Dz.U. 2024 poz. 537

DZIENNIK USTAW RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJWarszawa, dnia 10 kwietnia 2024 r. Poz. 537 537 OBWIESZCZENIE PREZESA RADY MINISTRÓW z dnia 13 marca 2024 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu rozporządzenia Rady Ministrów
w sprawie sporządzania audytów krajobrazowych 1. Na podstawie art. 16 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1461) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst rozpo- rządzenia Rady Ministrów z dnia 11 stycznia 2019 r. w sprawie sporządzania audytów krajobrazowych (Dz. U. poz. 394), z uwzględnieniem zmian wprowadzonych rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 19 października 2022 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie sporządzania audytów krajobrazowych (Dz. U. poz. 2308). 2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia tekst jednolity rozporządzenia nie obejmuje § 2 i § 3 rozporzą - dzenia Rady Ministrów z dnia 19 października 2022 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie sporządzania audytów kraj- obrazowych (Dz. U. poz. 2308), które stanowią: „§ 2. Do projektów audytów krajobrazowych, w odniesieniu do których przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia wystąpiono o opinie, o których mowa w art. 38b ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o plano- waniu i zagospodarowaniu przestrzennym, stosuje się przepisy dotychczasowe. § 3. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.”. Prezes Rady Ministrów: D. Tusk

Dziennik Ustaw – 2 – Poz. 537 Załącznik do obwieszczenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 13 marca 2024 r. (Dz. U. poz. 537) ROZPORZĄDZENIE RADY MINISTRÓW z dnia 11 stycznia 2019 r. w sprawie sporządzania audytów krajobrazowych Na podstawie art. 38a ust. 6 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2023 r. poz. 977, z późn. zm.1)) zarządza się, co następuje: § 1. Rozporządzenie określa: 1) stosowaną przy sporządzaniu audytów krajobrazowych klasyfikację krajobrazów opracowaną w oparciu w szczegól - ności o takie kryteria jak charakter dominujących w krajobrazie czynników, rzeźba terenu i pokrycie terenu; 2) sposób oceny zidentyfikowanych krajobrazów oraz wskazywania krajobrazów priorytetowych; 3) sposób uwzględnienia w audycie krajobrazowym obiektów, w tym krajobrazów, wpisanych na listę Światowego Dzie- dzictwa UNESCO, obszarów Sieci Rezerwatów Biosfery UNESCO (MaB), parków narodowych, rezerwatów i innych form ochrony przyrody wskazanych w art. 6 ust. 1 pkt 1–9 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2023 r. poz. 1336, 1688 i 1890), obiektów wskazanych w art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami (Dz. U. z 2022 r. poz. 840 oraz z 2023 r. poz. 951, 1688 i 1904); 4) szczegółowy zakres i metodologię audytu krajobrazowego. § 2. 1. Audyt krajobrazowy obejmuje następujące po sobie etapy: 1) identyfikację krajobrazów, której dokonuje się zgodnie z wytycznymi określonymi w załączniku nr 1 do rozporządze - nia, oraz klasyfikację krajobrazów określoną w załączniku nr 2 do rozporządzenia; 2) charakterystykę zidentyfikowanych krajobrazów, której dokonuje się zgodnie z metodyką określoną w załączniku nr 3 do rozporządzenia; 3) ocenę zidentyfikowanych krajobrazów, której dokonuje się zgodnie ze sposobem określonym w załączniku nr 4 do rozporządzenia; 4) wskazanie krajobrazów priorytetowych, którego dokonuje się zgodnie ze sposobem określonym w załączniku nr 5 do rozporządzenia; 5) wskazanie zagrożeń dla możliwości zachowania wartości krajobrazów priorytetowych oraz wartości krajobrazów w obrębie obszarów lub obiektów, o których mowa w art. 38a ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowa- niu i zagospodarowaniu przestrzennym, zwanej dalej „ustawą”, które określa załącznik nr 6 do rozporządzenia; 6) sformułowanie rekomendacji i wniosków dotyczących kształtowania i ochrony krajobrazów priorytetowych oraz kraj- obrazów w obrębie obszarów lub obiektów, o których mowa w art. 38a ust. 3 pkt 2 ustawy, które opracowuje się zgod- nie z wytycznymi określonymi w załączniku nr 7 do rozporządzenia; 7) określenie lokalnych form architektonicznych zabudowy dla krajobrazów priorytetowych, którego dokonuje się zgod- nie z wytycznymi określonymi w załączniku nr 8 do rozporządzenia. 2. Sporządzenie drugiego i następnego audytu krajobrazowego rozpoczyna się od charakterystyki zidentyfikowanych krajobrazów w poprzedzającym audycie, która jest podstawą do weryfikacji przebiegu granic tych krajobrazów i zmiany ich klasyfikacji typologicznej. 1) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2023 r. poz. 1506, 1597, 1688, 1890, 2029 i 2739.

Dziennik Ustaw – 3 – Poz. 537 § 3. Uwzględnienie obiektów, w tym krajobrazów, wpisanych na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, obszarów Sieci Rezerwatów Biosfery UNESCO (MaB), parków narodowych, rezerwatów i innych form ochrony przyrody wskaza- nych w art. 6 ust. 1 pkt 1–9 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, obiektów wskazanych w art. 6 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, następuje: 1) w charakterystyce zidentyfikowanych krajobrazów, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 2; 2) w ocenie zidentyfikowanych krajobrazów, o której mowa w § 2 ust. 1 pkt 3; 3) przez zawarcie w wykazie, o którym mowa w § 4 ust. 1 pkt 1 lit. f. § 4. 1. Audyt krajobrazowy składa się z: 1) części opisowej i tabelarycznej zawierającej: a) informacje ogólne o położeniu obszaru województwa, dla którego audyt krajobrazowy jest sporządzany, b) zestawienie zidentyfikowanych krajobrazów oraz ich klasyfikację, c) charakterystykę zidentyfikowanych krajobrazów, d) ocenę zidentyfikowanych krajobrazów, e) wykaz krajobrazów priorytetowych, f) wykaz obszarów lub obiektów, o których mowa w art. 38a ust. 3 pkt 2 ustawy, g) zestawienie zagrożeń dla możliwości zachowania wartości krajobrazów priorytetowych oraz wartości krajobra- zów w obrębie obszarów i obiektów, o których mowa w art. 38a ust. 3 pkt 2 ustawy, h) wykaz rekomendacji i wniosków dotyczących kształtowania i ochrony krajobrazów priorytetowych oraz kraj- obrazów w obrębie obszarów lub obiektów, o których mowa w art. 38a ust. 3 pkt 2 ustawy, i) katalog lokalnych form architektonicznych zabudowy dla krajobrazów priorytetowych; 2) części graficznej zawierającej mapy sporządzone we właściwym układzie współrzędnych państwowego systemu od- niesień przestrzennych, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 3 ust. 5 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz. U. z 2023 r. poz. 1752, 1615, 1688 i 1762): a) mapę zidentyfikowanych krajobrazów, b) mapę obszarów lub obiektów, o których mowa w art. 38a ust. 3 pkt 2 ustawy, c) mapę przedstawiającą lokalizację krajobrazów priorytetowych, d) mapy, o których mowa w pkt 2 ppkt 3–5 załącznika nr 7 do rozporządzenia, e) mapy, o których mowa w pkt 1 załącznika nr 8 do rozporządzenia; 3) (uchylony).2) 2. Mapy, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a–d, sporządza się w skali 1:50 000, a mapy, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. e, sporządza się w skali 1:2000. 3.3) Dokumentacja audytu krajobrazowego zawiera w szczególności: 1) opis przyjętych metodyk oraz wykorzystanych źródeł danych; 2) opis przebiegu przeprowadzonych konsultacji społecznych oraz zestawienie nieuwzględnionych uwag zgłoszonych do projektu audytu krajobrazowego i stanowisko wobec tych uwag; 3) informacje o badaniach ankietowych, jeżeli takie badania przeprowadzono; 4) dane przestrzenne map, o których mowa w ust. 1 pkt 2, które powinny być zapisane w formatach SHP i GML; 5) zestawienia tabelaryczne dla danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b–g. 2) Przez § 1 pkt 1 lit. a rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 19 października 2022 r. zmieniającego rozporządzenie w sprawie sporzą- dzania audytów krajobrazowych (Dz. U. poz. 2308), które weszło w życie z dniem 29 listopada 2022 r. 3) Dodany przez § 1 pkt 1 lit. b rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 2.

Dziennik Ustaw – 4 – Poz. 537 4.3) Dokumentację audytu krajobrazowego udostępnia się w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej zarządu województwa wraz z wyłożeniem projektu audytu do publicznego wglądu, a w przypadku wprowadzenia zmian w tej dokumentacji – także po uchwaleniu audytu przez sejmik województwa. § 5. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia4). 4) Rozporządzenie zostało ogłoszone w dniu 28 lutego 2019 r.

Dziennik Ustaw – 5 – Poz. 537 Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 stycznia 2019 r. (Dz. U. z 2024 r. poz. 537) Załącznik nr 1 WYTYCZNE DOTYCZĄCE IDENTYFIKACJI KRAJOBRAZÓW1)Załączniki do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 11 stycznia 2019 r. (poz. ) Załącznik nr 1
Wytyczne dotyczące identyfikacji krajobrazów1) Wyznaczenie granic krajobrazów odbywa się w następujących etapach:

szczegółowa analiza pokrycia i użytkowania terenu w obrębie mezoregionu;
wstępny podział mezoregionu na krajobrazy, dokonany w sposób rozłączny i wyczerpujący, z uwzględnieniem:
a) jednolitości tła krajobrazowego2), b) typu rzeźby terenu, określonego zgodnie z załącznikiem nr 2, c) zachowania powiązań funkcjonalnych lub widokowych między elementami krajobrazu,
d) powtarzalności struktury przestrzennej i fizjonomii w różnych częściach krajobrazu, z wyjątkiem krajobrazów unikato wych3);
oznaczenie krajobrazów w formacie: AA -XXX.XX -YY, gdzie:
a) AA oznacza kod województwa, przypisany zgodnie z rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 15 grudnia 1998 r. w sprawie szczegółowych zasad prowadzenia, stosowania i udostępniania krajowego rejes tru urzędowego podziału terytorialnego kraju oraz związanych z tym obowiązków organów administracji rządowej
i jednostek samorządu terytorialnego (Dz. U. poz. 1031, z późn. zm.4)), b) XXX.XX określa mezoregion fizycznogeograficzny,
c) YY określa kolejny krajobraz w obrębie mezoregionu w danym województwie;
wskazanie podtypu wydzielonych krajobrazów na podstawie klasyfikacji typologicznej krajobrazów określonej w załączniku nr 2;
weryfikacja granic krajobrazów, jeżeli taką potrzebę wykaże przeprowadzona klasyfikacja typologiczna.

Identyfikacja krajobrazu – proces wydzielania krajobrazów przez wyznaczenie ich granic, sklasyfikowanie pod względem typologicznym oraz nadanie im oznaczeń identyfikacyjnych.
Tło krajobrazowe – rodzaj pokrycia lub użytkowania terenu, który dominuje powierzchniowo w obrębie krajobrazu i jednocześnie stanowi otoczenie większości pozostałych elementów przestrzennych krajobrazu.
Krajobra zy unikatowe – krajobrazy, w których występują wyróżniające się na tle innych cenne atrybuty przestrzenne (przyrodnicze lub kulturowe), lub krajobrazy rzadko spotykane (jeden do kilku krajobrazów o danym podtypie) na obszarze województwa.
Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. U. z 2000 r. poz. 161, z 2001 r. poz. 100 i 1840, z 2002 r.
poz. 1459, z 2003 r. poz. 2022, z 2004 r. poz. 2535, z 2005 r. poz. 1706, z 2006 r. poz. 246 i 1577, z 2007 r. poz. 1386,
z 2008 r. poz. 1358, z 2009 r. poz. 1559, z 2010 r. poz. 1727, z 2012 r. poz. 403 i 1389, z 2013 r. poz. 1585, z 2014 r. poz. 1829,
z 2015 r. poz. 2266, z 2016 r. poz. 1916, z 2017 r. poz. 2248, z 2018 r. poz. 717, z 2019 r. poz. 339, z 2020 r. poz. 629
i 2260, z 2021 r. poz. 2434, z 2022 r. poz. 2769 oraz z 2024 r. poz. 46.

Dziennik Ustaw – 6 – Poz. 537 2 Załącznik nr 2
Klasyfikacja krajobrazów

Klasyfikacja krajobrazów obejmuje:

wskazanie typów rzeźby terenu określonych w pkt 2;
klasyfikację typologiczną krajobrazów bazującą na zróżnicowaniu pokrycia terenu i użytkowania terenu, traktowanego jako tło krajobrazowe , oraz charakterze dominujących w krajobrazie czynników, określon ą w pkt 3.

Typy r zeźby terenu: A. Krajobrazy równinne – rozległe tereny płaskie lub prawie całkowicie p oziome
(nachylenie do 3°) . B. Krajobrazy faliste – rozległe tereny charakteryzujące się łagodnymi, niewielkimi deniwelacjami terenu o względnych wysokościach do kilku metrów.
C. Krajobrazy pagórkowate – obszary, na których występują wzniesienia o względnych wysokościach od kilku do kilkudziesięciu metrów, które wyodrębniają się w terenie wskutek izolacji przestrzennej i wyraźnego nachylenia stoku. Średnica wzniesień sięga do kilkuset metrów, stoki symetry czne lub asymetryczne, a wierzchołki mogą być mniej lub bardziej obłe. D. Krajobrazy wzgórzowe – obszary urozmaicone występowaniem form wypukłych terenu o wysokości względnej 100 –300 m, które wyodrębniają się w terenie wskutek izolacji przestrzennej i wyraźnego nachylenia stoku. Średnica wzgórz wynosi minimum kilkaset metrów, a wierzchołki mogą być płaskie, obłe lub ostre.
E. Krajobrazy górskie – obszary o wysokościach bezwzględnych od 500 –1500 m n.p.m. i dużych deniwelacjach terenu.
F. Krajobrazy wysokogórskie – obszary o wysokościach bezwzględnych powyżej 1 500 m n.p.m. i dużych deniwelacjach terenu.
G. Krajobrazy dolin – wydłużone, zwykle płaskodenne, ciągnące się na przestrzeni co najmniej kilku kilometrów obniże nia terenu.
H. Krajobrazy obniżeń i kotlin – zwykle owalne lub okrągł e, rozległe obniżenia terenu, o średnicy co najmniej kilku kilometrów w otoczeniu obszarów pagórkowatych, wzgórzowych lub górskich.

