Dz.U. 2024 poz. 633

DZIENNIK USTAW
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Warszawa, dnia 25 kwietnia 2024 r. Poz. 633 OBWIESZCZENIE
MARSZAŁKA SEJMU RZEC ZYPOSPOLITEJ POLSKIE J z dnia 11 marca 2024 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin

1. Na podstawie art. 16 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i nie- których innych aktów prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1461 ) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwiesz czenia jedno- lity tekst ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin (Dz. U. z 2021 r. poz. 1697 ), z uwzglę d- nieniem zmian wprowadzon ych ustawą z dnia 9 marca 2023 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 547) oraz zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem 7 marca 2024 r.
2. Podany w załączniku do niniejszego ob wieszczenia tekst jednolity ustawy nie obejmuje art. 10 ust. 1, art. 11 oraz art. 33 ustaw y z dnia 9 marca 2023 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 547) , które stanowi ą: Art. 10. „1. Do postępowań w sprawach uregul owanych w ustawach zmienianych w art. 1 i art. 5 wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy dotychczasowe. ” „Art. 11. 1. Właściwy do zmiany, uchylenia, stwierdzenia nieważności lub wygaśnięcia ostateczn ej decyzji lub postanowienia, wydanych na podstawie dotychczasowych przepisów w sprawach:

1. wydania lub wymiany karty pobytu w przypadku cudzoziemca, któremu udzielono zgody na pobyt ze względów humanitarnych,

2. wydania lub wymiany dokumentu „zgoda na po byt tolerowany”,

3. zobowiązania cudzoziemca do powrotu,

4. przedłużenia terminu dobrowolnego powrotu,

5. cofnięcia zakazu ponownego wjazdu, o którym mowa w art. 318 ustawy zmienianej w art. 1,

6. przekazania cudzoziemca do innego państwa członkowskiego Un ii Europejskiej, państwa członkowskiego Euro- pejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej na podstawie obowiązującej w dniu 13 stycznia 2009 r. umowy międzynarodowej o przek azywaniu i przyjmowaniu osób,

7. udzielenia lub cofnięcia zgody na pobyt ze względów humanitarnych,

8. udzielenia lub cofnięcia zgody na pobyt tolerowany,

9. wydalenia obywatela UE, o którym mowa w art. 2 pkt 3 ustawy zmienianej w art. 5,

10. wydalenia czł onka rodziny obywatela UE, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy zmienianej w art. 5,

11. uchylenia decyzji o wydaleniu obywatela UE, o którym mowa w art. 2 pkt 3 ustawy zmienianej w art. 5,

12. uchylenia decyzji o wydaleniu członka rodziny obywatela UE, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy zmienianej w art. 5 – jest organ, który stał się organem wyższego stopnia właściwym w tych sprawach z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Dziennik Ustaw – 2 – Poz. 633

2. Przepis ust. 1 stosuje się do wznowienia postępowania zakończonego decyzją lu b postanowieniem, wydanych na podstawie przepisów dotychczasowych w sprawach:

1. wydania lub wymiany karty pobytu w przypadku cudzoziemca, któremu udzielono zgody na pobyt ze względów humanitarnych;

2. wydania lub wymiany dokumentu „zgoda na pobyt tolerowa ny”;

3. zobowiązania cudzoziemca do powrotu;

4. przedłużenia terminu dobrowolnego powrotu;

5. cofnięcia zakazu ponownego wjazdu, o którym mowa w art. 318 ustawy zmienianej w art. 1;

6. przekazania cudzoziemca do innego państwa członkowskiego Unii Europejsk iej, państwa członkowskiego Euro- pejskiego Stowarzyszenia Wolnego Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej na podstawie obowiązującej w dniu 13 stycznia 2009 r. umowy międzynarodowej o przekazywaniu i przyjmowaniu osób;

7. udzielenia lub cofnięcia zgody na pobyt ze względów humanitarnych;

8. udzielenia lub cofnięcia zgody na pobyt tolerowany;

9. wydalenia obywatela UE, o którym mowa w art. 2 pkt 3 ustawy zmienianej w art. 5;

10. wydalenia członka rodziny obywatela UE, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy zmienianej w art. 5;

11. uchylenia decyzji o wydaleniu obywatela UE, o którym mowa w art. 2 pkt 3 ustawy zmienianej w art. 5;

12. uchylenia decyzji o wydaleniu członka rodziny obywatela UE, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy zmienianej w art. 5.” „Art. 33. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem:

13. art. 1 pkt 1 w zakresie art. 15c, art. 1 pkt 23, art. 4 pkt 1 w zakresie art. 11c oraz art. 30, które wchodzą w życie po upływ ie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia;

14. art. 1 pkt 26 lit. b i c oraz pkt 27, które wchodzą w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia;

15. art. 1 pkt 30–33, które wchodzą w życie z dniem 1 czerwca 2023 r.;

16. art. 1 pkt 60 i 74 oraz art. 29, które wchodzą w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia;

17. art. 9 i art. 31 pkt 3, które wchodzą w życie z dniem określonym w komunikacie ogłoszonym na podstawie art. 32;

18. art. 3, który wchodzi w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia;

19. art. 17 i art. 18, które wchodzą w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia, z mocą od dnia 7 marca 2023 r.”. Marszałek Sejmu: S. Hołownia

Dziennik Ustaw – 3 – Poz. 633

Załącznik do obwieszczenia Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 11 marca 2024 r. (poz. 633) USTAWA
z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium
obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i członków ich rodzin1) Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1. Ustawa określa zasady i warunki wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobytu oraz wyjazdu z tego terytorium:

1. obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej,

2. obywateli państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolny m Handlu (EFTA) – stron umowy o Europej- skim Obszarze Go spodarczym,

3. obywateli Konfederacji Szwajcarskiej,
   3a) obywateli Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, o których mowa w art. 10 ust. 1 lit. b i d Umowy o Wystąpieniu Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej z Unii Europejskiej i Euro pej- skiej Wspólnoty Energii Atomowej (Dz. Urz. UE L 29 z 31.01.2020, str. 7), zwanej dalej „Umową Wystąpienia”, zwa- nych dalej „obywatelami Zjednoczonego Królestwa ”,

4. członków rodzin obywateli, o których mowa w pkt 1–3, którzy d o nich dołączają lub z nimi przebywają ,

5. członków rodzin obywateli Rzeczypospolitej Polskiej, którzy do nich dołączają lub z nimi przebywają,

6. członków rodzin obywateli Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Półn ocnej, o których mowa w art. 10 ust. 1 lit. e i f Umowy Wystąpienia, zwanych dalej „członkami rodzin obywateli Zjednoczonego Królestwa ” – a także tryb postępowania i organy właściwe w tych sprawach.
   Art. 2. Użyte w ustawie określenia oznaczają:

7. granica – granicę państwową Rzeczy pospolitej Polskiej w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 12 października 1990 r. o ochronie granicy państwowej (Dz. U. z 2022 r. poz. 295 oraz z 2023 r. poz. 1114 i 1489 );

8. dokument podróży – dokument podróży w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 12 grudn ia 2013 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2023 r. poz. 519, 185 i 547 );

9. obywatel UE – cudzoziemca:
   a) obywatela państwa członkowskiego Unii Europejskiej,
   b) obywatela państwa członkowskiego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym,
   c) obywatela Konfederacji Szwajcarskiej , d) obywatela Zjednoczonego Królestwa;

10. członek rodziny:
    a) w przypadku członka rodziny obywatela UE, o którym mowa w pkt 3 lit. a–c – cudzoziemca będącego lub nie - będącego obywate lem UE:
    – małżonka obywatela UE,
    – bezpośredniego zstępnego obywatela UE lub jego małżonka, w wieku do 21 lat lub pozostającego na utrzyma- niu obywatela UE lub jego małżonka,

11. Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy 2004/38/WE Parlam entu Europejskiego i Rady z dnia 29 kwietnia 2004 r. w sprawie prawa obywateli Unii i członków ich rodzin do swobodnego przemieszczania się i pobytu na terytorium Państw Członkowskich zmieniającej rozporządzenie (EWG) nr 1612/68 i uchylającej dyrektywy 64/ 221/EWG, 68/360/EWG, 72/194/EWG, 73/148/EWG, 75/34/EWG, 75/35/EWG, 90/364/EWG, 90/365/EWG i 93/96/EWG (Dz. Urz. UE L 158 z 30.04.2004, str. 77; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 5, t. 5, str. 46).

Dziennik Ustaw – 4 – Poz. 633

– bezpośredniego wstępnego obywatela UE lub jego małżonka, pozostającego na utrzym aniu obywatela UE lub jego małżonka,
– bezpośredniego wstępnego małoletniego obywatela UE, sprawującego faktyczną opiekę nad tym małoletnim obywatelem UE i na którego utrzymaniu ten małoletni obywatel UE pozostaje,
b) w przypadku członka rodziny obywatela Rzeczypospolitej Polskiej – cudzoziemca niebędącego obywatelem UE:
– małżonka obywatela Rzeczypospolitej Polskiej w przypadku spełnienia łącznie następujących warunków:
– – obywatel Rzeczypospolitej Polskiej bezpośrednio przed przyjazdem na terytorium Rzec zypospolitej Pol- skiej posiadał prawo pobytu powyżej 3 miesięcy lub prawo stałego pobytu w innym państwie członkow- skim Unii Europejskiej, państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA ) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospoda rczym, Konfederacji Szwajcarskiej lub Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej,
– – związek małżeński z obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej został zawarty przed pobytem w innym pań- stwie członkowskim Unii Europejskiej, państwie członk owskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, Konfederacji Szwajcarskiej lub Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub w trakcie pobytu w tym państwie,
– – obywatel Rz eczypospolitej Polskiej zamierza ponownie zamieszkać na terytorium Rzeczy pospolitej Pol- skiej na stałe,
– małżonka obywatela Rzeczypospolitej Polskiej posiadającego poprzednio obywatelstwo innego państwa c złon- kowskiego Unii Europejskiej, państwa członkowsk iego Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu
(EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, Konfederacji Szwajcarskiej lub Zjednoczo- nego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej,
– bezpośredniego zstępnego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej lub jego małżonka, w wieku do 21 lat lub pozostającego na utrzymaniu obywatela Rzeczypospolitej Polskiej lub jego małżonka, w przypadku spełnienia łącznie następujących warunków:
– – obywatel Rzeczypospolitej Polskiej bezpośrednio przed przyjazdem na terytorium Rzeczy pospolitej Pol- skiej posiadał prawo pobytu powyżej 3 miesięcy lub prawo stałego pobytu w innym państwie członkow- skim Unii Europejskiej, państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejsk im Obszarze Gospodarczym, Konfederacji Szwajcarskiej lub Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej,
– – życie rodzinne z obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej zostało rozwinięte lub umocnione przed pobytem w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, Konfederacji Szwajcarskiej lub Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub w trakcie poby tu w tym państwie,
– – obywatel Rzeczypospolitej Polskiej zamierza ponownie zamieszkać na terytorium Rzeczy pospolitej Pol- skiej na stałe,
– bezpośredniego wstępnego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej lub jego małżonka, pozostającego na utrzy- maniu obywatel a Rzeczypospolitej Polskiej lub jego małżonka, w przypadku spełnienia łącznie następujących warunków:
– – obywatel Rzeczypospolitej Polskiej bezpośrednio przed przyjazdem na terytorium Rzeczy pospolitej Pol- skiej posiadał prawo pobytu powyżej 3 miesięcy lub prawo stałego pobytu w innym państwie członkow- skim Unii Europejskiej, państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, Konfederacji Szwajcarskiej lub Zjednoczonym Królestwie Wielk iej Brytanii i Irlandii Północnej,
– – życie rodzinne z obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej zostało rozwinięte lub umocnione przed pobytem
w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (E FTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, Konfederacji Szwajcarskiej lub Zjednoczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej lub w trakcie pobytu w tym państwie,
– – obywatel Rzeczypospolitej Polskiej zamierza ponownie zamieszkać na terytorium Rzeczy pospolitej Pol- skiej na stałe,

Dziennik Ustaw – 5 – Poz. 633

– bezpośredniego wstępnego małoletniego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej, w przypadku spełnienia łącznie
następujących warunków:
– – małoletni obywatel Rzeczypospolitej Polskiej bezpośrednio przed przy jazdem na terytorium Rzeczy - pospolite j Polskiej posiadał prawo pobytu powyżej 3 miesięcy lub prawo stałego pobytu w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu
(EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, Konfederacji Szwajcarskiej lub Zjed - noczonym Królestwie Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej,
– – małoletni obywatel Rzeczypospolitej Polskiej zamierza ponownie zamieszkać na terytorium Rzeczy - pospolitej Polskiej na stał e, – – bezpośredni wstępny sprawuje faktyczną opiekę nad tym małoletnim obywatelem Rzeczy pospolitej Polskiej,
– – małoletni obywatel Rzeczypospolitej Polskiej pozostaje na utrzymaniu bezpośredniego wstępnego,
c) w przypadku członka rodziny obywatela UE, o którym mowa w pkt 3 lit. d – cudzoziemca, o którym mowa w art. 9 lit. a Umowy Wystąpienia;
5) osoba pracuj ąca na własny rachunek – osob ę fizyczn ą będącą przedsi ębiorc ą w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsi ębiorców (Dz. U. z 2024 r. poz. 236), a tak że każdą inną osob ę fizyczn ą wykonuj ącą działalno ść zarobkow ą we własnym imieniu i na własny rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczaj ą tej działal ności do działalno ści gospodarczej, lub osoby wykonuj ącej tak ą działalno ść do prz edsiębiorców;
6) państwo członkowskie – państwo członkowskie Unii Europejskiej, państwo członkowskie Euro pejskiego Porozumie- nia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronę umowy o Europejskim Obszarze Gospo darczym, Konfederację Szwajcarską;
7) pracownik – osobę pozo stającą w stosunku pracy, a także osobę wykonującą pracę w ramach umowy cywilnoprawnej;
8) wiza – wizę w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach.
Art. 2a. 1.2) Do osób, o których mowa w art. 1, stosuje się przepisy art. 11, pr zepisy wydane na podstawie art. 12 ust. 1 i 3, art. 49–56, przepisy wydane na podstawie art. 57 ust. 1, art. 260–266, art. 288–292, art. 293 pkt 1, 4 i 5, art. 294, art. 296–298, art. 338, przepisy wydane na podstawie art. 339 ust. 1, art. 342–345, art. 347, przepisy wydane na podstawie art. 394 ust. 6, art. 395 ust. 1, art. 396, art. 397, art. 402, art. 404, art. 405, art. 407, art. 410–426, przepisy wydane na pod- stawie art. 427, art. 428 ust. 1 pkt 2 lit. a i k oraz pkt 3–5, art. 429 ust. 1 pkt 7, 8, 9a i 12 oraz ust. 2, art. 430 ust. 1, 2 pkt 5 i 7 oraz ust. 6 i 7, art. 432, art. 439, art. 440, art. 441, art. 444, art. 446, art. 447, art. 449, art. 449b –456 oraz przepisy wydane na podstawie art. 457 ust. 1 i art. 458 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cud zoziemcach.
2. Do osób, o których mowa w art. 1 pkt 4–6, stosuje się ponadto przepisy : 1)3) art. 3 pkt 20–22, art. 58, art. 59, art. 60 ust. 1 pkt 17 i 17a, art. 66 ust. 1, 2 i 3, art. 67–71, art. 73, art. 74, art. 74a, art. 77 ust. 1 pkt 1, 2 і 3 lit. a i e oraz ust. 7 і 8, art. 78 ust. 1 і 2, art. 79 ust. 1–4, przepisy wydane na podstawie art. 80 ust. 1, art. 96, przepisy wydane na podstawie art. 97 ust. 1, art. 360–379, art. 428 ust. 1 pkt 2 lit. c, art. 429 ust. 1 pkt 1, art. 443 ust. 1 pkt 5 i ust. 2, art. 443a, art. 448–448b oraz art. 449a ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach;
2) art. 34 ust. 5 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 810/2009 z dnia 13 lipca 2009 r. ustanawiają- cego Wspólnotowy Kodeks Wizowy (kodeks wizowy) (D z. Urz. UE L 243 z 15.09.2009, str. 1, z późn. zm.) w zakresie unieważnienia lub cofnięcia wizy krajowej.
3. Do osób, o których mowa w art. 1 pkt 3a i 6, stosuje się ponadto przepisy działu V rozdziałów 3 i 3a oraz przepisy
działu VI rozdziału 2 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach.
Art. 3. 1. Do postępowań w sprawach uregulowanych w ustawie stosuje się przepisy ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2023 r. poz. 775 i 803 ), o ile ustawa nie stanowi in aczej.
2. Do postępowań w sprawach uregulowanych w ustawie, a należących do właściwości konsulów, stosuje się przepisy
ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. – Prawo konsularne (Dz. U. z 2023 r. poz. 1329 ), o ile ustawa nie stanowi inaczej.
3. W sprawach należąc ych do właściwości wojewody, uregulowanych w ustawie, nie stosuje się przepisu art. 20 ustawy
z dnia 23 stycznia 2009 r. o wojewodzie i administracji rządowej w województwie (Dz. U. z 2023 r. poz. 190).

2. Ze zmianą wprowadzoną przez art. 5 pkt 1 lit . a ustawy z dnia 9 marca 2023 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 547), która weszła w życie z dniem 7 kwietnia 2023 r.

3. W brzmieniu ustalonym przez art. 5 pkt 1 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

Dziennik Ustaw – 6 – Poz. 633

Art. 4. Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców jest organe m wyższego stopnia w rozumieniu prze pisów ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego w stosunku do wo jewody w sprawach określonych w ustawie.
Art. 5. Organ właściwy w sprawach uregulowanych w ustawie może odstąpić od uzasadni enia decyzji lub postanowie- nia wydanych w tych spra wach, w całości lub w części, jeżeli wymagają tego względy bezpieczeństwa państwa.
Art. 6. Organy właściwe w sprawach uregulowanych w ustawie są obowiąz ane do pouczenia obywatela UE i członka rodziny w języku dla nich zrozumiałym o:

1. zasadach i trybie postępowania w tych sprawach;
2. przysługujących im prawach i ciążących na nich obo wiązkach;
3. treści decyzji, na podstawie których odmawia się wjazdu lub wydania wizy, cofa się lub unieważnia wizę, odmaw ia się zarejestrowania pobytu lub unieważnia się zarejestrowanie pobytu;
4. treści decyzji, na podstawie których odmawia się wydania dokumentów określonych w ustawie lub unieważnia się te dokumenty;
5. treści decyzji o wydaleniu;
6. trybie i terminie wnosz enia odwołania lub innych zwykłych środków zaskarżenia.
   Art. 7. 1. Wnioski w sprawach uregulowanych w ustawie sporządza się w języku polskim i składa na formularzach.

2. Dokumenty sporządzone w języku obcym, dołączane do wniosków w sprawach uregulowanych w ustawie, składa się
   wraz z ich tłumaczeniem na język polski, sporządzonym przez tłumacza przysięgłego.
3. Wnioski składane w postępowaniu przed konsulem oraz dokumenty sporządzone w języku obcym, służące za dowód w postępowaniu prowadzonym na podstawie us tawy przed konsulem, składa się w języku polskim lub języku wskazanym przez konsula.
   Art. 7a. W postępowaniach w sprawach uregulowanych w ustawie obywatel UE lub członek rodziny obywatela UE w razie braku możliwości okazania dokumentu podróży lub innego do kumen tu potwierdzającego tożsamość i obywatelstwo, mogą przedstawić inny dowód niż dokument urzędowy, który pozwoli potwierdzić ich tożsamość i obywatelstwo w nie- budzący wątpliwości sposób.
   Art. 8. W postępowaniach oraz rejestrach prowadzonych na podstawi e ustawy mogą być przetwarzane następujące dane:

1. imię (imiona) i nazwisko;

2. nazwisko poprzednie;

3. płeć;

4. imię ojca;

5. imię matki;

6. data urodzenia;

7. miejsce i kraj urodzenia;

8. rysopis:
   a) wzrost w centymetrach,
   b) kolor oczu,
   c) znaki szczeg ólne;

9. odciski linii papilarnych;

10. obywatelstwo;

11. stan cywilny;

12. miejsce zamieszkania lub pobytu;

13. numer ewidencyjny Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL);

14. wizerunek twarzy.

