Przejdź do głównej zawartości

Dz.U. 2024 poz. 184

DZIENNIK USTAW
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Warszawa, dnia 14 lutego 2024 r. Poz. 184

OBWIESZCZENIE
MARSZAŁKA SEJMU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
z dnia 24 stycznia 2024 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym

  1. Na podstawie art. 16 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i nie- których innych aktów prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1461) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity
    tekst ustawy z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym (Dz. U. z 2022 r. poz. 1900 ), z uwzględnieniem
    zmian wprowadzonych :
  1. ustawą z dnia 1 grudnia 2022 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2023 r. poz. 240),
  2. ustawą z dnia 26 stycznia 2023 r. o zmianie niektórych ustaw w zw iązku z wprowadzeniem świadczenia za długoletnią służbę (Dz. U. poz. 347) ,
  3. ustawą z dnia 7 lipca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego, ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych, ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1860),
  4. ustawą z dnia 16 sierpnia 2023 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z zapewni eniem rozwoju rynku finansowego oraz ochrony inwestorów na tym rynku (Dz. U. poz. 1723),
  5. ustawą z dnia 17 sierpnia 2023 r. o zmianie usta wy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1834)
    oraz zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem 17 stycznia 2024 r.
  1. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia tekst jednolity ustawy nie obejmuje :
  1. art. 21 ustaw y z dnia 1 grudnia 2022 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2023 r. poz. 240) , który stanowi:
    „Art. 21. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 2, art. 3 pkt 1 i 3, art. 4 pkt 1 i 3, art. 5 pkt 1, art. 6, art. 7, art. 8, art. 9, art. 10 pkt 1, art. 12, art. 13 pkt 1 i 2, art. 15, art. 18 oraz art. 19, które wchodzą w życie po upływie dwóch miesięcy od dnia ogłoszenia. ”;

  2. art. 16 i art. 20 ustaw y z dnia 26 stycznia 2023 r. o z mianie niektórych ustaw w związku z wprowadzeniem świadczenia za długoletnią służbę (Dz. U. poz. 347) , któr e stanowi ą: „Art. 16. W stosunku do funkcjonariuszy, którzy w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy osiągnęli staż służby, o którym mowa w art. 125a ust. 1 ustawy zmienianej w art. 6, art. 99b ust. 1 ustawy zmienianej w art. 7, art. 83b ust. 1 ustawy zmienianej w art. 8 oraz art. 226b ust. 1 ustawy zmienianej w art. 10, decyzję o przyznaniu lub odmowie przy- znania świadczenia motywacyjnego wydaje się w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. W przypadku wydania decyzji o przyznaniu świadczenia motywacyjnego wypłata świadczenia następuje za okres od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy. ” „Art. 20. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 marca 2023 r., z wyjątkiem art. 14, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2024 r.”;

Dziennik Ustaw – 2 – Poz. 184

  1. art. 38 i art. 40 ustawy z dnia 7 lipca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego, ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych, ustawy – Kodeks postęp owania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1860 ), które stanowi ą: „Art. 38. 1. Ilekroć przepisy wykonawcze wydane na podstawie:
  2. art. 19 ust. 21 ustawy zmienianej w art. 6,
  3. art. 9e ust. 20 ustawy zmienianej w art. 7,
  4. art. 11n ust. 28 ustawy zmienianej w art. 9,
  5. art. 31 ust. 20 ustawy zmienianej w art. 12,
  6. art. 27 ust. 18, art. 29 ust. 5, art. 30 ust. 5, art. 32c ust. 14 i art. 34a ust. 15 ustawy zmienianej w art. 13,
  7. art. 17 ust. 18, art. 19 ust. 6 i art. 23 ust. 15 us tawy zmienianej w art. 17,
  8. art. 31 ust. 16, art. 33 ust. 5 i art. 34 ust. 5 ustawy zmienianej w art. 18,
  9. art. 23p ust. 28, art. 23q ust. 13 i art. 23r ust. 7 ustawy zmienianej w art. 19,
  10. art. 9 ust. 10 ustawy zmienianej w art. 22,
  11. art. 118 ust. 18, art. 119 ust. 11 i art. 120 ust. 7 ustawy zmienianej w art. 23,
  12. art. 54 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 25 – dotyczą uprawnień, obowiązków lub czynności Prokuratora Generalnego lub określają dokumenty do niego kiero- wane, od niego pochodzące lub w zory dokumentów, od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy w zakresie odnoszącym się do zmian ustaw określonych w art. 6, art. 7, art. 9, art. 12, art. 13, art. 17–19, art. 22, art. 23 i art. 25, przepisy te zamiast do Prokuratora Generalnego stosuje się d o Pierwszego Zastępcy Prokuratora Generalnego Prokuratora Krajo- wego.
  1. Czynności dokonane przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy w zakresie odnoszącym się do zmian ustaw określonych w art. 6, art. 7, art. 9, art. 12, art. 13, art. 17–19, art. 22, a rt. 23 i art. 25 na podstawie:
  1. art. 19 ust. 1, 9 i 16a oraz art. 20 ust. 11 ustawy zmienianej w art. 6,

  2. art. 9e ust. 1, 4 pkt 1 i ust. 17a oraz art. 10c ust. 10 ustawy zmienianej w art. 7,

  3. art. 11n ust. 1, 3, 7, 8, 15, 16, 17 pkt 2, ust. 18–21, 23 , 26 i 27 pkt 2 oraz art. 11p ust. 11 ustawy zmienianej w art. 9,

  4. art. 31 ust. 1, 4 pkt 1 i ust. 17a ustawy zmienianej w art. 12,

  5. art. 22b ust. 3, art. 27 ust. 1, 3, 8, 9, 11a pkt 2, ust. 14, 15, 15f, 15g, 15h pkt 2, ust. 15i–15l i 16a–16c, art. 28 ust. 6, art. 29 ust. 2, 2a i 4, art. 30 ust. 2 i 4, art. 32c ust. 1, 4, 7, 10 i 12 oraz art. 34a ust. 10 ustawy zmienianej w art. 13,

  6. art. 17 ust. 1, 3, 8, 9, 14, 15, 15f pkt 2, ust. 15g–15j, 16a, 17 pkt 2 i ust. 17a, art. 18 ust. 6, art. 19 ust. 2, 2a i 5, art. 23 ust. 10 i art. 46 ust. 3 ustawy zmienianej w art. 17,

  7. art. 27a ust. 3, art. 31 ust. 1, 3, 6, 7, 10 pkt 2, ust. 13, 14, 14f pkt 2, ust. 14g–14j, 15a i 15b, art. 32 ust. 8, art. 33 ust. 2, 2a i 4 oraz art. 34 ust. 2 i 4 ustawy zmienia nej w art. 18,

  8. art. 23p ust. 1, 3, 7, 8, 15, 16, 17 pkt 2, ust. 18–21, 23, 26 i ust. 27 pkt 2, art. 23q ust. 4–7, 9, 10 i 12, art. 23r ust. 2, 3, 5 i 6, art. 23s ust. 11 i art. 25c ust. 2 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 19,

  9. art. 9 ust. 4 i 6–9 ustawy zmienianej w art. 22,

  10. art. 118 ust. 1, 3, 6, 7, 9, 13, 15 i 16 pkt 2, art. 119 ust. 3–6 i 9, art. 120 ust. 2, art. 122 ust. 1 pkt 2, ust. 2 pkt 2 i ust. 3–5, art. 123 ust. 3 i art. 127a ust. 9 ustawy zmienianej w art. 23,

  11. art. 42 ust. 1 i 4, art. 44 ust. 1 i 2, art. 46 ust. 2, art. 48 ust. 1 i 2 pkt 2 i ust. 3–5, art. 49 ust. 2 i 3, art. 50, art. 52 ust. 1, art. 53 ust. 2 i art. 54 ust. 1 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 25 – są skuteczne, jeżeli dokonano ich z zachowaniem wymogów określonych w tych p rzepisach w brzmieniu dotychczaso- wym .”

Dziennik Ustaw – 3 – Poz. 184

„Art. 40. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem:

  1. art. 28 pkt 1, art. 30 pkt 2–6, art. 31 pkt 1 lit. a, c–e, f w zakresie pkt 67 lit. b, oraz lit. g i h, pkt 2–4 oraz art. 39 ust. 1 i 2, które wchodzą w życie z dniem 1 października 2023 r.;

  2. art. 2 pkt 1, pkt 6 lit. b, pkt 14, 16 i 17 oraz art. 33, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2024 r.;

  3. art. 6, art. 7, art. 9, art. 12, art. 13, art. 17–19 i art. 21 pkt 2 w zakresie a rt. 13 § 3a pkt 1 oraz art. 22, art. 23, art. 25 i art. 38, które wchodzą w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia;

  4. art. 1 pkt 1–14, 21 i 33, art. 2 pkt 6 lit. a, pkt 8, 12 i 15, art. 3 pkt 1, 6, 10 i 16–20, art. 4, art. 5, art. 10, art. 11, art. 24 pkt 1, art. 28 pkt 2 – w zakresie uchylenia art. 15zzs1 ust. 1 pkt 1 i 2, ust. 2 i 3, art. 28 pkt 3 oraz art. 39 ust. 3, które wchodzą w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia;

  5. art. 30 pkt 1, art. 31 pkt 1 lit. b oraz f w zakresie pkt 67 lit. c, które wchodzą w życie z dniem 14 marca 2024 r.;

  6. art. 14, który wchodzi w życie z dniem 1 października 2029 r.”;

  7. art. 73 ustawy z dnia 16 sierpnia 2023 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z zapewni eniem rozwoju rynku finan- sowego oraz ochrony inwestorów na tym rynku (Dz. U. poz. 1723), który stanowi:
    „Art. 73. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem:

  8. art. 26, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia;

  9. art. 3 pkt 1 lit. a, art. 30 oraz art. 42, które wchodz ą w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia;

  10. art. 17 pkt 47 lit. f w zakresie art. 89 ust. 4d pkt 3, art. 19 pkt 6 i 22, art. 27 oraz art. 29 pkt 16 i 18, art. 40 i art. 71, które wchodzą w życie z dniem 1 października 2023 r.;

  11. art. 2, art. 3 pkt 4, art. 13, art. 15 pkt 24, art. 23 pkt 36 lit. b i pkt 48, art. 39, art. 41, art. 51 i art. 62 ust. 2, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2024 r.;

  12. art. 15 pkt 16 lit. c, który wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia;

  13. art. 1 4 pkt 1 lit. a i pkt 37, art. 17 pkt 10 oraz art. 29 pkt 11, które wchodzą w życie po upływie 9 miesięcy od dnia ogłoszenia;

  14. art. 38 pkt 2, który wchodzi w życie z dniem 1 czerwca 2024 r.;

  15. art. 20, który wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2024 r.;

  16. art. 32 pkt 11 lit. b, który wchodzi w życie po upływie 18 miesięcy od dnia ogłoszenia;

  17. art. 19 pkt 4, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2025 r.”;

  18. art. 12 ustawy z dnia 17 sierpnia 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niek tórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1834), który stanowi:
    „Art. 12. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem art. 1 pkt 1 i 3, art. 2, art. 5 pkt 2 i 4, art. 7 pkt 2 i 4 oraz art. 10, które wchodzą w życie z dniem 1 października 2023 r.”. Marszałek Sejmu: S. Hołownia

Dziennik Ustaw – 4 – Poz. 184

Załącznik do obwieszczenia Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 24 stycznia 2024 r. (Dz. U. poz. 184)

USTAWA
z dnia 9 czerwca 2006 r. o Centralnym Biurze Antykorupcyjnym
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1. 1. Tworzy się Centralne Biuro Antyko rupcyjne, zwane dalej „CBA”, jako służbę specjalną do spraw zwalczania korupcji w życiu publicznym i gospodarczym, w szczególności w instytucjach państwowych i samorządowych, a także do zwalczania działalności godzącej w interesy ekonomiczne państwa.
2. Nazwa Centralne Biuro Antykorupcyjne i jej skrót „CBA” przysługuje wyłącznie Centralnemu Biuru Antykorup- cyjnemu.
3. (utracił moc)1) 3a. Korupcją, w rozumieniu ustawy, jest czyn:

  1. polegający na obiecywaniu, proponowaniu lub wręczaniu przez jakąkolwiek oso bę, bezpośrednio lub pośrednio,
    jakichkolwiek nienależnych korzyści osobie pełniącej funkcję publiczną dla niej samej lub dla jakiejkolwiek innej osoby, w zamian za działanie lub zaniechanie działania w wykonywaniu jej funkcji;
  2. polegający na żądaniu lub przyjmowaniu przez osobę pełniącą funkcję publicz ną bezpośrednio, lub pośrednio,
    jakichkolwiek nienależnych korzyści, dla niej samej lub dla jakiejkolwiek innej osoby, lub przyjmowaniu propozycji lub obietnicy takich korzyści, w zamian za d ziałanie lub zaniechanie działania w wykonywaniu jej funkcji;
  3. popełniany w toku działalności gospodarczej, obejmującej realizację zobowiązań względem władzy (instytucji) publicznej, polegający na obiecywaniu, proponowaniu lub wręczaniu, bezpośrednio lub pośrednio, osobie kierującej jednostką niezaliczaną do sektora finansów publicznych lub pracującej w jakimkolwiek charakterze na rzecz takiej jednostki, jakichkolwiek nienależnych korzyści, dla niej samej lub na rzecz jakiejkolwiek innej osoby, w zamian z a działanie lub zaniechanie działania, które narusza jej obowiązki i stanowi społecznie szkodliwe odwzajemnienie;
  4. popełniany w toku działalności gospodarczej obejmującej realizację zobowiązań względem władzy (instytucji) pub - licznej, polegający na żądan iu lub przyjmowaniu bezpośrednio lub pośrednio przez osobę kierującą jednostką niezali- czaną do sektora finansów publicznych lub pracującą w jakimkolwiek charakterze na rzecz takiej jednostki, jakichkolwiek
    nienależnych korzyści lub przyjmowaniu propozycji lub obietnicy takich korzyści dla niej samej lub dla jakiej kolwiek innej osoby, w zamian za działanie lub zaniechanie działania, które narusza jej obowiązki i stanowi społecznie szkodliwe
    odwzajemnienie.
  1. Działalnością godzącą w interesy ekonomiczne pa ństwa, w rozumieniu ustawy, jest każde zachowanie mogące spo- wodować w mieniu:
  1. jednostki sektora finansów publicznych w rozumieniu przepisów o finansach publicznych,

  2. jednostki niezaliczanej do sektora finansów publicznych otrzymującej środki publiczne ,

  3. przedsiębiorcy z udziałem Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego
    – znaczną szkodę w rozumieniu art. 115 § 7 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2024 r. poz. 1 7). Art. 2. 1. Do zadań CBA, w zakresie właściwości okreś lonej w art. 1 ust. 1, należy:

  4. rozpoznawanie, zapobieganie i wykrywanie przestępstw przeciwko:
    a) działalności instytucji państwowych oraz samorządu terytorialnego, określonych w art. 228–231 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, a także o którym mowa w art. 14 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu
    prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz. U. z 2023 r. poz. 1090 ),

  5. Z dniem 3 lipca 2010 r. na podstawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 23 czerwca 2009 r. sygn. akt K 54/07 (Dz. U. poz. 880).

Dziennik Ustaw – 5 – Poz. 184

b) wymiarowi sprawiedliwości, określonych w art. 232, art. 233, art. 234, art. 235, art. 236 § 1 i art. 239 § 1, wyborom
i referendum, określonych w art. 250a, porządkowi publicznemu, określonych w art. 258, wiarygodności doku- mentów, określonych w art. 270–273 i art. 277a § 1, mieniu, określonych w art. 286, obrotowi g ospodarczemu, określonych w art. 296–297, art. 299 i art. 305, obrotowi pieniędzmi i papierami wartościowymi, okreś lonych w art. 310 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, a także o których mowa w art. 586–592 ustawy z dnia 15 września 2000 r. – Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2024 r. poz. 18) oraz okreś lonych w art. 179–183 ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi (Dz. U. z 2023 r. poz. 646, 825, 1723 i 1941 ), jeżeli pozostają w związku z korupcją lub działalnością g odzącą w interesy ekonomiczne państwa,
c) finansowaniu partii politycznych, określonych w art. 49d i 49f ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o partiach poli- tycznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1215 ), jeżeli pozostają w związku z korupcją,
d) obowiązkom podatkowym i rozliczeniom z tytułu dotacji i subwencji, określonych w rozdziale 6 ustawy z dnia 10 września 1999 r. – Kodeks karny skarbowy (Dz. U. z 2023 r. poz. 654 i 818 ), jeżeli pozostają w związku z korup- cją lub działalnością godzącą w interesy ekonomiczne państ wa, e) zasadom rywalizacji sportowej, określonych w art. 46–48 ustawy z dnia 25 czerwca 2010 r. o sporcie (Dz. U. z 2023 r. poz. 2048 ), f) obrotowi lekami, środkami spożywczymi specjalnego przeznaczenia żywieniowego, wyrobami medycznymi okreś - lonymi w art. 54 ustawy z dnia 12 maja 2011 r. o refundacji leków, środków spożywczych specjalnego przezna- czenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 826 , 1733, 1938 i 2105 ) – oraz ściganie ich sprawców;
1a) ujawnianie mienia zagrożo nego przepadkiem w związku z przestępstwami, o których mowa w pkt 1; 2) ujawnianie i przeciwdziałanie przypadkom nieprzestrzegania przepisów ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu
prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne;
3) dokumentowanie podstaw i inicjowanie realizacji przepisów ustawy z dnia 21 czerwca 1990 r. o zwrocie korzyści uzys - kanych niesłusznie kosztem Skarbu Państwa lub innych państwowych osób prawnych (Dz. U. poz. 255, z późn. zm.2)); 4) ujawniani e przypadków nieprzestrzegania określonych przepisami prawa procedur podejmowania i realizacji decyzji w przedmiocie: prywatyzacji i komercjalizacji, wsparcia finansowego, udzielania zamówień publicznych, rozporzą- dzania mieniem jednostek lub przedsiębiorcó w, o których mowa w art. 1 ust. 4 oraz przyznawania koncesji, zezwoleń, zwolnień podmiotowych i przedmiotowych, ulg, preferencji, kontyngentów, plafonów, poręczeń i gwarancji kredyto- wych;
4a) kontrola prawidłowości realizacji umów dotyczących partnerstwa p ubliczno -prywatnego;
5) kontrola prawidłowości i prawdziwości oświadczeń majątkowych lub oświadczeń o prowadzeniu działalności gospo- darczej osób pełniących funkcje publiczne, o których mowa w art. 115 § 19 us tawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, s kładanych na podstawie odrębnych przepisów;
6) prowadzenie działalności analitycznej dotyczącej zjawisk występujących w obszarze właściwości CBA oraz przedsta- wianie w tym zakresie informacji Prezesowi Rady Ministrów, Prezydentowi Rzeczypospolitej Polskiej, Sejmowi oraz Senatowi;
7) podejmowanie innych działań określonych w odrębnych ustawach i umowach międzynarodowych.
2. Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego w celu realizacji zadań C BA może podejmować współpracę z właści- wymi organami i służbami innych pa ństw oraz z organizacjami międzynarodowymi.
2a. Podjęcie współpracy, o której mowa w ust. 2, może nastąpić po uzyskaniu zgody Prezesa Rady Ministrów.
3. CBA może prowadzić postępowanie przygotowawcze obejmując wszystkie czyny ujawnione w jego przebiegu, je żeli pozostają w związku podmiotowym lub przedmiotowym z czynem stanowiącym podstawę jego wszczęcia.
4. Działalność CBA poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej może być prowadzona w związku z jego działalnością na terytorium państwa wyłącznie w zakresie r ealizacji zadań określonych w ust. 1 pkt 1.

  1. Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1991 r. poz. 331, z 1993 r. poz. 67 i 647, z 2001 r. poz. 24, z 2005 r. poz. 1398
    oraz z 2006 r. poz. 708.

Dziennik Ustaw – 6 – Poz. 184

Art. 3. Organy administracji rządowej, organy samorządu terytorialnego oraz instytucje państwowe są obowiązane, w zakresie swojego działania, do współpracy z CBA, a w szczególności udzielania pomocy w realizacji zadań CBA.
Art. 3a. Obowiązku doręczenia korespondencji przy wykorzystaniu publicznej usługi rejestrowanego doręczenia elektronicznego albo publicznej usługi hybrydowej, o których mowa w ustawi e z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (D z. U. z 2023 r. poz. 285, 1860 i 2699 ), nie stosuje się:

  1. w sprawach dotyczących przyjęcia do służby albo pracy w CBA;
  2. w sprawach wynikających ze stosunku służbowego funkcjonariuszy CBA;
  3. w sprawach wynikających ze stosunku pracy pracowników CBA;
  4. w sprawach wynikających ze stosunku służbowego byłych funkcjonariuszy CBA;
  5. w sprawach wynikających ze stosunku pracy byłych pracowników CBA;
  6. jeżeli doręczenie korespondencji przy wykorzystaniu publicznej usługi rejestrowanego doręczenia elektronicznego albo publicznej usługi hybrydowej mogłoby wpłynąć negatywnie na sposób rea lizacji zadań CBA.
    Art. 4. 1. Działalność CBA jest finansowana z budżetu państwa.
  1. Koszty realizacji zadań CBA, w zakresie których – ze względu na wyłączenie ich jawności – nie mogą być stosowane przepisy o finansach publicznych, rachunkowości i zamówie niach publicznych, są finansowane z utworzonego na ten cel funduszu operacyjnego.
  2. Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego określi, w drodze zarządzenia, stanowiące informacje niejawne szczegółowe
    zasady tworzenia funduszu operacyjnego, o którym mowa w ust. 2, oraz gospodarowania tym funduszem.
    Rozdział 2
    Organizacja Centralnego Biura Antykorupcyjnego
    Art. 5. 1. CBA kieruje Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego, zwany dalej „Szefem CBA”.
  3. Szef CBA jest centralnym organem administracji rządowej nadzoro wanym przez Prezesa Rady Ministrów, działają- cym przy pomocy CBA, które jest urzędem administracji rządowej.
    2a. Działalność Szefa CBA podlega kontroli Sejmu.
  4. Prezes Rady Ministrów lub wyznaczony przez niego członek Rady Ministrów koordynuje działalność CBA, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego i Służby Wywiadu Wojskowego.
    Art. 6. 1. Szefa CBA powołuje na czteroletnią kadencję i odwołuje Prezes Rady Ministrów, po zasięgnięciu opinii Prezydenta
    Rzeczypospolit ej Polskiej, Kolegium do Spraw Służb Specjalnych oraz Sejmowej Komisji do Spraw Służb Specjalnych.
  5. Ponowne powołanie na Szefa CBA może nastąpić tylko raz. Szef CBA pełni obowiązki do dnia powołania jego następcy.
  6. Kadencja Szefa CBA wygasa w przypadku jego śmierci lub odwołania.
  7. Prezes Rady Ministrów, na wniosek Szefa CBA, powołuje i odwołuje zastępców Szefa CBA po zasięgnięciu opinii
    Sejmowej Komisji do Spraw Służb Specjalnych.
    Art. 7. 1. Szefem CBA lub zastępcą Szefa CBA może być osoba, która:
  1. posiada wyłącznie obywatelstwo polskie;

  2. korzysta z pełni praw publicznych;

  3. wykazuje nieskazitelną postawę moralną, obywatelską i patriotyczną;

  4. nie była skazana za przestępstwo popełnione umyślnie ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo s karbowe;

  5. spełnia wymagania określone w przepisach o ochronie informacji niejawnych w zakresie dostępu do informacji nie- jawnych o klauzuli tajności „ściśle tajne”;

  6. posiada wyższe wykształcenie;

  7. nie pełniła służby zawodowej, nie pracowała i nie była współpracownikiem organów bezpieczeństwa państwa, wymie - nionych w art. 5 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu (Dz. U. z 2023 r. poz. 102), ani też nie była sędzią, któr y orzekając uchybił godności
    urzędu, sprzeniewierzając się niezawisłości sędziowskiej.

Dziennik Ustaw – 7 – Poz. 184

  1. Funkcji Szefa CBA lub zastępcy Szefa CBA nie można łączyć z inną funkcją publiczną.
  2. Szef CBA lub zastępca Szefa CBA nie może pozostawać w stosunku pracy z innym pr acodawcą oraz podejmować innego zajęcia zarobkowego poza służbą.
  3. Szef CBA lub zastępca Szefa CBA nie może być członkiem partii politycznej ani uczestniczyć w działalności tej partii lub na jej rzecz.
    Art. 8. Odwołanie Szefa CBA z zajmowanego stanowiska następuje w przypadku:
  1. rezygnacji z zajmowanego stanowiska;
  2. niespełniania któregokolwiek z warunków określonych w art. 7;
  3. niewykonywania obowiązków z powodu choroby trwającej nieprzerwanie ponad 3 miesiące.
    Art. 9. W przypadku zwolnienia stanowisk a Szefa CBA lub czasowej niemożności sprawowania przez niego funkcji, Prezes Rady Ministrów może powierzyć pełnienie obowiązków Szefa, na czas nie dłuższy niż 3 miesiące, jego zastępcy lub innej osobie, która spełnia warunki określone w art. 7. Art. 10. 1. Szef CBA kieruje CBA bezpośrednio lub przez swoich zastępców.
  1. Szef CBA może upoważnić podległych funkcjonariuszy do załatwiania spraw w jego imieniu w określonym zakresie, z wyjątkiem spraw, o których mowa w art. 19 i art. 23, a także art. 17, z wyłącz eniem upoważnienia dla zastępcy Szefa CBA w zakresie określonym w art. 17 ust. 9a.
  2. Szef CBA, w drodze zarządzenia, określa sposoby, metody i formy wykonywania zadań przez CBA.
    Art. 11. 1. Prezes Rady Ministrów nadaje CBA, w drodze zarządzenia, statut, k tóry określa jego organizację wewnętrzną.
  3. Szef CBA, w drodze zarządzeń, nadaje regulaminy organizacyjne jednostkom organizacyjnym CBA, w których określa ich strukturę wewnętrzną i szczegółowe zadania.
  4. Szef CBA określi, w drodze zarządzenia, formy i tryb szkolenia funkcjonariuszy CBA.
  5. Szef CBA może tworzyć zespoły o charakterze stałym lub doraźnym, określając ich nazwę, skład osobowy oraz szczegółowy zakres i tryb działania.
    Art. 12. 1. Prezes Rady Ministrów określa kierunki działania CBA w drodze w ytycznych.
  6. Szef CBA, najpóźniej na 2 miesiące przed końcem roku kalendarzowego, przedstawia Prezesowi Rady Ministrów do zatwierdzenia roczny plan działania CBA na rok następny.
  7. Szef CBA przedstawia corocznie do dnia 31 marca Prezesowi Rady Ministrów oraz Sejmowej Komisji do Spraw Służb Specjalnych sprawozdanie z działalności CBA za poprzedni rok kalendarzowy.
  8. Szef CBA przedstawia corocznie do dnia 31 marca Sejmowi oraz Senatowi informację o wynikach działalności CBA,
    z wyjątkiem informacji, do któr ych stosuje się przepisy o ochronie informacji niejawnych.
    Rozdział 3
    Uprawnienia funkcjonariuszy Centralnego Biura Antykorupcyjnego
    Art. 13. 1. W granicach zadań, o których mowa w art. 2, funkcjonariusze CBA wykonują:
  1. czynności operacyjno -rozpoznawcze w celu zapobiegania popełnieniu przestępstw, ich rozpoznania i wykrywania oraz – jeżeli istnieje uzasadnione podejrzenie popełnienia przestępstwa – czynności dochodzeniowo -śledcze w celu ścigania sprawców przestępstw;

  2. czynności kontrolne w celu ujawniania przypadków korupcji w instytucjach państwowych i samorządzie terytorialnym oraz nadużyć osób pełniących funkcje publiczne, a także działalności godzącej w interesy ekonomiczne państwa;

  3. czynności operacyjno -rozpoznawcze i analityczno -informacyjne w celu uzyskiwania i przetwarzania informacji istot- nych dla zwalczania korupcji w instytucjach państwowych i samorządzie terytorialnym oraz działalności godzącej w interesy ekonomiczne państwa.

Dziennik Ustaw – 8 – Poz. 184

  1. CBA wykonuje również czynności na polecenie sądu lub prokuratora w zakresie określonym w ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. z 2024 r. poz. 37) oraz ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy (Dz. U. z 2023 r. poz. 127, z 2022 r. poz. 2600 oraz z 2023 r. poz. 818 , 1606 i 1860 ).
  2. Funkcjonariusze CBA wykonują czynności tylko w zakresie właściwości CBA i w tym zakresie przysługują im uprawnienia procesowe Policji, wynikające z przepisów ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania k arnego.
  3. Funkcjonariusze CBA podczas wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1 i 2, mają obowiązek poszanowa- nia godności ludzkiej oraz przestrzegania i ochrony praw człowieka niezależnie od jego narodowości, pochodzenia, sytuacji społecznej, przekon ań politycznych lub religijnych albo światopoglądowych.
    Art. 14. 1. Funkcjonariusze CBA, wykonując czynności służące realizacji zadań, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, mają prawo:
  1. wydawania osobom poleceń określonego zachowania się w granicach niez będnych do wykonania czynności określonych
    w pkt 2–5a lub wykonywania innych czynności służbowych podejmowanych w zakresie i w celu realizacji ustawowych
    zadań CBA lub w celu uniknięcia bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa osób lub mienia, gdy jest to niezbędne do sprawnego i zgodnego z prawem wykonywania tych czynności albo uniknięcia zatarcia śladów przestępstwa;
  2. legitymowania osób w celu ustalenia ich tożsamości;
  3. zatrzymywania osób w trybie i w przypadkach określonych w przepisach Kodeksu postę powania karnego;
  4. przeszukiwania osób i pomieszczeń w trybie i w przypadkach określonych w przepisach Kodeksu postępowania kar- nego;
  5. dokonywania kontroli osobistej, a także przeglądania zawartości bagaży i sprawdzania ładunków w portach i na dwor- cach l ub innych miejscach odprawy podróżnych lub bagażu oraz w środkach transportu lądowego, powietrznego i wod- nego, w razie istnienia uzasadnionego podejrzenia popełnienia czynu zabronionego pod groźbą kary lub w związku z realizacją zadań określonych w art. 2 ust. 1 pkt 1–2 i 7; 5a) dokonywania sprawdzenia prewencyjnego na zasadach i w sposób określony w art. 30a;
  6. obserwowania i rejestrowania, przy użyciu środków technicznych, obrazu zdarzeń w miejscach publicznych oraz dźwięku towarzyszącego tym zdarzeniom w trakcie wykonywania czynności operacyjno -rozpoznawczych podejmo- wanych na podstawie ustawy;
  7. żądania niezbędnej pomocy od instytucji państwowych, organów administracji rządowej i samorządu terytorialnego oraz przedsiębiorców prowadzących działalność w zakresie użyteczności publicznej; wymienione instytucje, organy i przedsiębiorcy są obowiązani, w zakresie swojego działania, do udzielenia nieodpłatnie tej pomocy, w ramach obo - wiązujących przepisów prawa;
  8. zwracania się o niezbędną pomoc do innych niż wymienieni w pkt 7 przedsiębiorców, jednostek organizacyjnych i orga- nizacji społecznych, jak również zwracania się do każdej osoby o udzielenie pomocy, w ramach obowiązujących prze- pisów prawa.
  1. Osobie zatrzymanej lub wobec której dokonano przeszukania, przysługują uprawnienia odpowiednio osoby za trzy- manej lub osoby, której prawa zostały naruszone, przewidziane w przepisach Kodeksu postępowania karnego.
  2. Zatrzymanie osoby może być zastosowane tylko wówczas, gdy inne środki okazały się bezcelowe lub nie skuteczne.
  3. Osoba zatrzymana może być okazywana, fotografowana lub daktyloskopowana tylko wtedy, gdy jej tożsamości nie można ustalić w inny sposób.
  4. Osobę zatrzymaną należy niezwłocznie poddać, w przypadku uzasadnionej potrzeby, badaniu lekarskiemu lu b udzielić jej pierwszej pomocy medycznej.
  5. Czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1–6, powinny być wykonywane w sposób możliwie najmniej naruszający dobra osobiste osoby, wobec której zostały podjęte.
  6. Na sposób przeprowadzenia czynności, o których mo wa w ust. 1:
  1. pkt 1, 2, 7 i 8, w terminie 7 dni od dnia dokonania czynności,

  2. pkt 6, w terminie 7 dni od dnia, gdy podmiot dowiedział się o dokonanych wobec niego czynnościach
    – przysługuje zażalenie do prokuratora właściwego ze względu na miejsce przeprowadzenia czynności. Do zażalenia stosuje się
    przepisy ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego w zakresie dotyczącym postępowania odwoław- czego.

