Dz.U. 2024 poz. 377

DZIENNIK USTAW
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Warszawa, dnia 14 marca 2024 r. Poz. 377

OBWIESZCZENIE
MARSZAŁKA SEJMU RZEC ZYPOSPOLITEJ POLSKIE J z dnia 11 marca 2024 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o kosztach komorniczych

Na podstawie art. 16 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i nie- których innych aktów prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1461 ) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jedno- lity tekst ustawy z dnia 28 lutego 2018 r. o kosztach komorniczych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1357 ), z uwzględnieniem zmian wprowadzon ych ustawą z dnia 7 lipca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego, ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych, ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektóryc h innych ustaw (Dz. U. poz. 1860) oraz zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem 29 lutego 2024 r.
Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia tekst jednolity ustawy nie obejmuje art. 40 ustawy z dnia 7 lipca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego, ustawy – Prawo o ustroju sądów powszech nych, ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1860) , który stanowi:
„Art. 40. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyją tkiem:

art. 28 pkt 1, art. 30 pkt 2–6, art. 31 pkt 1 lit. a, c–e, f w zakresie pkt 67 lit. b, oraz lit. g i h, pkt 2–4 oraz art. 39 ust. 1 i 2, które wchodzą w życie z dniem 1 października 2023 r.;
art. 2 pkt 1, pkt 6 lit. b, pkt 14, 16 i 17 oraz art . 33, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2024 r.;
art. 6, art. 7, art. 9, art. 12, art. 13, art. 17–19 i art. 21 pkt 2 w zakresie art. 13 § 3a pkt 1 oraz art. 22, art. 23, art. 25 i art. 38, które wchodzą w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogło szenia;
art. 1 pkt 1–14, 21 i 33, art. 2 pkt 6 lit. a, pkt 8, 12 i 15, art. 3 pkt 1, 6, 10 i 16–20, art. 4, art. 5, art. 10, art. 11, art. 24 pkt 1, art. 28 pkt 2 – w zakresie uchylenia art. 15zzs1 ust. 1 pkt 1 i 2, ust. 2 i 3, art. 28 pkt 3 oraz art. 39 ust. 3, które wchodzą w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia;
art. 30 pkt 1, art. 31 pkt 1 lit. b oraz f w zakresie pkt 67 lit. c, które wchodzą w życie z dniem 14 marca 2024 r.;
art. 14, który wchodzi w życie z dniem 1 października 2029 r.”. Marszałek Sejmu: S. Hołownia

Dziennik Ustaw – 2 – Poz. 377

Załącznik do obwieszczenia Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 marca 2024 r. (Dz. U. poz. 377) USTAWA
z dnia 28 lutego 2018 r. o kosztach komorniczych
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1. Ustawa określa wysokość kosztów komorniczych i zasady ich ponoszenia oraz tryb postępowania w sprawach dotyczących tych kosztów.
Art. 2. Koszty komornicze obejmują wydatki komornika sądowego, zwanego dalej „komornikiem”, poniesione w toku prowadzonego przez niego postępowania egzekucyjnego, innego postępowania albo dokonywania innych czynności oraz opłaty komornicze.
Art. 3. 1. W postanowieniu w przedmiocie kosztów komorniczych komornik oznacza ich wysokość z rozbiciem na poszczególne rodzaje opłat i wydatków oraz wskazuje, do jakiej wysokości i przez kogo zostały uiszczone, a w razie konieczności wskazuje osobę, którą one obciążają. W postanowieniu o pobraniu kosztów komorniczych zawiera się wezwa - nie strony , aby uiściła należne koszty komornicze w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia pod rygorem wszczęcia egzekucji.
2. Uzasadnienie postanowienia w przedmiocie kosztów komorniczych zawiera szczegółowe wyliczenie powstałych kosztów komorniczych wraz z dokładnym określeniem sposobu ich obliczenia, określenie czynności lub zdarzeń stanowią- cych podstawę ich ustalenia oraz wskazanie podstawy prawnej.
Art. 4. Prawomocne postanowienie zawierające wezwanie do uiszczenia kosztów komorniczych podlega wykonaniu
bez zaopatrywania go w klauzulę wykonalności. Za egzekucję kosztów komorniczych nie pobiera się opłaty egzekucyjnej.
Rozdział 2
Wydatki
Art. 5. Komornikowi przysługuje zwrot niezbędnych wydatków poniesionych w toku postępowania albo w trakcie innych czynn ości wyłącznie w zakresie określonym ustawą.
Art. 6. Wydatkami są:

należności biegłych i tłumaczy, o których mowa w art. 11;
koszty ogłoszeń;
koszty transportu specjalistycznego;
koszty przejazdu poza miejscowość, która jest siedzibą kancelarii komorniczej oraz zryczałtowane koszty przejazdu w granicach tej miejscowości;
zryczałtowane koszty utrwalania czynności odbywających się poza kancelarią oraz przechowywania zapisu obrazu i dźwięku, o ile wierzyciel domagał się utrwalenia czynności;
należności osób powołanych na podstawie odrębnych przepisów do udziału w czynnościach;
koszty uzyskania dokumentów lub informacji niezbędnych do prowadzenia postępowania;
koszty doręczenia korespondencji z wyjątkiem kosztów doręczenia stronom zawiado mienia o wszczęciu egzekucji, postępowania zabezpieczającego lub postępowania o wykonanie europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym;
koszty działania komornika poza rewirem komorniczym, o których mowa w art. 8;
koszty przekazania środ ków pieniężnych przekazem pocztowym lub przelewem bankowym;
koszty pokrycia opłaty sądowej należnej od wniosku o wpis w księdze wieczystej.