Dziennik Ustaw – 7 – Poz. 633

Art. 8a. 1. Pracownikowi zatrudnionemu w:

1. Urzędzie do Spraw Cudzoziemców,
2. urzędzie wojewódzkim,
3. urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw wewnętrznych,
4. Komendzie Głównej Straży Granicznej,
5. komendzie oddziału Straży Granicznej,
6. placówce Straży Granicznej
   – obowiązki d otyczące czynności postępowania administracyjnego w sprawach uregulowanych w ustawie, określone
   w przepisach działu II Kodeksu postępowania administracyjnego, w szczególności przygotowywanie projektów załatwienia
   spraw i przeprowadzanie dowodów, z wyłącze niem czynności kancelaryjnych, a także załatwiania tych spraw na podstawie upoważnienia, o którym mowa w art. 268a Kodeksu postępowania administracyjnego, powierza się po sprawdzeniu przez pracodawcę, że pracownik nie był skazany prawomocnym wyrokiem za um yślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe.

2. Sprawdzenia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się przed zatrudnieniem danej osoby na stanowisku związanym z wykonywaniem obowiązków, o których mowa w ust. 1, a także przed powierzeniem pracownikowi n owych obowiązków, o których mowa w ust. 1, przez zasięgnięcie informacji o danej osobie z Krajowego Rejestru Karnego.
3. W przypadku skazania prawomocnym wyrokiem za umyślne przestępstwo lub umyślne przestępstwo skarbowe pra- cownik nie może zajmować stanowi ska związanego z wykonywaniem obowiązków, o których mowa w ust. 1, a jeżeli temu pracownikowi wydano upoważnienie, o którym mowa w art. 268a Kodeksu postępowania administracyjnego, do załatwia- nia spraw uregulowanych w ustawie, zostaje ono cofnięte.
   Art. 8b. 1. Odciski linii papilarnych pobiera się od obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE za pomocą kart daktyloskopijnych lub urządzenia do elektronicznego pobierania odcisków.
4. Odciski linii papilarnych w celu wydania karty pobytowej lub karty stałego pobytu pobiera się od osoby, która do dnia złożenia wniosku o wydanie tej karty ukończyła 6. rok życia.
   Rozdział 2
   Wjazd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i wyjazd z tego terytorium
   Art. 9. 1. Obywatel UE może wjechać na terytorium Rze czypospolitej Polskiej na podstawie ważnego dokumentu podróży lub innego ważnego dokumentu potwierdzającego jego tożsamość i obywatelstwo.
5. Członek rodziny niebędący obywatelem UE może wjechać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie ważnego dokumentu podróży oraz wizy, o ile przepisy ustawy nie stanowią inaczej.
6. Obowiązek posiadania wizy, o którym mowa w ust. 2, nie dotyczy:

1. obywatela państwa, wobec którego stosuje się częściowe lub całkowite zniesienie obowiązku wizowego, zgodnie z roz- porządzeniem Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2018/1806 z dnia 14 listopada 2018 r. wymieniającym państwa trzecie, których obywatele muszą posiadać wizy podczas przekraczania granic zewnętrznych, oraz te, których obywatele są zwolnieni z tego wymogu (D z. Urz. UE L 303 z 28.11.2018, str. 39);
2. członka rodziny niebędącego obywatelem UE, posiadającego wydany przez inne państwo członkowskie UE, państwo członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronę umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym, Konfederację Szwajcarską lub Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej ważny dokument odpowiadający karcie pobytowej, o której mowa w art. 30 lub art. 65b ust. 2 pkt 1, lub karcie stałego pobytu, o której mowa w art. 54 lub ar t. 65b ust. 2 pkt 2, lub ważną kartę pobytu, o której mowa w art. 226 pkt 1 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach.
   Art. 10. 1. Członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE wydaje się wizę Schengen lub wizę krajową w celu dołączenia do obywatela p aństwa członkowskiego lub przebywania z nim.

2. Członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE odmawia się wydania wizy, gdy:

1. nie spełnia przesłanek jej wydania lub

2. jego wjazd następuje w okresie obowiązywania wpisu do wykazu cudzoziemców, których pobyt na terytorium Rzeczy- pospolitej Polskiej jest niepożądany, prowadzonego na podstawie art. 434 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzo - ziemcach, zwanego dalej „wykazem”, lub

Dziennik Ustaw – 8 – Poz. 633

3. w postępowaniu o wydanie wizy:
   a) złożył wniosek zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje lub dołączył do niego doku- menty zawierające takie dane lub informacje lub
   b) zeznał nieprawdę lub zataił prawdę albo podrobił lub przerobił dokument w celu jego użycia jako autentycznego lub takiego dokumentu używał jako aut entycznego, lub
4. ubiega się on o wydanie wizy w celu obejścia przepisów prawa obowiązujących w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Euro - pejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej regulujących zasady wjazdu na terytorium Unii Europejskiej, pobytu na tym terytorium oraz wyjazdu z niego, lub
5. związek małżeński z obywatelem UE lub obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej został zawarty w celu o bejścia prze- pisów określających zasady i warunki wjazdu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ich przejazdu przez to terytorium, pobytu na nim i wyjazdu z niego, lub
6. wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku pub licz- nego, lub
7. wymagają tego względy zdrowia publicznego.

3. Wizę wydaje lub odmawia jej wydania konsul lub komendant placówki Straży Granicznej niezwłocznie po złożeniu wniosku, zapewniając członkowi rodziny wszelkie dopus zczalne przez przepisy prawa ułatwienia w uzyskaniu wizy.
4. Odmowa wydania wizy przez konsula następuje w drodze decyzji.
5. Od decyzji o odmowie wydania wizy wydanej przez konsula przysługuje odwoł anie do ministra właściwego do spraw zagranicznych, a od decyzji o odmowie wydania wizy, wydanej przez komendanta placówki Straży Granicznej – do Komendanta Głównego Straży Granicznej.
   Art. 10a. 1. Wizę cofa się z urzędu, jeżeli po jej wydaniu powstały następujące okoliczności:

1. członek rodziny niebędący obywa telem UE wjechał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w okresie obowiązywania wpisu do wykazu lub
2. wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku pub licznego, lub
3. wymagają tego względy zdrowia pub licznego.

2. Wizę można cofnąć na wniosek posiadacza.
   Art. 10b. Wizę unieważnia się, jeżeli w chwili jej wydania zachodziły następujące okoliczności:

1. obowiązywał wpis danych członka rodziny niebędącego obywatelem UE do wykazu lub

2. członek rodziny nieb ędący obywatelem UE nie spełniał przesłanek jej wydania, lub

3. w postępowaniu o wydanie wizy członek rodziny niebędący obywatelem UE:
   a) złożył wniosek zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje lub dołączył do niego doku- menty zawierają ce takie dane lub informacje lub
   b) zeznał nieprawdę lub zataił prawdę albo podrobił lub przerobił dokument w celu jego użycia jako autentycznego lub takiego dokumentu używał jako autentycznego, lub

4. członek rodziny niebędący obywatelem UE ubiegał się o wydanie wizy w celu obejścia przepisów prawa obowiązują- cych w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajc arskiej regulujących zasady wjazdu na terytorium Unii Europejskiej, pobytu na tym terytorium oraz wyjazdu z niego, lub

5. związek małżeński członka rodziny niebędącego obywatelem UE został zawarty z obywatelem UE lub obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej w celu obejścia przepisów określających zasady i warunki wjazdu cudzoziemców na teryto- rium Rzeczypospolitej Polskiej, ich przejazdu przez to terytorium, pobytu na nim i wyjazdu z niego, lub

6. względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpiec zeństwa i porządku publicznego wymagały od- mowy jej wydania, lub

7. względy zdrowia publicznego wymagały odmowy jej wydania.

Dziennik Ustaw – 9 – Poz. 633

Art. 10c. Wizę cofa lub unieważnia w drodze decyzji:

1. konsul;
2. komendant oddziału Straży Granicznej;
3. komendant placówki Straż y Granicznej.
   Art. 10d. Od decyzji o cofnięciu lub unieważnieniu wizy wydanej przez:
4. konsula – przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw zagranicznych;
5. komendanta oddziału Straży Granicznej lub komendanta placówki Straży Granicznej – przysługuje odwołanie do Komendanta Głównego Straży Granicznej.
   Art. 10e. Wydanie decyzji o cofnięciu lub unieważnieniu wizy odnotowuje się w dokumencie podróży.
   Art. 11. 1. Obywatelowi UE lub członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE można odmówić wjazdu na teryto- rium Rzeczypospolitej Polskiej, gdy:
6. jego wjazd następuje w okresie obowiązywania wpisu do wykazu lub
7. wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego,
   lub
8. nie posiada dokumentu, o którym mowa odpowiednio w art. 9 ust. 1 lub 2, chyba że udowodni w inny, niebudzący wątpliwości sposób, że jest uprawniony do korzystania ze swobody przepływu osób , lub
9. wymagają tego względy zdrowia publicznego.

2. Przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje si ę w przypadku wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w celu wzięcia udziału w postępowaniu przed sądem administracyjnym w sprawie o wydalenie z tego terytorium i gdy przebywanie oby - watela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE na tym ter ytorium nie spowoduje poważnych zakłóceń porządku publicznego lub bezpieczeństwa publicznego.
3. Decyzji o odmowie wjazdu nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.
4. W przypadku wydania członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE decyzji o odmowie wj azdu na podstawie ust. 1 pkt 1 lub 2, wydaje się także decyzję o unieważnieniu wizy.
   Art. 11a. 1. W przypadku wydawania decyzji o:

1. odmowie wydania wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10 ust. 2 pkt 6 lub 7,
2. cofnięciu wizy w przypadkach, o któryc h mowa w art. 10a ust. 1 pkt 2 lub 3,
3. unieważnieniu wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10b pkt 6 lub 7,
4. odmowie wjazdu w przypadkach, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 2 lub 4
   – uwzględnia się zasadę proporcjonalności.

2. Decyzja o:

1. odmow ie wydania wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10 ust. 2 pkt 6,
2. cofnięciu wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10a ust. 1 pkt 2,
3. unieważnieniu wizy w przypadkach, o których mowa w art. 10b pkt 6,
4. odmowie wjazdu w przypadkach, o których mowa w art. 11 ust. 1 pkt 2 – może być wydana wyłącznie osobie, której zachowanie stanowi rzeczywiste, aktualne i dostatecznie poważne zagrożenie dla
   interesu społecznego, przy czym wcześniejsza karalność tej osoby nie może stanowić samoistnej podstawy do wydania decyzji.

3. Na zagrożenie dla interesu społecznego nie można się powoływać dla celów gospodarczych.
   Art. 12. Komendant placówki Straży Granicznej umożliwia obywatelowi UE lub członkowi rodziny niebędącemu oby- watelem UE, przez okres nie dłuższy niż 72 godziny przed wydaniem decyzji o odmowie wjazdu na terytorium Rzeczypospo- litej Polskiej, podjęcie działań zmierzających do uzyskania dokumentów, o których mowa odpowiednio w art. 9 ust. 1 lub 2 , albo do udowodnienia w inny, niebudzący wątpliwości sposób , że osoby te są uprawnione do korzystania ze swobody prze- pływu osób.

Dziennik Ustaw – 10 – Poz. 633

Art. 13. 1. Decyzje o odmowie wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz decyzje o unieważnieniu wizy wydaje komendant placówki Straży Granicznej.
2. Od decyzji komendanta placó wki Straży Granicznej przy sługuje odwołanie do Komendanta Głównego Straży Gra- nicznej.
Art. 14. 1. Obywatel UE może wyjechać z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie ważnego dokumentu podróży lub innego ważnego dokumentu potwierdzającego jego to żsamość i obywatelstwo.
2. Członek rodziny niebędący obywatelem UE może wyjechać z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie ważnego dokumentu podróży.
3. W przypadku nieposiadania dokumentu, o którym mowa odpowiednio w ust. 1 lub 2, obywatel UE lu b członek
rodziny niebędący obywatelem UE może wyjechać z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli udowodni w inny, nie - budzący wątpliwości sposób, że jest uprawniony do korzystania ze swobody przepływu osób.
Rozdział 3
Prawo pobytu
Art. 15. 1. Bez k onieczności zachowania warunków pobytu określonych w niniejszym rozdziale na terytorium Rzeczy- pospolitej Polskiej może przebywać:

1. obywatel UE i członek rodziny niebędący obywatelem UE – przez okres do 3 miesięcy;
2. obywatel UE, który wjechał na to tery torium w celu poszukiwania pracy – przez okres nie dłuższy niż 6 miesięcy, chyba że po upływie tego okresu wykaże, że aktywnie kontynuuje poszukiwanie pracy i ma rzeczywiste szanse na zatrudnienie.

2. W okresie, o którym mowa w ust. 1:

1. obywatel UE jest obowiązany posiadać ważny doku ment podróży albo inny ważny dokument potwierdzający jego tożsamość i obywatelstwo;

2. członek rodziny niebędący obywatelem UE jest obo wiązany posiadać ważny dokument podróży.
   Art. 16. Obywatelowi UE przysługuje prawo pobytu przez okres dłuższy niż 3 miesiące, w przypadku gdy spełnia jeden z następujących warunków:

3. jest pracownikiem lub osobą pracującą na własny rachunek na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

4. posiada wystarczające środki finansowe do utrzymania siebie i członków rodziny na terytorium Rzeczypospolitej Pol- skiej, tak aby nie stanowić obciążenia dla pomocy społecznej, oraz:
   a) posiada ubezpieczenie zdrowotne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansow anych ze środków publicznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 146) lub b) jest osobą uprawnioną do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji w rozumieniu art. 5 pkt 23 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finanso wanych ze środków pub - licznych, lub
   c) posiada dokument potwierdzający posiadanie prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego, pokrywającego wszelkie wydatki, które mogą wyniknąć podczas pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z potrzebą pomocy m edycznej lub leczeniem szpitalnym, w którym ubezpieczyciel zobowiązuje się do pokrycia kosztów udzielonych ubezpieczonemu świadczeń zdrowotnych bezpośrednio na rzecz podmiotu udzielającego takich świadczeń, na podstawie wystawionego przez ten podmiot rachu nku;

5. studiuje lub odbywa szkolenie zawodowe w Rzeczypospolitej Polskiej oraz:
   a) posiada wystarczające środki finansowe do utrzymania siebie i członków rodziny na terytorium Rzeczy pospo litej Polskiej, tak aby nie stanowić obciążenia dla pomocy społecz nej, oraz
   b) posiada ubezpieczenie zdrowotne w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych lub
   c) jest osobą uprawnioną do świadczeń opieki zdrowotnej na podstawie przepisów o koordynacji w rozumieniu art. 5 pkt 23 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków pub - licznych, lub

Dziennik Ustaw – 11 – Poz. 633

d) posiada dokument potwierdzający posiadanie prywatnego ubezpieczenia zdrowotnego, pokrywającego wszelk ie wydatki, które mogą wyniknąć podczas pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z potrzebą pomocy medycznej lub leczeniem szpitalnym, w którym ubezpieczyciel zobowiązuje się do pokrycia kosztów udzielonych ubezpieczonemu świadczeń zdrowotn ych bezpośrednio na rzecz podmiotu udzielającego takich świad - czeń, na podstawie wystawionego przez ten podmiot rachunku;
4) jest małżonkiem obywatela Rzeczypospolitej Polskiej.
Art. 17. 1. Obywatel UE, który przestał być pracownikiem lub osobą pracującą n a własny rachunek, zachowuje prawo pobytu przysługujące pracownikowi lub osobie pracującej na własny rachunek w następujących przypadkach:

1. nieświadczenia pracy lub niewykonywania innej działalności zarobkowej we własnym imieniu i na własny rachunek wsku tek okresowej niezdolności do pracy z powodu choroby lub wypadku lub w związku z ciążą i połogiem albo
2. niezamierzonego bezrobocia wynikającego z rejestru bezrobotnych prowadzonego przez powiatowy urząd pracy;
3. podjęcia kształcenia lub szkolenia zawodo wego.

2. Jeżeli okres wykonywania pracy lub wykonywania innej działalności zarobkowej we własnym imieniu i na własny rachunek na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej poprzedzający bezrobocie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, był krótszy niż rok, prawo pobytu przysługujące pracownikowi lub osobie pracującej na własny rachunek obywatel UE zachowuje przez okres 6 miesięcy od dnia zarejestrowania się we właściwym powiatowym urzędzie pracy.
   Art. 18. Prawo pobytu przysługujące obywatelowi UE, o którym mowa w art. 16:

1. pkt 1 i 2 oraz w art. 17, rozciąga się na członka rodziny dołączającego do niego lub przeby wającego z nim na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. pkt 3, rozciąga się na małżonka i dziecko pozostające na jego utrzymaniu lub na utrzymaniu małżonka, dołączających do niego lub przebywających z nim na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   Art. 18a. Członkowi rodziny obywatela Rzeczypospolitej Polskiej, o którym mowa w art. 2 pkt 4 lit. b, przys ługuje prawo pobytu, jeżeli dołącza do obywatela Rzeczyposp olitej Polskiej lub przebywa z nim na terytorium Rzeczypospolitej
   Polskiej.
   Art. 19. 1. Członek rodziny będący obywatelem UE zachowuje prawo pobytu w przypadku rozwodu, unieważnienia małżeństwa, śmierci lub wyjazdu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ob ywatela UE, o którym mowa w art. 16 lub art. 17, lub obywatela Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Członek rodziny niebędący obywatelem UE zachowuje prawo pobytu w przypadku:

1. śmierci obywatela UE, o którym mowa w art. 16 lub art. 17, lub obywatela Rzeczypospo litej Polskiej, jeżeli przebywał z nim na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres nie krótszy niż rok przed dniem jego śmierci;
2. rozwodu lub unieważnienia małżeństwa z zamieszkującym na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obywatelem UE, o który m mowa w art. 16 lub art. 17, lub obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej, jeżeli:
   a) małżeństwo trwało co najmniej 3 lata przed wszczęciem postępowania w sprawie o rozwód lub o unieważnienie
   małżeństwa, w tym co najmniej rok w czasie pobytu obywatela UE lub obywatela Rzeczypospolitej Polskiej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej , lub b) jako były małżonek obywatela UE lub obywatela Rzeczypospolitej Polskiej sprawuje opiekę nad jego dziećmi, na podstawie porozumienia między byłymi małżonkami lub na podstawi e orzeczenia sądu, lub
   c) przemawiają za tym szczególnie istotne okoliczności, w tym związane ze stosowaniem przemocy w rodzinie
   w trakcie trwania małżeństwa, lub
   d) jako były małżonek obywatela UE lub obywatela Rzeczypospolitej Polskiej ma prawo do odwied zin małoletniego dziecka, na podstawie porozumienia między byłymi małżonkami lub na podstawie orzeczenia sądu, gdy z porozu- mienia lub orzeczenia wynika, że odwiedziny odbywają się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

3. W przypadku śmierci lub wyjazdu obywatela UE, o którym mowa w art. 16 lub art. 17, lub obywatela Rzeczy - pospolitej Polskiej z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej dziecko obywatela UE lub obywatela Rzeczypospolitej Polskiej przebywające i uczące się lub studiujące na tym terytorium oraz rodzic sprawujący nad nim opiekę, bez względu na posia - dane obywatelstwo, zachowują prawo pobytu do czasu zakończenia przez dziecko nauki lub studiów.

