Przejdź do głównej zawartości
LexEst

Dz.U. 2024 poz. 362

DZIENNIK USTAW
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Warszawa, dnia 13 marca 2024 r. Poz. 362 OBWIESZCZENIE
MARSZAŁKA SEJMU RZEC ZYPOSPOLITEJ POLSKIE J z dnia 11 marca 2024 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o czasie pracy na statkach żeglugi śródlądowej

  1. Na podstawie art. 16 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i nie- których innych aktów prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1461) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jedno- lity tekst ustawy z dnia 7 kwietnia 2017 r. o czasie pracy na statkach żeglugi śródlądowej ( Dz. U. poz. 993), z uwzg lędnie- niem zmiany wprowadzonej ustawą z dnia 7 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o żegludze śródlądowej oraz ustawy o czasie pracy na statkach żeglugi śródlądowej (Dz. U. p oz. 1588) oraz zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem 7 marca 2024 r.

  2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia teks t jednolity ustawy nie obejmuje art. 12 ustawy z dnia 7 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o żegludze śródlądowej oraz ustawy o czasie pracy na statkach żeglugi śródlądowej (Dz. U. poz. 1588), który stanowi:
    „Art. 12. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia. ”. Marszałek Sejmu: S. Hołownia

Dziennik Ustaw – 2 – Poz. 362

Załącznik do obwieszczenia Marszał ka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 marca 2024 r. (Dz. U. poz. 362) USTAWA
z dnia 7 kwietnia 2017 r. o czasie pracy na statkach żeglugi śródlądowej1) Art. 1. Ustawę stosuje się do osób wykonujących pracę na statku żeglugi śródlądowej zatrudnionych na podstawie umowy o pracę jako członkowie załogi lub personel pokładowy, zwanych dalej „pracownikami”.
Art. 2. Ilekroć w ustawie jest mowa o:

  1. członku załogi – należy przez to rozumieć członka załogi, o którym mowa w ustawie z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej (Dz. U. z 2022 r. poz. 1097 i 2642 oraz z 2023 r. poz. 1588 i 2029 );
  2. dniu odpoczynku – należy przez to rozumieć okres odpoczynku trwający nieprzerwanie 24 kolejne godziny , poczynając od godziny, w której pracownik zako ńczył pracę zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu pracy;
  3. dniu pracy – należy przez to rozumieć dobę w rozumieniu art. 128 § 3 pkt 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2023 r. poz. 1465 );
  4. okresie odpoczynku – należy przez t o rozumieć okres poza czasem pracy na statku żeglugi śródlądowej, który obejmuje okres odpoczynku na statku żeglugi śródlądowej podczas rejsu albo podczas postoju oraz okres odpoczynku na lądzie;
  5. personelu pokładowym – należy przez to rozumieć osoby wyk onujące pracę na statku pasażerskim zatrudnione na podstawie umowy o pracę, niebędące członkami załogi;
  6. sezonie – należy przez to rozumieć okres maksymalnie 9 kolejnych miesięcy w trakcie 12 miesięcy, w którym ze względu na okoliczności zewnętrzne, w szczególności warunki pogodowe lub popyt w sektorze turystyki, praca na statku pasażerskim jest wykonywana w tym okresie;
  7. statku żeglugi śródlądowej – należy przez to rozumieć statek, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. a, b i f ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej;
  8. statku pasażerskim – należy przez to rozumieć statek, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 21 grud- nia 2000 r. o żegludze śródlądowej, przeznaczony lub używany do przewozu więcej niż 12 pasażerów.
    Art. 3. Czasem pracy na statku żeglugi śródlądowej jest czas, w którym pracownik na polecenie pracodawcy wykonuje pracę na statku. Pozostawanie w gotowości do wykonywania pracy na statku żeglugi śródlądowej wlicza się do czasu pracy.
    Art. 4. 1. Czas pracy n a statku żeglugi śródlądowej nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin w przeciętnie 5 -dniowym tygodniu pracy w przyjętym 12 -miesięcznym okresie rozliczeniowym, zwanym dalej „okresem rozliczeniowym”.
  1. Tygodniowy czas pracy na statku ż eglugi śródlądowej łącznie z godzinami nadliczbowymi nie może przekraczać przeciętnie 48 godzin w okresie rozliczeniowym.
    Art. 5. 1. Maksymalny wymiar czasu pracy na statku żeglugi śródlądowej łącznie z godzinami nadliczbowymi oblicza się, mnożąc 48 godzin przez liczbę tygodni przypadających w okresie rozliczeniowym.
  2. Każde święto występujące w okresie rozliczeniowym i przypadające w innym dniu niż niedziela obniża wymiar czasu pracy na statku żeglugi śródlądowej o 8 godzin.
  3. Wymiar czasu pracy na statk u żeglugi śródlądowej w okresie rozliczeniowym ulega obniżeniu o liczbę godzin uspra- wiedliwionej nieobecności w pracy, przypadających do przepracowania w czasie tej nieobecności, zgodnie z przyjętym roz- kładem czasu pracy.
  4. W przypadku stosunku pracy trwa jącego krócej niż okres rozliczeniowy maksymalny wymiar czasu pracy na statku żeglugi śródlądowej oblicza się , mnożąc 48 godzin przez liczbę tygodni przypadających w okresie trwania tego stosunku pracy.