Dziennik Ustaw – 3 – Poz. 377

Art. 7. 1. Jeżeli czynność komornika powoduje wydatki , komornik uzależnia dokonanie tej czynności od uiszczenia zaliczki przez stronę, która wnosi o dokonanie czynności. Przepisu tego nie stosuje się, jeżeli wysokość należności jest równa lub niższa od kosztów wezwania.1) 2. Zaliczkę na koszty doręczenia korespondencji uiszcza wierzyciel lub wnioskodawca i nie może ona jednorazowo przekroczyć 60 złotych, chyba że planowane wydatki znacznie przekroczą tę kwotę.
3. W wezwaniu do uiszczenia zaliczki komornik wskazuje stronę obowiązaną do uiszczenia zaliczki, wysokość zaliczki , termin jej uiszczenia, czynność powodującą wydatki, które mają być pokryte z zaliczki, oraz poucza stronę wezwaną o skut- kach niewykonania wezwania.
4. Termin uiszczenia zaliczki nie może być krótszy niż 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Jeżeli wniosek złożyła strona mająca miejsce zamieszkania lu b siedzibę za granicą, która nie ma w kraju przedstawiciela, termin ten nie może być krótszy niż miesiąc.
5. Jeżeli zaliczka nie wystarcza na pokrycie wydatków, wydatki ponosi tymczasowo komornik. W takim przypadku komornik może wydać postanowienie o pobra niu brakującej zaliczki od strony, która żądała dokonania czynności powodu- jącej wydatki, albo ściągnąć od dłużnika kwotę odpowiadającą wysokości wydatków, które nie zostały pokryte z zaliczki. Ściągnięcie tej kwoty od dłużnika nie wymaga wydania postanowie nia. 6. Jeżeli egzekucja okaże się w całości lub części bezskuteczna, komornik wydaje postanowienie o pobraniu od wie - rzyciela kwoty odpowiadającej wysokości wydatków, które nie zostały pokryte z uiszczonych przez niego zaliczek ani wy - egzekwowanej części świadczenia i co do których nie wydano postanowienia o pobraniu brakującej zaliczki.
Art. 8. Jeżeli komornik wybrany przez wierzyciela podejmuje czynności poza rewirem komorniczym, wydatki w po- staci diet przysługujących komornikowi oraz osobom zatrudnionym w kancelarii komorniczej i uczestniczącym w tych czynnościach, kosztów przejazdów i noclegów komornika i tych osób oraz kosztów transportu specjalistycznego obciążają wierzyciela, nawet w razie przysługującego mu zwolnienia od kosztów komorniczych. Wydatk ów tych nie wlicza się do kosztów obciążających dłużnika. Wierzyciel może też wyrazić zgodę na obciążenie go innymi wydatkami.
Art. 9. 1. Czynność, w związku z którą komornik zażądał zaliczki na pokrycie wydatków, podejmuje się nie później niż w terminie 7 dni od dnia uiszczenia zaliczki.
2. Uiszczoną zaliczkę przeznacza się wyłącznie na pokrycie wydatków, na poczet których została uiszczona. Przezna- czenie zaliczki na pokrycie innych wydatków może nastąpić wyłącznie za zgodą strony, która ją uiściła.
3.2) Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli wysokość niewykorzystanej zaliczki z danego tytułu lub podlegającej częścio- wemu zwrotowi nie przekracza 60 złotych, a zachodzą podstawy do przyjęcia, że w sprawie powstaną dalsze wydatki.
Art. 10. 1. Przyznanie należności stanowiącej wydatek, o którym mowa w art. 6 pkt 1–3 lub 6, wymaga wydania postanowienia. W postanowieniu o przyznaniu należności komornik wskazuje podmiot uprawniony do otrzymania należ - ności i jej wysokość, a jeżeli należność ta ma być pokryta z zaliczki, także zaliczkę, z której należność jest pokrywana.
2. Postanowienie o przyznaniu należności komornik wydaje na wniosek podmiotu uprawnionego do jej otrzymania. Złożenie faktury lub rachunku jest równoznaczne ze złożeniem wniosku. Wniosek skład a się w terminie 7 dni od dnia doko - nania czynności uzasadniającej przyznanie należności pod rygorem wygaśnięcia prawa do przyznania należności, o czym
komornik poucza podmiot uprawniony do otrzymania należności.
3. Komornik wydaje postanowienie o przyznan iu należności w terminie 7 dni od dnia złożenia wniosku.
Art. 11. Biegłemu i tłumaczowi przysługuje wynagrodzenie za wykonaną pracę oraz zwrot poniesionych przez nich wydatków niezbędnych do wydania opinii lub dokonania tłumaczenia. Do należności tych stosuje się odpowiednio prze pisy tytułu III działu 2 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1144, 1532 i 1860 ), przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 89 ust. 5 tej ustawy oraz przepisy wykonaw cze wydane na podstawie art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 25 listopada 2004 r. o zawodzie tłumacza przysięgłego (Dz. U. z 2019 r. poz. 1326 ). Art. 12. Ustalając wysokość należności z tytułu wydatków, o których mowa w art. 6 pkt 2 i 3, komornik uwzględnia wynagr odzenie oraz celowe i niezbędne wydatki wskazane na rachunku lub fakturze złożonej przez podmiot uprawniony do otrzymania należności.

Zdanie drugie dodane przez art. 26 pkt 1 ustawy z dnia 7 lipca 2023 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego, ustawy – Prawo o ustroju sądów powszech nych, ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1860) , która weszła w życie z dniem 28 września 2023 r.
Dodany przez art. 26 pkt 2 ustawy, o której mowa w odnośniku 1.

