Dz.U. 2024 poz. 400

DZIENNIK USTAW
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Warszawa, dnia 18 marca 2024 r. Poz. 400

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA KLIMATU I ŚRODOWISKA1) z dnia 8 marca 2024 r. w sprawie weryfikacji dotrzymywania wielkości dopuszczalnej emisji z uwzględnieniem niepewności pomiarowej2) Na podstawie art. 204a ust. 4 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2024 r. poz. 54) zarządza się, co następuje:
§ 1. Rozporządzenie określa:

1. sposób dokonywania oceny dotrzymywania wielkości dopuszczalnej emisji z instalacji określonych w pozwoleniu zin- tegrowanym dokonywanej na podstawie wyników ciągłych pomiarów, o których mowa w art. 204a ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. – Prawo ochrony środowiska, zwanej dalej „ustawą”;

2. maksymalne wartości niepewności pomiarowej dla pojedynczego wyniku pomiaru;

3. sposób uwzględniania niepewności pomiarowych podczas dokonywania oceny dotrzymywania wielkości dopuszczal- nej emisji;

4. sposób rozliczania przekroczeń wielkości dopuszczalnej emisji.
   § 2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:

5. średniej długookresowej – rozumie się przez to średnią dobową lub dłuższą, dostosowaną do okresu uśredniania, w któ- rym jest wyrażona wielkość dopuszczalnej emisji;

6. średniej krótkookresowej – rozumie się przez to średnią jednogodzinową lub krótszą, dostosowaną do okresu uśred- niania, w którym jest wyrażona wielkość dopuszczalnej emisji;

7. ważnej średniej krótkookresowej – rozumie się przez to średnią krótkookresową uzyskaną w wyniku:
   a) ciągłych pomiarów w okresie bez konserwacji lub awarii systemu do pomiarów cią głych oraz z wyłączeniem okre- sów testów funkcjonalności QAL2, AST i QAL3 normy PN -EN 14181,
   b) pomiarów przeprowadzonych z niepewnością pomiarową nie większą niż maksymalne wartości niepewności po- miarowej dla pojedynczego wyniku pomiaru określone w załączn iku do rozporządzenia;

8. zatwierdzonej średniej krótkookresowej – rozumie się przez to ważną średnią krótkookresową pomniejszoną o niepew- ność pomiarową.
   § 3. Maksymalne wartości niepewności pomiarowej dla pojedynczego wyniku pomiaru określa załącznik do r ozporzą- dzenia.

9. Minister Klimatu i Środowiska kieruje działem administracji rządowej – klimat, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 2 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 19 grudnia 2023 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Klimatu i Środowiska (Dz. U. poz . 2726).

10. Niniejsze rozporządzenie zostało notyfikowane Komisji Europejskiej w dniu 8 listopada 2023 r., pod numerem 2023/0626/PL, zgod- nie z § 4 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu no tyfika- cji norm i aktów prawnych (Dz. U. poz. 2039 oraz z 2004 r. poz. 597), które wdraża dyrektywę (UE) 2015/1535 Parlamentu Europej- skiego i Rady z dnia 9 września 2015 r. ustanawiającą procedurę udzielania informacji w dziedzinie przepisów technicznych or az zasad dotyczących usług społeczeństwa informacyjnego (ujednolicenie) (Dz. Urz. UE L 241 z 17.09.2015, str. 1).

Dziennik Ustaw – 2 – Poz. 400

§ 4. 1. Ocena dotrzymywania wielkości dopuszczalnej emisji jest dokonywana na podstawie wyników ciągłych pomia- rów wielkości emisji w oparciu o zatwierdzone średnie krótkookresowe lub średnie długookresowe.
2. Średnie długookresowe oblicza si ę na podstawie zatwierdzonych średnich krótkookresowych.
3. Zatwierdzoną średnią krótkookresową oblicza się, odejmując od ważnej średniej krótkookresowej niepewność pomiarową:

1. obliczoną z wykorzystaniem wartości odchylenia standardowego, wyznaczoną w procedurze spełniającej co najmniej wymagania QAL2 normy PN -EN 14181 albo
2. stanowiącą określony w załączniku do rozporządzenia procent ważnej średniej krótkookresowej
   – w zależności od tego, która z tych wartości jest mniejsza.

4. Dla instalacji, dla który ch zastosowano odstępstwo, o którym mowa w art. 204 ust. 2 ustawy, wartość odejmowana zgodnie z ust. 3 od ważnej średniej krótkookresowej nie przekracza maksymalnej wartości niepewności pomiarowej dla pojedynczego wyniku pomiaru określonej w załączniku do rozporządzenia, obliczonej w stosunku do wielkości dopuszczal- nej emisji, która miałaby zastosowanie do instalacji w przypadku nieudzielenia odstępstwa.
   § 5. 1. Niepewność pomiarowa wyznaczana w procedurze spełniającej co najmniej wymagania QAL2 normy PN -EN 14181
   odzwierciedla faktyczną niepewność rozszerzoną wyników ciągłych pomiarów uzyskiwanych za pośrednictwem danego sys- temu do pomiarów ciągłych zainstalowanego na konkretnym obiekcie w odniesieniu do mierzonej substancji.
5. W przypadku systemów spełniaj ących wymagania, o których mowa w ust. 1 oraz w § 4 ust. 3 i 4, a także w przy- padku gdy ocena dotrzymywania wielkości dopuszczalnej emisji jest dokonywana w sposób, o którym mowa w § 4 ust. 1 i 2, niepewność pomiarową uwzględnia się przy ocenie dotrzymywania wielkości dopuszczalnej emisji z instalacji określo- nych w pozwoleniu zintegrowanym.
   § 6. 1. Ocena dotrzymywania wielkości dopuszczalnej emisji jest dokonywana w oparciu o zatwierdzone stężenie lub strumień masy gazów odlotowych obliczony na p odstawie zatwierdzonego stężenia i sumy przepływów gazów odlotowych w danym czasie, zgodnie z jednostkami i okresami uśredniania, w których wyrażono wielkość dopuszczalnej emisji.
6. Przy dokonywaniu oceny dotrzymywania wielkości dopuszczalnej emisji danej substancji nie uwzględnia się okre- sów pracy z niesprawnymi urządzeniami ochronnymi ograniczającymi emisję tej substancji do powietrza, zwanych dalej „zakłóceniami”, które łącznie nie mogą przekroczyć:

1. 60 godzin w roku kalendarzowym, licząc od początku roku – w przypadku instalacji spalania odpadów oraz instalacji współspalania odpadów;
2. 120 godzin w ciągu każdego okresu dwunastomiesięcznego – w przypadku instalacji innych niż wskazane w pkt 1.

3. W przypadku źródeł spalania paliw objętych przepisami wydanymi na podstawie art. 146 ust. 3 ustawy okresy pracy, o których mowa w ust. 2 pkt 2, mogą wynosić do 300 godzin, jeżeli jest to uzasadnione nadrzędną koniecznością utrzymania dostaw energii lub koniecznością zastąpienia źródła, w którym nas tąpiło zakłócenie, przez inne źródło, którego użytkowanie spowodowałoby ogólny wzrost wielkości emisji substancji.
4. Prowadzący instalację przekazuje informację o zakłóceniach wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska nie później niż w ciągu:

1. 24 godzin od momentu wystąpienia tych zakłóceń – w przypadku instalacji spalania odpadów oraz instalacji współ- spalania odpadów;
2. 48 godzin od momentu wystąpienia tych zakłóceń – w przypadku instalacji innych niż wskazane w pkt 1. § 7. 1. Przekroczenia wielkoś ci dopuszczalnej emisji są rozliczane dla każdego okresu uśredniania określonego w po- zwoleniu zintegrowanym.

2. Wielkość przekroczenia jest obliczana w jednostkach masy danej substancji wprowadzonej do powietrza w jedno- stce czasu odpowiadającej okresowi uś redniania, z uwzględnieniem:

1. sumarycznego przepływu gazów odlotowych wprowadzanych do powietrza w uśrednianym okresie oraz
2. ważnego średniego stężenia gazów odlotowych w uśrednianym okresie.

3. W przypadku stwierdzenia przekroczenia wielkości dopuszcz alnej emisji w wyniku oceny dotrzymywania wielkości dopuszczalnej emisji wielkość przekroczenia jest obliczana jako różnica między tą wielkością a wynikiem pomiaru stano- wiącym ważną średnią krótkookresową lub średnią długookresową niepomniejszoną o niepewn ość pomiarową.
   § 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
   Minister Klimatu i Środowiska : P. Henning -Kloska

Dziennik Ustaw – 3 – Poz. 400

Załącznik do rozporządzenia Ministra Klimatu i Środowiska z dnia 8 marca 2024 r. (Dz. U. poz. 400)

MAKSYMALNE WARTOŚCI NIEPEWNOŚCI P OMIAROWEJ DLA POJEDYNCZEGO WYNIKU POMIARU
Lp. Nazwa substancji Maksymalna wartość niepewności pomiarowej1), 2) 1 Pył 1,5 mg/Nm3 3) – w przypadkach gdy wielkość dopuszczalnej emisji jest mniejsza niż 5 mg/Nm3, 30 % – w pozostałych przypadkach
2 SO 2 20 % 3 NO x (w przeliczeniu na NO 2)4) 20 % 4 NH 3 40 % 5 Hg 40 % 6 HCl 0,8 mg/Nm3 3) – w przypadkach gdy wielkość dopuszczalnej emisji jest mniejsza niż 2 mg/Nm3, 40 % – w pozostałych przypadkach
7 HF 0,8 mg/Nm3 3) – w przypadkach gdy wielkość dopuszczalnej emisji jest mniejsza niż 2 mg/Nm3, 40 % – w pozostałych przypadkach
8 TOC 30 % 9 CO 2 mg/Nm3 3) – w przypadkach gdy wielkość dopuszczalnej emisji jest mniejsza niż 20 mg/Nm3, 10 % – w pozostałych przypadkach
10 Substancje niewymienione w lp. 1–9 ustalana w uzgodnieniu z organem właściwym do
wydania pozwolenia zintegrowanego, przy czym
nie może przekraczać 40 % wielkości dopuszczalnej emisji
Objaśnienia:

1. Niepewność pomiarową stanowi niepewność rozszerzona na poziomie ufności około 95 % i przy współczynniku rozszerzenia k = 1,96.
2. Wartości procentowe odnoszą się do wielkości dopuszczalnej emisji, w tym do wielkości określonych na podstawie poziomów wskaźnikowych podanych w konkluzjach BAT, wyrażonych jako średnie dobowe, a jeżeli średnie dobowe nie mają zastosowania lub nie zostały określone dla danej instalacji – jako średnie roczne lub średnie dla innych okresów uśredniania mające zastosowanie do instalacji.
3. Warunki znormalizowane zgodnie z definicją warunków odniesienia określoną we właściw ych decyzjach wykonawczych Komisji Europejskiej ustanawiających konkluzje BAT.
4. NO x (w przeliczeniu na NO 2) – tlenek azotu i dwutlenek azotu w przeliczeniu na dwutlenek azotu.