  1. Niniejsza ustawa w zakresie swojej regulacji wdraża dyrektywę Rady 2014/112/UE z dnia 19 grudnia 2014 r. wykonującą Umowę europejską dotyczącą niektórych aspektów organizacji czasu pracy w transporcie śródlądowym, zawartą przez Europejskie Stowarzy- szenie Żeglugi Śródlądowej (EBU), Europejską Organizację Kapitanów (ESO) i Europejską Federację Pracowni ków Transportu (ETF) (Dz. Urz. UE L 367 z 23.12.2014, str. 86).

Dziennik Ustaw – 3 – Poz. 362

Art. 6. 1. Czas pracy na statku żeglugi śródlądowej ł ącznie z godzinami nadliczbowymi nie może przekraczać:

  1. 14 godzin w każdym okresie 24 -godzinnym oraz
  2. 84 godzin w każdym okresie 7 -dniowym.
  1. Jeżeli rozkład czasu pracy przewiduje większą liczbę dni pracy niż liczba dni odpoczynku, wówczas przeciętny tygodniowy czas pracy na statku żeglugi śródlądowej w okresie 4 kolejnych miesięcy nie może przekraczać 72 godzin.
    Art. 7. 1. Jeżeli rozkład czasu pracy przewiduje mniejszą lub równą liczbę dni pracy w stosunku do liczby dni odpo- czynku, wówczas pracownikowi przysługuje bezpośrednio po kolejnych dniach pracy równoważna liczba kolejnych dni odpoczynku.
  2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, jeżeli w rozkładzie czasu pracy:
  1. pracownikowi zapewniono okres odpoczynku, o którym mowa w art. 133 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, oraz
  2. bezpośrednio po kolejnych dniach pracy pracownikowi zapewniono minimalną liczbę dni odpoczynku zgodnie z ust. 3, oraz
  3. zwiększona lub zmniejszona liczba dni pracy została wyrównana w stosunku do liczby dni odpoczynku w okresie roz- liczeniowym.
  1. Jeżeli rozkład czasu pracy przewiduje większą liczbę dni pracy w stosunku do liczby dni odpoczynku, wówczas pracownikowi przysługuje bezpośrednio po kolejnych dniach pracy 0,2 dnia odpoczynku za każdy dzień pracy. Pr zy ustala- niu liczby przysługujących pracownikowi dni odpoczynku niepełne dni odpoczynku uwzględnia się w całości.
    Art. 8. 1. Czas pracy w sezonie na statku pasażerskim łącznie z godzinami nadliczbowymi nie może przekraczać:
  1. 12 godzin w każdym okresie 24 -godzinnym oraz
  2. 72 godzin w każdym okresie 7 -dniowym.
  1. Za każdy dzień pracy w sezonie na statku pasażerskim pracownikowi przysługuje bezpośrednio po kolejnych dniach pracy 0,2 dnia odpoczynku. Do ustalania liczby dni odpoczynku przysługujących pracown ikowi wykonującemu pracę w sezonie na statku pasażerskim przepis art. 7 ust. 3 zdanie drugie stosuje się.
    Art. 9. 1. Pora nocna na statku żeglugi śródlądowej obejmuje 7 godzin między godzinami 2300 a 600.
  2. Czas pracy w porze nocnej na statku żeglugi śród lądowej nie może przekraczać:
  1. 7 godzin w każdym okresie 24 -godzinnym oraz
  2. 42 godzin w każdym okresie 7 -dniowym.
    3.2) Pracowników wykonujących pracę w porze nocnej, którzy zostali uznani za niezdolnych do wykonywania pracy w porze nocnej na podstawie świadectwa zdrowia, o którym mowa w art. 36b ust. 2 ustawy z dnia 21 grudnia 2000 r. o żegludze śródlądowej, przenosi się do wykonywania pracy zgodnej z zajmowanym stanowiskiem poza porę nocną.
    Art. 10. 1. Przepisów art. 6 ust. 1, art. 8 ust. 1 i art. 9 ust. 2 nie stosuje się w przypadku przedłużenia czasu pracy w sytuacjach bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa statku żeglugi śródlądowej, osób lub ładunku znajdujących się na pokładzie, a także w przypadku konieczności niesienia pomocy innym statkom al bo osobom, które znalazły się w niebez - pieczeństwie.
  1. W przypadku przedłużenia czasu pracy na statku żeglugi śródlądowej w sytuacjach, o których mowa w ust. 1, pracodawca niezwłocznie po ustaniu okoliczności, o których mowa w ust. 1, zapewnia pracownikom, którzy wykonywali pracę w planowanym okresie odpoczynku, równoważny okres odpoczynku.
    Art. 11. 1. Pracodawca zakłada i prowadzi odrębnie dla każdego pracownika ewidencję czasu pracy na statku żeglugi śródlądowej, zwaną dalej „ewidencją”.
  2. Ewidencja zawie ra co najmniej następujące dane:

  1. nazwę statku żeglugi śródlądowej;

  2. imię i nazwisko pracownika;

  3. imię i nazwisko kapitana statku żeglugi śródlądowej;

  4. W brzmieniu ustalonym przez art. 2 ustaw y z dnia 7 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o żegludze śródlądowej oraz ustawy o czasie pracy na statkach żeglugi śródlądowej (Dz. U. poz. 1588) , która weszła w życie z dniem 25 sierpnia 2023 r.

Dziennik Ustaw – 4 – Poz. 362

  1. wskazanie okresu, w którym ewidencja jest prowadzona;
  2. liczbę dni pracy i dni odpoczynku pracownika;
  3. czas rozpoczęcia i zakończenia wykonywania pracy;
  4. czas rozpoczęcia i zakończenia okresu odpoczynku.

  1. Pracodawca przechowuje ewidencję na statku żeglugi śródlądowej do końca okresu rozliczeniowego.

  2. Pracodawca, w terminie do 10. dnia k ażdego miesiąca, przedstawia pracownikowi ewidencję za miesiąc poprzedni. Pracownik potwierdza zgodność danych zawartych w ewidencji podpisem.

  3. Kopię ewidencji pracownik przechowuje przez okres roku.
    Art. 12. Okres rozliczeniowy czasu pracy na statku żeg lugi śródlądowej trwający w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy kończy się z upływem czasu, na jaki został przyjęty.
    Art. 13. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia3).

  1. Ustawa została ogłoszona w dniu 22 maja 2017 r.