Dziennik Ustaw – 12 – Poz. 633

Art. 19a. 1. Dziecku obywatela UE, który był pracownikiem na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ale nie zachował prawa pobytu na podstawie art. 17, które przebywa i uczy się lub studiuje na tym terytorium, przysługuje prawo pobytu do czasu zakończenia nauki lub studiów.
2. Rodzicowi sprawującemu opiekę nad dzieckiem obywatela UE, który był pracownikiem na t erytorium Rzeczy - pospolitej Polskiej, ale nie zachował prawa pobytu na podstawie art. 17, które przebywa i uczy się lub studiuje na tym terytorium, przysługuje prawo pobytu do czasu osiągnięcia przez dziecko pełnoletności; prawo to przysługuje także po osiągnięciu przez dziecko pełnoletności, jeżeli nadal wymaga ono obecności i opieki tego rodzica, aby móc kontynuować i ukończyć naukę.
Art. 20. 1. Jeżeli pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej trwa przez okres dłuższy niż 3 miesiące, obywatel UE jest obowiązany zarejestrować swój pobyt, a członek rodziny niebędący obywatelem UE jest obowiązany uzyskać kartę pobytow ą. 2. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, nie dotyczy obywatela UE posiadającego prawo pobytu w okolicznościach, o których mowa w art. 15 us t. 1 pkt 2. Art. 21. 1. Zarejestrowanie pobytu następuje na wniosek obywatela UE, a wydanie karty pobytow ej – na wniosek członka rodziny niebędącego obywatelem UE.
2. Wniosek o zarejestrowanie pobytu lub o wydanie karty pobytowej składa się osobiście, nie później niż w następ nym dniu po upływie 3 miesięcy od dnia wjazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, z wyjątkiem następujących przy - padków:

1. wniosek o zarejestrowanie pobytu lub o wydanie karty pobytowej osobie małoletniej składają rodzice lub ust anowieni
   przez sąd lub inny organ opiekunowie albo jeden z rodziców lub ustanowionych przez sąd lub inny organ opiekunów;
2. wniosek o zarejestrowanie pobytu lub o wydanie karty pobytowej osobie ubezwłasnowolnionej całkowicie pozostają- cej pod władzą rodzic ielską składają rodzice, a niepozostającej pod władzą rodzicielską składa opiekun ustanowiony przez sąd lub inny organ;
3. wniosek o zarejestrowanie pobytu lub o wydanie karty pobytowej osobie małoletniej bez opieki składa kurator.
   2a. Przy składaniu wnios ku o wydanie karty pobytowej jest wymagana obecność małoletniego członka rodziny nie - będącego obywatelem UE, który do dnia złożenia wniosku ukończył 6. rok życia.
   2b. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, w tym ze względu na stan zdrowia obywatela UE lu b członka rodziny
   niebędącego obywatelem UE, można odstąpić od wymogu osobistego stawiennictwa, o którym mowa w ust. 2.

3. Do wniosku o zarejestrowanie pobytu lub o wydanie karty pobytowej dołącza się dokumenty lub pisemne oświad- czenia potwierdzające spełn ianie warunków pobytu określonych w niniejszym rozdziale oraz aktualne fotografie obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE.
   3a. Od członka rodziny niebędącego obywatelem UE ubiegającego się o wydanie karty pobytowej, który do dnia zło- żenia wniosku ukończył 6. rok życia, pobiera się odciski linii papilarnych.

4. Przy składaniu wniosku o zarejestrowanie pobytu lub wyda nie karty pobytowej okazuje się ważny dokument podróży.
   Obywatel UE może okazać inny ważny dokument potwierdzający jego tożs amość i obywatelstwo.

5. Członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE wydaje się niezwłocznie zaświadczenie o złożeniu wniosku.
   Art. 22. Zarejestrowania pobytu i wydania zaświadczenia o zarejestro waniu pobytu obywatela U E dokonuje się nie- zwłocznie, a kartę pobytową wydaje się nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia wniosku o jej wydanie, albo w tych terminach odmawia się zarejestro wania pobytu lub wydania karty.
   Art. 23. 1. Przed zarejestrowaniem pobytu obywatela UE lub przed wydaniem karty pobytowej organ prowadzący postępowanie w sprawie o zarejestrowanie pobytu lub o wydanie karty pobytowej zwraca się do komendanta oddziału Straży Granicznej, komendanta wojewódzkiego Policji i Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego z wnioskiem o prze- kazanie informacji, czy wjazd obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE na terytorium Rzeczypospolitej
   Polskiej i ich pobyt na tym terytorium mogą stanowić zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego.

6. Organ prowadzący postępowanie w sprawie o zarejestrowanie pobytu lub o wydanie karty pobytowej przekazuje , wraz z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, kopie wniosków, o których mowa w art. 21 ust. 1, komendantowi oddziału Straży Graniczn ej, komendantowi wojewódzkiemu Policji i Szefowi Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.

7. Komendant oddziału Straży Granicznej, komendant wojewódzki Policji i Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnęt rznego przekazują informację, o której mowa w ust. 1, w termini e 30 dni od dnia otrzymania wniosku, o którym mowa w ust. 1.

Dziennik Ustaw – 13 – Poz. 633

4. W szczególnie uzasadnionych przypadkach termin, o którym mowa w ust. 3, może być przedłużony do 60 dni, o czym organ obowiązany do przekazania informacji, o której mowa w ust. 1, zawiadamia or gan prowadzący postępowanie w sprawie o zarejestrowanie pobytu lub o wydanie karty pobytowej.
5. Jeżeli organ obowiązany do przekazania informacji, o której mowa w ust. 1, nie przekaże informacji w terminach , o których mowa w ust. 3 lub 4, uznaje się, że w ymóg uzyskania informacji został spełniony.
6. Przepisów ust. 1–5 nie stosuje się do obywatela UE oraz członka rodziny niebędącego obywatelem UE, który do dnia złożenia wniosku o zarejestrowanie pobytu lub o wydanie karty pobytowej nie ukończył 13. roku ży cia.
7. Wymiana informacji między organem prowadzącym postępowanie w sprawie o zarejestrowanie pobytu lub o wyda - nie karty pobytowej a organami, o których mowa w ust. 1, może odbywać się za pomocą środków komunikacji elektro - nicznej.
8. W przypadku gdy Sze f Urzędu do Spraw Cudzoziemców orzeka o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub wyda - niu karty pobytowej jako organ odwoławczy, a organ prowadzący postępowanie w sprawie o zarejestrowanie pobytu lub o wydanie karty pobytowej nie zwrócił się z wnioskiem, o którym mowa w ust. 1, Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców
   występuje z tym wnioskiem do organów obowiązanych do przekazania informacji, o których mowa w ust. 1. Przepisy ust. 2–7 stosuje się odpowiednio.
   Art. 24. 1. Organ prowadzący postępowanie o zarejestrow anie pobytu ustala, czy został spełniony warunek posiadania
   wystarczających środków finansowych, o którym mowa w art. 16 pkt 2 lub 3 lit. a.
9. Przy ocenie spełniania warunku posiadania wystarczających środków finan sowych, o którym mowa w art. 16 pkt 2 lub 3 lit. a, uwzględnia się udział obywatela UE w programach pomocowych współfinansowanych ze środków unijnych, mających na celu zwalczanie wykluczenia społecznego i wzmocnienie integracji społecznej.
   Art. 25. Jeżeli w postępowaniu o wydanie karty pobytow ej okoliczności sprawy wskazują, że:

1. jedno z małżonków przyjęło korzyść majątkową w zamian za wyrażenie zgody na zawarcie małżeństwa, o ile nie wynika to ze zwyczaju ugruntowanego w danym państwie lub grupie społecznej,
2. małżonkowie nie wypełniają prawny ch obowiązków wyni kających z zawarcia małżeństwa,
3. małżonkowie nie zamieszkują wspólnie,
4. małżonkowie nie spotkali się nigdy przed zawarciem małżeństwa,
5. małżonkowie nie mówią językiem zrozumiałym dla obojga,
6. małżonkowie nie są zgodni co do dotyc zących ich danych oso bowych i innych istotnych okoliczności, które ich dotyczą,
7. jedno z małżonków lub oboje małżonkowie w przeszłości zawierali już małżeństwa w celu obejścia przepisów określają- cych zasady i warunki wjazdu cudzoziemców na terytorium Rz eczypospolitej Polskiej, ich przejazdu przez to teryto- rium, pobytu na nim i wyjazdu z niego
   – organ prowadzący postępowanie ustala, czy związek małżeński z obywatelem UE lub obywatelem Rzeczy pospolitej Polskiej został zawarty w celu obejścia przepisów okr eślających zasady i warunki wjazdu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ich przejazdu przez to terytorium, pobytu na nim i wyjazdu z niego.
   Art. 25a. 1. W celu dokonania ustaleń, o których mowa w art. 25, organ prowadzący postępowanie w sprawie o wy- danie karty pobytowej może zwrócić się z wnioskiem o przeprowadzenie wywiadu środowiskowego lub ustalenie miejsca pobytu małżonków do komendanta oddziału Straży Granicznej lub komendanta placówki Straży Granicznej, właściwego ze względu na miejsc e pobytu członka rodziny obywatela UE albo obywatela Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Przy dokonywaniu ustaleń, o których mowa w art. 25, oraz przy przeprowadzaniu wywiadu środowiskowego lub ustalaniu miejsca pobytu małżonków nie stosuje się przepisu art. 79 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowa- nia administracyjnego.
   Art. 26. Organ prowadzący postępowanie w sprawie o zarejestrowanie pobytu lub o wydanie karty pobytowej może wy- stąpić, w szczególnie uzasadnionych przy padkach, za pośrednictwem Kome ndanta Głównego Policji, do właściwego organu państwa członkowskiego z wnioskiem o udzielenie informacji o osobie, której postępowanie dotyczy, znajdujących się w re- jestrach karnych.
   Art. 27. 1. Zarejestrowanie pobytu następuje w rejestrze pobytu obywatela UE.

3. Obywatelowi UE, którego pobyt został zarejestrowany, wydaje się zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywa- tela UE.

4. Zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE jest ważne przez 10 lat.

Dziennik Ustaw – 14 – Poz. 633

Art. 28. 1. W zaświadczeniu o zarejestrowaniu pobyt u obywatela UE lub karcie pobytowej umieszcza się:

1. następujące dane obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE, który złożył wniosek:
   a) imię (imiona) i nazwisko (nazwiska),
   b) datę i miejsce urodzenia,
   c) informację o obywatelstwie,
   d) informację o płci, e) adres zameldowania na pobyt stały lub czasowy,
   f) numer ewidencyjny Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL) – w przypadku gdy został nadany;
2. obraz linii papilarnych członka rodziny niebędącego obywatelem UE – w przypadku karty pobytowej;
3. nazwę organu, który je wydał;
4. datę zarejestrowania pobytu – w przypadku zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE, lub datę wydania
   karty pobytowej;
5. datę upływu terminu ważności zaświadczenia o zarejestrowa niu pobytu obywatela UE, lub karty pobytowej;
6. fotografię obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE;
7. adnotację „Dyrektywa 2004/38/WE” – w przypadku zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE;
8. adnotację „Członek rodziny oby watela UE, art. 10 dyrektywy 2004/38/WE” – w przypadku karty pobytowej.

2. Niezależnie od danych, o których mowa w ust. 1, zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karta pobytowa może zawierać podpis obywatela UE lub członka rodziny niebędąc ego obywatelem UE oraz zakodowany zapis danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a–d lub pkt 5.
3. W zaświadczeniu o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karcie pobytowej nie umieszcza się podpisu ich posiadacza, gdy są one wydawane:

1. osobie małolet niej, która do dnia złożenia wniosku o wydanie zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej nie ukończyła 13. roku życia, lub
2. osobie, która z powodu swojej niepełnosprawności nie może złożyć podpisu samodzielnie.

4. W karcie p obytowej nie umieszcza się obrazu linii papilarnych, jeżeli:

1. jest wydana osobie, od której pobranie odcisków linii papilarnych jest fizycznie niemożliwe, lub
2. odstąpiono od osobistego stawiennictwa na podstawie art. 21 ust. 2b lub art. 33 ust. 3.

5. W zaświadczeniu o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karcie pobytowej nie umieszcza się danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. e, gdy obywatel UE lub członek rodziny niebędący obywatelem UE nie zameldował się w miejscu pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące.
   Art. 29. 1. Obywatel UE odbiera zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE po okazaniu ważnego dok u- mentu podróży lub innego ważnego dokumentu potwierdzającego jego tożsamość i obywatelstwo.

6. W przypadku gdy zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE zostało wydane osobie małoletniej, która nie ukończyła 13. roku życia do dnia jego odbioru, albo osobie ubezwłasnowolnionej całkowicie, odbioru zaświadczenia doko- nuje odpowiednio rodzic, opiekun prawny albo kurator, po okaz aniu ważnego dokumentu potwierdzającego jego tożsamość.

7. Odbioru zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE może dokonać pełnomocnik, na podstawie pełnomoc- nictwa szczególnego do odbioru tego zaświadczenia, po okazaniu dokumentu potwierdzającego jego tożsamość.

8. Osoba odbierająca zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE potwierdza odbiór zaświadczenia pod - pisem składanym na formularzu wniosku o jego wydanie.
   Art. 29a. 1. Członek rodziny niebędący obywatelem UE odbiera kartę pobytową os obiście po okazaniu ważnego dokumentu podróży.

9. W przypadku gdy karta pobytowa została wydana osobie małoletniej, która nie ukończyła 13. roku życia do dnia jej odbioru, albo osobie ubezwłasnowolnionej całkowicie, odbioru karty pobytowej dokonuje odpowie dnio rodzic, opiekun prawny albo kurator, po okazaniu ważnego dokumentu potwierdzającego jego tożsamość.

Dziennik Ustaw – 15 – Poz. 633

3. Odbiór karty pobytowej wydanej osobie ubezwłasnowolnionej całkowicie albo małoletniej, która do dnia złożenia wniosku o wydanie karty pobytowej ukoń czyła 6. rok życia, wymaga obecności tej osoby.
4. Przed odbiorem karty pobytowej sprawdza się za pomocą czytnika elektronicznego, czy dane osobowe w niej za- mieszczone są zgodne ze stanem faktycznym.
5. W przypadkach, o których mowa w art. 21 ust. 2b, odbi oru karty pobytowej może dokonać pełnomocnik, na podstawie
   pełnomocnictwa szczególnego do odbioru tego dokumentu, po okazaniu dokumentu potwierdzającego jego tożsamość. Prze- pisu ust. 4 nie stosuje się.
6. Osoba odbierająca kartę pobytową potwierdza odbiór karty podpisem składanym na formularzu wniosku o jej wydanie.
   Art. 30. 1. Członek rodziny niebędący obywatelem UE jest obowiązany posiadać kartę pobytow ą, która potwierdza jego prawo do pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i uprawnia wraz z ważny m dokumentem podróży do wielo- krotnego przekraczania granicy bez wizy.
7. Karta pobytowa jest ważna przez 5 lat, a w przypadku gdy zamierzony okres pobytu obywatela UE na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, do którego członek rodziny dołącza lub z którym przebywa, jest krótszy niż 5 lat – dokument ten jest ważny przez zamierzony okres pobytu obywatela UE.
   Art. 31. 1. Obywatelowi UE odmawia się zarejestrowania pobytu, a członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE odmawia się wydania karty pobytow ej, w przyp adku gdy:

1. nie zostały spełnione warunki pobytu określone w niniej szym rozdziale lub
2. wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego,
   lub
3. w postępowaniu o zarejestrowanie pobytu lub o wydanie karty pobytowej:
   a) złożył wniosek zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje lub dołączył do niego doku- menty zawierające takie dane lub informacje lub
   b) zeznał nieprawdę lub zataił prawdę albo podrobił lub przerobił dokument w celu jego użycia jako autentycznego lub takiego dokumentu używał jako autentycznego, lub
4. ubiega się o zarejestrowanie pobytu lub wydanie karty pobytowej w celu obejścia przepisów prawa obowiązujących w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej, pańs twie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej regulujących zasady wjazdu na terytorium Unii Europejskiej, pobytu oraz wyjazdu z tego terytorium.
   1a. Przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się do:
5. obywatela UE będącego członkiem rodziny, obywatela UE lub obywatela Rzeczypospolitej Polskiej innym niż ten, o którym mowa w art. 2 pkt 4, który dołącza do niego lub przebywa z nim na terytorium Rzeczypospolitej P olskiej, z powodu:
   a) zależności finansowej od niego lub pozostawania z nim w gospodarstwie domowym, w kraju, z którego przybył obywatel UE ubiegający się o zarejestrowanie pobytu, lub
   b) poważnych względów zdrowotnych wymagających osobistej opieki, sprawo wanej przez obywatela UE lub oby - watela Rzeczypospolitej Polskiej, do którego ten obywatel, dołącza lub z którym przebywa na terytorium Rzeczy - pospolitej Polskiej;
6. obywatela UE prowadzącego życie rodzinne w rozumieniu Konwencji o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, sporządzonej w Rzymie dnia 4 listopada 1950 r. (Dz. U. z 1993 r. poz. 284, z późn. zm.4)), z obywatelem UE lub obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej, do którego ten obywatel, dołącza lub z którym przebywa na terytorium Rzeczypospol itej Polskiej.

2. Członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE odmawia się wydania karty pobytowej, także gdy jego związek małżeński z obywatelem UE lub obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej został zawarty w celu obejścia przepisów określa- jących zasady i warunki wjazdu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ich przejazdu przez to terytorium, pobytu na nim i wyjazdu z niego.

4. Zmiany wymienionej Konwencji zostały ogłoszone w Dz. U. z 1995 r. poz. 175, 176 i 177, z 1998 r. poz. 962, z 2001 r. poz. 266, z 2003 r. poz. 364, z 2010 r. poz. 587, z 2014 r. poz. 1155, z 2021 r. poz. 1879 i 2161 oraz z 2022 r . poz. 643.

Dziennik Ustaw – 16 – Poz. 633

3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, decyzja powinna uwzględniać zasadę proporcjonalności i opierać się wyłączni e na zachowaniu danej osoby, które stanowi rzeczywiste, aktualne i dostatecznie poważne zagroże nie dla interesu społecznego. Wcześniejsza karalność tej osoby nie może stanowić samoistnej podstawy do podjęcia decyzji. Na zagrożenia, o których mowa w ust. 1 pkt 2, nie można się powoływać dla celów gospo darczych.
4. W przypadku, o którym mowa w ust. 1a pkt 2, organ, który prowadzi postępowanie w sprawie o zarejestrowanie pobytu obywatela UE, ustala w szczególności, czy więzi tego obywatela z obywatelem UE lu b obywatelem Rzeczy pospoli- tej Polskiej, do którego ten obywatel, dołącza lub z którym przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej są rzeczywiste i stałe.
   Art. 32. 1. Zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karta pobytowa podlegają wym ianie w przy- padku:

1. zmiany danych w nich zamieszczonych;
2. uszkodzenia;
3. utraty zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej;
4. zmiany wizerunku twarzy posiadacza zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub kart y pobytowej w stosunku do wizerunku twarzy umieszczonego w tym zaświadczeniu lub w tej karcie pobytowej w stopniu utrudnia- jącym lub uniemożliwiającym identyfikację ich posiadacza.