Dziennik Ustaw – 4 – Poz. 377

Art. 13. 1. Ustalając wysokość należności przysługujących osobom, o których mowa w art. 6 pkt 6, komornik bierze pod uwagę wymagane kwalifikacje, nakład pracy potrzebny do dokonania czynności oraz wysokość celowych i niezbędnych wydatków wskazanych na złożonym rachunku lub fakturze.
2. Należności przysługujące kuratorowi ustanowionemu przez sąd przyznaje komornik. Pobraną od wierzyciela
zaliczkę na poczet należności kuratora sąd, który go ustanowił, niezwłocznie przekazuje komornikowi. Do należności kura- tora stosuje się odpowiednio przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 9 pkt 3 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosz- tach sądowych w sprawach cywilnych.
Art. 14. 1. Podmiotom, które przedstawiły dokument na żądanie komornika, przysługuje zwrot udokumentowanych wydatków.
2. Komornik określa wysokość zwrotu wydatków na podstawie złożonej faktury lub rachunku, mając na względzi e nakład pracy niezbędny do przedstawienia dokumentu, chyba że wysokość należności z tego tytułu wynika z odrębnych przepisów.
3. Za udzielenie informacji dotyczących stanu majątkowego dłużnika lub umożliwiających identyfikację składników jego majątku oraz danych adresowych w zakresie niezbędnym do zapewnienia prawidłowego toku postępowania podmio- tom, o których mowa w art. 761 § 11 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 1550 , z późn. zm.3)), przysługuje wyn agrodzenie. Komornik uis zcza należność z tego tytułu po udzieleniu informacji, w terminie 7 dni od dnia otrzymania wniosku o przyznanie wynagrodzenia od podmiotu udzielającego informacji.
4. Przepisów ust. 1 –3 nie stosuje się w sprawach o egzekucję lub wyk onanie postanowienia o udzieleniu zabezpieczenia świadczeń alimentacyjnych lub rent mających charakter alimentów oraz w sprawach o egzekucję lub wykonanie zabezpie - czenia roszczenia niezwiązanego z wykonywaniem działalności gospodarczej wszczętych na wnios ek Skarbu Państwa, w tym na polecenie sądu lub prokuratora. W sprawach tych przedstawianie dokumentów i udzielanie informacji jest nie - odpłatne.
5. Przepisy ust. 1–4 stosuje się, o ile tryb lub koszty przedstawiania dokumentów lub udzielania informacji nie wyni- kają z odrębnych przepisów.
6. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw administracji publicznej oraz mini- strem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia, maksymalną wysokość wynagrodzenia, o którym mowa w ust. 3, biorąc pod uwagę nakład pracy niezbędny do udzielenia informacji i ich objętość.
Art. 15. 1. Wysokość kosztów przejazdu poza miejscowość, która jest siedzibą kancelarii komorniczej , odpowiada wysokości rzeczywiście poniesionych, rac jonalnych i celowych kosztów przejazdu własnym samochodem lub innym odpo- wiednim środkiem transportu. Do kosztów przejazdu poza miejscowość, która jest siedzibą kancelarii komorniczej , należą diety i koszty noclegu, których wysokość odpowiada wysokości rzec zywiście poniesionych, racjonalnych i celowych kosz- tów z tego tytułu.
2. Górną granicę należności, o których mowa w ust. 1, stanowi wysokość kosztów przysługujących pracownikowi
zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej na obszarze kraju, o których mowa w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 775 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. –
Kodeks pracy (Dz. U. z 2023 r. poz. 1465 ). 2a. Komornikowi przysługuje zwrot zryczałtowanych kosztów do jazdu w granicach miejscowości będącej siedzibą kancelarii komornika w wysokości 20 złotych, jeżeli odległość między siedzibą kancelarii a miejscem czynności przekracza 10 km. Przy ustalaniu odległości bierze się pod uwagę najkrótszą drogę dojazdu samochod em. 3. Komornikowi, który podejmuje czynności poza siedzibą kancelarii i utrwala ich przebieg w sposób przewidziany w art. 8091 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego, należy się zryczałtowany zwrot kosztów związanych z utrwalan iem oraz przechowywaniem zapisu obrazu i dźwięku, w wysokości 50 złotych, niezależnie od liczby czynności i objętości danych utrwalonych w sprawie.
Art. 16. 1. Komornik rozlicza zaliczkę w terminie miesiąca od dnia poniesienia wydatków, na które była przez naczona, i zwraca jej niewykorzystaną część. Jeżeli opłacona zaliczkowo czynność nie została dokonana, zaliczka podlega zwrotowi w terminie 3 miesięcy od dnia jej pobrania.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do zaliczki w zakresie, w którym została ona prz eznaczona na sfinansowanie należ - ności przyznanej w drodze postanowienia, zaliczki na pokrycie opłaty sądowej należnej od wniosku o wpis w księdze wie - czystej oraz zaliczki na koszty doręczenia korespondencji. Zaliczka na koszty doręczenia korespondencji p odlega rozlicze - niu wraz z zakończeniem postępowania.

Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2023 r. poz. 1429, 1606, 1615, 1667, 1860 i 2760 .

