia opłaty ewidencyjnej (uiszczono/nie uiszczono),
12. rodzaj paliwa **,
13. dodatkowe informacje, np.  wyposażenie w hak, urządzenia podlegające dozorowi
    technicznemu, instalację do zasilania gazem,
14. informacje o dokonanej korekcie  – z podaniem: daty, numer u uprawnienia diagnosty
    dokonującego zmian oraz zakresu tych zmian,
15. warunki i ograniczenia dotyczące korzystania z pojazdu ,
16. stwierdzone usterki wraz z podaniem numeru z kolumny pierwszej  i trzeciej załącznika nr 1
    i/lub  2,
17. kategoria pojazdu,
18. oznaczenie kraju rejestracji,
19. odczyt liczników przebiegu pojazdu w momencie badani a technicznego wraz z jednostką miary .

3. W przypadku wydawania zaświadczenia o przeprowadzeniu badania technicznego pojazdu,  należy ten fakt oznaczyć symbolem „Z” w rubryce rejestru  „Seria i numer dowodu  rejestracyjnego” (numer  zaświadczenia jest identyczny z numerem rejestru).

4. W przypadku pojazdów wyposażonych w instalację do zasilania gazem lub z zainstalowanymi urządzenia mi podlegającymi dozo rowi technicznemu , należy podać informację o dopuszczeniu urządzenia technicznego do eksploatacji , podając numer i datę wystawienia protokołu oraz decyzji dopuszczającej urządzenie do eksploatacji, wydanej przez właściwy organ dozoru technicznego .

OBJAŚNIENIA:

• Symbole wyniku badania:
  „P” – Pozytywny (P) , „N” – Negatywny (N) oraz w p rzypadku zatrzymania dowodu  rejestracyjnego (pozwolenia czasowego) podać cyframi termin ważności zezwolenia na używanie pojazdu (np. 07.12.2009),
  „X” – nie dotyczy.
  ** Symbole rodzajów paliwa: P – benzyna,
  D – olej napędowy,
  M – mieszanka (paliwo -olej),
  LPG  – gaz skroplony  (propan -butan),
  CNG – gaz sprężony ziemny (metan),
  LNG  – skroplony schłodzony gaz ziemny,
  H – wodór,
  BD – biodiesel,
  E85 – etanol,
  EE – energia elektryczna,
  999 – inne.

38. Ze zmiana mi wprowadzonymi przez § 1 pkt 12 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 10, oraz § 1 pkt 8 rozporządzenia,
    o którym mowa w odnośniku 4. Załącznik nr 838) ZAKRES WYMAGANYCH DANYCH ZAMIESZCZANYCH W REJESTRZE  ZWIĄZANYCH Z DOPUSZCZENIEM POJAZDÓW DO RUCHU 38) Ze zmianami wprowadzonymi  przez § 1 pkt 8 rozporządzenia,  o którym mowa w odnośniku  4, oraz § 1 pkt 12 rozporządzenia, 
    o którym mowa w odnośniku 9.

Dziennik Ustaw  – 105 –  Poz. 141 Załącznik nr 9 WZORY pieczątek identyfikacyjn ych uprawnionego diagnosty oraz stacji kontroli pojazdów 1. Wzór pieczątki identyfikacyjnej uprawnionego diagnosty okręgowej stacji kontroli pojazdów 2. Wzór pieczątki identyfikacyjnej uprawnionego diagnosty podstawowej stacji kontroli  pojazdów 3. Wzór pieczątki identyfikacyjnej uprawnionego diagnosty podstawowe jstacji kontroli  pojazdów wykonującej niektóre badania z zakresu okręgowej stacji kontroli pojazdów 4. Wzór pieczątki imiennej uprawnionego diagnosty 5. Wzór pieczątki okręgowej stacji kontroli pojazdów 6.
Wzór pieczątki podstawowej stacji kontroli pojazdów 7.
Wzór pieczątki podstawowej stacji kontroli  pojazdów wykonującej niektóre badania z zakresu okręgowej stacji kontroli pojazdów Przedsiębiorstwo Handlowo -Produkcyjne PODSTAWOWA STACJA KONTROLI  POJAZDÓW XXX/000/P A B T E 85-001Bydgoszcz ul. Jaśminowa 100 tel. (52) 357 -05-054→ 2→ 6→ 4→ Przedsiębiorstwo Handlowo -Produkcyjne PODSTAWOWA STACJA KONTROLI  POJAZDÓW XXX/000/P A B C CC D T E / a c d e f h 85-001 Bydgoszcz ul. Jaśminowa 100 tel. (52) 357 -05-054→ 2→ 6 i 7→ 4→Załącznik nr 9