2. W przypadku upływu terminu ważności zaświadczenia o zarejestrowaniu pobyt u obywatela UE lub karty pobytowej wydaje się nowe zaświadczenie lub kartę.
   Art. 33. 1. Wymiana lub wydanie nowego zaświadczenia o zarejestro waniu pobytu obywatela UE następuje nie- zwłocznie na wniosek obywatela UE, a wymiana lub wydanie nowej karty pobyto wej – niezwłocznie na wniosek członka rodziny niebędącego obywatelem UE.
   1a. Wniosek o wymianę zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej składa się w ter- minie 14 dni po wystąpieniu przesłanek ich wymiany, o których mowa w art. 32 ust. 1. 1b. Wniosek o wydanie nowego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub nowej karty pobytowej składa się co najmniej na 30 dni przed upływem okresu ich ważności.
3. Wniosek, o którym mowa w ust. 1a i 1b, składa się osobiście. Wymóg osobistego stawiennictwa nie dotyczy:

1. małoletniego obywatela UE;
2. małoletniego członka rodziny niebędącego obywatelem UE, który do dnia złożenia wniosku nie ukończył 6. roku życia.

3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, w tym ze względu na stan zdrowia obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE, można odstąpić od wymogu osobistego stawiennictwa, o którym mowa w ust. 2.
4. Do wniosku o wymianę albo wydanie nowego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytow ej dołącza się aktualne fotografie obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE.
5. Przy składaniu wniosku o wymianę lub wydanie nowej karty pobytow ej okazuje się ważny dokument podróży.
6. Wniosek, o którym mowa w ust. 1a i 1b, w przypadku o bywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE będącego:

1. osobą małoletnią – składają rodzice lub ustanowieni przez sąd lub inny organ opiekunowie albo jeden z rodziców lub ustanowionych przez sąd lub inny organ opiekunów;
2. osobą ubezwłasnow olnioną całkowicie – składa opiekun ustanowiony przez sąd lub inny organ;
3. osobą małoletnią bez opieki – składa kurator.

7. Od członka rodziny niebędącego obywatelem UE ubiegającego się o wymianę albo wydanie nowej karty pobytowej, który do dnia złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 1a i 1b, ukończył 6. rok życia, pobiera się odciski linii papilarnych.
   Art. 33a. 1. Obywatel UE lub członek rodziny niebędący obywatelem UE, który utracił lub uszkodził zaświadczenie o za- rejestrowaniu pobytu obywatela UE lub kartę pobytową, zawiadamia o tym fakcie, w terminie 3 dni od dnia ich utraty lub uszkodzenia, organ, który wydał te dokumenty.

8. Obywatelowi UE lub członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE, który zawiadomił o utracie lub uszkodzeniu
   zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej, wydaje się nieodpłatnie zaświadczenie potwier - dzające ten fakt.

Dziennik Ustaw – 17 – Poz. 633

3. Zaświadczenie, o którym mowa w ust. 2, jest ważne do czasu wymiany zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobyto wej, nie dłużej jednak niż przez 2 miesiące.
4. Zawiadomienia, o którym mowa w ust. 1, dokonuje się na formularzu zawierającym dane, o których mowa w art. 28 ust. 1, oraz podpis zawiadamiającego.
   Art. 33b. 1. Obywatel UE lub członek rodziny niebędący obywa telem UE, który odzyskał utracone zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub utraconą kartę pobytową, zawiadamia o tym fakcie, w terminie 3 dni od dnia ich odzyskania, organ, który wydał te dokumenty.
5. Obywatel UE lub członek rodziny niebędą cy obywatelem UE, który otrzymał wymienione zaświadczenie o zareje - strowaniu pobytu obywatela UE lub wymienioną kartę pobytową w miejsce utraconego zaświadczenia lub utraconej karty, niezwłocznie zwraca odzyskane dokumenty organowi, który je wydał.
   Art. 33c. 1. Osoba, która znalazła cudze zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub cudzą kartę poby- tową, niezwłocznie przekazuje je wojewodzie, komendantowi wojewódzkiemu Policji, komendantowi powia towemu Poli- cji, komendantowi komisariatu Policji, i nnemu organowi administracji publicznej lub konsulowi Rzeczy pospolitej Polskiej.
6. Podmioty, o których mowa w ust. 1, przekazują niezwłocznie znalezione zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub znalezioną kartę pobytową organowi, który je wydał, w celu anulowania.
   Art. 34. 1. Do odbioru nowego lub wymienionego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE stosuje się
   przepisy art. 29.
7. Do odbioru nowej lub wymienionej karty pobytowej stosuje się przepisy art. 29a. Art. 35. 1. Zareje strowanie pobytu unieważnia się w przypadku, gdy:

1. w postępowaniu o zarejestrowanie pobytu wnioskodawca:
   a) złożył wniosek zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje lub dołączył do niego doku- menty zawierające takie dane lub informacje lub b) zeznał nieprawdę lub zataił prawdę albo podrobił lub przerobił dokument w celu jego użycia jako autentycznego lub takiego dokumentu używał jako autentycznego lub
2. wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeńs twa i porządku pub licznego, lub
3. obywatel UE nie spełnia warunków pobytu określonych w art. 16, art. 17, art. 19 ust. 1 lub 3 lub art. 19a, lub
4. obywatel UE zarejestrował swój pobyt w celu obejścia przepisów prawa obowiązujących w innym państwie człon kow- skim Unii Europejskiej, państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej regulujących zasady wjazdu na tery- torium Unii Europejskiej, pobytu oraz wyj azdu z tego terytorium.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, stosuje się odpowiednio przepis art. 31 ust. 3. Art. 36. 1. Kartę pobytową unieważnia się w przypadku, gdy:

1. wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bez pieczeństwa i porządku publicznego lub
2. w postępowaniu o wydanie karty pobytowej wnioskodawca:
   a) złożył wniosek zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje lub dołączył do niego doku- menty zawierające takie dane lub informacje lub
   b) zeznał nieprawdę lub zataił prawdę albo podrobił lub przerobił dokument w celu jego użycia jako autentycznego lub takiego dokumentu używał jako autentycznego, lub
3. związek małżeński z obywatelem UE lub obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej został zawarty w celu obejścia prze- pisów określających zasady i warunki wjazdu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ich przejazdu przez to terytorium, pobytu na nim i wyjazdu z niego, lub
4. członek rodziny nie spełnia warunków pobytu określonych w art. 18–19a, lub
5. członek rodziny uzyskał kartę pobytową w celu obejścia przepisów prawa obowiązujących w innym państwie człon- kowskim Unii Europejskiej, państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarz e Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej regulujących zasady wjazdu na tery- torium Unii Europejskiej, pobytu oraz wyjazdu z tego terytorium.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, stosuje się odpowiednio przepis art. 31 ust. 3.

Dziennik Ustaw – 18 – Poz. 633

Art. 37. 1. Obywa tel UE lub członek rodziny niebędący obywatelem UE zwraca zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub kartę pobytową organowi, który ją wydał, w przypadku gdy:

1. nabył obywatelstwo polskie;
2. wydano mu decyzję o unieważnieniu zarejestrowania pobytu lub karty pobytowej;
3. uzyskał dokument potwierdzający prawo stałego pobytu lub kartę stałego pobytu.

2. Obywatel UE lub członek rodziny niebędący obywatelem UE zwraca zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu oby- watela UE lub kartę pobytową niezwłocz nie, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia, w którym:

1. doręczono mu dokument potwierdzający nabycie obywatelstwa polskiego lub
2. decyzja, o której mowa w ust. 1 pkt 2, stała się ostateczna, lub
3. odebrał dokument potwierdzający prawo stałego pobytu lub kartę stałego pobytu.

3. Podmiot uprawniony do pochówku na podstawie art. 10 ust. 1 usta wy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i cho- waniu zmarłych (Dz. U. z 2023 r. poz. 887 i 1688 ) niezwłocznie zwraca zaświadczenie o zarejestrowaniu pobyt u obywatela UE lub kartę pobytową organowi, który to zaświadczenie lub tę kartę wydał.
4. Organ, któremu zwrócono zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub kartę pobytową, wydaje na wniosek obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywate lem UE nieodpłatnie zaświadczenie o zwrocie zaświad- czenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej ważne przez okres 30 dni. Art. 37a. Zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub kartę pobytową anuluje się w przypadku:

1. gdy z ostały utracone albo uszkodzone – z dniem zgłoszenia utraty albo uszkodzenia do właściwego organu;

2. gdy zachodzi potrzeba ich wymiany z powodu:
   a) zmiany wizerunku twarzy posiadacza zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej w stosunku do wizerunku twarzy umieszczonego w tym zaświadczeniu lub w tej karcie pobytowej w stopniu utrudniającym lub uniemożliwiającym identyfikację ich posiadacza,
   b) zmiany danych w nich umieszczonych
   – z dniem odbioru nowego zaświadczenia o zarejestr owaniu pobytu obywatela UE lub nowej karty pobytowej;

3. nabycia przez obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE obywatelstwa polskiego – z dniem upływu terminu zwrotu zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej ;

4. zgonu posiadacza zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej – z dniem uzys kania przez organ, który je wydał, informacji o zgonie obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE;

5. gdy zaświadczenie o zarejestr owaniu pobytu obywatela UE lub karta pobytowa nie zostały zwrócone po wydaniu decyzji o ich unieważnieniu.
   Art. 37b. Zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub kartę pobytową anuluje:

6. organ, który je wydał, w przypadku:
   a) nabycia przez pos iadacza zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej obywatel- stwa polskiego,
   b) zgonu posiadacza zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej,
   c) gdy decyzja o unieważnieniu zarejestrowania pobytu lub k arty pobytowej stała się ostateczna,
   d) przekazania cudzego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub cudzej karty pobytowej przez osobę, która je znalazła, chyba że zostały one już unieważnione,
   e) zwrócenia odzyskanego zaświadczenia o zarej estrowaniu pobytu obywatela UE lub odzyskanej karty pobytowej, chyba że zostały one już unieważnione;

7. organ, który wymienia zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub kartę pobytową, w przypadku:
   a) zgłoszenia do właściwego organu ich uszko dzenia,
   b) odbioru nowego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub nowej karty pobytowej w przypadku zmiany danych w nich zamieszczonych lub ich uszkodzenia.

Dziennik Ustaw – 19 – Poz. 633

Art. 37c. W przypadku gdy organ prowadzący kontrolę graniczną lub kontrolę legalnoś ci pobytu ustali, że obywatel UE lub członek rodziny niebędący obywatelem UE posługuje się zaświadczeniem o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub kartą pobytową, które był obowiązany zwrócić na podstawie art. 37 ust. 1, organ ten:

1. zatrzymuje takie zaś wiadczenie lub taką kartę;
2. wydaje nieodpłatnie zaświadczenie potwierdzające zatrzymanie takiego zaświadczenia lub takiej karty;
3. przesyła zatrzymane zaświadczenie lub zatrzymaną kartę organowi, który je wydał;
4. dokumentuje realizację czynności, o których mowa w pkt 1–3. Art. 37d. 1. W przypadku gdy obywatel UE lub członek rodziny niebędący obywatelem UE, mimo ciążącego na nim obowiązku zwrotu zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej, nie zwrócił ich lub w przy- padku gdy zawiadomił o ich utracie, organ, do którego należało je zwrócić, lub organ, który został zawiadomiony o ich utracie, umieszcza informacje o takim zaświadczeniu lub takiej karcie w Systemie Informacyjnym Schengen w celu ich zajęcia.

2. Organ, który na podst awie ust. 1 umieścił informacje o zaświadczeniu o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karcie pobytowej w Systemie Informacyjnym Schengen, usuwa te informacje, gdy zaświadczenie lub karta zostaną zwrócone.
   Art. 38. Odmowa lub unieważnienie zarejestrowan ia pobytu, odmowa wymiany zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE, odmowa wydania lub wymiany oraz unieważnienie karty pobytow ej następują w drodze decyzji.
   Art. 39. 1. Organem właściwym w sprawach zarejestrowania pobytu lub unieważnienia zarej estrowania pobytu, wymiany
   lub wydania no wego zaświadczenia o zarejestro waniu pobytu obywatela UE, wydania, wymiany lub unieważnienia karty pobytow ej jest wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu obywatela UE.
3. Organem właściwym w sprawach wydania, wymiany lub unieważnienia karty pobytowej w przypadku, o którym
   mowa w art. 19 ust. 2 i 3, jest wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu członka rodziny.
   Art. 40. (uchylony) Art. 41. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozpo rządzenia:

1. wzory:
   a) formularza wniosku o zarejestrowanie pobytu,
   b) formularza wniosku o wydanie karty pobytowej,
   c) formularza wniosku o wymianę lub wydanie nowego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE,
   d) formularza wniosku o wymianę lu b wydanie nowej karty pobytowej,
   e) formularza zgłoszenia utraty lub uszkodzenia zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej,
   f) zaświadczenia o utracie lub uszkodzeniu zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub kar ty poby- towej,
   g) zaświadczenia o zwrocie zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej,
   h) zaświadczenia potwierdzającego zatrzymanie zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej,
   i) zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE,
   j) karty pobytowej;

2. dokumenty, które dołącza się do wniosku o zarejestrowanie pobytu lub wydanie karty pobytowej;

3. liczbę fotografii i szczegółowe wymogi techniczne dotyczące fotografii dołączanych d o wniosku o zarejes trowanie pobytu obywatela UE, wniosku o wydanie karty pobytowej, wniosku o wymianę lub wydanie nowego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE i wniosku o wymianę lub wydanie nowej karty pobytowej;

4. sposób pobierania odcisków linii papilarnych członka rodziny niebędącego obywatelem UE w celu umieszczenia ich obrazu w karcie pobytowej;

5. sposób utrwalania danych umieszczanych w zaświadczeniu o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karcie pobytowej
   i przekazywania ich w celu spersonalizowania zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty poby- towej;

6. sposób i tryb anulowania zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub karty pobytowej.

Dziennik Ustaw – 20 – Poz. 633

2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw wewnętrzny ch uwzględni:

1. konieczność zapewnienia czytelności i kompletności wzorów, o których mowa w ust. 1 pkt 1;
2. dane osobowe w zakresie niezbędnym do zarejestrowania pobytu, wymiany lub wydania nowego zaświadczenia o za- rejestrowaniu pobytu obywatela UE oraz wydania lub wymiany karty pobytowej;
3. potrzebę zapewnienia sprawnej rejestracji pobytu obywatela UE oraz sprawnego wydania karty pobytowej oraz moż- liwości skutecznej weryfikacji przesłanek dokonania tych czynności;
4. zapewnienie możliwości sprawnego wye liminowania wadliwego dokumentu.
   Art. 41a. 1. Obywatelowi UE lub członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE, w stosunku do którego istnieje domniemanie, że jest ofiarą handlu ludźmi w rozumieniu art. 115 § 22 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny
   (Dz. U. z 2024 r. poz. 17), zwanej dalej „Kodeksem karnym”, wydaje się zaświadczenie potwierdzające istnienie tego domniemania.

2. W zaświadczeniu, o którym mowa w ust. 1, umieszcza się:

1. imię (imiona) i nazwisko;
2. datę urodzenia;
3. miejsce i państwo urodzenia;
4. obywatelstwo;
5. płeć.
   Art. 41b. 1. Zaświadczenie, o którym mowa w art. 41a ust. 1, wydaje organ właściwy do prowadzenia postępowania
   w sprawie o przestępstwo, o którym mowa w art. 189a § 1 Kodeksu karnego.

2. Zaświadczenie, o którym mowa w art. 41a ust. 1, jest ważne przez okres 3 miesięcy od dnia jego wydania, a w przy- padku małoletniego obywatela UE lub małoletniego członka rodziny niebędącego obywatelem UE – przez okres 4 miesięcy od dnia jego wydania.
3. Obywatelowi UE lub członkowi rodzi ny niebędącemu obywatelem UE może być wydane kolejne zaświadczenie, o którym mowa w art. 41a ust. 1, na okres co najmniej 6 miesięcy, nie dłużej jednak niż na okres 3 lat, w przypadku gdy spełnione są następujące warunki:

1. przebywa na terytorium Rzeczypo spolitej Polskiej;
2. podjął współpracę z organem właściwym do prowadzenia postępowania w sprawie o przestępstwo, o którym mowa w art. 189a § 1 Kodeksu karnego, a w przypadku małoletniego cudzoziemca – otrzymał status pokrzywdzonego w postę- powaniu w sprawie o przestępstwo, o którym mowa w art. 189a § 1 Kodeksu karnego;
3. zerwał kontakty z osobami podejrzanymi o popełnienie przestępstwa, o którym mowa w art. 189a § 1 Kodeksu karnego.
   Art. 41c. 1. Zaświadczenie, o którym mowa w art. 41a ust. 1, unieważnia się w przypadku, gdy:
4. ustały przesłanki do jego wydania lub
5. w postępowaniu o wydanie zaświadczenia wnioskodawca:
   a) złożył wniosek zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje lub dołączył do niego doku- menty zawierające takie dane lu b informacje lub
   b) zeznał nieprawdę lub zataił prawdę albo podrobił lub przerobił dokument w celu jego użycia jako autentycznego lub takiego dokumentu używał jako autentycznego, lub
6. wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochron y bezpieczeństwa i porządku pub licznego.

2. Zaświadczenie, o którym mowa w art. 41a ust. 1, unieważnia organ, który je wydał.
   Art. 41d. Organ, który wydał lub unieważnił obywatelowi UE lub członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE za- świadczenie, o który m mowa w art. 41a ust. 1, powiadamia o tym fakcie ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
   Art. 41e. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór zaświadczenia, o którym mowa w art. 41a ust. 1, uwzględniając cel, w jakim zaświadczenie jest wydawane, oraz dane potwierdzające tożsamość oby- watela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE.