Dziennik Ustaw – 5 – Poz. 377

Komornik wybrany przez wierzyciela, który przekazał sprawę innemu komornikowi, zwraca wierzycielowi nie - wykorzystaną zaliczkę albo jej część w terminie 7 dni od dnia uprawomocnienia się postanowieni a o przekazaniu sprawy.
Komornik w każdym piśmie kierowanym do strony informuje o aktualnym saldzie zaliczek i kosztów podlegających ściągnięciu zgodnie z art. 7 ust. 5. Art. 17. 1. Komornik uzależnia złożenie wniosku o wpis w księdze wieczystej, w rama ch postępowania egzekucyj- nego albo wykonania zabezpieczenia roszczenia, od uprzedniego uiszczenia przez wierzyciela kwoty potrzebnej na pokrycie opłaty sądowej należnej od tego wniosku.
We wniosku o wpis w księdze wieczystej komornik wskazuje wysokość p obranej opłaty sądowej. Pobraną opłatę sądową komornik przekazuje właściwemu sądowi.
Jeżeli wierzyciel został zwolniony od kosztów sądowych należnych od wniosku o wpis w księdze wieczystej, komor nik wskazuje we wniosku, że opłata sądowa nie została pobrana, i wraz z dokumentami stanowiącymi podstawę wpisu przesyła do właściwego sądu odpis prawomocnego postanowienia o zwolnieniu od kosztów sądowych.
Komornik prowadzi ewidencję należności, o których mowa w ust. 1.
Minister Sprawiedliwości określi , w drodze rozporządzenia, sposób pobierania i uiszczania oraz sposób i termin przekazywania sądom należności, o których mowa w ust. 1, a także ich zwrotu oraz sposób prowadzenia ich ewidencji przez komornika i czas jej przechowywania, uwzględniając łatwoś ć uiszczania opłat i przekazywania ich sądom, szcze gółowość ewidencji oraz konieczność zapewnienia jej trwałości.
Rozdział 3
Opłaty komornicze
Oddział 1
Przepisy ogólne
Art. 18. 1. Opłaty komornicze obejmują:

opłaty egzekucyjne za przeprowadzenie postę powania egzekucyjnego, wykonanie zabezpieczenia roszczenia lub euro - pejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym albo wykonanie postanowienia o zabezpieczeniu środka dowodowego lub nakazującego wydanie środka dowodowego w sprawach własności intelektualnej;
opłaty za przeprowadzenie innego postępowania albo dokonanie innych czynności.

Komornik pobiera lub ściąga opłaty komornicze tylko w przypadkach określonych w ustawie.
Art. 19. Opłaty komornicze są stosunkowe albo stałe.
Art. 20. Opła ta egzekucyjna ustalona zgodnie z przepisami ustawy nie podlega podwyższeniu o jakiekolwiek dodat- kowe należności.
Art. 21. 1.4) Opłatę egzekucyjną za egzekucję świadczeń pieniężnych komornik ściąga wraz z egzekwowanym świad- czeniem, proporcjonalnie do warto ści wyegzekwowanego świadczenia. Ściągnięcie opłaty nie wymaga wydania postano- wienia. W każdym postępowaniu komornik ustala wysokość opłat ściągniętych i należnych w postanowieniu o umorzeniu postępowania albo postanowieniu o zakończeniu postępowania w inny sposób.
1a.5) Na wniosek strony komornik wydaje postanowienie w przedmiocie ustalenia wysokości opłat egzekucyjnych do- tąd od niej ściągniętych jako należnych w sprawie.
W przypadkach przewidzianych w ustawie komornik wydaje postanowienie o pobraniu op łaty. Art. 22. 1. Opłatę od wniosku o wykonanie zabezpieczenia roszczenia pieniężnego lub europejskiego nakazu zabez- pieczenia na rachunku bankowym, opłatę za egzekucję świadczeń niepieniężnych oraz opłaty, o których mowa w art. 40–42, art. 43 ust. 1 oraz a rt. 44, wnioskodawca uiszcza wraz z wnioskiem o wszczęcie egzekucji, wykonanie zabezpieczenia rosz- czenia, wszczęcie innego postępowania albo dokonanie innej czynności.

W brzmieniu ustalonym przez art. 26 pkt 3 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 1.
Dodany przez art. 26 pkt 3 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 1.