Dziennik Ustaw – 9 – Poz. 184

  1. Materiały z czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 6, które nie stanowią informacji potwierdzających popełnienie przestępstwa lub przestępstwa skarbowego, podlegają niezwłocznie protokolarnemu, komisyjnemu zniszczeniu. Zniszczenie materiałów zarządza Szef CBA.
  2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, tryb prze prowadzania badań lekarskich, o których mowa
    w ust. 5, osób zatrzymanych przez funkcjonariuszy CBA. Rozporządzenie powinno określać osoby przeprowadzające badania
    oraz organizację i miejsce przeprowadzania badań, a także przypadki uzasadniające potrzebę ud zielenia osobie zatrzymanej
    pierwszej pomocy medycznej, z uwzględnieniem ochrony zdrowia osoby zatrzymanej.
  3. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki przeprowadzania i dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 1–4 i 6, uwzględniając dostosowany do sytuacji sposób przeprowadzania przez funkcjonariuszy CBA czynności podejmowanych w ramach ustawowych uprawnień oraz obowiązki funkcjonariuszy pod- czas realizacji tych czynności.
  4. Rada Ministrów określi, w drodze rozpor ządzenia, szczegółowy sposób przeprowadzania czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 8, uwzględniając obowiązki funkcjonariusza CBA występującego z żądaniem udzielenia pomocy lub zwracającego się o tę pomoc.
    Art. 14a. 1. Funkcjonariusze CBA mają prawo p rzeprowadzania doprowadzenia, o którym mowa w art. 4 pkt 2 lit. a ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej (Dz. U. z 2023 r. poz. 202, 547, 1053 , 1088 , 1489 i 1963 ), lub konwoju, o którym mowa w art. 4 pkt 3 tej ustawy.
  5. Funkcjonariusze CBA wykonujący zadania w zakresie przeprowadzania doprowadzenia lub konwoju, jeżeli jest to niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa tego doprowadzenia lub konwoju, mają prawo wydawania poleceń określonego
    zacho wania się.
  6. Do wykonywania zadań w zakresie przeprowadzania doprowadzenia lub konwoju stosuje się przepisy art. 15. Art. 14aa. 1. Kontrola osobista polega na sprawdzeniu:
  1. zawartości odzieży i obuwia osoby poddawanej kontroli osobistej, zwane j dalej „o sobą kontrolowaną”, i przedmiotów, które znajdują się na jej ciele, bez odsłaniania przykrytej odzieżą powierzchni ciała;
  2. zawartości podręcznego bagażu oraz innych przedmiotów, które posiada przy sobie osoba kontrolowana;
  3. zawartości odzieży i obuwia osoby kontrolowanej i przedmiotów, które znajdują się na jej ciele, z odsłonięciem przy- krytych odzieżą powierzchni ciała w celu oraz w zakresie niezbędnym do odebrania broni lub innych poszukiwanych przedmiotów, w przypadku gdy ujawniono ich posiadanie prz ez osobę kontrolowaną podczas sprawdzenia, o którym mowa w pkt 1 lub 2, i gdy do ich odebrania nie jest wystarczające zastosowanie czynności określonych w pkt 1 i 2;
  4. jamy ustnej, nosa, uszu oraz włosów osoby kontrolowanej;
  5. miejsc intymnych osoby kont rolowanej, w szczególnie uzasadnionych przypadkach.
  1. Funkcjonariusz dokonuje kontroli osobistej w sposób możliwie najmniej naruszający dobra osobiste osoby kontro- lowanej oraz w zakresie niezbędnym w danych okolicznościach do zrealizowania celu dokonywane j kontroli. Podczas sprawdzenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 3 i 5, osoba kontrolowana powinna być częściowo ubrana. Funkcjonariusz naj- pierw sprawdza część odzieży, a przed sprawdzeniem kolejnej części umożliwia osobie kontrolowanej włożenie odzieży już sprawdzonej.
  2. Sprawdzenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 1–3, można dokonać wzrokowo, manualnie lub z wykorzystaniem psa służbowego lub środków technicznych niezbędnych do wykrywania materiałów i urządzeń, których posiadanie jest zabro- nione, w szczególności br oni, materiałów wybuchowych, środków odurzających, substancji psychotropowych i ich prekur- sorów, a sprawdzenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 i 5 – wzrokowo lub manualnie.
  3. Funkcjonariusz dokonujący kontroli osobistej:
  1. przystępując do czynności związan ych z kontrolą osobistą podaje swoje imię i nazwisko w sposób umożliwiający od- notowanie tych danych, a na żądanie osoby kontrolowanej okazuje również legitymację służbową w taki sposób, aby osoba kontrolowana miała możliwość odczytać i zanotować numer i organ, który wydał legitymację oraz nazwisko funkcjonariusza;

  2. podaje podstawę prawną i przyczynę podjęcia kontroli osobistej;

  3. legitymuje osobę kontrolowaną oraz inne osoby, jeżeli uczestniczą w czynności;

  4. może wezwać osobę kontrolowaną do dobrowolnego wydania przez nią broni lub innych poszukiwanych przedmiotów oraz może żądać opróżnienia przez osobę kontrolowaną kieszeni, innych części odzieży, przedmiotów znajdujących się
    na ciele osoby kontrolowanej lub przez nią posiadanych, jak również może żądać przyjęcia przez osobę kontrolowaną odpowiedniej pozycji ciała w sposób umożliwiający sprawdzenie miejsc intymnych;

Dziennik Ustaw – 10 – Poz. 184

  1. odbiera osobie kontrolowanej broń lub inne poszukiwane przedmioty;
  2. sprawdza czy informacj e o osobie kontrolowanej, przedmiotach lub dokumentach posiadanych przez tę osobę są przetwarzane w dostępnych krajowych i międzynarodowych systemach informacyjnych, w których przetwarza się informacje, w tym dane osobowe, o osobach podejrzanych o popełnie nie przestępstw, osobach zaginionych lub osobach
    poszukiwanych w związku z ochroną bezpieczeństwa i porządku publicznego lub w których przetwarza się informacje o skradzionych lub utraconych dokumentach lub przedmiotach w celu ich odnalezienia;
  3. pobiera niezbędne dane osobowe osoby kontrolowanej lub innych osób, jeżeli uczestniczą w czynności, oraz dane dotyczące posiadanych przez osobę kontrolowaną dokumentów i podlegających sprawdzeniu przedmiotów, w tym dane związane z tymi przedmiotami lub utrwalone n a tych dokumentach;
  4. może odstąpić od wykonywania czynności, o których mowa w pkt 1 i 3, w przypadku gdy czynności te zostały wyko- nane przez funkcjonariusza bezpośrednio przed przystąpieniem do dokonania kontroli osobistej w ramach realizacji innych upra wnień CBA, w szczególności w związku z legitymowaniem osoby.
  1. Kontroli osobistej dokonuje funkcjonariusz tej samej płci, co osoba kontrolowana, w miejscu niedostępnym w czasie wykonywania kontroli dla osób postronnych.
  2. W przypadku gdy kontrola osobist a musi być dokonana niezwłocznie, w szczególności ze względu na okoliczności
    mogące stanowić zagrożenie życia lub zdrowia ludzkiego lub mienia, może jej dokonać funkcjonariusz płci odmiennej niż osoba kontrolowana, także w miejscu niespełniającym warunku, o którym mowa w ust. 5, w sposób możliwie najmniej naruszający dobra osobiste osoby kontrolowanej.
  3. Podczas kontroli osobistej może być obecna osoba przybrana przez dokonującego czynności, a w przypadku gdy nie uniemożliwi to przeprowadzenia kontroli oso bistej albo nie utrudni jej przeprowadzenia w istotny sposób, podczas kontroli osobistej może być obecna także osoba wskazana przez osobę kontrolowaną.
  4. Osoba kontrolowana jest obowiązana umożliwić funkcjonariuszom dokonanie czynności, o których mowa w ust. 1.
  5. Po zakończeniu kontroli osobistej funkcjonariusz poucza osobę kontrolowaną o prawie do złożenia zażalenia, o którym
    mowa w ust. 11, oraz o prawie do żądania sporządzenia protokołu z kontroli osobistej.
  6. Z kontroli osobistej sporządza się proto kół w przypadku, gdy osoba kontrolowana zgłosiła takie żądanie bezpośrednio po jej dokonaniu oraz w przypadku, gdy w toku kontroli znaleziono broń lub inne poszukiwane przedmioty. Protokół zawiera w szczególności:
  1. oznaczenie czynności, podstawy prawnej i przyczyny jej podjęcia, jej miejsca oraz danych osoby kontrolowanej i osób uczestniczących w kontroli osobistej, obejmujących w szczególności imię, nazwisko, numer PESEL lub datę urodzenia oraz rodzaj i cechy identyfikacyjne dokumentu, na podstawie które go ustalono tożsamość osoby;
  2. datę i godzinę rozpoczęcia i zakończenia czynności;
  3. dane funkcjonariusza dokonującego czynności, obejmujące imię, nazwisko i stanowisko służbowe;
  4. miejsce dokonania czynności;
  5. przebieg czynności, oświadczenia i wnios ki jej uczestników;
  6. spis znalezionych i odebranych przedmiotów oraz w miarę potrzeby ich opis;
  7. pouczenie osoby kontrolowanej o jej prawach;
  8. w miarę potrzeby stwierdzenie innych okoliczności dotyczących przebiegu czynności.
  1. Osobie kontrolowanej przysługuje zażalenie do sądu rejonowego właściwego ze względu na miejsce dokonania kontroli osobistej, w terminie 7 dni od dnia jej dokonania, w celu zbadania zasadności, legalności oraz prawidłowości jej dokonania. Do zażalenia stosuje się odpowiednio p rzepisy rozdziału 50 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępo- wania karnego.

  2. W przypadku stwierdzenia bezzasadności, nielegalności lub nieprawidłowości dokonania kontroli osobistej sąd za- wiadamia o tym prokuratora i Szefa CBA.

  3. W przypadku gd y w toku kontroli osobistej nie znaleziono broni lub innych poszukiwanych przedmiotów lub w przypadku gdy osoba kontrolowana nie zgłosiła żądania sporządzenia protokołu z kontroli, kontrolę osobistą dokumentuje się
    w dokumentacji służbowej, określając datę , czas, miejsce i przyczynę jej dokonania, dane osób w niej uczestniczących oraz rodzaj i wynik czynności, a także informację o pouczeniu osoby kontrolowanej, o którym mowa w ust. 9.

Dziennik Ustaw – 11 – Poz. 184

  1. W przypadku gdy przedmioty ujawnione w wyniku czynności, o których mowa w ust. 1, stwarzają niebezpieczeń- stwo dla życia, zdrowia lub mienia, funkcjonariusz, w granicach dostępnych środków, niezwłocznie podejmuje działania zmierzające do usunięcia niebezpieczeństwa.
  2. Zażalenie, o którym mowa w ust. 11, składa się za pośrednictwem jednostki organizacyjnej CBA, której funkcjo- nariusz dokonał kontroli osobistej. Jednostka organizacyjna, o której mowa w zdaniu pierwszym, niezwłocznie przekazuje zażalenie do sądu rejonowego.
    Art. 14ab. 1. Przeglądanie zawartości baga ży lub sprawdzanie ładunków w portach i na dworcach lub innych miej- scach odprawy podróżnych lub bagażu oraz w środkach transportu lądowego, powietrznego i wodnego polega na:
  1. wzrokowej i manualnej kontroli zawartości bagaży lub ładunków, w tym manualnym sprawdzeniu ładunków, elemen- tów konstrukcyjnych bagaży oraz znajdujących się w nich przedmiotów;
  2. sprawdzeniu bagaży i ładunków z wykorzystaniem psa służbowego lub z wykorzystaniem środków technicznych nie- zbędnych do wykrywania materiałów i urządzeń zabr onionych, w szczególności broni, materiałów wybuchowych, środków odurzających, substancji psychotropowych i ich prekursorów.
  1. Czynności, o których mowa w ust. 1, wykonuje się w obecności posiadacza bagaży lub ładunków, a w przypadku gdy nie można ustalić posiadacza bagaży lub ładunków lub w przypadku jego nieobecności – w obecności przedstawiciela przewoźnika, spedytora lub agenta morskiego.

  2. W przypadku bagaży lub ładunków przyjętych do przewozu, czynności, o których mowa w ust. 1, wykonuje się wyłączn ie w obecności przedstawiciela przewoźnika, spedytora lub agenta morskiego.

  3. W przypadku braku możliwości zapewnienia natychmiastowej obecności osób, o których mowa w ust. 2, funkcjo- nariusz może wykonać czynności określone w ust. 1 bez ich obecności, jeż eli z posiadanych informacji wynika, że zwłoka może spowodować zagrożenie życia lub zdrowia ludzkiego lub mienia, albo gdy istnieje uzasadniona obawa zniszczenia bądź utracenia przedmiotów mogących stanowić dowód w postępowaniu prowadzonym w związku z realizacją zadań, o których
    mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1–2 i 7.

  4. Funkcjonariusz, w związku z realizacją czynności, o których mowa w ust. 1, ma prawo żądania udostępnienia bagaży
    lub przewożonych ładunków, w tym otwarcia bagażnika oraz udostępnienia przestrzeni bagażowej w środkach komunikacji do przejrzenia, wyjęcia przewożonych bagaży lub ładunków oraz otwarcia i pokazania ich zawartości.

  5. Osoby, o których mowa w ust. 2, są obowiązane udostępnić funkcjonariuszowi bagaż lub ładunek do przejrzenia lub sprawdze nia, w tym wykonać czynności, o których mowa w ust. 5.

  6. Czynności, o których mowa w ust. 1, wykonuje się w miarę możliwości w sposób niepowodujący uszkodzenia prze- glądanych bagaży lub ładunków.

  7. Przy dokonywaniu czynności, o których mowa w ust. 1, prze pisy art. 14aa ust. 4 i 14 stosuje się odpowiednio.

  8. Funkcjonariusz po zakończeniu wykonywania czynności, o których mowa w ust. 1, poucza posiadacza bagaży lub ładunków lub przedstawiciela przewoźnika, spedytora lub agenta morskiego, w obecności którego dokonano tych czynności,
    o prawie do złożenia zażalenia, o którym mowa w ust. 11, oraz o prawie do ż ądania sporządzenia protokołu z dokonanych czynności.

  9. Z dokonania czynności, o których mowa w ust. 1, sporządza się protokół w przypadku, gdy posiadacz bagaży lub ładunków lub przedstawiciel przewoźnika, spedytora lub agenta morskiego, w obecności którego dokonano tych czynności , zgłosił takie żądanie bez pośrednio po dokonaniu tych czynności oraz w przypadku, gdy w toku czynności znaleziono broń lub inne poszukiwane przedmioty. Do sporządzenia protokołu stosuje się odpowiednio przepis art. 14aa ust. 10 zdanie drugie.

  10. Posiadaczowi bagaży lub ładunków lu b przedstawicielowi przewoźnika, spedytora lub agenta morskiego, w obec- ności którego dokonano czynności określonych w ust. 1, przysługuje zażalenie do sądu rejonowego właściwego ze względu na miejsce dokonania czynności, w terminie 7 dni od dnia jej dokona nia, w celu zbadania zasadności, legalności oraz prawid - łowości jej dokonania. Do zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału 50 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego. W przypadku stwierdzenia bezzasadności, nielegalności l ub nieprawidłowości dokonania czynności, przepis art. 14aa ust. 12 stosuje się odpowiednio.

  11. W przypadku gdy w toku czynności, o których mowa w ust. 1, nie znaleziono broni lub poszukiwanych przedmiotów
    lub gdy posiadacz bagaży lub ładunków, przedstawic iel przewoźnika, sp edytora lub agenta morskiego, w obecności którego dokonano tych czynności, nie zażądał sporządzenia protokołu, czynności dokumentuje się w dokumentacji służbowej, określa- jąc datę, czas, miejsce i przyczynę ich dokonania, dane osób w nich uczestniczących oraz rodzaj i wynik czynności, a także informację o pouczeniu osoby, o którym mowa w ust. 9.

Dziennik Ustaw – 12 – Poz. 184

  1. Zażalenie, o którym mowa w ust. 11, składa się za pośrednictwem jednostki organizacyjnej CBA, której funkcjo- nariusz dokonał czynności, o które j mowa w ust. 1. Jednostka organizacyjna, o której mowa w zdaniu pierwszym, nie- zwłocznie przekazuje zażalenie do sądu rejonowego.
    Art. 14ac. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób sporządzania dokumentów, o których mowa
    w art. 14aa ust. 10 i 13 oraz art. 14ab ust. 10 i 12, a także wzory protokołów, o których mowa w art. 14aa ust. 9 i art. 14ab ust. 9, z uwzględnieniem informacji niezbędnych do udokumentowania podstaw prawnych, celu i zakresu dokonanej kontroli osobistej, przeglądania zawartości bagaży i sprawdzania ładunków w portach i na dworcach oraz w środkach transportu lądowego, powietrznego i wodnego oraz z uwzględnieniem niezbędnych danych osobowych osób objętych tymi czynnościami, uczestniczących w tych czynnościach oraz dokon ujących tych czynności, a także informacji niezbędnych do ustalenia przebiegu i wyniku tych czynności.
    Art. 14ad. 1. Funkcjonariusz, który w toku kontroli osobistej, sprawdzenia prewencyjnego, przeglądania zawartości bagażu lub sprawdzania środków transpor tu i ładunku lub sprawdzenia, o którym mowa w art. 30a ust. 4, ujawnił rzeczy mogące stanowić dowód w sprawie o przestępstwo, którego ściganie należy do zadań CBA, lub podlegające zajęciu w takim postępowaniu, jest obowiązany rzeczy te zatrzymać za pokwito waniem, a jeżeli ujawnił rzeczy mogące stanowić dowód w sprawie o przestępstwo lub podlegające zajęciu w postępowaniu, którego ściganie nie należy do zadań CBA, jest obowią- zany niezwłocznie powiadomić o tym Policję.
  2. Od obowiązków, o których mowa w ust. 1, funkcjonariusz może odstąpić, w przypadku wykonywania czynności określonych w art. 19 ust. 1 ustawy.
    Art. 15. 1. W przypadkach, o których mowa w art. 11 pkt 1–6 i 8–14 ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przy- musu bezpośredniego i broni palnej, funk cjonariusz CBA może użyć środków przymusu bezpośredniego, o których mowa w art. 12 ust. 1 pkt 1–5, 7, 11, pkt 12 lit. a i d, pkt 13, 18 i 20 tej ustawy, oraz środków przeznaczonych do pokonywania zamknięć budowlanych i innych przeszkód, z wyłączeniem mater iałów wybuchowych, lub wykorzystać te środki.
  3. W przypadkach, o których mowa w art. 45 pkt 1 lit. a–c i e, pkt 2, 3 i 4 lit. a, b i lit. c tiret drugie oraz w art. 47 pkt 1, pkt 2 lit. a, pkt 3 i 5–7 ustawy z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezp ośredniego i broni palnej, funkcjonariusz CBA może użyć broni palnej lub ją wykorzystać.
  4. Użycie i wykorzystanie środków przymusu bezpośredniego i broni palnej oraz dokumentowanie tego użycia i wy- korzystania odbywa się na zasadach określonych w ustawie z dnia 24 maja 2013 r. o środkach przymusu bezpośredniego i broni palnej.
    Art. 16. (uchylony)
    Art. 17. 1. Przy wykonywaniu czynności operacyjno -rozpoznawczych, podejmowanych przez CBA w celu rozpozna- wania, zapobiegania i wykrywania przestępstw, uzyskania i utrwalenia dowodów przestępstw, a także ujawnienia mienia zagrożonego przepadkiem w związku z przestępstwami:
  1. określonymi w art. 228–231, art. 250a, art. 258, art. 270a § 1 i 2, art. 271a § 1 i 2, art. 277a § 1, art. 286, art. 296–297, art. 299, art. 305, art. 310 § 1, 2 i 4 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny,
  2. skarbowymi, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1 lit. d, jeżeli wartość przedmiotu czynu lub uszczuplenie należności publicznoprawnej przekraczają pięćdziesięciokrotną wy sokość minimalnego wynagrodzenia za pracę określonego na podstawie przepisów ustawy z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu za pracę (Dz. U. z 2020 r. poz. 2207 oraz z 2023 r. poz. 1667 ),
  3. określonymi w art. 232, art. 233 § 1, 1a, 4 i 6, art. 234, art. 235, art . 236 § 1 i art. 239 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, jeżeli dotyczą przestępstw, o których mowa w pkt 1 i 2 – gdy inne środki okazały się bezskuteczne albo będą nieprzydatne, sąd, na pisemny wniosek Szefa CBA, złożony po uzys - kaniu pise mnej zgody Pierwsz ego Zastępc y Prokuratora Generalnego Prokurator a Krajow ego, może, w drodze postanowie- nia, zarządzić kontrolę operacyjną.3) 1a. Wniosek, o którym mowa w ust. 1, przedstawia się wraz z materiałami uzasadniającymi potrzebę zastosowania kontroli operacyjnej.
  1. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, wydaje Sąd Okręgowy w Warszawie.
  1. Część wspólna ze zmianą wprowadzoną przez a rt. 17 ustawy z dnia 7 lipca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywil- nego, ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych, ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1860), który wszedł w życie z dniem 14 grudni a 2023 r.

Dziennik Ustaw – 13 – Poz. 184

3.4) W przypadkach niecierpiących zwłoki, jeżeli mogłoby to spowodować utratę informacji lub zatarcie albo zniszcze- nie dowodów przestępstwa, Szef CBA może zarządzić, po uzyskaniu zgody Pierwszego Zastępcy Prokuratora Generalnego Prokuratora Krajowego , kontrolę operacyjną, zwracając się jednocześnie z wnioskiem do sądu, o którym mowa w ust. 2, o wydanie postanowienia w tej sprawie. Sąd wydaje postan owienie w przedmiocie wniosku w terminie 5 dni. W przypadku nieudzielenia przez sąd zgody, Szef CBA wstrzymuje kontrolę operacyjną oraz poleca niezwłoczne, protokolarne, komisyjne zniszczenie materiałów zgromadzonych podczas jej stosowania.
4. W przypadku potrzeby zarządzenia kontroli operacyjnej wobec podejrzanego lub osoby będącej oskarżonym w innej sprawie, we wniosku Szefa CBA, o którym mowa w ust. 1, zamieszcza się informację o toczącym się wobec podejrzanego lub tej osoby postępowaniu.
5. Kontrola ope racyjna prowadzona jest niejawnie i polega na:

  1. uzyskiwaniu i utrwalaniu treści rozmów prowadzonych przy użyciu środków technicznych, w tym za pomocą sieci telekomunikacyjnych;
  2. uzyskiwaniu i utrwalaniu obrazu lub dźwięku osób z pomieszczeń, środków tr ansportu lub miejsc innych niż miejsca publiczne;
  3. uzyskiwaniu i utrwalaniu treści korespondencji, w tym korespondencji prowadzonej za pomocą środków komunikacji
    elektronicznej;
  4. uzyskiwaniu i utrwalaniu danych zawartych w informatycznych nośnikach dan ych, telekomunikacyjnych urządzeniach końcowych, systemach informatycznych i teleinformatycznych;
  5. uzyskiwaniu dostępu i kontroli zawartości przesyłek.
  1. Kontrola operacyjna dokumentowana jest w formie protokołu w zakresie związanym ze sprawą.
  2. Wniose k Szefa CBA, o którym mowa w ust. 1, zawiera w szczególności:
  1. numer sprawy i jej kryptonim, jeżeli został jej nadany;
  2. opis przestępstwa z podaniem jego kwalifikacji prawnej;
  3. okoliczności uzasadniające potrzebę zastosowania kontroli operacyjnej, w tym stwierdzonej bezskuteczności lub nie- przydatności innych środków;
  4. dane osoby lub inne dane pozwalające na jednoznaczne określenie podmiotu lub przedmiotu, wobec którego stosowana będzie kontrola operacyjna, ze wskazaniem miejsca lub sposobu jej stoso wania;
  5. cel, czas i rodzaj prowadzonej kontroli operacyjnej.
    8.4) Kontrolę operacyjną zarządza się na okres nie dłuższy niż 3 miesiące. Sąd , o którym mowa w ust. 2, może,
    na pisemny wniosek Szefa CBA, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody Pierwsz ego Zastępc y Prokuratora Generalnego Prokurator a Krajow ego, wydać postanowienie o jednorazowym przedłużeniu kontroli operacyjnej, na okres nie dłuższy niż kolejne 3 miesiące, jeżeli nie ustały przyczyny zarządzenia tej kontroli.
    9.4) W uzasadnionych przypadkach, gdy podczas stosowania kontroli operacyjnej pojawią się nowe okoliczności istotne dla zapobieżenia lub wykrycia przestępstwa albo ustalenia sprawcy i uzyskania dowod ów przestępstwa, sąd, o którym mowa w ust. 2, na pisemny wniosek Szefa CBA, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody Pierwsz ego Zastępc y Prokuratora Gene- ralnego Prokurator a Krajow ego, może wydawać, również po upływie okresów, o których mowa w ust. 8, kolejne po stano- wienia o przedłużeniu kontroli operacyjnej na następujące po sobie okresy, których łączna długość nie może przekraczać 12 miesięcy.
    9a. Szef CBA może upoważnić swojego zastępcę do składania wniosków, o których mowa w ust. 1, 3, 8 i 9, lub do zarządzan ia kontroli operacyjnej w trybie ust. 3.
  1. Do wniosków, o których mowa w ust. 3, 8 i 9, stosuje się odpowiednio przepisy ust. 1a i 7. Sąd przed wydaniem postanowienia, o którym mowa w ust. 1, 3, 8 i 9, zapoznaje się z materiałami uzasadniającymi wniosek, w szczególności zgromadzonymi podczas stosowania kontroli operacyjnej zarządzonej w tej sprawie.
  2. Wnioski, o których mowa w ust. 1, 3, 8 i 9, sąd rozpoznaje jednoosobowo, przy czym czynności sądu związane z rozpoznawaniem tych wniosków powinny być real izowane w warunkach przewidzianych dla przekazywania, przechowy- wania i udostępniania informacji niejawnych oraz z odpowiednim zastosowaniem przepisów wydanych na podstawie art. 181 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego. W posied zeniu sądu może wziąć udział wyłącz- nie prokurator i wyznaczony przez Szefa CBA funkcjonariusz CBA.
  1. Ze zmianą wprowadzoną przez art. 17 ustawy, o której mowa w odnośniku 3.

Dziennik Ustaw – 14 – Poz. 184

  1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny, operator pocztowy oraz usługodawca świadczący usługi drogą elektroniczną są obowiązani do zapewnienia na własny koszt w arunków technicznych i organizacyjnych umożliwiających prowadzenie przez CBA kontroli operacyjnej.
    12a. Usługodawca świadczący usługi drogą elektroniczną będący mikroprzedsiębiorcą lub małym przedsiębiorcą w ro- zumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2023 r. poz. 221, 641, 803, 1414 i 2029 ) zapewnia warunki techniczne i organizacyjne umożliwiające prowadzenie przez CBA kontroli operacyjnej stosownie do posiadanej infrastruktury.
  2. Kontrola operacyjna powinna być zakończona niezwłocznie po ustaniu przyczyn jej zarządzenia, najpóźniej jednak z upływem okresu, na który została wprowadzona.
    14.4) Szef CBA infor muje Pierwszego Zastępc ę Prokuratora Generalnego Prokuratora Krajowego o wynikach kontroli operacyjnej po jej zakończeniu, a na jego żądanie również o przebiegu tej kontroli, przedstawiając zebrane w jej toku materiały.
    15.4) W przypadku uzyskania dowodów pozwalających na wszczęcie postępowania karnego lub mających znaczenie dla toczącego się postępowania karnego Szef CBA przekazuje Pierwsze mu Zastępcy Prokurator a Generalnego Prokurato- rowi Krajowe mu wszystkie materiały zgromadzone podczas stosowania kontroli operacyjnej. W postępowaniu przed sądem, w odniesieniu do tych materiałów, stosuje się odpowiednio art. 393 § 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego.
    15a. (uchylony)
    15b. (uchylony)
    15c. (uchylony)
    15d. (uchylony)
    15e. (uchylony)
    15f. W przypadku, gdy materiały, o których mowa w ust. 15:
  1. zawierają informacje, o których mowa w art. 178 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego, Szef CBA zarządza ich niezwłoczne, komisyjne i protokolarne zniszczenie;
    2)4) mogą zawierać informacje, o których mowa w art. 178a i art. 180 § 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postę- powania karnego, z wyłączeniem informacji o przestępstwach, o których mowa w art. 240 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny, albo informacje stanowiące tajemnice związane z wykonywa niem zawodu lub funkcji, o których
    mowa w art. 180 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego, Szef CBA przekazuje Pierw- szemu Zastępcy Prokuratora Generalnego Prokurator owi Krajow emu te materiały.
    15g. W przypadku, o którym mowa w ust. 15f pkt 2, Pierwsz y Zastępc a Prokuratora Generalnego Prokurator Krajowy
    niezwłocznie po otrzymaniu materiałów, kieruje je do sądu, który zarządził kontrolę operacyjną albo wyraził na nią zgodę w trybie określonym w ust. 3, wraz z wnios kiem o:5)

  2. stwierdzenie, które z przekazanych materiałów zawierają informacje, o których mowa w ust. 15f pkt 2;

  3. dopuszczenie do wykorzystania w postępowaniu karnym materiałów zawierających informacje stanowiące tajemnice związane z wykonywaniem zawodu lub funkcji, o których mowa w art. 180 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks
    postępowania karnego, nieobjęte zakazami określonymi w art. 178a i art. 180 § 3 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego z wyłącze niem informacji o przestępstwach, o których mowa w art. 240 § 1 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny.
    15h.4) Sąd, niezwłocznie po złożeniu wniosku pr zez Pierwszego Zastępcę Prokuratora Generalnego Prokuratora Krajo- wego , wydaje postanowienie o dopuszczeniu do wykorzystania w postępowaniu karnym materiałów, o których mowa w ust. 15g pkt 2, gdy jest to niezbędne dla dobra wymiaru sprawiedliwości, a okolic zność nie może być ustalona na podstawie innego dowodu, a także zarządza niezwłoczne zniszczenie materiałów, których wykorzystanie w postępowaniu karnym jest nie- dopuszczalne.
    15i.4) Na postanowienie sądu w przedmiocie dopuszczenia do wykorzystania w postępowaniu karnym materiałów, o których mowa w ust. 15g pkt 2, Pierwsze mu Zastępcy Prokuratora Generalnego Prokurator owi Krajow emu przysługuje zażalenie. Do zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego.
    15j.4) Szef CBA j est obowiązany do wykonania zarządzenia sądu o zniszczeniu materiałów, o którym mowa w ust. 15h, oraz niezwłocznego, komisyjnego i protokolarnego zniszczenia materiałów, których wykorzystanie w postępo waniu karnym jest niedopuszczalne. Szef CBA niezwłoczn ie informuje Pierwszego Zastępc ę Prokuratora Generalnego Prokuratora Krajo- wego o zniszczeniu tych materiałów.

  4. Wprowadzenie do wyliczenia ze zmianą wprowadzoną przez art. 17 ustawy, o której mowa w odnośniku 3.

Dziennik Ustaw – 15 – Poz. 184

  1. Zgromadzone podczas stosowania kontroli operacyjnej materiały, które nie stanowią informacji potwierdzających zaistnienie przestępstwa, podleg ają niezwłocznemu, protokolarnemu, komisyjnemu zniszczeniu. Zniszczenie materiałów zarządza Szef CBA.
    16a.4) O wydaniu i wykonaniu zarządzenia dotyczącego znis zczenia materiałów, o których mowa w ust. 16, Szef CBA jest obowiązany do niezwłocznego poinformowania Pierwszego Zastępc ę Prokuratora Generalnego Prokuratora Krajowego .
  2. Na postanowienia sądu, o których mowa w:
  1. ust. 1, 3, 8 i 9 – przysługuje zażalen ie Szefowi CBA;
    2)4) ust. 3 – przysługuje zażalenie Pierwsze mu Zastępcy Prokuratora Generalnego Prokurator owi Krajow emu. Do zażalenia stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego.
    17a.4) Sąd, Pierwsz y Zastępc a Prokuratora Generalnego Prokurator Krajow y i Szef CBA prowadzą rejestry, odpowied- nio postanowień, pisemnych zgód, zarządzeń i wniosków dotyczących kontroli operacyjnej. Rejestry prowadzi się w formie elektronicznej, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych.
  1. Prezes Rady Ministrów o kreśli, w drodze rozporządzenia, sposób dokumentowania kontroli operacyjnej oraz prze - chowywania i przekazywania wniosków i zarządzeń, a także przechowywania, przekazywania oraz przetwarzania i niszcze- nia materiałów uzyskanych podczas stosowania tej kontro li, uwzględniając potrzebę zapewnienia niejawnego charakteru podejmowanych czynności i uzyskanych materiałów oraz wzory stosowanych druków i rejestrów.
    Art. 18. 1. CBA może uzyskiwać niezbędne do realizacji zadań, o których mowa w art. 2, dane niestanowiąc e treści odpowiednio, przekazu telekomunikacyjnego, przesyłki pocztowej albo przekazu w ramach usługi świadczonej drogą elek- troniczną, określone w:
  1. art. 180c i art. 180d ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2024 r. poz. 34), zwane dalej „danymi telekomunikacyjnymi”,
  2. art. 82 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23 listopada 2012 r. – Prawo pocztowe (Dz. U. z 2023 r. poz. 1640 ), zwane dalej „danymi pocztowymi”,
  3. art. 18 ust. 1–5 ustawy z dnia 18 lipca 2002 r. o świadczeniu usług d rogą elektroniczną (Dz. U. z 2020 r. poz. 344), zwane dalej „danymi internetowymi”
    – oraz może je przetwarzać bez wiedzy i zgody osoby, której dotyczą.
  1. Przedsiębiorca telekomunikacyjny, operator pocztowy lub usługodawca świadczący usługi drogą elektroni czną udo- stępnia nieodpłatnie dane, o których mowa w ust. 1:
  1. na pisemny wniosek Szefa CBA lub osoby przez niego upoważnionej;
  2. na ustne żądanie funkcjonariusza CBA, posiadającego pisemne upoważnienie Szefa CBA lub osoby przez niego upoważ- nionej ;
  3. za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej funkcjonariuszowi CBA posiadającemu pisemne upoważnienie osób, o których mowa w pkt 1.
  1. W przypadku, o którym mowa w ust. 2 pkt 3, udostępnianie danych, o których mowa w ust. 1, odbywa się bez ud ziału
    pracowników przedsiębiorcy telekomunikacyjnego, operatora pocztowego lub usługodawcy świadczącego usługi drogą elektroniczną lub przy niezbędnym ich współudziale, jeżeli możliwość taką przewiduje porozumienie zawarte pomiędzy Szefem CBA a tym podmiot em.
  2. Udostępnienie CBA danych, o których mowa w ust. 1, może nastąpić za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej, jeżeli:
  1. sieć ta zapewnia:
    a) możliwość ustalenia funkcjonariusza CBA uzyskującego te dane, ich rodzaju oraz czasu, w którym zostały uzyska ne, b) zabezpieczenie techniczne i organizacyjne uniemożliwiające osobie nieuprawnionej dostęp do uzyskiwanych danych;

  2. jest to uzasadnione specyfiką lub zakresem zadań wykonywanych przez jednostki organizacyjne CBA albo prowadzo- nych przez nie czynności.

Dziennik Ustaw – 16 – Poz. 184

  1. Szef CBA prowadzi rejestr wystąpień o uzyskanie danych telekomunikacyjnych, pocztowych i internetowych zawierający informacje identyfikujące jednostkę organizacyjną CBA i funkcjonariusza CBA uzyskującego te dane, ich rodzaj, cel uzyskania ora z czas, w którym zostały uzyskane. Rejestr prowadzi się w formie elektronicznej, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych.
    6.4) Dane, o których mowa w ust. 1, które mają znaczenie dla postępowania karnego, Szef CBA przekazuje Pierwsz emu Zastępcy Prokuratora Generalnego Prokurator owi Krajow emu. Pierwsz y Zastępc a Prokuratora Generalnego Prokurator Krajow y podejmuje decyzję o zakresie i sposobie wyk orzystania przekazanych danych.
  2. Dane, o których mowa w ust. 1, które nie mają znaczenia dla postępowania karnego, podlegają niezwłocznemu, komisyjnemu i protokolarnemu zniszczeniu.
    Art. 18a. 1. Kontrolę nad uzyskiwaniem przez CBA danych telekomunikacyjn ych, pocztowych lub internetowych sprawuje Sąd Okręgowy w Warszawie.
  3. Szef CBA przekazuje, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych, sądowi, o którym mowa w ust. 1, w okresach półrocznych, sprawozdanie obejmujące:
  1. liczbę przypadków poz yskania w okresie sprawozdawczym danych telekomunikacyjnych, pocztowych lub interneto- wych oraz rodzaj tych danych;
  2. kwalifikacje prawne czynów, w związku z zaistnieniem których wystąpiono o dane telekomunikacyjne, pocztowe lub internetowe.
  1. W ramach ko ntroli, o której mowa w ust. 1, sąd może zapoznać się z materiałami uzasadniającymi udostępnienie CBA danych telekomunikacyjnych, pocztowych lub internetowych.
  2. Sąd, o którym mowa w ust. 1, informuje Szefa CBA o wyniku kontroli w terminie 30 dni od jej z akończenia.
  3. Kontroli, o której mowa w ust. 1, nie podlega uzyskiwanie danych na podstawie art. 18b ust. 1. Art. 18b. 1. W celu realizacji zadań, o których mowa w art. 2, CBA może uzyskiwać dane:
  1. z wykazu, o którym mowa w art. 179 ust. 9 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne,
  2. o których mowa w art. 161 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne,
  3. w przypadku użytkownika, który nie jest osobą fizyczną numer zakończenia sieci oraz siedzi bę lub miejsce wykony- wania działalności gospodarczej, firmę lub nazwę i formę organizacyjną tego użytkownika,
  4. w przypadku stacjonarnej publicznej sieci telekomunikacyjnej – także nazwę miejscowości oraz ulicy, przy której znaj- duje się zakończenie sieci, udostępnione użytkownikowi
    – oraz może je przetwarzać bez wiedzy i zgody osoby, której dotyczą.
  1. Do udostępniania i przetwarzania danych, o których mowa w ust. 1, art. 18 ust. 2–7 stosuje się.
    Art. 19. 1. W sprawach o przestępstwa określone w art. 17 ust. 1, czynności operacyjno -rozpoznawcze zmierzające do sprawdzenia uzyskanych wcześniej wiarygodnych informacji o przestępstwie oraz wykrycia sprawców i uzyskania dowodów
    mogą polegać na dokonaniu w sposób niejawny nabycia lub przejęcia przedmiotów pochod zących z przestępstwa, ulegających
    przepadkowi albo których wytwarzanie, posiadanie, przewożenie lub obrót są zabronione, a także przyjęciu lub wręczeniu korzyści majątkowej.
    2.4) Szef CBA może zarządzić, na czas określony, czynności wymienione w ust. 1, po uzyskaniu pisemnej zgody Pierwszego Zastępc y Prokuratora Generalnego Prokurator a Krajow ego, którego bieżąco informuje o przebiegu tych czynności i ich wyniku.
    2a.4) Przed wydaniem pisemnej zgody Pierwsz y Zastępc a Prokuratora Generalnego Prokurator Krajow y zapoznaje się z materiałami uzasadniającymi potrzebę pr zeprowadzenia czynności, o których mowa w ust. 1.

  2. Czynności określone w ust. 1 mogą polegać na złożeniu propozycji nabycia, zbycia lub przejęcia przedmiotów pochodzących z przestępstwa, ulegających przepadkowi, albo których wytwarzanie, posiadanie, prze wożenie lub którymi obrót są zabronione, a także złożeniu propozycji przyjęcia lub wręczenia korzyści majątkowej.

  3. Czynności określone w ust. 1 nie mogą polegać na kierowaniu działaniami wyczerpującymi znamiona czynu zabro- nionego pod groźbą kary.
    5.4) W przypadku potwierdzenia informacji o przestępstwie określonym w art. 2 ust. 1 pkt 1 Szef CBA przekazuje Pierwsz emu Zastępc y Prokuratora Generalnego Prokurator owi Krajow emu wszystkie materiały zgromadzone w wyniku wy- konywania czynności. W postępowaniu przed sądem , w odniesieniu do tych materiałów, stosuje się odpowiednio art. 393 § 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego.

Dziennik Ustaw – 17 – Poz. 184

  1. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposób przeprowadzania i dokumentowania czynności, o których mowa w ust. 1. Rozporządzenie powinno, uwzględniając niejawny charakter czynności, określić sposób przecho- wywania, przekazywania i niszcze nia materiałów i dokumentów uzyskany ch lub wytworzonych w związku z realizacją czynności, o których mowa w ust. 1, a także określać wzory stosowanych druków i rejestrów.
    Art. 20. Przy wykonywaniu czynności, o których mowa w art. 19, może być stosowana kont rola operacyjna na zasa- dach określonych w art. 17. Art. 21. Nie popełnia przestępstwa, kto, będąc do tego uprawnionym, wykonuje czynności określone w art. 19 ust. 1, jeżeli zostały zachowane warunki określone w art. 19 ust. 3. Art. 22. 1. W zakresie swojej właściwości CBA może uzyskiwać informacje, w tym także niejawnie, gromadzić je, sprawdzać i przetwarzać.
  2. (uchylony)
  3. (uchylony)
  4. (uchylony)
  5. (uchylony)
  6. (uchylony)
  7. (uchylony)
  8. (utracił moc)1)
  9. (utracił moc)1)
  10. (utracił moc)1) Art. 22a. 1. W granicach zadań, o których mowa w art. 2 ust. 1, CBA może przetwarzać dane osobowe, w tym dane wskazane w art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o ochronie danych o sobowych przetwarzanych w związku z za- pobieganiem i zwalczaniem przestępczości (Dz. U. z 2023 r. poz. 1206 ), bez wiedzy i zgody osoby, której te dane dotyczą.
  11. W zakresie, o którym mowa w ust. 1, CBA może nieodpłatnie uzyskiwać dane ze zbiorów danych, w tym zbiorów danych osobowych, prowadzonych przez organy władzy publicznej oraz państwowe lub samorządowe jednostki organiza- cyjne.
  12. Jeżeli przepisy odrębnych ustaw nie stanowią inaczej, administratorzy zbiorów danych, o których mowa w ust. 2, udostępniają CBA przetwarzane w nich dane na podstawie pisemnego wniosku Szefa CBA lub osoby przez niego upoważ- nionej.
  13. Wniosek, o którym mowa w ust. 3, zawiera:
  1. oznaczenie sprawy;
  2. określenie zbioru danych, z którego te dane mają zostać udostępnione;
  3. wskaza nie danych podlegających udostępnieniu.
  1. Administratorzy zbiorów danych, o których mowa w ust. 2, mogą zawierać z Szefem CBA pisemną umowę o udo- stępnianiu jednostkom organizacyjnym CBA informacji zgromadzonych w zbiorach w drodze teletransmisji bez konie czności
    składania każdorazowo pisemnych wniosków o udostępnienie danych, jeżeli jednostki te spełniają łącznie następujące
    warunki:
  1. posiadają urządzenia umożliwiające odnotowanie w systemie, kto, kiedy, w jakim celu oraz jakie dane uzyskał;
  2. posiadają zabezpieczenia techniczne i organizacyjne uniemożliwiające wykorzystanie danych niezgodnie z celem ich uzyskania;
  3. specyfika lub zakres wykonywanych przez nie zadań uzasadnia takie udostępnienie.
  1. Przepisy ust. 2–5 stosuje się odpowiednio do danych os obowych i innych informacji uzyskiwanych w wyniku wy- konywania czynności operacyjno -rozpoznawczych przez uprawnione do tego organy, służby i instytucje państwowe.

  2. Podmioty, o których mowa w ust. 6, mogą odmówić przekazania CBA informacji lub ograniczyć ich zakres, jeżeli mogłoby to uniemożliwić wykonywanie ich ustawowych zadań lub spowodować ujawnienie danych o osobie niebędącej ich funkcjonariuszem i udzielającej pomocy tym podmiotom.

Dziennik Ustaw – 18 – Poz. 184

  1. CBA przetwarza dane osobowe przez okres, w którym są one niezbędne do realizacji jego ustawowych zadań. CBA dokonuje, nie rzadziej niż co 5 lat, weryfikacji potrzeby dalszego przetwarzania tych danych, usuwając dane zbędne.
  2. Po dokonaniu weryfikacji dane zbędne usuwa niezwłocznie komisja powołana przez Szefa C BA. Z czynności komisji
    sporządza się protokół zawierający w szczególności wykaz zniszczonych dokumentów lub nośników informatycznych za- wierających te dane oraz sposób ich zniszczenia.
  3. Dane osobowe ujawniające pochodzenie rasowe lub etniczne, poglądy p olityczne, przekonania religijne lub filozo- ficzne, przynależność wyznaniową, partyjną lub związkową oraz dane o stanie zdrowia, nałogach lub życiu seksualnym osób podejrzanych o popełnienie przestępstw, które nie zostały skazane za te przestępstwa, podlega ją komisyjnemu i proto- kolarnemu zniszczeniu niezwłocznie po uprawomocnieniu się stosownego orzeczenia.
  4. Szef CBA może tworzyć zbiory danych osobowych.
    Art. 22b. 1. Nadzór nad zgodnością przetwarzania danych osobowych gromadzonych przez CBA z przepisami ustawy oraz przepisami o ochronie danych osobowych sprawuje pełnomocnik do spraw kontroli przetwarzania przez CBA danych osobowych, zwany dalej „pełnomocnikiem”.
  5. Pełnomocnikowi przysługują również uprawnienia i wykonuje obowiązki administratora bezpiecz eństwa informacji,
    o którym mowa w art. 36a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o ochronie danych osobowych6).
  6. Szef CBA powołuje pełnomocnika spośród funkcjonariuszy CBA. Zwolnienie ze służby, z wyłączeniem przypad- ków, o których mowa w art. 64 ust. 1 pkt 1, 4, 5 i 6, lub odwołanie pełnomocnika z pełnionej funkcji następuje za zgodą Prezesa Rady Ministrów po zasięgnięciu opinii Sejmowej Komisji do Spraw Służb Specjalnych.
  7. W ramach nadzoru pełnomocnik prowadzi rzetelną, obiektywną i niezależną kontrolę prawidłowości przetwarzania przez CBA danych osobowych, a w szczególności ich przechowywania, weryfikacji i usuwania.
  8. Pełnomocnik ma prawo w szczególności do:
  1. wglądu do wszelkich dokumentów związanych z wykonywaną kontrolą;
  2. swob odnego wstępu do pomieszczeń i obiektów kontrolowanej jednostki organizacyjnej CBA;
  3. żądania pisemnych wyjaśnień.
  1. Kierownik jednostki organizacyjnej CBA, któremu pełnomocnik wydał pisemne polecenie usunięcia stwierdzonych uchybień, informuje Szefa CBA w terminie 7 dni od dnia wydania polecenia, o jego wykonaniu albo przyczynie jego nie- wykonania.
  2. W przypadku naruszenia przepisów ustawy oraz przepisów o ochronie danych osobowych pełnomocnik podejmuje
    działania zmierzające do wyjaśnienia okoliczności t ego naruszenia, zawiadamiając o tym niezwłocznie Prezesa Rady Ministrów
    i Szefa CBA.
  3. Pełnomocnik przedstawia corocznie do dnia 31 marca Prezesowi Rady Ministrów, Sejmowej Komisji do Spraw Służb Specjalnych oraz Generalnemu Inspektorowi Ochrony Danych Os obowych7) za pośrednictwem Szefa CBA sprawo - zdanie za poprzedni rok kalendarzowy, w którym omawia stan ochrony danych osobowych w CBA oraz wszystkie przy - padki naruszenia przepisów w tym zakresie.
  1. Ustawa utraciła moc z dniem 25 maja 2018 r. z wyjątkiem art. 1, art. 2, art. 3 ust. 1, art. 4–7, art. 14–22, art. 23–28, art. 31 oraz roz- działów 4, 5 i 7, które zachowały moc w odniesieniu do przetwarzania danych osobowych w celu rozpoznawania, zapobiegania, wy - krywania i zwalczania czynów zabronionych, prowadzenia postępowań w sprawach dotyczących tych czynów oraz wykonywania orzeczeń w nich wydanych, kar porządkowych i środków przymusu w zakresie określonym w przepisach stanowiących podstawę działania służb i organów uprawnionych do realizacji zadań w tym zakresie, w terminie do dnia wejścia w życie przepisów wdrażają - cych dyrektywę P arlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/680 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych
    w związku z przetwarzaniem danych osobowych przez właściwe organy do celów zapobiegania przestępczości, prowadzenia postę - powań przygotowawczych, wykr ywania i ścigania czynów zabronionych i wykonywania kar, w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylającą decyzję ramową Rady 2008/977/WSiSW (Dz. Urz. UE L 119 z 04.05.2016, str. 89), na podstawie art. 175 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o ochron ie danych osobowych (Dz. U. poz. 1000), która weszła w życie z dniem 25 maja 2018 r. Przepisy ustawy wymienione w zdaniu pierwszym utraciły moc z dniem 6 lutego 2019 r., na podstawie art. 107 ustawy z dnia 14 grudnia 2018 r. o ochronie danych osobowych prz etwarzanych w związku z zapobieganiem i zwalczaniem przestępczości (Dz. U. z 2019 r. poz. 125), która weszła w życie z dniem 6 lutego 2019 r.

  2. Obecnie Prezes Urzędu Ochrony Danych Osobowych na podstawie art. 166 ust. 1 ustawy wymienionej jako pierwsza w odnośniku 6.

Dziennik Ustaw – 19 – Poz. 184

Art. 23. 1.8) Jeżeli jest to konieczne dla skutecznego z apobieżenia przestępstwom określonym w art. 2 ust. 1 pkt 1 lub ich wykrycia albo ustalenia sprawców i uzyskania dowodów, a także wykrycia i identyfikacji przedmiotów i innych korzyści majątkowych pochodzących z tych przestępstw albo ich równowartości, oraz w celu kontroli prawdziwości oświadczeń ma- jątkowych, o których mowa w art. 2 ust. 1 pkt 5, a także prawidłowości oświadczeń albo deklaracji dotyczących konfliktu interesów, podlegających weryfikacji CBA na podstawie przepisów odrębnych, CBA może korzystać z przetwarzanych przez banki informacji stanowiących tajemnicę bankową oraz informacji dotyczących umów o rachunek papierów wartościo- wych , umów o rachunek pieniężny, umów ubezpieczenia lub innych umów dotyczących obrotu instrumentami finansowymi
lub świad czenia usług finansowania społecznościowego dla przedsięwzięć gospodarczych , a w szczególności z przetwarza- nych przez uprawnione podmioty danych osób, które zawarły takie umowy.
2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

  1. spółdzielczych kas oszczędnoś ciowo -kredytowych;
  2. podmiotów wykonujących działalność na podstawie ustawy z dnia 26 października 2000 r. o giełdach towarowych (Dz. U. z 2023 r. poz. 380 i 1723 );
  3. podmiotów wykonujących działalność ubezpieczeniową;
  4. funduszy inwestycyjnych oraz alternatywnych spółek inwestycyjnych;
  5. podmiotów wykonujących działalność w zakresie obrotu papierami wartościowymi i innymi instrumentami finan so- wymi na podstawie ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o obrocie instrumentami finansowymi ;
  6. dostawców usług finansowania społecznościowego, o których mowa w art. 2 ust. 1 lit. e rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2020/1503 z dnia 7 października 2020 r. w sprawie europejskich dostawców usług finan- sowania społecznościowego dla pr zedsięwzięć gospodarczych oraz zmieniającego rozporządzenie (UE) 2017/1129 i dyrektywę (UE) 2019/1937 (Dz. Urz. UE L 347 z 20.10.2020, str. 1).
  1. Informacje i dane, o których mowa w ust. 1, oraz informacje związane z przekazywaniem tych informacji i danyc h podlegają ochronie przewidzianej w przepisach o ochronie informacji niejawnych i mogą być udostępniane jedynie funk- cjonariuszom prowadzącym czynności w danej sprawie i ich przełożonym, uprawnionym do sprawowania nadzoru nad pro- wadzonymi przez nich w tej sprawie czynnościami operacyjno -rozpoznawczymi. Akta zawierające te informacje i dane udo - stępnia się ponadto wyłącznie sądom i prokuratorom, jeżeli następuje to w celu ścigania karnego.
  2. Informacje i dane, o których mowa w ust. 1, udostępnia się na po dstawie postanowienia wydanego na pisemny wniosek
    Szefa CBA przez Sąd Okręgowy w Warszawie.
  3. Wniosek, o którym mowa w ust. 4, zawiera:
  1. numer sprawy i jej kryptonim, jeżeli został jej nadany;
  2. opis przestępstwa z podaniem jego kwalifikacji prawnej;
  3. okoliczności uzasadniające potrzebę udostępnienia informacji i danych;
  4. wskazanie podmiotu, którego informacje i dane dotyczą;
  5. podmiot zobowiązany do udostępnienia informacji i danych;
  6. rodzaj i zakres informacji i danych.
  1. Po rozpatrzeniu wnios ku Sąd, w drodze postanowienia, wyraża zgodę na udostępnienie informacji i danych wska- zanego podmiotu, określając ich rodzaj, zakres oraz podmiot zobowiązany do ich udostępnienia albo odmawia udzielenia zgody na udostępnienie informacji i danych. Przepis a rt. 17 ust. 11 stosuje się odpowiednio.
  2. Szefowi CBA na postanowienie Sądu, o którym mowa w ust. 6, przysługuje zażalenie.
  3. W przypadku wyrażenia przez Sąd zgody na udostępnienie informacji Szef CBA pisemnie informuje podmiot zobo- wiązany do udostępnien ia informacji i danych o rodzaju i zakresie informacji i danych, które mają być udostępnione, pod- miocie, którego informacje i dane dotyczą, oraz o osobie funkcjonariusza CBA upoważnionego do ich odbioru.
  4. W terminie do 120 dni od dnia przekazania informa cji i danych, o których mowa w ust. 1, CBA, z zastrzeżeniem ust. 10 i 11, informuje podmiot, o którym mowa w ust. 5 pkt 4, o postanowieniu sądu wyrażającym zgodę na udostępnienie informacji i danych.
  1. Ze zmianą wprowadzoną przez art. 18 us tawy z dnia 16 sierpnia 2023 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z zapewnieniem rozwoju rynku finansowego oraz ochrony inwestorów na tym rynku (Dz. U. poz. 1723), która weszła w życie z dniem 29 września 2023 r.

Dziennik Ustaw – 20 – Poz. 184

10.4) Sąd, na wniosek Szefa CBA, złożony po uzyskaniu pisemnej zgody Pierwsz ego Zastępc y Prokuratora General- nego Prokurator a Krajow ego, może odroczyć, w drodze postanowienia, na czas oznaczony, z możliwością dalszego prze- dłużania, obowiązek, o którym mowa w ust. 9, jeżeli zostanie uprawdopodobnione, że poinformowanie podmiotu, o którym mowa w ust. 5 pkt 4, może zaszkodzić wynikom podjętych czynności operacyjno -rozpoznawczych. Przepis art. 17 ust. 11 stosuje się odpow iednio.
11. Jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 9 lub 10, zostało wszczęte postępowanie przygotowawcze, podmiot wska- zany w ust. 5 pkt 4 jest powiadamiany o postanowieniu sądu o udostępnieniu informacji i danych przez prokuratora lub, na jego polecenie, przez CBA przed zamknięciem postępowania przygotowawczego albo niezwłocznie po jego umorzeniu.
12. Jeżeli informacje i dane, o których mowa w ust. 1, nie dostarczyły podstaw do wszczęcia postępowania przygotowaw- czego , organ wnioskujący o wydanie postanowie nia niezwłocznie pisemnie zawiadamia o tym podmiot, który informacje i dane przekazał.
13. Materiały zgromadzone w trybie, o którym mowa w ust. 1–10, niestanowiące informacji potwierdzających za istnienie
przestępstwa, podlegają niezwłocznemu, protokolarne mu, komisyjnemu zniszczeniu. Zniszczenie materiałów zarządza Szef CBA.
14. Skarb Państwa ponosi odpowiedzialność za szkody wyrządzone naruszeniem przepisów ust. 3 na zasadach okreś - lonych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2023 r. poz. 1610, 1615, 1890 i 1933 ). 15. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, sposoby przetwarzania danych i informacji, o których mowa w ust. 1, w zbiorach danych, rodzaje jednostek organizacyjnych CBA uprawnionych do korzystania z tych z biorów oraz wzory dokumentów obowiązujących przy przetwarzaniu danych, uwzględniając potrzebę ochrony danych przed nieuprawnionym dostępem.
Art. 24. 1. W związku z wykonywaniem swoich zadań CBA zapewnia ochronę środków, form i metod realizacji zadań, zgro madzonych informacji oraz własnych obiektów i danych identyfikujących funkcjonariuszy CBA.
2. Przy wykonywaniu czynności operacyjno -rozpoznawczych funkcjonariusze CBA mogą posługiwać się dokumen- tami publicznymi w rozumieniu ustawy z dnia 22 listopada 2018 r. o dokumentach publicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1006
i 1872 ) lub innymi dokumentami, które uniemożliwiają ustalenie danych identyfikujących funkcjonariusza oraz środków, którymi posługuje się przy wykonywaniu zadań służbowych.
2a. Przy wykonywaniu czynności operacyjno -rozpoznawczych funkcjonariusze CBA mogą posługiwać się środkami identyfikacji elektronicznej zawierającymi dane inne niż dane identyfikujące funkcjonariusza CBA.
3. Osoby udzielające CBA pomocy przy wykonywaniu czynności o peracyjno -rozpoznawczych mogą posługiwać się dokumentami, o których mowa w ust. 2, oraz odpowiednio środkami identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2a. 4. Nie popełnia przestępstwa:

  1. kto poleca sporządzenie lub kieruje sporządzeniem dokumen tów, o których mowa w ust. 2;
  2. kto sporządza dokumenty, o których mowa w ust. 2;
  3. kto udziela pomocy w sporządzeniu dokumentów, o których mowa w ust. 2;
  4. funkcjonariusz CBA lub osoba wymieniona w ust. 3, posługujący się przy wykonywaniu czynności ope racyjno -rozpo- znawczych dokumentami, o których mowa w ust. 2, lub środkami identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2a;
  5. kto wydaje środki identyfikacji elektronicznej, o których mowa w ust. 2a, funkcjonariuszowi CBA albo osobom, o których mowa w ust. 3, lub dopuszcza do uwierzytelnienia z wykorzystaniem takiego środka identyfikacji elektronicznej w swoim systemie identyfikacji elektronicznej.
  1. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze zarządzenia, szczegółowy tryb wydawania i przechowywania d okumentów,
    o których mowa w ust. 2 i 3, oraz posługiwania się tymi dokumentami, z uwzględnieniem wymogów dotyczących ochrony informacji niejawnych.
    Art. 25. 1. CBA przy wykonywaniu swoich zadań może korzystać z pomocy osób niebędących funkcjonariuszami CBA . Zabronione jest, z zastrzeżeniem ust. 2, ujawnianie danych o osobie udzielającej CBA pomocy przy wykonywaniu czynności operacyjno -rozpoznawczych.

  2. Ujawnienie danych o osobie, o której mowa w ust. 1, może nastąpić jedynie w przypadkach określonych w art. 28.

  3. Osobom, o których mowa w ust. 1, za udzielenie pomocy może być przy znane wynagrodzenie wypłacane z funduszu
    operacyjnego.

  4. Jeżeli w czasie korzystania lub w związku z korzystaniem przez CBA z pomocy osób, o których mowa w ust. 1, osoby te utrac iły życie lub poniosły uszczerbek na zdrowiu, osobom tym lub ich spadkobiercom przysługuje odszkodowanie.

Dziennik Ustaw – 21 – Poz. 184

  1. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb przyznawania odszkodowań w sprawach, o których mowa w ust. 4, a także rodzaj e i wysokość świadczeń odszkodowawczych przysługujących w przypadku utraty życia lub poniesienia uszczerbku na zdrowiu albo szkody w mieniu podczas udzielania lub w związku z udzielaniem pomocy CBA, biorąc pod uwagę specyfikę wykonywanej pomocy oraz zakres zadań realizowanych w jej ramach.
    Art. 26. 1. CBA nie może przy wykonywaniu swoich zadań korzystać z tajnej współpracy:
  1. posłów i senatorów;
  2. osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe, o których mowa w art. 2 ustawy z dnia 31 lipca 1981 r. o wy- nagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska państwowe (Dz. U. z 2023 r. poz. 624);
  3. dyrektorów generalnych w ministerstwach, urzędach centralnych lub urzędach wojewódzkich;
  4. sędziów, asesorów sądowych, prokuratorów, adwokatów i radców prawnych ;
  5. członków rady nadzorczej, członków zarządu oraz dyrektorów programów „Telewizji Polskiej – Spółka Akcyjna” i „Polskiego Radia – Spółka Akcyjna”, a także dyrektorów terenowych oddział ów „Telewizji Polskiej – Spółka Akcyjna”;
  6. dyrektora generalnego, d yrektorów biur oraz kierowników oddziałów regionalnych „Polskiej Agencji Prasowej – Spółka Akcyjna”;
  7. nadawców w rozumieniu art. 4 pkt 5 ustawy z dnia 29 grudnia 1992 r. o radiofonii i telewizji (Dz. U. z 2022 r. poz. 1722 );
  8. redaktorów naczelnych, dziennikarzy lub osób prowadzących działalność wydawniczą, o których mowa w ustawie z dnia 26 stycznia 1984 r. – Prawo prasowe (Dz. U. z 2018 r. poz. 1914);
  9. rektorów;
  10. członków Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego, Polskiej Komisji A kredytacyjnej i Rady Doskonałości
    Naukowej.
  1. Szef CBA w celu realizacji zadań CBA może wydać zgodę na korzystanie z tajnej współpracy z osobami, o których
    mowa w ust. 1 pkt 7 i 8, jeżeli jest to uzasadnione względami bezpieczeństwa państwa, po uzyskaniu zgody Prezesa Rady Ministrów.
  2. W przypadku powołania ministra w celu koordynowania działalności służb specjalnych Szef CBA wyraża zgodę, o której mowa w ust. 2, po uzyskaniu zgody tego ministra.
    Art. 27. Szef CBA określa, w drodze zarządzenia, obieg informacji, w tym niejawnych, w CBA.
    Art. 28. 1. Szef CBA może zezwalać funkcjonariuszom i pracownikom CB A oraz byłym funkcjonariuszom i pracow nikom , po ustani u stosunku służbowego lub stosunku pracy w CBA, a także osobom udzielającym im pomocy w wykonywaniu czynności operacyjno -rozpoznawczych, na udzielenie informacji niejawnej określonej osobie lub instytucji.
  3. Zezwolenie, o którym mowa w ust. 1, nie może d otyczyć udzielenia informacji o:
  1. osobie, jeżeli zostały uzyskane w wyniku prowadzonych przez CBA albo inne organy, służby lub instytucje państwowe
    czynności operacyjno -rozpoznawczych;
  2. szczegółowych formach i zasadach przeprowadzania czynności operac yjno-rozpoznawczych oraz o stosowanych w związku z ich prowadzeniem środkach i metodach;
  3. osobie udzielającej pomocy CBA, o której mowa w art. 25.
  1. Zakazu określonego w ust. 2 nie stosuje się w przypadku żądania prokuratora lub sądu, zgłoszonego w celu ścigania
    karnego za przestępstwo, którego skutkiem jest śmierć człowieka, uszczerbek na zdrowiu lub szkoda w mieniu.

  2. Zakazu określonego w ust. 2 nie stosuje się również w przypadku żądania prokuratora lub sądu uzasadnionego podej- rzeniem popełnienia pr zestępstwa ściganego z oskarżenia publicznego w związku z wykonywaniem czynności operacyjno - -rozpoznawczych.

  3. W przypadku odmowy zwolnienia funkcjonariusza, pracownika lub osoby udzielającej im pomocy w wykonywaniu czynności operacyjno -rozpoznawczych od obowiązku zachowania w tajemnicy informacji niejawnych o klauzuli tajności „tajne” lub „ściśle tajne” albo odmowy zezwolenia na udostępnienie materiałów stanowiących informacje niejawne o klauzuli
    tajności „tajne” lub „ściśle tajne” pomimo żądania prokura tora lu b sądu, zgłoszonego w związku z postępowaniem karnym o zbrodnie przeciwko pokojowi, ludzkości i przestępstw wojennych oraz godzących w życie ludzkie albo o występek prze- ciwko życiu lub zdrowiu, gdy jego następstwem była śmierć człowieka, Szef CBA pr zedstawia żądane materiały oraz wyjaś - nienie Pierwszemu Prezesowi Sądu Najwyższego. Jeżeli Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego stwierdzi, że uwzględnienie żądania
    prokuratora lub sądu jest konieczne do prawidłowości postępowania karnego, Szef CBA jest obowiąz any zwolnić od zacho- wania tajemnicy lub udostępnić materiały objęte tajemnicą.

Dziennik Ustaw – 22 – Poz. 184

Art. 29. 1. Szefowie: CBA, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Służby Kontrwywiadu Wojskowego oraz Komen- dant Główny Policji, Komendant Główny Straży Granicznej, Komendant Główn y Żandarmerii Wojskowej i Szef Krajowej Administracji Skarbowej są obowiązani do współdziałania, w ramach swoich kompetencji, w zakresie zwalczania korupcji w instytucjach państwowych i samorządzie terytorialnym oraz życiu publicznym i gospodarczym, a także działalności godzącej
w interesy ekonomiczne państwa.
2. Szef CBA koordynuje działania o charakterze operacyjno -rozpoznawczym i informacyjno -analitycznym podejm o- wane przez organy, o których mowa w ust. 1, mogące mieć wpływ na realizację zadań CBA okreś lonych w art. 2 ust. 1 i 2. 3. (uchylony)9) Art. 30. 1. CBA zapewnia ochronę własnych urządzeń oraz obszarów i obiektów, a także przebywających w nich osób, przez wewnętrzną służbę ochrony.
2. Funkcjonariusze CBA wykonujący zadania w zakresie ochrony, w granicach chronionych obszarów i obiektów, mają prawo do:

  1. ustalania uprawnień do przebywania na obszarach lub w obiektach chronionych oraz legitymowania osób, w celu usta- lenia ich tożsamości;
  2. wezwania osób do opuszczenia obszaru lub obiekt u w przypadku stwierdzenia braku uprawnień do przebywania na terenie chronionego obszaru lub obiektu albo stwierdzenia zakłócania porządku;
    2a) użycia lub wykorzystania środków przymusu bezpośredniego i broni palnej;
  3. ujęcia osób stwarzających w sposób o czywisty bezpośrednie zagrożenie dla życia lub zdrowia ludzkiego, a także dla chronionego mienia, w celu niezwłocznego oddania tych osób Policji;
  4. zniszczenia, unieruchomienia lub przejęcia kontroli lotu bezzałogowego statku powietrznego, w tym modelu la tającego;
  5. dokonywania sprawdzenia prewencyjnego, a także sprawdzania bagaży, środków transportu i ładunków.
    2a. Do użycia lub wykorzystania środków przymusu bezpośredniego i broni palnej, o których mowa w ust. 2 pkt 2a, stosuje się przepisy art. 15. 2b. Czynności, o których mowa w ust. 2 pkt 2a–5, mogą być wykonywane również w miejscu bezpośrednio sąsiadują- cym z chronionymi urządzeniami, obszarami lub obiektami, jeżeli jest to niezbędne do zapewnienia ich bezpieczeństwa lub bezpieczeństwa przebywających w nich osób.
  1. Szef CBA może powierzyć wykonywanie ochrony, o której mowa w ust. 1, specjalistycznej uzbrojonej formacji ochronnej.
    Art. 30a. 1. Sprawdzenie prewencyjne, o którym mowa w art. 30 ust. 2 pkt 5, polega na manualnym sprawdzeniu osoby, zawartoś ci jej odzieży oraz przedmiotów znajdujących się na jej ciele lub przez nią posiadanych, sprawdzeniu za pomocą środków technicznych niezbędnych do wykrywania materiałów i urządzeń niebezpiecznych lub których posiadanie jest zabronione, w szczególności bron i, materiałów wybuchowych, środków odurzających, substancji psychotropowych i ich prekursorów, sprawdzeniu biochemicznym lub z wykorzystaniem psa służbowego w zakresie niezbędnym do realizacji celu podejmowanych czynności w danych okolicznościach oraz w sposób możliwie najmniej naruszający dobra osobiste osoby, wobec której czynności są wykonywane.
  2. W stosunku do osób zatrzymanych, doprowadzonych lub konwojowanych, sprawdzenie prewencyjne, o którym mowa w art. 30 ust. 2 pkt 5, może polegać na:
  1. żądaniu zdjęcia przez osobę poddaną sprawdzeniu prewencyjnemu odzieży i obuwia,

  2. zdjęciu osobie poddanej sprawdzeniu prewencyjnemu odzieży i obuwia w przypadku niewykonania żądania, o którym mowa w pkt 1,

  3. dokonaniu oględzin ciała osoby poddanej sprawdzeniu pr ewencyjnemu oraz sprawdzeniu zdjętej odzieży i obuwia, w tym z wykorzystaniem środków, o których mowa w ust. 1,

  4. żądaniu wydania oraz oddania do depozytu, lub w celu zajęcia lub zabezpieczenia:
    a) środków płatniczych i przedmiotów wartościowych, dokument ów tożsamości, środków łączności oraz urządzeń technicznych służących do rejestrowania i odtwarzania informacji,

  5. Przez art. 6 pkt 1 ustawy z dnia 17 s ierpnia 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1834), która weszła w życie z dniem 23 września 2023 r.

Dziennik Ustaw – 23 – Poz. 184

b) przedmiotów, które mogą stanowić zagrożenie życia lub zdrowia lub bezpieczeństwa osoby poddanej sprawdzeniu prewencyjnemu lub innych osób al bo bezpieczeństwa przeprowadzanych czynności, w tym broni lub przedmiotów,
których posiadanie jest zabronione, lub innych niebezpiecznych przedmiotów mogących służyć do popełnienia przestępstwa lub wykroczenia lub przedmiotów mogących stanowić dowód w postępowaniu prowadzonym w związku
z realizacją zadań, o których mowa w art. 2 ust. 1, lub podlegających przepadkowi,
5) odebraniu przedmiotów, o których mowa w pkt 4, oraz odpowiednio ich przyjęciu do depozytu, zabezpieczeniu lub zajęciu
– w szczególności gdy czynności te przeprowadza się w przypadku zatrzymywania osoby zgodnie z art. 14 ust. 1 pkt 3, lub innej czynności związanej z osobą zatrzymaną, konwojowaną lub doprowadzoną z innymi osobami lub po każdorazowej utracie kontaktu wzrokow ego z osobą konwojowaną lub doprowadzaną . 3. Czynności, o których mowa w ust. 2 pkt 1–3, wykonuje się w sposób umożliwiający osobie pozostawanie części odzieży na ciele, a po sprawdzeniu zdjętej odzieży – jej włożenie przed zdjęciem pozostałej niesprawdzon ej części odzieży
oraz w warunkach zapewniających poszanowanie jej intymności.
4. Sprawdzanie bagaży, środków transportu i ładunków polega na sprawdzeniu zawartości bagaży i sprawdzeniu ładunku
poprzez manualne sprawdzenie ładunków i elementów konstrukcyjn ych bagaży oraz znajdujących się w nich przedmiotów lub sprawdzenie bagaży i ładunków z wykorzystaniem urządzeń i sprzętu specjalistycznego lub psa służbowego lub spraw- dzeniu środków transportu z wykorzystaniem urządzeń i sprzętu specjalistycznego lub psa służbowego, jeżeli jest to nie- zbędne dla zapewnienia bezpieczeństwa ochranianych obiektów.
5. Do sprawdzenia prewencyjnego, o którym mowa w art. 30 ust. 2 pkt 5, przepisy art. 14aa ust. 5, 6 i 14 stosuje się odpowiednio.
Rozdział 4
Czynności kontrolne funk cjonariuszy Centralnego Biura Antykorupcyjnego
Art. 31. 1. Czynności kontrolne, o których mowa w art. 13 ust. 1 pkt 2, polegają na sprawdzaniu przestrzegania, przez osoby pełniące funkcje publiczne, przepisów:

  1. ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ogranic zeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne;
  2. innych ustaw wprowadzających ograniczenia w podejmowaniu i prowadzeniu działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne.
  1. Czynności kontrolne polegają również na badaniu i kontroli określonych przepisami prawa procedur podejmowania
    i realizacji decyzji w przedmiocie: prywatyzacji i komercjalizacji, wsparcia finansowego, udzielania zamówień publicznych , rozporządzania mieniem państwowym lub komunalnym ora z przyznawania koncesji, zezwoleń, zwolnień podmiotowych i przedmiotowych, ulg, preferencji, kontyngentów, plafonów, poręczeń i gwarancji kredytowych, a także na badaniu prawidło- wości realizacji umów o partnerstwie publiczno -prywatnym.

  2. Kontroli w zakre sie, o którym mowa w ust. 1 i 2, podlegają osoby pełniące funkc je publiczne, jednostki sektora finan- sów publicznych w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, jednostki niezaliczane do sektora finansów publicznych otrzymujące środki publiczne, a także przedsiębiorcy.
    Art. 32. 1. CBA prowadzi działalność kontrolną na podstawie rocznych planów kontroli zatwierdzanych przez Szefa CBA.

  3. CBA może prowadzić działania kontrolne także doraźnie, na podstawie zarządzeń Szefa CBA.
    Art. 33. 1. Kontrolę przeprowadza się zgodnie z programem kontroli zatwierdzonym przez Szefa CBA lub osobę upo- ważnioną do działania w jego imieniu.

  4. Kontrolę przeprowadzają funkcjonariusze CBA na podstawie legitymacji służbowej oraz imiennego upoważnienia, wydanego przez Sze fa CBA lub osobę upoważnioną do działania w jego imieniu.

  5. Kontrola powinna być ukończona w terminie 3 miesięcy.

  6. W szczególnie uzasadnionych przypadkach okres kontroli może być przedłużony na dalszy czas oznaczony przez Szefa CBA, nie dłuższy jednak n iż o 6 miesięcy.

  7. W przypadku gdy okoliczności uzasadniają niezwłoczne podjęcie kontroli, w szczególności gdy istnieje ryzyko utraty materiału dowodowego, kontrola może być wszczęta po okazaniu legitymacji służbowej funkcjonariusza kontrolo- wanemu lub oso bie przez niego upoważnionej lub osobie pełniącej funkcję publiczną.

Dziennik Ustaw – 24 – Poz. 184

  1. W przypadku, o którym mowa w ust. 5, kontrolowanemu lub osobie przez niego upoważnionej oraz osobie pełniącej funkcję publiczną należy niezwłocznie, jednak nie później niż w terminie 3 dni od dnia wszczęcia kontroli, doręczyć upoważnienie do wszczęcia kontroli. Dokumenty z czynności kontrolnych dokonanych z naruszeniem tego obowiązku nie stanowią dowodu w postępowaniu kontrolnym.
  2. Upoważnienie do przeprowadzenia kontroli zawiera:
  1. imię i nazwisko oraz numer legitymacji służbowej funkcjonariusza przeprowadzającego kontrolę;
  2. wskazanie podmiotu kontrolowanego i termin zakończenia kontroli;
  3. szczegółowy zakres kontroli;
  4. pouczenie o prawach i obowiązkach kontrolowaneg o.
  1. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór upoważnienia do przeprowadzenia kontroli, organ wydający upoważnienie oraz zakres przedmiotowy upoważnienia mając na względzie ujednolicenie informacji zawartych w upoważnieniu.
    Art. 34. 1. Funkcjonariusz kontrolujący podlega wyłączeniu od udziału w kontroli, na wniosek lub z urzędu, jeżeli wyniki kontroli mogą dotyczyć jego praw lub obowiązków albo praw lub obowiązków jego małżonka lub osoby pozostającej z nim faktycznie we wspólnym pożyciu , krewnych i powinowatych do drugiego stopnia albo osób związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli. Powody wyłączenia kontrolującego trwają mimo ustania małżeństwa, wspólnego po- życia, przysposobienia, opieki lub kurateli.

  2. Funkcjonari usz kontrolujący podlega wyłączeniu również w przypadku zaistnienia w toku kontroli okoliczności mogących wywołać uzasadnione wątpliwości co do jego bezstronności.

  3. O wyłączeniu postanawia Szef CBA; postanowienie to jest ostateczne.

  4. Szef CBA może, na wniosek lub z urzędu, wyłączyć z postępowania kontrolnego wszystkich funkcjonariuszy jed- nostki organizacyjnej CBA, jeżeli wyniki kontroli mogłyby oddziaływać na prawa lub obowiązki kierownika albo zastępcy kierownika tej jednostki lub osób im bliskich, okr eślonych w ust. 1; w przypadku wyłączenia Szef CBA wyznacza do po- stępowania kontrolnego funkcjonariuszy spoza tej jednostki organizacyjnej.

  5. Do czasu wydania postanowienia, o którym mowa w ust. 3, funkcjonariusz wykonuje jedynie czynności niecierpiące zwłoki. Art. 35. 1. Kontrola jest przeprowadzana w siedzibie kontrolowanego organu lub jednostki organizacyjnej lub komórki organizacyjnej, w czasie wykonywania ich zadań, a także poza godzinami pracy i w dniach wolnych od pracy za zgodą kontrolowanego lub o soby przez niego upoważnionej.

  6. Kontrola lub poszczególne jej czynności mogą być przeprowadzane również w jednostce organizacyjnej CBA.
    Art. 36. 1. Funkcjonariusz kontrolujący, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych, może swobod- nie poru szać się na terenie jednostki kontrolowanej bez obowiązku uzyskiwania przepustki oraz zwolniony jest od kontroli osobistej i sprawdzenia prewencyjnego, o którym mowa w art. 30 ust. 2 pkt 5, jeżeli przewiduje je wewnętrzny regulamin jednostki kontrolowanej.

  7. Kontrolowany lub osoba przez niego upoważniona, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych, zapewnia kontrolującemu warunki i środki niezbędne do sprawnego przeprowadzenia kontroli, w szczególności przez nie- zwłoczne przedstawianie do kont roli żądanych dokumentów i materiałów oraz udzielanie ustnych i pisemnych wyjaś nień przez pracowników jednostki.

  8. Kontrola lub poszczególne jej czynności przeprowadzane w obiektach pozostających w zarządzie Kancelarii Sejmu
    i Kancelarii Senatu mogą być przeprowadzane w uzgodnieniu odpowiednio z Marszałkiem Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej lub Marszałkiem Senatu Rzeczypospolitej Polskiej. Uzgodnienia dokonuje P rezes Rady Ministrów, a w przypadku braku uzgodnienia czynność nie może być wykonana.
    Art. 37. 1. Funkcjonariusz kontrolujący dokonuje ustaleń stanu faktycznego na podstawie zebranych w toku kontroli dowodów.

  9. Dowodami są w szczególności: dokumenty, rzeczy, wyniki oględzin, opi nie biegłych oraz wyjaśnienia i oświadczenia.

  10. Kontrolowany lub osoba p rzez niego upoważniona udostępnia dokumenty w celu dokonania odpisów, kserokopii lub wyciągów oraz zestawień i obliczeń opartych na dokumentach.

Dziennik Ustaw – 25 – Poz. 184

  1. Zgodność z oryginałem odpisów, kserokopii i wyciągów oraz zestawień i obliczeń potwierdza kontrolowany lub osoba przez niego upoważniona.
  2. Zebrane w toku czynności kontrolnych materiały dowodowe funkcjonariusz kontrolujący odpowiednio zabezpiecza,
    w miarę potrzeby przez:
  1. oddanie na przechowanie kontrolowanemu lub osobie przez niego upoważnionej za pokwitowaniem;
  2. przechowanie w jednostce kontrolowanej w oddzielnym, zamkniętym i opieczętowanym pomieszczeniu;
  3. pobranie z jednostki kontrolowanej za pokwitowaniem.
  1. O zwolnieniu materiałów dowodowych spod zabezpieczenia decyduje funkcjonariusz kont rolujący, a w przypadku jego odmowy – kierownik właściwej jednostki organizacyjnej CBA.
    Art. 38. 1. Funkcjonariusz kontrolujący dokonuje pobrania rzeczy w obecności kontrolowanego lub osoby przez niego upoważnionej, a w przypadku ich nieobecności – pracown ika wyznaczonego przez kontrolowanego lub osobę przez niego upoważnioną. Pobraną rzecz oznacza się w sposób uniemożliwiający jej zamianę.
  2. Z pobrania rzeczy sporządza się protokół, który podpisuje funkcjonariusz kontrolujący i osoba uczestnicząca w po- braniu. Art. 39. 1. W przypadku potrzeby ustalenia stanu obiektów lub innych składników majątkowych funkcjonariusz kon- trolujący może przeprowadzić oględziny.
    1a. Kontrolowanego, u którego mają nastąpić oględziny, należy przed rozpoczęciem czynności zawiadomić o ich celu
    i wezwać do okazania wskazanych przedmiotów.
  3. Oględziny przeprowadza się w obecności kontrolowanego lub osoby przez niego upoważnionej, a w przypadku ich nieobecności – pracownika wyznaczonego przez kontrolowanego lub osobę przez niego upoważ nioną.
    2a. Oględziny powinny być dokonane zgodnie z celem tej czynności, z zachowaniem umiaru i poszanowania godności
    osób, których ta czynność dotyczy, oraz bez wyrządzania niepotrzebnych szkód i dolegliwości.
  4. Z przebiegu i wyniku oględzin sporządza si ę niezwłocznie protokół, który podpisuje funkcjonariusz kontrolujący i osoba wymieniona w ust. 2. 3a. Protokół oględzin powinien zawierać oznaczenie sprawy, z którą czynność ta ma związek, miejsca, daty oraz godziny
    rozpoczęcia i zakończenia czynności, osó b w niej uczestniczących, przedmiotów poddanych oględzinom wraz z ich opisem, przytoczenie oświadczeń i wniosków uczestników czynności. Przepisy art. 148 § 2 zdanie drugie oraz § 4 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego stosuje się.
  5. Przebieg i wyniki oględzin mogą być ponadto utrwalone:
  1. przez sporządzenie stenogramu; stenogram przekłada się na pismo zwykłe z zaznaczeniem zastosowanego systemu stenografii, dołączając pierwopis stenogramu do protokołu;
  2. za pomocą urządzeń rejest rujących obraz lub dźwięk; utrwalony obraz lub dźwięk stanowi załącznik do protokołu.
  1. Dane uzyskane w wyniku oględzin stanowią tajemnicę prawnie chronioną i podlegają ochronie przewidzianej dla informacji niejawnych o klauzuli tajności „zastrzeżone”, ok reślonej w przepisach o ochronie informacji niejawnych.
  2. W przypadku stwierdzenia zbędności posiadanych danych dla potrzeb postępowania, które stanowiło podstawę ich uzyskania, Szef CBA lub osoba przez niego upoważniona niezwłocznie zarządza ich komisyjn e i protokolarne zniszczenie.
  3. Przepis art. 207 § 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego stosuje się odpowiednio.
    Art. 40. (uchylony)
    Art. 41. 1. Funkcjonariusz kontrolujący może żądać od pracowników jednostki kontrolowanej lub o soby pełniącej funkcję publiczną udzielenia mu, w terminie i w miejscu przez niego wyznaczonym, ustnych i pisemnych wyjaśnień w sprawach
    dotyczących przedmiotu kontroli. Z przebiegu ustnych wyjaśnień sporządza się protokół, który podpisuje funkcjo nariusz
    kontrolujący i osoba składająca wyjaśnienia.
  4. Odmowa udzielenia wyjaśnień może nastąpić jedynie w przypadkach, gdy wyjaśnienia mają dotyczyć:
  1. tajemnicy ustawowo chronionej;

  2. faktów i okoliczności, których ujawnienie mogłoby narazić na odpowiedzialność karną lub majątkową wezwanego do złożenia wyjaśnień, a także jego małżonka albo osoby pozostającej z nim faktycznie we wspólnym pożyciu, krewnych i powinowatych do drugiego stopn ia bądź osób związanych z nim z tytułu przysposobienia, opieki lub kurateli.

Dziennik Ustaw – 26 – Poz. 184

  1. Prawo odmowy udzielenia wyjaśnień w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 2, trwa mimo ustania małżeń- stwa, wspólnego pożycia, przysposobienia, opieki lub kurateli.
  2. Udziel ający wyjaśnień może uchylić się od odpowiedzi na pytania, jeżeli zachodzą okoliczności, o których mowa w ust. 2 i 3. Art. 42. 1. Każdy może złożyć funkcjonariuszowi kontrolującemu ustne lub pisemne oświadczenie dotyczące przed- miotu kontroli.
  3. Funkcjonar iusz kontrolujący nie może odmówić przyjęcia oświadczenia, jeżeli ma ono związek z przedmiotem kontroli.
    Art. 43. 1. Jeżeli w toku kontroli konieczne jest zbadanie określonych zagadnień wymagających wiadomości specjalnych,
    kierownik właściwej jednostki org anizacyjnej CBA, z własnej inicjatywy lub na wniosek funkcjonariusza kontrolującego, powołuje biegłego.
  4. W postanowieniu o powołaniu biegłego określa się przedmiot i zakres badań oraz termin wydania opinii.
  5. W wyniku przeprowadzonych badań biegły sporz ądza szczegółowe sprawozdanie zawierające opis przeprowadzo- nych badań wraz z wydaną na ich podstawie opinią.
  6. Jeżeli w toku kontroli ujawni się potrzeba dokonania przez funkcjonariusza kontrolującego określonych czynności badawczych z udziałem specjalist y w danej dziedzinie wiedzy lub praktyki, funkcjonariusz kontrolujący może, w drodze postanowienia, powołać specjalistę do udziału w tych czynnościach, określając przedmiot i czas jego działania.
  7. Biegły i specjalista działają na podstawie postanowienia o ich powołaniu.
  8. Kontrolowany lub osoba przez niego upoważniona lub osoba pełniąca funkcję publiczną może wystąpić za pośred- nictwem funkcjonariusza kontrolującego do kierownika właściwej jednostki organizacyjnej CBA z wnioskiem o wyłą czenie z postępowa nia kontrolnego powołanego biegłego lub specjalisty z przyczyn określonych w art. 34 ust. 1 i 2. Art. 44. 1. Wyniki przeprowadzonej kontroli funkcjonariusz kontrolujący przedstawia w protokole kontroli.
  9. Protokół kontroli zawiera opis stanu faktycznego s twierdzonego w toku kontroli oraz ocenę ustalonych nieprawid ło- wości , z uwzględnieniem przyczyn powstania, zakresu i skutków tych nieprawidłowości oraz osób za nie odpowiedzialnych.
    Art. 45. 1. Protokół kontroli podpisują funkcjonariusz kontrolujący i kontrolowany lub osoba przez niego upoważniona.
  10. W przypadku, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 5, protokół kontroli podpisują funkcjonariusz kontrolujący i osoba pełniąca funkcję publiczną.
  11. Kontrolowanemu lub osobie przez niego upoważn ionej lub osobie, o której mowa w ust. 2, przysługuje prawo zgłosze- nia, przed podpisaniem protokołu kontroli, umotywowanych zastrzeżeń dotyczących ustaleń zawartych w protokole.
  12. Zastrzeżenia zgłasza się na piśmie do Szefa CBA w terminie 7 dni od dnia ot rzymania protokołu kontroli.
  13. W przypadku zgłoszenia zastrzeżeń, o których mowa w ust. 3 i 4, Szef CBA jest obowiązany dokonać ich analizy i w miarę potrzeby zarządzić dodatkowe czynności kontrolne, a w przypadku stwierdzenia zasadności zastrzeżeń poleci ć zmianę lub uzupełnienie odpowiedniej części protokołu kontroli.
  14. W przypadku nieuwzględnienia zastrzeżeń w całości lub w części Szef CBA przekazuje na piśmie swoje stanowisko zgłaszającemu zastrzeżenia.
  15. Kontrolowany lub osoba przez niego upoważniona lub osoba, o której mowa w ust. 2, może odmówić podpisania protokołu kontroli, składając w terminie 7 dni od dnia jego otrzymania pisemne wyjaśnienie tej odmowy.
  16. W przypadku zgłoszenia zastrzeżeń termin do złożenia wyjaśnienia o odmowie podpisania protokołu liczy się od dnia otrzymania pisemnego stanowiska Szefa CBA w sprawie rozpatrzenia tych zastrzeżeń.
  17. O odmowie podpisania protokołu kontroli i złożeniu wyjaśnienia funkcjonariusz kontrolujący czyni wzmiankę w protokole.
  18. Odmowa po dpisania protokołu kontroli przez osobę wymienioną w ust. 1 i 2 nie stanowi przeszkody do podpisania protokołu przez funkcjonariusza kontrolującego i realizacji ustaleń kontroli.
    Art. 46. 1. Po sporządzeniu protokołu kontroli, z uwzględnieniem terminów, o których mowa w art. 45 ust. 4 i 7, kie- rownik właściwej jednostki organizacyjnej CBA może skierować:
  1. wniosek:
    a) o odwołanie ze stanowiska lub rozwiązanie stosunku pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika z powodu nie- przestrzegania przepisów ustawy o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne oraz innych ustaw wprowadzających ograniczenia w podejmowaniu i prowadzeniu działalności
    gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne,
    b) o wszczęcie postępowani a dyscyplinarnego w sytuacjach, o których mowa w lit. a;

Dziennik Ustaw – 27 – Poz. 184

  1. wystąpienie do kontrolowanego lub organu nadzorującego jego działalność w sprawie stwierdzenia w kontrolowanej jednostce organizacyjnej naruszeń:
    a) przepisów ustawy o ograniczeniu prowadzenia dzi ałalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje pub - liczne oraz innych ustaw wprowadzających ograniczenia w podejmowaniu i prowadzeniu działalności gospo- darczej przez osoby pełniące funkcje publiczne,
    b) przepisów prawa dotyczących procedur podejmowani a i realizacji decyzji w przedmiocie, o którym mowa w art. 31 ust. 2;
  2. informację do Najwyższej Izby Kontroli lub innych właściwych organów kontrolnych w przypadku stwierdzenia potrzeby przeprowadzenia kontroli w szerszym zakresie.
  1. Na podstawie protok ołu kontroli, w przypadku uzasadnionego podejrzenia popełnienia przestępstwa, o którym mowa w art. 2 ust. 1 pkt 1, CBA wszczyna i prowadzi postępowanie przygotowawcze.
    3.4) W przypadkach, o których mowa w art. 309 pkt 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego,
    jeżeli zaistniały okoliczności określone w ust. 2, materiały postępowania kontrolnego wraz z wnioskiem o wszczęcie postępowania przy gotowawczego Szef CBA przekazuje Pierwsz emu Zastępcy Prokuratora Generalnego Prokurator owi Krajow emu.
  2. W przypadku ujawnienia innych czynów niż określone w ust. 2, za które ustawowo przewidziana jest odpowiedzial- ność dyscyplinarna lub karna, CBA zawiadamia o tym właściwe organy.
  3. Organy i kierownicy jednostek organizacyjnych, do których skierowano wni oski, wystąpienia, informacje i zawia- domienia, informują CBA o sposobie i zakresie ich wykorzystania.
    Art. 46a. 1. Do kontroli działalności gospoda rczej przedsiębiorcy nie stosuje się przepisów rozdziału 5 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.
  4. Do kontroli udzielania zamówień publicznych nie stosuje się przepisów działu XI rozdziału 1 ustawy z dnia 11 września
    2019 r. – Prawo zamów ień publicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1605 i 1720 ). Art. 46b. Do dokonywanych w toku kontroli doręczeń i wezwań, a także obliczania terminów, w zakresie nieuregulo- wanym w ustawie stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administra- cyjnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 775 i 803 ). Art. 47. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowe w arunki i tryb przygotowywania i prowadze- nia czynności kontrolnych, dokumentowania poszczególnych czynności kontrolnych, sporządzania protokołu kontroli oraz wniosków i wystąpień pokon trolnych przez funkcjonariuszy CBA, uwzględniając możliwości składania zastrzeżeń i od- mowy podpisania protokołu oraz wzory dokumentów obowiązujących przy przeprowadzaniu czynności kontrolnych.
    Rozdział 5
    Służba funkcjonariuszy Centralnego Biura Antykorupcy jnego
    Art. 48. Służbę w CBA może pełnić osoba:
  1. posiadająca wyłącznie obywatelstwo polskie;

  2. korzystająca z pełni praw publicznych;

  3. wykazująca nieskazitelną postawę moralną, obywatelską i patriotyczną;

  4. która nie była skazana za popełnione umyślni e przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe;

  5. dająca rękojmię zachowania tajemnicy stosownie do wymogów określonych w przepisach o ochronie informacji nie- jawnych;

  6. posiadająca co najmniej wykształcenie średnie lub średnie branżowe i wymagane kwalifikacje zawodowe oraz zdol- ność fizyczną i psychiczną do pełnienia służby;

  7. która nie pełniła służby zawodowej, nie pracowała i nie była współpracownikiem organów bezpieczeństwa państwa, wymienionych w art. 5 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o Instytucie Pamięci Narodowej – Komisji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu.

Dziennik Ustaw – 28 – Poz. 184

Art. 49. 1. Zdolność fizyczną i psychiczną kandydatów do służby oraz funkcjonariuszy CBA ustalają komisje lekarskie podległe ministrowi właściwemu d o spraw wewnętrznych.
2. (uchylony)
Art. 50. 1. Przyjęcie kandydata do służby w CBA następuje po przeprowadzeniu postępowania kwalifikacyjnego, na które składają się:

  1. złożenie podania o przyjęcie do służby, kwestionariusza osobowego, a także dokumentów stwierdzających wymagane wykształcenie i kwalifikacje zawodowe oraz zawierających dane o uprzednim zatrudnieniu;
  2. przeprowadzenie rozmowy kwalifikacyjnej;
  3. postępowanie sprawdzające, określone w przepisach o ochronie informacji niejawnych;
  4. ustalenie zdolności fizycznej i psychicznej do służby w CBA.
  1. W stosunku do kandydata ubiegającego się o przyjęcie do służby w CBA na stanowisko wymagające szczególnych umiejętności lub predyspozycji, postępowanie kwalifikacyjne może być rozszerzone o czynności m ające na celu sprawdze- nie przydatności kandydata do służby na takim stanowisku, w tym o przeprowadzenie badania poligraficznego.

  2. Postępowanie kwalifikacyjne w stosunku do funkcjonariuszy lub byłych funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Po licji i Straży Granicznej można ograniczyć do przeprowadzenia czynności określonych w ust. 1 pkt 1 i 2.

  3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór kwestionariusza osobowego oraz szczegółowy tryb przeprowadzania postępowania kwalifikacyjnego wobec kandydatów do służby w CBA, uwzględniając czynności nie- zbędne do podjęcia decyzji dotyczącej osoby ubiegającej się o przyjęcie do służby w CBA.
    Art. 51. 1. Przed podjęciem służby funkcjonariusz CBA, zwany dalej „funkcjonariuszem”, sk łada przysięgę według następującej roty:
    „Ja, Obywatel Rzeczypospolitej Polskiej przysięgam: służyć wiernie Narodowi, pilnie przestrzegać prawa, dochować
    wierności konstytucyjnym organom Rzeczypospolitej Polskiej, su miennie i bezstronnie wykonywać obowiązk i funkcjonariusza Centralnego Biura Antykorupcyjnego, nawet z narażeniem życia, a także strzec honoru, godności i dobrego imienia służby oraz przestrzegać dyscypliny służbowej i zasad etyki zawodowej.”.
    Przysięga może być złożona z dodaniem zdania „Tak mi dopomóż Bóg”.

  4. Szef CBA określa, w drodze zarządzenia, ceremoniał składania przysięgi.
    Art. 52. 1. Stosunek służbowy funkcjonariusza powstaje w drodze powołania, o którym mowa w art. 6 ust. 1 lub 4, w drodze powierzenia obowiązków w trybie art. 9 albo mi anowania na podstawie zgłoszenia do służby.

  5. Początek służby funkcjonariusza liczy się od dnia określonego w akcie powołania, akcie powierzenia obowiązków albo decyzji o przyjęciu do służby i mianowaniu na stanowisko służbowe w CBA.

  6. Prezes Rady Minist rów określi, w drodze rozporządzenia, wzór legitymacji służbowej i innych dokumentów funkcjo- nariuszy, organy właściwe do ich wydawania, wymiany i unieważniania oraz dokonywania w nich wpisów, przypadki, w których legitymacja służbowa lub inne dokumenty pod legają zwrotowi, wymianie lub unieważnieniu, a także tryb postę- powania w przypadku ich utraty, jak również sposób posługiwania się legitymacją służbową oraz innymi dokumentami, uwzględniając wymogi określone w przepisach o ochronie informacji niejawnych.

  7. Szef CBA określi, w drodze zarządzenia, wzory znaków i innych dokumentów identyfikacyjnych funkcjonariuszy.
    Art. 53. 1. Osobę przyjętą do służby w CBA mianuje się funkcjonariuszem w służbie przygotowawczej na okres 3 lat. 1a. Osobę, którą powołano na sta nowisko Szefa CBA, albo której powierzono obowiązki Szefa CBA, mianuje się funkcjonariuszem w służbie stałej.

  8. W okresie służby przygotowawczej funkcjonariusz CBA podlega szkoleniu.

  9. Po upływie okresu służby przygotowawczej i uzyskaniu pozytywnej oceny ogólnej w opinii służbowej funkcjona- riusz zostaje mianowany funkcjonariuszem w służbie stałej.

  10. W przypadku przerwy w wykonywaniu przez funkcjonariusza obowiązków służbowych trwającej łącznie dłużej niż 30 dni Szef CBA może przedłużyć okres jego służby przygotowawczej.

  11. W uzasadnionych przypadkach Szef CBA może skrócić okres służby przygotowawczej albo zwolnić funkcjonariusza
    od odbywania tej służby.

Dziennik Ustaw – 29 – Poz. 184

Art. 54. 1. Szef CBA jest właściwy do przyjmowania do służby w CBA, mianowania funkcjonariuszy na stano wiska służbowe oraz ich przenoszenia, delegowania, oddelegowania, zwalniania i odwoływania ze stanowisk służbowych, zawie- szania i uchylania zawieszenia w czynnościach służbowych, zwalniania ze służby oraz stwierdzania wygaśnięcia stosunku służbowego.
2. W sprawach osobowych funkcjonariuszy innych, niż wymienione w ust. 1, są właściwi przełożeni, upoważnieni przez Szefa CBA.
3. Sprawy osobowe, o których mowa w ust. 1, są załatwiane w drodze decyzji.
4. Mianowanie na stanowisko służbowe odbywa się z uwzględni eniem wykształcenia i kwalifikacji zawodowych funk- cjonariusza.
5. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, stanowiska służbowe w CBA oraz wymagania, co do wy- kształcenia i kwalifikacji zawodowych, jakim powinni odpowiadać funkcjonariusze na p oszczególnych stanowiskach służby, mając na względzie zapewnienie realizacji przez funkcjonariuszy ustawowych zadań CBA.
Art. 54a. W sprawach wynikających ze stosunku służbowego Szefa CBA jest właściwy Prezes Rady Ministrów lub upoważniony przez niego mini ster powołany w celu koordynowania działalności służb specjalnych. Upoważnienie nie może obejmować spraw, o których mowa w art. 6. Art. 55. 1. Czas pełnienia służby funkcjonariusza jest określany wymiarem jego obowiązków, z uwzględnieniem prawa do wypoczyn ku. 2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rozkład czasu służby, z uwzględnieniem czasu na wypo- czynek oraz przypadków przedłużenia czasu służby funkcjonariuszy, uzasadnionych potrzebą zapewnienia niezakłóconego toku służby.
Art. 55a.10) 1. W okresie obowiązywania stanów nadzwyczajnych, stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epide- mii, a także z uwagi na szczególne potrzeby s łużby Szef CBA lub upoważniony kierownik jednostki organizacyjnej CBA mogą w celu zapewnienia ciągłości realizowania zadań przez CBA polecić funkcjonariuszowi pełnienie służby poza miej- scem jej stałego pełnienia, w szczególności z wykorzystaniem środków bezpośredniego porozumiewania się na odległość (służba pełniona w formie zdalnej).
2. Przełożony, o którym mowa w ust. 1, wydaje i cofa, w postaci papierowej lub elektronicznej, polecenia pełnienia służby w formie zdalnej.
3. Przełożony, o którym mowa w ust. 1, w poleceniu pełnienia służby w formie zdalnej określa czas i miejsce jej peł- nienia oraz sposób porozumiewania się funkcjonariusza z bezpośrednim przełożonym.
4. Funkcjonariusz może pełnić służbę w formie zdalnej, jeżeli ma możliwości techniczne oraz lokalowe do jej pełnienia i pozwala na to charakter wykonywanych przez niego zadań.
5. Narzędzia i materiały niezbędne do pełnienia służby w formie zdalnej oraz obsługę logistyczną zapewnia bezpo- średni przełożony.
6. W trakcie służby pełnionej w formie zdalnej funkcjonariusz zapewnia ochronę tajemnic związanych ze służbą oraz danych osobo wych.
7. W trakcie pełnienia służby w formie zdalnej funkcjonariusz może używać narzędzi lub materiałów niezapewnionych przez bezpośredniego przełożonego, jeżeli:

  1. narzędzia i materiały spełniają wymagania, o których mowa w ust. 6;
  2. narzędzia spełniają wymagania określone w rozdziale IV działu dziesiątego ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2023 r. poz. 1465 ), zwanej dalej „Kodeksem pracy”.
  1. Na polecenie bezpośredniego przełożonego funkcjonariusz pełniący służbę w formie zdalnej ma obowiązek prowa- dzić ewidencję wykonanych czynności, uwzględniającą w szczególności opis tych czynności, a także datę ich wykonania. Ewidencję wykonanych czynności funkcjonariusz sporządza w formie i z częstotliwością określonymi w poleceniu.
  2. Funkcjon ariusz ma obowiązek na polecenie bezpośredniego przełożonego stawić się niezwłocznie w miejscu stałego pełnienia służby.
  3. Przełożony, o którym mowa w ust. 1, może w każdym czasie cofnąć polecenie pełnienia służby w formie zdalnej.
  1. Dodany przez art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 1 grudnia 2022 r. o zmianie ustawy – Kodeks pracy oraz niektóryc h innych ustaw ( Dz. U. z 2023 r. poz. 240) ; wszedł w życie z dniem 7 kwietnia 2023 r.

Dziennik Ustaw – 30 – Poz. 184

Art. 55b.10) 1. Przełożony, o którym mowa w art. 55a ust. 1, realizuje w stosunku do funkcjonariusza pełniącego służbę w formie zdalnej obowiązki określone w art. 56a w czasie pełni enia przez niego służby w formie zdalnej, z wyłączeniem obowiązków określonych w art. 208 § 1, art. 2091–2093, art. 210 § 1–5, art. 212 ust. 1 pkt 1 i 4, art. 213, art. 214 i art. 233 oraz przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 210 § 6 Kodeksu p racy.
2. Przełożony, o którym mowa w art. 55a ust. 1, przed rozpoczęciem przez funkcjonariusza służby pełnionej w formie zdalnej przekazuje mu informacje dotyczące:

  1. zasad:
    a) oraz sposobu właściwej organizacji stanowiska służby pełnionej w formie zdalne j, z uwzględnieniem wymagań ergonomii,
    b) bezpiecznego i higienicznego pełnienia służby w formie zdalnej,
    c) postępowania w sytuacjach awaryjnych stwarzających zagrożenie dla życia lub zdrowia;
  2. czynności do wykonania po zakończeniu pełnienia służby w formie zdalnej.
  1. Przed dopuszczeniem do pełnienia służby w formie zdalnej funkcjonariusz w oświadczeniu składanym w postaci
    papierowej lub elektronicznej:
  1. potwierdza:
    a) zapoznanie się z informacjami, o których mowa w ust. 2, b) że na stanowisku służby pełnionej w formie zdalnej w miejscu wskazanym w poleceniu, o którym mowa w art. 55a ust. 1, są zapewnione bezpieczne i higieniczne warunki tej służby;
  2. zobowiązuje się do przestrzegania zasad, o których mowa w ust. 2 pkt 1, oraz do wyk onywania czynności, o których
    mowa w ust. 2 pkt 2.
  1. Funkcjonariusz organizuje stanowisko służby pełnionej w formie zdalnej, uwzględniając wymagania ergonomii.
  2. Przełożony, o którym mowa w art. 55a ust. 1, ma prawo przeprowadzać kontrolę warunków bezpie czeństwa i higieny
    służby pełnionej w formie zdalnej przez funkcjonariusza w miejscu i w godzinach pełnienia tej służby.
  3. Przełożony, o którym mowa w art. 55a ust. 1, dostosowuje sposób przeprowadzania kontroli, o której mowa w ust. 5, do miejsca pełnien ia i charakteru służby pełnionej w formie zdalnej. Wykonywanie czynności kontrolnych nie może naru- szać prywatności funkcjonariusza pełniącego służbę w formie zdalnej i innych osób ani utrudniać korzystania z pomieszczeń domowych w sposób zgodny z ich przez naczeniem.
  4. W razie zaistnienia wypadku pozostającego w związku z pełnieniem służby w formie zdalnej stosuje się przepisy ustawy z dnia 4 kwietnia 2014 r. o świadczeniach odszkodowawczych przysługujących w razie wypadku lub choroby pozo- stających w związk u ze służbą (Dz. U. z 2023 r. poz. 2015 ).
  5. Zgłoszenie bezpośredniemu przełożonemu wypadku pozostającego w związku z pełnieniem służby w formie zdalnej jest równoznaczne z wyrażeniem przez funkcjonariusza zgody na przeprowadzenie oględzin miejsca wypadku, narzędzi, oceny ich stanu technicznego or az zbadania warunków pełnienia służby i innych okoliczności, które mogły mieć wpływ na powstanie wypadku lub mają z nim związek. Oględzin dokonuje się niezwłocznie po zgłoszeniu wypadku pozostającego w związku z pełnieniem służby w formie zdalnej, w termin ie uzgodnionym przez funkcjonariusza albo jego domownika, w przypadku gdy funkcjonariusz ze względu na stan zdrowia nie jest w stanie uzgodnić tego terminu, i przewodniczącego komisji powypadkowej. Komisja powypadkowa może odstąpić od dokonywania oględzin, jeżeli uzna, że okoliczności i przyczyny wypadku nie budzą jej wątpliwości.
    Art. 56. (uchylony)
    Art. 56a. 1.11) W sprawach bezpieczeństwa i higieny służby stosuje się odpowiednio przepisy działu dziesiątego Kodeksu
    pracy , a także przepisy wykonawcze wydan e na jego podstawie, z wyłączeniem przepisów art. 207 § 2 pkt 7, art. 2091 § 4, art. 228, art. 229 § 1–12, art. 230 § 2, art. 231, art. 234 § 1–31, art. 235–2352, art. 237–2372, art. 2377, art. 2378 i art. 2379 § 1 i 2 w zakresie dotyczącym odzieży i obuwi a roboczego, art. 2379 § 3, art. 23711 § 4, art. 23711a § 1 i 3–6 oraz art. 23712–23714.
  6. W zakresie określonym w ust. 1:
  1. Szef CBA wykonuje obowiązki pracodawcy;

  2. przełożony wykonuje obowiązki osoby kierującej pracownikami;

  3. funkcjonariusz realizuje obowiązki i uprawnienia pracownika, uwzględniając zalecenia wydawane przez służbę bez- pieczeństwa i higieny służby.

  4. Ze zmianą wprowadzoną przez art. 9 pkt 2 ustawy, o której mowa w odnośniku 10; wszedł w życie z dniem 7 kwietnia 2023 r.

Dziennik Ustaw – 31 – Poz. 184

  1. Przepisy art. 2092, art. 2093, art. 210 § 1–5 oraz przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 210 § 6 Kodeksu pracy stosuje się, jeżeli nie zagraża to prawidłowej realizacji czynności podejmowanych w celu realizacji zadań, o których mowa w art. 2 ust. 1 lub art. 30.
  2. Na pierwsze badanie okresowe funkcjonariusz jest kierowany w terminie 3 lat od dnia przyjęcia do służby.
  3. W czasie wykonywania zadań służbowych, w okolicznościach uzasadnionych stanem wyższej konieczności, funk- cjonariusz może odstąpić od przestrzegania zasad bezpieczeństwa i higieny służby, z zachowaniem dostępnych w danych warunkach zabezpieczeń, j eżeli w jego ocenie, dokonanej w miejscu i czasie wykonywania czynności służbowej, istnieje prawdopodobieństwo uratowania życia ludzkiego, w szczególności gdy:
  1. z powodu braku specjalistycznego uzbrojenia, wyposażenia lub innego sprzętu zachodzi konieczn ość zastosowania środka zastępczego;
  2. fizyczne warunki i umiejętności funkcjonariusza mogą zastąpić możliwość użycia właściwego uzbrojenia, wyposażenia
    lub innego sprzętu;
  3. funkcjonariusz wykona czynność dobrowolnie.
    Art. 57. 1. Funkcjonariusz podlega opiniowaniu służbowemu, nie rzadziej niż raz na 2 lata.
  1. Funkcjonariusz w służbie przygotowawczej podlega opiniowaniu służbowemu, nie rzadziej niż raz na 6 miesięcy.
  2. Funkcjonariusza zapoznaje się z opinią służbową w terminie 7 dni od dnia jej sporządzenia; może on w terminie 7 dni od dnia zapoznania się z opinią służbową wnieść odwołanie do wyższego przełożonego.
  3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wzór formularza opinii służbowej, szczegółowe warunki i tryb opiniowania funkcjonariuszy, uwzględniając przesłanki opiniowania i jego częstotliwości, kryteria brane pod uwagę przy opiniowaniu i skalę ocen, właściwość przełożonych w zakresie wydawania opinii, tryb zapoznawania funkcjonariuszy z opinią służbową oraz tryb wnoszenia i rozpatrywania odwołań od opinii.
    Art. 58. 1. Funkcjonariusza można odwołać z zajmowanego stanowiska i przenieść do dyspozycji Szefa CBA.
  4. Funkcjonariusz może pozostawać w dyspozycji Szefa CBA nieprzerwanie nie dłużej niż 4 miesiące.
  5. Po upływie okresu, o którym mowa w ust. 2, funkcjonariusza przenosi się na określone stanowisko służbowe, a w przypadku niewyrażenia przez niego pisemnej zgody na przeniesienie na to stanowisko, funkcjonariusza zwalnia się ze służby z zachowaniem uprawnień przewidzianych dla funkcjonariuszy zwalnianych na podstawie art. 64 ust. 2 pkt 4, chyba że
    spełnia warunki do zwolnienia ze służby na korzystniejszych zasadach.
  6. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb przenoszenia funkcjo nariuszy do dyspozycji
    Szefa CBA, z uwzględnieniem sposobu pełnienia służby w okresie pozostawania w tej dyspozycji.
    Art. 59. 1. Funkcjonariusz z urzędu lub na własną prośbę może być przeniesiony do pełnienia służby albo delegowany na okres do 6 miesięcy d o czasowego pełnienia służby w innej miejscowości.
  7. Szef CBA w uzasadnionych przypadkach może przedłużyć okres delegowania, o którym mowa w ust. 1, do 12 miesięcy.
    Art. 60. 1. Funkcjonariuszowi można powierzyć, na okres do 6 miesięcy, pełnienie obowiązkó w służbowych na innym
    stanowisku. W takim przypadku uposażenie funkcjonariusza nie może być obniżone.
  8. Funkcjonariusza, gdy jest to uzasadnione realizacją zadań CBA, za jego zgodą, można oddelegować do wykonywa- nia zadań służbowych poza CBA, po przeniesie niu go do dyspozycji Szefa CBA. Przepisów art. 58 nie stosuje się.
  9. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb oddelegowania, uprawnienia i obowiązki funkcjonariusza w czasie oddelegowania, wysokość i sposób wypłacania uposaże nia i innych świadczeń pieniężnych przy- sługujących oddelegowanemu funkcjonariuszowi, uwzględniając miejsce oraz charakter i zakres wykonywanych przez niego zadań służbowych poza CBA, a także ustali, z uwzględnieniem przepisów o ochronie informacji niejawny ch, szczególne uprawnienia i obowiązki funkcjonariusza pełniącego służbę poza granicami kraju.
    Art. 61. 1. Funkcjonariusza przenosi się na niższe stanowisko służbowe w przypadku wymierzenia kary dyscyplinarnej wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe.
  10. Funkcjonariusza można przenieść na niższe stanowisko służbowe w przypadku:
  1. orzeczenia przez właściwą komisję lekarską trwałej niezdolności do pełnienia służby na zajmowanym stanowisku służ- bowym, jeżeli nie ma możliwości mianowania go na stanowisko równo rzędne;

  2. nieprzydatności na zajmowanym stanowisku służbowym, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygoto- wawczej;

  3. niewywiązywania się z obowiązków służbowych na zajmowanym stanowisku służbowym, stwierdzonego w okresie służby stałej w dwóc h kolejnych opiniach służbowych;

  4. likwidacji zajmowanego stanowiska służbowego, gdy nie ma możliwości mianowania go na równorzędne stanowisko
    służbowe.

Dziennik Ustaw – 32 – Poz. 184

  1. Funkcjonariusza można przenieść na niższe stanowisko służbowe również na jego pisemną prośbę.
  2. Funkcjonariusz, który nie wyraził zgody na przeniesienie na niższe stanowisko służbowe z przyczyn określonych w ust. 2, może być zwolniony ze służby.
    Art. 62. 1. Funkcjonariusza zawiesza się w czynnościach służbowych, na czas nie dłuższy niż 3 miesiące, w przypadku wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego w sprawie o przestępstwo umyślne ścigane z oskarżenia pub licznego lub przestępstwa skarbowe.
  3. Funkcjonariusza można zawiesić w czynnościach służbowych, na czas nie dłuższy niż 3 miesiące, w przypadku wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego w sprawie o przestępstwo nieumyślne ścigane z oskarżenia publicznego,
    postępowania w sprawie o wykroczenie lub wykroczenie skarbowe oraz postępowania dyscyplinarnego, jeżeli jest to celowe z uwagi na d obro postępowania.
  4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach okres zawieszenia w czynnościach służbowych można przedłużyć na dalszy czas oznaczony, nie dłuższy niż do dnia uprawomocnienia się orzeczenia wydanego w postępowaniu karnym, karnym skarbowym lub postępowaniu w sprawie o wykroczenie lub wykroczenie skarbowe, a w pozostałych przypadkach na czas nie dłuższy niż 12 miesięcy.
  5. Zawieszenie w czynnościach służbowych polega na odsunięciu funkcjonariusza od wykonywania obowiązków służ- bowych.
  6. Od decyz ji o zawieszeniu funkcjonariusza w czynnościach służbowych, funkcjonariusz może zwrócić się do Szefa CBA z wnioskiem o ponowne rozpatrzenie sprawy.
  7. Funkcjonariusz zawieszony w czynnościach służbowych jest obowiązany:
  1. niezwłocznie zdać broń i legityma cję służbową oraz przedmioty związane z wykonywanymi przez niego zadaniami, a w szczególności akta i dokumenty prowadzonych przez niego spraw;
  2. informować kierownika jednostki organizacyjnej o zamiarze opuszczenia miejsca zamieszkania na okres dłuższy ni ż 3 dni. Art. 63. 1. Funkcjonariusz może być skierowany do komisji lekarskiej, o której mowa w art. 49:
  3. z urzędu lub na jego wniosek – w celu określenia stanu zdrowia oraz ustalenia zdolności fizycznej i psychicznej do służby, jak również związku poszcz ególnych chorób ze służbą;
  4. z urzędu – w celu sprawdzenia prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do służby z powodu choroby lub prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego.
    1a. Funkcjonariusz jest obowiązany poddać się badaniom zleconym p rzez komisję lekarską, w tym również badaniom specjalistycznym, psychologicznym i dodatkowym.
    1b. W przypadku gdy przeprowadzone badania i zgromadzona dokumentacja nie pozwalają na wydanie orzeczenia, funkcjonariusz może zostać skierowany na obserwację w podmiocie leczniczym, jeżeli wyraża na to zgodę.
  1. Funkcjonariusz może być również poddany badaniom poligraficznym. O skierowaniu funkcjonariusza na te badania decyduje Szef CBA. Decyzja Szefa CBA nie wymaga uzasadnienia.
    Art. 64. 1. Funkcjonariusza zwalni a się ze służby w przypadku:
  1. orzeczenia trwałej niezdolności do służby przez komisję lekarską;

  2. nieprzydatności do służby, stwierdzonej w opinii służbowej w okresie służby przygotowawczej;

  3. wymierzenia kary dyscyplinarnej wydalenia ze służby;

  4. utraty obywatelstwa polskiego lub nabycia obywatelstwa innego państwa;

  5. podania nieprawdy w oświadczeniu składanym na podstawie art. 10 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje pu bliczne, stwierdzonego w drodze postępowania dyscyplinarnego;

  6. skazania prawomocnym wyrokiem sądu za popełnione umyślnie przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe;

  7. objęcia kierowniczego stanowiska państwowego albo objęcia funkcji z wyboru w organach samorządu terytorialnego.

Dziennik Ustaw – 33 – Poz. 184

  1. Funkcjonariusza można zwolnić ze służby w przypadku:
  1. niewywiązywania się z obowiązków służbowych w okresie odbywania służby stałej, stwierdzonego w dwóch kolej- nych opiniach;
  2. tymczasowego aresz towania;
  3. skazania prawomocnym wyrokiem sądu za przestępstwo inne niż określone w ust. 1 pkt 6;
  4. nabycia prawa do emerytury w pełnym wymiarze, określonego w przepisach odrębnych;
  5. wniesienia aktu oskarżenia w przypadku umyślnego przestępstwa ściganeg o z oskarżenia publicznego;
  6. niezłożenia w terminie oświadczenia, o którym mowa w art. 10 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu pro- wadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne;
    6a) dwukrotnego nieusprawiedliwionego niestawienia się na badania, o których mowa w art. 63 ust. 1a, lub niepoddania się im, albo w przypadku dwukrotnego nieusprawiedliwionego niestawienia się na obserwację w podmiocie leczni- czym, w przypadku wyrażenia zgody przez funkcjonariusza, chyba że sk ierowanie do komisji lekarskiej nastąpiło na wniosek funkcjonariusza;
  7. odmowy poddania się badaniu, o którym mowa w art. 63 ust. 2; 7a) upływu 12 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby;
  8. popełnienia przestępstwa ściganego z oskarżenia pu blicznego, w sytuacji gdy okoliczności jego popełnienia nie budzą
    wątpliwości.
  1. Funkcjonariusza zwalnia się ze służby w terminie do 3 miesięcy od dnia pisemnego zgłoszenia przez niego wystą- pienia ze służby.
    Art. 65. Stosunek służbowy funkcjonariusza wyga sa w przypadku:
  1. śmierci funkcjonariusza lub stwierdzenia zaginięcia, o którym mowa w art. 98 ust. 4;
  2. nieobecności funkcjonariusza w służbie przez okres powyżej 3 miesięcy z powodu tymczasowego aresztowania, chyba że
    wcześniej nastąpiło zwolnienie fun kcjonariusza ze służby.
    Art. 66. 1. W przypadku uchylenia prawomocnego wyroku skazującego lub prawomocnego orzeczenia o warun ko- wym umorzeniu postępowania karnego i wydania orzeczenia o umorzeniu postępowania karnego albo w przypadku uchy- lenia kary dyscy plinarnej wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe lub kary wydalenia ze służby, ulegają uchyleniu skutki, jakie wynikły dla funkcjonariusza w związku z wyznaczeniem na niższe stanowisko służbowe. O uchy leniu innych skutków decyduje Szef CBA.
  1. W przypa dku uchylenia prawomocnego wyroku skazującego lub prawomocnego orzeczenia o warunkowym umo- rzeniu postępowania karnego i wydania prawomocnego wyroku uniewinniającego, ulegają uchyleniu wszystkie skutki, jakie powstały dla funkcjonariusza w wyniku postępowan ia dyscyplinarne go przeprowadzonego w związku z oskarżeniem o po- pełnienie przestępstwa stanowiącego przedmiot rozstrzygnięcia sądu.
  2. Jeżeli w przypadku, o którym mowa w ust. 2, podstawę orzeczenia kary dyscyplinarnej stanowiły przesłanki inne niż tylko oskarżenie o popełnienie przestępstwa, o uchyleniu skutków, jakie powstały dla funkcjonariusza w wyniku postę- powania dyscyplinarnego, decyduje Szef CBA. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio.
    Art. 67. Zwolnienie funkcjonariusza ze służby na podstawi e art. 64 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 1 nie może nastąpić przed upływem 3 miesięcy od dnia zaprzestania służby z powodu choroby, chyba że funkcjonariusz zgłosi pisemnie wystąpienie ze służby.
    Art. 68. 1. Funkcjonariusza nie można zwolnić ze służby w okresie ciąży, w czasie urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu ojcowskiego, urlopu rodzicielskiego lub urlopu wychowawczego, z wyjąt kiem przypadków określonych w art. 64 ust. 1 pkt 3, 4, 6 i 7 oraz ust. 2 pkt 2–5.
  3. W przypadk u zwolnienia funkcjonariusza ze służby na podstawie art. 64 ust. 2 pkt 4 w okresie ciąży, w czasie urlopu macierzyńskiego, urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu ojcowskiego lub urlopu rodzicielskiego przy- sługuje mu uposażenie do końca okresu c iąży oraz trwania wymienionego urlopu.
  4. Funkcjonariuszowi zwolnionemu na podstawie art. 58 ust. 3 lub art. 64 ust. 2 pkt 4 w czasie urlopu wychowaw- czego, przysługują do końca okresu, na który ten urlop został udzielony:
  1. świadczenie pieniężne, wypłacan e na zasadach obowiązujących przy wypłacaniu zasiłku wychowawczego;

  2. inne uprawnienia przewidziane dla zwalnianych z pracy w czasie urlopu wychowawczego z przyczyn niedotyczących
    pracowników.

Dziennik Ustaw – 34 – Poz. 184

Art. 69. 1. Funkcjonariusz zwolniony ze służby otrzymuje niezw łocznie świadectwo służby.
2. Funkcjonariusz może żądać sprostowania świadectwa służby w terminie 7 dni od dnia jego otrzymania.
3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, dane, które należy podać w świadectwie służby, a także tryb wydawani a i sprostowania świadectwa służby oraz formularz świadectwa służby, uwzględniając właściwość przełożo- nych w tych sprawach oraz specyfikę służby.
Art. 70. 1. W CBA mogą być zatrudniani pracownicy.
2. Do pracowników, o których mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 72. Rozdział 6
Obowiązki i prawa oraz uposażenie funkcjonariuszy Centralnego Biura Antykorupcyjnego
Art. 71. 1. Funkcjonariusz jest obowiązany dochować obowiązków wynikających z roty złożonej przysięgi.
2. Funkcjonariusz jest obow iązany odmówić wykonania polecenia przełożonego, jeżeli wykonanie polecenia łączyłoby się
z popełnieniem przestępstwa.
3. O odmowie wykonania polecenia, o którym mowa w ust. 2, funkcjonariusz informuje Szefa CBA, z pominięciem drogi służbowej.
Art. 72. 1. Funkcjonariuszowi nie wolno pozostawać w stosunku pracy oraz podejmować innego zajęcia zarobkowego poza służbą.
2. W stosunku do funkcjonariuszy mają zastosowanie ograniczenia w prowadzeniu działalności gospodarczej wynika- jące z ustawy z dnia 21 sierpnia 1 997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne. Funkcjonariusze obowiązani są do złożenia oświadczenia o swoim stanie majątkowym na zasadach, w trybie i w terminach określonych w przepisach tej ustawy.
3. Funkcjonariusze CBA składają oświadczenia, o których mowa w ust. 2, Szefowi CBA. Szef CBA i jego zastępcy składają oświadczenia Prezesowi Rady Ministrów, który dokonuje analizy zawartych w nich danych.
3a. Oświadczenia, o których mowa w ust. 2, Szefa CBA i jego zastępców są zamieszczane bez ich zgody, w terminie 7 dni od dnia złożenia oświadczenia, na stronach podmiotowych Biuletynu Informacji Publicznej CBA, z wyłączeniem danych dotyczących daty i miejsca urodzenia, numeru PESEL, miejsca zamieszkania i położenia wskazanych w oświad - czeniu nieruchomości.
4. Szef CBA może zezwolić funkcjonariuszowi na wykonywanie poza służbą zajęcia zarobkowego o charakterze
naukowym, dydaktycznym, badawczo -dydaktycznym lub badawczym, jeżeli nie koliduje to z wykonywani em przez niego zadań służbowych i nie godzi w dobro służby.
5. Funkcjonariusz jest obowiązany poinformować Szefa CBA o zaciąganych zobowiązaniach finansowych, a także zobo - wiązaniach małżonka lub osoby pozostającej z nim we wspólnym gospodarstwie domowym, jeżeli wysokość zobowiązania łącznie przekracza pięciokrotność miesięcznego uposażenia funkcjonariusza.
6. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, zakres danych przekazywanych przez funkcjonariusza w przypadkach, o których mowa w ust. 4 i 5, uwzględniając wymagania określone w przepisach o ochronie danych osobowych.
Art. 73. 1. Funkcjonariusz nie może być członkiem partii politycznej ani uczestniczyć w działalności tej partii lub na jej rzecz.
2. Funkcjonariusz nie może pełnić funkcji public znej.
3. Funkcjonariusze nie mogą zrzeszać się w związkach zawodowych.
4. Funkcjonariusz jest obowiązany uzyskać zezwolenie Szefa CBA na przynależność do organizacji lub stowarzyszeń krajowych, zagranicznych albo międzynarodowych.
Art. 74. 1. Funkcjonarius z jest obowiązany uzyskać zezwolenie Szefa CBA na wyjazd za granicę poza obszar Unii Europejskiej.
2. Funkcjonariusz jest obowiązany poinformować przełożonego o wyjeździe za granicę do państw członkowskich Unii Europejskiej.
3. Szef CBA określi, w drodze z arządzenia, przypadki, w których uzyskanie zezwolenia lub wykonanie obowiązku, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie jest wymagane, a także obowiązki funkcjonariusza wyjeżdżającego za granicę i powra cają- cego z zagranicy.

Dziennik Ustaw – 35 – Poz. 184

Art. 75. Funkcjonariusz w związku z wykonywaniem zadań służbowych korzysta z ochrony przewidzianej w przepi- sach Kodeksu karnego dla funkcjonariuszy publicznych.
Art. 76. 1. Funkcjonariuszowi przysługuje zwrot kosztów poniesionych na ochronę prawną, jeżeli postępowanie karne wszczęte przeciwko n iemu o przestępstwo popełnione w związku z wykonywaniem czynności służbowych zostanie zakoń- czone prawomocnym orzeczeniem o umorzeniu wobec braku ustawowych znamion czynu zabronionego lub nie popełnienia przestępstwa albo wyrokiem uniewinniającym.
2. Koszty w wysokości odpowiadającej określonemu w odrębnych przepisach wynagrodzeniu jednego obrońcy zwraca się
ze środków CBA.
Art. 77. (uchylony)
Art. 78. 1. Funkcjonariusze otrzymują nieodpłatnie uzbrojenie i wyposażenie niezbędne do wykonywania czynności służb owych.
2. Szef CBA określi, w drodze zarządzenia, normy wyposażenia i uzbrojenia oraz szczegółowe zasady dostępu do wy- posażenia i uzbrojenia, jego przyznawania i użytkowania.
Art. 79. (uchylony)
Art. 80. 1. Jeżeli funkcjonariusz zwolniony ze służby nie spe łnia warunków do nabycia prawa do emerytury policyjnej lub policyjnej renty inwalidzkiej, od uposażenia wypłaconego funkcjonariuszowi po dniu 31 grudnia 1998 r. do dnia zwol- nienia ze służby, od którego nie odprowadzono składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, przekazuje się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składki za ten okres przewidziane w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpie- czeń społecznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1230 , 1429, 1672 i 1941 ). 2. Przez uposażenie stanowiące podsta wę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, o którym mowa w ust. 1, rozumie się uposażenie zasadnicze, dodatki do uposażenia oraz nagrody roczne i uznaniowe, odpowiednio prze li- czone zgodnie z art. 110 ustawy, o której mowa w ust. 1. 3. Skład ki przekazuje się również w przypadku, gdy funkcjonariusz spełnia jedynie warunki do nabycia prawa do policyjnej renty inwalidzkiej. Przekazanie składek następuje na wniosek funkcjonariusza.
4. Składki podlegają waloryzacji wskaźnikiem waloryzacji składek określonym na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1251 , 1429 i 1672 ). 5. Przy obliczaniu kwoty należnych składek, waloryzowanych na podstawie ust. 4, stosuje się odpowiednio art. 19 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy, o której mowa w ust. 1. 6. Przepisy ust. 1–5 stosuje się również do funkcjonariusza, jeżeli po zwolnieniu ze służby, pomimo spełnienia warun- ków do nabycia prawa do emerytury po licyjnej, zgłosił wniosek o przyznanie emerytury z tytułu podlegania ubezpieczeniom społecznym.
7. W przypadku, o którym mowa w ust. 3 i 6, kwotę należnych, zwaloryzowanych składek przekazuje się niezwłocznie
na podstawie zawiadomienia przez Zakład Ubezpie czeń Społecznych o nabyciu przez funkcjonariusza prawa do emerytury lub renty przewidzianej w przepisach, o których mowa w ust. 4. 8. Kwota należnych, zwaloryzowanych składek stanowi przychody Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
9. Prezes Rady Ministrów okre śli, w drodze rozporządzenia, tryb i terminy przekazywania do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, o których mowa w ust. 1, 3, 4 i 7, oraz jednostki do tego właściwe, mając na uwadze konieczność zapewnienia prawidłowego i niezwłocznego wykonywania czyn ności związanych z przekazywaniem tych składek.
Art. 81. 1. Okres służby funkcjonariusza traktuje się jako pracę w szczególnych warunkach lub o szczególnym charak- terze w rozumieniu ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpie czeń Społecznych.
2. Funkcjonariuszowi, który po zwolnieniu ze służby w CBA podjął pracę, okres tej służby wlicza się do okresu za- trudnienia w zakresie wszelkich uprawnień wynikających z prawa pracy.
Art. 82. Funkcjonariuszowi przysługują uprawnienia praco wnika związane z rodzicielstwem określone w Kodeksie pracy, z wyjątkiem art. 1867, jeżeli przepisy niniejszej ustawy nie stanowią inaczej. Przepis art. 1891 stosuje się odpowiednio.

Dziennik Ustaw – 36 – Poz. 184

Art. 83. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, przebieg służby funkcjonariuszy. Rozporządzenie powinno określać:

  1. szczegółowe warunki i tryb załatwiania spraw, w tym spraw osobowych funkcjonariuszy, nawiązania, rozwiązania lub wygaśnięcia stosunku służbowego, mianowania, przenoszenia, odwoływania i zwalniania ze stanowisk służbowych;
  2. sposób usprawiedliwiania nieobecności w służbie;
  3. rodzaje informacji, których ze względu na przebieg służby funkcjonariusza jest on obowiązany udzielić.
    Art. 84. 1. Funkcjonariuszowi przysługuje prawo do corocznego płatnego urlopu wypoczynkowego w wymiarze 28 dni roboczych.
  1. Funkcjonariusz nabywa prawo do pierwszego urlopu wypoczynkowego z upływem 6 miesięcy służby, w wymiarze
    połowy urlopu przysługującego mu po roku służby.
  2. Prawo do urlopu wypocz ynkowego w pełnym wymiarze funkcjonariusz nabywa z upływem roku służby. Do urlopu
    tego wlicza się urlop, o którym mowa w ust. 2.
  3. Prawo do kolejnych urlopów funkcjonariusz nabywa w każdym następnym roku kalendarzowym.
  4. Do okresu służby, od którego zale ży prawo do urlopu, wlicza się okresy poprzedniego zatrudnienia i służby, bez względu na przerwy w zatrudnieniu i służbie oraz sposób rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego.
  5. Przez dni robocze rozumie się dni od poniedziałku do piątku, z wyłą czeniem dni ustawowo wolnych od pracy.
    Art. 85. 1. Funkcjonariuszowi, który pełni służbę w warunkach szczególnie uciążliwych lub szkodliwych dla zdrowia
    albo gdy jest to uzasadnione szczególnymi właściwościami służby, może być prz yznany płatny urlop dodatk owy w wymia- rze do 7 dni roboczych rocznie.
  6. Funkcjonariuszowi, który uzyskał zezwolenie na pobieranie nauki lub odbywanie studiów i naukę tę pobiera lub odbywa studia, jak również uzyskał zezwolenie na złożenie wniosku o wszczęcie postępowania w sprawie nadania stopnia doktora lub stopnia doktora habilitowanego, a także na odbycie aplikacji radcowskiej lub legislacyjnej, udziela się płatnego urlopu szkoleniowego w wymiarze:
  1. na przygotowanie się do egzaminu wstępnego i jego złożenie – 7 dni;
  2. w szkołach wyższych, w każdym roku studiów – 21 dni;
  3. dla funkcjonariuszy pobierających naukę w szkołach pomaturalnych i na studiach podyplomowych – 14 dni w celu przygotowania się i złożenia egzaminu końcowego;
  4. w celu przygotowania się do złożenia egza minów doktorskich i obrony rozprawy doktorskiej lub dla przygotowania się do kolokwium habilitacyjnego – 28 dni;
  5. w celu przygotowania się i złożenia egzaminu radcowskiego – 30 dni;
  6. w celu przygotowania się i złożenia egzaminu po zakończeniu aplikacji legislacyjnej – 14 dni.
  1. Funkcjonariuszowi w służbie stałej, na pisemny wniosek uzasadniony ważnymi względami osobistymi, można udzielić urlopu bezpłatnego w wymiarze do 6 miesięcy.

  2. Funkcjonariuszowi udziela się płatnego urlopu okolicznościowego w celu zawarcia związku małżeńskiego, w przy- padku urodzenia się dziecka, ślubu dziecka własnego, przysposobionego, pasierba, dziecka obcego przyjętego na wychowa- nie i utrzymanie, w ramach rodziny zastępczej, a także z powodu śmierci małżonka, dziecka, rodziców , rodzeństwa, teściów, dziadków i opiekunów oraz innej osoby pozostającej na utrzymaniu funkcjonariusza lub pod jego bezpośrednią opieką. Urlopu okolicznościowego można także udzielić funkcjonariuszowi w celu załatwienia ważnych spraw osobistych albo w innych przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie. Urlopu okolicznościowego udziela się w wymiarze do 5 dni.

  3. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje stanowisk, na których występują warunki szczególnie
    uciążliwe lub szkodl iwe dla zdrowia, a także rodzaje innych stanowisk, na których przysługuje prawo do urlopu dodatko- wego, o których mowa w ust. 1, albo, gdy jest to uzasadnione szczególnym charakterem zadań, uwzględniając specyfikę służby.