Dziennik Ustaw  – 106 –  Poz. 141

OBJAŚNIENIA:

1. SKP  – skrót wyrazów Stacja Kontroli Pojazdów.
2. XXX/000, XXX/000/P – kody rozpoznawcze stacji kontroli pojazdów składające
   się z następujących elementów:
   XXX – właściwy wyróżnik województwa i powiatu oznaczony według przepisów dotyczących rejestracji i oznaczania pojazdów (dwie lub odpowiednio trzy litery),
   000 – numer kolejny stacji kontroli pojazdów (dla stacji działających w dniu wejścia
   w ży cie rozporządzenia – numer nadany na podstawie dotychczasowych przepisów),
   P – stały element kodu rozpoznawczego podstawowych stacji kontroli pojazdów.
3. XXX/D/0000  – numer uprawnienia diagnosty składający się z następujących elementów:
   XXX – właściwy w yróżnik województwa i powiatu oznaczony według przepisów dotyczących rejestracji i oznaczania pojazdów (dwie lub odpowiednio trzy litery),
   D – stały element numeru uprawnienia diagnosty, oznaczający: „diagnosta ”, 0000 – kolejny numer diagnosty.
   UWAGA:
   Numer uprawnienia diagnosty zostaje zachowany w przypadku:

1. zmiany uprawnienia diagnosty;
2. zmiany stacji kontroli pojazdów, na której jest zatrudniony;
3. zmiany miejsca zamieszkania związanej ze zmian ą właściwości miejscowej organu wydającego uprawnienie diagnosty.

4. Przykładowa nazwa, adres i numer telefonu stacji ko ntroli pojazdów upoważnionej do przeprowadzania badań technicznych pojazdów.
5. Przykładowe dane uprawnionego diagnosty.
6. Symbole rodzajów pojazdów:
   A – motocykle i motorowe ry, B – pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej do 3,5 t, z wyłączeniem motocykli i motorowerów, C – pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 t do 16 t lub
   CC – pojazdy samochodowe o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 t,
   D – autobusy o dopuszczalnej masie całkowitej powyżej 3,5 t,
   T – ciągniki rolnicze,
   E – przyczepy przeznaczone do łączenia z pojazdami silnikowymi, do których jest upoważniona stacja kontroli pojazdów.
7. Symbole rodzajów badań:
   a – autobusów, których dopuszczalna prędkość na autostradzie i drodze ekspresowej wynosi 100 km/h , c – pojazdów przystosowanych do zasilania gazem,
   d – pojazdów zarejestrowanych po raz pierwszy za granicą lub pojazdów nowego typu wyprodukowanych lub importowan ych w ilości jednej sztuki rocznie, e – pojazdów skierowanych na badania techniczne przez organ kontroli ruchu drogowego lub starostę, dla których wymagane jest specjalistyczne badanie, oraz pojazdów, w których dokonano zmian konstrukcyjnych lub wymiany el ementów powodujących zmianę danych
   w dowodzie rejestracyjnym,
   f – pojazdu marki  „SAM ” co do zgodności z warunkami technicznymi,
   h – umieszczanie nadanych cech identyfikacyjnych pojazdu.

Dziennik Ustaw  – 107 –  Poz. 141 Załącznik nr 1039) SZCZEGÓŁOWY SPOSÓB BADANIA MINIMALNEGO WYMAGANEGO POLA WIDZENIA W LUSTERKU  ZEWNĘTRZNYM (LEWYM WSTECZNYM) POJAZDU KATEGORII M1 O RODZAJU SAMOCHÓD OSOBOWY  PRZYSTOSOWANEGO KONSTRUKCYJNIE DO RUCHU LEWOSTRONNEGO (Z KIEROWNICĄ UMIESZCZONĄ  PO PRAWEJ STRONIE POJAZDU) § 1. Szczegółowy  sposób badania minimalnego  wymaganego  pola widzenia, określonego  w załączniku  nr 13 do rozpo- rządzenia o warunkach  technicznych,  dotyczy lusterka zewnętrznego  (lewego wstecznego)  oznakowanego  znakiem homo- logacji zgodnym z regulaminem  EKG ONZ nr 46 seria poprawek 00 lub 01 lub dyrektywą  71/127/EWG  oraz lusterka, któ- rego znak homologacji jest niewidoczny. § 2. Dla celów niniejszego załącznika: 1)  „Pole widzenia”  oznacza wycinek przestrzeni  trójwymiarowej,  który jest monitorowany  za pomocą lusterka zewnętrz - nego po lewej stronie pojazdu; 2)  „Lusterko  zewnętrzne  (lewe wsteczne)”  oznacza przedmiot  wyposażenia  lub część, z wyjątkiem  peryskopu,  zapew- niające widoczność do tyłu po lewej stronie pojazdu przymocowane na zewnętrznej powierzchni pojazdu. § 3. 1. Podczas przeprowadzania  badania powinny być spełnione wymagania  określone w punkcie 3 działu I załącznika  nr 1  do niniejszego rozporządzenia.  2. Lusterko zewnętrzne (lewe wsteczne) musi mieć możliwość regulacji. 3. Pomiaru pola widzenia nie powinno dokonywać  się w warunkach  atmosferycznych  niekorzystnych  w stopniu mogą- cym wpływać na wynik pomiaru. 4. Pomiar pola widzenia wykonuje się zgodnie z rysunkiem nr 1.  5. Miejsce pomiarowe powinno być poziome, o nawierzchni twardej i równej. 6. Linie o szerokości  50 mm wyznaczające  pole widoczności  z lewej strony pojazdu odzwierciedlające  poziomy frag- ment jezdni, muszą być zaznaczone  wewnątrz obszaru (minimalnego  wymaganego  pola widzenia na poziomie podłoża) jak  pokazano na rysunku nr 1. 7. W czasie pomiaru w miejscu pomiarowym  może przebywać  tylko właściciel  (kierowca)  pojazdu i uprawniony  diag- nosta prowadzący pomiar. 8. W pojeździe podczas badania powinien znajdować  się tylko uprawniony  diagnosta siedzący po prawej stronie na  miejscu kierowcy.  9. Pojazd należy ustawić kołami przedniej i tylnej osi równolegle i stycznie do wewnętrznej linii pola widzenia. 10. Siedzenie kierowcy powinno być ustawione w środkowym zakresie regulacji wzdłużnej. 11. Oparcie siedzenia kierowcy powinno być pochylone  do tyłu pod kątem 25 stopni od pionu mierzonym  w osi syme- trii siedzenia. 12. Uprawniony  diagnosta powinien siedzieć na miejscu kierowcy oparty plecami o oparcie siedzenia, a jego głowa oraz  wzrok powinny być skierowane na wprost równolegle do podłużnej płaszczyzny symetrii pojazdu. 13. Na prawej bocznej szybie należy zaznaczyć równolegle do podłoża położenie oczu kierowcy. 14. Pojazd podczas badania powinien być tak ustawiony,  aby położenie oczu kierowcy, o którym mowa w ust. 13, znaj- dowało się na wysokości  osi odniesienia  prostopadłej  do wzdłużnej  płaszczyzny  symetrii pojazdu tak, jak to pokazano na  rysunku nr 1. 15. Po zajęciu miejsca kierowcy uprawniony  diagnosta  powinien tak regulować  lusterkiem  zewnętrznym  (lewym  wstecznym), aby pole widzenia widoczne w lusterku umożliwiało kierowcy widzenie: 1)  sprawdzianów  o wysokości  h (h = 50 mm + odległość oczu kierowcy od nawierzchni  podłoża) umieszczonych  na  miejscu pomiarowym, jak pokazano na rysunku nr 1; 2)  minimalnego wymaganego pola widzenia na poziomie podłoża, jak pokazano na rysunku nr 1.  16. Sprawdzianem może być dowolny przedmiot o wymaganej minimalnej wysokości. 17. W przypadku,  kiedy uprawniony  diagnosta obejmie wzrokiem  w lusterku zewnętrznym  (lewym wstecznym),  nie  odrywając  przy tym pleców od oparcia fotela, pole widzenia, o którym mowa w ust. 15, to wynik badania uznaje się za po- zytywny. 39) Dodany przez § 1 pkt 9 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 4.

Dziennik Ustaw  – 108 –  Poz. 141 Rysunek nr 1
Minimalne wymagane pole widzenia, które powinno być widoczne w lusterku zewnętrznym (lewym wstecznym)

Opis do rysunku

1. oś odniesienia;
2. podłużna płaszczyzna symetrii pojazdu;
3. wewnętrzna linia pola widzenia;
4. przednia linia pola widzenia;
5. zewnętrzna linia pola widzenia.