Dziennik Ustaw – 21 – Poz. 633

Rozdział 4
Prawo stałego pobytu
Art. 42. Obywatel UE nabywa prawo stałego pobytu po upływie 5 lat nieprzerwanego pobytu na terytori um Rzeczy - pospolitej Polskiej, podczas którego spełniał co najmniej jedną z przesłanek prawa pobytu określoną w art. 16, art. 17, art. 19 ust. 1 lub 3 lub art. 19a. Art. 43. Członek rodziny niebędący obywatelem UE nabywa prawo stałego pobytu po upływie 5 lat nieprzerwanego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej z obywatelem UE lub z obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej, podczas którego spełniał co najmniej jedną z przesłanek prawa pobytu określo ną w art. 18, art. 18a, art. 19 ust. 2 lub 3 lub art. 19a. Art. 43a. Obywatel UE lub członek rodziny niebędący obywatelem UE będący małżonkiem obywatela Rzeczy pospo- litej Polskiej nabywa prawo stałego pobytu po upływie 3 lat nieprzerwanego pobytu na terytorium Rzeczy pospolitej Polskiej, podczas którego spełni ał co najmniej jedną z przesłanek prawa pobytu określoną w art. 18, art. 18a, art. 19 ust. 2 lub 3 lub art. 19a. Art. 44. 1. Członek rodziny będący obywatelem UE, który przebywał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprze- rwanie przez okres 5 lat i który zachował prawo pobytu na podstawie art. 19 ust. 1, nabywa prawo stałego pobytu.
2. Członek rodziny niebędący obywatelem UE, który przebywał na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieprzerwanie
przez okres 5 lat i który zachował prawo pobytu na podstawi e art. 19 ust. 2 lub 3, nabywa prawo stałego pobytu.
Art. 45. 1. Prawo stałego pobytu przed upływem 5 -letniego okresu pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nabywa:

1. pracownik lub osoba pracująca na własny rachunek, która w chwili zakończenia wyk onywania pracy lub innej działal- ności zarobkowej we własnym imieniu i na własny rachunek osiągnęła wiek emerytalny określony przez polskie prze- pisy dotyczące ubezpieczenia emerytalnego lub która zakończyła wykonywanie pracy w celu przejścia na wcześ niejsz ą emeryturę, jeżeli przedtem przez okres 12 miesięcy wykonywała pracę lub inną działalność zarobkową we własnym imieniu i na własny rachunek na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i przebywała na tym terytorium nieprzerwanie przez okres dłuższy niż 3 lata;
2. pracownik lub osoba pracująca na własny rachunek, która zaprzestała wykonywania pracy lub innej dzia łalności za- robkowej we własnym imieniu i na własny ra chunek na tym terytorium z powodu trwałej niezdolności do pracy, jeżeli przebywała na tym teryt orium nieprzer wanie przez okres dłuższy niż 2 lata;
3. pracownik lub osoba pracująca na własny rachunek, która po 3 latach nieprzerwanego pobytu i wykonywania pracy lub innej działalności zarobkowej we własnym imieniu i na własny rachunek na tym terytorium wykonuje pracę lub inną działalność zarobkową we wł asnym imieniu i na własny rachunek w innym państwie członkowskim, przebywając nadal na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, dokąd powraca co najmniej raz w tygodniu.

2. Wykonywaniem pracy lub innej działalności zarobkowej we własnym imieniu i na własny ra chunek na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 lub 2, jest także wykonywanie pracy lub innej działalności zarob- kowej we własnym imieniu i na własny rachunek w innym państwie członkowskim.
3. Przepis ust. 1 pkt 2 stosuje się ta kże do pracownika lub osoby pracującej na własny rachunek, która, zachowując miejsce pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, wykonywała pracę lub inną działalność zarobkową we własnym imieniu i na własny rachunek w innym państwie członkowskim i zaprzestała ich wykonywania z powodu trwałej niezdol- ności do pracy.
4. Wymogów dotyczących długości nieprzerwanego pobytu i wykonywania pracy lub innej działalności zarobkowej we własnym imieniu i na własny rachunek, o których mowa w ust. 1 pkt 1, oraz wymogu dotyczącego długości nieprzerwanego
   pobytu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się do małżonka obywatela polskiego.
5. Wymogu dotyczącego długości nieprzerwanego pobytu, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, nie stosuje się, gdy zaprze- stanie wykonywania pr acy lub innej działalności zarobkowej we własnym imieniu i na własny rachunek nastąpiło z powodu trwałej niezdolności do pracy wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej.
6. Do okresów pracy lub wykonywania innej działalności zarobkowej we własnym im ieniu i na własny rachunek zali- cza się okresy:

1. niezamierzonego bezrobocia wynikającego z rejestru bezro botnych prowadzonego przez powiatowy urząd pracy;

2. przerw w pracy lub w wykonywaniu innej działalności zarobkowej we własnym imieniu i na własny ra chunek niezależ- nych od woli osoby, o której mowa w ust. 1;

3. nieświadczenia pracy lub niewykonywania innej działal ności zarobkowej we własnym imieniu i na własny rachunek wskutek okresowej niezdolności do pracy z powo du choroby lub wypadku.

Dziennik Ustaw – 22 – Poz. 633

Art. 46. 1. Prawo stałego pobytu, które nabył pracownik lub osoba pracująca na własny rachunek na podstawie art. 45, nabywa także członek rodziny przebywający z nią na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, bez względu na posiadane oby- watelstwo.
2. W przypadku śmierci pracownika lub osoby pracującej na własny rachunek w okresie wykonywania pracy lub innej
działalności zarobkowej we własnym imieniu i na własny rachunek przed nabyciem prawa stałego pobytu na podstawie art. 45 członek rodziny, który w dniu śmierci przebywa ł z nimi na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nabywa prawo sta- łego pobytu, bez względu na posiadane obywatelstwo, jeżeli:

1. pracownik lub osoba pracująca na własny rachunek do dnia śmierci przebywała na terytorium Rzeczypospolitej Pol- skiej nieprzerwan ie przez okres 2 lat albo
2. śmierć pracownika lub osoby pracującej na własny rachunek nastąpiła wskutek wypadku przy pracy lub choroby zawodowej.
   Art. 47. 1. Pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej uważa się za nieprzerwany, w przypadku gdy przerwy w nim nie przekroczyły łącznie 6 miesięcy w roku.

2. Pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nie prze rywa opuszczenie tego terytorium na okres dłuższy niż okreś - lony w ust. 1 z powodu:

1. odbycia obowiązkowej służby wojskowej albo
2. ważnej sytuacj i osobistej, w szczególności ciąży, porodu, choroby, studiów, szkolenia zawodowego, oddelegowania, która wymaga pobytu poza tym terytorium, pod warunkiem że okres ten jest nie dłuższy niż 12 kolejnych miesięcy.

3. Pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polsk iej przerywa:

1. wykonanie decyzji o wydaleniu obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE;
2. odbywanie kary pozbawienia wolności przez członka rodziny niebędącego obywatelem UE.
   Art. 48. 1. Obywatelowi UE, który nabył prawo stałego pobytu zgodnie z warunkami określonymi w niniejszym roz- dziale, wydaje się dokument potwierdzający prawo stałego pobytu.

2. Członek rodziny niebędący obywatelem UE, który nabył prawo stałego pobytu zgodnie z warunkami określonymi w niniejszym rozdziale, jest obowi ązany uzyskać kartę stałego pobytu . Art. 49. 1. Wydanie dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu następ uje na wniosek obywatela UE, a karty stałego pobytu – na wniosek członka rodziny niebędącego obywatelem UE.
3. Wniosek o wydanie dokumentu potwier dzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu składa się osobi- ście, z wyjątkiem następujących przypadków:

1. wniosek o wydanie dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu osobie małoletniej składają rodzice lub ustano wieni przez sąd lub inny organ opiekunowie albo jeden z rodziców lub ustanowionych przez sąd lub inny organ opiekunów;
2. wniosek o wydanie dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu osobie ubezwłasnowol- nionej całkowicie pozos tającej pod władzą rodzicielską składają rodzice, a osobie niepozostającej pod władzą rodzicielską składa opiekun ustanowiony przez sąd lub inny organ;
3. wniosek o wydanie dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu osobie mał oletniej bez opieki składa kurator.
   2a. Przy składaniu wniosku o wydanie karty stałego pobytu jest wymagana obecność małoletniego członka rodziny niebędącego obywatelem UE, który do dnia złożenia wniosku ukończył 6. rok życia.
   2b. W szczególnie uzasadniony ch przypadkach, w tym ze względu na stan zdrowia obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE, można odstąpić od wymogu osobistego stawiennictwa, o którym mowa w ust. 2.

3. Członek rodziny niebędący obywatelem UE składa wniosek o wydanie karty stałego pobytu przed upływem terminu ważności karty pobytowej .

4. Do wniosku o wydanie dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu dołącza się aktualne fotografie obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE.

Dziennik Ustaw – 23 – Poz. 633

5. Przy składaniu wniosku o wydanie dokumentu potwier dzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu
   okazuje się ważny dokument podróży. Obywatel UE może okazać inny ważny dokument potwierdzający jego tożsamość i obywatelstwo.
6. Od członka rodziny niebędącego obywatelem UE ubiegającego się o wydanie karty stałego pobytu, który do dnia złożenia wniosku ukończył 6. rok życia, pobiera się odciski linii papilarnych.
   Art. 50. Dokument potwierdzający prawo stałego pobytu wydaje się niezwłocznie po złożeni u wniosku o jego wy da- nie, a kartę stałego pobytu – nie później niż w terminie 6 miesięcy od dnia złożenia wniosku o jej wydanie, albo w tych terminach odmawia się ich wydania.
   Art. 51. 1. Do postępowania o wydanie dokumentu potwierdzającego prawo stałego p obytu stosuje się przepisy art. 23.
7. Do postępowania o wydanie karty stałego pobytu stosuje się przepisy art. 23, art. 25 i art. 25a. Art. 52. 1. W dokumencie potwierdzającym prawo stałego pobytu lub karcie stałego pobytu umieszcza się:

1. następujące da ne obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE, który złożył wniosek:
   a) imię (imiona) i nazwisko (nazwiska),
   b) datę i miejsce urodzenia,
   c) informację o obywatelstwie,
   d) informację o płci, e) adres zameldowania na pobyt stały lub czasowy,
   f) numer ewidencyjny Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL) – w przypadku gdy został nadany;
2. obraz linii papilarnych członka rodziny niebędącego obywatelem UE – w przypadku karty stałego pobytu;
3. nazwę organu, który go wydał;
4. datę wydania;
5. datę upływu terminu ważności dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu;
6. fotografię obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE;
7. adnotację „Dyrektywa 2004/38/WE” – w przypadku dokument u potwierdzającego prawo stałego pobytu;
8. adnotację „członek rodziny obywatela UE, art. 20 dyrektywy 2004/38/WE” – w przypadku karty stałego pobytu.

2. Niezależnie od danych, o których mowa w ust. 1, dokument potwierdzający prawo stałego pobytu lub karta stałego
   pobytu może zawierać podpis posiadacza oraz zakodowany zapis danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a–d lub pkt 5.
3. W dokumencie potwierdzającym prawo stałego pobytu lub karcie stałego pobytu nie umieszcza się podpisu ich po- siadacza, gdy są one wydawane:

1. osobie małoletniej, która nie ukończyła 13. roku życia do dnia złożenia wniosku o wydanie dokumentu potwierdzają- cego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu, lub
2. osobie, która z powodu swojej niepełnosprawności nie może złożyć pod pisu samodzielnie.

4. W karcie stałego pobytu nie umieszcza się obrazu linii papilarnych, jeżeli:

1. jest wydawana osobie, od której pobranie odcisków linii papilarnych jest fizycznie niemożliwe, lub
2. odstąpiono od osobistego stawiennictwa, na podstawie art. 49 ust. 2b.

5. W dokumencie potwierdzającym prawo stałego pobytu lub karcie stałego pobytu nie umieszcza się danych, o któ- rych mowa w ust. 1 pkt 1 lit. e, gdy obywatel UE lub członek rodziny niebędący obywatelem UE nie zameldował się w miej- scu pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące.
   Art. 53. 1. Obywatel UE, odbierając dokument potwierdzający prawo stałego pobytu, okazuje ważny dokument podróży lub inny ważny dokument potwierdzający jego tożsamość i obywatelstwo.

6. Do odbioru dokumentu potwierdza jącego prawo stałego pobytu stosuje s ię odpowiednio przepisy art. 29 ust. 2–4. Art. 53a. 1. Członek rodziny niebędący obywatelem UE odbiera kartę stałego pobytu osobiście po okazaniu ważnego dokumentu podróży.

7. Do odbioru karty stałego pobytu stosuje się odpowiednio przepisy art. 29a ust. 2–6.

Dziennik Ustaw – 24 – Poz. 633

Art. 54. Członek rodziny obywatela UE jest obowiązany posiadać kartę stałego pobytu , która potwierdza jego prawo do stałego pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz uprawnia wraz z ważnym dokumentem podró ży do wielo- krotnego przekraczania granicy bez wizy.
Art. 55. Dokument potwierdzający prawo stałego pobytu i karta stałego pobytu są ważne przez 10 lat. Art. 56. 1. Odmawia się wydania dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu , w przy- padku gdy:

1. nie zostały spełnione warunki stałego pobytu określone w niniejszym rozdziale lub
2. wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego , lub
3. w postępowaniu o wydanie dokume ntu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub o wydanie karty stałego pobytu wnioskodawca:
   a) złożył wniosek zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje lub dołączył do niego doku- menty zawierające takie dane lub informacje lub
   b) zeznał n ieprawdę lub zataił prawdę albo podrobił lub przerobił dokument w celu jego użycia jako autentycznego lub takiego dokumentu używał jako autentycznego, lub
4. obywatel UE lub członek rodziny niebędący obywatelem UE ubiega się o wydanie dokumentu potwierdzaj ącego prawo stałego pobytu albo karty stałego pobytu w celu obejścia przepisów prawa obowiązujących w innym państwie człon- kowskim Unii Europejskiej, państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszar ze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej regulujących zasady wjazdu na tery- torium Unii Europejskiej, pobytu oraz wyjazdu z tego terytorium.

2. Członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE odmawia się wydania karty stałego pobytu także wtedy, gdy zwią- zek małżeński z obywatelem UE lub obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej został zawarty w celu obejścia przepisów okreś la- jących zasady i warunki wjazdu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ich przejazdu przez to terytorium, pobytu na nim i wyjazdu z niego.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, stosuje się odpowiednio przepis art. 31 ust. 3. Art. 57. Do wymiany lub wydania nowego dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub nowej karty stałego pobytu stosuje się odpowiednio prze pisy art. 32. Art. 58. Do wniosku o wymianę albo wydanie nowego dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub nowej karty stałego pobytu stosuje się odpowiednio przepisy art. 33 ust. 1a–7. Art. 58a. 1. W przypadku utraty lub uszkodzenia dokumentu pot wierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego
   pobytu stosuje się odpowiednio przepisy art. 33a ust. 1–3, art. 33b i art. 33c.
4. Zawiadomienia o utracie lub uszkodzeniu dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego po- bytu dokonuj e się na formularzu zawierającym dane, o których mowa w art. 52 ust. 1, oraz podpis zawiadamiającego.
   Art. 59. 1. Do odbioru nowego dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu stosuje się przepisy art. 29.
5. Do odbioru nowej karty stałego pobytu stosu je się przepisy art. 29a. Art. 60. 1. Dokument potwierdzający prawo stałego pobytu unieważnia się, w przypadku gdy:

1. w postępowaniu o wydanie dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu wnioskodawca:
   a) złożył wniosek zawierający nieprawdziwe dane os obowe lub fałszywe informacje lub dołączył do niego doku- menty zawierające takie dane lub informacje lub
   b) zeznał nieprawdę lub zataił prawdę albo podrobił lub przerobił dokument w celu jego użycia jako autentycznego lub takiego dokumentu używał jako auten tycznego lub

2. wymagają tego poważne względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku pu- blicznego, lub

3. obywatel UE nabył prawo stałego pobytu w celu obejścia przepisów prawa obowiązujących w innym państwie człon- kowski m Unii Europejskiej, państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej regulujących zasady wjazdu na tery- torium Unii Europejskiej, pobytu oraz wyjazdu z tego terytorium.

Dziennik Ustaw – 25 – Poz. 633

2. Kartę stałego pobytu unieważnia się, w przypadku gdy:

1. w postępowaniu o wydanie karty stałego pobytu wnioskodawca:
   a) złożył wniosek zawierający nieprawdziwe dane osobowe lub fałszywe informacje lub dołączył do niego doku- menty zawier ające takie dane lub informacje lub
   b) zeznał nieprawdę lub zataił prawdę albo podrobił lub przerobił dokument w celu jego użycia jako autentycznego lub takiego dokumentu używał jako autentycznego lub
2. wymagają tego poważne względy obronności lub bezpiec zeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku pub - licznego , lub
3. związek małżeński z obywatelem UE lub obywatelem Rzeczypospolitej Polskiej został zawarty w celu obejścia prze- pisów określających zasady i warunki wjazdu cudzoziemców na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, ich przejazdu przez to terytorium, pobytu na nim i wyjazdu z niego, lub
4. członek rodziny niebędący obywatelem UE nabył prawo stałego pobytu w celu obejścia przepisów prawa obo wiązują- cych w innym państwie członkowskim Unii Euro pejskiej, państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – strony umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej regulujących zasady wjazdu na terytorium Unii Europejskiej, pobytu oraz wyjazdu z tego teryt orium.

3. Dokument potwierdzający prawo stałego pobytu lub kartę stałego pobytu można unieważnić, w przypadku gdy oby- watel UE albo członek rodziny niebędący obywatelem UE opuścił terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na okres przekra- czający 2 lata.
4. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 2, stosuje się odpowiednio przepis art. 31 ust. 3. Art. 61. 1. Obywatel UE lub członek rodziny obywatela UE zwraca dokument potwierdzający prawo stałego pobytu lub kartę stałego pobytu organowi, który go wydał, gdy:

1. nabył obywatelstwo polskie;
2. wydano mu decyzję o unieważnieniu dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu.

2. Do zwrotu dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu stosuje się odp owiednio przepisy art. 37 ust. 2 pkt 1 i 2 oraz ust. 3 i 4. Art. 61a. Do anulowania dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu stosuje się od- powiednio przepisy art. 37a, art. 37b i art. 37d. Art. 61b. W przypadku gdy organ pro wadzący kontrolę graniczną lub kontrolę legalności pobytu ustali, że obywatel UE lub członek rodziny niebędący obywatelem UE posługuje się dokumentem potwierdzającym prawo stałego pobytu lub kartą stałego pobytu, które był obowiązany zwrócić na podstawie a rt. 61 ust. 1, organ ten:

1. zatrzymuje taki dokument lub kartę;
2. wydaje nieodpłatnie zaświadczenie potwierdzające zatrzymanie takiego dokumentu lub takiej karty;
3. przesyła zatrzymany dokument lub zatrzymaną kartę organowi, który je wydał;
4. dokumentu je realizację czynności, o których mowa w pkt 1–3. Art. 62. Odmowa wydania lub wymiany dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu
   oraz ich unieważnienie następuje w drodze decyzji.
   Art. 63. 1. Organem właściwym w sprawach wyda nia, wymiany lub unieważnienia dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu jest wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu obywatela UE.

2. Organem właściwym w sprawach wydania, wymiany lub unieważnienia karty stałego pobyt u w przypadku, o któ- rym mowa w art. 44 i 46 ust. 2, jest wojewoda właściwy ze względu na miejsce pobytu członka rodziny.
   Art. 64. (uchylony) Art. 65. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:

1. wzory:
   a) formularza wnios ku o wydanie dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu,
   b) formularza wniosku o wydanie karty stałego pobytu,
   c) formularza wniosku o wymianę albo wydanie nowego dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu,
   d) formularza wniosku o wymianę albo wy danie nowej karty stałego pobytu,

Dziennik Ustaw – 26 – Poz. 633

e) formularza zgłoszenia utraty lub uszkodzenia dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu,
f) zaświadczenia o utracie lub uszkodzeniu dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu,
g) zaświadczenia o zwrocie dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu,
h) zaświadczenia potwierdzającego zatrzymanie dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego
pobytu;
2) wzory dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu i karty stałego pobytu;
3) liczbę fotografii i szczegółowe wymogi techniczne dotyczące fotografii dołączanych do wniosku o wydanie lub wymianę
dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu;
4) sposób pobierania odcisków linii papilarnych członka rodziny niebędącego obywatelem UE w celu umieszczenia ich obrazu w karcie stałego pobytu;
5) sposób utrwalania danych umieszczanych w dokumencie potwierdzającym prawo stałego pobytu lub karcie stałego
pobytu i przekazywania ich w celu spersonalizowania dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu.
2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw wewnętrznych uwzględni:

1. konieczność zapewnienia czytel ności i kompletności wzorów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2;
2. dane osobowe w zakresie niezbędnym do wydania lub wymiany dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu;
3. potrzebę zapewnienia sprawnego wydania lub sprawnej wy miany dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu oraz możliwości skutecznej weryfikacji przesłanek dokonania tych czynności;
4. zapewnienie możliwości sprawnego wyeliminowania wadliwego dokumentu.
   Rozdział 4a
   Przepisy szczegól ne dotyczące prawa pobytu lub prawa stałego pobytu obywateli Zjednoczonego Królestwa i członków ich rodzin
   Art. 65a. Do postępowań w sprawie prawa pobytu lub prawa stałego pobytu obywateli Zjednoczonego Królestwa oraz członków rodzin obywateli Zjednoczoneg o Królestwa stosuje się przepi sy rozdziału 3 i rozdziału 4, z zastrzeżeniem prze- pisów niniejszego rozdziału.
   Art. 65b. 1. Obywatelom Zjednoczonego Królestwa wydaje się:
5. w przypadku posiadania prawa pobytu – zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu;
6. w przypadku posiadania prawa stałego pobytu – dokument potwierdzający prawo stałego pobytu.

2. Członkom rodzin obywateli Zjednoczonego Królestwa wydaje się:

1. w przypadku posiadania prawa pobytu – kartę pobytową;
2. w przypadku posiadania prawa stałego pobyt u – kartę stałego pobytu.
   Art. 65c. 1. Przy składaniu wniosku o zarejestrowanie pobytu lub wydanie karty pobytowej jest wymagana obecność małoletniego obywatela Zjednoczonego Królestwa lub członka rodziny obywatela Zjednoczonego Królestwa, który do dnia złożenia wniosku ukończył 6. rok życia.

2. Od obywatela Zjednoczonego Królestwa lub członka rodziny obywatela Zjednoczonego Królestwa ubiegającego się
   o zarejestrowanie pobytu lub wydanie karty pobytowej, który do dnia złożenia wniosku ukończył 6. rok życia, pobiera się odciski linii papilarnych.

3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, w tym ze względu na stan zdrowia obywatela Zjednoczonego Królestwa
   lub członka rodziny obywatela Zjednoczonego Królestwa, można odstąpić od wymogu osobistego stawiennictwa, o którym
   mowa w ust. 1.

Dziennik Ustaw – 27 – Poz. 633

Art. 65d. 1. W zaświadczeniu o zarejestrowaniu pobytu lub karcie pobytowej umieszcza się:

1. następujące dane obywatela Zjednoczonego Królestwa lub członka rodziny obywatela Zjednoczonego Królestwa, który złożył wniosek:
   a) imię (i miona) i nazwisko (nazwiska),
   b) datę i miejsce urodzenia,
   c) informację o obywatelstwie,
   d) informację o płci, e) adres zameldowania na pobyt stały lub czasowy,
   f) numer ewidencyjny Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL) – w przyp adku gdy został nadany;
2. obraz linii papilarnych obywatela Zjednoczonego Królestwa lub członka rodziny obywatela Zjednoczonego Królestwa;
3. nazwę organu, który je wydał;
4. datę zarejestrowania pobytu – w przypadku zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu , lub datę wydania karty pobytowej;
5. datę upływu terminu ważności zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu lub karty pobytowej;
6. fotografię obywatela Zjednoczonego Królestwa lub członka rodziny obywatela Zjednoczonego Królestwa;
7. adnotację „Art. 50 TUE , Art. 18 ust. 4 Umowy Wystąpienia”;
8. adnotację „Art. 50 TUE – pracownik przygraniczny” – w przypadku zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu wydanego
   obywatelowi Zjednoczonego Królestwa będącemu pracownikiem przygranicznym, o którym mowa w art. 9 lit. b Umowy Wystąpienia, korzystającym z uprawnień pracownika w zakresie wjazdu i pobytu na terytorium Rzeczy pospo- litej Polskiej.

2. Niezależnie od danych, o których mowa w ust. 1, zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu lub karta pobytowa może
   zawierać podpis o bywatela Zjednoczonego Królestwa lub członka rodziny obywatela Zjednoczonego Królestwa oraz zako- dowany zapis danych osobowych, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a–d lub pkt 5.
3. W zaświadczeniu o zarejestrowaniu pobytu lub karcie pobytowej nie umieszcza się podpisu ich posiadacza, gdy są one wydawane:

1. osobie małoletniej, która nie ukończyła 13. roku życia do dnia złożenia wniosku o wydanie zaświadczenia o zareje - strowaniu pobytu lub karty pobytowej, lub
2. osobie, która z powodu swojej niepełnosprawnoś ci nie może złożyć podpisu samodzielnie.

4. W zaświadczeniu o zarejestrowaniu pobytu lub karcie pobytowej nie umieszcza się obrazu linii papilarnych, jeżeli:

1. dokument jest wydawany osobie, od której pobranie odcisków linii papilarnych jest fizycznie nie możliwe, lub
2. odstąpiono od osobistego stawiennictwa na podstawie art. 65c ust. 3 lub art. 65f ust. 3.

5. W zaświadczeniu o zarejestrowaniu pobytu lub karcie pobytowej nie umieszcza się danych, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. e, gdy obywatel Zjednoczo nego Królestwa lub członek rodziny obywatela Zjednoczonego Królestwa nie zameldował się w miejscu pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące.
   Art. 65e. 1. Obywatel Zjednoczonego Królestwa odbiera osobiście zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu po okaza- niu ważnego dokumentu podróży lub innego ważnego dokumentu po twierdzającego jego tożsamość i obywatelstwo.

6. Członek rodziny obywatela Zjednoczonego Królestwa odbiera osobiście kartę pobytową po okazaniu ważnego dokumentu podróży.

7. W przypadku gdy zaświa dczenie o zarejestrowaniu pobytu lub karta pobytowa zostały wydane osobie małoletniej, która nie ukończyła 13. roku życia do dnia ich odbioru, albo osobie ubezwłasnowolnionej całkowicie, odbioru zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu lub karty pobytowej do konuje odpowiednio rodzic, opiekun prawny albo kurator, po okazaniu ważnego dokumentu potwierdzającego jego tożsamość.

8. Odbiór zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu lub karty pobytowej wydanych osobie ubezwłasnowolnionej całko- wicie albo małoletniej, któ ra do dnia złożenia wniosku o zarejestrowaniu pobytu lub wydanie karty pobytowej ukończyła 6. rok życia, wymaga obecności tej osoby.

Dziennik Ustaw – 28 – Poz. 633

5. Przed odbiorem zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu lub karty pobytowej sprawdza się za pomocą czytnika elek- troniczneg o, czy dane osobowe w nich zamieszczone są zgodne ze stanem faktycznym.
6. W przypadkach, o których mowa w art. 65c ust. 3 lub art. 65f ust. 3, odbioru karty pobytowej może dokonać pełno- mocnik na podstawie pełnomocnictwa szczególnego do odbioru tego dokume ntu, po okazaniu dokumentu potwierdzającego jego tożsamość. Przepisu ust. 5 nie stosuje się.
7. Osoba odbierająca zaświadczenie o zarejestrowaniu pobytu lub kartę pobytową potwierdza ich odbiór podpisem składanym na formularzu wniosku o ich wydanie.
   Art. 65f. 1. Wniosek o wymianę lub wydanie nowego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu lub nowej karty pobytowej
   składa się osobiście.
8. Wymóg osobistego stawiennictwa w chwili złożenia wniosków, o których mowa w ust. 1, nie dotyczy małoletniego
   obywatela Zje dnoczonego Królestwa lub członka rodziny obywatela Zjednoczonego Królestwa, który do dnia złożenia wniosku nie ukończył 6. roku życia.
9. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, w tym ze względu na stan zdrowia obywatela Zjednoczonego Królestwa
   lub członk a rodziny obywatela Zjednoczonego Królestwa, można odstąpić od wymogu osobistego stawiennictwa, o którym mowa w ust. 1.
10. Do wniosku o wymianę albo wydanie nowego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu lub nowej karty pobytowej dołącza się aktualne fotog rafie obywatela Zjednoczonego Królestwa lub członka rodziny obywatela Zjednoczonego Królestwa.
11. Wnioski, o których mowa w ust. 1, w przypadku obywatela Zjednoczonego Królestwa lub członka rodziny obywa- tela Zjednoczonego Królestwa będącego:

1. osobą małol etnią – składają rodzice lub ustanowieni przez sąd lub inny organ opiekunowie albo jeden z rodziców lub ustanowionych przez sąd lub inny organ opiekunów;
2. osobą ubezwłasnowolnioną całkowicie – składa opiekun ustanowiony przez sąd lub inny organ;
3. osobą małoletnią bez opieki – składa kurator.

6. Organ właściwy do wymiany lub wydania nowego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu lub nowej karty poby- towej pobiera od obywatela Zjednoczonego Królestwa lub członka rodziny obywatela Zjednoczonego Królestwa, kt óry składa wniosek, o którym mowa w ust. 1, odciski linii papilarnych.
   Art. 65g. Do odbioru nowego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu lub nowej karty pobytowej stosuje się przepisy art. 65e. Art. 65h. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:

1. wzory:
   a) formularza wniosku o zarejestrowanie pobytu obywatela Zjednoczonego Królestwa,
   b) formularza wniosku o wydanie karty pobytowej członkowi rodziny obywatela Zjednoczonego Królestwa,
   c) formularza wniosku o wymianę lub w ydanie nowego zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu,
   d) formularza wniosku o wymianę lub wydanie nowej karty pobytowej,
   e) formularza zgłoszenia utraty lub uszkodzenia zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu lub karty pobytowej,
   f) zaświadczenia o utracie lub uszkodzeniu zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu lub karty pobytowej,
   g) zaświadczenia o zwrocie zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu lub karty pobytowej,
   h) zaświadczenia potwierdzającego zatrzymanie zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu lub kart y pobytowej,
   i) zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu,
   j) karty pobytowej;

2. dokumenty, które dołącza się do wniosku o zarejestrowanie pobytu lub wydanie karty pobytowej;

3. liczbę fotografii i szczegółowe wymogi techniczne dotyczące foto grafii dołączany ch do wniosku o zarejestrowanie pobytu, wniosku o wydanie karty pobytowej, wniosku o wymianę lub wydanie nowego zaświadczenia o zarejestrowa- niu pobytu i wniosku o wymianę lub wydanie nowej karty pobytowej;

4. sposób pobierania odcisków linii papilarnych od obywateli Zjednoczonego Królestwa oraz członków rodzin obywateli Zjednoczonego Królestwa w celu umieszczenia ich obrazu w karcie pobytowej;

Dziennik Ustaw – 29 – Poz. 633

5. sposób utrwalania danych umieszczanych w zaświadczeniu o zarejestrowani u pobytu lub karcie pobytowej i prze- kazyw ania ich w celu spersonalizowania zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu lub karty pobytowej;
6. sposób i tryb anulowania zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu lub karty pobytowej.

2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw we wnętrznych uwzględni:

1. konieczność zapewnienia czytelności i kompletności wzorów, o których mowa w ust. 1 pkt 1;
2. dane osobowe w zakresie niezbędnym do zarejestrowania pobytu, wydania karty pobytowej, wymiany lub wydania nowego zaświadczenia o zarejest rowaniu pobytu lub karty pobytowej.
   Art. 65i. 1. Przy składaniu wniosku o wydanie dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu jest wymagana obecność małoletniego obywatela Zjednoczonego Królestwa lub członka rodziny obywatela Z jedno- czonego Królestwa, który do dnia złożenia wniosku ukończył 6. rok życia.

2. Od obywatela Zjednoczonego Królestwa lub członka rodziny obywatela Zjednoczonego Królestwa ubiegającego się
   o wydanie dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu, który do dnia złożenia wniosku ukończył 6. rok życia, pobiera się odciski linii papilarnych.
3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, w tym ze względu na stan zdrowia obywatela Zjednoczonego Królestwa
   lub członka rodziny obywatela Zjedn oczonego Królestwa, można odstąpić od wymogu osobistego stawiennictwa, o którym mowa w ust. 1. Art. 65j. 1. W dokumencie potwierdzającym prawo stałego pobytu lub karcie stałego pobytu umieszcza się:

1. następujące dane obywatela Zjednoczonego Królestwa lu b członka rodziny obywatela Zjednoczonego Królestwa, który złożył wniosek:
   a) imię (imiona) i nazwisko (nazwiska),
   b) datę i miejsce urodzenia,
   c) informację o obywatelstwie,
   d) informację o płci, e) adres zameldowania na pobyt stały lub czasowy,
   f) numer ewidencyjny Powszechnego Elektronicznego Systemu Ewidencji Ludności (PESEL) – w przypadku gdy został nadany;
2. obraz linii papilarnych obywatela Zjednoczonego Królestwa lub członka rodziny obywatela Zjednoczonego Królestwa;
3. nazwę organu, który go wydał ;
4. datę wydania;
5. datę upływu terminu ważności dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu;
6. fotografię obywatela Zjednoczonego Królestwa lub członka rodziny obywatela Zjednoczonego Królestwa;
7. adnotację „Art. 50 TUE, A rt. 18 ust. 4 Umowy Wystąpienia”.

2. Niezależnie od danych, o których mowa w ust. 1, dokument potwierdzający prawo stałego pobytu lub karta stałego
   pobytu może zawierać podpis obywatela Zjednoczonego Królestwa lub członka rodziny obywatela Zjednoczonego Kr ólestwa
   oraz zakodowany zapis danych osobowych, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. a–d lub pkt 5.
3. W dokumencie potwierdzającym prawo stałego pobytu lub karcie stałego pobytu nie umieszcza się podpisu ich posiadacza, gdy są one wydawane:

1. osobie małole tniej, która nie ukończyła 13. roku życia do dnia złożenia wniosku o wydanie dokumentu potwierdzają- cego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu, lub
2. osobie, która z powodu swojej niepełnosprawności nie może złożyć podpisu samodzielnie.

4. W dokume ncie potwierdzającym prawo stałego pobytu lub karcie stałego pobytu nie umieszcza się obrazu linii papilarnych, jeżeli:

1. są wydane osobie, od której pobranie odcisków linii papilarnych jest fizycznie niemożliwe;
2. odstąpiono od osobistego stawiennictwa, na podstawie art. 65i ust. 3 lub art. 65l ust. 3.

5. W dokumencie potwierdzającym prawo stałego pobytu lub karcie stałego pobytu nie umieszcza się danych, o któ- rych mowa w ust. 1 pkt 1 lit. e, gdy obywatel Zjednoczonego Królestwa lub członek rodziny obyw atela Zjednoczonego Kró- lestwa nie zameldował się w miejscu pobytu czasowego trwającego ponad 2 miesiące.

Dziennik Ustaw – 30 – Poz. 633

Art. 65k. 1. Obywatel Zjednoczonego Królestwa odbiera osobiście dokument potwierdzający prawo stałego pobytu po okazaniu ważnego dokumentu podróży lub innego ważnego dokumentu po twierdzającego jego tożsamość i obywatelstwo.
2. Członek rodziny obywatela Zjednoczonego Królestwa odbiera osobiście kartę stałego pobytu po okazaniu ważnego
dokumentu podróży.
3. W przypadku gdy dokument, o którym mowa w ust. 1 lub 2, został wydany osobie małoletniej, która nie ukończyła 13. roku życia do dnia jej odbioru, albo osobie ubezwłasnowolnionej całkowicie, odbioru dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu dokonuje odpowiednio rodzic, opiek un prawny albo kurator, po okazaniu ważnego dokumentu potwierdzającego jego tożsamość.
4. Odbiór dokumentu, o którym mowa w ust. 1 lub 2, wydanego osobie ubezwłasnowolnionej całkowicie albo mało- letniej, która do dnia złożenia wniosku o wydanie dokumentu po twierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu ukończyła 6. rok życia, wymaga obecności tej osoby.
5. Przed odbiorem dokumentu, o którym mowa w ust. 1 lub 2, sprawdza się za pomocą czytnika elektronicznego, czy dane osobowe w niej zamieszczon e są zgodne ze stanem faktycznym.
6. W przypadkach, o których mowa w art. 65i ust. 3 lub art. 65l ust. 3, odbioru dokumentu może dokonać pełnomocnik
na podstawie pełnomocnictwa szczególnego do odbioru tego dokumentu, po okazaniu dokumentu potwierdzającego jego tożsamość. Przepisu ust. 5 nie stosuje się.
7. Osoba odbierająca dokument, o którym mowa w ust. 1 lub 2, potwierdza odbiór dokumentu podpisem składanym na formularzu wniosku o jego wydanie.
Art. 65l. 1. Wniosek o wymianę lub wydanie nowego dokumentu p otwierdzającego prawo stałego pobytu lub nowej karty stałego pobytu składa się osobiście.
2. Wymóg osobistego stawiennictwa w chwili złożenia wniosków, o których mowa w ust. 1, nie dotyczy małoletniego obywatela Zjednoczonego Królestwa lub małoletniego czł onka rodziny obywatela Zjednoczonego Królestwa, który do dnia złożenia wniosku nie ukończył 6. roku życia.
3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach, w tym ze względu na stan zdrowia obywatela Zjednoczonego Królestwa
lub członka rodziny obywatela Zjednocz onego Królestwa, można odstąpić od wymogu osobistego stawiennictwa, o którym mowa w ust. 1. 4. Do wniosku o wymianę albo wydanie nowego dokumentu, o którym mowa w ust. 1, dołącza się aktualne fotografie
obywatela Zjednoczonego Królestwa lub członka rodzin y obywatela Zjednoczonego Królestwa.
5. Wnioski, o których mowa w ust. 1, w przypadku obywatela Zjednoczonego Królestwa lub członka rodziny obywa- tela Zjednoczonego Królestwa będącego:

1. osobą małoletnią – składają rodzice lub ustanowieni przez sąd lub inn y organ opiekunowie albo jeden z rodziców lub ustanowionych przez sąd lub inny organ opiekunów;
2. osobą ubezwłasnowolnioną całkowicie – składa opiekun ustanowiony przez sąd lub inny organ;
3. osobą małoletnią bez opieki – składa kurator.

6. Organ właściwy do wymiany lub wydania nowego dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub nowej karty stałego pobytu pobiera od obywatela Zjednoczonego Królestwa, który składa wniosek, o którym mowa w ust. 1, od- ciski linii papilarnych.
   Art. 65m. Do odbioru nowego dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub nowej karty stałego pobytu stosuje się przepisy art. 65k. Art. 65n. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:

1. wzory:
   a) formularza wniosku o wydanie dokumentu potwie rdzającego prawo stałego pobytu obywatelowi Zjednoczonego Królestwa,
   b) formularza wniosku o wydanie karty stałego pobytu członkowi rodziny obywatela Zjednoczonego Królestwa,
   c) formularza wniosku o wymianę albo wydanie nowego dokumentu potwierdzającego pr awo stałego pobytu,
   d) formularza wniosku o wymianę lub wydanie nowej karty stałego pobytu,
   e) formularza zgłoszenia utraty lub uszkodzenia dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu albo karty stałego
   pobytu,

Dziennik Ustaw – 31 – Poz. 633

f) zaświadczenia o utracie lub uszkodzeni u dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu albo karty stałego pobytu,
g) zaświadczenia o zwrocie dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu albo karty stałego pobytu,
h) zaświadczenia potwierdzającego zatrzymanie dokumentu potwierdzającego praw o stałego pobytu albo karty sta- łego pobytu;
2) wzór dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu i karty stałego pobytu;
3) liczbę fotografii i szczegółowe wymogi techniczne dotyczące fotografii dołączanych do wniosku o wydanie dokumentu potwierdzająceg o prawo stałego pobytu, wniosku o wydanie karty stałego pobytu, wniosku o wymianę lub wydanie nowego dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu i wniosku o wymianę lub wydanie nowej karty stałego pobytu;
4) sposób pobierania odcisków linii papilarnych od obywateli Zjednoczonego Królestwa oraz członków ich rodzin w celu umieszczenia ich obrazu w dokumencie potwierdzającym prawo stałego pobytu lub karcie stałego pobytu;
5) sposób utrwalania danych umieszczanych w dokumencie potwierdzającym prawo stałego pobytu lub karcie stałego pobytu i przekazywania ich w celu spersonalizowania dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu;
6) sposób i tryb anulowania dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu.
2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw wewnętrznych uwzględni:

1. konieczność zapewnienia czytelności i kompletności wzorów, o których mowa w ust. 1 pkt 1 i 2;
2. dane osobowe w zakresie niezbędnym do wydania dokumentu potwie rdzającego prawo stałego pobytu, karty stałego pobytu, wymiany lub wydania nowego dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub nowej karty stałego pobytu.
   Art. 65o. Dokument potwierdzający prawo stałego pobytu lub kartę stałego pobytu, wydane obywat elowi Zjednoczo- nego Królestwa albo członkowi rodziny obywatela Zjednoczonego Królestwa można unieważnić, w przypadku gdy obywa- tel Zjednoczonego Królestwa albo członek rodziny obywatela Zjednoczonego Królestwa opuścił terytorium Rzeczy pospolitej
   Polskiej n a okres przekraczający 5 lat. Rozdział 5
   Wydalenie z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej
   Art. 65p. 1. Obywatelowi UE, który nie posiada prawa pobytu zgodnie z art. 16 lub art. 18 lub nie zachował prawa pobytu w przypadku, o którym mowa w art. 17, art. 19 ust. 1 i 3 lub art. 19a, może być wydana decyzja o wydaleniu z teryto- rium Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE, który:

1. nie posiada prawa pobytu zgodnie z art. 18 lub art. 18a lub nie zachował prawa pobytu w przypad ku, o którym mowa w art. 19 ust. 2 i 3 lub art. 19a, lub
2. nie posiada prawa pobytu lub nie zachował prawa pobytu w przypadku, o którym mowa w art. 19 ust. 3, w związku z wyjazdem z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej obywatela UE lub obywatela Rzeczypos politej Polskiej, z którym przebywał na tym terytorium
   – może być wydana decyzja o wydaleniu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   Art. 66. 1. Obywatelowi UE lub członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE, którzy nie posiadają prawa stałego
   pobytu, może być wydana decyzja o wydaleniu z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w przypadku gdy:
3. wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego lub
4. ich pobyt na tym terytorium stanowi zagrożenie dla zdrowia publicznego.

2. Choroba, której objawy wystąpią po upływie 3 miesięcy od dnia wjazdu obywatela UE lub członka rodziny nie - będącego obywatelem UE na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, nie może stanowić podstawy do wydalenia z powodu zagrożen ia dla zdrowia publicznego.

3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wykaz chorób, które uzasadniają podjęcie decyzji o wydaleniu obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE z powodu zagrożenia dla zdrowia publicznego.

Dziennik Ustaw – 32 – Poz. 633

4. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 3, uwzględnia się choroby epidemiczne określone przez Światową Orga- nizację Zdrowia oraz inne choroby wysoce zakaźne i szczególnie niebezpieczn e, które podlegają zwalczaniu u obywateli polskich na podstawie ustawy z dnia 5 grudnia 2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi (Dz. U. z 2023 r. poz. 1284, 909 i 1938 ). Art. 67. Obywatelowi UE lub członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE, którzy posiadają prawo stałego pobytu , moż e być wydana decyzja o wydaleniu, w przypadku gdy ich pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej stanowi poważne zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego.
   Art. 68. 1. Obywatelowi UE, który p osiada prawo stałego pobytu oraz przebywa na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przez okres 10 lat bezpośrednio poprzedzających wydanie decyzji o wydaleniu, decyzja o wydaleniu może być wydana tylko w przypadku, gdy jego pobyt na tym terytorium stanowi s zczególnie poważne zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa lub bezpieczeństwa publicznego, w szczególności przez zagrożenie dla pokoju, ludzkości, niepodleg łości lub obronności Rzeczypospolitej Polskiej lub ze względu na działalność terroryst yczną, handel ludźmi, seksualne wykorzystywanie osób, nielegalny handel narkotykami, nielegalny handel bronią, pranie pieniędzy, korupcję, fałszowanie środków płatniczych, prze- stępczość komputerową lub przestępczość zorganizowaną.
5. Pobyt na terytorium Rz eczypospolitej Polskiej, o którym mowa w ust. 1, przerywa odbywanie kary pozbawienia wolności przez obywatela UE.
6. Przepisu ust. 2 nie stosuje się, jeżeli okoliczności sprawy wskazują, że obywatel UE posiada silne więzi rodzinne, społeczne i kulturowe w Rzeczypospolitej Polskiej.
7. Dokonując oceny okoliczności, o których mowa w ust. 3, uwzględnia się:

1. okres pobytu obywatela UE na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej przed odbywaniem kary pozbawienia wolności;
2. istnienie więzi rodzinnych, społecznych i kulturowych z państwem pochodzenia;
3. charakter i okoliczności popełnionego przestępstwa, za które obywatel UE odbywał karę pozbawienia wolności;
4. zachowanie obywatela UE w okresie odbywania kary pozbawienia wolności.
   Art. 68a. 1. Decyzja o wydaleniu powinna uwzględniać zasadę proporcjonalności i opierać się wyłącznie na zachowa- niu danej osoby, które stanowi rzeczywiste, aktualne i dostatecznie poważne zagrożenie dla interesu społecznego.

2. Zasady proporcjonalności nie stosuje się, w przypadku gdy po byt obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE stanowi zagrożenie dla zdrowia publicznego.
3. Wcześniejsza karalność nie może stanowić samoistnej podstawy do podjęcia decyzji o wydaleniu. Na zagrożenia, o których mowa w ust. 1, nie można si ę powoływać dla celów gospodarczych.
4. Przepisów ust. 1–3 nie stosuje się do decyzji, o której mowa w art. 65p. Art. 69. Małoletniemu obywatelowi UE decyzja o wydaleniu może być wydana tylko w przypadku, gdy:

1. zachodzą okoliczności, o których mowa w art. 68, lub
2. przemawia za tym dobro dziecka zgodnie z Konwencją o prawach dziecka, przyjętą przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r. (Dz. U. z 1991 r. poz. 526, z 2000 r. poz. 11, z 2012 r. poz. 1333 oraz z 2013 r. poz. 677 ). Art. 70. W postępowaniu o wydalenie obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE uwzględnia się w szczególności:
3. okres pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
4. wiek i stan zdrowia;
5. sytuację rodzinną i ekonomiczną;
6. stopie ń integracji społecznej i kulturalnej w Rzeczy pospolitej Polskiej;
7. stopień więzi z krajem pochodzenia.
   Art. 71. 1. W decyzji o wydaleniu obywatelowi UE lub członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE nakazuje się
   opuszczenie terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie nie krótszym niż 31 dni.

2. W decyzji, o której mowa w ust. 1, nie określa się terminu opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo
   okreś la się termin krótszy niż 31 dni, gdy wymaga tego stopień zagrożenia dla obronności lub b ezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego.

Dziennik Ustaw – 33 – Poz. 633

2a. W decyzji, o której mowa w ust. 1, w której nie określono terminu opuszczenia terytorium Rzeczy pospolitej Polskiej,
wskazuje się państwo, do którego następuje wydalenie obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE.
2b. Decyzja, o której mowa w ust. 1, w której nie określono terminu opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlega przymusowemu wykonaniu.
3. Przymusowe wykonanie decyzji o wydaleniu zarządza si ę także, gdy obywatel UE lub członek rodziny niebędący obywatelem UE nie opuścili terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie określonym w decyzji o wydaleniu.
Art. 72. 1. W przypadku wniesienia skargi do sądu administracyjnego na decyzję o wydaleniu, wraz z wnioskiem o wstrzymanie jej wykonania, termin wykonania nakazu opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej ulega prze - dłużeniu do dnia, w którym postanowienie w sprawie tego wniosku stało się prawomocne.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się, w przypadku gdy decyzja o wydaleniu została wydana ze względu na okoliczności, o któ- rych mowa w art. 68 ust. 1. Art. 73. 1. Decyzję o wydaleniu obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE wydaje:

1. z urzędu – komendant oddziału Straży Granicznej lub komendant placówki Straży Granicznej, który stwierdził istnienie
   przesłanki uzasadniającej wydanie decyzji o wydaleniu;
2. na wniosek wojewody, Ministra Obrony Narodowej, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefa Agencji Wywiadu, organu Krajowe j Administracji Skarbowej, komendanta wojewódzkiego lub komendanta powiatowego Policji – komendant oddziału Straży Granicznej lub komendant placówki Straży Granicznej właściwy ze względu na siedzibę organu występującego z wnioskiem albo miejsce pobytu obyw atela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE.

2. Decyzję o wydaleniu organy mogą przekazywać między sobą za pośrednictwem urządzeń umożliwiających odczyt i zapis znaków pisma na nośniku papierowym lub za pośrednictwem sieci telekomunikacyjnej i doręczać tę decyzję oby - watelowi UE lub członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE w formie uzyskanej w wyniku takiego przekazu.
3. Komendant oddziału Straży Granicznej lub komendant placówki Straży Granicznej odnotowuje wydanie decyzji o wydaleniu w dokum encie podróży obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE oraz niezwłocznie informuje o tym organ, który wystąpił z wnioskiem o jej wydanie.
4. W przypadku doręczenia decyzji o wydaleniu w formie, o której mowa w ust. 2, organ Straży Granicz nej, który wykonuje tę decyzję, odnotowuje fakt jej wydania w dokumencie podróży cudzoziemca.
   Art. 73a. 1. Komendant oddziału Straży Granicznej lub komendant placówki Straży Granicznej, który wydał decyzję
   o wydaleniu obywatela UE lub członka rodziny niebę dącego obywatelem UE, pobiera od niego odciski linii papilarnych oraz sporządza jego fotografię.
5. Komendant oddziału Straży Granicznej lub komendant placówki Straży Granicznej, który pobrał odciski linii papilar- nych obywatela UE lub członka rodziny niebę dącego obywatelem UE, przekazuje Komendantowi Głównemu Policji ich obraz, dane osobowe obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE oraz dane osobowe i informacje, o których mowa w art. 430 ust. 6 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemc ach. Art. 73b. 1. Decyzję o wydaleniu małoletniego obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE do
   kraju jego pochodzenia lub do innego państwa wykonuje się, gdy cudzoziemiec ten ma w państwie, do którego zostaje wydalony, zapewnioną opiekę ro dziców, innych osób pełnoletnich lub instytucji opiekuńczych, zgodnie ze standardami określonymi przez Konwencję o prawach dziecka, przyjętą przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r.
6. Małoletniego obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE można wydalić tylko pod opieką przedstawiciela ustawowego, chyba że decyzja o wydaleniu jest wykonywana w taki sposób, że małoletniego przekazuje się przedstawicielowi ustawowemu albo przedstawicielowi właściwych władz pań stwa, do którego następuje wydalenie.
   Art. 73c. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych, na wniosek Komendanta Głównego Policji, Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego albo Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego, wydaje decyzję o wydaleniu z terytorium
   Rzeczypospolitej Polskiej obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE, co do których istnieje obawa, że mogą prowadzić działalność terrorystyczną lub szpiegowską, albo podejrzewanych o popełnienie jednego z tych przestępstw.
7. Decyzja, o k tórej mowa w ust. 1, podlega natychmiastowemu, przymusowemu wykonaniu.
   Art. 73d.5) Organem wyższego stopnia, w rozumieniu ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego, w stosunku do komendanta oddziału Straży Granicznej lub kome ndanta placówki Straży Granicznej w sprawach o wydalenie lub o uchylenie decyzji o wydaleniu obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE
   jest Komendant Główny Straży Granicznej .

5. Ze zmianą wprowadzoną przez art. 5 pkt 2 ustawy, o której mowa w odnośniku 2.

Dziennik Ustaw – 34 – Poz. 633

Art. 74. 1. Przymusowe wykonanie decyzji o wydaleniu z terytori um Rzeczypospolitej Polskiej polega na doprowa- dzeniu obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE do granicy albo do portu lotniczego albo morskiego państwa, do którego zostaje doprowadzony.
2. Doprowadzenie obywatela UE lub członka rodziny n iebędącego obywatelem UE:

1. do granicy – wykonuje komendant oddziału Straży Granicznej lub komendant placówki Straży Granicznej właściwy ze względu na miejsce pobytu obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE;
2. od granicy do portu lotnic zego albo morskiego państwa, do którego zostaje doprowadzony – wykonuje Komendant Główny Straży Granicznej lub komendant oddziału Straży Granicznej właściwy ze względu na miejsce, w którym obywatel UE lub członek rodziny niebędący obywatelem UE przekracza granicę.

3. Komendant placówki Straży Granicznej właściwy ze względu na miejsce, w którym obywatel UE lub członek
   rodziny niebędący obywatelem UE przekracza granicę, odnotowuje w rejestrze, o którym mowa w art. 428 ust. 1 pkt 2 lit. k ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach, datę opuszczenia przez obywatela UE lub członka rodziny nie będącego obywatelem UE terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
4. Komendant oddziału Straży Granicznej lub komendant placówki Straży Granicznej, który wydał decyzję o wydale- niu obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE, informuje organ gminy właściwy ze względu na miejsce zameldowania na pobyt stały lub pobyt czasowy trwający ponad 3 miesiące obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE o opuszczeniu przez niego terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w związku z wykonaniem decyzji o wydale- niu. Art. 74a. 1. Organ Straży Granicznej właściwy do przymusowego wykonania decyzji o wydaleniu obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej określa, w drodze decyzji, wysokość kosztów związanych z wydaniem i przymusowym wykonaniem decyzji o wydaleniu, podmioty obowiązane do pokrycia tych kosztów oraz termin i sposób ich uiszczenia.
5. Decyzja, o której mow a w ust. 1, podlega natychmiastowemu wykonaniu.
6. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, służy odwołanie do Komendanta Głównego Straży Granicznej.
7. Koszty, o których mowa w ust. 1, ustala się, gdy decyzja o wydaleniu obywatela UE lub członka rodziny nie - będącego obywatelem UE stała się ostateczna, a w przypadku wydania takiej decyzji przez organ wyższego stopnia – gdy decyzja ostateczna została doręczona, chyba że podlega ona natychmiastowemu wykonaniu.
8. Należności z tytułu kosztów, o których mowa w ust. 1, przedawniają się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym decyzja o ustaleniu wysokości kosztów stała się ostateczna.
   Art. 74aa. Koszty, o których mowa w art. 74a ust. 1, ponosi odpowiednio obywatel UE lub członek rodziny niebędący obywatelem UE.
   Art. 74ab. 1. Organ Straży Granicznej, który wydał decyzję o ustaleniu wysokości kosztów, o których mowa w art. 74a ust. 1, może zmienić tę decyzję, jeżeli koszty te uległy zmianie po wydaniu decyzji. Decyzja podlega natych - miastowemu wykonan iu.
9. Od decyzji, o której mowa w ust. 1, służy odwołanie do Komendanta Głównego Straży Granicznej.
   Art. 74b. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:

1. treść wniosku o wydanie decyzji o wydaleniu obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE, uwzględniając potrzebę zapewnienia sprawności i prawidłowości postępowania, a w szczególności konieczność uzys - kania informacji niezbędnych do wydania decyzji o wydaleniu;

2. sposób odnotowywania w dokumencie podróży wyd ania decyzji o wydaleniu, uwzględniając zapewnienie możliwości
   ustalenia podczas kontroli dokumentu podróży obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE, że decyzja ta została wydana.
   Art. 75. Komendant oddziału Straży Granicznej lub komendan t placówki Straży Granicznej, który wydał decyzję o wydaleniu obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE, uchyla tę decyzję, jeżeli nie została wykonana po upływie 2 lat od dnia jej wydania, w przypadku gdy:

3. obywatel UE lub członek rodzi ny niebędący obywatelem UE nie stanowi już rzeczywistego zagrożenia dla obronności
   lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego lub

4. okoliczności, które miały wpływ na wydanie decyzji o wydaleniu uległy istotnej zmianie.

Dziennik Ustaw – 35 – Poz. 633

Art. 76. Do czasu zakończenia postępowania w sprawie uchylenia decyzji o wydaleniu obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE, o którym mowa w art. 75, decyzji tych nie wykonuje się.
Art. 77. 1. Dane obywatela UE lub członka rodziny niebędąc ego obywate lem UE, którym wydano decyzję o wydaleniu ze względu na zagrożenie dla obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego, umieszcza się w wykazie na okres 5 lat, począwszy od dnia:

1. wykonania decyzji o wydaleniu obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE;
2. upływu terminu opuszczenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej określonego w decyzji o wydaleniu obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE, w przypadku braku informacji o wykonaniu tej decyzji.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, gdy Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców uzyskał informację o wyko - naniu decyzji o wydaleniu obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE będącej podstawą wpisu do wykazu, o kres obowiązywania wpisu jest korygowany w ten sposób, że za jego początek uznaje się dzień wykonania tej decyzji.
3. Dane obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE usuwa się z wykazu po upływie okresu, o któ- rym mowa w ust. 1 i 2. Art. 77a. 1. Obowiązywanie wpisu do wykazu zawiesza się, jeżeli obywatel UE lub członek rodziny niebędący oby- watelem UE posiada ważne zaświadczenie, o którym mowa w art. 41a ust. 1.
4. Obowiązywanie wpisu do wykazu zawiesza się do dnia, w którym ustaną okolicznośc i uzasadniające to zawieszenie.
5. Zawieszenie obowiązywania wpisu do wykazu przerywa okres obowiązywania wpisu do wykazu.
   Art. 78. 1. Wpisu do wykazu, przedłużenia obowiązywania wpisu, zawieszenia obowiązywania wpisu oraz wykreślenia
   wpisu dokonuje z urzędu Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców.
6. Wykreślenie wpisu może nastąpić na wniosek osoby, której dane zostały wpisane do wykazu, w przypadku gdy istotnie zmieniły się okoliczności, które miały wpływ na wydanie decyzji o wydaleniu.
7. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców wydaje decyzję w sprawie wykreś - lenia wpisu do wykazu w terminie 2 miesięcy od dnia złożenia wniosku.
   Rozdział 5a
   Postępowanie w sprawie zatrzymania obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem U E, umieszczenia go w strzeżonym ośrodku lub zastosowania wobec niego aresztu dla cudzoziemców
   Art. 78a. 1. Obywatel UE lub członek rodziny niebędący obywatelem UE, wobec którego zachodzą okoliczności uza- sadniające wydanie mu decyzji o wydaleniu, w której n ie określa się terminu opuszczenia terytorium Rzeczy pospolitej Pol- skiej lub określa się termin krótszy niż 31 dni, albo który uchyla się od wykonania obowiązków okreś lonych w tej decyzji, może być zatrzymany na okres nie dłuższy niż 48 godzin.
8. Obywate l UE lub członek rodziny niebędący obywatelem UE może także zostać zatrzymany na okres nie dłuższy niż 48 godzin w celu przymusowego wykonania decyzji o wydaleniu.
9. Zatrzymania obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE dokonuje Straż Gra niczna lub Policja, a w przypadku, o którym mowa w ust. 2 – Straż Graniczna.
10. Organy, o których mowa w ust. 3, niezwłocznie pobierają odciski linii papilarnych od obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE i przekazują Komendantowi Główne mu Policji dane osobowe i infor macje , o których mowa w art. 430 ust. 6 ustawy z dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach.
11. Po zatrzymaniu obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE:

1. Policja – niezwłocznie przekazuje go do dyspozycji wł aściwego ze względu na miejsce jego zatrzymania organu Straży Granicznej, składając jednocześnie wniosek o wydanie decyzji o wydaleniu;

2. Straż Graniczna w zależności od okoliczności:
   a) występuje do sądu z wnioskiem o umieszczenie obywatela UE lub członk a rodziny niebędącego obywatelem UE w strzeżonym ośrodku lub o zastosowanie wobe c nich aresztu dla cudzoziemców lub b) doprowadza obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE do granicy albo portu lotniczego albo morskiego państwa, do którego następuje doprowadzenie.

Dziennik Ustaw – 36 – Poz. 633

6. Zatrzymanego obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE zwalnia się:

1. jeżeli w ciągu 48 godzin od chwili zatrzymania nie zostali oni przekazani do dyspozycji sądu i jednocześnie nie został złożony wniosek o umieszczenie ich w strzeżonym ośrodku albo o zastosowanie wobec nich aresztu dla cudzoziemców lub
2. jeżeli w ciągu 24 godzin od chwili przekazania do dyspozycji sądu n ie doręczono im postanowienia o umieszczeniu w strzeżonym ośrodku albo o zastosowaniu wobe c nich aresztu dla cudzoziemców, lub
3. na polecenie sądu, lub
4. jeżeli ustanie przyczyna zatrzymania, o której mowa w ust. 1 i 2. Art. 78b. Obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE umieszcza się w strzeżonym ośrodku, jeżeli:
5. istnieje prawdopodobieństwo wydania decyzji o wydaleniu, w której nie będzie określony termin opuszczenia teryto- rium Rzeczypospolitej Polskiej albo będzie określony termin krótszy niż 31 dni, lub
6. wydano decyzję o wydaleniu, w której nie określono terminu opuszc zenia terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo określony termin jest krótszy niż 31 dni i istnieje konieczność zabezpieczenia jej przymusowego wykonania , lub
7. nie opuścili oni terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w terminie określonym w decyzji o wydale niu. Art. 78c. 1. Areszt dla cudzoziemców stosuje się w przypadkach, o których mowa w art. 78b, gdy istnieje ryzyko, że obywatel UE lub członek rodziny niebędący obywatelem UE nie podporządkuje się zasadom pobytu obowiązującym w strzeżonym ośrodku.

2. Ares zt dla cudzoziemców wykonuje się w pomieszczeniach strzeżonych ośrodków lub w pomieszczeniach Straży Granicznej przeznaczonych dla osób zatrzymanych.
   Art. 78d. Postanowienia o umieszczeniu obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE w strzeż onym
   ośrodku lub o zastosowaniu wobec nich aresztu dla cudzoziemców nie wydaje się, jeżeli mogłoby to spowodować niebez- pieczeństwo dla ich życia lub zdrowia.
   Art. 78e. 1. Sąd po wysłuchaniu obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE wydaje postanowie- nie o umieszczeniu ich w strzeżonym ośrodku lub o zastosowaniu wobec nich aresztu dla cudzoziemców.
3. Postanowienie, o którym mowa w ust. 1, wydaje, na wniosek organu Straży Granicznej, sąd rejonowy właś ciwy ze względu na miejsce aktualnego pob ytu obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE.
4. Wniosek o umieszczenie obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE w strzeżonym ośrodku albo o zastosowanie wobec nich aresztu dla cudzoziemców zawiera:

1. następujące dane o bywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE:
   a) imię (imiona), nazwisko, płeć oraz imiona rodziców,
   b) datę, miejsce i państwo urodzenia,
   c) obywatelstwo;
2. dotychczasowe miejsce zamieszkania;
3. stałe miejsce zamieszkania za granicą;
4. podstawę prawną wniosku;
5. wskazanie okresu, na jaki umieszcza się w strzeżonym ośrodku lub stosuje się wobec nich areszt dla cudzoziemców;
6. uzasadnienie.

4. Sąd, rozpatrując wniosek o umieszczenie w strzeżonym ośrodku obywatela UE lub członka rodziny nieb ędącego obywatelem UE wraz z małoletnim pozostającym pod ich opieką, kieruje się także dobrem tego małoletniego.

5. Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, wzór wniosku o umieszczenie oby- watela UE lub członka rodziny niebę dącego obywatelem UE w strzeżonym ośrodku albo o zastosowanie wobec nich aresztu dla cudzoziemców, uwzględniając konieczność zapewnienia sprawnego prowadzenia postępowań w sprawie umieszczenia obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE w strzeżonym ośrodku albo zastosowania wobec nich aresztu dla cudzoziemców.

Dziennik Ustaw – 37 – Poz. 633

Art. 78f. 1. Sąd w postanowieniu o umieszczeniu obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE
w strzeżonym ośrodku lub o zastosowaniu wobec niego aresztu dla cudzo ziemców wskazuje okres pobytu w strzeżonym ośrodku lub w areszcie dla cudzoziemców, nie dłuższy jednak niż 3 miesiące.
2. Na postanowienie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje zażalenie do sądu okręgowego w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Sąd rozp atruje zażalenie w terminie 7 dni. Art. 78g. 1. Postanowienie o zwolnieniu obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE ze strzeżo- nego ośrodka lub z aresztu dla cudzoziemców wydaje niezwłocznie, z urzędu lub na wniosek obywatela UE lub członk a rodziny niebędącego obywatelem UE, organ Straży Granicznej, któremu podlega strzeżony ośrodek lub areszt dla cudzo- ziemców, w przypadku:

1. ustania przyczyny uzasadniającej stosowanie tych środków lub
2. stwierdzenia, że zachodzą okoliczności, o których m owa w art. 78d, lub
3. stwierdzenia okoliczności innych niż określone w art. 78d, uniemożliwiających stosowanie tych środków, lub
4. zastosowania wobec obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE tymczasowego aresztowania albo innego środka prawnego skutkującego pozbawieniem wolności, lub
5. stwierdzenia, że ze względów prawnych lub faktycznych wykonanie decyzji o wydaleniu nie jest możliwe.

2. Na postanowienie organu Straży Granicznej o odmowie uwzględnienia wniosku o zwolnienie obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE ze strzeżonego ośrodka lub z aresztu dla cudzoziemców przysługuje zażalenie w terminie 7 dni od dnia doręczenia postanowienia. Zażalenie wnosi się do sądu rejonowego właściwego ze względu na siedzibę organu St raży Granicznej, któremu podlega strzeżony ośrodek lub areszt dla cudzoziemców, za pośrednictwem organu Straży Granicznej, któremu podlega strzeżony ośrodek lub areszt dla cudzoziemców.
3. Zażalenie, o którym mowa w ust. 2, przysługuje tylko wtedy, gdy wni osek o zwolnienie obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE ze strzeżonego ośrodka lub z aresztu dla cudzoziemców został złożony po upływie co najmniej 1 miesiąca od dnia wydania postanowienia o umieszczeniu obywatela UE lub członka rodzin y niebędącego oby- watelem UE w strzeżonym ośrodku lub zastosowaniu wobec niego aresztu dla cudzoziemców lub zwolnienia obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE ze strzeżonego ośrodka lub z aresztu dla cudzoziemców.
4. Organ Straży Graniczn ej, któremu podlega strzeżony ośrodek lub areszt dla cudzoziemców, niezwłocznie przekazuje zażalenie do sądu rejonowego. Sąd rozpoznaje zażalenie w terminie 7 dni.
5. Obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywatelem UE umieszczonego w strzeżonym ośr odku albo w aresz- cie dla cudzoziemców zwalnia się w przypadku:

1. upływu okresu pobytu określonego w postanowieniu, o którym mowa w art. 78f ust. 1, lub
2. wydania postanowienia lub zarządzenia o zwolnieniu obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obyw atelem UE ze strzeżonego ośrodka albo z aresztu dla cudzoziemców, lub
3. doręczenia obywatelowi UE lub członkowi rodziny niebędącemu obywatelem UE decyzji o uchyleniu lub stwierdzeniu nieważności decyzji o wydaleniu.

6. Organ Straży Granicznej, któremu pod lega strzeżony ośrodek lub areszt dla cudzoziemców, niezwłocznie informuje sąd, który wydał postanowienie, o zwolnieniu obywatela UE lub członka rodziny niebędącego obywa telem UE ze strzeżo- nego ośrodka albo z aresztu dla cudzoziemców.
   Rozdział 6
   Rejestry w sprawach obywateli UE i członków rodzin niebędących obywatelami UE
   Art. 79. W sprawach dotyczących obywateli UE i członków rodzin niebędących obywatelami UE prowadzi się w sys- temie informatycznym następujące rejestry:

1. pobytu obywatela UE;

2. kart poby towych;

3. dokumentów potwierdzających prawo stałego pobytu;

4. kart stałego pobytu;

5. zaświadczeń, o których mowa w art. 41a ust. 1.

Dziennik Ustaw – 38 – Poz. 633

Art. 79a. Rejestry w sprawach dotyczących obywateli UE i członków rodzin niebędących obywatelami UE prowadzą:

1. wojewoda i Szef Urzędu do Spraw Cudzoziemców, każdy w swoim zakresie – w przypadku rejestrów, o których mowa w art. 79 pkt 1–4;

2. minister właściwy do spraw wewnętrznych – w przypadku rejestru, o którym mowa w art. 79 pkt 5. Art. 80. W rejestrach przechowuje się dane, o których mowa w art. 8, dotyczące obywateli UE i członków rodzin nie- będących obywatelami UE, wobec których prowadzi się postępowania w sprawach uregulowanych w ustawie, a ponadto:

3. w rejestrze, o którym mowa w art. 79 pkt 1, przechowuje się:
   a) informacje o wnioskach dotyczących zarejestrowania pobytu, wydania nowego i wymiany zaświadczenia o zarejestro- waniu pobytu obywatela UE lub zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu,
   b) informacje dotyczące zarejestrowania pobytu,
   c) imię, nazwisko i stanowisk o służbowe pracownika doko nującego wpisu do rejestru,
   d) informacje o wydaniu nowego i wymianie zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE lub zaświad- czenia o zarejestrowaniu pobytu,
   e) informacje o decyzjach administracyjnych, postano wieniach i wyrokach sądu dotyczących odmowy i unieważnie- nia zarejestrowania pobytu , f) informacje o dacie wydania, numerze, serii i dacie upływu okresu ważności zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu
   obywatela UE lub zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu,
   g) obraz linii papilarnych – w przypadku obywateli Zjednoczonego Królestwa;

4. w rejestrze, o którym mowa w art. 79 pkt 2, przechowuje się informacje o:
   a) wnioskach o wydanie karty pobytowej, wydanie nowej karty pobytowej i wymianę karty pobytowej,
   b) dacie wydani a, numerze, serii i dacie upływu okresu ważności karty pobytowej,
   c) decyzjach administracyjnych, postanowieniach i wyro kach sądu dotyczących wymiany i unieważnienia karty pobytow ej, d) obrazie linii papilarnych;

5. w rejestrze, o którym mowa w art. 79 pk t 3, przechowuje się informacje o:
   a) wnioskach o wydanie dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu, wydanie nowego dokumentu potwier dza- jącego prawo stałego pobytu i wymianę dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu,
   b) dacie wydania, numerze , serii i dacie upływu okresu ważności dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu , c) decyzjach administracyjnych, postanowieniach i wyro kach sądu dotyczących wymiany i unieważnienia doku- mentu potwierdzającego prawo stałego pobytu , d) obrazie linii p apilarnych – w przypadku obywateli Zjednoczonego Królestwa;

6. w rejestrze, o którym mowa w art. 79 pkt 4, przechowuje się informacje o:
   a) wnioskach o wydanie karty stałego pobytu, wydanie nowej karty stałego pobytu i wymianę karty stałego pobytu,
   b) dacie wydania, numerze, serii i dacie upływu okresu ważności karty stałego pobytu,
   c) decyzjach administracyjnych, postanowieniach i wyro kach sądu dotyczących wymiany i unieważ nienia karty sta- łego pobytu , d) obrazie linii papilarnych;

7. w rejestrze, o którym mowa w art. 79 pkt 5, przechowuje się informacje o:
   a) organie, który wydał zaświadczenie, o którym mowa w art. 41a ust. 1, b) dacie wydania zaświadczenia, o którym mowa w art. 41a ust. 1, c) dacie unieważnienia zaświadczenia, o którym mowa w art. 41a u st. 1.

Dziennik Ustaw – 39 – Poz. 633

Art. 80a. 1. Dane w postaci odcisków linii papilarnych pobranych w celu wydania karty pobytowej lub karty stałego pobytu przechowuje się w rejestrach, o których mowa w art. 79 pkt 2 lub 4, do czasu wpisania do tych rejestrów potwier- dzenia odbioru ty ch kart przez organ, który je wydał, nie dłużej niż 90 dni od dnia wydania tych kart.
2. W przypadku wydania decyzji o odmowie wydania karty pobytowej lub karty stałego pobytu lub decyzji o odmowie
ich wymiany dane w postaci odcisków linii papilarnych prze chowuje się w rejestrach, o których mowa w art. 79 pkt 2 lub 4, do czasu wpisania informacji o wydaniu tych decyzji do rejestrów, gdy decyzje te stały się prawo mocne . Art. 80b. 1. Dane w postaci odcisków linii papilarnych pobranych w celu zarejestrowania pobytu obywatela Zjed - noczonego Królestwa, wydania nowego lub wymiany zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu lub wydania dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu obywatela Zjednoczonego Królestwa, wydania nowego lub wymiany dokumentu potwierdzająceg o prawo stałego pobytu przechowuje się w rejes trach, o których mowa w art. 79 pkt 1 lub 3, do czasu wpi - sania do tych rejestrów potwierdzenia odbioru zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu lub dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu przez organ, kt óry je wydał, nie dłużej niż 90 dni od daty wydania tych dokumentów.
2. W przypadku wydania decyzji o odmowie zarejestrowania pobytu obywatela Zjednoczonego Królestwa, wy dania dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu obywatela Zjedno czonego Królestw a lub decyzji o odmowie wymiany zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu lub wymiany dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu dane w postaci odcisków linii papilarnych przechowuje się w rejestrach, o których mowa w art. 79 pkt 1 lub 3, do czasu wpisan ia informacji o wydaniu tych decyzji do rejestrów, gdy decyzje te stały się prawomocne.
Rozdział 7
Przepisy karne
Art. 81. Kto:

1. nie dopełnia obowiązku zarejestrowania pobytu na tery torium Rzeczypospolitej Polskiej,
2. uchyla się od obowiązku posiadania albo wymiany karty pobytowej lub karty stałego pobytu,
3. wbrew obowiązkowi nie zwraca zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE, karty pobytowej, dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu,
4. wbrew obowiązkowi nie zawiadamia o utracie zaświadczenia o zarejestrowaniu pobytu obywatela UE, karty poby to- wej, dokumentu potwierdzającego prawo stałego pobytu lub karty stałego pobytu w terminie 3 dni od dnia ich utraty
   – podlega karze grzywny.
   Art. 82. Orzekanie w sprawach o czyny, o których mowa w art. 81, następuje w trybie określonym w ustawie z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia (Dz. U. z 2022 r. poz. 1124 oraz z 2023 r. poz. 1963 ). Rozdział 8
   Zmiany w przepisach obowiązujących
   Art. 83–96. (pominięte) Rozdział 9
   Przepisy przejściowe i końcowe
   Art. 97. 1. Zezwolenia na pobyt, zezwolenia na pobyt czasowy, karty pobytu obywatela Unii Europejskiej oraz doku- menty pobytu wydane na podstawie ustawy, o której mowa w art. 104, zachowują ważność przez okres, na jaki zostały wydane.

2. Zezwolenia na osiedlenie się udzielone obywatelom UE oraz członkom ich rodzin na podstawie ustawy z dnia 29 marca 1963 r. o cudzoziemc ach (Dz. U. z 1992 r. poz. 30 i 112 oraz z 1995 r. poz. 120), ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (Dz. U. z 2001 r. poz. 1400, z późn. zm.6)) oraz ust awy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach, zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony udzielone członkom rodzin obywateli UE na podstawie ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach lub ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach zachowują ważność przez okres, na jaki zostały wydane, o ile ustawy nie stanowią inaczej.

6. Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2002 r. poz. 365, 676, 731, 804, 1180 i 1271 oraz z 2003 r. poz. 894, 942 i 1302.

Dziennik Ustaw – 40 – Poz. 633

3. Zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspól not Europejskich udzielone członkom ro dzin obywateli UE
   na podstawie ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach i dokumenty wydane na podstawie tych ustaw zachowują
   ważność przez okres, na jaki zostały wydane, o ile ustawy nie stanowią inaczej.
4. Posiadanie zezwolenia na pobyt, zezwolen ia na osiedlenie się lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Euro pejskich zwalnia obywatela UE z obowiązku zarejestrowania pobytu, o którym mowa w art. 20.
5. Posiadanie zezwolenia na pobyt, zezwolenia na osiedlenie się lub zezwolenia na pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Euro pejskich zwalnia członka rodziny niebędącego obywatelem UE z obowiązku posiadania karty pobytu członka rodziny obywatela Unii Europejskiej, o którym mowa w art. 20. Art. 98. Osobom, które posiadają zezwolen ie na pobyt udzielone na podstawie dotychczasowych przepisów, przysłu- guje prawo pobytu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie niniejszej ustawy.
   Art. 99. Do postępowań w sprawach zezwoleń na pobyt lub zezwoleń na pobyt czasowy, wszczętych prz ed dniem wejścia w życie ustawy i niezakończonych decyzją ostateczną, stosuje się przepisy niniejszej ustawy.
   Art. 100. Decyzje o przyznaniu pomocy dla cudzoziemców, w sprawie których zostały wszczęte postępowania o na- danie statusu uchodźcy na pod stawie u stawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o udzielaniu cudzoziemcom ochrony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, którzy uzyskali zgodę na pobyt tolerowany, wygasają po upływie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.
   Art. 101. Dane obywateli UE i członków ich rodzin, zgromadzone w wykazie na podstawie dotychczasowych prze - pisów, przechowuje się przez okres, na jaki zostały w nim zamieszczone, o ile nie jest to sprzeczne z niniejszą ustawą.
   Art. 102. Dotychczasowe wpisy dokonane w rejestrach prowadzonych na podst awie ustawy z dnia 13 czerwca 2003 r. o cudzoziemcach, dotyczące wniosków o udzielenie zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony, zezwolenia na osied - lenie się lub zezwolenia na pobyt rezydenta długo terminowego Wspólnot Europejskich, cudzoziemcom będąc ym obywate- lami UE lub członkami ich rodzin i wydanych w tych sprawach decyzji oraz wpisy dokonane w rejestrach prowadzonych na podstawie ustawy, o której mowa w art. 104, zachowują ważność.
   Art. 103. (pominięty) Art. 104. Traci moc ustawa z dnia 27 lipca 2 002 r. o zasadach i warunkach wjazdu i pobytu obywateli państw człon- kowskich Unii Europejskiej oraz członków ich rodzin na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. poz. 1180, z 2003 r.
   poz. 1175, z 2004 r. poz. 959 i 1808 oraz z 2005 r. poz. 757 ). Art. 105. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia7), z wyjątkiem art. 94 pkt 2 i 3 oraz art. 96, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2007 r.

7. Ustawa została ogłoszona w dniu 11 sierpnia 2006 r.