Załącznik nr 2 KLASYFIKACJA KRAJOBRAZÓW

Dziennik Ustaw – 7 – Poz. 537 3 3. Klasyfikacja typologiczna krajobrazów

GRUPA1) TYP2) PODTYP3) CHARAKTERYSTYKA4) 1 2 3 4 A. Krajobrazy przyrodnicze,
kulturowo (zazwyczaj ekstensywnie) użytkowane, funkcjonujące głównie w wyniku działania procesów naturalnych, 1. Wód powierzchniowych 1a. Jeziora
Tłem krajobrazowym są duże tafle jezior i ich kompleksów (powyżej 100 ha), wraz z występujący mi uroczyskami w postaci wysp i półwyspów.
1b. Systemy wód płynących Naturalne odcinki koryt dużych rzek (skalą przestrzenną odpowiadające geokompleksowi rangi uroczyska) lub ich systemy anastomozujące, wraz z wyspami, łachami piaszczystymi, nanosami mułowymi, a także tereny systematycznie zalewane wodami roztopowymi i powo dziowymi.
1c. Wody przejściowe Wody przejściowe oznaczają wody powierzchniowe znajdujące się w ujściach rzek lub w pobliżu ujść rzek , które z uwagi na bliskość

Nadrzędna kategoria systematyki krajobrazów wydzielona na podstawie skali aktualnego antropogenicznego przekształcenia terenu . Grupy A, B i C wskazują na przynależność krajobrazów do danej kategorii na p odstawie kryterium strukturalno -procesowego (funkcjonalnego) służącego do uszeregowania krajobrazów wzdłuż umownego gradientu zastępowania naturalnych form i czynników kształtujących krajobraz przez formy i czynniki antropogeniczne.
Jednostka typologicz na wyróżniana na podstawie dominujących form pokrycia terenu. Podstawowa kategoria systematyki krajobrazów stosowana w proced urze delimitacji i identyfikacji krajobrazów.
Drugorzędna kategoria systematyczna krajobrazów, będąca wynikiem podziału typów, w yróżniana na podstawie różnic w strukturze przestrzennej oraz charakteru dominujących w krajobrazie czynników i funkcji.
W poszczególnych opisach charakterystyk podtypów w nawiasach podano rekomendowane minimalne wielkości powierzchni krajobrazów w dany ch podtypach. Ograniczenie to zostało wprowadzone celem zobrazowania skali, w jakiej dana powierzchnia powinna być rozpatrywana. Jednak, mając na uwadze różnorodność zagospoda rowania terenu oraz rzeźby terenu i ich wzajemne relacje, dopuszcza się możliwość wydzielania krajobrazów o powierzchni mniejszej niż rekomendowana dla poszczególnych podtypów.

Dziennik Ustaw – 8 – Poz. 537 4 1 2 3 4 jedynie w różnym stopniu modyfikowanych przez działalność człowieka wód słonych wykazują częściowe zasolenie , pozostając w zasięgu znaczących wpływów wód słodkich, oraz morskie wody wewnętrzne
w rozumieniu art. 4 ustawy z dnia 21 marca 1991 r. o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej (Dz . U. z 2023 r. poz. 960, 1688 i 2029 ), z wyłą czeniem części Zatoki Gdańskiej zamkniętej linią podstawową morza terytorialnego oraz wód portów określonych od strony morza linią łączącą najdalej wysunięte
w morze stałe urządzenia portowe, stanowiące integralną część systemu portowego.
2. Bagienno -łąkowe – głównie bezleśne 2a. Z udziałem ekstensywnie użytkowanych łąk

Krajobrazy przyrzeczne związane z dolinami dużych i średnich rzek,
w których tło krajobrazowe tworzą z biorowiska roślinne nieleśne, w szczególności ekstensywnie użytkowanych łąk z rzędu Molinietalia caerulae, oraz torfowisk ni skich i przejściowych ( Scheuchzerio - -Caricetea nigrae ) i szuwarów lub turzycowisk ( Phragmitetalia ), a także łąki świeże ( Arrhenatheretalia elatioris ) oraz starorzecza i inne obniżenia trwale lub czasowo wypełnione wodą. Stałym elementem (niewchodzącym do tła krajobrazowego) są różnej wielkości powierzchnie wilgotnych zarośli i lasów łęgowych oraz olsów. Niewielkie powierzchnie użytkowane rolniczo i sieć osadniczą należy traktować jako elementy przestrzenne krajobrazu.
2b. Z dominacją szuwarów i turzycowisk

Tło krajobrazowe tworzą zbiorowiska roślinne nieleśne siedlisk wilgotnych i bagiennych, w szczególności szuwarów i turzycowisk (Phragmitetalia ) oraz torfowisk niskich i przejściowych (Scheuchzerio -Caricetea nigrae ) i ekstensywnie użytkowanych łąk (Molinietalia caerulae ) oraz obniżenia trwale lub czasowo wypełnione wodą. Stałym elementem (niewch odzącym do tła krajobrazowego ) są różnej wielkości powierzchnie wilgotnych zarośli oraz olsów. Niewielkie powierzchnie użytkowane rolniczo i sieć osadniczą należy traktować jako elementy przestrzenne krajobrazu.

Dziennik Ustaw – 9 – Poz. 537 5 1 2 3 4 2c. Z udziałem nadmorskich łąk słonolubnych
Tło krajobrazowe tworzą zbiorowiska roślinne nieleśne siedlisk wilgotnych i bagiennych ( Scheuchzerio -Caricetea nigrae, Phragmitetalia, Molinietalia caerulae ) z wyraźnym udziałem nadmorskich łąk słonolubnych ( Glauco -Puccinellietalia ) oraz inne obniżenia trwale lub czasowo wypełnione wodą, która może być słonawa. Stałym elementem (niewchodzącym do tła krajobrazowego ) są różnej wielkości powierzchnie wilgotnych zarośli. Niewielkie powierzchnie u żytkowane rolniczo i sieć osadniczą należy traktować jako elementy przestrzenne krajobrazu.
2d. Z dominacją torfowisk niskich

Tło krajobrazowe tworzą zbiorowiska roślinne nieleśne siedlisk wilgotnych i bagiennych z dominacją torfowisk niskich ( Scheuchzerio - -Caricetea nigrae ) i udziałem szuwarów i turzycowisk ( Phragmitetalia ) oraz zmiennowilgotnych ekstensywnie użytkowanych łąk (Molinietalia caerulae ) na rozległych równinach bagiennych. Stałym elementem (niewchodzącym do tła krajobrazowego ) są różnej wielkości powierzchnie wilgotnych zarośli i lasów łęgowych oraz olsów. Niewielkie powierzchnie uży tkowane rolniczo i sieć osadniczą należy traktować jako elementy przestrzenne krajobrazu.
2e. Z udziałem torfowisk wysokich

Krajobrazy zlokalizowane w obniżeniach i kotlinach, w których tło krajobrazowe tworzą zbiorowiska roślinne nieleśne siedlisk wilgotnych i bagiennych ( Scheuchzerio -Caricetea nigrae, Phragmitetalia, Molinietalia caerulae) w dowolnej kombinacji ilościowej, z udziałem torfowisk wysokich ( Oxycocco -Sphagnetea ). Stałym elementem (niewchodzącym do tła krajobrazowego) są różnej wielkości powierzchnie wilgotnych zarośli i lasów. Niewielkie powierzchnie użytkowane rolniczo i sieć osad niczą należy traktować jako elementy przestrzenne krajobrazu.

Dziennik Ustaw – 10 – Poz. 537 6 1 2 3 4 3. Leśne 3a. Z przewagą siedlisk
borowych Tło krajobrazowe tworzą lasy (o powierzchni powyżej 100 ha)
o następujących typach siedliskow ych lasu5): Bs, Bśw, Bw, BMśw, BMw, BMwyżśw, B Mwyżw, BWG, BGśw, BMGśw, BMGw oraz grunty leśne czasowo odlesione i drogi leśne (grunty leśne trwale niezalesione , w szczególności wody, zabudowania oraz grunty nieleśne w kompleksie lasów należy traktować jako elementy przestrzenne krajobrazu ). 3b. Z przewagą siedlisk lasowych Tło krajobrazowe tworzą lasy (o powierzchni powyżej 100 ha)
o następujących typach siedliskow ych5): Lw, Lśw, LMw, LMśw, LMwyżśw, LMwyżw, Lwyżśw, Lwyżw, LGśw, LGw, LMGśw, LMGw oraz grunty leśne czasowo odlesione i drogi leśne (grunty leśne trwale niezalesione , np. w szczególności wody, zabudowania oraz grunty nieleśne w kompleksie lasów należy traktować jako elementy przestrzenne krajobrazu ). 3c. Z przewagą siedlisk
łęgowych, bagiennych i olsowych Tło krajobrazowe tworzą lasy (o powierzchni powyżej 100 ha)
o następujących typach siedliskow ych lasu5): Bb, BMb, LMb, Ol , Lł, OlJ, OlJwyż, LłG, BGb, BMGb, OlJG oraz grunty leśne czasowo odlesione i drogi leśne (grunty leśne trwale niezalesione, w szczególności zabudowania , oraz grunty nieleśne w kompleksie lasów należy traktować jako elementy przestrzenne krajobrazu ). 5) Typy siedliskowe lasu:
a) siedliska lasowe: las mieszany świeży (LMśw), las mieszany wilgotny (LMw), las świeży (Lśw), las wilgotny (Lw), las mieszany wyżynn y świeży (LMwyżśw), las wyżynny świeży (Lwyżśw), las mieszany wyżynny wilgotny (LMwyżw), las wyżynny wilgotny (Lwyżw), las mieszany górski świeży (LMGśw), las górski świeży (LGśw ), las mieszany górski wilgotny (LMGw), las górski wilgotny (LGw),
b) siedlisk a borowe: bór suchy (Bs), bór świeży (Bśw), bór wilgotny (Bw), bór mieszany świeży (BMśw), bór mieszany wilgotny (BMw), bór m ieszany wyżynny świeży (BMwyżśw), bór mieszany wyżynny wilgotny (BMwyżw), bór wysokogórski (BWG), bór górski świeży (BGśw), bór mie szany górski świeży (BMGśw), bór mieszany górski wilgotny (BMGw),
c) siedliska łęgowe, olsowe i bagienne: bór bagienny (Bb), bór mieszany bagienny (BMb), las mieszany bagienny (LMb), ols (Ol), l as łęgowy (Lł), ols jesionowy (OlJ), las łęgowy wyżynny (Lłwyż ), ols jesionowy wyżynny (OlJwyż), las łęgowy górski (LłG), bór górski bagienny (BGb), bór mieszany górski bagienny (BMGb), ols jesionowy górski (OlJG).

Dziennik Ustaw – 11 – Poz. 537 7 1 2 3 4 4. Bezleśne: murawowe,
piaszczyste i skalne 4a. Muraw y i zarośl a kserotermicz ne oraz inne ciepłolubne Tło krajobrazowe w szczególno ści o charakterze mozaikowym (z udziałem lasów ) na glebach lessowych lub nawapiennych. Murawy i zarośla kserotermiczne zajmują co najmniej 30 % powierzchni. Mniejsze kompleksy o podobny m charakterze mogą występować w obrębie krajobrazów z grupy B, typ 6 i 7. Należy je traktować jako złożone , lecz integralne elementy przestrzenne krajobrazu.
4b. Wrzosowisk a i muraw y napiaskow e Tło krajobrazowe tworzą rozległe suche wrzosowiska lub murawy napiaskowe (o powierzchni powyżej 50 ha). Stałym elementem są kępy drzew i krzewów, które rozrastając się , stopniowo mogą doprowadzić do przekształcenia się podtypu 4b w jednostkę należącą do podtypu 3a. 4c. Bezleś ne wydm y śródlądowe oraz wydm y i plaż e nadmorskie Tło krajobrazowe jest tworzone przez strefowy układ naturalnych zbiorowisk nieleśnych na plażach i wydmach oraz na odlesionych
wydmach szarych.
Krajobrazy tego typu graniczą lub nawet przenikają się z leśnymi
krajobrazami borowymi w regionach przymorskich. 4d. Bezleśn e skałki
i muraw y naskaln e Tło krajobrazowe tworzą obszary na podłożu skalnym, ze słabo
wykształconą pokrywą glebową, porośnięte w szczególności
zbiorowiskami murawowymi i z obecnością skał i ostańców ze szczątkową pokrywą roślin wyższych. Niewielkie powierzchnie użytkowane rolniczo i sieć osadniczą należy traktować jako elementy przestrzenne krajobrazu.
5. Górskie ponad granicą lasu (naturalną lub antropogenicznie obniżoną) 5a. Połoniny Tłem krajobrazowym są zbiorowiska trawiaste na połogich stokach w Bieszczadach.
5b. Hale wysokogórskie Tłem krajobrazowym są zbiorowiska nieleśne, najczęściej trawiaste, powyżej górnej granicy lasu i poniżej piętra niwalnego i subniwalnego.

Dziennik Ustaw – 12 – Poz. 537 8 1 2 3 4 5c. Wysokogórskie nagi e skały, piargi i śniegi Tłem krajobrazowym są nagie skały – turnie, powyżej naturalnego zasięgu zbiorowisk roślin naczyniowych. Obejmuje najwyż sze piętro roślinne w Tatrach.
B. Krajobrazy przyrod niczo - -kulturowe ukształtowane w wyniku wspólnego działania procesów naturalnych oraz świadomych modyfikacji pokrycia terenu i struktury przestrzennej przez człowieka 6. Wiejskie 6a. Sztuczne zbiorniki wodne Tłem krajobrazowym są kompleksy zbiorników, w szczególności stawów hodowlanych, zbiorników przeciwpowodziowych, retencyjnych, rekreacyjnych, z regulowanym przez człowieka poziomem wody, wraz z bezpośrednio z nimi związanymi obwałowaniami (groble) i systemami zasilania lub odwadniania. 6b. Z przewagą wstęgowo ułożonych zespołó w niewielkich pól ornych, łąk i pastwisk Tłem krajobrazowym są grunty wykorzystywane rolniczo obecnie (grunty orne, łąki i pastwiska) lub w przeszłości (ugory i odłogi). Poszczególne pola mogą być zmiennej wielkości, ale ilościowo dominują działki ułożone równolegle o wydłużonym kształcie (stosun ek dłuższego boku do krótsze go najczęściej przekracza 15) i powierzchni najczęściej do 2 ha. W obrębie tak opisanego tła
krajobrazowego mogą występować obszary zabudowane (wsie), charakteryzujące się różnym usytuowaniem, genezą, wielkością oraz typem morfologicznym , oraz mogą występować inne obiekty infrastruktury technicznej , np. energetyki wiatrowej. Udział innych form pokrycia terenu może być zmienny (lasy, nieużytki bagienne i inne).
6c. Z przewagą mozaikowo rozmieszczonych użytków rolnych
tworzących małe pola Tłem krajobrazowym są grunty wykorzystywane rolniczo obecnie (grunty orne, łąki i pastwiska) lub w przeszłości (ugory i odłogi). Poszczególne pola mogą być różnej wielkości, ale ilościowo dominują działki ułożone mozaikowo ( „szachownica pól ”) o kształcie zbliżonym do prostokąta i powierzchni najczęście j poniżej 3 ha. W obrębie tak opisanego tła krajobrazowego mogą występować obszary zabudowane (wsie), charakteryzujące się różnym usytuowaniem, genezą, wielkośc ią oraz typem morfologicznym, a także różnym stopniem zwartości lub

Dziennik Ustaw – 13 – Poz. 537 9 1 2 3 4 rozproszenia , oraz mogą występować inne obiekty infrastruktury technicznej , np. energetyki wiatrowej . Udział innych form pokrycia terenu może być zmienny (lasy, nieużytki bagienne i inne , poza terenami zabudowanymi ). 6d. Z przewagą mozaikowo rozmieszczonych użytków rolnych tworzących pola średniej wielkości Tłem krajobrazowym są grunty wykorzystywane rolniczo obecnie (grunty orne, łąki i pastwiska) lub w przeszłości (ugory i odłogi). Poszczególne pola mogą być różnej wielkoś ci, ale ilościowo dominują działki ułożone mozaikowo ( „szachownica pól ”) o kształcie zbliżonym do prostokąta i powierzchni najczęściej powyżej 3 ha i poniżej 30 ha. W obrębie tak opisanego tła krajobrazowego mogą występować obszary zabudowane (wsie), chara kteryzujące się różnym usytuowaniem, genezą, wielkością oraz typem morfologicznym, a także różnym stopniem zwartości lub rozproszenia , oraz mogą
występować inne obiekty infrastruktury technicznej , np. energetyki wiatrowej. Udział innych form pokrycia teren u może być zmienny
(lasy, nieużytki bagienne i inne , poza terenami zabudowanymi ). 6e. Z przewagą wielkoobszarowych pól lub łąk i pastwisk Tłem krajobrazowym są grunty wykorzystywane rolniczo obecnie (grunty orne, łąki i pastwiska) lub w przeszłości (ugory i odłogi). Poszczególne pola mogą być różnej wielkości, ale ilościowo dominują większe niż 30 ha . W obrębie tak opisanego tła krajobrazowego mogą występować obszary zabudowane o różnym charakterze i stopniu skupienia oraz mogą występować inne obiekt y infrastruktury technicznej , np. energetyki wiatrowej . Udział innych form pokrycia terenu może być zmienny.
6f. Z przewagą wielkoobszarowych sadów i plantacji Tłem krajobrazowym są wielkopowierzchniowe sady lub plantacje roślin (o powierzchni powyżej 100 ha), w tym krzewów owocowych lub przemysłowych (mogą być podzielone na stosunkowo niewielkie lub średniej wielkości działki własnościowe rozdzielone drogami). Inne

Dziennik Ustaw – 14 – Poz. 537 10 1 2 3 4 typy gruntów rolniczych tworzą niewielkie enklawy w obrębie tła
krajobrazowego . Udział pozostałych form pokrycia terenu jest najczęściej niewielki. Zwykle obszary zabudowane stanowią obiekty punktowe , np. zakłady przetwórstwa owocowo -warzywnego i obiekty towarzyszące.
6g. Z przewagą terenów zabudowanych o charakterze wiejskim Tłem krajobrazowym jest w yodrębniona z otoczenia intensywna i zwarta zabudowa o charakterze wiejskim, o układzie siedliska wraz
z ogrodami przydomowymi, otoczon a funkcjonującymi obszarami polnymi.
Każdorazowo należy rozpatrzyć różnice i zbieżność z podtypem 8c i odpowiednio dokonać klasyfikacji krajobrazu.
7. Mozaikowe 7a. Z przewagą terenów porolnych Tłem krajobrazowym jest mozaikowy układ form użytkowania terenu: sadów, nieużytków, zagajników (żadna z nich nie stanowi dominującej formy) oraz rozproszonej zabudowy: zakładów produkcyjnych, baz sprzętu, magazynów i składów orazobiektów infrastruktury techniczne j, np. energetyki wiatrowej , lub rozproszonej zabudowy mieszkaniowej.
7b. Podmiejskie Tłem krajobrazowym jest mozaikowy układ form użytkowania terenu (nieużytki, zagajniki), na którym dominują wielkoprzestrzenne zabudowania magazynowo -składowe oraz rozproszon a zabudowa
centrów handlowych, zakładów produkcyjnych, baz sprzętu, sortowni
i składowisk odpadów komunalnych i przemysłowych lub rozproszonej zabudowy mieszkaniowej w sąsiedztwie krajobrazów miejskich . 8. Podmiejskie i osadnicze 8a. Leśno -osadnicze o charakterze willowym Tłem krajobrazowym są wielkoobszarowe kompleksy zabudowy willowej , w otoczeniu leśnym (najczęściej powyżej 100 ha ), perforowan ym przez budownictwo jednorodzinne, w sąsiedztwie krajobrazów miejskich.

Dziennik Ustaw – 15 – Poz. 537 11 1 2 3 4 8b. Wielkie kompleksy hotelowo -sportowe Tłem krajobrazowym są duże kompleksy zabudowy hotelowej
(o powierzchni powyżej 10 ha), przeważnie wielkogabarytowej, w otoczeniu zabudowy towarzyszącej (parkingi, drogi dojazdowe, tereny sportowo -rekreacyjne i inne tereny zieleni urządzonej ). 8c. Miejscowości o zwartej, wielorzędowej zabudowie o charakterze wiejskim Tłem krajobrazowym jest wyodrę bniona z otoczenia intensywna i zwarta zabudowa, głównie o charakterze wiejskim, z dominującą funkcją mieszkaniową. Z dawnego funkcjonalnego układu rolniczego zachowały się głównie: układ siedliska, ogrody przydomowe oraz zarastające ugory.
8d. Zróżnicowana typologicznie i przestrzennie zabudowa nierolnicza na terenach wcześniej rolniczych Tłem krajobrazowym są p ofragmentowane i perforowan e kompleksy zabudowy osadniczej, zarówno st arsze, jak i współczesne (tzw. osiedla deweloperskie) złożone w szczególności ze standaryzowanych architektonicznie zespołów obiektów mieszkalnych, z systemem dróg dojazdowych w mozaice z gruntami rolnymi (mogą być nadal użytkowane rolniczo), tzw. urbanizacja łanowa lub urbanizacja skup iona.
8e. Wielkoobszarowe zespoły pałacowo-
-parkowe i klasztorne oraz inne komponowane układy architektury, zieleni i wód Tło krajobrazowe tworzą mozaikowe kompozycje przestrzenne złożone z h istorycznych, wielkopowierzchniow ych leśno -wodno - -rolniczo -osadniczych kompozycj i przestrzenn ych (powyżej 50 ha) , w tym: zespoły pałacowo -parkowe, kalwarie, położone w strefach podmiejskich ogrody botaniczne, arboreta, skanseny, ogrody zoologiczne; występowanie zabudowy architektury sakralnej, klasztornej , dworskiej i rezydencjalnej oraz zabudowy towarzyszącej (stajnie, młyny, browary, gorzelnie, zabudowania mieszkalne, czworaki), w otoczeniu parkowym z udziałem stawów i starodrzew ia, w szczególności grodzone i wyizolowane przestrzennie z terenów otaczając ych (najczęściej rolniczych lub leśnych).

Dziennik Ustaw – 16 – Poz. 537 12 1 2 3 4 C. Krajobrazy kulturowe, w których struktura i funkcja są w pełni ukształtowane przez działalność człowieka 9. Miejskie 9a. Miejscowości z zachowanym układem historycznym Tłem krajobrazowym jest w yodrębniona z otwartego otoczenia intensywna i zwarta, wielko obszarowa zabudowa o cechach miejskich; występowanie rynku i koncentryczny układ ulic, obecność historycznych obiektów architektonicznych o cech ach osadniczych (w szczególności kilkukondygnacy jnych), funkcjach publicznych i sakralnych (kościół, ratusz, urząd miasta lub gminy, szkoła).
9b. Miejscowości o charakterze współczesnym Tłem krajobrazowym jest w yodrębniona z otwartego otoczenia intensywna i zwarta, wielko obszarowa zabudowa o cechach osadniczych
miejskich (w szczególności kilkukondygnacyjna); jednostka złożona ze współczesnych obiektów architektury osadniczej oraz zabudowań
o funkcjach public znych, możliwy plac centralny o funkcjach rynku.
10. Wielkomiejskie 10a. Zespoły urbanistyczne o zachowanych założeniach historycznych Tłem krajobrazowym są h istoryczne, wielkopowierzchniowe zespoły miejskie z wykształconym przestrzennie centrum (o powierzchni powyżej 100 ha), wyodrębnione stare miasto (np. fragmenty murów
miejskich) z otoczenia zabudowy wielkomiejskiej o innych cechach przestrzennych; występowanie obi ektów użyteczności publicznej o typowej dla określonej epoki historycznej architekturze (w tym obiektów sakralnych); wielokondygnacyjna, kwartałowa zabudowa, która może posiadać charakter zabytkowy , o funkcjach mieszkaniowych i usługowych; możliwe zachowane fragmenty dawnych umocnień i fortyfikacji – architektura militaris ; także tereny reprezentacyjnych zespołów rezydencjalnych i sakralnych pełniących funkcje publiczne.
10b. Nowoczesne c entra miast Tłem krajobrazowym jest w yodrębnione przestrzennie centrum, o skupionych obiektach o nowoczesnej architekturze, wielokondygnacyjnej zabudowie, która w szczególności pełni funkcje usługowe (finanse, handel i kultura) i metropolitalne.

Dziennik Ustaw – 17 – Poz. 537 13 1 2 3 4 10c. Obszary zabudowy mieszkaniowej Tłem krajobrazowym jest s kupiona zabudowa mieszkalna, w ramach której można wyróżnić kilka odmian architektonicznych , w szczególności : osiedla bloków wielokondygnacyjnych, osiedla domów jednorodzinnych o zróżnicowanej lub standaryzowanej architekturze, oraz zabudowa innego rodzaju, w szczególności zabudowa biurowa, w otoczeniu zieleni urządzonej oraz osiedla patronackie (osiedla robotni cze położone w bezpośrednim sąsiedztwie terenów przemysłowych o charakterystycznej stylistyce i układzie , zabudowa z cegły lub kamienia).
10d. Wielkie centra handlowe, logistyczne i składowo -magazynowe Tłem krajobrazowym są w ielkoobszarowe tereny zajęte pod niską zabudowę centrów handlowych (o powierzchni powyżej 100 ha) oraz hal magazynowych i składowych, drogi dojazdowe i wielkopowierzchniowe parkingi, na których mogą występować również obiekt y małej architektury reklamowej.
10e. Tereny
sportowo -rekreacyjne Tłem krajobrazowym są w yodrębnio ne duże zespoły przestrzenne (o powierzchni powyżej 50 ha), w szczególności tereny stadionów, hal sportowych, kortów tenisowych i basenów oraz tereny towarzyszące
w postaci form zieleni urządzonej (parki miejskie, ogrody działkowe); ogrody zoologiczne, ogrody botaniczne, lasy komunalne i tereny parków rozrywki.
10f. Wielkie nekropolie Tłem krajobrazowym są w yodrębnione wielkopowierzchniowe cmentarze o specyficznej zabudowie z obiektami małej architektury religijnej (kaplice, figury, sarkofagi), o uporządkowanym układzie zieleni komponowanej.
11. Wodnogospodarcze 11a. Duże sztuczn e zbiornik i wodne o różnych funkcjach Tłem są wielkopowierzchniowe zbiorniki wodne (o powierzchni powyżej 100 ha) wraz z terenami przyległymi oraz zaporami i tamami wodnymi i obwałowaniami, urządzeniami dużych elektrowni wodnych i infrastrukturą przesyłową oraz towarzyszącymi zabudowaniami;

Dziennik Ustaw – 18 – Poz. 537 14 1 2 3 4 zbiorniki retencyjne dla miast i wielkich zakładów produkcyjny ch; zbiorniki przeciwpowodziowe; zabudowa inżynieryjna i hydrotechniczna
dolin o wysokim stopniu wyizolowania podłoża materiałem nieprzepuszczalnym.
11b. Nabrzeża por towe, stocznie, porty morskie i rzeczne Tłem krajobrazowym jest infrastruktura portowa i stoczniowa o układzie pasowym z charakterystyczną architekturą zabudowań i urządzeń stanowiących dominanty krajobrazowe w postaci żurawi, dźwigów i suwnic. Linia brzegowa mola, pirsu, falochronu lub kanału portowego wraz z przyległymi terenami po rtowymi, odpowiednio przystosowane (uzbrojone) do postoju i obsługi jednostek pływających.
12. Przemysłowe
i energetyczne 12a. Duże kompleksy przemysłowe Tłem krajobrazowym są wyodrębniające się wielkopowierzchniowe kompleksy przemysłowe (o powierzc hni powyżej 100 ha), położone w mieście lub poza nim. Tereny zabudowy zwartej o typowej architekturze przemysłowej: wysok ie kominy lub wieże wyciągowe i szyby kopalń, wielkogabarytowe hale produkcyjne, systemy chłodzące, zabudowa pieców hutniczych i koksowni, hałdy , urządzenia transportowe; tereny składowania i sortowania odpadów komunalnych i przemysłowych, występowanie infrastruktury towarzyszącej
w postaci dróg dojazdowych, bocznic kolejowych, parkingów; tereny trwale wyłączone z użytkowania przemysłowego – krajobrazy poprzemysłowe.
12b. Wielkie kompleksy elektrowni konwencjonalnych oraz wielkie farmy fotowoltaiczne Tłem krajobrazowym są wielkopowierzchniowe (powyżej 100 ha) zabudowania elektrowni i elek trociepłowni konwencjonalnych z systemem charakterystycznych chłodni kominowych i urządzeń przesyłowych oraz urządzeń i systemów zbiorników chłodzących lub wielkopowierzchniowe (powyżej 100 ha) systemy urządzeń fotowoltaicznych .

Dziennik Ustaw – 19 – Poz. 537 15 1 2 3 4 13. Górnicze 13a. Tereny czynnej wielkopowierzchniowej eksploatacji odkrywkowej Tłem krajobrazowym jest przekształcona powierzchnia ziemi, najczęściej pokryta roślinnością szczątkową lub nieustabilizowaną pod względem typologicznym i użytkowym. Przekształcenie obejmuje zmieniające się w czasie wielkopowierzchniowe wyrobisk a lub zespoły wyrobisk surowców skalnych, energetycznych, surowców chemicznych i metalicznych oraz kruszyw i piasku; wielkie zwałowiska skały płonnej, niecki osiadania, przełożone sztuczne koryta rzek. Ponadto występuje zabudowa złożona z infrastruktury na ziemnej w postaci wież wyciągowych, szybów wiertniczych, osadników, rowów odwadniających oraz obiekty infrastruktury towarzyszącej
w postaci dróg dojazdowych, bocznic kolejowych, parku maszynowego.
13b. Tereny zakończonej wielkopowierzchniowej eksploatacji odkrywkowej Tłem krajobrazowym jest przekształcona powierzchnia ziemi, najczęściej pokryta świadomie kształtowaną roślinnością, w obrębie której mogą znajdować się kompleksy zbiorników wodnych powyrobiskowych. Przekształ cenie obejmuje ustabili zowane i kierunkowo rekultywowane wielkopowierzchniowe wyrobiska lub zespoły wyrobisk surowców skalnych, energetycznych, surowców chemicznych i metalicznych oraz kruszyw i piasku. Nowe formy i ukształtowanie terenu najczęściej nie odpowiadają wcześniejszym
cechom charakterystycznym regionu.
13c. Tereny czynnej eksploatacji podziemnej Tłem krajobrazowym jest przekształcona powierzchnia ziemi (w szczególności kilku sethektarowe zwałowiska, hałdy mogące zawierać metale ciężkie i inne substancje toksyczne, o niskim albedo) najczęściej pozbawiona roślinności lub fragmentarycznie pokryta roślinnością ruderalną w wyniku spontanicznej sukcesji (gatunki pionierskie, hemikryptofity); kompleksy odstojników zawierających substancje toksyczne, niecki osiadań gruntów oraz wysokie nagromadzenie infrastruktury technicznej (przesyłowej, transportowej i magazynowej).

Dziennik Ustaw – 20 – Poz. 537 16 1 2 3 4 13d. Tereny zakończonej eksploatacji podziemnej Tłem krajobrazowym jest przek ształcona powierzchnia ziemi, w szczególności kilku sethektarowe zwałowiska, hałdy zrekultywowane w kierunku leśnym lub obszary, na których przebiegają procesy sukcesyjne; tereny, dla których nie określono nowego przeznaczenia; zneutralizowane chemicznie i ekologicznie odstojniki, niecki osiadania gruntów i zrekultywowane lub rekultywowane zwałowiska (hałdy); nieużytkowana infrastruktura, w szczególności mosty, nasypy, linie kolejowe, bocznice, drogi techniczne.
14. Komunikacyjne 14a. Węzł y komunikacyjn e i transportow e Tłem krajobrazowym są obszary o przekształconej powierzchni ziemi, pokryte materiałem nierodzimym lub sztucznym, wielkoprzestrzenne
(o powierzchni powyżej 100 ha ) układy powiązań drogowych i węzłów kolejowych.
14b. Kompleksy lotniskowe Tłem krajobrazowym są obszary o przekształconej powierzchni ziemi, pokryte nieprzepuszczalnym materiałem sztucznym, kompleksy wielkoprzestrzenne (o powierzchni powyżej 100 ha) o niskiej zabudowie, tereny pasów startow ych, towarzyszących parkingów i zabudowy wysokiej – systemu wież kontro li lotów.
15. Ludyczne Parki rozrywki Tłem krajobrazowym jest w ielkopowierzchniowa zabudowa
(o powierzchni powyżej 10 ha) o różnym stopniu skupienia pełniąca funkcje rozrywkowe, w szczególności imitująca świat innych epok historycznych, świat baśni lub m iejsca z innych regionów świata.

Dziennik Ustaw – 21 – Poz. 537 17 Załącznik nr 3
Metodyka charakterystyki zidentyfikowanych krajobrazów

Charakterystyka zidentyfikowanych krajobrazów sporządzana jest przez określenie cech analitycznych : przyrodniczych i kulturowych oraz syntetycznych ( tabele 1–3), a następnie
ujęcie ich w Karcie Charakterystyki Krajobrazu ( tabela 4).
Dla każdego zidentyfikowanego krajobrazu wypełnia się Kartę Charakterystyki Krajobrazu, w której wskazuje się wszystkie cechy spośród wskazanych w tabelach 1–3 jako obligatoryjne oraz te z wymienion ych jako fakultatywne, które są istotne dla danego krajobr azu, a jednocześnie możliwe do zidentyfikowania. Karty Charakterystyki Krajobrazu mogą być sporządzone wyłącznie w formie elektronicznej.
Wypełnienie Karty Charakterystyki Krajobrazu polega na:

podaniu dla każdej cechy określonej w tabelach 1–3 jako obligatoryjna wartości wskaźnika zgodnie z jego opisem oraz we wskazanej jednostce albo jednego z oznaczeń:
a) „0”– gdy dane zjawisko lub obiekt nie występuje,
b) „bd” – gdy brak jest dostępnych danych dla całego województwa w tym zakresie;
podaniu dla istotnych cech określonych w tabelach 1–3 jako fakultatywne wartości wskaźnika zgodnie z jego opisem oraz we wskazanej jednostce. Załącznik nr 3 METODYKA CHARAKTERYSTYKI ZIDENTYFIKOWANYCH KRAJOBRAZÓW

Dziennik Ustaw – 22 – Poz. 537 18 4. Cechy analityczne – przyrodnicze krajobrazu
Tabela 1
Cecha Wskaźnik Rodzaje obiektów lub informacje dodatkowe Fakultatywne (F)/ Obligatoryjne (O) oznaczenie nazwa oznaczenie opis wskaźnika jednostka wskaźnika
1 2 3 4 5 6 7 A1 Obszary chronione i ochrona gatunkowa1) A1a Udział procentowy całkowitej powierzchni parków narodowych i rezerwatów przyrody
oraz obszarów Sieci Reze rwatów Biosfery UNESCO (M aB) w powierzchni krajobrazu % powierzchni krajobrazu Wymienić zgodnie z opisem w skaźnika formy ochrony przyrody O A1b Udział procentowy całkowitej powierzchni parków krajobrazowych i obszarów chronionego krajobrazu (niewchodząc ych do wskaźnika A1a)
w powierzchni krajobrazu % powierzchni krajobrazu Wymienić zgodnie z opisem wskaźnika
formy ochrony przyrody O

Daną powierzchnię objętą kilkoma formami ochrony uwzględnia się tylko raz i w jednym wskaźniku.

Dziennik Ustaw – 23 – Poz. 537 19 1 2 3 4 5 6 7 A1c Liczba typów siedlisk przyrodniczych objętych siecią Natura 2000, z wyłączeniem obszarów specjalnej ochrony ptaków (PLB), w powierzchni krajobrazu Liczba Wymienić wszystk ie typy siedlisk przyrodniczych O A1d Udział procentowy całkowitej powierzchni wszystkich obszarów objętych siecią Natur a 2000 w powierzchni krajobrazu % powierzchni krajobrazu O A1e Udział procentowy całkowitej powierzchni lasów ochronnych (niewchodzących do wskaźników A1a i A1b) w powierzchni krajobrazu % powierzchni krajobrazu F A1f Zagęszczenie na powierzchni krajobrazu: pomników przyrody, użytków Liczba/km2 O

Dziennik Ustaw – 24 – Poz. 537 20 1 2 3 4 5 6 7 ekologicznych, stanowisk dokumentacyjnych
oraz zespołów przyrodniczo - -krajobrazowych
A1g Występowanie osobników wybranych gatunków wskaźnikowych: bocian biały, bocian czarny, żuraw, orlik krzykliwy, bielik Liczba gatunków Wymienić wszystkie gatunki wskaźnikowe występujące w danym krajobrazie, który stanowi dla nich obszary lęgowe i żerowiskowe.
Jako dodatkową informację można podać liczebność . F A2 Cenne obiekty przyrodnicze nieuwzględnione w ramach cechy A1 A2a Pojedyncze obiekty geologiczne i geomorfologiczne Liczba Fakultatywnie podać formę obiektu:

formy wodnolodowcowe:
a) równiny wodnolodowcowe,
b) krawędzie erozyjne,
c) ozy, d) kemy,
e) drumliny, O

Dziennik Ustaw – 25 – Poz. 537 21 1 2 3 4 5 6 7 f) sandry,
g) inne;

formy eoliczne:
a) wydmy i ich zespoły,
b) pola piasków przewianych,
c) pola lessowe,
d) inne;
formy rzeczne:
a) doliny rzeczne,
b) terasy rzeczne,
c) meandry,
d) bystrza, kaskady, wodospady, e) inne;
formy wietrzeniowo - -denudacyjne : a) ostańce skalne,
b) krawędzie lub kuesty,
c) osuwiska i inne
formy ruchów masowych, d) żleby i piargi, e) gołoborza,
f) inne;

Dziennik Ustaw – 26 – Poz. 537 22 1 2 3 4 5 6 7 5) formy tektoniczne:
a) rowy tektoniczne,

b) zręby tektoniczne,
c) inne; 6) formy wulkaniczne:
a) stożki wulkaniczne,
b) kominy wulkaniczne,
c) inne A2b Zbior niki wodne naturalne i sztuczne Liczba/km2 Fakultatywnie podać kategorie zbiornika:

naturalne zbiorniki wodne (w tym jeziorka, starorzecza) ;
naturalne, bardzo przekształcone zbiorniki wodne (np. jeziora z wybetonowany-
mi odcinkami brzegów; jeziora obwałowane i podpiętrzone) ; O

Dziennik Ustaw – 27 – Poz. 537 23 1 2 3 4 5 6 7 3) sztuczne zbiorniki wodne (w tym stawy, zbiorniki zaporowe, kopane)
A2c Lokalne zabagnie nia, torfowiska, turzycowiska i szuwary Liczba/km2 F A3 Typy siedliskowe lasu i drzewostanu A3a Siedliska lasowe występujące w danym krajobrazie % powierzchni krajobrazu Fakultatywnie informacje te można rozdzielić na poszczególne typy siedlisk2). O A3b Siedliska borowe występujące w danym krajobrazie % powierzchni krajobrazu O A3c Siedliska łęgowe, olsowe i bagienne występujące w danym krajobrazie % powierzchni krajobrazu O 2) Typy siedliskowe lasu:
a) siedliska lasowe: las mieszany świeży (LMśw), las mieszany wilgotny (LMw), las świeży (Lśw), las wilgotny (Lw), las mieszany wyżynny świeży (LMwyżśw), las wyżynny świeży (Lwyżśw), las mieszany wyżynny wilgotny (LMwyżw), las wyżynn y wilgotny (Lwyżw), las mieszany górski świeży (LMGśw), las górski świeży (LGśw), las mieszany górski wilgotny (LMGw), las gó rski wilgotny (LGw),
b) siedliska borowe: bór suchy (Bs), bór świeży (Bśw), bór wilgotny (Bw), bór mieszany świeży (BMśw), bór mies zany wilgotny (BMw), bór mieszany wyżynny świeży (BMwyżśw), bór mieszany wyżynny wilgotny (BMwyżw), bór wysokogórski (BWG), bór górski świeży (BGśw), bór mieszany górski świeży (BMGśw), bór mieszany górski wilgotny (BMGw),
c) siedliska łęgowe, olsowe i bag ienne: bór bagienny (Bb), bór mieszany bagienny (BMb), las mieszany bagienny (LMb), ols (Ol), las łęgowy (Lł), ols jesionowy (OlJ), las łęgowy wyżynny (Lłwyż), ols jesionowy wyżynny (OlJwyż), las łęgowy górski (LłG), bór górski bagienny (BGb), bór mieszany górski bagienny (BMGb), ols jesionowy górski (OlJG).

Dziennik Ustaw – 28 – Poz. 537 24 1 2 3 4 5 6 7 A3d Lasy w wi eku ponad 100 lat występujące w danym krajobrazie % powierzchni krajobrazu F A4 Granice z wodami morskimi A4 Długość brzegu morskiego, w tym długość klifów km O A5 Korytarze ekologiczne3Ϳ A5 Udział procentowy obszarów pełniących funkcję korytarzy ekologicznych w skali ogólnopolskiej
w powierzchni krajobrazu % powierzchni krajobrazu O A6 Zadrzewienia4) lub zakrzewienia liniowe A6a Gęstość wszystkich liniowych zadrzewień lub zakrzewień (przydrożnych, śródpolnych, nad ciekami) i innych w powierzchni krajobrazu km/km2 Fakultatywnie podać informację , czy są to zadrzewienia jedno - lub więcej szeregowe oraz czy tworzą sieć (kratę) , czy są niezależne . O 3) Korytarze ekologiczne wskazywane są na podstawie planów zagospodarowania przestrzennego województwa oraz informacji zawartych na stronie podmiotowej Generalnej Dyrekcji Ochrony Środowiska. 4) Zgodnie z definicją zawartą w art. 5 pkt 27 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 20 23 r. poz. 1336, 1688 i 1890 ).

Dziennik Ustaw – 29 – Poz. 537 25 1 2 3 4 5 6 7 A6b Gęstość wszystkich liniowych przydrożn ych zadrzewień lub zakrzewień w powierzchni krajobrazu km/km2 F A6c Gęstość liniowych śródpolnych zadrzewień lub zakrzewień ( w tym czyżnie) w powierzchni krajobrazu km/km2 F A6d Gęstość liniowych zadrzewień lub zakrzewień nad ciekami (rzeki, kanały) w powierzchni krajobrazu km/km2 F A6e Gęstość liniowych innych zadrzewień lub zakrzewień
w powierzchni krajobrazu km/km2 F

Dziennik Ustaw – 30 – Poz. 537 26 1 2 3 4 5 6 7 A6f Małopowierzchniowe i jednostkowe nasadzenia. Liczba kęp drzew lub krzewów (powierzchnia mniejsza niż 0,1 ha) liczba/km2 Dodatkowa informacja – sposób rozmieszczenia (skupiskowy, równomierny, losowy) F A7 Rozczłonkowanie powierzchni A7a Gęstość cieków naturalnych w powierzchni krajobrazu km/km2 O A7b Gęstość kanałów w powierzchni krajobrazu km/km2 F A7c Gęstość wąwozów erozyjnych w powierzchni krajobrazu km/km2 O A7d Gęstość dróg publicznych utwardzonych w powierzchni krajobrazu, z wyłączeniem dróg leśnych, polnych, wewnątrzzakładowych km/km2 F

Dziennik Ustaw – 31 – Poz. 537 27 1 2 3 4 5 6 7 A7e Gęstość barier antropogenicznych w powierzchni krajobrazu , z wyłączeniem dróg, w szczególności linie kolejowe, linie wysokiego napięcia km/km2 Dodatkowy opis rodzaju barier F A8 Pokrycie terenu A8a Udział procentowy powierzchni zajęt ej przez lasy w powierzchni krajobrazu % powierzchni krajobrazu F A8b Udział procentowy powierzchni zajętej przez grunty orne w powierzchni krajobrazu % powierzchni krajobrazu F A8c Udział procentowy powierzchni zajętej przez łąki i pas twiska w powierzchni krajobrazu % powierzchni krajobrazu F

Dziennik Ustaw – 32 – Poz. 537 28 1 2 3 4 5 6 7 A8d Udział procentowy powierzchni zajętej przez sady i pla ntacje w powierzchni krajobrazu % powierzchni krajobrazu F A8e Udział procentowy powierzchni zajętej przez wody powierzchni owe w powierzchni krajobrazu % powierzchni krajobrazu F A8f Udział procentowy powierzchni zaj ętej przez obszary zabudowane w powierzchni krajobrazu % powierzchni krajobrazu F A8g Udział procentowy powierzchni z ajętej przez obszary podmokłe w powierzchni krajobrazu % powierzchni krajobrazu F

Dziennik Ustaw – 33 – Poz. 537 29 1 2 3 4 5 6 7 A8h Udział procentowy powierzchni zajętej przez po zostałe formy pokrycia terenu w powierzchni krajobrazu % powierzchni krajobrazu F A9 Pojedyncze pole (działka rolna)5) A9a Średnia wielkość działki rol nej ha F A9b Odchylenie standardowe wi elkości średniej działki rolnej wskaźnik F A9c Średni wskaźnik kształtu działki rolnej6) wskaźnik F A10 Struktura przestrzenna A10a Różnorodność powierzchniowa7) wskaźnik O A10b Integralność tła krajobrazowego8) wskaźni k F 5) Działka rolna w odniesieniu do sposobu użytkowania.
6) Wskaźnik kształtu oblicza się jako stosunek rzeczywistego obwodu danej działki rolnej do obwodu kwadratu o takiej samej powierzchni.
7) Różnorodność powierzchniowa – wskaźnik uwzględniający udział poszczególnych form pokrycia terenu w danym krajobrazie, obliczany ze wzoru:wska źnik = –Σp ilog 2pi, gdzie kolejne p i – to ud ziały (nie procent, lecz ułamek dziesiętny całości) form pokrycia terenu określonych we wszystkich wskaźnikach z cechy A8.
8) Integralność tła krajobrazowego – wskaźnik, który przed obliczeniem wymaga przetworzenia mapy pokrycia terenu na dwie kategorie: a ) tło krajobrazowe, b) inne niż tło krajobrazowe. Dla każdego z tych wskaźników należy następnie zliczyć z mapy liczbę płatów tła krajobrazowego (zmienna f) oraz liczbę perforacji w płatach tła krajobrazowego, czyli liczbę tych płatów, które nie są tłem kr ajobrazowym, ale są nim otoczone ze wszystkich stron (zmienna d). Obliczenia przebiegają następująco – oblicza się dwa wskaźniki cząstkowe:
e1 = 1 𝑓𝑓+𝑑𝑑 oraz e 2 = 𝑓𝑓 𝑓𝑓+𝑑𝑑

Dziennik Ustaw – 34 – Poz. 537 30 5.1. Cechy analityczne – kulturowe krajobrazu
W ramach charakterystyki cech analitycznych kulturowych należy wziąć pod uwagę zabytki oraz obiekty, które nie noszą cech zabytkowych (nie spełniają m.in. takich kryteriów jak dawność lub historyczność), ale charakteryzują je wartości estetyczne lub emocjo nalne lub są istotne dla
wartości danego krajobrazu (obiekty wyróżniające się ).
Tabela 2
Cecha Wskaźnik9) Rodzaje obiektów Fakultatywne (F)/
Obligatoryjne (O) oznaczenie nazwa oznaczenie opis 1 2 3 4 5 6 B1 Obiekty archeologiczne B1a Grodzisko O B1b Osada
B1c Cmentarzysko
B1d Stanowisko archeologiczne
B1e Pojedynczy kurhan
a następnie końcowy wskaźnik integralności tła krajobrazowego e = √𝑒𝑒₁2+𝑒𝑒₂2 Interpretacja wskaźnika:
wartości bliskie 1,4 – tło niepofragmentowane i nieperforowane,
wartości bliskie 1,0 – tło pofragmentowane i nieperforowane,
wartości bliskie 0,0 – tło niepofragmentowane i perforowane lub liczba fragmentów i perforacji bardzo wysoka,
wartości bliskie 0,5 – tło pofragmentowane i perforowane – liczba fragmentów i perforacji zbliżona.
Gdy liczba perforacji jest znacznie mniejsza od liczby fragmentów – wskaźnik wyższy niż 0,5; gdy liczba perforacji jest znacznie większa od liczby fragmentów – wskaźnik niższy niż 0,5.
9) Jednostką dla wskaźników w tej tabeli jest zagęszczenie, tj. liczba danych obiektów na km2, z wyjątkiem obiektów liniowych (patrz odnośnik nr 13).

Dziennik Ustaw – 35 – Poz. 537 31 1 2 3 4 5 6 B1f Obiekt archeologiczny o nieustalonej funkcji lub nieprzebadany Pozostałe wyróżniające się obiekty niezaliczone do wskaźników B1a –B1e i ujęte w rejestrach zabytków.
B2 Układy ruralistyczne
i obiekty zabudowy wiejskiej i podmiejskiej B2a Wieś Typ morfologiczny:

Ulicówka.
Szeregówka.
Łańcuchówka.
Wielodrożnica.
Rzędówka.
Widlica.
Okolnica.
Owalnica.
Wieś placowa.
Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). F B2b Osiedla samotnicze 1. Pojedyncze siedliska.
Przysiółki.
Zabudowania na terpach.
Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). F

Za obiekty określone jako „inne wyróżniające się obiekty w ram ach tego wskaźnika” należy uznać wszystkie pozostałe zabytki oraz inne obiekty świadczące o lokalnej specyfice architektonicz nej, charakteryzującej się cechami szczególnymi i niepowtarzalnymi, lub obiekty wyróżniające się w danym krajobrazie, np. stadiony , charakterystyczne wieżowce, mosty, które nie są zabytkami i nie noszą cech zabytkowych (nie spełniają kryteriów takich jak dawność i historyczność), ale charakteryzują się w szczególności ważnymi wartościami estetycznymi, emocjonalnymi lub są unikatowe.

Dziennik Ustaw – 36 – Poz. 537 32 1 2 3 4 5 6 B2c Stopie ń zachowan ia tradycyjn ej zabudowy wiejskiej na działce siedliskowej 1. Zachowany i cenny cały układ zagrody z budynkiem lub budynkami mieszkalnym (i), inwentarskim(i), składowym(i) i innym(i) gospodarczym(i) o charakterystycznych cechach
regionalnych (konstrukcja, forma, detal).
2. Zach owany częściowo układ zagrody z budynkiem lub budynkami mieszkalnym (i), inwentarskim(i), składowym(i) lub innym(i) gospodarczym(i) o charakterystycznych cechach regionalnych (konstrukcja, forma, detal).
3. Budynki mieszkalne, składowe lub gospodarcze niewystępujące w układzie zagrody o charakterystycznych cechach regionalnych (konstrukcja, forma, detal). O B2d Obiekty – relikty gospodarki
folwarczno - -dworskiej11) 1. Pałace.
2. Dwory.
3. Zabudowani a dworskie (stajnie, wozownie, czworaki).
4. Parki podworskie lub przypałacowe z małą architekturą i stawami.
5. Karczmy.
6. Wiejskie place ( z reliktami , np. pręgierze, wiejskie stawy tzw. kaczeńce).
7. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). O 11) Rozróżnienie wskaźnika na poszczególne rodzaje obiektów jest fakultatywne.

Dziennik Ustaw – 37 – Poz. 537 33 1 2 3 4 5 6 B2e Obiekty hydrotechniki 1. Stawy. 2. Studnie.
3. Wieże wodne.
4. Pompy wodne.
5. Budowle ochrony brzegów morskich i morskich wód wewnętrznych.
6. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). F B2f Obiekty związane z wypasem 1. Szałasy.
2. Bacówki. 3. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). O B2g Charakterystyczne regionalne ogrodzenia 1. Faszynowe lub drewniane płoty.
2. Kamienne murki, podmurówki.
3. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). F B2h Elementy krajobrazu związane ze specyfiką upraw 1. Chmielniki.
2. Pasieki.
3. Winnice.
4. Piwniczki winne.
5. Ostrewki.
6. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). F

Dziennik Ustaw – 38 – Poz. 537 34 1 2 3 4 5 6 B2i Parki pełniące rolę biocenotyczną11), 12) 1. Parki niepielęgnowane .
2. Parki pielęgnowane.
3. Parki leśne.
4. Parki uzdrowiskowe.
5. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika , a niewykazane w ramach innych cech10). F B2j Inne obiekty zabudowy wiejskiej Pozostałe wyróżniające się obiekty zabudowy wiejskiej niezaliczone do wskaźników
B2a–B2i. F B3 Obiekty dawnych granic i reliktowe formy własności B3a Elementy dawn ych granic administracyjnych, w tym państwowych 1. Słupy graniczne .
2. Strażnice, celnice.
3. Zasieki, okopy.
4. Zapory, postumenty od szlabanów.
5. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). F B3b Elementy dawnych granic własności 1. Mury i murki grodzące.
2. Wały graniczne.
3. Drzewa i zadrzewienia4)śródpolne.
4. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). F 12) W ramach tego wskaźnika należy wymienić obiekty, które nie zostały wskazane w pozostałych wskaźnikach.

Dziennik Ustaw – 39 – Poz. 537 35 1 2 3 4 5 6 B4 Obiekty architektury warownej, obronnej i wojskowej B4a Ufortyfikowane miasta, grody12) 1. Twierdze, fortece o charakterystycznej architekturze i udziale obiektów inżynierii ziemnej.
2. Ufortyfikowane miasta.
3. Dawne grody.
4. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). O B4b Inne obiekty inkastelowane11) 1. Inkastelowane klasztory. 2. Obmurowane, obwałowane kościoły.
3. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). F B4c Obiekty w miejscach granicznych, punktach widokowych itp. 1. Zamki obronne.
2. Warownie.
3. Strażnice.
4. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). O B4d Obwarowania starych miast o rodowodzie średniowiecznym11) 1. Mury miejskie. 2. Fosy. 3. Barbakany.
4. Bramy.
5. Palisady.
6. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). O

Dziennik Ustaw – 40 – Poz. 537 36 1 2 3 4 5 6 B4e Obszary i obiekty wojenne, systemy obronne 1. Schrony.
2. Bunkry. 3. Ziemianki.
4. Transzeje i linie umocnień.
5. Historyczne poligony. 6. Koszary.
7. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). F B4f Inne obiekty warowne, obronne i wojskowe Pozostałe wyróżniające się obiekty architektury warownej, obronnej i wojskowej niezaliczone do wskaźników B4a –B4e. O B5 Obiekty górnictwa, hutnictwa i energetyki B5a Wyrobiska górnicze i pogórnicze Wszystkie pojedyncze i skupione obiekty eksploatacji powierzchniowej surowców:

kamieniołomy ;
piaskownie ;
glinianki;
żwirownie ;
inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). F B5b Obiekty zabudowy kopalń i hut11) 1. Szyby wyciągowe.

Kominy i chłodnie.
Zabytkowe obiekty administracji i obsługi kopalni i hut.
Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). F

Dziennik Ustaw – 41 – Poz. 537 37 1 2 3 4 5 6 B5c Wieże wiertnicze ropy i gazu 1. Kiwony.
2. Kieraty.
3. Słupy, wieże wiertnicze.
4. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). F B5d Hałdy Czynne i zrekultywowane:

zwały i hałdy pogórnicze ;
zwały i hałdy pokutnicze;
zwały i hałdy poenergetyczne ;
inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). F B5e Zbiorniki wodne w nieckach osiadania i inne zbiorniki pogórnicze 1. Zbiorniki poeksploatacyjne. Pojedyncze zbiorniki w nieckach osiadania.

Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). F B5f Obiekty o funkcjach energetycznych 1. Farmy wiatrowe.
Farmy fotowoltaiczne.
Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). F B5g Inne obiekty pogórnicze
i pohutnicze Pozostałe wyróżniające się obiekty górnictwa, hutnictwa i energetyki niezaliczone do wskaźników B5a –B5f. F

Dziennik Ustaw – 42 – Poz. 537 38 1 2 3 4 5 6 B6 Obiekty rzemiosła i przemysłu B6a Obiekty związane z przetwórstwem drewna i zasobów leśnych 1. Smolarnie i potażnie.
2. Mielerze i retorty.
3. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). O B6b Obiekty małej hydroenergetyki 1. Młyny.
2. Turbiny wodne.
3. Młynówki.
4. Kanały.
5. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). O B6c Obiekty dawnego hutnictwa 1. Kuźnice.
2. Dymarki.
3. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). O B6d Obiekty rzemiosła włókienniczego 1. Tkalnie.
2. Folusze.
3. Garbarnie, farbiarnie.
4. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). O

Dziennik Ustaw – 43 – Poz. 537 39 1 2 3 4 5 6 B6e Obiekty przemysłu spożywczego 1. Browary.
2. Gorzelnie.
3. Cukrownie.
4. Silosy na zboża.
5. Wiatraki drewniane.
6. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). O B6f Obiekty przetwórstwa skalnego 1. Cementownie.
2. Wapienniki.
3. Cegielnie.
4. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10).
O B6g Inne obiekty przemysłu i rzemiosła Pozostałe wyróż niające się obiekty rzemiosła i przemysłu niezaliczone do wskaźników
B6a–B6f. F

Dziennik Ustaw – 44 – Poz. 537 40 1 2 3 4 5 6 B7 Kompleksy religijne i obiekty kultu B7a Obiekty kultu wyznania katolickiego 1. Klasztory.
2. Kalwarie.
3. Kościoły.
4. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). O B7b Obiekty wyznań innych niż katolickie 1. Cerkwie.
2. Meczety.
3. Synagogi.
4. Kościoły ewangelickie. 5. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). O B7c Cmentarze 1. Komunalne.
2. Katolickie.
3. Żydowskie.
4. Prawosławne.
5. Grekokatolickie.
6. Protestanckie.
7. Muzułmańskie.
8. Menonickie.
9. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). O B7d Obiekty i skupienia obiektów małej architektury sakralnej 1. Kaplice i kapliczki.
2. Drogi krzyżowe.
3. Figury świętych.
4. Krzyże przy drożne i wolno stojące. O

Dziennik Ustaw – 45 – Poz. 537 41 1 2 3 4 5 6 5. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). B7e Obiekty i miejsca kultu przedchrześcijańskiego i niechrześcijańskiego 1. Kamienne kręgi.
2. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10), w szczególności miejsca sobótek, sabatów, dziadów. O B7f Inne obiekty kultu Pozostałe wyróżniające się obiekty religijne kultu niezaliczone do wskaźników B7a –B7e. F B8 Miejsca martyrologii i pamięci B8a Miejsca po rozegranych bitwach i wojnach 1. Pola bitew.
2. Miejsca ważnych potyczek i akcji wojennych. O B8b Miejsca masowych straceń 1. Obozy masowej zagłady.
2. Miejsca straceń. O B8c Miejsca upamiętnienia 1. Cmentarze wojenne.
2. Cmentarze choleryczne i inne epidemiczne . 3. Kopce. 4. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). O B9 Obiekty architektury mieszczań - skiej i rezyden - cjalnej B9a Obiekty i zespoły rezydencjalne 1. Zabytkowe kamienice i ich zespoły.
2. Pałace i dwory .
3. Wille.
4. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). O B9b Osiedla i zabudowania patronackie 1. Osiedla o charakterystycznej architekturze. O

Dziennik Ustaw – 46 – Poz. 537 42 1 2 3 4 5 6 2. Specyficzne pojedyncze domy (np. domy stalowe) poza osiedlami.
3. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). B9c Obiekt y użyteczności publicznej 1. Poczty.
2. Banki.
3. Sądy.
4. Szpitale.
5. Teatry, filharmonie.
6. Szkoły.
7. Ratusze.
8. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). O B9d Obiekty handlowe 1. Kramy.
2. Sukiennice.
3. Jatki.
4. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). O B9e Historyczne przestrzenie publiczne 1. Rynki, place.
2. Parki miejskie i charakterystyczne skwery.
3. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). O

Dziennik Ustaw – 47 – Poz. 537 43 1 2 3 4 5 6 B9f Inne obiekt y architektury mieszczańskiej i rezydencjalnej Pozostałe wyróżniające się obiekty architektury mieszczańskiej i rezydencjalnej niezaliczone do wskaźników B9a –B9e. F B10 Historyczne obiekty infrastruktury komunikacyj - nej B10a Obiekty służące funkcji transportowej i podróżnej 1. Dworce kolejowe.
2. Zajezdnie.
3. Mosty, wiadukty.
4. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). O B10b Liniowe struktury komunikacyjne13) 1. Linie kolejowe, w tym wąskotorowe.
2. Linie tramwajowe. F B10c Obiekty hydrotechniczne 1. Przystanie wodne.
2. Stare stocznie.
3. Historyczne kanały wodne.
4. Akwedukty, jazy, śluzy.
5. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). O B10d Inne zabytkowe obiekty infrastruktury komunikacyjnej Pozostałe wyróżniające się obiekty infrastruktury komunikacyjnej niezaliczone do wskaźników B10a –B10c. F 13) Wskaźnik liczony w jednostce km/km2, tj. długość danego obiektu na kilometr powierzchni.

Dziennik Ustaw – 48 – Poz. 537 44 1 2 3 4 5 6 B11 Obiekty architektury uzdrowisko - wej, turystyczno - -rekreacyjne j, wypoczynko - wej, sportowej, obserwacyj-
nej i nawigacyj - nej B11a Obiekty architektury sanatoryjnej 1. Sanatoria.
2. Pijalnie wód.
3. Domy zdrojowe.
4. Tężnie.
5. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). O B11b Obiekty turystyczne i rekreacyjne 1. Amfiteatry.
2. Ogrody botaniczne.
3. Arboreta.
4. Palmiarnie.
5. Promenady.
6. Mola.
7. Deptak i. 8. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). O B11c Obiekty noclegowe, hotelowe i gastronomiczne 1. Schroniska turystyczne.
2. Bacówki turystyczne.
3. Hotele o wyróżniającej się architekturze.
4. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). F B11d Obiekty nawigacyjne i obserwacyjne 1. Wieże widokowe.
2. Wieże triangulacyjne.
3. Obserwatoria meteorologiczne i astronomiczne.
4. Latarnie morskie.
5. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). F

Dziennik Ustaw – 49 – Poz. 537 45 1 2 3 4 5 6 B11e Inne obiekty architektury uzdrowiskowej, turystyczno - -rekreacyjnej , wypoczynkowej , sportowej, obserwacyjnej i nawigacyjnej Pozostałe wyróżniające się obiekty architektury uzdrowisko wej, turystyczno -rekreacyjnej i wypoczynkowej sportowej, obserwacyjnej i nawigacyjnej niezaliczone do wskaźników B11a –B11d. F B12 Obiekty chronione12) B12a Obiekty wpisane na listę Światowego Dziedzictwa UNESCO O B12b Formy ochrony zabytków 1. Wpis do rejestru zabytków.
2. Uznanie za p omnik historii. 3. Utworzenie p arku kulturow ego. 4. Ustalenia ochrony w miejscowym planie zagospodarowania prze strzennego albo w decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego, decyzji o warunkach zabudowy, decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, decyzji o ustaleniu lokalizacj i linii kolejowej lub decyzji o zezwoleniu na realizację inwe stycji w zakresie lotniska użytku publicznego . O B13 Obiekty łączności B13 Obiekty łączności 1. Stacje bazowe telefonii komórkowej .
2. Maszty radiowe lub radiowo -telewizyjne . 3. Inne wyróżniające się obiekty w ramach tego wskaźnika10). F

Dziennik Ustaw – 50 – Poz. 537 46 5.2. Dla wskaźników z tabeli 2 wskazuje się (jako informacje dodatkowe):

status ochrony – park kulturowy ( PK), pomnik historii ( PH), wpis do rejestru zabytków (Z); oraz fakultatywnie:
status ochrony – ustalenia ochrony w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego albo w decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publiczne go, decyzji o warunkach zabudowy, decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, decyzji o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej lub decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji w zakresie lotniska użytku publicznego (U);
opis cech szczegółowych , w tym lokalizacj ę, zachowane detale architektoniczne, formy skupienia obiektów, dostępność ;
czas utworzenia lub powstania – rok, wiek lub epok ę;
obecne funkcjonowanie zgodne z pierwotnym przeznaczeniem: zgodne, niezgodne, nieużytkowane;
stan zachowania według następującego opisu:
a) bardzo dobry – stan obiektu zgodny z pierwotną formą, autentyczna substancja obiektu w idealnej kondycji, doskonale utrzymana (np. po konserwacji, restauracji),
b) dobry – stan obiektu zgodny z pierwotną formą, brak śladów zniszczen ia, c) zły – występowanie poważnych odchyleń i z niekształceń formy obiektu (np. zanik autentycznej substancji, przebudowania stylistyczne),
d) bardzo zły – widoczne pozostałości zniszczonego, lecz niecałkowicie rozebranego obiektu;
uwagi.

Dziennik Ustaw – 51 – Poz. 537 47 6. Cechy syntetyczne krajobrazu
Cechy syntetyczne określają w sposób ogólny zjawiska bezpośrednio niemierzalne, mające charakter złożony i zależne od bardzo wielu cech szczegółowych (analitycznych) . Dla każdej cechy w Karcie Charakterystyki Krajobrazu należy podać wartość zgodnie ze wskazaniami zawartymi w kol umnie Definicja klas wskaźnika . Tabela 3
14) Cechy C2 i C3 oceniane są na podstawie badań ankietowych. Cecha
Definicja klas wskaźnika Fakultatywne (F)/Obligato - ryjne (O) ozna - czenie nazwa
1 2 3 4 C1 Tradycja 1. Krajobrazy tradycyjne – obszary charakteryzujące się materialn ymi lub niematerialn ymi dowodami tradycji, w szczególności budowlanej, architektonicznej lub tradycji użytkowania terenu i stylu życia społeczności zamieszkującej obszar danego krajobrazu . Kultywowane są regionalne wzory budownictwa, architektura, detal st ylistyczny, sposoby użytkowania ziemi, zachowana jest tradycyjna fizjonomia regionu i tradycje niematerialne (lokalne, regionalne), a także symbolika przestrzeni, w szczególności sacrum i genius loci. Obiekty lub zjawiska, świadczące o zachowaniu tradycji występują punktowo, tworzą ciągi lub nieregularne zbiory na ponad 50 % powierzchni opisywanego obszaru.
2. Krajobrazy, w których nie ujawniają się bezpośrednio ślady trad ycji lokalnych lub regionalnych lub ujawniają się na poniżej
50 % powierzchni danego krajobrazu. O C214) Tożsamość Krajobrazy, w których istnieje wyraźny przestr zenny zapis cech szczególnych i wyróżniających krajobraz, a także składników materialnych krajobrazu oraz niematerialnych wartości kultywowanych przez mieszkańców, w tym także idei, przekonań, poglądów religijnych, przynależności historycznych, etnicznych, językowych, kultywo wania specyficznych obyczajów.

Dziennik Ustaw – 52 – Poz. 537 48 1 2 3 4 Wskaźnik ten jest skorelowany ze swojskością krajobrazu i jego tradycją.
1. Krajobrazy wykazujące cechę tożsamości, gdy w badaniach ankietowych ponad 75 % badanych osób wykazało ten rodzaj identyfikacji z miejscem (krajobrazem) . 2. Krajobrazy tracące swą cechę tożsamości lub ją zyskujące , gdy wyniki ankietyzacji badanych osób wynoszą 25–75 %. 3. Krajobrazy p ozbawione cechy tożsamości, gdy mniej niż 25 % badanych pozytywnie oceniło swoją identyfikację z miejscem (krajobrazem) . F C314) Swojskość Swojskość określana jest przez d ające si ę stwierdzić na obszarze danego krajobraz u związki przynależności i przywiązania ludności do miejsca .

Krajobrazy posiadające cechę swojskości, gdy ponad 75 % ankietowanych potwierdził o istnienie związków przynależności i przywiązania do miejsca (krajobraz u).
Krajobrazy tracące cechę swojskości lub ją zyskujące , gdy wyniki ankietyzacji badanych osób wskazują na wartość 25–75 %.
Krajobrazy pozbawione cechy swojskości, gdy mniej niż 25 % badanych potwierdziło istnienie związków przynależności i przywiązania do miejsc a (krajobraz u). F C4 Funkcje podstawowe krajobrazu Dominujące przeznaczenie obszaru wynika z występującego zestawu cech i elementów przyrodniczych lub wprowadzonych na danym obszarze przez człowieka dla realizacji określonych celów. Dla określenia podstawowej funkcji krajobrazu należy wybrać nie więcej niż dwie z podanej niżej listy (komplementarność funkcji podstawowych):

funkcja schronienia: a) 1A – funkcja osadnicza ,
b) 1B – funkcja obronna (warowna );
funkcja ekologiczna;
funkcja ochrony przyrody ;
funkcja materialno -zaopatrzeniowa:
a) 4A – funkcja produkcji rolnej , b) 4B – funkcja produkcji leśnej , O

Dziennik Ustaw – 53 – Poz. 537 49 1 2 3 4 c) 4C – funkcja gospodarki wodnej i rybackiej ,
d) 4D – funkcja górnicza , e) 4E – funkcja przemysłowa , f) 4F – funkcja magazynowo -składowa;
5) funkcja usługowa ; 6) funkcja energozaopatrzeniowa (produkcji energii):
a) 6A – funkcja energetyczna , b) 6B – funkcja górnicza; 7) funkcja komunikacyjna:
a) 7A – funkcja transportowa , b) 7B – funkcja zapewnienia łączności ; 8) funkcja kulturalna ; 9) funkcja rekreacyjna:
a) 9A – funkcja rozrywkowo -wypoczynkowa ,
b) 9B – funkcja turystyczna , c) 9C – funkcja rekreacyjno- sportowa; 10) funkcja duchowa:
a) 10A – funkcja sakralna, w tym religijna ,
b) 10B – funkcja symboliczna ; 11) funkcja estetyczna ; 12) funkcja i nna niż wymieniona w pkt 1 –11. C5 Funkcje uzupełniające krajobrazu Dodatkow e funkcje spełnia ne przez dany krajobraz (obszar polifunkcyjny) lub wypełnian e okresowo lub epizodyczne role obszaru wobec człowieka (lub środowiska) wynikające
z obecności specyficznego zestawu cech i elementów przyrodniczych lub wprowadzonych przez człowieka. Nal eży wskazać maksymalnie dwie funkcje uzupełniające w edług kodów jak dla cechy C4. F

Dziennik Ustaw – 54 – Poz. 537 50 Tabela 4
Wzór Karty Charakterystyki Krajobrazu
Moduł I. Metryczka ogólna krajobrazu
Kod krajobrazu15)
Typ, podtyp krajobrazu16)
Typ rzeźby terenu16)
Kod mezoregionu
Nazwa mezoregionu Położenie administracyjne
Typ krajobrazu
naturalnego17)
Kod podokręgu geobotanicznego17)
Nazwa podokręgu geobotanicznego17)
Typ krajobrazu roślinności potencjalnej17)
Kod regionu historyczno - -kulturowego17) Data opracowania zidentyfikowane go krajobrazu
Typ regionu historyczno - -kulturowego17)

1. Dla każdego zidentyfikowanego krajobrazu należy określić cechy oraz właściwe dla nich wskaźniki:

analityczne – określone na podstawie tabeli 1 i 2, dla których wskaźniki mają wartość niezerową, w tym:
a) cechy charakterystyczne typologicznie, oznaczające cechy obszarów , obiektów lub procesów, których obecność jest powszechna w danym regionie i które zostały wybrane jako właściwe dla danego podtypu krajobr azu, zgodnie z załącznikiem nr 2.
Zgodnie z wytycznymi zawartymi w załączniku nr 1 w pkt 3.
Typ krajobrazu oraz typ rzeźby terenu określone zgodnie z załącznikiem nr 2.
Należy podać źródło informacji.

Dziennik Ustaw – 55 – Poz. 537 51 Wybór właściwych cech typologicznych dla poszczególnych podtypów polega na porównaniu wszystkich zidentyfikowanych cech występujących we wszystkich krajobrazach na obszarze województwa o tym samym podtypie. Jeżeli dana cec ha występuje w co najmniej 75 % krajobrazów o danym pod typie, należy ją uznać za cechę charakterystyczną typologiczną , b) cechy unikatowe to atrybuty przestrzeni, które nie są cechami charakterystycznymi danego podtypu krajobrazu i które występują w maksymaln ie 5 % krajobrazów danego podtypu w województwie. Cechy unikatowe to cechy różnicujące w sposób jednoznaczny krajobrazy tego samego podtypu. Na występowanie cech unikatowych wpływa niepowtarzalność i odrębność danego krajobrazu w stosunku do innych krajobrazów z tego samego podtypu; 2) cechy syntetyczne krajobrazu określone dla danego krajobrazu na podstawie tabeli 3.

Moduł II. Cechy analityczne18) Lp. Cecha Wskaźnik Wartość Informacje dodatkowe
Blok 1. Cechy charakterystyczne typologiczne
…
Blok 2. Cechy unikatowe
…

Moduł III. Cechy syntetyczne
Cecha Wartość wskaźnika
Tradycja
Tożsamość
Swojskość
Funkcje podstawowe krajobrazu
Funkcje uzupełniające krajobrazu

18) Należy wymienić cechy obligatoryjne oraz fakultatywne, dla których określono wartość.

Dziennik Ustaw – 56 – Poz. 537 52 7. 2. Na potrzeby przeprowadzenia oceny zidentyfikowanych krajobrazów dokonuje się porównania poszczególnych cech charakterystycznych typologicznie z innymi krajobrazami zaklasyfikowanymi do tego samego podtypu. Wyniki uzyskane w tym module należy uwzględnić przy wypełnianiu Karty Oceny Krajobrazu . Moduł IV. Wyni ki porównania z innymi krajobrazami19) Nr Cecha Wskaźnik20) Porównanie21) ze wszystkimi krajobrazami tego samego podtypu w województwie

Moduł V sporządzany jest obligatoryjnie jedynie dla krajobrazów priorytetowych : Moduł V. Dokumentacja fotograficzna22) i kartograficzna Zdjęcie 1
Zdjęcie 1
…
Mapa 1
Mapa 2
…

19) Moduł IV dotyczy cech analitycznych (A i B).
20) Wskaźniki, które zostały określone w module II.
21) Wartości porównawcze dla cech analitycznych wyraż a się w wielokrotnościach odchylenia standardowego od średniej dla całej rozpatrywanej populacji generalnej. Obliczenia wartości odchylenia standardowego (i odpowiednich wielokrotności) należy dokonać (po wcześniejszym zestawieniu danych dla wszystkich kra jobrazów z właściwej grupy) w dowolnym, powszechnie stosowanym programie statystycznym. 22) Wszystkie fotografie powinny mieć metryczkę obejmującą m.in. kod krajobrazu i nazwę obiektu, imię i nazwisko autora, datę wykonania i georeferencję. Fotografie powinny przedstawiać cechy i obiekty oraz ogólne plany obrazujące fizjonomię i styl krajobrazu.

Dziennik Ustaw – 57 – Poz. 537 53 Załącznik nr 4
Sposób oceny zidentyfikowanych krajobrazów

Ocena zidentyfikowanych krajobrazów sporządzana jest na podstawie informacji zebranych w Kartach Oceny Krajobrazu1), której wzór stanowi tabela 1.
Ocena zidentyfikowanych krajobrazów polega na:

przypisaniu wybranym cechom analitycznym wskazanym w module IV w Ka rcie Charakterystyki Krajobrazu oraz wybranym cechom syntetycznym wskazanym w module III Karty Charakterystyki Krajobrazu odpowiedniego stanu zac howania lub wykształcenia w skali trzystopniowej:
a) I – stan bardzo dobry lub dobry,
b) II – stan przeciętny,
c) III – stan niewystarczający lub zły ;
porównaniu cech analitycznych przyrodnic zych (A) i kulturowych (B) charakterystycznych typologicznie z cechami innych kr ajobrazów tego samego podtypu w województwie;
nadaniu cechom unikatowym konkretnych wartości zgodnie ze wskazaniami
zawartymi w pkt 3 ppkt 3;
nadani u cechom syntetycznym (C) konkretnych wartości zgodnie ze wskazaniami
zawartymi w pkt 3 ppkt 4.

Ocen a stanu zachowania lub wykształcenia cech analitycznych przyrodniczych
i kulturowych krajobrazu oraz cech syntetycznych krajobrazu jest dokonywana w następujący sposób :

spośród cech analitycznych przyrodniczych krajobrazu ( zawartych w tabeli 1 w załącznik u nr 3) bierze się pod uwagę cechy i wskaźniki: A1, A2, A3, A4, A5, A6a, A7a, A7c i A10a , które następnie ocenia się według poniższych zasad:
a) wartość I przypisuje się w przypadku, gdy cecha charakterystyczna dla podtypu występuje znacznie silniej niż przeciętnie (co najmniej 1 odchylenie standardowe powyżej średniej),
b) wartość III przypisuje się w przypadku, gdy cecha charakterystyczna dla podtypu występuje znacznie sł abiej niż przeciętnie (co najmniej 1 odchylenie standardowe poniżej średniej) ,
c) wartość II przypisuje się w pozostałych przypa dkach;
Karty Oceny Krajobrazu mogą zostać sporządzone wyłącznie w formie elektronicznej. Załącznik nr 4 SPOSÓB OCENY ZIDENTYFIKOWANYCH KRAJOBRAZÓW

Dziennik Ustaw – 58 – Poz. 537 54 2) spośród cech analitycznych kulturowych krajobrazu ( zawartych w tabeli 2 w załącznik u nr 3) w ocenie wartości krajobrazu bierze się pod uwagę następujące cechy i wskaźniki: B1, B2c –B2j, B3, B4 i B6–B12,które następnie ocenia się według poniższych zasad: a) wartość I przypisuje się w przypadku , gdy cecha charakterystyczna dla podtypu występuje znacznie silniej niż przeciętnie (co najmniej 1 odchylenie standardowe powyżej średniej),
b) wartość III przypisuje się w przypadku , gdy cecha charakterystyczna dla podtypu występuje znacznie słabiej niż przeciętnie (co najmniej 1 odchylenie standardowe poniżej średniej) ,
c) wartość II przypisuje się w pozostałych przypa dkach;
3) cechom unikatowym przypisuje się ocenę według poniższych zasad2): a) wartość I przypisuje się w przypadku , gdy cecha lub zestaw cech unikatowych wpływa na to, że dany krajobraz jest niepowtarzalny, a jednocześnie rozpoznawalny w sensie fizjonomicznym lub funkcjonalnym w porównaniu z pozostałymi krajobrazami danego podtypu w województwie,
b) wartość II przypisuje się w przypadku , gdy cecha lub zestaw cech unikatowych nie ma wpływu na to, że dany krajobraz jest niepowtarzalny, a jednocześnie rozpoz nawalny w sensie fizjonomicznym lub funkcjonalnym w porównaniu z pozostałymi krajobrazami danego podtypu w województwie;
4) dla poszczególnych klas wskaźnika cech syntetycznych (zawartych w tabeli 3 w załączniku nr 3) wartości dla stanu zachowania lub wykształcenia określa się w następujący sposób: a) tradycja: 1 – I, 2 – III, b) tożsamość: 1 – I, 2 – II, 3 – III, c) swojskość: 1 – I, 2 – II, 3 – III.

2) Oceny dokonuje się subiektywnie, biorąc pod uwagę uwarunkowania danego k rajobrazu lub zasięg występowania danej cechy.

Dziennik Ustaw – 59 – Poz. 537 55 Tabela 1
Wzór Karty Oceny Krajobrazu
Kod krajobrazu
Typ krajobrazu
Podtyp krajobrazu
Data oceny
Autorzy oceny
Stan zachowania
lub wykształcenia Wskazania do typowania krajobrazu priorytetowego (T (TAK) / N (NIE))3) Cechy analityczne – charakterystyczne typologiczn ie …
…
Cechy analityczne – unikatowe
…
…
Cechy syntetyczne
Tradycja
Tożsamość
Swojskość
Walory krajobrazowe ogólnie – ocena opisowa4) Walory przyrodnicze
Walory kulturowe
Fizjonomia krajobrazu5)
Walory akustyczne, zapachowe i sanitarne6)
Dynamika krajobrazu (ocena zmian, jakie zaszły w okresie od przeprowadzenia poprzedniego audytu krajobrazowego) – ocena opisowa7)

3) W przypadku gdy stan zachowania został określony jako I, należy wpisać TAK, w pozostałych przypadkach należy wpisać NIE. 4) Wypełnia się obligatoryjnie jedynie dla krajobrazów priorytetowych.
5) Fizjonomia krajobrazu – ogólny wygląd krajobrazu, w szczególności ukształtowanie powierzchni, pokrycie terenu oraz użytkowanie terenu.
6) Wypełnia się fakultatywnie.
7) Wypełnia się obligatoryjnie w ramach drugiego i następnego audytu krajobrazowego.

Dziennik Ustaw – 60 – Poz. 537 56
Załącznik nr 5
SPOSÓB WSKAZANIA KRA JOBRAZÓW PRIORYTETOW YCH

Wskazanie krajobrazów priorytetowych opiera się na szczegółowej analizie treści Kart Oceny Krajobrazu, o których
mowa w ust. 1 załącznika nr 4 do rozporządzenia, przy czym liczba wskazanych krajobrazów priorytetowych nie może być mniejsza niż 5 % wszyst kich krajobrazów w województwie lub powierzchnia wskazanych krajobrazów priorytetowych nie może być mniejsza niż 5 % powierzchni województwa.
Krajobraz może być wskazany jako krajobraz priorytetowy, jeżeli jest szczególnie cenny dla społeczeństwa ze wzg lędu na swoje wartości przyrodnicze, kulturowe, historyczne, architektoniczne, urbanistyczne, ruralistyczne lub estetyczno -widokowe, a także spełnia co najmniej jedno z poniższych kryteriów:

unikatowość występowania – krajobraz cechują niepowtarzalne c echy analityczne świadczące o jego indywidualności,
odrębności i wyjątkowości lub krajobraz taki jest bardzo rzadko spotykany; jest to krajobraz o wyrazistym i doskonale zachowanym stylu lub wyrazie krajobrazowym (w tym fizjonomicznym i funkcjonalnym);
reprezentatywność – krajobraz stanowi modelowy, klasyczny przykład danego podtypu krajobrazu; w przypadku krajobrazów o przewadze wartości przyrodniczych o bardzo wysokiej naturalności i zgodności ekosystemu
z uwarunkowaniami abiotycznymi krajobraz obejmu je obszar optymalny pod względem funkcjonowania krajobrazu; w przypadku krajobrazów o przewadze wartości kulturowych (grupy B i C) krajobraz reprezentuje zestaw cech charakterystycznych zachowanych w stanie co najmniej dobrym – typowym dla danej epoki hist oryczno -stylistycznej lub cywilizacyjno -kulturowej; jednocześnie jest to krajobraz, który charakteryzuje się czystością formy rozumianej jako fizjonomicznie nieprzekształcona forma użytkowania;
dotychczasowa ochrona prawna – w obrębie krajobrazu wystę puje park narodowy, rezerwat przyrody, obszar z listy światowego dziedzictwa przyrodniczego i kulturowego UNESCO, pomnik historii lub park kulturowy;
ważność krajobrazu – krajobraz otrzymał wysoką wartość we wszystkich kategoriach oceny cech analityczny ch i syntetycznych, spełnia przesłankę, o której mowa w ust. 6 pkt 2, lub wysoka wartość krajobrazu wynika z dodatkowych
analiz, o których mowa w ust. 6 pkt 3.

Kryterium unikatowości występowania jest spełnione, jeżeli:

przynajmniej jedna cecha unika towa wskazana w Karcie Oceny Krajobrazu ma wskazanie TAK w kolumnie Wskazania do typowania krajobrazu priorytetowego lub
krajobraz przynależy do podtypu krajobrazu reprezentowanego w województwie przez nie więcej niż 10 krajobrazów.
4. Kryterium reprezentatywności jest spełnione, jeżeli wszystkie cechy analityczne charakterystyczne dla danego podtypu krajobrazu mają wskazanie TAK w kolumnie Wskazania do typowania krajobrazu priorytetowego w Karcie Oceny Krajobrazu.
5. Kryterium dotychczasowej ochr ony prawnej jest spełnione, jeżeli co najmniej 50 % powierzchni krajobrazu jest objęte ochroną, o której mowa w ust. 2 pkt 3.

Kryterium ważności krajobrazu jest spełnione, jeżeli:

krajobraz otrzymał co najmniej 75 % wskazań TAK w kolumnie Wskazania do typowania krajobrazu priorytetowego
w Karcie Oceny Krajobrazu lub
w granicach krajobrazu znajdują się elementy ekspozycji takie jak przedpola ekspozycji, osie widokowe i punkty widokowe istotne dla sąsiedniego krajobrazu priorytetowego wskazanego na podstawie pozostałych kryteriów, lub
ważność krajobrazu wynika z dodatkowych analiz, w szczególności z analiz cech analitycznych niewymienionych w rozporządzeniu, jeżeli te cechy są istotne dla charakterystyki krajobrazów, lub z zastosowania do analiz zestawu cech, które są adekwatne do danego podtypu krajobrazu, w tym typu rzeźby1) – przy czym liczba krajobrazów priorytetowych wskazanych w oparciu o tę przesłankę nie może być większa niż 10 % wszystkich krajobrazów
w województwi e.
Metodykę analizy opisuje się w dokumentacji audytu krajobrazowego. Załącznik nr 55) SPOSÓB WSKAZANIA KRAJOBRAZÓW PRIORYTETOWYCH 5) W brzmieniu ustalonym przez § 1 pkt 2 rozporządzenia, o którym mowa w odnośniku 2.

Dziennik Ustaw – 61 – Poz. 537 57 Załącznik nr 6

Zagrożenia dla możliwości zachowania wartości krajobrazów priorytetowych oraz wartości krajobrazów w obrębie obszarów lub obiektów, o których mowa w art. 38a ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym

Dla każdego wskazanego krajobrazu priorytetowego oraz dla krajobrazów w obrębie obszarów lub obiektów, o których mowa w art. 38a ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planow aniu i zagospodarowaniu przestrzennym , określa się zagrożenia dla możliwości zachowania ich wartości, w szczególności spośród niżej wymienionych.
Tabela 1
Przedmiot
zagrożenia
(odbiorca presji) dziedzina lub d ział Kod zagrożenia
Rodzaj (charakter)
działań i zjawisk stwarzających zagrożenia Źródło
zagrożeń1) Zagrożenie wewnętrzne (w) lub zewnętrzne (z) Skala zagrożenia
(0–12 pkt)2) 1 2 3 4 5 6 A. Zagrożenia dziedzictwa przyrodniczego A.1.Dziedzictwo geologiczne i rzeźba terenuA.1.1. Eksploatacja węgla kamiennego na zawał , osiadanie gruntów A.1.2. Odkrywkowa eksploatacja węgla brunatnego A.1.3. Eksploatacja torfu

Dla każdego rodzaju zagrożenia należy podać kod źródła zagrożenia według tabeli 2.
Dla każdego zagrożenia określa się jego skalę zgodnie z zasadami zawartymi w tabeli 3 oraz tabeli 4. Załącznik nr 6 ZAGROŻENIA DLA MOŻLIWOŚCI ZACHOWANIA WARTOŚCI KRAJOBRAZÓW PRIORYTETOWYCH ORAZ WARTOŚCI KRAJOBRAZÓW
W OBRĘBIE OBSZARÓW LUB OBIEKTÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 38A UST. 3 PKT 2 USTAWY Z DNIA 27 MARCA 2003 R.
O PLANOWANIU I ZAGOSPODAROWANIU PRZESTRZENNYM

Dziennik Ustaw – 62 – Poz. 537 58 1 2 3 4 5 6 A.1.4 . Eksploatacja złóż
innych niż węgiel kamienny, węgiel brunatny i torf A.1.5. Zwałowiska skały dołowej i mas ziemnych A.1.6. Składowiska odpadów A.1.7. Erozja gleb A.1.8. Wykopy, nasypy, obwałowania i kopce A.1.9. Likwidacja osobliwych form rzeźby terenu (skarp, ostańców skalnych, wąwozów, meandrów, wydm itp.) A.1.10. Likwidacja naturalnych stanowisk głazów narzutowych, piargów, gołoborzy, otoczaków rzecznych itp. A.1.11. Likwidacja naturalnych stanowisk i osobliwości geologicznych, stanowisk minerałów oraz skamieniałości

Dziennik Ustaw – 63 – Poz. 537 59 1 2 3 4 5 6 A.1.12. Niewłaściwa rekultywacja lub adaptacja wyrobisk i składowisk A.2. Ekosystemy i ich zespoły A.2.1. Osuszanie torfowisk i bagien oraz likwidacja ich naturalnej szaty roślinnej A.2.2. Fizyczna i chemiczna degradacja siedlisk lądowych A.2.3. Naturalna i przyspieszona przez działalność człowieka sukcesja zbiorowisk zaroś lowych i leśnych na naturalne i półnaturalne zbiorowiska nieleśne A.2.4. Likwidacja drobnoskalowych siedlisk i ekosystemów nieleśnych A.2.5. Wprowadzanie różnych form zabudowy i infrastruktury technicznej

Dziennik Ustaw – 64 – Poz. 537 60 1 2 3 4 5 6 A.3. Struktura ekologiczna krajobrazu A.3.1. Zmniejszanie się
ogólnego udziału naturalnych i półnaturalnych ekosystemów w krajobrazie A.3.2. Rozdrobnienie struktury przestrzenne j (fragmentacja) i geometryzacja naturalnych i półnaturalnych ekosystemów A.3.3. Wzrost zagę szczenia barier ekologicznych w krajobrazie A.3.4. Zawężanie szerokości naturalnych i półnaturalnych stref ekotonowych A.3.5. Zmniejszenie się różnorodności biologicznej

Dziennik Ustaw – 65 – Poz. 537 61 1 2 3 4 5 6 B. Zagrożenia dziedzictwa kulturowego
B.1. Osadnictwo B.1.1. Zaburzanie struktury miejskich i wiejskich zabytkowych układów przestrzennych przez nowe inwestycje B.1.2. Degradująca styl krajobrazu adaptacja lub modernizacja układów osadniczych wiejskich i miejskich, w tym osiedli robotniczych (tzw. osiedli patronackich ) B.1.3. Niszczenie dziedzictwa archeologicznego B.2. Architektura B.2.1. Brak należytej ochrony i konserwacji zabytkowych obiektów i zespołów architektonicznych B.2.2. Wprowadzanie do harmonijnych zespołów architektoniczno - -krajobrazowych materiałów i obiektów degradujących wyraz stylistyczny i funkcjonalność całego zespołu

Dziennik Ustaw – 66 – Poz. 537 62 1 2 3 4 5 6 B.2.3. Zanik cech architektury regionalnej; unifikacja materiałów i form architektury wiejskiej i miejskiej oraz jej bezpośredniego kontekstu krajobrazowego (ogrodzenia, podjazdy, zieleń) B.3. Obszary rolnicze B.3.1.

Zanikanie tradycyjnych upraw
charakterystycznych dla określonych regionów B.3.2. Zanikanie charakterystycznego przestrzennego układu pól, zadrzewień3) oraz miedz, w postaci szachownicy pól, układu łanowego, niwowego itp., stanowiącego wyróżnik regionu – tekstury i faktury krajobrazu
3) Zgodn ie z definicją zawartą w art. 5 pkt 27 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2023 r. poz. 1336, 168 8 i 1890).

Dziennik Ustaw – 67 – Poz. 537 63 1 2 3 4 5 6 B.4. Inżynieria wodna i lądowa B.4.1.
Zanikanie cennych kulturowo form inżynieryjno - -architektonicznych związanych z tradycyjnymi techni kami drobnoskalowej produkcji i przetwórstwa B.4.2.
Zanikanie lub brak konserwacji cennych kulturowo form inżynieryjno - -technicznych – świadectw dawnych technologii B.5. Obszary przemysłowe B.5.1. Degradacja, upadek i rozpad materialnej substancji historycznych, zabyt kowych zakładów przemysłowych i rzemieślniczych oraz osiedli patronackich B.6. Miejsca kultu i pamięci narodowej B.6.1.

Zaburzenia struktury przestrzennej, wiodącej funkcji oraz degradacja genius loci i sacrum
miejsc kultu religijnego

Dziennik Ustaw – 68 – Poz. 537 64 1 2 3 4 5 6 B.6.2. Zaburzenia struktury przestrzennej, wiodącej funkcji oraz deprecjonowanie powagi miejsc pamięci i martyrologii B.6.3. Dewastacja obiekt ów i zespołów religijnych mniejszościowych wyznań C. Zagrożenia fizjonomii krajobrazu
C.1. Kompozycja i ład przestrzenny
C.1.1.
Chaos przestrzenny i stylistyczny form zagospodarowania terenu C.1.2. Niszczenie cennych wartości historycznych, fizjonomicznych, przyrodniczych i architektonicznych przypadkową i nieestetyczną zabudową i infrastrukturą C.1.3. Lokalizacja dominujących w krajob razie obiektów wysokościowych i obszarowych

Dziennik Ustaw – 69 – Poz. 537 65 1 2 3 4 5 6 C.1.4. Chaos przestrzenny i wizualny wywołany przez re klamy, szczególnie w przestrzeniach publicznych i wzdłuż pasa dróg C.2. Walory estetyczne C.2.1. Brak dbałości o estetyczne wkomponowanie tras i węzłów komunikacyjnych w otaczający krajobraz C.2.2. Przypadkowa i niewłaściwa stylizacja i kolorystyka wielokondygnacyjnych osiedli blokowych podcza s działań termomodernizacyjnych C.2.3. Zarastanie roślinnością drzewiastą i krzewiastą ostańców skalnych i ruin zamków oraz muraw kserotermicznych, zamykanie komponowanych historycznych widoków, panoram i wnętrz krajobrazowych itp.

Dziennik Ustaw – 70 – Poz. 537 66 1 2 3 4 5 6 C.3. Tożsamość miejsca
C.3.1.
Zagrożenie tożsamości krajobrazu wskutek
mieszania się wzorców lokalnych i procesów
globalnych w danym obszarze C.3.2. Zanik swojskości krajobrazu – zanikanie związków przynależ ności i przywiązania D. Zagrożenia walorów akustycznych , zapachowych i sanitarnych,
D.1. Walory akustyczne D.1.1. Hałas komunikacyjny i przemysłowy D.2. Walory zapach owe D.2.1.

Odory – oddziaływanie składowisk, zakładów przemysłowych, obiektów hodowli przemysłowej itp. D.3. Walory sanitarne D.3.1. Zanieczyszczenie terenu odpadami D.3.2. Zanieczyszczenie powietrza

Dziennik Ustaw – 71 – Poz. 537 67 1 2 3 4 5 6 D.3.3. Zanieczyszczenie wód E. Inne zagrożenia

Dziennik Ustaw – 72 – Poz. 537 68 2. Dla zidentyfikowanych zagrożeń dla możliwości zachowania wartości krajobrazu określa się źródło zagrożenia, skalę zagrożenia oraz stopień zagrożenia zgodnie z tabelami 2–4.

Tabela 2 . Klasyfikacja kodów źródeł zagrożenia
Kod źródła zagrożenia Źródło z agrożeni a I Gospodarka przestrzenna
I.1 Budownictwo
I.1.1 Niski poziom i przypadkowość zabudowy terenu
I.1.2 Niezgodność budownictwa ze stylem architektonicznym regionu i typu krajobrazu
I.2 Transport I.2.1 Drogownictwo I.2.2 Komunikacja
I.2.3 Ruch komunikacyjny I.2.4 Transport morski I.3 Infrastruktura techniczna I.4 Procesy urbanizacyjne
I.5 Planowanie przestrzenne
I.5.1 Brak planowania krajobrazu
I.6 Architektura terenów ziel eni I.7 Inne
II Branżowe
II.1 Energetyka
II.1.1 Górnictwo
II.1.2 Ciepłownictwo
II.1.3 Energia odnawialna
II.2 Inżynieria środowiskowa
II.3 Przemysł
II.3.1 Zmiany technologii produkcji
II.4 Gospodarka komunalna
II.4.1 Odpady medyczne II.5 Inne

Dziennik Ustaw – 73 – Poz. 537 69 III Zarządzanie środowiskiem
III.1 Rolnictwo
III.1.1 Intensyfikacja rolnictwa
III.1.2 Zaniechanie rolnictwa
III.1.3 Ogrodnictwo
III.1.4 Upowszechnienie się upraw monokulturowych
III.1.5 Chemizacja i mechanizacja rolnictwa
III.2 Gospodarka wodna III.3 Gospodarka morska
III.4 Gospodarka leśna
III.5 Inne
IV Ochrona przyrody
IV.1 Naturalne procesy przyrodnicze
IV.2 Brak zabiegów ochronnych
V Ekonomiczne V.1 Niedostateczne środki finansowe
V.2 Presje ekonomiczne
VI Społeczno- kulturowe
VI.1 Turystyka
VI.2 Sport i rekreacja
VI.3 Nielegalne pozyskanie VI.4 Niska kultura estetyczna i świadomość krajobrazowa
VI.5 Wandalizm
VI.6 Mieszanie się wzorców lokalnych i procesów globalnych w danym obszarze

Tabela 3 . Skala zagrożenia
Punktacja Określenie Uwagi
0 brak zagrożeń Zagrożenia potencjalne to zagrożenia mogące z dużym prawdopodobieństwem wystą pić na analizowanym obszarze (w granicach danego krajobrazu) do czasu
następnego audytu krajobrazowego. Oceniane są w szczególności na podstawie:

studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego
gminy; 1 zagrożenia potencjalne, niewielkie
2 zagrożenia potencjalne, umiarkowane
3 zagrożenia potencjalne, duże

Dziennik Ustaw – 74 – Poz. 537 70 2) strategii rozwoju regionu;
3) zgłaszanych przez różne podmioty propozycji zmian stosunków ekologicznych, zmian sposobu zagospodarowania i intensyw ności użytkowania terenu i związanych z tym zmian fizjonomii krajobrazu . 4 zagrożenia istniejące, niewielkie, o słabnącym natężeniu Zagrożenia istniejące to zagrożenia występujące aktualnie, stwierdzone w szczególności na podstawie:

obowiązujących miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego;
realizowanych inwestycji, dla których
zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy i zago spodarowania terenu, decyzje o pozwoleniu na budowę lub decyzje o środowiskowych uwarunkowaniach;
procesów zachodzących w środowisku w okresie ostatnich kilku lat i rzutujących na aktualny stan jego zasobów i walorów;
aktualnego stanu środo wiska i fizjonom ii krajobrazu.
5 zagrożenia istniejące, niewielkie, względnie stałe
6 zagro żenia istniejące, niewielkie, o narastającym natężeniu
7 zagrożenia istniejące, umiarkowane, o słabnącym natężeniu
8 zagrożenia istniejące, umiarkowane, względnie stałe
9 zagrożenia istniejące, umiarkowane, o narastającym natężeniu
10 zagrożenia istniejące, duże, o słabnącym natężeniu
11 zagrożenia istniejące, duże, względnie stałe
12 zagrożenia istniejące, duże, o narastającym natężeniu

Tabela 4 . Sposób określenia intensywności skali zagrożenia krajobrazu (zagrożenia niewielkie, umiarkowane lub duże)
Stopień zagrożenia krajobrazu Udział procentowy obszaru, na którym występują (lub mogą wystąpić) zmiany struktury, funkcji i fizjonomii terenu
zmiany niewielkie, harmonijne, ewolucyjne zmiany istotne, z elementami przerwania s truktury, funkcji, fizjonomii i tożsamości miejsca całkowita zmiana struktury, funkcji i fizjonomii
Niewielki do 20 % do 10 % do 5 %
Umiarkowan y 21–60 % 11–30 % 6–15 %
Duży >60 % >30 % >15 %

Dziennik Ustaw – 75 – Poz. 537 71 Załącznik nr 7
Wytyczne w zakresie formułowania rekomendacji i wniosków dotyczących kształtowania i ochrony krajobrazów priorytetowych oraz krajobrazów w obrębie obszarów lub obiektów, o których mowa w art. 38a ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym

Rekomendacje i wnioski dotycząc e kształtowania i ochrony krajobrazów priorytetowych oraz krajobrazów w obrębie obszarów lub obiektów, o których mowa w art. 38a ust. 3 pkt 2 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym , dotyczą ochrony i kształtowania krajobrazów, ich wartości przyrodniczych, kulturowych, historycznych, architektonicznych, urbanistycznych, ruralistycznych, w tym obszarów zabudowanych wyróżnia jących się lokalną formą architekton iczną, oraz wartości estetyczno -widokowych, w tym w szczególności elementów ekspozycji takich jak przedpola ekspozycji, osie widokowe i punkty widokowe .
Rekomendacje i wnioski mogą dotyczyć w szczególności:

kierunków i zasad kształtowania zabudowy, zagospodarowania i użytkowania terenów;
wykonywania zadań mających na celu co najmniej zachowanie dotychczasowego stanu oraz wskazanie potencjalnych adresatów ich realizacji;
wskazani a obszarów, które powinny zostać objęte for mami ochrony przyrody, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 3, 4 i 9 usta wy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody , oraz ich prezentacj i w postaci map ;
wskazani a obszarów, objętych formami ochrony przyrody, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 3, 4 i 9 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, które ze względu na znaczący spadek wartości krajobrazu wymagają pogłębionej analizy zasadności ich dalszej ochrony , oraz ich prezentacj i w postaci map ;
wskazani a obszarów, które powinny zostać objęte f ormami ochrony zabytków, o których mowa w art. 7 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami , w tym w szczególności parków kul turowych , oraz ich prezentacj i w postaci map ;
wskazania do uzupełnienia stanu wiedzy w zakresie, w którym na czas sporządzania audytu krajobrazowego dane i informacje nie były dostępne, a są istotne dla osiągnięcia celu audytu krajobrazowego .

W zakresie wskazanym w pkt 2 ppkt 1 , adekwatnie do charakte rystyki, wartości i zagrożeń zidentyfikowanych dla możliwości zachowania wartości danego krajobrazu, rekomendacje i wnioski mogą dotyczyć w szczególności :

w odniesieniu do poziomu regionalnego (województwa):
a) zadań polityki przestrzennej województwa,
b) zasad zagospodarowania przestrzennego realizujących zadania polityki przestrzennej województwa;
w odniesieniu do poziomu lokalnego (gminnego):
a) wytycznych odnośnie kierunków zmian w strukturze przestrzennej oraz w przeznaczeniu terenów lub zasad ich zagospodarow ania, określających dopuszczalny zakres i ograniczenia tych zmian, w tym wytycznych odnośnie nakazów, zakazów, dopuszczeń i ograniczeń w zagospodarowaniu i użytkowaniu terenów, Załącznik nr 7 WYTYCZNE W ZAKRESIE FORMUŁOWANIA REKOMENDACJI I WNIOSKÓW DOTYCZĄCYCH
KSZTAŁTOWANIA I OCHRONY KRAJOBRAZÓW PRIORYTETOWYCH ORAZ KRAJOBRAZÓW
W OBRĘBIE OBSZARÓW LUB OBIEKTÓW, O KTÓRYCH MOWA W ART. 38A UST. 3 PKT 2 USTAWY Z DNIA 27 MARCA 2003 R. O PLANOWANIU I ZAGOSPODAROWANIU PRZESTRZENNYM

Dziennik Ustaw – 76 – Poz. 537 72 b) parametrów i wskaźników zagospodarowania terenu , maksymalnej i minimalnej inten sywności zabudowy jako wskaźnika powierzchni całkowitej zabudowy w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej, minimalnego udziału procentowego powierzchni biologicznie czynnej w odniesieniu do powierzchni działki budowlanej,
c) kształtowania linii zabudow y z uwzględnieniem lokalnych form architektonicznych zabudowy,
d) zasad kompozycji przestrzennej nowej zabudowy i harmonizowania planowanej zabudowy z zabudową istniejącą z uwzględnieniem lokalnych form architektonicznych zabudowy,
e) zasad kształtowania form budynków z uwzględnieniem lokalnych form architektonicznych zabudowy,
f) zasad stosowania i eksponowania elementów k onstrukcyjnych i zdobniczych
z uwzględnieniem lokalnych form architektonicznych zabudowy,
g) rodzajów i standardów jakościowych1) stosowanych mate riałów wykończeniowych z uwzględnieniem lokalnych form architektonicznych zabudowy, h) charakterystycznych cech elewacji budynków z uwzględnieniem lokalnych form architektonicznych zabudowy,
i) charakterystycznych cech dachów budynków z uwzględnieniem lokalnych form architektonicznych zabudowy,
j) zasad i warunków dotyczących sytuowania obiektów małej architektury, tablic reklamowych i urządzeń reklamowych oraz ogrodzeń, ich gabarytów, standardów jakościowych oraz rod zajów materiałów budowlanych, z uwzględnieniem lo kalnych form architektonicznych, w tym dla przestrzeni dostępnych publicznie, k) zasad dotyczących zagospodarowania i wyposażenia terenów przestrzeni dostępnych publicznie:
− urządzania i sytuowania zieleni, w tym struktury przestrzennej nasadzeń, preferowanych lub wykluczonych gatunków roślin, wysokości zieleni
i pełnionej funkcji,
− sposobów wykorzystywania terenów przestrzeni publicznych, w tym wykorzystywania tymczasowego,
− powiązań widokowych terenów przestrzeni publicznych z otoczeniem,
l) określania warunków dz iałalności usługowej, w tym handlowej , w szczególności maksymalnej powierzchni sprzedaży obiektów handlowych, obszarów rozmieszczenia obiektów handlowych o maksymalnej powierzchni sprzedaży i ich dopuszczalnej liczby , m) wytycznych odnośnie określenia walorów ekspozycji, w szczególności elementów takich jak przedpola ekspozycji, osie widokowe i punkty widokowe oraz zasad ich ochrony i kształtowania, w tym nakazów, zakazów, dopuszczeń i ograniczeń w zagospo darowaniu i użytkowaniu terenów .

Standardy jakościowe powinny odnosić się głównie do stosowanych przy budowie obiektów małej architektury i ogrodzeń m ateriałów
oraz zasad ich stosowania.

Dziennik Ustaw – 77 – Poz. 537 73 4. W zakresie zadań mając ych na celu zachowanie dotychczasowego stanu lub doprowadzenie do stanu pożądanego , adekwatnie do charakterystyki, wartości i zagrożeń
zidentyfikowanych , dla możliwości zachowania wartości danego krajobrazu,
rekomendacje i wnioski mogą obejmować w szczególności wskazania w zakresie :

rozpoczęcia, kontynuacji lub zaniechania r óżnych form gospodarowania terenem, w tym działalności rolniczej, leśnej oraz gospodarki wodnej;
zabiegów renaturalizacyjnych oraz zabiegów odnowy obiektów kultury materialnej ;
koordynacji działań podejmowanych dla osiągnięcia celów występujących na danym obszarze objętym form ami ochrony przyrody, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1 –9 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody , oraz form ochrony zabytków, o których mowa w art. 7 ustawy z dnia 23 lipca 2003 r. o ochronie z abytków i opiece nad zabytkami ;
konieczności podejmowania działań mających na celu utrzymanie dotychczasowej funkcji danego krajobrazu, w tym funkcji korytarzy ekologicznych.

Wskazania w zakresie potencjalnych adresatów realiz acji rekomendacji i wniosków, o których mowa w pkt 3 i 4, mogą dotyczy ć kierunków współpracy pomiędzy poszczególnymi podmiotami.

Dziennik Ustaw – 78 – Poz. 537 74 Załącznik nr 8
Wytyczne w zakresie określenia lokalnych form architektonicznych zabudowy dla krajobrazów priorytetowych

W audycie krajobrazowym w skazuj e się obszary zabudowane wyróżniające się lokalną formą architektoniczną w podziale na kategorię zabudowy , a ich granice przedstawia się
w formie graficznej na mapach .
W ramach katalogu lokalnych form architektonicznych wyodrębnia się kategorie lokalnych form architektonicznych, w szczególności ze względu na rodzaj zabudowy, funkcje zabudowy lub obszarową spójność charakterystycznych form zabudowy.
Dla poszczególnych ka tegorii zabudowy określa się cechy charakterystyczne lokalnych form architektonicznych, w tym zakresy graniczne parametrów wybranych adekwatnie do specyfiki lokalnych form architektonicznych. Treść ta w zależności od potrzeb może dotyczy ć w szczególności:

układu zabudowy, w tym linii zabudowy;
formy budynków, w szczególności:
a) wysokości zabudowy,
b) gabaryt ów obiektów,
c) proporcj i i kształt u bryły, d) wysokości górnej krawędzi elewacji frontowej, jej gzymsu lub attyki,
e) proporcj i pomiędzy wysokością górnej krawędzi elewacji frontowej, jej gzymsu lub attyki a wysokością dachu,
f) geometri i dachu (kąt a nachylenia, wysokoś ci kalenicy i układ u połaci dachowych),
g) poziom u posadowienia parteru,
h) wielkoś ci i proporcj i otworów okiennych i dr zwiowych oraz podcieni,
i) procent u przeszklenia elewacji;
charakterystycznych elementów konstrukcyjnych i zdobniczych;
stosowanych materiałów wykończeniowych oraz standardów jakościowych;
charakterystycznych cech elewacji budynków, w szczególności:
a) koloryst yki,
b) cech stolarki okiennej i drzwiowej:
− kolorystyk i,
− podział u kwater okiennych i drzwiowych ,
− stosowanych materiał ów;
charakterystycznych cech dachów budynków, w szczególności:
a) kolorystyk i,
b) stosowanych materiał ów;
charakterystycznych cech obiektów małej architektury i ogrodzeń, w szczególności:
a) gabaryt ów,
b) detal i architektoniczn ych, c) stosowanych materiał ów. Załącznik nr 8 WYTYCZNE W ZAKRESIE OKREŚLENIA LOKALNYCH FORM ARCHITEKTONICZNYCH ZABUDOWY
DLA KRAJOBRAZÓW PRIORYTETOWYCH