Dziennik Ustaw – 6 – Poz. 377

Jeżeli od wniosku nie uiszczono należnej opłaty, komornik wzywa wnioskodawcę do jej u iszczenia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania. Jeżeli wniosek złożyła osoba zamieszkała lub mająca siedzibę za granicą, która nie ma w kraju przedstawiciela i nie posiada adresu do doręczeń elektronicznych, o którym mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 285, 1860 i 2699 ), wpisanego do bazy adresów elektro - nicznych, o której mowa w art. 25 tej ustawy, komornik wyznacza termin na uiszczenie opłaty nie krótszy niż miesiąc.
W wezwan iu komornik określa wysokość należnej opłaty, termin jej uiszczenia oraz poucza wnioskodawcę o skutkach niewykonania wezwania.
Komornik nie podejmuje czynności na skutek wniosku, od którego nie została uiszczona należna opłata.
Po bezskutecznym upływie terminu, o którym mowa w ust. 2, komornik zwraca wniosek. Wniosek zwrócony nie wywołuje skutków, jakie ustawa wiąże z jego wniesieniem.
W razie uiszczenia opłaty komornik podejmuje niezwłocznie, nie później niż w terminie 7 dni od dnia uiszczeni a opłaty, działania niezbędne do skutecznego przeprowadzenia egzekucji, wykonania zabezpieczenia roszczenia, przeprowa- dzenia innego postępowania albo dokonania innej czynności.
Przepisy ust. 1–5 stosuje się do wniosku o rozszerzenie egzekucji lub wykona nia zabezpieczenia roszczenia.
Art. 23. 1. Podstawę obliczenia opłaty stosunkowej stanowi wartość świadczenia.
Do wartości świadczenia wlicza się należność główną wraz z odsetkami, kosztami i innymi należnościami ubocz- nymi, z wyjątkiem kosztów zastępstw a prawnego i kosztów komorniczych należnych w postępowaniu egzekucyjnym, w któ- rym jest obliczana opłata.
W sprawach o egzekucję świadczeń powtarzających się należność główna odpowiada sumie świadczeń zaległych oraz świadczeń za jeden rok, a jeżeli świa dczenia należą się za okres krótszy niż rok – sumie świadczeń za cały czas ich trwania.
W sprawach o wykonanie zabezpieczenia roszczenia pieniężnego lub europejskiego nakazu zabezpieczenia na
rachunku bankowym wartość świadczenia ustala się na dzień złożenia wniosku o wykonanie zabezpieczenia albo rozszerze- nia tego wniosku w zakresie wartości świadczenia.
Wartość świadczenia zaokrągla się w górę do pełnego złotego.
Jeżeli na podstawie odrębnych przepisów komornik jest płatnikiem podatku od towar ów i usług , do podstawy obliczenia opłaty nie wlicza się kwoty tego podatku.
Art. 24. W razie połączenia postępowań egzekucyjnych co do nieruchomości lub części nieruchomości albo przy - łączenia się wierzyciela do postępowania egzekucyjnego co do nieruchomo ści komornik pobiera jedną opłatę egzekucyjną obliczoną od łącznej wartości wyegzekwowanych świadczeń. Opłata nie może być wyższa niż 50 000 złotych.
Art. 25. 1. Opłaty stosunkowe w sprawie nie mogą być niższe niż 150 złotych i wyższe niż 50 000 złotych. P rzy usta- leniu sumy opłat w sprawie nie uwzględnia się opłat pobranych na podstawie art. 24.
Przepisu ust. 1 w zakresie minimalnej wysokości opłaty nie stosuje się do opłaty, o której mowa w art. 21 ust. 1, przed ustaleniem ostatecznej wysokości opłaty w postanowieniu o umorzeniu po stępowania albo postanowieniu o zakoń- czeniu postępowania w inny sposób.
Art. 26. Komornik zwraca opłatę albo jej część w terminie 4 dni od dnia ustalenia, że zachodzi podstawa do zwrotu opłaty albo jej części.
Oddział 2
Opłaty egzekucyjne w sprawach o egzekucję świadczeń pieniężnych
Art. 27. 1. W sprawie o egzekucję świadczeń pieniężnych komornik ściąga od dłużnika opłatę stosunkową w wyso - kości 10 % wartości wyegzekwowanego świadczenia.
Jeżeli dłużnik, w terminie miesiąca od dnia doręczenia mu zawiadomienia o wszczęciu egzekucji, wpłaci do rąk komornika lub na jego rachunek bankowy całość lub część egzekwowanego świadczenia, komornik ściąga od dłużnika opłatę stosunkową w wysokości 3 % wartości wyegzekwowanego w ten sposób świa dczenia.
Kwota wpłacona wierzycielowi przez dłużnika nie stanowi wyegzekwowanego świadczenia.

Dziennik Ustaw – 7 – Poz. 377

Art. 28. 1. Jeżeli dłużnik spełnił świadczenie w sposób i terminie, o których mowa w art. 27 ust. 2, opłata minimalna od tak zaspokojonego świadczenia wynosi 1 50 złotych.
2. Jeżeli do wyegzekwowania świadczenia doszło wyłącznie wskutek egzekucji z wierzytelności, rachunku banko - wego, wynagrodzenia za pracę lub świadczeń z zabezpieczenia społecznego albo na skutek spełnienia świadczenia przez dłużnika do rąk komo rnika lub na jego rachunek bankowy po upływie terminu, o którym mowa w art. 27 ust. 2, opłata minimalna wynosi 200 złotych.
3. Jeżeli do wyegzekwowania świadczenia doszło w inny sposób, niż wskazany w ust. 1 lub 2, opłata minimalna wynosi
300 złotych.
4. W przypadkach, o których mowa w art. 29 ust. 1, opłata minimalna wynosi 200 złotych.
Art. 29. 1. W razie umorzenia postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela albo na podstawie art. 824 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowani a cywilnego, wierzyciela obciąża opłata stosunkowa w wyso - kości 5 % wartości świadczenia pozostałego do wyegzekwowania. Jeżeli jednak wierzyciel wykaże, że przyczyna umorzenia postępowania egzekucyjnego wiąże się ze spełnieniem świadczenia przez dłużnika w terminie miesiąca od dnia doręczenia dłużnikowi zawiadomienia o wszczęciu egzekucji albo z zawarciem w tym terminie porozumienia między wie rzycielem a dłużnikiem dotyczącego sposobu lub terminu spełnienia świadczenia, opłata ta obciąża dłużnika. Jeżeli sp ełnienie świad- czenia lub zawarcie porozumienia z wierzycielem nastąpiło po upływie miesiąca od dnia doręczenia dłużnikowi zawiado- mienia o wszczęciu egzekucji, obciąża go opłata w wysokości 10 % wartości świadczenia pozostałego do wy egzekwowania.
2. Jeżeli wniosek wierzyciela, o którym mowa w ust. 1, został zgłoszony przed doręczeniem dłużnikowi zawiadomie- nia o wszczęciu egzekucji, opłata wynosi 100 złotych.
3. W sprawach o egzekucję świadczeń powtarzających się w przypadku umorzeni a postępowania egzekucyjne go na
wniosek wierzyciela albo na podstawie art. 824 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywil- nego dłużnika obciąża opłata stosunkowa w wysokości 5 % wartości świadczenia pozostałego do wyegzekwowania. Przepis ust. 2 stosuje s ię odpowiednio.
4. W razie umorzenia postępowania egzekucyjnego z innych przyczyn niż wskazane w ust. 1 komornik pobiera od wie- rzyciela opłatę w wysokości 150 złotych, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 30. Opłata podlega zmniejszeniu o sumę opł at egzekucyjnych ściągniętych i obciążających dłużnika.
5. Opłaty, o której mowa w ust. 4, nie pobiera się:

od osób fizycznych dochodzących roszczeń pracowniczych lub odszkodowawczych;
od jednostek samorządu terytorialnego;
od podmiotów, których p rzedmiotem działalności:
a) nie jest działalność finansowa i ubezpieczeniowa w rozumieniu przepisów wydanych na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej (Dz. U. z 2023 r. poz. 773) albo
b) jest działalność finansowa i ubezpieczeniowa w rozumieniu przepisów wydanych na podstawie art. 40 ust. 2 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej, o ile są wierzycielami pierwotnymi, a wierzytelność nie była przedmiotem obrotu
– pod warunkiem że postępowanie egzekuc yjne zostało wszczęte przed upływem dwóch lat od powstania tytułu egzekucyjnego obejmującego daną wierzytelność.

Przepisu ust. 1 zdanie pierwsze nie stosuje się do wierzyciela będącego jednostką samorządu terytorialnego.
W celu pobrania opłat, o których mowa w ust. 1–4, komornik wydaje postanowienie.
Art. 30. W razie oczywiście niecelowego wszczęcia postępowania egzekucyjnego lub wskazania we wniosku o wszczę - cie egzekucji osoby niebędącej dłużnikiem komornik wydaje postanowienie o pobraniu od wierzyciela opłaty stosunkowej w wysokości 10 % egzekwowanego świadczenia. W takim przypadku komornik nie ściąga ani nie pobiera opłaty od dłuż- nika, a opłatę ściągniętą lub pobraną zwraca dłużnikowi. Przepisów art. 29 ust. 1–3 nie stosuje się.
Art. 31. 1. Opłata stała od wniosku o wykonanie zabezpieczenia roszczenia pieniężnego lub europejskiego nakazu za- bezpieczenia na rachunku bankowym wynosi 300 złotych.

Dziennik Ustaw – 8 – Poz. 377

2.6) W razie wykonania zabezpieczenia roszczenia pieniężnego lub europejskiego nakazu zabezpieczenia n a rachunku bankowym, komornik pobiera od wnioskodawcy opłatę stosunkową w wysokości 10 % wartości mienia objętego zabezpie- czeniem. Opłata ta podlega zmniejszeniu o wysokość opłaty pobranej na podstawie ust. 1. Jeżeli ustalenie wartości mienia objętego zabez pieczeniem wymaga opinii biegłego, komornik wzywa uprawnionego do uiszczenia zaliczki na związane z tym wydatki. W razie nieuiszczenia zaliczki, termin umorzenia postępowania, o którym mowa w art. 824 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks p ostępowania cywilnego, wynosi miesiąc.
2a.7) W razie umorzenia postępowania o wykonanie zabezpieczenia roszczenia pieniężnego lub europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym na wniosek uprawnionego albo na podstawie art. 824 § 1 pkt 4 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego, uprawnionego obciąża opłata stosunkowa w wysokości 5 % war - tości świadczenia, które miało podlegać zabezpieczeniu. Jeżeli jednak uprawniony wykaże, że przyczyna umorzenia postę - powania wiąże się ze spełnieniem świadczenia przez obowiązanego, uprawnionego obciąża opłata w wysokości 2 % świad - czenia, które miało podlegać zabezpieczeniu.
3. Jeżeli zabezpieczenie roszczenia pieniężnego polega na zobowiązaniu do zapłaty na rzecz uprawnionego, stosuje się odpowiednio przepisy art. 27–30. Art. 32. Jeżeli przed wszczęciem postępowania egzekucyjnego w sprawie o świadczenie pieniężne komornik wykonał zabezpieczenie roszczenia pieniężnego lub europejski nakaz zabezpieczenia na rachunku bankowym o to samo świadcz enie, na poczet opłaty stosunkowej, o której mowa w art. 27 lub art. 29, zalicza się pobrane od wierzyciela opłaty za wykonanie zabezpieczenia. Jeżeli wysokość opłat pobranych za wykonanie zabezpieczenia roszczenia jest wyższa niż opłata egzeku- cyjna, różni ca nie podlega zwrotowi.
Oddział 3
Opłaty egzekucyjne w sprawach o egzekucję świadczeń niepieniężnych
Art. 33. Opłata stała od wniosku o wszczęcie egzekucji wydania rzeczy ruchomej wynosi 400 złotych.
Art. 34. 1. Opłata stała od wniosku o wszczęcie egzekuc ji wprowadzenia w posiadanie nieruchomości służącej do zaspokojenia potrzeb mieszkaniowych dłużnika albo opróżnienia lokalu lub pomieszczenia służącego do zaspokojenia takich potrzeb wynosi 1500 złotych.
2. Opłata stała od wniosku o wszczęcie egzekucji wpr owadzenia w posiadanie innej nieruchomości albo opróżnienia innego lokalu lub pomieszczenia wynosi 2000 złotych.
3. Jeżeli nieruchomość, lokal lub pomieszczenie są wykorzystywane przez dłużnika wyłącznie do prowadzenia dzia- łalności gospodarczej, opłatę, o której mowa w ust. 2, powiększa się o opłatę w wysokości 1000 złotych od drugiej i każdej kolejnej izby wchodzącej w skład nieruchomości, lokalu lub pomieszczenia, którego ma dotyczyć egzekucja. Łączna opłata nie może być wyższa niż 30 000 złotych.
Art. 35. Opłata stała od wniosku o:

wprowadzenie syndyka masy upadłości albo zarządcy w posiadanie majątku,
wprowadzenie zarządcy w zarząd nieruchomości,
zabezpieczenie środka dowodowego w postępowaniu w sprawach własności intelektualnej,
wydanie środ ka dowodowego w postępowaniu w sprawach własności intelektualnej
– wynosi 400 złotych.
Art. 36. 1. Opłata stała za udział w usunięciu oporu dłużnika oraz wykonanie polecenia sądu w sprawie osadzenia dłużnika w areszcie wynosi 1000 złotych.

W razie otrzymania od sądu polecenia osadzenia dłużnika w areszcie komornik wzywa wierzyciela do uiszczenia opłaty stałej w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem odmowy wykonania polecenia. Odpis postano- wienia o odmowie wykonania polecenia komorn ik doręcza właściwemu sądowi.
Art. 37. Opłata stała od wniosku o wszczęcie egzekucji innego świadczenia niepieniężnego niż wymienione w przepi- sach niniejszego oddziału wynosi 400 złotych.
Art. 38. Opłata stała od wniosku o wykonanie innego zabezpieczenia n iż wymienione w art. 31 wynosi 300 złotych.

W brzmieniu ustalonym przez art. 26 pkt 4 lit. a ustawy, o której mowa w odnośn iku 1.
Dodany przez art. 26 pkt 4 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 1.

Dziennik Ustaw – 9 – Poz. 377

Art. 39. Jeżeli dłużnik spełni świadczenie stwierdzone w tytule wykonawczym najpóźniej na 3 dni przed planowanym wykonaniem tytułu wykonawczego, komornik zwraca wierzycielowi 50 % uiszczonej opłaty. Jeżeli spełnie nie świadczenia przez dłużnika nastąpiło przed doręczeniem dłużnikowi zawiadomienia o wszczęciu egzekucji albo wezwania do dobrowol- nego wykonania obowiązku, komornik zwraca wierzycielowi część uiszczonej opłaty przekraczającą kwotę 200 złotych.
Oddział 4
Pozostałe opłaty
Art. 40. Opłata stała od wniosku o:

wykonanie postanowienia o zabezpieczeniu spadku,
sporządzenie spisu inwentarza
– wynosi 400 złotych.
Art. 41. 1. Opłata stała od zlecenia sądu albo wniosku powoda o bezpośrednie i osobiste doręczeni e pism w sposób przewidziany w art. 3 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1691 i 1860 ) wynosi 60 złotych. Opłatę pobiera się za doręczenie na jeden adres oznaczonego pisma w sprawie, niezależnie od liczby adresatów tego pisma tam zamieszkałych i liczby podjętych prób doręczenia.

Opłata stała od wniosku o podjęcie czynności zmierzających do ustalenia aktualnego adresu zamieszkania adresata, o których mowa w art. 3 ust. 4 pkt 1a ustawy z dnia 22 marca 2 018 r. o komornikach sądowych, wynosi 40 złotych.
Opłatę, o której mowa w ust. 2, komornik pobiera także w przypadku ustalenia aktualnego adresu zamieszkania w sposób przewidziany w art. 3a ust. 1b ustawy z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych. Przepisu art. 22 ust. 1 nie stosuje się.
Art. 42. Opłata stała za sporządzenie protokołu stanu faktycznego wynosi 400 złotych.
Art. 43. 1. Opłata stała od wniosku o przeprowadzenie licytacji na zlecenie zastawnika przedmiotu zastawu rejestro- wego wynosi 100 0 złotych.
Wysokość opłaty za przeprowadzenie dobrowolnej licytacji publicznej ustala komornik z wnioskodawcą.
Art. 44. Opłata stała za poszukiwanie majątku dłużnika na zlecenie wierzyciela, o którym mowa w art. 8012 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego, wynosi 100 złotych.
Rozdział 4
Zwolnienie od kosztów komorniczych i obniżenie opłaty
Art. 45. 1. Zwolnienie od kosztów sądowych przysługujące stronie z mocy ustawy albo przyznane stronie w postępo- waniu rozpoznawczym rozciąga się na koszty komornicze.
Skarb Państwa nie uiszcza opłat egzekucyjnych.
Jeżeli strona będąca osobą fizyczną nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, i nie jest w stanie bez uszczerbku dla utrzymania k oniecznego dla siebie i rodziny ponieść wydatków lub tych opłat komorniczych, od których uiszczenia zależy podjęcie czynności przez komornika, może wystąpić z wnioskiem do sądu rejonowego, przy którym działa komornik, o zwolnienie w całości lub części od t ych kosztów.
Przepis ust. 3 stosuje się odpowiednio do strony będącej osobą prawną lub jednostką organizacyjną niebędąca osobą prawną, której ustawa przyznaje zdolność prawną, która wykaże, że nie ma dostatecznych środków na uiszczenie kosztów komornicz ych.
Do wniosku o zwolnienie od kosztów komorniczych oraz jego rozpoznania stosuje się odpowiednio przepisy tytułu IV
ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych.
Strona powołująca się na zwolnienie od kosztów przez sąd pr zedkłada komornikowi odpis postanowienia o zwol- nieniu od kosztów. W razie braku tego odpisu komornik wzywa stronę do jego przedłożenia w terminie 7 dni od dnia dorę- czenia wezwania pod rygorem uznania, że stronie nie przysługuje zwolnienie od kosztów.
Art. 46. 1. Sąd rejonowy, przy którym działa komornik, wypłaca tymczasowo komornikowi, na jego wniosek, sumy odpowiadające wysokości należnych od strony zwolnionej od kosztów komorniczych wydatków, opłat komorniczych, od których zależy podjęcie czynności przez komornika, oraz opłaty, o której mowa w art. 31 ust. 2.