Dziennik Ustaw – 37 – Poz. 184

Art. 86. 1. Funkcjonariusz oddelego wany do pełnienia służby poza CBA ma prawo tylko do jednego urlopu wypo- czynkowego, w wymiarze korzystniejszym.
2. Niewykorzystanej w okresie oddelegowania części urlopu wypoczynkowego, wynikającej z różnicy w wymiarach urlopów, udziela się funkcjonariuszow i po powrocie z oddelegowania.
Art. 87. 1. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb udzielania funkcjonariuszom urlo- pów, o których mowa w art. 84 i art. 85 ust. 1–4, mając na uwadze:

  1. przełożonych właściwych w sprawach urlop ów;
  2. warunki udzielania płatnych urlopów szkoleniowych i okolicznościowych;
  3. warunki udzielenia funkcjonariuszowi urlopu bezpłatnego .
  4. (uchylony)
  1. Rozporządzenie powinno uwzględniać prawo funkcjonariusza do odpoczynku oraz zapewnienie ciągłości i skutecz - ności realizacji zadań.
    Art. 88. Funkcjonariuszowi, który osiąga znaczące wyniki w służbie, Szef CBA może udzielić następujących wyróżnień:
  1. krótkoterminowego urlopu wypoczynkowego w wymiarze do 7 dni roboczych;
  2. nagrody pieniężnej lub rzeczowej ;
  3. mianowania na wyższe stanowisko służbowe;
  4. przedstawienia do orderu lub odznaczenia.
    Art. 89. 1. Prawo do uposażenia powstaje z dniem powołania, powierzenia obowiązków albo mianowania funkcjona- riusza na stanowisko służbowe.
  1. Z tytułu służby funkcjonariusz otrzymuje jedno uposażenie i inne świadczenia pieniężne.
    3.12) Uposażenie składa się z uposażenia zasadniczego i premii oraz z dodatku specjalnego i dodatku stołecznego, w przypadku ich przyznania.
  2. Funkcjonariusz otrzymuje premię, której wysokość kształtuje się do 30% uposażenia zasadniczego, jednak nie mniej niż 1%.
    4a. Szef CBA ustala wysokość premii funkcjonariusza na wniosek kierownika jednostki organizacyjnej CBA, w której funkcjonariusz pełni służbę, a zastępcom Szefa CBA oraz kierow nikom jednostek organizacyjnych CBA i ich zastępcom, bezpośrednio.
    4b. Szef CBA ustala wysokość premii, na okres 6 miesięcy, w terminach:
  1. od dnia 1 stycznia do dnia 30 czerwca danego roku;

  2. od dnia 1 lipca do dnia 31 grudnia danego roku.
    4c. Szef CBA ustala wysokość premii w drodze decyzji. Wydanie decyzji nie jest wymagane w sytuacji, gdy wysokość premii nie ulega zmianie.
    4d. Wysokość premii jest uzależniona od:

  3. stopnia trudności, złożoności i sposobu realizacji zadań wykonywanych przez funkcjonar iusza;

  4. kwalifikacji zawodowych funkcjonariusza;

  5. efektów pracy funkcjonariusza;

  6. opinii służbowej poprzedzającej ustalenie wysokości premii.
    4e. Szef CBA, w uzasadnionych przypadkach, a w szczególności w przypadku:

  7. popełnienia przez funkcjonarius za przestępstwa, przestępstwa skarbowego lub przewinienia dyscyplinarnego,

  8. niewywiązywania się przez funkcjonariusza z realizacji zadań służbowych,

  9. znacznego obniżenia efektywności pracy funkcjonariusza
    – może obniżyć wysokość premii przed upływem sz eściomiesięcznego okresu, na który została ustalona.

  10. W brzmieniu ustalonym przez art. 6 pkt 2 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 9.

Dziennik Ustaw – 38 – Poz. 184

4f. Szef CBA może ustalić wyższą wysokość premii, przed upływem sześciomiesięcznego okresu, na który została ustalona, jeżeli jest to uzasadnione charakterem i efektami bieżąco realizowanych zadań lub wy konywaniem przez funkcjo- nariusza czynności wykraczających poza zakres jego obowiązków służbowych.
4g. Szef CBA może, w drodze decyzji, przyznać dodatek specjalny, jeżeli funkcjonariusz:

  1. realizuje zadania w szczególnie trudnych warunkach lub wymagające znacznego nakładu pracy, zaangażowania i od- powiedzialności, co w istotny sposób wpływa na efekty działalności CBA;
  2. wykonuje obowiązki służbowe poza stałym miejscem pełnienia służby w okresie dłuższym niż 3 miesiące;
  3. posiada wiedzę lub umi ejętności specjalistyczne, szczególnie przydatne w realizacji złożonych przedsięwzięć lub dzia- łań CBA.
    4h. Szef CBA ustala wysokość dodatku specjalnego na wniosek kierownika jednostki organizacyjnej CBA, w której funkcjonariusz pełni służbę, a zastępcom Sz efa CBA oraz kierownikom jednostek organizacyjnych CBA i ich zastępcom, bezpośrednio.
    4i. Szef CBA, przyznając dodatek specjalny, określa okres jego otrzymywania.
    4j. Wysokość dodatku specjalnego nie może być wyższa niż 30% uposażenia zasadniczego funkcjon ariusza.
    4k.13) Szefowi CBA, zastępcy Szefa CBA oraz funkcjonariuszowi pełniącemu służbę w jednostce organizacyjnej CBA znajdującej się na obszarze miasta stołecznego Warszawy w rozumieniu ustawy z dnia 15 marca 2002 r. o ustroju miasta stołecznego Warszawy (Dz. U. z 2018 r. poz. 1817) przysługuje dodatek stołeczny w wysokości 31,50% kwoty bazowej, o której mowa w ust. 5. 4l.13) Dodatek stołec zny przyznaje, w drodze decyzji:
  4. Prezes Rady Ministrów – Szefowi CBA;
  5. Szef CBA – zastępcy Szefa CBA oraz funkcjonariuszowi pełniącemu służbę w jednostce organizacyjnej CBA znajdu- jącej się na obszarze miasta stołecznego Warszawy.
    4m.13) Decyzja, o której mowa w ust. 4l, wygasa z dniem:
  6. odwołania Szefa CBA lub zastępcy Szefa CBA z zajmowanego stanowiska;
  7. w którym funkcjonariusz przestał pełnić służbę w jednostce organizacyjnej CBA znajdującej się na obszarze miasta stołecznego Warszawy.
  1. Przeciętne uposażenie funkcjonariuszy stanowi wielokrotność kwoty bazowej, której wysokość ustaloną według od- rębnych zasad określa ustawa budżetowa.
  2. Rada Ministrów określa, w drodze rozporządzenia, wielokrotność kwoty bazowej, o której mowa w ust. 5, jednak nie może ona być niższa niż 3,5 -krotność kwoty bazowej, uwzględniając specyfikę i warunki pełnionej służby.
  3. Uposażenie jest płatne miesięcznie z góry.
    Art. 89a.14) 1. Funkcjonariuszowi wykonującemu czynności:
  1. operacyjno -rozpoznawcze,
  2. dochodzeniowo -śledcze,
  3. kontrolne
    – poza obszarem województwa, na którym znajduje się jednostka organizacyjna CBA, w której pełni służbę, za każdy dzień wykonywania tych c zynności przysługuje dodatek terenowy w wysokości 6% kwoty bazowej, o której mowa w art. 89 ust. 5.
  1. Dodatek terenowy wypłaca się z dołu do dnia 10. każdego miesiąca za miesiąc poprzedni.
    Art. 90. 1. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, stawki uposażenia zasadniczego funkcjonariuszy na poszczególnych stanowiskach służbowych oraz wzrost uposażenia zasadniczego z tytułu wysługi lat, z uwzględ nieniem trybu i terminów ich wypłacania.
  2. (uchylony)
  1. Dodany przez art. 6 pkt 2 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 9.

  2. Dodany przez art. 6 p kt 3 ustawy, o której mowa w odnośniku 9.

Dziennik Ustaw – 39 – Poz. 184

  1. Prezes Rady Ministrów ok reśli, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb zaliczania okresów służby i pracy, uwzględ- nianej przy ustalaniu wzrostu uposażenia, uwzględniając okresy innej służby traktowane jako równorzędne ze służbą w CBA, okresy zatrudnienia i inne okresy, które na po dstawie odrębnych przepisów podlegają wliczeniu do okresu pracy.
    Art. 91. 1. Roszczenia z tytułu prawa do uposażenia, świadczeń i innych należności pieniężnych ulegają przedawnie- niu z upływem 3 lat od dnia, w którym roszczenie stało się wymagalne.
  2. Organ właściwy do rozpatrywania roszczeń może nie uwzględnić przedawnienia, jeżeli opóźnienie w dochodzeniu roszczenia jest usprawiedliwione wyjątkowymi okolicznościami.
  3. Bieg przedawnienia roszczenia z tytułu uposażenia i innych świadczeń oraz należności pie niężnych przerywa:
  1. każda czynność przed Szefem CBA lub kierownikiem jednostki organizacyjnej CBA, podjęta bezpośrednio w celu dochodzenia lub ustalenia albo zaspokojenia roszczenia;
  2. uznanie roszczenia.
    Art. 92. 1. Funkcjonariuszowi przysługują następ ujące świadczenia pieniężne:
  3. należności za podróże służbowe i świadczenia przysługujące z tytułu przeniesienia lub delegowania do czasowego peł- nienia służby w innej miejscowości;
  4. świadczenia związane ze zwolnieniem ze służby.
  5. (uchylony)
  6. (uchylo ny) 1a. Funkcjonariuszowi realizującemu zadania, o których mowa w art. 5 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o szczególnych zasadach wynagradzania osób realizujących zadania z zakresu c yberbezpieczeństwa (Dz. U. z 2023 r. poz. 667), przysługuje świadczenie tel einformatyczne, o którym mowa w art. 5 tej ustawy.
    1b.15) Funkcjonariuszowi przysługuje świadczenie motywacyjne.
    1c.15) Funkcjonariuszowi przysługuje świadczeni e za długoletnią służbę.
  1. W przypadku śmierci funkcjonariusza lub członka jego rodziny przysługują:
  1. zasiłek pogrzebowy;
  2. odprawa pośmiertna.
    Art. 93. 1. Funkcjonariuszowi mogą być przyznawane nagrody roczne, uznaniowe, zapomogi oraz dodatek mieszka- niowy.
  1. (uchylony)
  2. (uchylony)
  3. Szef CBA określi, w drodze zarządzenia, wysokość funduszu na nagrody, zapomogi i dodatki mieszkaniowe, usta- lając jednocześnie wysokość środków finansowych przeznaczonych na nagrody roczne, uznaniowe, zapomogi i dodatki mieszkaniowe oraz warunki zwiększania wysokości funduszu na nagrody uznaniowe, zapomogi i dodatki mieszkaniowe.
    Art. 93a. 1. Funkcjonariusz pełniący służbę w danym roku kalendarzowym nabywa prawo do nagrody rocznej w wy- sokości 1/12 uposażenia otr zymanego w roku kalendarzowym, za który nagroda przysługuje.
  4. (uchylony)
  5. (uchylony)
  6. Nagrodę roczną przysługującą zmarłemu funkcjonariuszowi wypłaca się uprawnionym do policyjnej renty rodzinnej
    członkom rodziny funkcjonariusza.
  7. Do uposażenia, o którym mowa w ust. 1, nie wlicza się uposażenia otrzymanego w okresie zawieszenia w czynnościach
    służbowych albo tymczasowego aresztowania, chyba że postępowanie będące przyczyną zawieszenia lub aresztowania umo- rzono albo w jego wyniku funkcjonariusz zost ał uniewinniony.
  1. Dodany przez art. 7 pkt 1 ustawy z dnia 26 stycznia 2023 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z wprowadzeniem świa dczenia za długoletnią służbę (Dz. U. poz. 347), która weszła w życie z dniem 1 marca 2023 r.

Dziennik Ustaw – 40 – Poz. 184

  1. Nagrodę roczną obniża się, nie więcej niż o 50% jej wysokości określonej w ust. 1, w przypadkach:
  1. warunkowego umorzenia prowadzonego przeciwko funkcjonariuszowi postępowania karnego albo odstąpienia przez sąd od wymierzenia kary;
  2. wymierzenia funkcjonariuszowi kary dyscyplinarnej nagany;
  3. skazania funkcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za popełnione nieumyślnie przestępstwo ścigane z oskar żenia publicznego lub przestępstwo skarbowe.
  1. W przypadkach, o których mowa w ust. 6, przy ustalaniu wysokości nagrody rocznej kierownik jednostki organizacyj- nej uwzględnia charakter popełnionego czynu lub przewinienia, jego skutki i rodzaj oraz dotychczasowe wyniki w służbie.
  2. Nagroda roczna nie przysługuje w przypadkach:
  1. skazania fun kcjonariusza prawomocnym wyrokiem sądu za popełnione umyślnie przestępstwo ścigane z oskarżenia publicznego lub przestępstwo skarbowe;
  2. wymierzenia funkcjonariuszowi kary dyscyplinarnej:
    a) wydalenia ze służby,
    b) wyznaczenia na niższe stanowisko służbow e, c) ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku;
  3. zwolnienia ze służby na podstawie art. 64 ust. 1 pkt 2, 4 lub 5 albo art. 64 ust. 2 pkt 1.
  1. Obniżenie lub pozbawienie prawa do nagrody rocznej następuje za rok kalendarzowy , w którym funkcjonariusz po- pełnił czyn będący przedmiotem postępowania karnego, karnego skarbowego lub dyscyplinarnego, a jeżeli nagroda została funkcjonariuszowi wypłacona – za rok, w którym postępowanie zostało zakończone prawomocnym orzeczeniem.
  2. Nagrodę roczną wypłaca się w ciągu pierwszych trzech miesięcy kalendarzowych następujących po roku, za który
    przysługuje nagroda roczna, z wyjątkiem nagrody rocznej przysługującej funkcjonariuszowi zwalnianemu ze służby oraz nagrody rocznej przysługującej zm arłemu funkcjonariuszowi, które wypłaca się niezwłocznie, po stwierdzeniu wygaśnięcia
    stosunku służbowego.
    Art. 93b. 1. Funkcjonariuszowi można przyznać nagrodę uznaniową za uzyskiwanie znaczących wyników w służbie, wykonywanie zadań służbowych w szczególnie trudnych warunkach lub wymagających znacznego nakładu pracy, zaanga- żowania i odpowiedzialności, a także w razie dokonania czynu świadczącego o odwadze funkcjonariusza.
  3. Wysokość nagrody uznaniowej powinna być adekwatna do warunków, uzasadni ających jej przyznanie.
  4. Nagrodę uznaniową przyznaje Szef CBA.
    Art. 93c. 1. Funkcjonariuszowi, w przypadku zdarzenia losowego, powodującego pogorszenie sytuacji materialnej jego i jego rodziny, można przyznać zapomogę. Przy określaniu wysokości zapomogi uwzględnia się wszystkie okoliczności mające wpływ na sytuację materialną.
  5. W związku ze śmiercią funkcjonariusza zapomogę można przyznać również członkom jego rodziny uprawnionym do policyjnej renty rodzinnej.
  6. Zapomogę przyznaje Szef CBA.
    Art. 93d. 1. Funkcjonariuszowi przyznaje się, w drodze decyzji, dodatek mieszkaniowy, jeżeli jest to uzasadnione potrzebami CBA oraz jeżeli:
  1. on sam, małżonek lub osoba pozostająca z nim we wspólnym gospodarstwie domowym nie posiadają lokalu mieszkal- nego lub domu j ednorodzinnego w miejscu pełnienia służby lub w miejscowości pobliskiej;
  2. został przeniesiony do pełnienia służby w innej miejscowości, w której on sam, współmałżonek lub osoba pozostająca z nim we wspólnym gospodarstwie domowym nie posiadają lokalu mies zkalnego lub domu jednorodzinnego;
  3. został przeniesiony do pełnienia służby w innej miejscowości i nie został zakwaterowany na koszt CBA.
  1. Miejscowością pobliską jest miejscowość, do której czas dojazdu publicznymi środkami transportu zbiorowego prze- widziany w rozkładzie jazdy, łącznie z przesiadkami, nie przekracza w obie strony dwóch godzin, licząc od stacji (przy- stanku) najbliższej miejsca pełnienia służby do stacji (przystanku) najbliższej miejsca zamieszkania, bez uwzględnienia czasu dojazdu do i od stacji (przystanku) w obrębie miejscowości, z której funkcjonariusz dojeżdża, oraz miejscowości, w której pełni służbę.

Dziennik Ustaw – 41 – Poz. 184

  1. Funkcjonariuszowi nie przyznaje się dodatku mieszkaniowego, jeżeli:
  1. jego małżonek lub osoba pozostająca z nim we wspólnym gospod arstwie domowym, pełniący służbę w CBA, uzyskują dodatek mieszkaniowy na lokal lub dom jednorodzinny w tej samej miejscowości;
  2. on sam lub osoby, o których mowa w pkt 1, posiadają, w tym również w miejscowoś ci innej niż określona w ust. 1 pkt 1, lokal mieszkalny lub dom jednorodzinny z którego wynajmowania uzyskują dochód;
  3. otrzymując dodatek mieszkaniowy w okresie poprzedzającym złożenie wniosku, w przypadku zmiany stanu faktycz- nego mającego wpływ na uprawnienie do otrzymywania przysługującego świadczenia lub na jego wysokość, nie do- pełnił obowiązku powiadomienia o tym Szefa CBA.
  1. Dodatek mieszkaniowy przyznaje się na podstawie wniosku funkcjonariusza, zawierającego:
  1. uzasadnienie;
  2. dokumenty, potwierdzające tytuł prawny do lokalu lub domu jednorodzinnego;
  3. oświadczenie, że nie zachodzą warunki, o których mowa w ust. 3;
  4. zobowiązanie do niezwłocznego pisemnego zawiadomienia Szefa CBA o każdej zmianie, mającej wpływ na upraw- nienie do otrzymywania dodatku mieszkaniowego lub na jego wysoko ść.
  1. Szef CBA przyznaje dodatek mieszkaniowy na okres najmu, nie dłuższy jednak niż na okres roku i pod warunkiem spełniania przez cały ten okres przesłanek, uzasadniających jego przyznanie.
  2. Dodatek mieszkaniowy można przyznać do wysokości wynikającej z przedstawionych dokumentów, przy uwzględ- nieniu sytuacji rodzinnej i majątkowej funkcjonariusza oraz średnich cen rynkowych najmu w miejscu pełnienia służby w dniu przyznania dodatku mieszkaniowego.
  3. Wypłatę dodatku mieszkaniowego wstrzymuje się w przypadku niespełniania przesłanek, uzasadniających jego przyznanie.
    Art. 94. 1. Świadczeniami, o których mowa w art. 92 ust. 1 pkt 1, są:
  1. dieta stanowiąca ekwiwalent pieniężny na pokrycie kosztów wyżywienia w czasie podróży służbowej;
  2. zwrot kosztów przejazdów na trasie od stałego miejsca pełnienia służby do miejscowości stanowiącej cel podróży służbowej i z powrotem oraz noclegów bądź ryczałt za nocleg;
  3. diety za czas przejazdu i pierwszą dobę pobytu w nowej miejscowości pełnienia służby;
  4. zwrot kosztów przejazdu do miejscowości przeniesienia lub delegowania;
  5. zasiłek osiedleniowy z tytułu przeniesienia do pełnienia służby w innej miejscowości.
  1. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, wysokość i tryb przyznawania świadc zeń, o których mowa w ust. 1, a także sposób ich wypłaty, uwzględniając charakter zadań funkcjonariusza odbywającego podróż służbową lub przeniesionego lub delegowanego do pełnienia służby w innej miejscowości oraz zróżnicowanie kosztów utrzymania.
    Art. 95. 1. Z uposażenia funkcjonariuszy mogą być dokonywane pot rącenia na podstawie sądowych i administracyj- nych tytułów wykonawczych oraz na podstawie przepisów szczególnych – na zasadach określonych w przepisach o egze- kucji sądowej lub postępowaniu egzekucyjny m w administracji albo w innych przepisach szczególnych.
  2. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, terminy płatności uposażenia i innych świadczeń pie nięż- nych, a także właściwość i tryb postępowania w sprawach wypłacania świadczeń pienięż nych oraz dokonywania potrąceń z tych należności, uwzględniając formy wypłaty świadczeń pieniężnych oraz maksymalny dopuszczalny okres opóźnienia w ich wypłacie.
    Art. 96. 1. Funkcjonariusz zwolniony ze służby na podstawie art. 58 ust. 3, art. 61 ust. 4 i art. 64 ust. 1 pkt 1 i 7, ust. 2 pkt 1 i 4 oraz ust. 3 otrzymuje:
  1. odprawę;
  2. ekwiwalent pieniężny za urlop wypoczynkowy niewykorzystany w roku zwolnienia ze służby oraz za urlopy zaległe.
    1a. Ekwiwalent pieniężny za 1 dzień niewykorzystanego urlopu wypo czynkowe go lub dodatkowego ustala się w wy- sokości 1/21 miesięcznego uposażenia, należnego funkcjonariuszowi na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym.
  1. Funkcjonariusz zwolniony na podstawie art. 64 ust. 1 pkt 2–6 oraz ust. 2 pkt 2, 3 i 5–8 otrzymuje ek wiwalent pieniężny , o którym mowa w ust. 1 pkt 2.

Dziennik Ustaw – 42 – Poz. 184

Art. 97. 1. Wysokość odprawy dla funkcjonariusza w służbie stałej równa się wysokości sześciomiesięcznego uposa- żenia, należnego na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym albo w ostatnim dniu pozostawania w dyspozycji Szefa CBA. Odprawa ulega zwiększeniu o 20% uposażenia za każdy dalszy pełny rok wysługi ponad 5 lat nieprzerwanej służby, aż do wysokości ośmiomiesięcznego uposażenia. Okres służby przekraczający 6 miesięcy liczy się jako pełny rok.
2. Wysokoś ć odprawy dla funkcjonariusza w służbie przygotowawczej równa się wysokości jednomiesięcznego upo- sażenia, należnego na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym albo w ostatnim dniu pozostawania w dyspozycji
Szefa CBA.
Art. 98. 1. W przypadku śmierci funkcj onariusza pozostałej po nim rodzinie p rzysługuje odprawa pośmiertna w takiej wysokości, w jakiej przysługiwałaby temu funkcjonariuszowi odprawa, gdyby był zwolniony ze służby, a także ekwiwalent pieniężny, o którym mowa w art. 96 ust. 1 pkt 2.
2. W przypa dku śmierci funkcjonariusza, pozostającej w związku z jego służbą, pozostałej po nim rodzinie przysługuje świadczenie pieniężne w podwójnej wysokości renty rodzinnej, wypłacane miesięcznie z budżetu państwa z części, której dysponentem jest CBA, a także ek wiwalent pieniężny, o którym mowa w art. 96 ust. 1 pkt 2.
3. Świadczenia, o których mowa w ust. 1 i 2, przysługują małżonkowi funkcjonariusza, który pozostawał z nim we wspólności małżeńskiej, a w dalszej kolejności dzieciom oraz rodzicom, jeżeli w dniu śm ierci funkcjonariusza spełniali warunki do uzyskania renty rodzinnej na podstawie przepisów o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego,
Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno -Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin.
4. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się także do zaginionych funkcjon ariuszy. Zaginięcie funkcjonariusza oraz związek tego zaginięcia ze służbą stwierdza Szef CBA.
Art. 99. 1. Funkcjonariuszowi w służbie stałej, zwolnionemu ze służby na podstawie art. 64 ust. 1 pkt 1, wypłaca się co miesiąc przez okres roku po zwolnieniu ze służby świadczenie pieniężne w wysokości odpowiadającej uposażeniu na- leżnemu na ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym albo w ostatnim dniu pozostawania w dyspozycji Szefa CBA.
2. Funkcjonariuszowi uprawnionemu do świadczenia określonego w ust. 1, który nabył prawo do zaopatrzenia emery- talnego, przysługuje prawo wyboru jednego z tych świadczeń.
3. Funkcjonariuszowi zwolnionemu ze służby na podstawie art. 64 ust. 2 pkt 4, który z powodu nadal trwającej choroby
nie może podjąć zatrudnienia, wypłaca się co miesiąc świadczenie pieniężne określone w ust. 1 przez okres choroby, nie dłużej jednak niż przez 3 miesiące, chyba że wcześniej właściwa komisja lekarska wyda orzeczenie o inwalidztwie stano- wiące podstawę do u stalenia prawa do renty inwalidzkiej.
Art. 99a. 1. Świadczenie teleinformatyczne, o którym mowa w art. 5 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o szczególnych zasadach wynagradzania osób realizujących zadania z zakresu cyberbezpieczeństwa, jest przyznawane na cza s wykonywa- nia zadań, o których mowa w art. 5 tej ustawy.
2. Szef CBA przyznaje świadczenie teleinformatyczne, o którym mowa w art. 5 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o szczególnych zasadach wynagradzania osób realizujących zadania z zakresu cyberbezpieczeńs twa, w drodze decyzji
administracyjnej.
3. Świadczenia teleinformatycznego, o którym mowa w art. 5 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o szczególnych zasadach wynagradzania osób realizujących zadania z zakresu cyberbezpieczeństwa, nie przyznaje się funkcjonariuszowi:

  1. przeciwko któremu wszczęto postępowanie karne lub dyscyplinarne do czasu prawomocnego zakończenia tego postę- powania;
  2. ukaranemu karą dyscyplinarną – do czasu jej zatarcia;
  3. tymczasowo aresztowanemu;
  4. skazanemu wyrokiem sądu lub w stosunku do którego postępowanie karne zostało warunkowo umorzone – przez okres jednego roku od dnia uprawomocnienia się orzeczenia.
  1. Jeżeli po przyznani u świadczenia teleinformatycznego, o którym mowa w art. 5 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o szczególnych zasadach wynagradzania osób realizujących zadania z zakresu cyberbezpieczeństwa, funkcjonariusz prze- stanie realizować zadania, o których mowa w ust. 1, Szef CBA niezwłocznie wydaje decyzję o cofnięciu świadczenia tele- informatycznego.

Dziennik Ustaw – 43 – Poz. 184

  1. Świadczenia teleinformatycznego, o którym mowa w art. 5 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o szczególnych zasadach wynagradzania osób realizujących zadania z zakresu cyberbe zpieczeństwa, nie wypłaca się za okres:
  1. przerw w wykonywaniu obowiązków służbowych, wymienionych w art. 105 ust. 1–3, za które funkcjonariusz nie za- chował prawa do uposażenia;
  2. o którym mowa w art. 102b ust. 2 pkt 1 i 3–5;
  3. innej nieobecności trwają cej co najmniej jeden miesiąc, z wyłączeniem urlopu wypoczynkowego lub dodatkowego, o którym mowa w art. 85 ust. 1 – proporcjonalnie do tego okresu.
  1. Świadczenie teleinformatyczne, o którym mowa w art. 5 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o szczególnych zas adach wynagradzania osób realizujących zadania z zakresu cyberbezpieczeństwa, wypłaca się w każdym kolejnym miesiącu
    kalendarzowym, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym została wydana decyzja o przyznaniu świad- czenia teleinformatyczneg o.
  2. Świadczenie teleinformatyczne, o którym mowa w art. 5 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o szczególnych zasadach wynagradzania osób realizujących zadania z zakresu cyberbezpieczeństwa, płatne jest w terminie płatności uposażenia.
  3. Prawo do świadczenia teleinformatycznego, o którym mowa w art. 5 ustawy z dnia 2 grudnia 2021 r. o szczególnych zasadach wynagradzania osób realizujących zadania z zakresu cyberbezpieczeństwa, wygasa z ostatnim dniem miesiąca, w którym decyzja, o której mowa w ust. 4, stała s ię wykonalna lub nastąpiło rozwiązanie stosunku służbowego w związku ze zwolnieniem funkcjonariusza ze służby albo nastąpiło wygaśnięcie stosunku służbowego w związku ze śmiercią funk- cjonariusza.
    Art. 99b.16) 1. Funkcjonariuszowi przyznaje się świadczenie motywacyjne po osiągnięciu:
  1. 25 lat służby, ale nie więcej niż 28 lat i 6 miesięcy – w wysokości 1500 zł miesięcznie albo
  2. 28 lat i 6 miesięcy służby – w wysokości 2500 zł miesięcznie.
  1. Do stażu służby, o którym mowa w ust. 1, zalicza się okresy:
  1. służby w Centralnym Biurze Antykorupcyjnym;
  2. służby w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służbie Ochrony Państwa, Państ wowej Straży Pożarnej, Służbie Celnej, Służbie Celno -Skarbowej i Służbie Więziennej;
  3. traktowane jako równorzędne ze służbą, o której mowa w pkt 1 i 2, wymienione w art. 13 ustawy z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policj i, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu , Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Ce lno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2023 r. poz. 1280, 1429 i 1834 ).
  1. Decyzję o przyznaniu lub odmowie przyznania świadczenia motywacyjnego Szef CBA wydaje nie później niż w ter- minie 30 dni po osiągnięciu przez funkcjonariusza sta żu służby, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lub 2.
  2. Przed wydaniem decyzji o przyznaniu świadczenia motywacyjnego funkcjonariusz podlega opiniowaniu służbowemu
    na zasadach, o których mowa w art. 57, jeżeli od dnia wydania ostatniej opinii o tym funkcjonariuszu upłynęły co najmniej 3 miesiące.
  3. Prezes Rady Ministrów lub upoważniony przez niego minister powołany w celu koordynowania działalności służb specjalnyc h przyznaje świadczenie motywacyjne Szefowi CBA.
  4. Szef CBA przyznaje świadczenie motywacyjne swoim zastępcom.
  5. Świadczenia motywacyjnego nie przyznaje się funkcjonariuszowi:
  1. który podczas ostatniego opiniowania służbowego otrzymał jedną z opinii słu żbowych, o których mowa w art. 61 ust. 2 pkt 2 albo 3 albo art. 64 ust. 1 pkt 2 albo ust. 2 pkt 1 – przez okres jednego roku od dnia wydania ostatecznej opinii służbowej;

  2. przeciwko któremu wszczęto postępowanie karne w sprawie o przestępstwo umyślne ści gane z oskarżenia publicznego lub umyślne przestępstwo skarbowe lub postępowanie dyscyplinarne – do czasu prawomocnego zakończenia tego po- stępowania;

  3. ukaranemu karą dyscyplinarną – do czasu jej zatarcia;

  4. skazanemu wyrokiem sądu lub w stosunku do któr ego postępowanie karne zostało warunkowo umorzone – przez okres jednego roku od dnia uprawomocnienia się orzeczenia.

  5. Dodany przez art. 7 pkt 2 ustawy, o której mowa w odnośniku 15.

Dziennik Ustaw – 44 – Poz. 184

  1. Jeżeli po przyznaniu świadczenia motywacyjnego wystąpią okoliczności, o których mowa w ust. 7, niezwłocznie wydaje się decyzję stwierdza jącą ustanie prawa do wypłaty tego świadczenia.
  2. Od decyzji o odmowie przyznania świadczenia motywacyjnego oraz od decyzji stwierdzającej ustanie prawa do wypłaty świadczenia motywacyjnego wydanej przez Prezesa Rady Ministrów, ministra powołanego w celu koordynowania działalności służb specjalnych lub Szefa CBA funkcjonariuszowi przysługuje wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy w terminie 7 dni od dnia doręczenia decyzji.
  3. Świadczenia motywacyjnego nie wypłaca się za okres:
  1. korzystania z urlopu bezp łatnego,
  2. przerw w wykonywaniu obowiązków służbowych, za które funkcjonariusz nie zachował prawa do uposażenia, wymie- nionych w art. 105 ust. 1–3,
  3. zawieszenia w czynnościach służbowych albo tymczasowego aresztowania,
  4. zwolnienia od zajęć służbowych, o którym mowa w art. 102b ust. 2 pkt 1 i 3–5,
  5. innej nieobecności trwającej co najmniej jeden miesiąc
    – proporcjonalnie do tego okresu.
  1. Świadczenie motywacyjne wypłaca się w każdym kolejnym miesiącu kalendarzowym, począwszy od miesiąca następującego po miesiącu, w którym wydano decyzję o przyznaniu świadczenia motywacyjnego.
  2. Świadczenie motywacyjne płatne jest z dołu do dziesiątego dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który świadczenie motywacyjne przysługuje.
  3. Prawo do wypłaty świadczenia motywacyjnego ustaje w miesiącu, w którym decyzja, o której mowa w ust. 8, stała się ostateczna lub nastąpiło rozwiązanie stosunku służbowego w związku ze zwolnieniem funkcjonariusza ze służby, z jego śmiercią lub zaginięciem. Świadczenia motyw acyjnego za ten miesiąc nie wypłaca się.
    Art. 99c.16) 1. Funkcjonariuszowi przysługuje świadczenie za długoletnią służbę w wysokości 5% należnego uposaże- nia zas adniczego po osiągnięciu 15 lat służby.
  4. Świadczenie, o którym mowa w ust. 1, zwiększa się o kwotę 1% należnego uposażenia zasadniczego za każdy kolejny
    rozpoczęty rok służby, nie więcej jednak niż do wysokości 15% po 25 latach służby, i wypłaca się do d nia rozwiązania stosunku służbowego w związku ze zwolnieniem funkcjonariusza ze służby, z jego śmiercią lub zaginięciem.
  5. Do świadczenia, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 89 ust. 7 oraz art. 99b ust. 2. Art. 100. 1. W przypad ku śmierci funkcjonariusza, niezależnie od odprawy pośmiertnej, o której mowa w art. 98 ust. 1, przysługuje zasiłek pogrzebowy w wysokości:
  1. 4000 zł, jeżeli koszty pogrzebu ponosi małżonek, dzieci, wnuki, rodzeństwo lub rodzice;
  2. kosztów rzeczywiście p oniesionych, najwyżej jednak do wysokości określonej w pkt 1, jeżeli koszty pogrzebu ponosi
    inna osoba.
  1. Jeżeli śmierć funkcjonariusza nastąpiła na skutek wypadku pozostającego w związku ze służbą, koszty pogrzebu pokrywa się ze środków CBA. Szef CBA może wyrazić zgodę na pokrycie kosztów pogrzebu funkcjonariusza zmarłego wskutek choroby pozostającej w związku ze służbą.
    Art. 101. 1. W przypadku śmierci członka rodziny funkcjonariuszowi przysługuje zasiłek pogrzebowy w wysokości:
  1. 4000 zł – jeżeli ko szty pogrzebu ponosi funkcjonariusz;
  2. kosztów rzeczywiście poniesionych, najwyżej jednak do wysokości określonej w pkt 1, jeżeli koszty pogrzebu ponosi
    inna osoba.
  1. Zasiłek pogrzebowy, o którym mowa w ust. 1, przysługuje w przypadku śmierci członków ro dziny funkcjonariusza:
  1. małżonka;
  2. dzieci własnych lub małżonka oraz dzieci przysposobionych;
  3. dzieci wychowywanych w ramach rodziny zastępczej;
  4. dzieci przyjętych na wychowanie przed osiągnięciem pełnoletności, jeżeli rodzice ich nie żyją albo nie mogą zapewnić im utrzymania bądź zostali pozbawieni lub ograniczeni w sprawowaniu władzy rodzicielskiej;
  5. rodziców funkcjonariusza, a także ich ojczyma, macochy oraz osób ich przysposabiających;
  6. osób, których opiekunem prawnym został ustanowiony funk cjonariusz lub jego małżonek.
  1. (uchylony)

Dziennik Ustaw – 45 – Poz. 184

Art. 102. W przypadku urlopu, zwolnienia od zajęć służbowych oraz w okresie pozostawania w dyspozycji Szefa CBA funkcjonariusz otrzymuje uposażenie i inne należności pieniężne przysługujące na ostatnio zajmowanym stanowisku służ- bowym, z uwzględnieniem powstałych w tym okresie zmian, mających wpływ na prawo do uposażenia i innych świadczeń pieniężnych lub na ich wysokość.
Art. 102a. 1. Miesięczne uposażenie funkcjonariusza za okres ustalony przepisami Kodeksu pracy jako okres urlopu macierzyńskiego, okres urlopu na warunkach urlopu macierzyńskiego oraz okres urlopu ojcowskiego wynosi 100% upo sażenia , o którym mowa w art. 102. 2. Miesięczne uposażenie funkcjonariusza za okres ustalony przepisami Kodeksu pracy jako okres urlopu rodziciel- skiego wynosi:

  1. 100% miesięcznego uposażenia, o którym mowa w art. 102, za okres do:
    a) 6 tygodni urlopu rodzicielskiego, w przypadku, o którym mowa w art. 1821a § 1 pkt 1 i art. 183 § 4 pkt 1 Kodeksu
    pracy,
    b) 8 tygodni urlopu rodzicielskiego, w przypadkach, o których mowa w art. 1821a § 1 pkt 2 i art. 183 § 4 pkt 2 Kodeksu
    pracy,
    c) 3 tygodni urlopu rodzicielskiego, w przypadku, o którym mowa w art. 183 § 4 pkt 3 Kodeksu pracy;
  2. 60% miesięcznego uposażenia, o którym mowa w art. 102, za okres urlopu rodzicielskiego przypadający po okresach , o których mowa w pkt 1.
  1. Miesięczne uposażenie funkcjonariusza -kobiety, która we wniosku, złożonym nie później niż 21 dni po porodzie, wystąpi o udzielenie jej, bezpośrednio po urlopie m acierzyńskim, urlopu rodzicielskiego w pełnym wymiarze, wynosi 80% miesięcznego uposażenia, o którym mowa w art. 102, za cały okres odpowiadający okresowi tych urlopów.
    3a. W przypadku gdy wysokość uposażenia funkcjonariusza pomniejszonego o zaliczkę na po datek dochodowy od osób fizycznych, obliczonego zgodnie z ust. 1–3, jest niższa niż kwota świadczenia rodzicielskiego, określonego w ustawie z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 390, 658 i 1429 ), kwotę uposażenia fu nkcjo- nariusza pomniejszonego o zaliczkę na podatek dochodowy od osób fizycznych podwyższa się do wysokości świadczenia rodzicielskiego.
  2. Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do funkcjonariusza, który we wniosku, złożonym nie później niż 21 dni po przyj ęciu dziecka na wychowanie i wystąpieniu do sądu opiekuńczego z wnioskiem o wszczęcie postępowania w sprawie przysposobienia dziecka lub po przyjęciu dziecka na wychowanie jako rodzina zastępcza, z wyjątkiem rodziny zastępczej zawodowej, wystąpi o udzielen ie mu, bezpośrednio po urlopie na warunkach urlopu macierzyńskiego, urlopu rodziciel- skiego w pełnym wymiarze.
  3. Funkcjonariuszowi, który z uwagi na wniosek złożony w trybie ust. 3 albo 4 otrzymał 80% uposażenia, o którym mowa w ust. 3, w przypadku rezygna cji z urlopu rodzicielskiego w pełnym wymiarze albo rezygnacji z urlopu rodzicielskiego
    w wymiarze, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, przysługuje jednorazowe wyrównanie otrzymywanego uposażenia, o którym mowa w ust. 3, do wysokości 100%, pod warunkiem niepobra nia uposażenia za okres odpowiadający okresom tych urlopów.
    Art. 102b. 1. W okresie przebywania na zwolnieniu lekarskim funkcjonariusz otrzymuje 80% uposażenia.
  4. Zwolnienie lekarskie obejmuje okres, w którym funkcjonariusz jest zwolniony od zajęć służbow ych z powodu:
  1. choroby funkcjonariusza, w tym niemożności wykonywania zajęć służbowych z przyczyn określonych w art. 6 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczeni a społecznego w razie choroby i macie- rzyństwa (Dz. U. z 2023 r. poz. 2780 );

  2. oddawania krwi lub jej składników w jednostkach organizacyjnych publicznej służby krwi lub z powodu okresowego
    badania lekarskiego dawców krwi;

  3. konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym dzieckiem własnym lub małżonka funkcjonariusza, dziec- kiem przysposobionym, dzieckiem przyjętym na wychowanie i utrzymanie, do ukończenia przez nie 14. roku życia;

  4. konieczności osobistego sprawowania opieki nad chorym członkiem rodziny; za członków rodziny uważa się małżonka , rodziców, rodzica dziecka funkcjonariusza, ojczyma, macochę, teściów, dziadków, wnuki, rodzeństwo oraz dzieci w wieku powyżej 14 lat, jeżeli pozostają we wspólnym gospodarstwie domowym z funkcjonariuszem w okresie sprawo- wania nad nimi opieki;

Dziennik Ustaw – 46 – Poz. 184

  1. konieczno ści osobistego sprawowania opieki nad dzieckiem własnym lub małżonka funkcjonariusza, dzieckiem przy- sposobionym, dzieckiem przyjętym na wychowanie i utrzymanie, do ukończenia przez nie 8. roku życia, w przypadku:
    a) nieprzewidzianego zamknięcia żłobka, klu bu dziecięcego, przedszkola lub szkoły, do których dziecko uczęszcza , a także w przypadku choroby niani, z którą rodzice mają zawartą umowę uaktywn iającą, o której mowa w art. 50 ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi w wieku do lat 3 (Dz. U. z 2023 r. poz. 204 i 1429 ), lub dzien- nego opiekuna, sprawujących opiekę nad dzieckiem,
    b) porodu lub choroby małżonka funkcjonariusza lub rodzica dziecka funkcjonariusza, stale opiekujących się dziec- kiem, jeżeli poród lub choroba uniemożliwia temu małżonko wi lub rodzicowi sprawowanie opieki nad dzieckiem,
    c) pobytu małżonka funkcjonariusza lub rodzica dziecka funkcjonariusza, stale opiekujących się dzieckiem, w szpitalu
    lub innym zakładzie leczniczym podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne.
  1. Zwolnienie od zajęć służbowych z powodu konieczności osobistego sprawowania opieki, o której mowa w ust. 2 pkt 3 i 5, przysługuje przez okres nie dłuższy niż 60 dni w roku kalendarzowym, a w przyp adku, o którym mowa w ust. 2 pkt 4 – przez okres nie dłuższy niż 14 dni w roku kalendarzowym, przy czym okresy te łącznie nie mogą przekroczyć 60 dni w roku kalendarzowym.
  2. Przepis ust. 3 stosuje się bez względu na liczbę dzieci i innych członków rodziny wymagających opieki.
  3. Jeżeli zwolnienie lekarskie obejmuje okres, w którym funkcjonariusz jest zwolniony od zajęć służbowych z powodu :
  1. wypadku pozostającego w związku z pełnieniem służby,
  2. choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami lub warunkami służby,
  3. wypadku w drodze do miejsca pełnienia służby lub w drodze powrotnej ze służby,
  4. choroby przypadającej w czasie ciąży,
  5. poddania się niezbędnym badaniom lekarskim przewidzianym dla kandydatów na dawców komórek, tk anek i narzą- dów oraz poddania się zabiegowi pobrania komórek, tkanek i narządów,
  6. oddania krwi lub jej składników w jednostkach organizacyjnych publicznej służby krwi lub z powodu badania lekar- skiego dawców krwi,
  7. przebywania na obserwacji w podmiocie leczniczym w wyniku skierowania przez komisję lekarską
    – zachowuje on prawo do 100% uposażenia.
  1. Prawo do 100% uposażenia przysługuje również wtedy, gdy funkcjonariusz został zwolniony od zajęć służbowych:
  1. w wyniku popełnienia przez inną osobę umyślne go czynu zabronionego w związku z wykonywaniem przez funkcjo- nariusza czynności służbowych, stwierdzonego orzeczeniem wydanym przez uprawniony organ;
  2. na skutek czynów o charakterze bohaterskim dokonanych w szczególnie niebezpiecznych warunkach, z wykazan iem wyjątkowej odwagi, z narażeniem życia lub zdrowia, w obronie prawa, nienaruszalności granic państwowych, życia, mienia lub bezpieczeństwa obywateli.
  1. Związek zwolnienia od zajęć służbowych z czynami, o których mowa w ust. 6 pkt 2, stwierdza, w drodze decyzji, przełożony funkcjonariusza.
  2. Od decyzji, o której mowa w ust. 7, funkcjonariuszowi przysługuje odwołanie do wyższego przełożonego.
    Art. 102c. 1. Okres przebywania na zwolnieniu lekarskim stwierdza zaświadczenie lekarskie wystawione przez lekarz a na zwykłym druku, z tym że:
  1. w przypadku, o którym mowa w art. 102b ust. 2 pkt 2 – zaświadczenie jednostki organizacyjnej publicznej służby krwi;
  2. w przypadku, o którym mowa w art. 102b ust. 2 pkt 5 lit. a – oświadczenie funkcjonariusza;
  3. w przypad ku, o którym mowa w art. 6 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa – decyzja wydana przez właściwy organ albo upraw- niony podmiot na podstawie przepisów o zapobieg aniu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.
  1. W przypadkach uzasadnionych charakterem, miejscem, sposobem lub rodzajem zadań służbowych wykonywanych przez funkcjonariusza okres jego przebywania na zwolnieniu lekarskim stwierdza się w inny spo sób niż określony w ust. 1.

  2. Szef CBA określi, w drodze zarządzenia, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych, sposób stwierdzania nieobecności w służbie funkcjonariuszy, o których mowa w ust. 2.

Dziennik Ustaw – 47 – Poz. 184

Art. 102d. 1. Funkcjonariusz jest obowiąza ny dostarczyć przełożonemu właściwemu do spraw osobowych zaświad- czenie lekarskie, zaświadczenie jednostki organizacyjnej publicznej służby krwi albo decyzję, o której mowa w art. 102c ust. 1 pkt 3, w terminie 7 dni od dnia ich otrzymania.
2. Oświadczenie o wystąpieniu okoliczności, o których mowa w art. 102b ust. 2 pkt 5 lit. a, funkcjonariusz jest obo- wiązany złożyć przełożonemu właściwemu do spraw osobowych w terminie 7 dni od dnia ich zaistnienia.
3. W przypadku niedopełnienia obowiązku, o którym mowa w ust. 1 lub 2, nieobecność w służbie w okresie przeby- wania na zwolnieniu lekarskim uznaje się za nieobecność nieusprawiedliwioną, chyba że niedostarczenie zaświadczenia albo oświadczenia nastąpiło z przyczyn niezależnych od funkcjonariusza.
Art. 102e. 1. Pra widłowość orzekania o czasowej niezdolności do służby z powodu choroby, prawidłowość wykorzy- stania zwolnienia lekarskiego, spełnienie wymogów formalnych zaświadczeń lekarskich oraz oświadczenie funkcjonariusza, o którym mowa w art. 102c ust. 1 pkt 2, może podlegać kontroli.
2. Kontrolę przeprowadzają:

  1. komisje lekarskie podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych – w zakresie prawidłowości orzekania o czasowej niezdolności do służby z powodu choroby oraz prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego;
  2. przełożony funkcjonariusza właściwy w sprawach osobowych – w zakresie prawidłowości wykorzystania zwolnienia lekarskiego i spełnienia wymogów formalnych zaświadczeń lekarskich oraz w zakresie oświadczenia funkcjonariusza,
    o który m mowa w art. 102c ust. 1 pkt 2.
  1. Jeżeli w wyniku kontroli zostanie ustalone nieprawidłowe wykorzystanie zwolnienia lekarskiego, funkcjonariusz traci prawo do uposażenia za cały okres zwolnienia.
  2. Jeżeli w wyniku kontroli zostanie ustalone, że oświadcz enie funkcjonariusza, o którym mowa w art. 102c ust. 1 pkt 2, zostało złożone niezgodnie z prawdą, funkcjonariusz traci prawo do uposażenia za cały okres zwolnienia.
  3. Jeżeli w wyniku kontroli komisja lekarska ustali datę ustania niezdolności do służby wc ześniejszą niż data orzeczona w zaświadczeniu lekarskim, funkcjonariusz traci prawo do uposażenia za okres od tej daty do końca zwolnienia.
  4. Jeżeli w wyniku kontroli zostanie ustalone, że zwolnienie lekarskie zostało sfałszowane, funkcjonariusz traci pra wo do uposażenia za cały okres zwolnienia.
  5. Kontrola prawidłowości wykorzystania zwolnień lekarskich polega na ustaleniu, czy funkcjonariusz w okresie orze- czonej niezdolności do służby, w tym sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem lub innym członkiem rodziny, nie wy- korzystuje zwolnienia lekarskiego w sposób niezgodny z jego celem, a w szczególności czy nie wykonuje pracy zarobkowej.
  6. Kontrola oświadczenia funkcjonariusza, o którym mowa w art. 102c ust. 1 pkt 2, polega na ustaleniu, czy nastąpiło nieprzewidziane zamknięcie żłobka, klubu dziecięcego, przedszkola lub szkoły, do których uczęszcza dziecko funkcjona- riusza, lub na ustaleniu, czy niania lub dzienny opiekun dziecka przebywali na zwolnieniu lekarskim.
  7. Kontrolę prawidłowości wykorzystania zw olnienia lekarskiego oraz oświadczenia funkcjonariusza, o którym mowa w art. 102c ust. 1 pkt 2, przeprowadza osoba upoważniona przez przełożonego funkcjonariusza.
  8. W razie stwierdzenia w trakcie kontroli, że funkcjonariusz wykonuje pracę zarobkową albo wykorzystuje zwolnie- nie lekarskie w inny sposób niezgodny z jego celem, osoba kontrolująca sporządza protokół, w którym podaje, na czym polegało nieprawidłowe wykorzystanie zwolnienia lekarskiego.
  9. W razie stwierdzenia w trakcie kontroli, że oświadczeni e funkcjonariusza, o którym mowa w art. 102c ust. 1 pkt 2, nie jest zgodne z prawdą, osoba kontrolująca sporządza protokół.
  10. Protokół przedstawia się funkcjonariuszowi w celu wniesienia do niego ewentualnych uwag. Wniesienie uwag funkcjonariusz potwierd za własnoręcznym podpisem.
  11. Na podstawie ustaleń zawartych w protokole przełożony stwierdza utratę prawa do uposażenia za okres, o którym mowa w ust. 3 lub 4. Przepis stosuje się odpowiednio w przypadku zawiadomienia przez komisję lekarską podl egłą mini- strowi właściwemu do spraw wewnętrznych w wyniku przeprowadzenia przez tę komi sję kontroli o nieprawidłowościach
    w wykorzystaniu zwolnienia lekarskiego.
  12. Od decyzji, o której mowa w ust. 13, funkcjonariuszowi przysługuje odwołanie do wyższego przełożone go.
  13. Kontrola wymogów formalnych zaświadczeń lekarskich polega na sprawdzeniu, czy zaświadczenie:
  1. nie zostało sfałszowane;

  2. zostało wydane zgodnie z przepisami w sprawie zasad i trybu wystawiania zaświadczeń lekarskich.

Dziennik Ustaw – 48 – Poz. 184

  1. Jeżeli w wyniku kontroli , o której mowa w ust. 15 pkt 1, zachodzi podejrzenie, że zaświadczenie lekarskie zostało sfałszowane, przełożony występuje do lekarza, który wystawił zaświadczenie lekarskie, o wyjaśnienie sprawy.

  2. W razie podejrzenia, że zaświadczenie lekarskie został o wydane niezgodnie z przepisami w sprawie zasad i trybu wystawiania zaświadczeń lekarskich, przełożony występuje o wyjaśnienie sprawy do terenowej jednostki organizacyjnej Zakładu Ubezpieczeń Społecznych.
    Art. 102f. 1. Podstawę uposażenia, o którym mowa w art. 102b, stanowi uposażenie przysługujące funkcjonariuszowi na
    ostatnio zajmowanym stanowisku służbowym, z uwzględnieniem powstałych w tym okresie zmian, mających wpływ na prawo
    do uposażenia i innych należności lub ich wysokość.

  3. Przy obliczaniu uposażenia za okres przebywania na zwolnieniu lekarskim przyjmuje się, że uposażenie za jeden dzień przebywania na zwolnieniu lekarskim stanowi 1/30 uposażenia, o którym mowa w art. 102b.

  4. W przypadku gdy funkcjonariusz pobrał już uposażenie za okres, w którym przebywał na zwolnieniu lekarskim, potrąca mu się odpowiednią część uposażenia przy najbliższej wypłacie.

  5. Funkcjonariuszowi, który przebywał na zwolnieniu lekarskim w ostatni m miesiącu pełnienia służby, potrąca się od- powiednią część uposażenia z należności przysługujących mu z tytułu zwolnienia ze służby albo funkcjonariusz ten zwraca odpowiednią część uposażenia w dniu ustania stosunku służbowego.
    Art. 102g. 1. Środki finanso we uzyskane z tytułu zmniejszenia uposażeń funkcjonariuszy w okresie przebywania na zwolnieniu lekarskim przeznacza się w całości na nagrody za wykonywanie zadań służbowych w zastępstwie funkcjonariuszy
    przebywających na zwolnieniach lekarskich.

  6. Środki finansowe, o których mowa w ust. 1, zwiększają fundusz na nagrody w ramach funduszu na nagrody, zapo- mogi i dodatki mieszkaniowe.

  7. Rozdział środków finansowych, o których mowa w ust. 1, odbywa się po zakończeniu okresu rozliczeniowego, trwającego
    nie krócej niż miesiąc kalendarzowy i nie dłużej niż 3 miesiące kalendarzowe, przy czym wybór okresu roz liczeniowego uza- leżnia się od wielkości środków finansowych uzyskanych z tytułu zmniejszenia uposażeń funkcjonariuszy.
    Art. 102h. Zmniejszen ia wysokości uposażenia zasadniczego wraz z dodatkami o charakterze stałym za okres przeby- wania na zwolnieniu lekarskim nie uwzględnia się przy ustalaniu podstawy wymiaru świadczeń, o których mowa w art. 98 ust. 1 oraz art. 99. Art. 103. 1. Funkcjonariuszo wi zawieszonemu w czynnościach służbowych zawiesza się od najbliższego terminu płat- ności 50% ostatnio należnego uposażenia.

  8. W przypadku uchylenia zawieszenia w czynnościach służbowych funkcjonariusz otrzymuje zawieszoną część upo- sażenia oraz obligatoryj ne podwyżki tego uposażenia, wprowadzone w okresie zawieszenia, chyba że został zwolniony ze służby z powodu skazania prawomocnym wyrokiem sądu albo ukarany karą dyscyplinarną wydalenia ze służby.
    Art. 104. 1. Funkcjonariuszowi tymczasowo aresztowanemu zaw iesza się od najbliższego terminu płatności 70% ostat- nio należnego uposażenia.

  9. W przypadku umorzenia postępowania karnego lub uniewinnienia prawomocnym wyrokiem sądu, funkcjonariusz otrzymuje zawieszoną część uposażenia oraz obligatoryjne podwyżki tego uposażenia, wprowadzone w okresie zawieszenia, choćby umorzenie lub uniewinnienie nastąpiło po zwolnieniu funkcjonariusza ze służby.

  10. Przepisu ust. 2 nie stosuje się w przypadku, gdy postępowanie karne umorzono z powodu przedawnienia lub amne- stii, a także w przypadku warunkowego umorzenia postępowania karnego.
    Art. 105. 1. Funkcjonariuszowi, który samowolnie opuścił miejsce pełnienia służby albo pozostaje poza nim lub nie podejmuje służby, zawiesza się uposażenie od najbliższego terminu płatności. Jeżeli funkcjonariusz pobrał już za czas nie- usprawiedliwionej nieobecności uposażenie, potrąca mu się odpowiednią część uposażenia przy najbliższej wypłacie.

  11. W przypadku uznania nieobecności za usprawiedliwioną, wypłaca się funkcjonariuszowi zawieszone uposaże nie; w przypadku nieobecności nieusprawiedliwionej funkcjonariusz traci za każdy dzień nieobecności 1/30 część uposażenia miesięcznego.

  12. Przepisy ust. 1 i 2 stosuje się odpowiednio w przypadku zawinionej niemożności pełnienia przez funkcjonariusza obowią zków służbowych.

  13. Funkcjonariuszowi, który rozpoczyna urlop bezpłatny w ciągu miesiąca kalendarzowego, przysługuje uposażenie w wysokości 1/30 uposażenia miesięcznego za każdy dzień poprzedzający dzień rozpoczęcia urlopu bezpłatnego. Jeżeli funkcjonarius z pobrał już uposażenie za czas urlopu bezpłatnego, potrąca mu się odpowiednią część uposażenia przy naj- bliższej wypłacie.

Dziennik Ustaw – 49 – Poz. 184

Rozdział 7
Odpowiedzialność dyscyplinarna funkcjonariuszy Centralnego Biura Antykorupcyjnego
Art. 106. Funkcjonariusz, niezależnie od odpowiedzialności karnej, ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną za popeł- nione przestępstwa i wykroczenia.
Art. 107. 1. Funkcjonariusz podlega odpowiedzialności dyscyplinarnej za naruszenia dyscypliny służbowej oraz w innych
przypadkach określonych w ustaw ie. 2. Naruszeniem dyscypliny służbowej jest:

  1. odmowa wykonania albo niewykonanie polecenia przełożonego, względnie organu uprawnionego na podstawie ustawy do wydawania poleceń funkcjonariuszom CBA, z wyłączeniem poleceń, o których mowa w art. 71 ust. 2;
  2. zaniechanie czynności służbowej albo wykonanie jej w sposób nieprawidłowy;
  3. niedopełnienie obowiązków służbowych albo przekroczenie uprawnień określonych w przepisach prawa;
  4. wprowadzenie w błąd przełożonego lub innego funkcjonariusza, jeżeli spowodowało to lub mogło spowodować szkodę służbie, funkcjonariuszowi lub innej osobie;
  5. postępowanie przełożonego w sposób przyczyniający się do rozluźnienia dyscypliny służbowej w podległej jednostce
    organizacyjnej lub komórce o rganizacyjnej CBA;
  6. stawienie się do służby w stanie po spożyciu alkoholu lub po użyciu podobnie działającego środka oraz spożywanie alkoholu lub używanie podobnie działającego środka w czasie służby albo w obiektach lub na terenach zajmowanych przez CBA ;
  7. utrata służbowej broni palnej, amunicji lub legitymacji służbowej;
  8. utrata przedmiotu stanowiącego wyposażenie służbowe, którego wykorzystanie przez osoby nieuprawnione wyrządziło szkodę obywatelowi lub stworzyło zagrożenie dla porządku publicznego lub bezpieczeństwa powszechnego;
  9. utrata materiału zawierającego informacje niejawne;
  10. ujawnianie informacji pozostającej w związku z wykonywaniem czynności służbowych.
    Art. 108. Przewinienie dyscyplinarne jest zawinione wtedy, gdy funkcjonariusz:
  11. ma zamiar jego popełnienia, to jest chce je popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi;
  12. nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnia je jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że moż liwość taką przewidywał albo mógł i powinien przewidzieć.
    Art. 109. 1. Funkcjonariusz odpowiada dyscyplinarnie, jeżeli popełnia przewinienie dyscyplinarne sam albo wspólnie lub w porozumieniu z inną osobą, a także w przypadku, gdy kieruje popełnieniem prze z innego funkcjonariusza przewinienia dyscyplinarnego.
  1. Funkcjonariusz odpowiada dyscyplinarnie także w przypadku, gdy nakłania innego funkcjonariusza do popełnienia
    przewinienia dyscyplinarnego albo ułatwia jego popełnienie.

  2. Każdy z funkcjonariuszy, o których mowa w ust. 1 i 2, odpowiada w granicach swojej winy, niezależnie od odpo- wiedzialności pozostałych osób.
    Art. 110. 1. Szef CBA posiada władzę dyscyplinarną wobec wszystkich funkcjonariuszy.

  3. Kierownik jednostki organizacyjnej CBA, zwany dalej „przełożonym dyscyplinarnym”, posiada władzę dyscyp li- narną wobec funkcjonariuszy pełniących służbę w podległej jednostce organizacyjnej.
    Art. 111. 1. Nie można wszcząć postępowania dyscyplinarnego po upływie 90 dni od dnia otrzymania przez przełożo- nego, o którym mowa w art. 110 ust. 2, wiadomości o popełnieniu przewinienia lub naruszeniu dyscypliny służbowej.

  4. Nie można wymierzyć funkcjonariuszowi kary dyscyplinarnej po upływie 1 roku od dnia popełnienia czynu, o którym
    mowa w ust. 1.

  5. W przypadk u, gdy czyn, o którym mowa w ust. 1, stanowi jednocześnie przestępstwo, przedawnienie karalności dyscyplinarnej następuje dopiero z upływem okresu przedawnienia karalności przestępstwa.

Dziennik Ustaw – 50 – Poz. 184

Art. 112. O popełnieniu przez funkcjonariusza wykroczenia, w tym także o odmowie przyjęcia mandatu karnego lub nieuiszczeniu w terminie grzywny nałożonej w drodze mandatu zaocznego, właściwy organ zawiadamia Szefa CBA.
Art. 113. 1. Funkcjonariuszowi mogą być wymierzane kary dyscyplinarne:

  1. nagana;
  2. ostrzeżenie o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku;
  3. wyznaczenie na niższe stanowisko służbowe;
  4. wydalenie ze służby.
  1. Funkcjonariuszowi może być również wymierzona kara dodatkowa w postaci okresowego pozbawienia premii.
    Art. 114. Kara nagany pol ega na wytknięciu ukaranemu niewłaściwego postępowania.
    Art. 115. Kara ostrzeżenia o niepełnej przydatności na zajmowanym stanowisku polega na wytknięciu ukaranemu nie- właściwego postępowania i uprzedzeniu go, że jeżeli ponownie popełni przewinienie dyscypl inarne, może zostać wyzna- czony na niższe stanowisko służbowe w trybie dyscyplinarnym lub ukarany surowszą karą dyscyplinarną.
    Art. 116. 1. Kara wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe polega na odwołaniu z dotychczas zajmowanego stano- wiska służbowego i mianowaniu na stanowisko służbowe niższe od dotychczas zajmowanego.
  2. Przed zatarciem kary wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe funkcjonariusza nie można mianować na wyższe stanowisko służbowe.
    Art. 117. Kara wydalenia ze służby polega na zwolnieniu z e służby w CBA.
    Art. 118. 1. Za popełnione przewinienie dyscyplinarne można wymierzyć tylko jedną karę dyscyplinarną.
  3. Za popełnienie kilku przewinień dyscyplinarnych można wymierzyć jedną karę dyscyplinarną, odpowiednio surowszą.
    Art. 119. 1. Wymierzona kara powinna być współmierna do popełnionego przewinienia dyscyplinarnego i stopnia za- winienia, w szczególności powinna uwzględniać okoliczności popełnienia przewinienia dyscyplinarnego, jego skutki, w tym następstwa dla służby, rodzaj i stopień naruszeni a ciążących na obwinionym obowiązków, pobudki działania, zachowanie obwinionego przed popełnieniem przewinienia dyscyplinarnego i po jego popełnieniu oraz dotychczasowy przebieg służby.
  4. Na zaostrzenie wymiaru kary mają wpływ następujące okoliczności pop ełnienia przewinienia dyscyplinarnego:
  1. działanie z motywacji zasługującej na szczególne potępienie albo w stanie po spożyciu alkoholu lub użyciu innego podobnie działającego środka;
  2. popełnienie przewinienia dyscyplinarnego przez funkcjonariusza przed zatarciem wymierzonej mu kary dyscyplinarnej;
  3. poważne skutki przewinienia dyscyplinarnego, zwłaszcza istotne zakłócenie realizacji zadań CBA lub naruszenie dobrego imienia CBA;
  4. działanie w obecności podwładnego, wspólnie z nim lub na jego szkodę.
  1. Na złagodzenie wymiaru kary mają wpływ następujące okoliczności popełnienia przewinienia dyscyplinarnego:
  1. nieumyślność jego popełnienia;
  2. podjęcie przez funkcjonariusza starań o zmniejszenie jego skutków;
  3. brak należytego doświadczenia zawodowego lub dostatecznych umiejętności zawodowych;
  4. dobrowolne poinformowanie przełożonego dyscyplinarnego o popełnieniu przewinienia dyscyplinarnego przed wszczę- ciem postępowania dyscyplinarnego.
  1. Przy wymierzeniu kary dyscyplinarnej uwzględnia się okoliczności, o których mowa w ust. 1–3, wyłącznie w sto- sunku do funkcjonariusza, którego one dotyczą.
    Art. 120. 1. Przełożony dyscyplinarny, jeżeli zachodzi uzasadnione przypuszczenie popełnienia przez funkcjonariusza przewinienia dyscyplinarnego:
  1. wszczyna postępowanie dyscyplinarne:
    a) z własnej inicjatywy,
    b) na wniosek bezpośredniego przełożonego funkcjonariusza,
    c) na żądanie sądu lub prokuratora;

  2. może wszcząć postępowanie dyscyplinarne na wniosek pokrzywdzonego.

Dziennik Ustaw – 51 – Poz. 184

  1. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lit. c i pkt 2, zawiadamia się odpowiednio sąd lub prokuratora albo po- krzywdzonego o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego i wyniku tego postępowania, przesyłając odpis wydanego orzecze- nia lub postanowienia. Materiały przekazane przez sąd, p rokuratora albo pokrzywdzonego włącza się do akt postępowania dyscyplinarnego.
  2. Jeżeli zachodzą wątpliwości co do popełnienia przewinienia dyscyplinarnego, jego kwalifikacji prawnej albo tożsamości
    sprawcy, przed wszczęciem postępowania dyscyplinarnego p rzełożony dyscyplinarny zleca przeprowadzenie czyn ności wyjaśniających. Czynności te należy ukończyć w terminie 30 dni.
  3. Postępowanie dyscyplinarne wszczyna się z dniem wydania postanowienia o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego.
    Funkcjonariusza, co do którego wydano postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego, uważa się za obwinio- nego.
  4. Postanowienie o wszczęciu postępowania dyscyplinarnego zawiera:
  1. oznaczenie przełożonego dyscyplinarnego;
  2. datę wydania postanowienia;
  3. imię i nazw isko oraz stanowisko służbowe obwinionego;
  4. opis przewinienia dyscyplinarnego zarzucanego obwinionemu wraz z jego kwalifikacją prawną;
  5. uzasadnienie faktyczne zarzucanego przewinienia dyscyplinarnego;
  6. oznaczenie rzecznika dyscyplinarnego prowadzącego postępowanie;
  7. podpis z podaniem imienia i nazwiska przełożonego dyscyplinarnego;
  8. pouczenie o uprawnieniach przysługujących obwinionemu w toku postępowania dyscyplinarnego.
    Art. 121. 1. Postępowania dyscyplinarnego nie wsz czyna się, a wszczęte umarza:
  9. jeżeli czynności wyjaśniające nie potwierdziły zaistnienia przewinienia dyscyplinarnego;
  10. po upływie terminów określonych w art. 111 ust. 2 i 3;
  11. w przypadku śmierci funkcjonariusza;
  12. jeżeli w tej samej sprawie zapadł o prawomocne orzeczenie dyscyplinarne lub toczy się postępowanie dyscyplinarne.
  1. Postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego oraz orzeczenie o umorzeniu postępowania dyscyplinarnego doręcza się pokrzywdzonemu, jeżeli złożył on wniosek o wszczęcie postępowania dyscyplinarnego. Na postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego oraz na orzeczenie o umorzeniu tego postępowania pokrzywdzony może wnieść odpowiednio zażalenie lub odwołanie do Szefa CBA, w terminie 7 dni od dnia ich doręczenia.
    Art. 122. 1. Postępowanie dyscyplinarne oraz czynności wyjaśniające, o których mowa w art. 120 ust. 3, prowadzi rzecznik dyscyplinarny.
  2. Szef CBA wyznacza w każdej jednostce organizacyjnej CBA, na wniosek przełożonych dyscyplinarnych, rz eczni- ków dyscyplinarnych na okres 4 lat spośród funkcjonariuszy w służbie stałej.
  3. Rzecznika dyscyplinarnego odwołuje się w przypadkach:
  1. zaistnienia okoliczności, które stanowią podstawę zwolnienia go ze służby w CBA;
  2. prawomocnego ukarania go karą dyscyplinarną.
  1. Rzecznik dyscyplinarny, za zgodą Szefa CBA, może skorzystać z pomocy innego rzecznika dyscyplinarnego przy przeprowadzaniu czynności dowodowych.
  2. Rzecznik dyscyplinarny lub przełożony dyscyplinarny podlega wyłączeniu od udziału w postęp owaniu dyscyp linar- nym, jeżeli:
  1. sprawa dotyczy go bezpośrednio;

  2. jest małżonkiem, krewnym lub powinowatym obwinionego lub osoby przez niego pokrzywdzonej w rozumieniu prze- pisów Kodeksu postępowania karnego;

  3. był świadkiem czynu;

  4. między nim a obwi nionym lub osobą pokrzywdzoną przez obwinionego zachodzi stosunek osobisty mogący wywołać
    wątpliwości co do jego bezstronności.

Dziennik Ustaw – 52 – Poz. 184

  1. Rzecznika dyscyplinarnego lub przełożonego dyscyplinarnego można wyłączyć od udziału w postępowaniu dyscy- plinarnym także z innych uzasadnionych przyczyn.
  2. O okolicznościach uzasadniających wyłączenie od udziału w postępowaniu dyscyplinarnym rzecznik dyscyplinarny
    lub przełożony dyscyplinarny zawiadamiają niezwłocznie Szefa CBA.
  3. Wyłączenie rzecznika dyscyplinarnego lub przełożonego dyscyplinarnego od udziału w postępowaniu dyscyplinar- nym może nastąpić również na wniosek obwinionego lub jego obrońcy, jeżeli zosta ł ustanowiony.
  4. Szef CBA wydaje postanowienie o wyłączeniu lub odmowie wyłączenia rzecznika dyscyplinarnego lub przełożo- nego dyscyplinarnego od udziału w postępowaniu dyscyplinarnym.
    Art. 123. 1. W przypadku wyłączenia przełożonego dyscyplinarnego od udz iału w postępowaniu dyscyplinarnym, na podstawie art. 122 ust. 5 i 6, postępowanie dyscyplinarne przejmuje Szef CBA.
  5. W przypadku zaistnienia okoliczności, o których mowa w art. 122 ust. 5 i 6 wobec Szefa CBA, postępowanie dys- cyplinarne przejmuje jeden z jego zastępców.
  6. W przypadku wyłączenia rzecznika dyscyplinarnego od udziału w postępowaniu dyscyplinarnym na podstawie art. 122 ust. 5 i 6, postępowanie dyscyplinarne przejmuje do prowadzenia inny wyznaczony rzecznik dyscyplinarny.
  7. Do czasu wydania przez Szefa CBA postanowienia o wyłączeniu rzecznik dyscyplinarny podejmuje wyłącznie czyn- ności niecierpiące zwłoki . Art. 124. 1. Rzecznik dyscyplinarny zbiera materiał dowodowy i podejmuje czynności niezbędne do wyjaśnienia sprawy. W szczególności przesłuchuje świadków, obwinionego, przyjmuje od niego wyjaśnienia, dokonuje oględzin. Z czynności tych sporządza protokoły. Rzecznik dyscyplinarny może także zlecić przeprowadzenie odpowiednich badań.
  8. Z czynności innych niż wymienione w ust. 1 sporządza się protokół, jeżeli przepis szczególny tego wymaga albo przełożony dyscyplinarny lub rzecznik dyscyplinarny uzna to za potrzebne. W pozostałych przypadkach można ograniczyć się do sporządzenia notatki urzędowej.
  9. Protokół zawiera :
  1. oznacze nie czynności, jej czasu i miejsca, osób w niej uczestniczących lub obecnych oraz charakteru ich uczestnictwa;
  2. opis przebiegu czynności;
  3. w miarę potrzeby:
    a) stwierdzenie innych okoliczności dotyczących przebiegu czynności,
    b) oświadczenia i wnioski uczestników czynności,
    c) pouczenie o uprawnieniach i obowiązkach.
  1. Wyjaśnienia, zeznania, oświadczenia i wnioski oraz stwierdzenia określonych okoliczności przez rzecznika dyscyp li- narnego lub kierownika jednostki organizacyjnej CBA, o którym mowa w ust. 8, zapisuje się w protokole z możliwą dokład- nością, a osoby biorące udział w czynności mają prawo żądać zapisania w protokole z pełną dokładnością wszystkiego, co dotyczy ich praw i interesów.
  2. Osoby biorące udział w czynności, z której jest sporządzan y protokół, a także osoby obecne, po zapoznaniu się z treścią
    protokołu, podpisują każdą jego stronę. Odmowę zapoznania się z treścią protokołu, a także odmowę lub brak podpisu którejkolwiek osoby należy omówić w protokole.
  3. Rzecznik dyscyplinarny w toku postępowania wydaje postanowienia, jeżeli ich wydanie nie jest zastrzeżone do właści- wości przełożonego dyscyplinarnego.
  4. Postanowienie wydane w toku postępowania, z wyjątkiem postanowienia o wszczęciu postępowania dyscyplinar- nego, powinno zawierać:
  1. oznaczenie wydającego postanowienie rzecznika dyscyplinarnego lub przełożonego dyscyplinarnego;

  2. datę wydania postanowienia;

  3. podstawę prawną wydania postanowienia;

  4. imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe obwinionego;

  5. rozstrzygnięci e;

  6. uzasadnienie faktyczne i prawne;

  7. pouczenie, czy i w jakim trybie przysługuje prawo złożenia zażalenia;

  8. podpis z podaniem imienia i nazwiska wydającego postanowienie.

Dziennik Ustaw – 53 – Poz. 184

  1. W przypadku konieczności przeprowadzenia czynności poza miejscowością, w której toczy się postępowanie dys- cyplinarne, przełożony dyscyplinarny może zwrócić się o ich przeprowadzenie do kierownika jednostki organizacyjnej CBA właściwego według miejsca, w którym czynność ma być dokonana.
  2. Jeżeli czyn będący przedmiotem postępowan ia dyscyplinarnego jest lub był przedmiotem innego postępowania, w tym postępowania przygotowawczego, przełożony dyscyplinarny może zwrócić się do właściwego organu o udostęp nienie
    akt tego postępowania w całości lub w części. Za zgodą tego organu, potrze bne odpisy lub wyciągi z udostęp nionych akt włącza się do akt postępowania dyscyplinarnego.
  3. Jeżeli zebrany materiał dowodowy to uzasadnia, przełożony dyscyplinarny wydaje postanowienie o zmianie lub uzupełnieniu zarzutów.
    Art. 125. 1. W toku postępowa nia dyscyplinarnego obwiniony ma prawo do:
  1. składania wyjaśnień;
  2. odmowy składania wyjaśnień;
  3. zgłaszania wniosków dowodowych;
  4. przeglądania akt postępowania dyscyplinarnego oraz sporządzania z nich notatek;
  5. ustanowienia obrońcy, także spośród f unkcjonariuszy;
  6. wnoszenia do przełożonego dyscyplinarnego zażaleń na postanowienia wydane w toku postępowania przez rzecznika dyscyplinarnego, w terminie 3 dni od dnia doręczenia i w przypadkach wskazanych w ustawie; od postanowień wyda- nych przez przeło żonego dyscyplinarnego zażalenie przysługuje do Szefa CBA.
  1. Rzecznik dyscyplinarny może, w drodze postanowienia, odmówić udostępnienia akt, jeżeli sprzeciwia się temu dobro
    postępowania dyscyplinarnego. Na postanowienie przysługuje zażalenie.
  2. Ustanowi enie obrońcy, jeżeli nie zawiera ograniczeń, uprawnia go do działania w całym postępowaniu dyscyp linar- nym, nie wyłączając czynności po uprawomocnieniu się orzeczenia. O zmianie zakresu pełnomocnictwa uprawniającego do działania w postępowaniu dyscyplinarn ym lub o jego cofnięciu obwiniony niezwłocznie zawiadamia obrońcę oraz rzecznika dyscyplinarnego.
  3. Obrońca nie może podejmować czynności na niekorzyść obwinionego. Może on zrezygnować z reprezentowania obwinionego w toku postępowania dyscyplinarnego, zaw iadamiając o tym obwinionego oraz rzecznika dyscyplinarnego. Do czasu ustanowienia nowego obrońcy, jednak nie dłużej niż 14 dni od dnia zawiadomienia obwinionego, obrońca jest obowiązany podejmować niezbędne czynności.
  4. Udział obrońcy w postępowaniu dysc yplinarnym nie wyłącza osobistego działania w nim obwinionego.
  5. Orzeczenia, postanowienia, zawiadomienia i inne pisma, wydane w toku postępowania dyscyplinarnego, doręcza się obwinionemu oraz obrońcy, jeżeli został ustanowiony. W przypadku doręczenia obw inionemu i obrońcy w różnych termi- nach pisma, od którego przysługuje odwołanie lub zażalenie, termin do złożenia odwołania lub zażalenia liczy się od dnia doręczenia, które nastąpiło wcześniej.
  6. Wniosek dowodowy obwiniony zgłasza na piśmie rzecznikowi dysc yplinarnemu, który rozstrzyga o uwzględnieniu
    wniosku albo odmawia, w drodze postanowienia, uwzględnienia wniosku, jeżeli:
  1. okoliczność, która ma być udowodniona, nie ma znaczenia dla rozstrzygnięcia sprawy albo jest już udowodniona zgod- nie z twierdzeniem wnioskodawcy;
  2. dowód jest nieprzydatny do stwierdzenia danej okoliczności lub nie da się przeprowadzić;
  3. przeprowadzenie dowodu jest sprzeczne z prawem.
  1. Na postanowienie w przedmiocie nieuwzględnienia wniosku dowodowego przysługuje zażalenie.

  2. Nieusprawiedliwiona nieobecność obwinionego w służbie, zwolnienie obw inionego od zajęć służbowych z powodu choroby oraz nieusprawiedliwione niestawiennictwo na wezwanie rzecznika dyscyplinarnego nie wstrzymują biegu postę- powania dyscyplinarn ego, a czynności, w których jest przewidziany udział obwinionego, nie przeprowadza się albo prze- prowadza się w miejscu jego pobytu.

  3. Udział w czynnościach dowodowych oraz zapoznanie z aktami postępowania dyscyplinarnego obwinionego zwol - nionego od zajęć służbowych z powodu choroby wymaga zgody lekarza, który orzekł czasową niezdolność obwinionego do służby. W przypadku braku możliwości nawiązania kontaktu z lekarzem lub zmiany lekarza zgody takiej może udzielić lekarz, który obecnie leczy obwinionego, a w dalszej kolejności lekarz o takiej samej specjalności.

Dziennik Ustaw – 54 – Poz. 184

Art. 126. 1. Przełożony dyscyplinarny i rzecznik dyscyplinarny są obowiązani badać oraz uwzględniać okoliczności przemawiające zarówno na korzyść, jak i na niekorzyść obwinionego.
2. Obwinionego uważ a się za niewinnego, dopóki wina jego nie zostanie udowodniona i stwierdzona prawomocnym orzeczeniem. Niedające się usunąć wątpliwości rozstrzyga się na korzyść obwinionego.
Art. 127. 1. Czynności dowodowe w postępowaniu dyscyplinarnym powinny być zakończo ne w terminie miesiąca od dnia wszczęcia tego postępowania. Przełożony dyscyplinarny, w drodze postanowienia, może przedłużyć termin prowadzenia
czynności dowodowych do 2 miesięcy.
2. Szef CBA, w drodze postanowienia, może przedłużyć termin prowadzenia czy nności dowodowych na czas ozna- czony powyżej 2 miesięcy.
3. Przełożony dyscyplinarny może zawiesić postępowanie dyscyplinarne z powodu zaistnienia długotrwałej prze- szkody uniemożliwiającej prowadzenie postępowania. Na postanowienie o zawieszeniu postępowani a dyscyplinarnego przysługuje zażalenie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Jeżeli postępowanie dyscyplinarne zostało wszczęte
z inicjatywy pokrzywdzonego, zażalenie to może również złożyć pokrzywdzony.
4. Przełożony dyscyplinarny wydaje pos tanowienie o podjęciu zawieszonego postępowania dyscyplinarnego po ustaniu
przeszkody, o której mowa w ust. 3. Art. 128. 1. Rzecznik dyscyplinarny, po przeprowadzeniu czynności dowodowych i uznaniu, że zostały wyjaśnione wszystkie istotne okoliczności spra wy, zapoznaje obwinionego z aktami postępowania dyscyplinarnego.
2. Obrońca może zapoznać się z aktami postępowania dyscyplinarnego, o których mowa w ust. 1, nie później niż do dnia zapoznania obwinionego z tymi aktami.
3. Z czynności zapoznania z aktami p ostępowania dyscyplinarnego sporządza się protokół.
4. Odmowa zapoznania się z aktami postępowania lub złożenia podpisu stwierdzającego tę okoliczność nie wstrzymuje postępowania. Rzecznik dyscyplinarny dokonuje wzmianki o odmowie w aktach postępowania.
5. Obwiniony ma prawo w terminie 3 dni od dnia zapoznania się z aktami postępowania dyscyplinarnego zgłosić wnio- sek o ich uzupełnienie. Na wydane przez rzecznika dyscyplinarnego postanowienie o odmowie uzupełnienia akt postę po- wania dyscyplinarnego obwinione mu służy prawo złożenia zażalenia.
6. Obwiniony ma prawo w terminie 3 dni od dnia zapoznania się z uzupełnionymi aktami postępowania dyscyplinar- nego zgłosić wniosek o ich uzupełnienie w zakresie wynikającym z przeprowadzonych czynności dowodowych uzupełnia- jących akta tego postępowania.
7. Rzecznik dyscyplinarny, po zapoznaniu obwinionego z aktami postępowania dyscyplinarnego, wydaje postanowie- nie o zakończeniu czynności dowodowych oraz sporządza sprawozdanie, które:

  1. wskazuje prowadzącego postępowanie i przełożonego dyscyplinarnego, który wydał postanowienie o wszczęciu po- stępowania dyscyplinarnego;
  2. wskazuje obwinionego oraz określa zarzucane mu przewinienie dyscyplinarne, z opisem stanu faktycznego ustalonym na podstawie zebranych dowodów;
  3. przedstaw ia wnioski dotyczące uniewinnienia, odstąpienia od ukarania lub wymierzenia kary albo umorzenia postępowania.
    Art. 129. 1. Na podstawie oceny zebranego w postępowaniu dyscyplinarnym materiału dowodowego przełożony dys- cyplinarny wydaje orzeczenie o:
  4. uniewinnieniu albo
  5. odstąpieniu od ukarania, albo
  6. ukaraniu, albo
  7. umorzeniu postępowania.
  1. Orzeczenie powinno zawierać:
  1. oznaczenie przełożonego dyscyplinarnego;

  2. datę wydania orzeczenia;

  3. imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe obwinionego ;

  4. opis przewinienia dyscyplinarnego zarzucanego obwinionemu wraz z kwalifikacją prawną;

Dziennik Ustaw – 55 – Poz. 184

  1. rozstrzygnięcie o uniewinnieniu, stwierdzeniu winy i odstąpieniu od ukarania lub wymierzeniu kary dyscyplinarnej albo umorzeniu postępowania dyscyplinarnego;
  2. uzasadnienie faktyczne i prawne orzeczenia;
  3. pouczenie o prawie, terminie i trybie wniesienia odwołania;
  4. podpis, z podaniem imienia i nazwiska przełożonego dyscyplinarnego, oraz pieczęć jednostki organizacyjnej CBA.
  1. Przełożony dyscyplinarny uchyla p ostanowienie, o którym mowa w art. 128 ust. 7, oraz przekazuje akta sprawy rzecznikowi dyscyplinarnemu do uzupełnienia, w przypadku stwierdzenia, że nie zostały wyjaśnione wszystkie okoliczności sprawy.
  2. Przełożony dyscyplinarny umarza postępowanie dyscy plinarne w przypadkach, o których mowa w art. 121 ust. 1, albo gdy stało się ono bezprzedmiotowe z innej przyczyny.
  3. Przełożony dyscyplinarny może odstąpić od ukarania, jeżeli stopień winy lub stopień szkodliwości przewinienia dyscyplinarnego dla służby nie jest znaczny, a właściwości i warunki osobiste funkcjonariusza oraz dotychczasowy przebieg służby uzasadniają przypuszczenie, że pomimo odstąpienia od ukarania będzie on przestrzegał dyscypliny służbowej oraz zasad etyki zawodowej.
  4. Orzeczenie, o którym mowa w ust. 1, wraz z uzasadnieniem sporządza się na piśmie nie później niż w terminie 14 dni od dnia wydania postanowienia o zakończeniu czynności dowodowych.
  5. Orzeczenie, o którym mowa w ust. 1, doręcza się niezwłocznie obwinionemu.
  6. Jeżeli przeł ożony dyscyplinarny uzna, że należy wymierzyć karę dyscyplinarną, do której wymierzenia nie jest uprawniony, wniosek w tej sprawie wraz z aktami postępowania dyscyplinarnego przesyła Szefowi CBA.
  7. W przypadku zamiaru wymierzenia kary wydalenia ze służby w CBA, Szef CBA, przed wydaniem orzeczenia dyscyplinarnego, wzywa obwinionego w celu wysłuchania go. W wysłuchaniu uczestniczy rzecznik dyscyplinarny. Obwinionemu
    doręcza się sprawozdanie w terminie umożliwiającym zapoznanie się z nim przed wysłuchaniem.
  8. Przepisu ust. 9 nie stosuje się w przypadku:
  1. tymczasowego aresztowania obwinionego;
  2. odmowy obwinionego stawienia się lub nieusprawiedliwionej nieobecności;
  3. zaistnienia innej przeszkody uniemożliwiającej obwinionemu stawienie się w terminie 14 dni od dnia doręczenia po- stanowienia o zakończeniu czynności dowodowych.
    Art. 130. 1. Postępowanie dyscyplinarne jest dwuinstancyjne. Od orzeczenia wydanego w pierwszej instancji obwinio- nemu przysługuje odwołanie w terminie 7 dni od dnia doręczenia orzeczenia.
  1. Odwołanie składa się do Szefa CBA za pośrednictwem przełożonego dyscyplinarnego, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji.

  2. Szef CBA odmawia przyjęcia odwołania, w drodze posta nowienia, jeżeli zostało wniesione po terminie lub przez osobę nieuprawnioną albo jest niedopuszczalne. Postanowienie w tej sprawie jest ostateczne.

  3. Jeżeli orzeczenie lub postanowienie w pierwszej instancji wydał Szef CBA, odwołanie lub zażalenie nie pr zysługuje. Obwiniony może jednak w terminie, o którym mowa w ust. 1, zwrócić się do Szefa CBA z wnioskiem o ponowne roz pa- trzenie sprawy; do wniosku tego stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące odwołań od orzeczeń.
    Art. 131. 1. W postępowaniu odwoławczy m rozpoznanie sprawy następuje na podstawie stanu faktycznego ustalonego w postępowaniu dyscyplinarnym. Jeżeli jest to potrzebne do prawidłowego wydania orzeczenia, Szef CBA może uzupełnić materiał dowodowy, zlecając rzecznikowi dyscyplinarnemu prowadzącem u postępowanie dyscyplinarne wykonanie czyn- ności dowodowych, określając ich zakres.

  4. Z materiałami uzyskanymi w wyniku czynności dowodowych, o których mowa w ust. 1, rzecznik dyscyplinarny za- poznaje obwinionego. W terminie 3 dni od dnia zapoznania obwini ony ma prawo zgłoszenia Szefowi CBA uwag dotyczą- cych przeprowadzonych czynności dowodowych.
    Art. 132. 1. Szef CBA, w terminie 7 dni od dnia wniesienia odwołania może powołać komisję do zbadania zaskarżo- nego orzeczenia, zwaną dalej „komisją”.

  5. Komisja skł ada się z trzech funkcjonariuszy w służbie stałej.

  6. Przepisy art. 122 ust. 5 i 6 stosuje się odpowiednio do członków komisji.

Dziennik Ustaw – 56 – Poz. 184

  1. Komisja może wysłuchać rzecznika dyscyplinarnego, obwinionego lub jego obrońcę.
  2. Niestawiennictwo prawidłowo zawiadomionych : rzecznika dyscyplinarnego, obwinionego lub jego obrońcy nie wstrzymuje rozpoznawania sprawy.
  3. Komisja może wystąpić do wyższego przełożonego dyscyplinarnego o uzupełnienie materiału dowodowego w trybie art. 131 ust. 1. Art. 133. 1. Z przeprowadzonych czynności komisja sporządza sprawozdanie wraz z wnioskiem dotyczącym sposobu
    załatwienia odwołania.
  4. Komisja przedstawia Szefowi CBA sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1, w terminie 21 dni od dnia jej powołania.
  5. Rozpatrzenie odwołania przez Szefa CBA powinno nastąpić w terminie 14 dni od dnia wpływu odwołania, a w przy- padku powołania komisji – w terminie 7 dni od dnia otrzymania sprawozdania, o którym mowa w ust. 1.
  6. Szef CBA może zaskarżone orzeczenie:
  1. utrzymać w mocy albo
  2. uchylić w całości al bo w części i w tym zakresie uniewinnić obwinionego, odstąpić od ukarania, względnie wymierzyć inną karę, bądź uchylając to orzeczenie – umorzyć postępowanie dyscyplinarne w pierwszej instancji, albo
  3. uchylić w całości i przekazać sprawę do ponownego roz patrzenia przez przełożonego dyscyplinarnego, gdy rozstrzy gnię- cie sprawy wymaga przeprowadzenia czynności dowodowych w całości lub w znacznej części.
  1. Postępowanie odwoławcze umarza się w przypadku cofnięcia odwołania.
  2. W postępowaniu odwoławczym Szef CBA nie może wymierzyć surowszej kary dyscyplinarnej, chyba że zaskarżone orzeczenie rażąco narusza prawo lub interes służby.
    Art. 134. 1. Orzeczenie lub postanowienie staje się prawomocne:
  1. z upływem terminu do wniesienia odwołania lub zażalenia, jeżel i go nie wniesiono;
  2. w dniu wydania przez organ odwoławczy orzeczenia lub postanowienia kończącego postępowanie.
  1. Przełożony dyscyplinarny, po uprawomocnieniu się orzeczenia lub postanowienia, niezwłocznie wykonuje orze- czoną karę.
  2. Przełożony właściw y w sprawach osobowych po uprawomocnieniu się orzeczenia niezwłocznie wykonuje karę ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym stanowisku.
  3. Przełożony, o którym mowa w ust. 3, po uprawomocnieniu się orzeczenia niezwłocznie wykonuje karę: wyznacze- nia na niższe stanowisko służbowe, wydalenia ze służby przez wydanie decyzji odpowiednio o: zwolnieniu lub odwołaniu ukaranego z dotychczas zajmowanego stanowiska służbowego i mianowaniu go na niższe stanowisko służbowe albo zwol- nieniu ukaranego funkcjonariusza ze służby.
  4. Prawomocne orzeczenie o odstąpieniu od ukarania albo o ukaraniu oraz prawomocne postanowienie o odstąpieniu od wszczęcia postępowania dyscyplinarnego włącza się do akt osobowych funkcjonariusza.
    Art. 135. 1. W zakresie nieuregulowanym w niniejszej ustawie do postępowania dyscyplinarnego stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego, dotyczące wezwań, terminów, doręczeń i świad- ków, z wyłączeniem możliwości nakładania kar porządkowych oraz zatrzymania i doprowadzenia świadków. W postępowaniu
    dyscyplinarnym do świadków nie stosuje się art. 184 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego .
  5. O zwolnieniu od złożenia zeznania lub odpowiedzi na pytania oso by pozostającej z obwinionym w szczególnie bliskim
    stosunku osobistym rozstrzyga rzecznik dyscyplinarny. Na odmowę zwolnienia od złożenia zeznania lub odpowiedzi na pytania służy zażalenie w terminie 3 dni od dnia doręczenia postanowienia.
    Art. 136. 1. Zat arcie kary dyscyplinarnej oznacza uznanie kary za niebyłą.
  6. Kary dyscyplinarne podlegają zatarciu po upływie:
  1. 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia kary nagany;

  2. 12 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia kary ostrzeżenia o niepe łnej przydatności do służby na zajmo- wanym stanowisku;

  3. 18 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia kary wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe.

Dziennik Ustaw – 57 – Poz. 184

  1. W przypadku nienagannej służby, stwierdzonej w opinii służbowej, przełożony dyscyplinarny może za trzeć karę dyscyplinarną przed upływem terminu określonego w ust. 2, jednak nie wcześniej niż przed upływem:
  1. 3 miesięcy od dnia orzeczenia kary nagany;
  2. 6 miesięcy od dnia orzeczenia kary ostrzeżenia o niepełnej przydatności do służby na zajmowanym st anowisku;
  3. 12 miesięcy od dnia orzeczenia kary wyznaczenia na niższe stanowisko służbowe.
  1. Za wykazanie męstwa lub odwagi oraz znaczące wyniki w służbie przełożony dyscyplinarny może w każdym czasie zatrzeć karę dyscyplinarną.
  2. Jeżeli funkcjonariusz zostanie ponownie ukarany przed zatarciem kary dyscyplinarnej, okres wymagany do zatarcia nieodbytej kary biegnie na nowo od dnia orzeczenia nowej kary.
  3. W przypadku jednoczesnego wykonywania więcej niż jednej kary dyscyplinarnej zatarcie kar następuje z upływem
    terminu przewidzianego dla kary surowszej.
  4. Zatarcie kary dyscyplinarnej powoduje usunięcie z akt osobowych funkcjonariusza orzeczenia o ukaraniu. Orzeczenie
    o odstąpieniu od ukarania usuwa się z akt osobowych po upływie 6 miesięcy od dnia jego uprawomocnienia się, przepisy ust. 3 i 4 stosuje się odpowiednio.
    Art. 137. 1. Postępowanie dyscyplinarne zakończone prawomocnym orzeczeniem wznawia się, jeżeli:
  1. dowody, na podstawie których ustalono istotne dla sprawy okoliczności, okazały się fałszywe ;
  2. zostały ujawnione istotne dla sprawy okoliczności, które nie były znane w toku postępowania dyscyplinarnego;
  3. orzeczenie wydano z naruszeniem obowiązujących przepisów, jeżeli mogło to mieć wpływ na treść orzeczenia;
  4. orzeczenie zostało wydane w oparciu o inną decyzję lub orzeczenie sądu, które zostały następnie uchylone lub zmienione;
  5. prowadzone o ten sam czyn postępowanie karne, karne skarbowe lub w sprawach o wykroczenia zostało zakończone prawomocnym wyrokiem uniewinniającym albo orzeczeniem o umorzeniu postępowania ze względu na okoliczności określone w art. 17 § 1 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego albo w art. 5 § 1 pkt 1 lub 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykrocz enia (Dz. U. z 2022 r. poz. 1124 oraz z 2023 r. poz. 1963 ).
  1. Postępowanie dyscyplinarne wznawia się na wniosek ukaranego lub obwinionego albo, w przypadku jego śmierci, na wniosek jego małżonka, krewnych w linii prostej, rodzeństwa, przysposabiającego lub przysposobionego oraz rzecznika dyscyplinarnego, jeżeli w wyniku orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego stracił moc lub uległ zmianie przepis prawny będący
    podstawą wydania orzeczenia dyscyplinarnego.

  2. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, wniosek o wznowienie składa się w terminie miesiąca od dnia wejścia w życie
    orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego.

  3. Postępowania dyscyplinarnego, w przypadku śmierci obwinionego lub ukaranego, nie wznawia się na niekorzyść ukaranego po ustaniu karalności przewinienia dyscyplinarnego.

  4. Postępowania dyscyplinarnego nie wznawia się po upływie 10 lat od dnia uprawomocnienia się orzeczenia dyscypli- narnego .

  5. Przełożony dyscyplinarny, który wydał prawomocne orzeczenie dyscyplinarne, wznawia postępowanie dyscypli- narne z urzędu albo na wniosek ukaranego lub obwinionego albo, w przypadku jego śmierci, na wniosek jego małżonka, krewnych w linii prostej, rodzeństwa, przysposabiającego lub przysposobionego. O wznowieniu postępowania dyscyplinar- nego z urzędu zawiadamia się ukaranego lub obwinionego albo, w przypadku jego śmierci, j ego małżonka, krewnych w linii prostej, rodzeństwo, przysposabiającego lub przysposobionego.

  6. Wniosek o wznowienie postępowania dyscyplinarnego wnosi się do przełożonego dyscyplinarnego, który wydał orzeczenie w pierwszej instancji, w terminie 30 dni od dnia, w którym obwiniony lub ukarany dowiedział się o okolicz ności stanowiącej podstawę do wznowienia postępowania.

  7. Jeżeli przyczyną wznowienia postępowania jest działalność przełożonego dyscyplinarnego, o którym mowa w ust. 6, o wznowieniu rozstrzyga wyższy przełożony dyscyplinarny.

  8. Na postanowienie o odmowie wznowienia postępowania dyscyplinarnego ukaranemu oraz osobom, o których mowa w ust. 6, służy zażalenie do Szefa CBA w terminie 7 dni od dnia doręczenia, z tym że na postanowienie wydane przez Szefa CBA przysługuje jedynie w takim samym terminie wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.

Dziennik Ustaw – 58 – Poz. 184

Art. 138. 1. Po wznowieniu postępowania dyscyplinarnego przeprowadza się czynności dowodowe ograniczone do przy- czyn wznowienia, a po ich zakończeniu, stosownie do p oczynionych ustaleń, wydaje się orzeczenie:

  1. uchylające dotychczasowe orzeczenie i stwierdzające uniewinnienie ukaranego lub umorzenie postępowania dyscyplinar- nego albo
  2. zmieniające dotychczasowe orzeczenie i wymierzające inną karę dyscyplinarną, albo
  3. odmawiające uchylenia dotychczasowego orzeczenia.
  1. Zmiana dotychczasowego orzeczenia i wymierzenie innej kary dyscyplinarnej nie może nastąpić po ustaniu karal- ności przewinienia dyscyplinarnego.

  2. Orzeczenie kary surowszej od dotychczasowej jest możl iwe tylko wtedy, gdy wznowienie następuje z urzędu i orze- czona kara jest rażąco niewspółmierna do popełnionego przewinienia dyscyplinarnego.

  3. Jeżeli w następstwie wznowienia postępowania wymierzono karę łagodniejszą, ulegają uchyleniu skutki kary dotych- czasowej , a w przypadku wymierzenia kary surowszej, jej wykonanie rozpoczyna się od dnia wymierzenia.

  4. Na orzeczenie i postanowienie wydane w trybie wznowienia postępowania dyscyplinarnego służy ukaranemu lub obwinionemu, a w przypadku jego śmierci, jego małżonkowi, krewnym w linii prostej, rodzeństwu, przysposabiającemu lub przysposobionemu, odwołanie lub zażalenie do Szefa CBA w terminie 7 dni od dnia doręczenia, z tym że na orzeczenia
    i postanowienia wydane przez Szefa CBA przysługuje jedynie w takim sa mym terminie wniosek o ponowne rozpatrzenie sprawy.

  5. Termin zatarcia kary zmienionej w następstwie wznowienia postępowania liczy się od dnia uprawomocnienia się orzeczenia o wymierzeniu nowej kary. Na poczet okresu zatarcia nowej kary zalicza się okres z atarcia, który upłynął od uprawomocnienia się orzeczenia kary dotychczasowej.
    Art. 139. Od orzeczenia oraz postanowienia kończącego postępowanie dyscyplinarne funkcjonariuszowi przysługuje prawo wniesienia skargi do sądu administracyjnego.
    Art. 140. Prezes Rady Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy tryb wykonywania czynności zwią- zanych z postępowaniem dyscyplinarnym w stosunku do funkcjonariuszy, w tym obieg dokumentów związanych z postę - powaniem dyscyplinarnym, prostowanie błędów pisarsk ich i rachunkowych oraz innych oczywistych omyłek, oraz określi wzory postanowień i innych dokumentów sporządzanych w postępowaniu dyscyplinarnym, mając na względzie sprawność prowadzonego postępowania.
    Rozdział 8
    Zmiany w przepisach obowiązujących
    Art. 141–210. (pominięte)
    Rozdział 9
    Przepisy przejściowe i końcowe
    Art. 211. Postępowania przygotowawcze oraz inne postępowania wszczęte i niezakończone przez Agencję Bezpie- czeństwa Wewnętrznego do dnia wejścia w życie art. 197 pkt 1, które związane są z realiza cją zadań określonych w art. 5 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu, toczą się nadal, na podstawie dotychczasowych przepisów.
    Art. 212. 1. W okresie roku od dnia wejścia w życie niniej szej ustawy funkcjonariusze pełniący służbę w Agencji Bez- pieczeństwa Wewnętrznego, Policji i Straży Granicznej mogą zgłosić zamiar wstąpienia do służby w CBA.

  6. Funkcjonariusze Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Policji i Straży Granicznej zgłaszają pisemnie zamiar wstąpienia do służby w CBA do Szefa CBA lub Pełnomocnika, o którym mowa w art. 214 ust. 1.

  7. Przepis art. 50 stosuje się odpowiednio.

  8. Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego zawiadamia pisemnie, odpowiednio Szefa Agencji Bezpi eczeństwa Wewnętrz- nego, Komendanta Głównego Policji lub Komendanta Głównego Straży Granicznej, o zakwalifikowaniu funkcjonariuszy Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Policji, Straży Granicznej do służby w CBA.

Dziennik Ustaw – 59 – Poz. 184

  1. Funkcjonariuszy, o których mowa w ust. 4, zwalnia się ze służby w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Policji,
    Straży Granicznej w terminie nie dłuższym niż 3 miesiące od dnia zawiadomienia. Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrz- nego , Komendant Główny Policji lub Komendant Główny Straży Granicznej informują pisemnie Szefa CBA o przewidy- wanym terminie zwolnienia funkcjonariusza ze służby.
  2. Funkcjonariusze Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Policji, Straży Granicznej, zakwalifikowani do służby, stają się funkcjonariuszami CBA z dniem mianowania ic h do służby przez Szefa CBA, zachowując ciągłość służby.
    Art. 213. 1. Funkcjonariuszowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego zwolnionemu w trybie, o którym mowa w art. 212 ust. 5, nie przysługuje prawo do świadczeń pieniężnych związanych ze zwolnieniem ze s łużby, określonych w art. 128 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 24 maja 2002 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu.
  3. Funkcjonariuszowi Policji zwolnionemu w trybie, o którym mowa w art. 212 ust. 5, nie przysługuje prawo do św iad- czeń pien iężnych związanych ze zwolnieniem ze służby, określonych w art. 114 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji.
  4. Funkcjonariuszowi Straży Granicznej zwolnionemu w trybie, o którym mowa w art. 212 ust. 5, nie przysługuje prawo do świadczeń pieniężnych związanych ze zwolnieniem ze służby, określonych w art. 118 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 12 października 1990 r. o Straży Granicznej.
    Art. 214. (pominięty)
    Art. 215. (pominięty)
    Art. 216. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia17), z wyjątkiem art. 197 pkt 1, który wchodzi w życie po upływie 18 miesięcy od dnia ogłoszenia, oraz art. 214, który wchodzi w życie po upływie 7 dni od dnia ogłoszenia.
  1. Ustawa została ogłoszona w dniu 23 czerwca 2006 r.