Dziennik Ustaw – 10 – Poz. 377

Sumy, o których mowa w ust. 1, komornik rozlicza w postępowaniu egzekucyjnym przed zakończeniem tego postę - powania przez wydanie postanowienia o pobraniu od dłużnika wypłaconych tymczasowo kosztów komorniczych. Nie dotyczy to spraw, w których egzekucja okazała się bezskuteczna albo postępowanie egzekucyjne zostało umorzone z innych przyczyn.
Sumy, o których mowa w ust. 1, komornik zwraca sądowi po ich wyegzekwowaniu z pierwszeństwem przed wszyst- kimi innymi należnościami.
W postępowaniach innych niż wymienione w ust. 2, a także w odniesieniu do czynności, o których mowa w art. 3 ust. 4 pkt 3 ustawy z dnia 22 marca 2018 r. o komornikach sądowych, komornik przed zakończeniem sprawy ustala, w drodz e postanowienia, wysokość wypłaconych przez sąd sum. Sumy ustalone w postępowaniu o wykonanie zabezpieczenia rosz- czenia pieniężnego lub europejskiego nakazu zabezpieczenia na rachunku bankowym podlegają rozliczeniu z urzędu w razie wszczęcia przez uprawnio nego egzekucji z mienia objętego zabezpieczeniem.
Wysokość kosztów komorniczych powstałych w związku z dokonywaniem czynności, o których mowa w art. 41, pokrytych tymczasowo w sposób przewidziany w ust. 1 za stronę zwolnioną od kosztów komorniczych, kom ornik ustala przy zakończeniu sprawy. Po uprawomocnieniu się postanowienia komornik niezwłocznie przesyła jego odpis sądowi, który zobowiązał stronę zwolnioną od kosztów do dokonania czynności. Koszty te wlicza się z mocy prawa do kosztów sądowych postępow ania, w związku z prowadzeniem którego powstały.
Art. 47. Zwolnienie strony od kosztów komorniczych nie zwalnia jej z obowiązku poniesienia opłaty egzekucyjnej za egzekucję świadczeń pieniężnych oraz zwrotu kosztów postępowania egzekucyjnego drugiej stroni e, jeżeli zachodzą pod- stawy do obciążenia strony opłatą egzekucyjną lub kosztami postępowania egzekucyjnego.
Art. 48. 1. Dłużnik może złożyć wniosek o obniżenie opłaty egzekucyjnej za egzekucję świadczeń pieniężnych, jeżeli
przemawiają za tym szczególne ok oliczności odnoszące się do nakładu pracy komornika lub sytuacji majątkowej dłużnika oraz wysokości jego dochodów. W przypadku, o którym mowa w art. 29 albo art. 30, wniosek o obniżenie opłaty egzeku- cyjnej może złożyć wierzyciel.
Wniosek, o którym mowa w ust. 1, wnosi się w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia o pobraniu lub ustaleniu opłaty.
Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy art. 767 i art. 7672–7674 ustawy z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowan ia cywilnego.
Wniosek, o którym mowa w ust. 1, zażalenie na postanowienie sądu oraz skarga na orzeczenie referendarza sądo- wego w przedmiocie obniżenia opłaty egzekucyjnej nie podlegają opłacie sądowej.
Opłata obniżona nie może być niższa niż jedna tr zecia opłaty należnej na podstawie ustawy, nie niższa jednak niż 200 złotych.
Rozdział 5
Przepisy zmieniające i przejściowe oraz przepis końcowy
Art. 49–51. (pominięte)
Art. 52. 1. Do postępowań wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe.
2.8) Do postępowań, o których mowa w ust. 1, przepisy art. 29 i art. 30 stosuje się od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
Jeżeli przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy powstały okolicznoś ci uprawniające do złożenia wniosku, o którym mowa w art. 49 ust. 2b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1309 i 1669 ), do tego wniosku i jego rozpoznania stosuje się przepisy dotychczasowe.
Przepi s art. 1035 ustawy zmienianej w art. 499), w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do egzekucji
z nieruchomości wszczętej po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, niezależnie od daty wszczęcia postępowania egzeku- cyjnego.

Utracił moc z dniem 8 grudnia 2020 r., w zakresie , w jakim dotyczy umorzenia postępowania egzekucyjnego na wniosek wierzyciela
złożony przed dniem wejścia w życie tej ustawy, na podstawie wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 1 grudnia 2020 r. sygn. akt P 6/19 (Dz. U. poz. 2184).
Artykuł 49 zawiera zmiany do ustaw y z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego .

Dziennik Ustaw – 11 – Poz. 377

Przepisy art. 25 ust. 1 i art. 72 ustawy zmienianej w art. 5010), w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się do pism wnoszonych po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy.
Art. 53. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 40a ust. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. o komornikach sądowych i egzekucji zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wykonawczych wydanych na pod- stawie art. 17 ust. 5 niniejszej ustawy, jednak nie dłużej niż do dnia 31 marca 2019 r. Art. 54. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2019 r.

Artykuł 50 zawiera zmiany do ustaw y z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych .