Przejdź do głównej zawartości

Dz.U. 2024 poz. 652

DZIENNIK USTAW
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Warszawa, dnia 29 kwietnia 2024 r. Poz. 652 OBWIESZCZENIE
MARSZAŁKA SEJMU RZEC ZYPOSPOLITEJ POLSKIE J z dnia 10 kwietnia 2024 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o Państwowym Ratownictwie Medycznym

  1. Na podstawie art. 16 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i nie- których innych aktów prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1461 ) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jedno- lity tekst ustawy z dnia 8 września 20 06 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym ( Dz. U. z 2023 r. poz. 1541 ), z uwzględ - nieniem zmian wprowadzon ych:
  1. ustawą z dnia 7 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o ochotniczych strażach pożarnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1560) ,
  2. ustawą z dnia 17 sierpnia 2023 r. o niektórych zawodach medycznych (Dz. U. poz. 1972)
    oraz zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem 5 kwietnia 2024 r.
  1. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy nie obejmuje :
  1. art. 11 ustawy z dnia 7 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o ochotniczych strażach pożarnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1560) , który stanowi:
    „Art. 11. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia. ”;

  2. art. 103, art. 104 i art. 108 ustaw y z dnia 17 sierpnia 2023 r. o niektórych zawodach medycznych (Dz. U. poz. 1972), które stanowi ą: „Art. 103. Do dnia 31 października 2023 r. wojewodowie przekażą ministrowi właściwemu do spraw zdrowia aktualizacje wojewódzkich planów działania systemu, o których mowa w art. 21 ustawy zmienianej w art. 89, sporzą - dzone zgodnie z wymaganiami, o których mowa w art. 21 ust. 3 pkt 2 ustawy zmienianej w art. 89 w brzmieniu nada - nym niniejszą ustawą.
    Art. 104. Dyspozytorzy medyczni, którzy przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy rozpoczęli okres eduka- cyjny, kontynuują go na dotychczasowych zasadach z zachowaniem punktów edukacyjnych. ” „Art. 108. Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem:

  3. art. 90, art. 93, art. 104 i art. 105, które wchodzą w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia, z mocą od dnia 22 czerwca 2023 r.;

  4. art. 89, art. 95 i art. 103, które wchodzą w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia;

  5. art. 92 pkt 3, pkt 5 lit. a i c oraz pkt 6 i art. 96, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia;

  6. art. 87 i art. 106, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2024 r.;

  7. art. 92 pkt 1, pkt 2 lit. a, pkt 4 oraz pkt 5 lit. b, które wchodzą w życie po upływie 18 miesięcy od dnia ogłosze- nia.”. Marszałek Sejmu: S. Hołownia

Dziennik Ustaw – 2 – Poz. 652

Załącznik do obwieszczenia Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 kwietnia 2024 r. (Dz. U. poz. 652) USTAWA
z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1. W celu realizacji zadań państwa polegających na zapewnieniu pomocy każdej osobie znajdującej się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego tworzy się system Państwowe Ratownictwo Medyczne, zwany dalej „systemem ”. Art. 2. 1. Ustawa okr eśla zasady organizacji, funkcjonowania i finansowania systemu oraz zasady zapewnienia edu - kacji w zakresie udzielania pierwszej pomocy.
2. W ramach systemu dzia łają:

  1. organy administracji rz ądowej w łaściwe w zakresie wykonywania zada ń systemu;
  2. jednos tki systemu, o których mowa w art. 32 ust. 1;
  3. dyspozytornie medyczne.
  1. Z systemem współpracują jednostki, o których mowa w art. 15. Art. 3. Użyte w ustawie określenia oznaczają:
  1. dysponent jednostki – podmiot leczniczy w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej, w którego skład wchodzi jednostka systemu, o której mowa w art. 32 ust. 1;

  2. kwalifikowana pierwsza pomoc – czynności podejmowane wobec osoby w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego przez ratownika, o którym mowa w art. 13 ust. 1;

  3. lekarz systemu:
    a) lekarza posiadającego specjalizację lub tytuł specjalisty w dziedzinie: anestezjologii i intensywnej terapii, medycyny
    ratunkowej lub neurologii albo lekarza po drugim roku specjalizacji w tej dziedzinie, który kontynuuje szkolenie
    specjalizacyjne, lub
    b) lekarza posiadającego specjalizację lub tytuł specjalisty w dziedzinie: chorób wewnętrznych, kardiologii, chirurgii ogólnej, chirurgii dziecięcej, ortopedii i traumatologii narządu ruchu, ortopedii i traumatologii lub pediatrii, lu b c) lekarza, który w ramach szkolenia specjalizacyjnego ukończył moduł podstawowy w dziedzinie: chorób we wnętrznych , pediatrii lub chirurgii ogólnej i kontynuuje lub zakończył szkolenie specjalizacyjne oraz uzyskał tytuł specjalisty
    – z zastrzeżeniem art . 57;

  4. medyczne czynności ratunkowe – świadczenia opieki zdrowotnej w rozumieniu przepisów o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, udzielane przez jednostkę systemu, o której mowa w art. 32 ust. 1 pkt 2, w warunkach pozasz pitalnych, w celu ratowania osoby w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego;

  5. miejsce zdarzenia – miejsce, w którym nastąpiło zdarzenie powodujące stan na głego zagrożenia zdrowotnego, i obszar, na który rozciągają się jego skutki;

  6. pielęgniarka systemu – pielęgniarkę posiadającą tytuł specjalisty lub specjalizującą się w dziedzinie pielęgniarstwa ratunkowego, anestezjologii i intensywnej opieki, chirurgii, kardiologii, pediatrii, a także pielęgniarkę posiadającą ukończony kurs kwalifikacyjny w dziedzinie pielęgniarstwa ratunkowego, anestezjologii i intensywnej opieki, chirurgii,
    kardiologii, pediatrii oraz posiadającą co najmniej 3 -letni staż pracy w oddziałach tych specjalności, oddziałach pomocy
    doraźnej, izbach przyjęć lub pogotowiu ratunkowym;

  7. pierw sza pomoc – zespół czynności podejmowanych w celu ratowania osoby w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego wykonywanych przez osobę znajdującą się w miejscu zdarzenia, w tym również z wykorzystaniem wyrobów medycz- nych, wyposażenia wyrobów medycznych, system ów i zestawów zabiegowych, w rozumieniu przepisów rozporządze- nia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/745 z dnia 5 kwietnia 2017 r. w sprawie wyrobów medycznych, zmiany dyrektywy 2001/83/WE, rozporządzenia (WE) nr 178/2002 i rozporządzenia (WE) nr 122 3/2009 oraz uchyle- nia dyrektyw Rady 90/385/EWG i 93/42/EWG (Dz. Urz. UE L 117 z 05.05.2017, str. 1, z późn. zm.1)) , oraz produktów leczniczych wydawanych bez przepisu lekarza dopuszczonych do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;

  8. Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz . Urz. UE L 117 z 03.05.2019, str. 9, Dz. Urz. UE L 334 z 27.12.2019, str. 165, Dz. Urz. UE L 130 z 24.04.2020, str. 18 i Dz. Urz. UE L 241 z 08.07.2021, str. 7.

Dziennik Ustaw – 3 – Poz. 652

  1. stan nagłego zagrożenia zdrowotnego – stan polegający na nagłym lub przewidywanym w krótkim czasie pojawieniu się
    objawów pogarszania zdrowia, którego bezpośrednim następstwem może być poważne uszkodzenie funkcji orga nizmu lub uszkodzenie ciała lub utrata życia, wyma gający podjęcia natychmiastowych medycznych czynności ratun kowych i leczenia;
  2. szpitalny oddział ratunkowy – komórkę organizacyjną szpitala w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej, sta- nowiącą jednostkę systemu, o której mowa w art. 32 ust. 1 pkt 1, udzielającą świadczeń opieki zdrowotnej osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, spełniającą wymagania określone w ustawie;
  3. zespół ratownictwa medycznego – jednostkę systemu, o której mowa w art. 32 ust. 1 pkt 2, podejmującą medyczne czynno ści ratunkowe w warunkach pozaszpitalnych, spełniającą wymagania określone w ustawie;
  4. centrum urazowe – wydzieloną funkcjonalnie część szpitala, w rozumieniu przepisów o działalności leczniczej, w którym
    działa szpitalny oddział ratunkowy, w której to części specjalistyczne oddziały są powiązane ze sobą organizacyjnie oraz zakresem zadań, w sposób pozwalający na szybkie diagnozowanie i leczenie pacjenta urazowego, spełniającą wy- magania określone w ustawie;
    11a) centrum urazowe dla dzieci – wydzieloną funkcjonalnie część szpitala, w rozumieniu przepisów o działalności leczni - czej, w którym działa szpitalny oddział ratunkowy, w której to części specjalistyczne oddziały są powiązane ze sobą
    organizacyjnie oraz zakre sem zadań, w sposób pozwalający na szybkie diagnozowanie i leczenie pacjenta urazowego dziecięcego, spełniającą wymagania określone w ustawie;
  5. pacjent urazowy – osobę w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego spowodowanego działaniem czynnika zewnętrz- nego, którego następstwem są ciężkie, mnogie lub wielonarządowe obrażenia ciała;
    12a) pacjent urazowy dziecięcy – osobę do ukończenia 18. roku życia w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego spowodo- wanego działaniem czynnika zewnętrznego, którego następstwem są ciężkie, mnogie lub wielonarządowe obrażenia ciała;
  6. obszar działania – obszar działania zespołu ratownictwa medycznego, określony w sposób zapewniający realizację parametrów czasów dotarcia, o których mowa w art. 24, w ramach którego zespół ten będzie dysponowany na miejsce zdarzenia w pierwszej kolejności;
  7. rejon operacyjny – rejon działania dyspozytorni medycznej określony w wojewódzkim planie działania systemu;
    14a) dyspozytornia medyczna – komórkę organizacyjn ą urzędu wojew ódzkiego wskazan ą w wojew ódzkim planie dzia łania systemu, utworzon ą w celu przyjmowania i obs ługi zg łoszeń alarmowych przekazywanych z centr ów powiadamiania ratunkowego, o kt órych mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 22 listopada 2013 r. o systemie powiadamiania ratunkowego (Dz. U. z 2023 r. poz. 748), przyjmowania powiadomie ń o zdarzeniach oraz wykonywania zada ń przez dyspozytor ów medycznych;
    14b) segregacja medyczna – proces ustalenia kolejności udzielania świadczeń opieki zdrowotnej w szpitalnych oddziałach ratunkowych ora z w zespołach ratownictwa medycznego, realizowany wobec osób w stanie nagłego zagrożenia zdro- wotnego, uwzględniający stan zdrowia tych osób;
  8. System Wspomagania Dowodzenia Państwowego Ratownictwa Medycznego – system teleinformatyczny umożli wia- jący prz yjmowanie zgłoszeń alarmowych z centrów powiadamiania ratunkowego, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy
    z dnia 22 listopada 2013 r. o systemie powiadamiania ratunkowego, oraz powiadomień o zdarzeniach, dysponowanie zespołów ratownictwa medycznego, rejestrowanie zdarzeń medycznych, prezentację położenia geo graficznego miejsca zdarzenia, pozycjonowanie zespo łów ratownictwa medycznego oraz wsparcie realizacji zadań przez zespoły rato wnic twa medycznego, wojewódzkiego koordynatora ratownictwa medycznego i krajowego ko ordynatora ratownictwa medycznego.
    Art. 4. Kto zauważy osobę lub osoby znajdujące się w stani e nagłego zagrożenia zdrowotnego lub jest świadkiem zdarzenia powodującego taki stan, w miarę posiadanych możliwości i umiejętności ma obowiązek niezwłocznego podjęcia działań zmierzających do skutecznego powiadomienia o tym zdarzeniu podmiotów ustawowo po wołanych do niesienia pomocy osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.
    Art. 5. 1. Osoba udzielająca pierwszej pomocy albo kwalifikowanej pierwszej pomocy, osoba wchodząca w skład zespołu ratownictwa medycznego, osoba udzielająca świadczeń zdrowotnych w szpitalnym oddziale ratunkowym, dyspo - zytor medyczny podczas wykonywania swoich zadań, wojewódzki koordynator ratownictwa medycznego wykonujący zada - nia, o których mowa w art. 29 ust. 5, oraz krajowy koordynator ratownictwa medycznego wykonujący zadania , o których mowa w art. 20a ust. 3, korzystają z ochrony przewidzianej w ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2024 r. poz. 1 7) dla funkcjonariuszy publicznych.
  1. Osoba, o której mowa w ust. 1, może poświęcić dobra osobiste innej osoby , inne niż życie lub zdrowie, a także dobra majątkowe w zakresie, w jakim jest to niezbędne dla ratowania życia lub zdrowia osoby znajdującej się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.

Dziennik Ustaw – 4 – Poz. 652

Art. 6. 1. Osobie, która poniosła szkodę na mieniu powstałą w następs twie udzielania przez nią pierwszej pomocy, przysługuje roszczenie o naprawienie tej szkody od Skarbu Państwa reprezentowane go przez wojewodę właściwego ze względu
na miejsce powstania szkody.
2. Naprawienie szkody, o którym mowa w ust. 1, obejmuje szkodę rzeczywistą.
3. Naprawienie szkody, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje, jeżeli szkoda powstała wyłącznie z winy osoby, o której mowa w ust. 1, lub osoby trzeciej, za którą Skarb Państwa nie ponosi odpowiedzialności.
4. W zakresie nieuregulowanym w ust. 1–3 do naprawienia szkody, o którym mowa w ust. 1, stosuje się przepisy ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2023 r. poz. 1610 , 1615, 1890 i 1933 ). Art. 7. (uchylony)
Art. 8. 1. Podstawa programowa, o której mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 47 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. – Prawo oświatowe (Dz. U. z 2023 r. poz . 900, 1672, 1718 i 2005 ), uwzględnia edukację w zakresie udzielania pierwszej pomocy.
2. Zajęcia edukacyjne w zakresie udzielania pierwszej pomocy są realizowane z udziałem:

  1. lekarzy systemu,
  2. pielęgniarek systemu,
  3. ratowników medycznych
    – którzy otrzymują wynagrodzenie według stawki godzinowej na podstawie umowy cywilnoprawnej.
  1. Wysokość stawki godzinowej dla lekarzy systemu, pielęgni arek systemu oraz ratowników medycznych, biorących udział w zajęciach edukacyjnych w zakresie udzielania pierwszej pomocy ustala dyrektor szkoły w ramach posiadanych środków finansowych, z tym że wysokość tej stawki nie może być niższa niż wysokość stawki godzinowej dla nauczyciela
    posiadającego stopień nauczyciela kontraktowego oraz tytuł zawodowy magistra z przygotowaniem pedagogicznym, reali- zującego tygodniowy obowiązkowy wymiar godzin, określony w art. 42 ust. 3 lp. 3 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela ( Dz. U. z 2023 r. poz. 984, 1234 , 1586 , 1672 i 2005 ) ustalonej na podstawie przepisów, o których mowa w art. 30 ust. 5 ustawy z dnia 26 stycznia 1982 r. – Karta Nauczyciela.

  2. Zajęcia edukacyjne w zakresie udzielania pierwszej pomocy mo gą być realizowane przez nauczycieli posiadających odpowiednie przygotowanie.

  3. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw oświaty i wychowania, określi, w drodze rozporządzenia, zakres wiedzy i umiejętności niezbędnych do p rowadzenia zajęć edukacyjnych w zakresie udzielania pierwszej pomocy, tryb ich nabywania oraz wzór zaświadczenia potwierdzającego posiadanie przygotowania do prowadzenia zajęć w zakresie udzielania pierwszej pomocy, mając na celu zapewnieni e właściwej ich realizacji.
    Art. 9. Ustanawia się dzień 13 października Dniem Ratownictwa Medycznego.
    Rozdział 2
    Ratownicy
    Art. 10. Zawód ratownika medycznego wykonuje się na zasadach określonych w ustawie z dnia 1 grudnia 2022 r. o zawodzie ratownika medycznego oraz samorządzie ratowników medycznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 2187 ). Art. 10a. (uchylony)
    Art. 10b . (uchylony)
    Art. 10c . (uchylony)
    Art. 10d . (uchylony)
    Art. 10e . (uchylony)
    Art. 10f . (uchylony)
    Art. 10g . (uchylony)
    Art. 10h . (uchylony)

Dziennik Ustaw – 5 – Poz. 652

Art. 11 . (uchylony)
Art. 11a . (uchylony)
Art. 11b . (uchylony)
Art. 12 . (uchylony)
Art. 12a . (uchylony)
Art. 12b . (uchylony)
Art. 12c . (uchylony)
Art. 12d . (uchylony)
Art. 12e . (uchylony)
Art. 12f. (uchylony)
Art. 12g. (uchylony)
Art. 12h. (uchylony)
Art. 13. 1. Ratownikiem może być osoba:

  1. posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych;
  2. (uchylony)
  3. posiadająca ważne zaświadczenie o ukończeniu kursu w zakresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, zwanego dalej „kursem ”, i uzyskaniu tytułu ratownika;
  4. której stan zdrowia pozwala na udzielanie kwalifikowanej pierwszej pomocy.
    1a. Ratownik posiadaj ący kwalifikacje wymagane dla ratownika medycznego, lekarza systemu lub piel ęgniarki sys- temu, realizuj ący doskonalenie zawodowe, posiada up rawnienia do udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy bez obo- wiązku uko ńczenia kursu.
    1b. Ratownicy Morskiej S łużby Poszukiwania i Ratownictwa, kt órzy uko ńczyli przeszkolenie w zakresie udzielania pierwszej pomocy oraz przeszkolenie w zakresie sprawowan ia opieki medycznej na d chorym zgodnie z programem, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 74 ust. 4 ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpiecze ństwie morskim
    (Dz. U. z 2023 r. poz. 1666 i 2005 ), i posiadaj ą świadectwo o uko ńczeniu tego p rzeszkolenia, maj ą prawo udzie lania kwalifikowanej pierwszej pomocy w jednostkach wsp ółpracuj ących z systemem bez obowi ązku uko ńczenia kursu.
    1c.2) Członkowie młodzieżowych drużyn pożarniczych, o których mowa w art. 4 ustawy z dnia 17 grudnia 2021 r. o ochotniczych strażach pożarnych (Dz. U. z 2024 r. poz. 233), mogą przystąpić do kursu po ukończeniu 16 lat. Do egza- minu potwierdzającego uzyskanie tytułu ratownika członek młodzieżowej drużyny pożarniczej przystępuje nie wcześniej niż z dniem ukończenia 18 lat.
  1. Podmiot prowadzący kurs, przed jego rozpoczęciem, jest obowiązany uzyskać zatwierdzenie programu kursu.
  2. Program kursu zatwierdza wojewoda właściwy ze względu na siedzibę podmiotu prowadzącego kurs.
  3. Wojewoda zatwierdza program kursu po:
  1. stwierdzeniu jego zgodności z ramowym programem, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie ust. 8 pkt 1;
  2. przeprowadzeniu weryfikacji kwalifikacji kadry dydaktycznej w zakresie ich zgodności z przepisami wydanymi na podstawie ust. 8 pkt 2.
  1. Wojewoda odmawia zatwierdzenia albo cofa zatwierdzenie programu kursu, jeżeli program nie spełnia wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 8 pkt 1 lub podmiot prowadzący kurs nie zapewnia kadry dydaktycz- nej o kwalifikacjach określonych w przepisach wydanych na podstawie ust. 8 pkt 2.
  2. Odmowa zatwierdzenia oraz cofnięcie zatwierdzenia programu kursu następuje w drodze decyzji administracyjnej.
  3. Każda zmiana programu kursu obejmująca zakres merytoryczny powoduje obowiązek ponownego uzyskan ia zatwier - dzenia programu.
  1. Dodany przez art. 4 ustawy z dnia 7 lipca 2023 r. o zmianie ustawy o ochotniczych strażach pożarnych oraz niektórych innych ustaw
    (Dz. U. poz. 1560), która weszła w życie z dniem 8 września 2023 r.

Dziennik Ustaw – 6 – Poz. 652

  1. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
  1. ramowy program kursu obejmujący założenia organizacyjno -programowe, plan nauczania zawierający rozkład zajęć, wykaz umiejętności wynikowych i treści nau czania, uwzględniając w szczególności zakres wiedzy i umiejętności nie- zbędnych do udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy;

  2. kwalifikacje kadry dydaktycznej prowadzącej kurs, mając na celu zapewnienie odpowiedniego jej poziomu;

  3. sposób przeprowadzania egzaminu kończącego kurs, skład, tryb powoływania i odwoływania komisji egzaminacyjnej,
    okres ważności oraz wzór zaświadczenia o ukończeniu kursu i uzyskaniu tytułu ratownika, mając na celu uwzględnie- nie obiektywnych kryteriów weryfikacji w iedzy i umiejętności zdobytych podczas kursu.
    Art. 14. Zakres czynności wykonywanych przez ratownika w ramach kwalifikowanej pierwszej pomocy obejmuje:

  4. resuscytację krążeniowo -oddechową, bezprzyrządową i przyrządową, z podaniem tlenu oraz zastosowaniem według wskazań defibrylatora zautomatyzowanego;

  5. tamowanie krwotoków zewnętrznych i opatrywanie ran;

  6. unieruchamianie złamań i podejrzeń złamań kości oraz zwichnięć;

  7. ochronę przed wychłodzeniem lub przegrzaniem;

  8. prowadzenie wstępnego postępowani a przeciwwstrząsowego poprzez właściwe ułożenie osób w stanie nagłego zagro- żenia zdrowotnego, ochronę termiczną osób w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego;

  9. stosowanie tlenoterapii biernej;

  10. ewakuację z miejsca zdarzenia osób w stanie nagłego zagroże nia zdrowotnego;

  11. wsparcie psychiczne osób w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego .

  12. (uchylony)
    Art. 15. 1. Jednostkami wsp ółpracuj ącymi z systemem s ą:

  13. jednostki organizacyjne Pa ństwowej Stra ży Pożarnej,

  14. jednostki ochrony przeciwpo żarowej w łączone do krajowego systemu ratowniczo -gaśniczego,

  15. jednostki organizacyjne Policji i Stra ży Granicznej,

  16. jednostki podleg łe Ministrowi Obrony Narodowej,

  17. podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa górskiego na podstawie przepisów ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpiecze ństwie i ratownictwie w g órach i na zorganizowanych terenach narciarskich,

  18. podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa wodnego na podstawie przepisów ustawy z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpiecze ństwie os ób przebywaj ących na obszarach wodnych,

  19. podmioty uprawnione do wykonywania ratownictwa g órniczego na podstawie przepis ów ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. – Prawo geologiczne i g órnicze,

  20. jednostki organizacyjne Morskiej Służby Poszukiwania i Ratownictwa, o której mowa w ustawie z dnia 18 sierpnia 2011 r. o bezpiecze ństwie morskim,

  21. podmioty niewymienione w pkt 1 –8 oraz spo łeczne organizacje, kt óre w ramach swoich zada ń ustawowych lub statu- towych s ą obowi ązane do niesienia pomocy osobom w stanie nag łego zagro żenia zdrowotnego
    – które uzyskały wpis do rejestru jednostek współpracujących z systemem.
    1a. Jednostki, o których mowa w ust. 1 pkt 3 –7 i 9, mog ą być jednostkami wspó łpracuj ącymi z systemem, pod warunkiem że:

  22. osiągają gotowo ść operacyjn ą w czasie nie d łuższym ni ż 30 minut od przekazania powiadomienia o zdarzeniu;

  23. dysponuj ą ratownikami w liczbie niezb ędnej do zapewnienia gotowo ści, o której mowa w pkt 1;

  24. dysponuj ą środkami łączności niezbędnymi do zapewnienia gotowości, o której mowa w pkt 1.

Dziennik Ustaw – 7 – Poz. 652

  1. (uchylony)
  2. Jednostki współpracujące z systemem udzielają kwalifikowanej pierwszej pomocy osobom znajdującym się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.
  3. W jednostkach współpracujących z systemem, o których mowa w ust. 1 pkt 1 –8, osoba będąca ratownik iem medycznym może udzielać w tych jednostkach świadczeń zdrowotnych innych niż medyczne czynności ratunkowe, o któ - rych mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 34 pkt 2 ustawy z dnia 1 grudnia 2022 r. o zawodzie ratownika medycz - nego oraz samorządzie ratowników medycznych, osobom znajdującym się w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.
    Art. 16. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych oraz Minister Obrony Narodowej zapewniają przeszkolenie pracowników podległych lub nadzorowanych przez nich służb, p olicjantów, funkcjonariuszy, strażaków oraz żołnierzy w za- kresie kwalifikowanej pierwszej pomocy, i uzyskanie przez nich tytułu ratownika oraz aktualizację wiedzy w tym zakresie.
  4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych oraz Minister Obrony Narodowej, w porozumieniu z ministrem właś ci- wym do spraw zdrowia, określą, w drodze rozporządzenia, sposób i organizację przeprowadzenia szkoleń, o których mowa w ust. 1, mając na względzie potrzebę przeszkolenia osób wymienionych w tym przepisie w zakresie kwalifikow anej pierw- szej pomocy w liczbie niezbędnej do sprawnego funkcjonowania służb podległych lub nadzorowanych przez tych ministrów.
    Art. 17. 1. Wojewoda prowadzi w postaci elektronicznej rejestr jednostek współpracujących z systemem, zwany dalej „rejestrem ”. 1a. W celu uzyskania wpisu do rejestru, dane, o kt órych mowa w ust. 3, s ą przekazywane wojewodzie w łaściwemu ze wzgl ędu na miejsce stacjonowania jednostki wsp ółpracuj ącej z systemem, o kt órej mowa w art. 15 ust. 1:
  1. pkt 1 i 2 – przez komendanta wojew ódzkiego Pa ństwowej Stra ży Pożarnej;
  2. pkt 8 – przez dyrektora Morskiej S łużby Poszukiwania i Ratownictwa.
  1. Wojewoda w łaściwy ze wzgl ędu na miejsce stacjonowania jednostki wspó łpracuj ącej z systemem wpisuje do rejestru jednostk ę wspó łpracuj ącą z systeme m, o której mowa w art. 15 ust. 1:
  1. pkt 1, 2 i 8 – z urz ędu;
  2. pkt 3 –7 i 9 – na jej wniosek zawieraj ący dane, o których mowa w ust. 3, w drodze decyzji administracyj nej. 2a. Wojewoda w łaściwy ze względu na miejsce stacjonowania jednostk i współpracując ej z systemem za wiadamia jed- nostkę współpracującą z systemem, o której mowa w art. 15, o do konaniu wpisu do rejestru jedno stek współpracujących z systemem.
  1. Rejestr obejmuje następujące dane:
  1. nazwę, siedzibę i adres jednostki współpracującej z systeme m;
  2. teren działania jednostki współpracującej z systemem;
  3. liczb ę ratowników posiadających ważne zaświadczenia o ukończeniu k ursu i uzyskaniu tytułu ratowni ka, a w przy- padku jednostek organizacyjnych Morskiej Służby Poszuki wania i Ratownictwa – liczbę ratowników posiadających świadectwo, o którym mowa w art. 13 ust. 1b;
  4. wykaz wyposa żenia niezbędnego do udzielania kwalifikowanej pierwszej pomocy, jakim dysponuje jednostka współ- pracująca z systemem;
  5. maksymalny czas osi ągnięcia gotowości operacyjnej, licząc od chwili przekazania powiadomienia o zdarzeniu;
  6. numery telefonów kontaktowych ;
  7. wskazanie rodzaju wykonywanych dzia łań ratowniczych;
  8. współrzędne geograficzne miejsca stacjonowania jednostki wsp ółpracuj ącej z systemem;
  9. czas pozostawania jednostki wsp ółpracującej z systemem w gotowości operacyjnej do wykonywania działań ratowni- czych w ciągu doby i w ciągu roku.
  1. Jednostka współpracująca z systemem jest obowiązana niezwłocznie informować wojewodę o wszelkich zmianach dotycząc ych danych, o których mowa w ust. 3.
  2. Wojewoda, w drodze decyzji administracyjnej:
  1. odmawia jednostce wspó łpracuj ącej z systemem, o której mowa w art. 15 ust. 1 pkt 3 –7 i 9, wpisu do rejestru,

  2. wykre śla z rejestru jednostk ę wspó łpracuj ącą z systemem
    – jeżeli jednostka ta nie spełnia wymagań, o których mowa w art. 15 ust. 1a.

Dziennik Ustaw – 8 – Poz. 652

  1. Dane, o których mowa w ust. 3, wojewoda udostępnia dyspozytorom medycznym, wojewódzkiemu koordynatorowi ratownictwa medycznego oraz krajowemu koordynatorowi ratown ictwa medycznego.
    6a. Wojewoda zawiadamia ministra właściwego do spraw wewnętrznych o wydaniu d ecyzji, o których mowa w ust. 2
    pkt 2 i ust. 5, w stosunku do podmiotów, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 5 i 6.
  2. Administratorem rejestru, o którym mowa w ust. 1, jest jednostka podległa ministrowi właściwemu do spraw zdrowia,
    właściwa w zakresie systemów informacyjnych ochrony zdrowia.
    Rozdział 3
    Planowanie i organizacja systemu
    Art. 18. Organami administracji rządowej właściwymi w zakresie wykonywania zada ń systemu są:
  1. minister właściwy do spraw zdrowia;
  2. wojewoda.
    Art. 19. 1. Nadzór nad systemem na terenie kraju sprawuje minister właściwy do spraw zdrowia.
  1. Planowanie, organizowanie, koordynowanie systemu oraz nadzór nad systemem na terenie wojewódz twa jest zada- niem wojewody.
    Art. 20. 1. W ramach nadzoru, o którym mowa w art. 19 ust. 1, minister w łaściwy do spraw zdrowia:
  1. zatwierdza wojewódzki plan dzia łania systemu i jego aktualizacje;
  2. może żądać od wojewody wszelkich informacji dotycz ących funkcjonowania systemu na terenie województwa;
  3. może żądać od wojewody dokonania czynno ści kontrolnych na podstawie art. 31;
  4. może przeprowadzać kontrolę dysponentów jednostek oraz dyspozytorni medycznej na zasadach okreś lonych w dziale VI ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o dzia łalności leczniczej.
  1. W ramach nadzoru, o którym mowa w art. 19 ust. 2, wojewoda mo że:
  1. żądać informacji, wyja śnień oraz dokumentów od dysponentów jednostek;
  2. przeprowadza ć kontrol ę, o której mowa w art. 31.
  1. Dysponenci jednostek są obowiązani, na żądanie wojewody, do umożliwienia realizacji czynności, o których mowa
    w ust. 2 pkt 2.
    Art. 20a. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia może powołać krajowego koordynatora ratownictwa medycz nego . Funkcję tę pełni sekretarz stanu lub podsekretarz stanu w urzędzie obsługującym ministra właściwego do spraw zdrowia.
  2. Krajowego koordynatora ratownictwa medycznego odwołuje minister właściwy do spraw zdrowia.
  3. Do zadań krajowego koordynatora ratownictwa medycznego na leży:
  1. rozstrzyganie sporów dotyczących przyjęcia do szpitala osoby w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, w sytuacji, gdy spór dotyczy przyjęcia osoby transportowanej przez zespół ratownictwa medycznego lub zespół transportu sani- tarnego z terenu inn ego województwa niż to, w którym znajduje się ten szpital;
  2. koordynacja współpracy wojewódzkich koordynatorów ratownictwa medycznego w przypadku zdarzeń wymagają- cych użycia jednostek systemu, o których mowa w art. 32 ust. 1, spoza jednego województwa;
  3. współpraca z głównym dyspozytorem medycznym i jego zastępcą.
  1. Rozstrzyganie sporów, o których mowa w ust. 3 pkt 1, odbywa się w drodze decyzji administracyjnej wydawanej przez krajowego koordynatora ratownictwa medycznego. Decyzji tej nadaje się rygor nat ychmiastowej wykonalności.
  2. Decyzja, o której mowa w ust. 4:
  1. może być przekazana w każdy możliwy sposób zapewniający dotarcie decyzji do adresata, w tym ustnie;

  2. nie wymaga uzasadnienia;

  3. przekazana w sposób inny niż na piśmie, jest następnie dorę czana na piśmie po ustaniu przyczyn uniemożliwiających doręczenie w ten sposób.

Dziennik Ustaw – 9 – Poz. 652

  1. Od decyzji, o której mowa w ust. 4, przysługuje odwołanie do ministra właściwego do spraw zdrowia.
  2. Krajowy koordynator ratownictwa medycznego wykonuje zadania, o których mowa w ust. 3, we współpracy z zespo- łem, w skład którego wchodzi 5 członków będących przedstawicielami:
  1. Ministra Obrony Narodowej,
  2. ministra właściwego do spraw zdrowia,
  3. ministra właściwego do spraw wewnętrznych,
  4. Narodowego Funduszu Zdrowia,
  5. dysponenta lotniczych zespołów ratownictwa medycznego będącego jednostką nadzorowaną przez ministra właści- wego do spraw zdrowia
    – powoływanych i odwoływanych przez ministra właściwego do spraw zdrowia.
  1. Minister właściwy do spraw zdrowia powołuje i odwoł uje członków zespołu, o których mowa w ust. 7 pkt 1 i 3–5, na wniosek podmiotów, których są przedstawicielami. Członka zespołu, o którym mowa w ust. 7 pkt 2, wskazuje minister właściwy do spraw zdrowia.
  2. Zespół, o którym mowa w ust. 7, działa na podstawi e regulaminu nadanego, w drodze zarządzenia, przez ministra właściwego do spraw zdrowia.
  3. W ramach realizacji zadań, o których mowa w ust. 3, krajowy koordynator ratownictwa medycznego może żądać od wojewódzkiego koordynatora ratownictwa medycznego oraz głównego dyspozytora medycznego informacji potrzebnych do realizacji tych zadań.
    Art. 21. 1. System działa na obszarze województwa na podstawie wojewódzkiego planu działania systemu, zwanego dalej „planem ”, sporządzanego przez wojewodę.
  4. Plan w razie potrzeb podlega aktualizacji.
    2a. Plan, w zakresie, o którym mowa w ust. 3 pkt 10, jest aktualizowany co najmniej raz w roku, nie później niż do dnia 30 marca, według danych za rok poprzedni.
  5. Plan obejmuje w szczególności:
  1. (uchylony)
    2)3) liczbę i rozmieszczenie na obszarze województwa funkcjonujących oraz planowanych do utworzenia:
    a) zespołów ratownictwa medycznego, kierując się parametrami czasu dotarcia na miejsce zdarzenia, określonymi w art. 24, oraz liczbą zdarzeń w obszarze działania, przyjmuj ąc, że na każde rozpoczęte 10 podstawowych zespo- łów ratownictwa medycznego, przypada nie mniej niż 1 specjalistyczny zespół ratownictwa medycznego,
    b) szpitalnych oddziałów ratunkowych;

  2. obszary działania i rejony operacyjne;

  3. sposób koordynowania dzia łań jednostek systemu, o których mowa w art. 32 ust. 1;

  4. (uchylony)

  5. sposób współpracy z organami administracji publicznej i jednostkami systemu, o których mowa w art. 32 ust. 1, z innych województw, zapewniający sprawne i skuteczne ratowanie życia i zdrowia, bez względu na przebieg granic województw;

  6. sposób współpracy jednostek systemu, o których mowa w art. 32 ust. 1, z jednostkami współpracujący mi z systemem, o których mowa w art. 15, ze szczególnym uwzględnieniem sposobu powiadamiania, alarmowani a i dysponowania jednostek, o których mowa w art. 15 oraz art. 32 ust. 1, organizacji działań ratowniczych na miejscu zdarzenia, analizy działań ratowniczych oraz organizacji wspólnych ćwiczeń, w szczególności obejmujących przypadki, o których mowa w art. 30 ust. 1;

  7. informacje o lokalizacji centrów powiadamiania ratunkowego w rozumieniu ustawy z dnia 22 listopada 2013 r. o sys- temie powiadamiania ratunkowego;

  8. W brzmieniu ustalonym przez art. 89 pkt 1 ustawy z dnia 17 sierpnia 2023 r. o niektórych zawodach medycznych (Dz. U. poz. 1972); wszedł w życie z dniem 26 września 2023 r.

Dziennik Ustaw – 10 – Poz. 652

  1. opis struktury systemu powiadamiania o stanach nagłego zagrożenia zdrowotnego w celu dokonania przez przedsię- biorców telekomunikacyjnych zestawienia koniecznych łączy telekomunikacyjnych, zapewniających możliwość nie- zbędnych przekierowań połączeń z centrum powiadamiania ratunkowego do właściwych jednostek organizacyjnych Policji, Państwowej Straży Pożarnej i dysponenta zespołów ratownictwa medycznego ;
  2. dane dotyczące:
    a) dyspozytorni medycznej, obejmujące:
    – lokalizację dyspozytorni medycznej,
    – liczbę stanowisk dyspozytorów medycznych w poszczególnych dyspozytorniach medycznych, przyjmując za
    kryterium, że jedno stanowisko dyspozytora medycznego przypada na każde rozpoczęte 200 tys. mieszkańców; do kryterium nie wlicza się stanowiska głównego dyspozytora medycznego,
    – sposób współpracy między dyspozytorniami medycznymi,
    – liczbę i kwalifikac je zawodowe dyspozytorów medycznych,
    b) wyjazdów zespołów ratownictwa medycznego, obejmujące:
    – medianę czasu dotarcia na miejsce zdarzenia,
    – maksymalny czas dotarcia na miejsce zdarzenia,
    – średni i maksymalny czas trwania akcji medycznej,
    – liczbę wyjazdów przekraczających maksymalny czas dotarcia na miejsce zdarzenia,
    c) liczby pacjentów szpitalnego oddziału ratunkowego oraz izby przyjęć szpitala,
    d) liczby pacjentów urazowych oraz liczby pacjentów urazowych dziecięcych,
    e) liczby osób wykonując ych zawód medyczny w jednostkach systemu, o których mowa w art. 32 ust. 1;
  3. sposób organizacji i działania łączności radiowej, w tym z wykorzystaniem przydzielonych numerów identyfikacyjnych
    zespołów ratownictwa medycznego i dyspozytorni medycznych, zapewniający sprawną komunikację między zespo- łami ratownictwa medycznego, dyspozytorami medycznymi, wojewódzkim koordynatorem ratownictwa medycznego a szpitalnymi oddziałami ratunkowymi, izbami pr zyjęć szpitali, centrami urazowymi, centrami urazowymi dla dzieci, jednostkami organiz acyjnymi szpitali wy specjalizowanymi w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych ni ezbędnych dla ratownictwa medycznego oraz jednostkami współpracującymi z systemem, o kt órych mowa w art. 15.
    3a. (uchylony)
    3b. Po dokonaniu przez wojewodę analizy liczby, natężenia i czasu obsługi zgłoszeń jest możliwe dostosowanie liczby stanowisk dyspozytorów medycznych, o której mowa w ust. 3 pkt 10 lit. a tiret drugie, do aktualnych pot rzeb systemu.
    3c. Elementy planu, o których mowa w ust. 3 pkt 2 –4 i 7 –9, uwzględniają postanowienia umów międzynarodowych
    dotycz ących wspó łpracy transgranicznej w zakresie ratownictwa medycznego.
  1. W planie umieszcza się ponadto:
  1. odpowiednią do potrzeb liczbę szpitalnych oddziałów ratunkowych i ich rozmieszczenie, kierując się kryterium zapew - nienia odpowiedniego czasu dotarcia z miejsca zdarzenia do szpitalnego oddziału ratunkowego oraz liczbą zdarzeń;
  2. wykaz jednostek organizacyjnych szpitali wyspec jalizowanych w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych niezbęd- nych dla ratownictwa medycznego;
  3. informację o centrum urazowym oraz centrum urazowym dla dzieci wraz z informacją o zakresie świadczeń opieki zdrowotnej, niezbędnych do realizacji jego zadań, jeżeli centrum urazowe lub centrum urazowe dla dzieci znajduje się na obszarze danego województwa.
  1. Umieszczenie elementów planu:
  1. o których mowa w ust. 3 pkt 2 i 3 oraz ust. 4, wymaga uzgodnienia z dyrektorem właściwego wojewódzkiego oddziału Narodowego Funduszu Zdrowia;

  2. dotyczących sposobu współpracy jednostek systemu, o których mowa w art. 32 ust. 1, z jednostkami współpracującymi
    z systemem, o których mowa w art. 15, wymaga uzgodnienia z właściwym:
    a) komendantem wojewódzkim Państwowej St raży Pożarnej,
    b) komendantem wojewódzkim Policji,

Dziennik Ustaw – 11 – Poz. 652

c) dyrektorem Morskiej Służby Poszukiwania i Ratownictwa,
d) komendantem oddziału Straży Granicznej
– jeżeli jednostki podległe lub nadzorowane przez te organy zostały wpisane do rejestru.
6. Projekt a ktualizacji planu sporządza wojewoda i uzgadnia go z podmiotami, o których mowa w ust. 5. 7. Projekt aktualizacji planu uzgodniony z podmiotami, o których mowa w ust. 5, wojewoda przekazuje do zaopinio- wania właściwym powiatowym i wojewódzkim jednostkom sam orządu terytorialnego. Jednostki te przedstawiają opinię w terminie 14 dni od dnia otrzymania projektu aktualizacji planu.
8. Organy jednostek samorządu terytorialnego, podmioty lecznicze oraz inne podmioty są obowiązane dostarczyć, na żądanie wojewody, ws zelkich informacji niezbędnych do sporządzenia projektu aktualizacji planu oraz do zaplanowania środków finansowych, o których mowa w art. 46.
9. Wojewoda przekazuje projekt aktualizacji planu, w postaci elektronicznej, ministrowi właściwemu do spraw zdrow ia w celu zatwierdzenia.
10. Minister właściwy do spraw zdrowia, w terminie 30 dni od dnia otrzymania projektu aktualizacji planu:

  1. może zgłosić zastrzeżenia do poszczególnych postanowień projektu aktualizacji planu;
  2. uzupełnia projekt aktualizacji pla nu o część dotyczącą lotniczych zespołów ratownictwa medycznego.
  1. W przypadku, o którym mowa w ust. 10 pkt 1, minister właściwy do spraw zdrowia odmawia zatwierdzenia pro- jektu aktualizacji planu i zaleca wojewodzie dokonanie zmian, określając termin wpr owadzenia zmian nie dłuższy niż 7 dni.
  2. Wojewoda zmienia projekt aktualizacji planu zgodnie z zaleceniami ministra właściwego do spraw zdrowia i przesyła
    go ministrowi w celu zatwierdzenia, chyba że w terminie 3 dni od dnia otrzymania tych zaleceń zgłos i do nich zastrzeżenia.
  3. W terminie 3 dni od dnia otrzymania zastrzeżeń minister właściwy do spraw zdrowia rozpatruje je, w razie uwzględ- nienia – zatwierdza projekt aktualizacji planu albo zaleca wojewodzie wprowadzenie zmian w terminie nie dłuższym niż 3 dni.
  4. W przypadku zalecenia wprowadzenia zmian, o których mowa w ust. 13, wojewoda zmienia projekt aktualizacji planu zgodnie z zaleceniami ministra właściwego do spraw zdrowia.
  5. Plan zostaje zaktualizowany z chwilą zatwierdzenia projektu aktualizacji planu.
  6. Ujednolicony tekst planu, w wersji zaktualizowanej, zatwierdzonej przez ministra właściwego do spraw zdrowia, wojewoda w terminie 7 dni od dnia jego otrzymania podaje do publicznej wiadomości, w szczególności przez zamieszcze nie w Biuletynie Informacji Publicznej, z wyłączeniem informacji, o których mow a w ust. 3 pkt 5 –9, pkt 10 lit. a tiret pierwsze i trzecie.
    16a. Informacje, o których mowa w ust. 3 pkt 5 –9, pkt 10 lit. a tiret pierwsze i trzecie, stanowią tajemnicę prawnie chroni oną i nie podlegają udostępnianiu na podstawie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej oraz nie podlegają udostępnianiu lub przekazywaniu w celu ponownego wykorzystania na podstawie ustawy z dnia 11 sierpnia
    2021 r. o otwartych danych i ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego (Dz. U. z 202 3 r. poz. 1 524).
  7. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
  1. szczegółowy zakres danych objętych planem,

  2. ramowy wzór planu,

  3. zakres danych podlegających upublicznieniu w Biuletynie Informacji Publicznej
    – mając na względzie potrzebę zapewnienia sprawnego planowania i nadzoru nad systemem oraz utrzymania przejrzystości
    i jednolitej konstrukcji planów tworzonych w poszczególnych województwach . Art. 21a. 1. Wojewoda w porozumieniu z dyrektorem właściwego oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia, na wniosek świadczeniodawców udzielających świadczeń na terenie tego oddziału, może ustalić harmonogram funkcjonowania jednostek organizacyjn ych szpitali wyspecjalizowanych w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych nie- zbędnych dla ratownictwa medycznego, w warunkach zwiększonej gotowości do udzielania świadczeń opieki zdrowotnej na rzecz osób w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, uwzględni ając konieczność właściwego zabezpieczenia dostępu do tych świadczeń. W harmonogramie nie umieszcza się jednostek organizacyjnych szpitali wyspecjalizowanych w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych niezbędnych dla ratownictwa medycznego, w których są u dzielane świadczenia zdro- wotne na rzecz pacjentów urazowych lub pacjentów urazowych dziecięcych.

Dziennik Ustaw – 12 – Poz. 652

  1. Harmonogram, o którym mowa w ust. 1, ogłasza się niezwłocznie w Biuletynie Informacji Publicznej wojewody oraz właściwego oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia. Wojewoda przekazuje harmonogram do woje - wódzkiego koordynatora ratownictwa medycznego, podmiotu leczniczego utworzonego przez ministra właściwego do spraw
    zdrowia w celu realizacji zadań lotniczych zespołów ratownictwa medycznego i dyspon entów zespołów rato wnictwa medycznego działających w województwie.
  2. Harmonogram, o którym mowa w ust. 1, dysponenci zespołów ratownictwa medycznego, niezwłocznie po jego otrzy - maniu , przekazują zespołom ratownictwa medycznego.
    Art. 22. Zatwierdzony plan jest podstawą do zawierania przez dyrektorów oddziałów wojewódzkich Narodowego Funduszu Zdrowia umów na wykonywanie medycznych czynności ratunkowych i umów na świadczenia opieki zdrowotnej udzielane przez szpitalne oddziały ratunkowe.
    Art. 23. (uchylony)
    Art. 23a. 1. Wojewoda prowadzi ewidencj ę szpitalnych oddzia łów ratunkowych, centrów urazowych, centrów urazo- wych dla dzieci i jednostek organizacyjnych szpitali wyspecjalizowanych w zakresie udzielania świadcze ń zdrowotnych niezb ędnych dla ratownictwa medy cznego na terenie województwa. Ewidencja jest prowadzona w systemie teleinforma- tycznym.
  3. Ewidencja, o której mowa w ust. 1, zawiera następujące dane:
  1. numer kolejny wpisu do ewidencji;
  2. daty wpisu i wykreślenia z ewidencji;
  3. nazwę podmiotu lecznicz ego;
  4. numer REGON zak ładu leczniczego podmiotu leczniczego, w strukturze którego dzia ła szpitalny od dział ratunkowy, centrum urazowe, centrum urazowe dla dzieci lub jednostka organizacyjna szpitala wyspecjalizowana w zakresie udzie- lania świadcze ń zdrowot nych niezb ędnych dla ratownictwa medycznego na terenie województwa;
  5. adres siedziby podmiotu leczniczego;
  6. adres szpitalnego oddzia łu ratunkowego, centrum urazowego, centrum urazowego dla dzieci lub jednostki organiza- cyjnej szpitala wyspecjalizowanej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych nie zbędnych dla ratownictwa medycz- nego na terenie wojew ództwa;
  7. całodobowy numer telefonu podmiotu leczniczego;
  8. całodobowy adres poczty elektronicznej podmiotu leczniczego;
  9. (uchylony)
  10. identyfikator ter ytorialny miejscowo ści lub dzielnicy oraz wspó łrzędne geograficzne lokalizacji szpitalnego oddzia łu ratunkowego, centrum urazowego, centrum urazowego dla dzieci lub jednostek organizacyjnych szpitala wyspecjali- zowanych w zakresie udzielania świadcze ń zdrow otnych niezb ędnych dla ratownictwa medycznego na terenie woje- wództwa;
  11. nazwę własną oddziału szpitalnego;
  12. specjalność zgodnie z VIII częścią kodu resortowego;
  13. datę rozpoczęcia, zmiany i zakończenia realizacji umów o udzielanie świadczeń opieki z drowotnej zawartych zgodnie z art. 47.
  1. Dyrektor oddzia łu wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia, w terminie 30 dni od dnia zawarcia umowy na udzielanie świadcze ń opieki zdrowotnej przez jednostki, o których mowa w ust. 1 , przekazuje wojewodzie dane, o których mowa w ust. 2 pkt 3 –8 i 10 –13.

  2. Administratorem systemu teleinformatycznego ewidencji, o której mowa w ust. 1, jest jednostka podległa ministrowi
    właściwemu do spraw zdrowia właściwa w zakresie systemów informacyjnych w ochronie zdrowia.
    Art. 23b. Wojewoda przekazuje do systemu informacji w ochronie zdrowia, o którym mowa w ustawie z dnia 28 kwiet nia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia dane, o których mowa w art. 17 i art. 23a .

Dziennik Ustaw – 13 – Poz. 652

Art. 24. 1. Wojewoda podejmuje działania organizacyjne zmierzające do zapewnienia następujących parametrów czasu dotarcia na miejsce zdarzenia dla zespołu ratownictwa medycznego od chwili przyjęcia zgłoszenia przez dyspozy tora medycznego:

  1. mediana czasu dotarcia – w skali każdego miesiąca – jest nie większ a niż 8 minut w mieście powyżej 10 tysięcy miesz- kańców i 15 minut poza miastem powyżej 10 tysięcy mieszkańców;
  2. trzeci kwartyl czasu dotarcia – w skali każdego miesiąca – jest nie większy ni ż 12 minut w mieście powyżej 10 tysięcy mieszkańców i 20 minut p oza miastem powyżej 10 tysięcy mieszkańców;
  3. maksymalny czas dotarcia nie może być dłuższy niż 15 minut w mieście powyżej 10 tysięcy mieszkańców i 20 minut poza miastem powyżej 10 tysięcy mieszkańców.
  1. Przyjmuje się, że 0,5 % przypadków o najdłuższych czasach dotarcia w skali każdego miesiąca nie bierze się pod uwagę w naliczaniu parametrów określonych w ust. 1, z zastrzeżeniem, że przypadki te nie podlegają kumulacji pomiędzy miesiącami.
    Art. 24a. 1. Minister w łaściwy do spraw zdrowia:
  1. nadzoruje Sy stem Wspomagania Dowodzenia Pa ństwowego Ratownictwa Medycznego, zwany dalej „SWD PRM”;
  2. określa kierunki rozwoju SWD PRM;
  3. jest administratorem SWD PRM;
  4. jest podmiotem odpowiedzialnym za rozbudow ę i modyfikacje SWD PRM.
  1. Wojewoda zapewnia utrzymanie i funkcjonowanie SWD PRM na terenie wojew ództwa.
  2. Utrzymanie i funkcjonowanie SWD PRM jest finansowane z bud żetu pa ństwa, z cz ęści:
  1. której dysponentem jest minister w łaściwy do spraw zdrowia;
  2. których dysponentami s ą właściwi wojewodowie.
  1. Zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 3 i 4, minister właściwy do spraw zdrowia powierza dysponentowi lotniczych zespołów ratownictwa medycznego będącemu jednostką nadzorowaną przez ministra właściwego do spraw zdrowia.

  2. Minister w łaściwy do spraw zdrowia mo że powierzy ć, w drodze porozumienia, ministrowi w łaściwemu do spraw finans ów publicznych lub Komendantowi G łównemu Policji wykonywanie czynno ści zwi ązanych z utrzymaniem i funk- cjonowaniem SWD PRM w zakresie zapewnienia utrzymania powierzchni serwerowej.

  3. Realizacja zadania, o kt órym mowa w ust. 5, jest finansowana z bud żetu pa ństwa, z cz ęści, kt órej dysponentem jest minister w łaściwy do spraw finans ów publicznych lub minister w łaściwy do spraw wewn ętrznych.

  4. Minister właściwy do spraw zdrowia dokonuje zakupu sprzętu przeznaczonego do obsługi SWD PRM w specjali- stycznych środkach transportu sanitarnego wykorzystywanych przez zespoły ratownictwa medycznego, na stanowiskach pracy wojewódzkich koordynatorów ratownictwa medycznego, k rajowego koordynatora ratownictwa medycznego i na sta- nowiskach pracy dyspozytorów medycznych.

  5. Sprzęt, o którym mowa w ust. 7, jest przekazywany przez ministra właściwego do spraw zdrowia wojewodom. Sprzęt
    przeznaczony do obsługi SWD PRM w specjalistycznych środkach transportu sanitarnego wykorzys tywanych przez zespoły ratownictwa medycznego wojewodowie przekazują dysponentom zespołów ratownictwa medycznego w terminie 14 dni od dnia otrzymania tego sprzętu od ministra właściwego do spraw zdrowia.
    Art. 24b. 1. Dysponent lotniczych zespołów ratownictwa medycznego będący jednostką nadzorowaną przez ministra właściwego do spraw zdrowia administruje SWD PRM, który umożliwia bezpieczne przetwarzanie danych, w tym kontrolę dostępu użytkowników do danych, oraz dokumentuje dokonywane pr zez nich zmiany, umożliwiając w szczególności od- tworzenie historii każdego zgłoszenia alarmowego i powiadomienia o zdarzeniu.

  6. Minister właściwy do spraw zdrowia, wojewodowie, dyspo nent lotniczych zespołów ratownictwa medycznego będący
    jednostką nadzorowaną przez ministra właściwego do spraw zdrowia i dysponenci zespołów ratownictwa medycz nego przetwarzają dane zarejestrowane w SWD PRM, w tym nagrania rozmów, dane osobowe osoby zgła szającej, dane innych osób wskazanych w trakcie przyjmowania zgłoszenia, pozycje geograficzne, dane teleadresowe lub opis zdarzenia, i udo- stępniają je na wniosek sądu, prokuratury, Policji, Rzecznika Praw Pacjenta lub Narodowego Funduszu Zdrowia.

  7. Mecha nizmy, w które jest wyposażony SWD PRM, zapewniają zachowanie ciągłości jego funkcjonowania.

  8. SWD PRM zawiera rozwiązania techniczne przeznaczone do szkolenia dyspozytorów medycznych.

Dziennik Ustaw – 14 – Poz. 652

Art. 24c. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia, wojewodowie, dysponen t lotniczych zespołów ratownictwa medycznego
będący jednostką nadzorowaną przez ministra właściwego do spraw zdrowia i dysponenci zespołów ratownictwa medycz- nego są współadministratorami danych w SWD PRM oraz innych danych uzyskanych w związku z przyjmowan iem oraz obsługą zgłoszeń alarmowych i powiadomień o zdarzeniach z wykorzystaniem SWD PRM.
2. Minister właściwy do spraw zdrowia:

  1. wydaje i cofa upoważnienia do przetwarzania danych osobowych w SWD PRM dla pracowników urzędu obsługu - jącego ministra właśc iwego do spraw zdrowia oraz konsultantów krajowych i wojewódzkich, o których mowa w ustawie
    z dnia 6 listopada 2008 r. o konsultantach w ochronie zdrowia (Dz. U. z 20 24 r. poz. 69) w zakresie, o którym mowa w pkt 2;
  2. określa zakres danych, które mogą być udostępniane konsultantom krajowym i wojew ódzkim, o których mowa w usta- wie z dnia 6 listopada 2008 r. o konsultantach w ochronie zdrowia, oraz podmiotom, o których mowa w art. 39;
  3. określa uprawnienia w SWD PRM;
  4. przetwarza dane w SWD PRM niezbędne do realizacji zadań, o których mowa w art. 19 ust. 1 oraz art. 24a ust. 1;
  5. realizuje obowiązki wynikające z art. 19 i art. 34 rozporządzenia Parlamentu Europ ejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związ ku z prze twarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95 /46/WE (ogólne rozporządzenie o ochro - nie danych) (Dz. Urz. UE L 119 z 04.05.2016, str. 1, z późn. zm.4)), zwanego dalej „rozporządze niem 2016/6 79”.
  1. Wojewodowie:
  1. wydają i cofają upoważnienia do przetwarzania danych osobowych w SWD PRM dla pracowników urzędu wojewódzkiego;
  2. nadają i cofają uprawnienia w SWD PRM;
  3. przetwarzają dane w SWD PRM niezbędne do realizacji zadań, o których mowa w art. 19 ust. 2;
  4. realizują obowiązki wynikające z art. 15 i art. 16 rozporządzenia 2016/679 w zakresie wprowadzonych przez nich danych do SWD PRM;
  5. realizują obowiązki wynikające z art. 19 i art. 34 rozporządzenia 2016/679.
  1. Dysponent lotniczych zespołów ratownictwa medycznego będący jednostką nadzorowaną przez ministra właściwego
    do spraw zdrowia:
  1. przetwarza w SWD PRM dane niezbędne do realizacji zadań, o których mowa w art. 27a ust. 2 i art. 48;
  2. przetwarza dane w celu zapewnienia utrzymani a, rozbudowy, modyfikacji i obsługi technicznej SWD PRM;
  3. wydaje i cofa upoważnienia do przetwarzania danych osobowych w zakresie o bejmującym zadania wynikające z admini- strowania SWD PRM;
  4. nadaje i cofa uprawnienia w SWD PRM w ramach realizacji powierz onych zadań;
  5. może powierzyć przetwarzanie danych przetwarzanych w SWD PRM podmiotom wyspecjalizowanym w zapewnianiu obsługi technicznej systemów teleinformatycznych, w zakresie niezbędnym do prawidłowej realizacji zadań związa- nych z utrzymaniem i funkcj onowaniem, rozbudową i modyfikacjami SWD PRM;
  6. realizuje obowiązki wynikające z art. 15 i art. 16 rozporządzenia 2016/679 w zakresie wprowadzonych przez niego danych do SWD PRM;
  7. realizuje obowiązki wynikające z art. 19 i art. 34 rozporządzenia 2016/67 9.
  1. Dysponenci zespołów ratownictwa medycznego:
  1. wydają i cofają upoważnienia do przetwarzania danych osobowych w SWD PRM dla pracowników;

  2. nadają i cofają uprawnienia w SWD PRM;

  3. przetwarzają dane w SWD PRM w celu i zakresie niezbędnym do prawidło wej realizacji zadań wynikających z prze- pisów ustawy;

  4. realizują obowiązki wynikające z art. 15 i art. 16 rozporządzenia 2016/679 w zakresie wprowadzonych przez nich danych do SWD PRM;

  5. realizują obowiązki wynikające z art. 19 i art. 34 rozporządzenia 2016/679.

  6. Zmiana wymienionego rozporządzenia została ogłoszona w Dz. Urz. UE L 127 z 23.05.2018, str. 2.

Dziennik Ustaw – 15 – Poz. 652

  1. Dane osobowe, o których mowa w ust. 1, podlegają zabezpieczeniom zapobiegającym nadużyciom lub niezgodnemu z prawem dostępowi lub przekazywaniu polegającym co najmniej na:
  1. dopuszczeniu do przetwarzania danych osobowych wyłącznie osób posiad ających pisemne upoważnienie;
  2. pisemnym zobowiązaniu osób upoważnionych do przetwarzania danych osobowych do zachowania ich w poufności.
  1. Podmioty, o których mowa w ust. 2 –5, podejmują działania mające na celu:
  1. zapewnienie ochrony przed nieuprawnion ym dostępem do SWD PRM;
  2. zapewnienie integralności danych w SWD PRM;
  3. zapewnienie dostępności SWD PRM dla podmiotów przetwarzających dane w tym systemie;
  4. przeciwdziałanie uszkodzeniom SWD PRM;
  5. określenie zasad bezpieczeństwa przetwarzanych danych , w tym danych osobowych;
  6. określenie zasad zgłaszania naruszenia ochrony danych osobowych;
  7. zapewnienie rozliczalności w SWD PRM;
  8. zapewnienie poprawności danych przetwarzanych w SWD PRM.
  1. Podmioty wyspecjalizowane w zapewnieniu obsługi technicznej systemów teleinformatycznych, którym powierzono przetwarzanie danych osobowych w SWD PRM, nie mogą powierzać przetwarzania danych innym podmiotom ani udostęp- niać danych innym podmiotom niż upoważnionym na podstawie przepisów prawa.
  2. W przypad ku zaistnienia konieczności udostępnienia danych osobowych podmiotom upoważnionym na podstawie przepisów prawa, podmiot wyspecjalizowany w zapewnieniu obsługi technicznej systemów teleinformatycznych, który udostępnił
    dane, informuje o tym fakcie administr atora SWD PRM, nie później niż w terminie 3 dni od dnia zaistnienia tego faktu.
  3. W przypadku zaistnienia okoliczności skutkujących zaprzestaniem przetw arzania danych przetwarzanych w SWD PRM przez podmioty wyspecjalizowane w zapewnianiu obsługi technicznej systemów teleinformatycznych, podmioty te są obo- wiązane, w terminie 3 dni od dnia zaistnienia okoliczności skutkujących zaprzestaniem przetwarzania danych, do przekaza- nia przetwarzanych danych administratorowi SWD PRM.
  4. Podmioty, o których m owa w ust. 2 –5, realizują obowiązek, o którym mowa w art. 13 ust. 1 i 2 rozporządzenia
    2016/679, w związku z przetwarzaniem danych osobowych w SWD PRM, p rzez udostępnienie informacji w Biuletynie Informacji Publicznej na swojej stronie podmiotowej lub na s wojej stronie internetowej.
  5. Osoba zwracająca się z żądaniem na podstawie art. 15 rozporządzenia 2016/679 obowiązana jest do podania informacji o okolicznościach zdarzenia, którego to żądanie dotyczy, w tym daty i miejsca zdarzenia oraz numeru telefonu,
    z którego zostało wykonane połączenie dotyczące powiadomienia o zdarzeniu.
  6. Podmioty, o których mowa w ust. 2 –5, udostępniają informację o ograniczeniach, o których mowa w ust. 12,
    w Biuletynie Informacji Publicznej na swojej stronie podmiotowej lub na swojej stronie internetowej.
  7. Podmioty, o których mowa w ust. 2 –5, prowadzą ewidencję osób upoważnionych do przetwarzania danych, którym wydały upoważnienia do przetwarzania danych osobowych w SWD PRM.
    Art. 24d. 1. SWD PRM uzyskuje za pośrednictwem cen tralnego punktu systemu powiadamiania ratunkowego, o którym
    mowa w art. 78 ust. 4 pkt 1 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. z 2024 r. poz. 34) informacje dotyczące lokalizacji zakończenia sieci, z którego zostało wykonane połąc zenie do numeru alarmowego 112 albo innego numeru alarmowego, oraz dane dotyczące abonenta, o których mowa w art. 78 ust. 2 ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. – Prawo telekomunikacyjne.
  8. SWD PRM uzyskuje nieodpłatnie dostęp do danych przestrzennych i związan ych z nimi usług, udostępnianych za pośrednictwem systemu, o którym mowa w art. 40 ust. 3e ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i karto graficzne
    (Dz. U. z 2023 r. poz. 1752, 1615, 1688 i 1762 ). Art. 24e. 1. Dyspozytorzy medyczni, wojewódzcy koordynatorzy ratownictwa medycznego, zespoły ratownictwa medy cznego oraz krajowy koordynator ratownictwa medycznego wykonują zadania z wykorzystaniem SWD PRM.
  9. Minister właściwy do spraw zdrowia, wojewodowie, dysponent lotniczych zespołów ratownictwa medycznego będący
    jednostką nadzorowaną przez ministra właściwego do spraw zdrowia oraz dysponenci zespołów ratownictwa medycznego przy użyciu SWD PRM przetwarzają i udostępniają dane:
  1. dotyczące usługobiorców w rozumieniu art. 2 pkt 16 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochro- nie zdrowia (Dz. U. z 2023 r. poz. 2465 ), w zakresie określonym w art. 4 ust. 3 tej ustawy;

Dziennik Ustaw – 16 – Poz. 652

  1. obejmujące dane osobowe osób wykonujących zadania wojewódzkich koordynatorów ratownictwa medycznego;
    2a) obejmujące dane osobowe osób wykonujących zadania krajowego koordynatora ratownictwa medycznego;
  2. obejmujące dane osobowe osób wykonujących zadania dyspozytora medycznego;
  3. obejmujące dane osobowe osób wykonujących zadania członków zespołów ratownictwa medyczneg o;
  4. obejmujące dane osobowe osób wykonujących wyłącznie zadania kierowców, o których mowa w art. 36 ust. 3;
  5. obejmujące dane osobowe osób wykonujących na podstawie danych z SWD PRM zadania polegające na: zarządzaniu, kontroli, sporządzaniu raportów sta tystycznych i analiz;
  6. obejmujące dane osobowe osób dokonujących zgłoszenia na numer alarmowy, numery ich telefonów oraz stopień pokrewieństwa z osobą w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, jeżeli dotyczy;
  7. umożliwiające wymianę dokumentów elektronic znych między usługodawcami or az usługodawcami a płatnikami w rozu- mieniu art. 2 pkt 9 lit. a i pkt 15 ustawy z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia.
  1. Dane, o których mowa w ust. 2 pkt 1 –5, 7 i 8, są udostępniane:
  1. Narodowemu Funduszowi Zdrowia;
  2. jednostce podległej ministrowi właściwemu do spraw zdrowia, właściwej w zakresie systemów informacyjnych ochrony
    zdrowia;
  3. konsultantom krajowym i wojewódzkim, o których mowa w ustawie z dnia 6 list opada 2008 r. o konsultantach w ochro- nie zdrowia, w zakresie, o którym mowa w art. 24c ust. 2 pkt 2;
  4. podmiotom, o których mowa w art. 39, w zakresie określonym w art. 24c ust. 2 pkt 2.
  1. (uchylony)
  2. SWD PRM przekazuje dane, o których mowa w ust. 2, do systemu informacji w ochronie zdrowia, o którym mowa
    w ustawie z dnia 28 kwietnia 2011 r. o systemie informacji w ochronie zdrowia.
  3. W SWD PRM na potrzeby obsługi zgłoszeń alarmowych i powiadomień o zdarzeniach prowadzona jest dokumen- tacja dyspozytorni medycznej.
  4. Do dokumentacji , o której mowa w ust. 6, stosuje się przepisy art. 24 oraz art. 26 ust. 1, 2 i 3 pkt 2, 2a i 3 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta.
  5. Dokumentacja dyspozytorni medycznej jest przechowywana przez okres 20 lat, l icząc od końca roku kalen darzo- wego, w którym dokonano ostatniego wpisu.
  6. Wojewoda po upływie terminu, o którym mowa w ust. 8, niszczy dokume ntację dyspozytorni medycznej w sposób uniemożliwiający identyfikację pacjentów, których ta dokumentacja dotyczyła.
  7. Administrator SWD PRM po upływie terminu, o którym mowa w ust. 8, niszczy elektroniczną dokumentację dys- pozytorni medycznej w SWD PRM w sposób uniemożliwiający identyf ikację pacjentów, których ta dokumentacja dotyczyła.
    Art. 24f. 1. W ramach SWD PRM zapewnia się rejestrowanie nagrań rozmów prowadzonych na stanowisku dyspozytora
    medycznego oraz wojewódzkiego koordynatora ratownictwa medycznego, z wykorzystaniem dostępny ch form łączności, i ich przechowywanie przez okres co najmniej 3 lat, licząc od dnia dokonania nagrania.
  8. Do nagra ń, o których mowa w ust. 1, stosuje si ę przepisy art. 24 oraz art. 26 ust. 1, 2 i 3 pkt 2, 2a i 3 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o praw ach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta.
  9. Administrator SWD PRM niszczy nagrania, o których mowa w ust. 1, po up ływie terminu, o którym mowa w ust. 1.
    Art. 24g. Minister w łaściwy do spraw zdrowia okre śli, w drodze rozporz ądzenia:
  1. minimalne funkcjona lności SWD PRM,

  2. sposób utrzymania SWD PRM,

  3. sposób zarz ądzania SWD PRM,

  4. sposób dzia łania systemu w sytuacji awarii SWD PRM,

Dziennik Ustaw – 17 – Poz. 652

  1. minimalne wyposa żenie stanowisk pracy SWD PRM w dyspozytorni medycznej, w miejscu stacjonowania zespo łów ratownictwa m edycznego, w specjalistycznym środku transportu sanitarnego wykorzystywanym przez zespó ł ratow- nictwa medycznego i na stanowisku wojewódzkiego koordynatora ratownictwa medycznego
    – mając na uwadze potrzebę zapewnienia sprawnego działania SWD PRM, realizacj i zadań przez dyspozytorów medycznych,
    zespo ły ratownictwa medycznego, wojewódzkich koordynatorów ratownictwa medycznego oraz wspó łpracy SWD PRM z systemem teleinformatycznym w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 22 listopada 2013 r. o systemie powiadami ania ratunkowego.
    Art. 24h. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, rodzaje dokumentacji dyspozytorni medycznej prowadzonej w SWD PRM, mając na uwadze potrzebę zapewnienia sprawnej realizacji zadań przez dys pozytorów
    medycznych oraz współpracy SWD PRM z systemem teleinformatycznym w rozumieniu art. 2 pkt 4 ustawy z dnia 22 listo- pada 2013 r. o systemie powiadamiania ratunkowego.
    Art. 25. (uchylony)
    Art. 25a. 1. Wojewoda tworzy i prowadzi jedną dyspozytornię medyczną w województwie.
  1. W województwie mazowieckim oraz w województwie śląskim wojewodowie mogą utworzyć i prowadzić dwie dyspozytornie medyczne.
  2. Dyspozytornie medyczne dzia łają w sposób zapewniaj ący ich zast ępowalno ść w przypadku miejscowej awa rii sieci teleinformatycznej na potrzeby obs ługi numerów alarmowych w rozumieniu art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 22 listo pada 2013 r. o systemie powiadamiania ratunkowego albo jej przeci ążenia, awarii SWD PRM, łączno ści radiowej lub tele fonicznej.
  3. Minister właściwy do spraw zdrowia opracowuje wytyczne dotyczące sposobu i trybu zastępowalności dyspozytorni medycznych i przekazuje je wojewodom. Wytyczne stanowią tajemnicę prawnie chronioną i nie podlegają udostępnianiu na podstawie ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dost ępie do informacji publicznej i nie podlegają udostępnianiu lub przekazy- waniu w celu ponownego wykorzystania na podstawie ustawy z dnia 11 sierpnia 2021 r. o otwartych danych i ponownym wykorzystywaniu informacji sektora publicznego.
  4. Dyspozytornie medyczne maj ą obowi ązek stosowania wytycznych, o których mowa w ust. 4.
    Art. 25b. 1. Osobą odpowiedzialną za funkcjonowanie dyspozytorni medycznej, zatrudnioną na podstawie sto sunku
    pracy, jest kierownik dyspozytorni medycznej, zwany dalej „kierownikiem dyspozytorni”.
  5. Kierownikiem dyspozytorni może być osoba, która:
  1. ukończyła co najmniej studia pierwszego stopnia na kierunku pielęgniars two i posiada kwalifikacje wyma gane dla pielęgniarki systemu lub uzyskała co najmniej tytuł zawodow y licencjata w ymagany dla ratow nika medycznego, posiadająca co najmniej 3 -letnie doświadczenie w zakresie realizacji zadań na stan owisku dyspozytora medycznego.
  2. (uchylony)
  1. Do zadań kierownika dyspozytorni należy:
  1. opracowanie szczegółowego sposobu funkcjonowani a dyspozytorni medycznej, z uwzględnieniem zapewnienia ciąg - łości jej funkcjonowania oraz organizacji pracy dyspozytorów medycznych;
  2. opracowanie planu postępowania w przypadku wystąpienia awarii uniemożliwiającej przyjmowanie i obsługę powia- domień o zd arzeniach i zgłoszeń alarmowych na podstawie wytycznych, o których mowa w art. 25a ust. 4;
  3. przygotowanie, weryfikacja i aktualizacja wykazów i opracowań niezbędnych podczas realizacji zadań przez dyspo- zytorów medycznych;
  4. nadzór nad pracą dyspozytor ów medycznych, ze szczególnym uwzględnieniem sposobu przeprowadzania rozmów, decyzji podejmowanych w zakresie dysponowania oraz odmów zadysponowania zespołów ratownictwa medycz nego, obsługi zdarzeń, w tym zdarzeń z dużą liczbą poszkodowanych;
  5. dokonywa nie oceny sposobu realizacji zadań przez dyspozytorów medycznych na podstawie formularza oceny pracy dyspozytora medycznego, uwzględniającego kryteria oceny pracy dyspozytora me dycznego, o których mowa w art. 27a ust. 2 pkt 5.
  1. Na podstawie stosunku pracy można zatrudnić zastępcę kierownika dyspozytorni, którym może być osoba, która:
  1. ukończyła co najmniej studia pierwszego stopnia na kierunku pielęgniars two i posiada kwalifikacje wyma gane dla pielęgniarki systemu lub uzyskała co najmniej tytuł zawodow y licencjata wymagany dla ratow nika medycznego, posiadająca co najmniej 2 -letnie doświadczenie w zak resie realizacji zadań na stanowisku dyspozytora medycznego.

  2. (uchylony)

Dziennik Ustaw – 18 – Poz. 652

  1. Dyspozytornie medyczne wspó łpracuj ą z innymi podmiot ami, w szczególno ści z Policj ą, Państwow ą Strażą Pożarną i centrami powiadamiania ratunkowego, o których mowa w art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 22 listopada 2013 r. o systemie powiadamiania ratunkowego, w celu podj ęcia dzia łań ratowniczych w zwi ązku z realizac ją zadań dyspozytora medycznego, przy wykorzystaniu systemu teleinformatycznego i sieci teleinformatycznej na potrzeby obsługi numerów alarmowych w rozu- mieniu odpowiednio art. 2 pkt 4 i 5 ustawy z dnia 22 listopada 2013 r. o systemie powiadamiania ratunkow ego, na potrzeby przyjmowania i obs ługi powiadomie ń o zdarzeniach oraz zg łoszeń alarmowych przekazywanych z centrum powiadamiania ratunkowego przez dyspozytora medycznego.
  2. Minister w łaściwy do spraw zdrowia okre śli, w drodze rozporz ądzenia, organizacj ę, sposób funkcjonowania oraz elementy techniczne dyspozytorni medycznej, bior ąc pod uwag ę podzia ł zadań między dyspozytorami medycznymi oraz zapewnienie mo żliwie najkrótszego czasu oczekiwania na odbiór przez dyspozytora medycznego zg łoszenia alarmowego lub powiadomienia o zdarzeniu.
    Art. 25c. 1. Wojewoda zapewnia rejestrowanie i przechowywanie przez okres co najmniej 3 lat, licząc od dnia dokonania
    nagrania, nagrań rozmów prowadzonych na stanowisku:
  1. dyspozytora medycznego,
  2. wojewódzkiego koordynatora ratownictwa medycznego
    – z wykorzystaniem łączności radiowej.
  1. Do nagrań, o których mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 24 oraz art. 26 ust. 1, 2 i 3 pkt 2, 2a i 3 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i R zeczniku Praw Pacjenta (Dz. U. z 202 3 r. poz. 1545, 1675, 1692 i 1972 ).
  2. Wojewoda niszczy nagrania, o których mowa w ust. 1, po upływie terminu, o którym mowa w ust. 1.
    Art. 26. 1. Dyspozytor medyczny wykonuje zadania:
  1. w podmiocie leczniczym utworzon ym przez ministra właściwego do spraw zdrowia w celu realizacji zadań lotniczych zespołów ratownictwa medycznego na stanowisku dyspozytora medycznego związanym z dys ponowaniem i koordy- nacją działalności lotniczych zespołów ratownictwa medycznego oraz innyc h statków powietrznych będących na wy- posażeniu podmiotu, w tym lotniczego zespołu transportu sanitarnego;
  2. na stanowisku dyspozytora medycznego w lokalizacji wskazanej w planie.
    1a. (uchylony)
    1b. Do dyspozytorów medycznych, o których mowa w ust. 1, oraz wojewódzkich koordynatorów ratownictwa medycz - nego może być stosowany system równoważnego czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy do 24 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca. Przepisy art. 135 § 2 i 3 oraz art. 136 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 202 3 r. poz. 1 465) stosuje się odpowiednio.
  1. Dyspozytorem medycznym może być osoba, która:
  1. posiada pełną zdolność do czynności prawnych;

  2. posiada wykszta łcenie wymagane dla piel ęgniarki systemu lub ratownika medycznego;

  3. posiada co najmniej 3 -letnie doświadczenie w realizacji zadań na stanowisku dyspozytora medycznego lub w zespole ratownictwa medycznego, lotniczym zespole ratownictwa medycznego, szpitalnym oddziale ratunkowym, oddziale anestezjologii i intensywnej terapii lub w izbie przyjęć szpitala posiadającego oddział anestezjologii i intensywnej terapii, oddział chorób wewnętrznych, oddział chirurgii ogólnej oraz oddział ortopedii lub ortopedii i traum atologii;

  4. nie była skazana prawomocnym wyrokiem za przestępstwo przeciwko zdrowiu lub życiu ludzkiemu;

  5. ukończyła kurs uprawniający do pracy na stanowisku dyspozytora medycznego, o którym mowa w art. 27a ust. 2 pkt 7 lit. b, oraz realizuje obowiązek indywidualnego rozwoju zawodowego.
    2a. W celu zabezpieczenia prawidłowego funkcjonowania dyspozytorni medycznej wojewoda wyznacza spośród zatrud - nionych dyspozytorów medycznych osoby zapewniające całodobową obsadę stanowiska głównego dyspozytora medycz - nego oraz jego zastępcy.
    2b. Głównym dyspozytorem medycznym może być osoba, która:

  6. spełnia co najmniej wymagania, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 2, 4 i 5;

  7. przez okres co najmniej 3 lat w okresie ostatnich 4 lat była zatrudniona n a stanowisku dyspozyto ra medycz nego.

Dziennik Ustaw – 19 – Poz. 652

2c. Zastępcą głównego dyspozytora medycznego może być osoba, która:

  1. spełnia wymagania, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 2, 4 i 5;
  2. przez okres co najmniej 2 lat w okresie ostatnich 3 lat była zatrudniona n a stanowisku dyspozytora medycz nego . 2d. Do zadań głównego dyspozytora medycznego należy:
  3. koordynowanie funkcjonowania dyspozytorni medycznej;
  4. współpraca z wojewódzkim koordynatorem ratownictwa medycznego oraz krajowym koordynatorem ratownictwa medycznego;
  5. koordynacja współpr acy dyspozytorów medycznych w przypadku zdarzeń z dużą liczbą poszkodowanych w obrębie jednej dyspozytorni medycznej;
  6. bieżąca analiza zadań realizowanych przez dyspozytorów medycznych;
  7. bieżąca analiza optymalnego wykorzystania zespołów ratownictwa medycznego;
  8. udzielanie dyspozytorom medycznym niezbędnych informacji i merytorycznej pomocy;
  9. przygotowywanie raportu dobowego z pracy dyspozytorni medycznej.
    2e. Główny dyspozytor medyczny wykonuje zadania, o których mowa w ust. 2d, przy pomocy za stępcy.
  1. Dyspozytor medyczny ma prawo i obowiązek:
  1. indywidualnego rozwoju zawodowego przez aktualizację wiedzy i umiejętności w ramach kursu doskonalącego dla dyspozytora medycznego, o którym mowa w art. 27a ust. 2 pkt 7 lit. c;
  2. brać udział w szk oleniach, o których mowa w art. 26a ust. 4 pkt 3.
    3a. (uchylony)
  1. (uchylony)
  2. (uchylony)
  3. Informację o przebiegu indywidualnego rozwoju zawodowego dyspozytora medycznego Krajowe Centrum Moni - torowania Ratownictwa Medycznego, o którym mowa w art. 27a ust. 1, przekazuje wojewodzie za pomocą środków komu - nikacji elektronicznej.
  4. Informacja, o której mowa w ust. 6, zawiera:
  1. imię i nazwisko dyspozytora medycznego;
  2. oznaczenie urzędu wojewódzkiego;
  3. datę rozpoczęcia okresu edukacyjnego;
  4. dane dotyczące indywidualnego rozwoju zawodowego dyspozytora medycznego:
    a) czas trwania kursu doskonalącego dla dyspozytora medycznego, o którym mowa w art. 27a ust. 2 pkt 7 lit. c, i jego temat,
    b) podpis organizatora kształcenia.
    Art. 26a. 1. Wojewoda zapewnia dostęp do wsparcia psychologicznego dyspozytorów medycznych udzielanego przez psychologów zatrudnionych na podstawie stosunku pracy w urzędzie wojewódzkim.
  1. Wsparcia psychologicznego udziela dyspozytorowi medycznemu osoba, która spełnia następ ujące wymagania:
  1. ukończyła 5 -letnie jednolite studia magisterskie na kierunku psychologia;

  2. posiada co najmniej 5 -letnie doświadczenie zawodowe, w tym:
    a) co najmniej 2 lata doświadczenia w interwencji kryzysowej lub w pracy polegającej na udzielan iu wsparcia oso- bom wykonującym zawód medyczny lub
    b) co najmniej 3 lata doświadczenia w pracy w Policji, wojsku lub w Państwowej Straży Pożarnej na stanowisku psychologa.

Dziennik Ustaw – 20 – Poz. 652

  1. Wsparcie psychologiczne udzielane dyspozytorowi medycznemu ma na celu:
  1. zapobi eganie konsekwencjom zdrowotnym stresu zawodowego;
  2. zwiększenie efektywności realizacji zadań przez dyspozytora medycznego.
  1. Zadania psychologa w ramach wsparcia psychologicznego obejmują:
  1. udział w procedurze rekrutacji przez weryfikację umiejętn ości radzenia sobie ze stresem, stabilności emocjonalnej, odporności psychicznej oraz innych niezbędnych z punktu widzenia specyfiki pracy kompetencji psycho logicznych osób ubiegających się o stanowisko dyspozytora medycznego;
  2. prewencję skutków streso rów zawodowych;
  3. szkolenia doskonalące dla dyspozytorów medycznych oraz kierownika dyspozytorni medycznej i zastępcy kierownika dyspozytorni medycznej, w zakresie kompetencji psychologicznych zapobiegających stresowi na stanowisku pracy oraz służących w ypracowaniu umiejętności radzenia sobie ze stresem zawodowym;
  4. poradnictwo i pomoc psychologiczną w zakresie problemów psychologicznych wpływających na dobrostan psychiczny
    dyspozytora medycznego;
  5. interwencje psychologiczne w sytuacjach kryzysowych.
  1. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczeg ółowy zakres zadań psychologa w ra- mach wsparcia psychologicznego, biorąc pod uwagę konieczność zapobiegania skutkom psychicznym stresu zawodowego oraz traumatycznego, umożliwie nie sprawnego podejmowania decyzji przez dyspozytorów medycznych przez ograniczanie wpływu stresu na proces decyzyjny, a także diagnozowanie i zapobieganie występowaniu objawów wypalenia zawodowego wśród dyspozytorów medycznych.
    Art. 26b. 1. Pracodawcą dy spozytorów medycznych i psychologów, o który ch mowa odpowiednio w art. 26 i art. 26a ust. 1, jest urząd wojewódzki.
  2. Wojewoda wykonuje czynności pracodawcy w stosunku do dyspozytorów medycznych, o których mowa w art. 26.
  3. Z dyspozytorami medycznymi, o których mowa w art. 26, jest zawierana umowa o pracę lub umowa cywilno prawna. Do zatrudnienia dyspozytorów medycznych na podstawie umowy cywilnoprawnej nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zam ówień publicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1605 i 1720 ). Art. 26c. 1.5) W okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii na stanowisku odpo wiednio dyspozytora medycznego, głównego dyspozytora medycznego albo zastępcy głównego dyspozyto ra medycznego można zatrudnić osobę niespełniającą wymagań określonych w art. 26 ust. 2 pkt 3, ust. 2b pkt 2 i ust. 2c pkt 2. 2.6) Osoby, o których mowa w ust. 1, zatrudnione w dniu odwołania stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epide- mii na stanowisku dyspozytora medycznego, głównego dyspozytora medycznego albo zastępcy głównego dyspozytora me- dycznego, mogą pełnić te funkcje po tym dniu.
    Art. 27. 1. Do zadań dyspozytorów medycznych należy w szczególności:
  1. przyjmowanie zg łoszeń alarmowych i powiadomi eń o zdarzeniach, ustalanie priorytetów i niezw łoczne dysponowanie zespo łów ratownictwa medycznego na miejsce zdarzenia, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 5 oraz z uwzgl ędnieniem algorytmu zbierania wywiadu medycznego, o którym mowa w ust. 6;

  2. przekazywanie niezbędnych informacji osobom udzielającym pierwszej pomocy;

  3. przekazywanie kieruj ącemu akcj ą medyczn ą niezb ędnych informacji u łatwiaj ących prowadzenie medycznych czynno- ści ratunkowych na miejscu zdarzenia;

  4. zbieranie aktualnych informacji o dost ępnych w rejonie operacyjnym jednostkach systemu, o których mowa w art. 32 ust. 1, i ich gotowości oraz przekazywanie tych informacji wojewódzkiemu koordynatorowi ratownictwa medycznego;

  5. zbieranie i archiwizowanie bieżących informacji o zdarzeniach i prowadzonych medycznych czynnościach ratunkowych;

  6. powiadamianie o zdarzeniu szpitalnych oddziałów ratunkowych lub, jeżeli wymaga tego sytuacja na miejscu zdarzenia, centrów urazowych lub jednostek organizacyjnych szpitali wyspecjalizowany ch w zakresie udzielania świadczeń zdro- wotnych niezbędnych dla ratownictwa medycznego;

  7. Oznaczenie ust. 1 nadane przez art. 89 pkt 2 ustawy, o której mowa w odnośniku 3; wszedł w życie z dniem 26 września 2023 r.

  8. Dodany przez art. 89 pkt 2 ustawy, o której mowa w odnośniku 3; wszedł w życie z dniem 26 września 2023 r.

Dziennik Ustaw – 21 – Poz. 652

  1. powiadamianie o zdarzeniu jednostek współpracujących z systemem, o których mowa w art. 15, jeżeli wymaga tego sytuacja na miejscu zdarzenia ;
  2. wspó łpraca oraz wymian a informacji z centrami zarz ądzania kryzysowego, o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarz ądzaniu kry zysowym (Dz. U. z 2023 r. poz. 122). 1a. Wykonywanie zadań dyspozytora medycznego, o których mowa w ust. 1, stanowi udzielan ie świadczeń zdrowot- nych w rozumieniu art. 2 ust. 1 pkt 10 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2023 r. poz. 991, 1675 i 1972 ). 1b. Zadania dyspozytora medycznego uwzględniają postanowienia umów międzynarodowych dotyczących wspó ł- pracy transgranicznej w zakresie ratownictwa medycznego.
    1c. Do dyspozytorów medycznych zatrudnionych w podmiocie leczniczym utworzonym przez ministra w łaściwego do spraw zdrowia, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 1, nie stosuje si ę ust. 1 pkt 2 i 4.
  1. W razie konieczno ści użycia jednostek systemu, o których mowa w art. 32 ust. 1, spoza rejonu operacyjnego dyspo- zytor medyczny powiadamia o tym fakcie wojewódzkiego koordynatora ratownictwa medycznego.
  2. Wojew ódzki koordynator ratowni ctwa medycznego w celu sprawnego podj ęcia medycznych czynności ratun ko- wych, ich prowadzenia i zapewnienia kierowania tymi czynnościami:
  1. wyznacza dyspozytorów medycznych realizujących zadania określone w ust. 1 pkt 1–4, 6 i 7 dla całego rejonu, którego dotyczy sytuacja określona w ust. 2;
  2. koordynuje działania dysponentów jednostek.
  1. Dysponent jednostki ma obowiązek prowadzić dokumentację medycznych czynności ratunkowych zgodnie z prze- pisami o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta.
  2. Minister w łaściwy do spraw zdrowia okre śli, w drodze rozporz ądzenia, ramowe procedury:
  1. przyjmowania oraz obs ługi zg łoszeń alarmowych i powiadomie ń o zdarz eniach przez dyspozytora medycz nego,
  2. dysponowania zespo łami ratownictwa medycznego
    – mając na wzgl ędzie potrzeb ę jak najszybszego ustalenia istotnych element ów stanu faktycznego w trakcie przyjmowania zgłoszenia alarmowego lub powiadomienia o zdarzeniu oraz zapewnienia odpowiedniego sposobu obs ługi tego zg łoszenia lub powiadomienia, a tak że zapewnienie wys łania na miejsce zdarzenia w łaściweg o zespołu ratownictwa medycznego.
  1. Minister w łaściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii ekspert ów właściwych w zakresie medycy ny ratunkowej i ratownictwa medycznego, ogłasza, w drodze obwieszczenia , algorytm zbier ania wywiadu me dycznego przez dyspozytora medycznego, stanowiący zbiór pytań kierowanych do osoby dokonującej zgłoszenia, opracowany z uwzględnieniem ramo- wych procedur, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie ust. 5, zgodnie z aktualną wiedzą w zakresie medy- cyny ratunkowej.
    Art. 27a. 1. Dysponent lotniczych zespo łów ratownictwa medycznego b ędący jednostk ą nadzorowan ą przez ministra właściwego do spraw zdrowia tworzy kom órkę organizacyjn ą pod nazw ą „Krajowe Centrum Monitorowania Ratownictwa Medyczn ego”, zwan ą dalej „KCMRM”.
  2. Do zada ń KCMRM nale ży:
  1. realizowanie zada ń powierzonych przez ministra w łaściwego do spraw zdrowia w zakresie rozbudowy i modyfikacji SWD PRM;

  2. realizowanie zadań powierzonych przez ministra właściwego do spraw zdrowia w zakresie administrowania SWD PRM;

  3. opracowywanie na zlecenie ministra właściwego do spraw zdrowia opisów przedmiotu zamówienia oraz specyfikacji istotnych warunków zamówienia do postępowań o udzielenie zamówienia publicznego na zakup sprzętu do obsług i SWD PRM;

  4. uczestniczenie w postępowaniach o udzielenie zamówienia publicznego na zak up sprzętu do obsługi SWD PRM w specjalistycznych środkach transportu sanitarnego wykorzystywanych przez zespoły ratownictwa medycznego, na stanowiskach pracy wojewódz kich koordynatorów ratownictwa medycznego i na stanowis kach pracy dyspozytorów medycznych;

  5. opracowanie kryteriów oceny pracy dyspozytora medycznego;

Dziennik Ustaw – 22 – Poz. 652

  1. monitorowanie przebiegu akcji medycznej w zdarzeniu, którego skutki spowodowały stan nagłego zagrożenia zdro- wotnego znacznej liczby osób;
  2. przygotowywanie i prowadzenie:
    a) kursu uprawniającego do pracy na stanowisku wojewódzkiego koordynatora ratownic twa medycznego,
    b) kursu uprawniającego do pracy na stanowisku dyspozytora medycznego,
    c) kursu doskonalącego dla dyspozytora medycznego, odbywanego w ramach rozwoju zawodowego dyspozytora medycznego;
  3. opracowywanie testów do wstępnej kwalifikacji kan dydatów ubiegających się o zatrudnienie na stanowiskach dyspo- zytorów medycznych i wojewódzkich koordynatorów ratownictwa medycznego ;
  4. przekazywanie, na wniosek krajowego koordynatora ratownictwa medycznego, niezbędnych informacji do realizacji
    jego zadań.
  1. Finansowanie zada ń KCMRM, o kt órych mowa w ust. 2:
  1. pkt 1,
  2. pkt 2,
  3. pkt 3 i 4, 3a) pkt 5,
    3b) pkt 7,
  4. pkt 6 i 8 – odbywa si ę z dotacji celowej, z budżetu państwa, z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdro wia, na podstawie umowy zawartej między ministrem właściwym do spraw zdrowia a dysponentem lotniczych zespołów ratownictwa
    medycznego.
  1. Finansowanie wydatków inwestycyjnych związanych w szczególności z budową i wyposażeniem KCMRM odbywa się z dotacji cel owej, z bud żetu pa ństwa, z cz ęści, której dysponentem jest minister w łaściwy do spraw zdrowia.
    Art. 27b. 1. Kursy, o których mowa w art. 27a ust. 2 pkt 7, odbywają się na podstawie programu, który zawiera:
  1. założenia organizacyjno -programowe określające rodzaj i cel kształcenia oraz czas jego trwania;
  2. plan nauczania;
  3. wykaz umiejętności wynikowych;
  4. szczegółowy program kursów;
  5. wskazówki metodyczne.
  1. Ukończenie kursu uprawniającego do pracy na stanowisku dyspozytora medycznego ma na celu uzyskanie umiejęt- ności niezbędnych do realizacji przez dyspozytora medycznego zadań, o których mowa w art. 27 ust. 1.

  2. Ukończenie kursu doskonalącego dla dyspozytora medycznego ma na celu aktualizację i dosk onalenie posiadanych umiejętności umożliwiających realizację przez dyspozytora medyczne go zadań, o których mowa w art. 27 ust. 1.

  3. Ukończenie kursu uprawniającego do pracy na stanowisku wojewódzkiego koordynatora ratownictwa medycznego ma na celu uzyskanie niezbędnych umiejętności do realizacji przez wojewódzkiego koordynatora ratownictwa medycznego zadań, o których mowa w art. 29 ust. 5.

  4. Programy kursów, o których mowa w art. 27a ust. 2 pkt 7, opracowuje i aktualizuje, zgodnie z postępem wiedzy, zespół ekspertów powołany przez KCMRM spośród osób legitymujących się doświadczeniem zawodowym w zakresie medy - cyny ratunkowej, ratown ictwa medycznego i powiadamiania ratunkowego.

  5. KCMRM przedstawia do zatwierdzenia ministrowi właściwemu do spraw zdrowia opracowane lub zaktualizowane programy kursów, o których mowa w art. 27a ust. 2 pkt 7.

  6. KCMRM podaje do publicznej wiadomości zat wierdzone programy kursów, o których mowa w art. 27a ust. 2 pkt 7, przez ich publikację na swojej stronie internetowej.

Dziennik Ustaw – 23 – Poz. 652

  1. Nadzór nad realizacją kursów, o których mowa w art. 27a ust. 2 pkt 7, sprawuje minister właściwy do spraw zdrowia w zakresie:
  1. zgodności realizacji zajęć z programami kursów;
  2. prawidłowości prowadzonej dokumentacji przebiegu kursów;
  3. zapewnienia odpowiedniej jakości kursów;
  4. osiągnięcia oczekiwanych wyników kształcenia;
  5. sposobu sprawdzania nabytej wiedzy i umiejętności praktycznych;
  6. określania praw i obowiązków uczestników kursów;
  7. ustalenia zakresu obowiązków kadry dydaktycznej;
  8. przeprowadzenia weryfikacji kwalifikacji kadry dydaktycznej;
  9. sposobu oceny organizacji i przebiegu kursów przez jego uczestników .
  1. Wojewoda, w terminie do dnia 15 października każdego roku, powiadamia KCMRM o liczbie uczestników, którzy zostaną w roku następnym skierowani na kurs uprawniający do pracy na stanowisku dyspozytora medycznego.
  2. Do dnia 20 listopada każdego roku K CMRM informuje wojewodę, o którym mowa w ust. 9, o terminie kursu uprawniającego do pracy na stanowisku dyspozytora medycznego w roku kolejnym.
  3. Wojewoda, o którym mowa w ust. 9, przekazuje KCMRM listę uczestników kursu uprawniającego do pracy na stano wisku dyspozytora medycznego zawierającą:
  1. imię i nazwisko uczestnika,
  2. numer telefonu kontaktowego uczestnika,
  3. adres poczty elektronicznej uczestnika
    – nie później niż na 20 dni przed planowanym dniem rozpoczęcia tego kursu.
  1. Wojewoda, o kt órym mowa w ust. 9, przekazuje uczestnikowi kursu informację o terminie i miejscu kursu upraw- niającego do pracy na stanowisku dyspozytora medycznego.
  2. Informacje, o których mowa w ust. 9 –12, są przekazywane za pomocą środków komunikacji elektronicznej.
  3. Kurs uprawniający do pracy na stanowisku dyspozytora medycznego kończy się egzaminem z zakresu wiedzy i umiejętności objętych programem kursu. W przypadku gdy osoba zdająca nie zda egzaminu lub nie przystąpi do niego, z ważnych przyczyn losowych, moż e ona przystąpić do egzaminu w następnym terminie, nie więcej jednak niż 1 raz.
  4. Do egzaminu, o którym mowa w ust. 14, może przystąpić osoba, która uczestniczyła we wszystkich zajęciach teoretycznych i praktycznych objętych programem kursu uprawniająceg o do pracy dyspozytora medycznego.
  5. Egzamin, o którym mowa w ust. 14, składa się z części teoretycznej i praktycznej.
  6. Miejsce i termin egzaminu, o którym mowa w ust. 14, ustala KCMRM.
  7. Egzamin, o którym mowa w ust. 14, jest przeprowadzany przez komisję składającą się z:
  1. konsultanta krajowego w dziedzinie medycyny ratunkowej lub wskazanego przez niego lekarza systemu jako przewod- niczącego;
  2. przedstawiciela KCMRM;
  3. jednej z o sób prowadzących zajęcia na kursie uprawniającym do pracy na stanowisku dyspozytora medycznego.
  1. Członków komisji, o której mowa w ust. 18, powołuje i odwołuje dysponent lotniczych zespołów ratownictwa medycznego będący jednostką nadzorowaną przez mini stra właściwego do spraw zdrowia.

  2. Do składu komisji, o której mowa w ust. 18, nie może być powołana osoba, która jest małżonkiem, krewnym lub powinowatym do drugiego stopnia włącznie osoby zdającej egzamin.

  3. Do kursu uprawniającego do pracy na sta nowisku wojewódzkiego koordynatora ratownictwa medycznego oraz kursu doskonalącego dla dyspozytora medycznego przepisy ust. 9 –20 stosuje się odpowiednio.

Dziennik Ustaw – 24 – Poz. 652

  1. Dyspozytor medyczny i wojewódzki koordynator ratownictwa medycznego przedstawiają wojewodzie, do wglądu, zaświadczenia o ukończeniu kursów, o których mowa w art. 27a ust. 2 pkt 7, w terminie 30 dni od dnia wy dania zaświad- czenia.
  2. Zaświadczenia o ukończeniu kursów, o których mowa w art. 27a ust. 2 pkt 7, są przekazywane osobom, które odbyły kursy i zdały egzamin z wynikiem pozytywnym, przez KCMRM w postaci elektronicznej i są ważne przez okres 3 lat od dnia ich wydania.
  3. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
  1. ramowe programy kursów, o których mowa w art. 27a ust . 2 pkt 7,
  2. kwalifikacje kadry dydaktycznej,
  3. szczegółowy sposób przeprowadzania egzaminów kończących kursy, o których mowa w art. 27a ust. 2 pkt 7,
  4. wzory zaświadczeń o ukończeniu kursów, o których mowa w art. 27a ust. 2 pkt 7
    – mając na uwadze zapewnienie odpowiedniego indywidualnego rozwoju zawodow ego, jednolitości odbywania kur sów, szybkości i jednolitości postępowania oraz przygotowania do pracy na stanowiskach dyspozytora medycznego i wojewódz - kiego koordynatora ratownictwa medycznego, a tak że jednolitych standardów postępowania dyspozytorów medycznych i wojewódzkich koordynatorów ratownictwa medycznego, przestrzegania obowiązujących procedur oraz przejrzystości dokumentowania i zatwierdzania realizacji obowiązku indywidualnego rozwoju zawodo wego.
    Art. 28. (uchylony)
    Art. 29. 1. W urz ędzie wojewódzkim dzia łają wojewódzcy koordynatorzy ratownictwa medycznego, zatrudnieni przez wojewod ę na podstawie stosunku pracy, w liczbie niezb ędnej do zapewnienia ca łodobowej realizacji zada ń, o których mowa w ust. 5.
  1. Pracodawc ą dla wojewódzkich koordynatorów ratownictwa medycznego jest urz ąd wojewódzki.
  2. Wojewoda wykonuje czynności pracodawcy w stosunku do wojewódzkich koordynatorów ratownictwa medycznego.
  3. Dzia łalność wojewódzkiego koordynatora ratownictwa medycznego jest finansowana z bud żetu pa ństwa, z cz ęści, której dysponentem jest wojewoda.
  4. Do zadań wojewódzkiego koordynatora ratownictwa medycznego należy:
  1. współpraca z głównym dyspozytorem medycznym i jego zastępcą;
  2. koordynacja współpracy dyspozytorów medycznych w przypadku zdarzeń wymagając ych użycia jednostek systemu, o których mowa w art. 32 ust. 1, spoza jednego rejonu operacyjnego;
  3. rozstrzyganie sporów dotyczących przyjęcia do szpitala osoby w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, z wyłącze- niem sytuacji, o których mowa w art. 20a ust. 3 pkt 1;
  4. udział w pracach wojewódzkiego zespołu zarządzania kryzysowego;
  5. współpraca z KCMRM, innymi wojewódzkimi koordynatorami ratownictwa medycznego oraz krajowym koor dynato- rem ratownictwa medycznego;
  6. współpraca oraz wymiana informacji z centrami zarządzania kryzysowego, o których mowa w art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 26 kwietnia 2007 r. o zarządzaniu kryzysowym.
  1. Wojewódzkim koordynatorem ratownictwa medycznego mo że być:
  1. lekarz systemu lub
  2. ratownik medyczny lub pielęgniarka systemu, którzy ukończyli studia co najmniej pierw szego stopnia i posia dają co najmniej 4 -letnie doświadczenie w pracy na stanowisku dyspozytora medycznego
    – posiadaj ący wa żne za świadczen ie o uko ńczeniu kursu uprawniaj ącego do pracy na stanowisku wojewódzkiego koordyna- tora ratownictwa medycznego.
  1. Zadania wojewódzkiego koordynatora ratownictwa medycznego, o których mowa w ust. 5, uwzgl ędniaj ą postano- wienia umów mi ędzynarodowych dotycz ących wspó łpracy transgranicznej w zakresie ratownictwa medycznego.

Dziennik Ustaw – 25 – Poz. 652

  1. Wojewódzki koordynator ratownictwa medycznego w celu realizacji zada ń, o których mowa w ust. 5, mo że żądać od kierownika podmiotu leczniczego lub osoby go zast ępującej informacji dotycz ących funkcjonowania pod miotu leczni- czego, w sk ład którego wchodzi jednostka systemu, o której mowa w art. 32 ust. 1, oraz jednostka organizacyjna szpitala wyspecjalizowana w zakresie udzielania świadcze ń zdrowotnych niezb ędnych dla ratownictwa medycznego, o której mowa w art. 32 ust. 2.
  2. Kierownik podmiotu leczniczego lub osoby go zastępujące są obowiązane, bez zbędnej zwłoki, udzielać, na żądanie wojewódzkiego koordynatora ratownictwa medycznego, informacji dotyczących funkcjonowania podmiotu leczniczeg o.
    9a. Rozstrzyganie sporów, o których mowa w ust. 5 pkt 3, odbywa się w drodze decyzji administracyjnej wydawanej przez wojewódzkiego koordynatora ratownictwa medycznego. Decyzji tej nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.
    9b. Decyzja, o której mo wa w ust. 9a:
  1. może być przekazana w każdy możliwy sposób zapewniający dotarcie decyzji do adresata, w tym ustnie;
  2. nie wymaga uzasadnienia;
  3. przekazana w sposób inny niż na piśmie, jest następnie doręczana na piśmie po ustaniu przyczyn uniemożliwiaj ących doręczenie w ten sposób.
    9c. Od decyzji, o której mowa w ust. 9a, przysługuje odwołanie do wojewody właściwego dla wojewódzkiego koor- dynatora ratownictwa medycznego.
  1. Minister w łaściwy do spraw zdrowia okre śli, w drodze rozporz ądzenia, szczegó łowy zakres zada ń wojewódz kiego koordynatora ratownictwa medycznego, kieruj ąc się konieczno ścią zapewnienia realizacji zada ń, o których mowa w ust. 5.
    Art. 30. 1. W przypadku wyst ąpienia katastrof naturalnych i awarii technicznych w rozumieniu odpowiednio art. 3 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 18 kwietnia 2002 r. o stanie kl ęski żywio łowej (Dz. U. z 2017 r. poz. 1897) lub gdy w ocenie wojew ódzkiego koordynatora ratownictwa medycznego skutki zdarzenia mog ą spowodowa ć stan nag łego zagro żenia zdro - wotnego znacz nej liczby os ób, koordynator ten informuje niezw łocznie wojewod ę o potrzebie postawienia w stan pod - wyższonej gotowo ści wszystkich lub niekt órych podmiot ów wykonuj ących dzia łalność lecznicz ą, dzia łających na obszarze danego wojew ództwa.
  2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, wojewoda może nałożyć, w drodze decyzji administracyjnej, na podmioty wykonujące działalność leczniczą określone w ust. 1 obowiązek pozostawania w stanie podwyższonej gotowości w celu przyjęcia osób znajdujących się w stanie nagłego za grożenia zdrowotnego.
  3. Decyzji, o której mowa w ust. 2, nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.
  4. Wojewoda może upoważnić wojewódzkiego koordynatora ratownictwa med ycznego do wydawania decyzji, o których
    mowa w ust. 2.
  5. Jeżeli świadczenia opieki zdrowotnej udzielane przez podmioty wykonujące działalność leczniczą w ramach wyko- nania obowiązku, o którym mowa w ust. 2, nie są finansowane przez Narodowy Fundusz Zdrowia na podstawie umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej, przepisy art. 19 ust. 2–6 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 202 4 r. poz. 146) stosuje się odpowiednio.
    Art. 31. 1. Wojewoda jest uprawniony do przeprowadzania kontroli dzia łalności:
  1. jednostek wspó łpracuj ących z systemem, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 3 –7 i 9, pod wzgl ędem spe łniania wymaga ń określonych w art. 15 ust. 1a;
  2. dysponentów jednostek działających na obszarze województwa, pod względem medycznym oraz zgodności z prawe m;
  3. podmiotów prowadz ących kursy, pod wzgl ędem spe łniania wymaga ń określonych w przepisach wydanych na podsta- wie art. 13 ust. 8 pkt 1 i 3 .
  4. (uchylony)
  1. Do przeprowadzania kontroli, o której mowa w ust. 1, stosuje si ę odpowiednio art . 122 ust. 1 –5 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o dzia łalności leczniczej oraz przepisy wydane na podstawie art. 122 ust. 6 tej ustawy.

Dziennik Ustaw – 26 – Poz. 652

Rozdział 4
Jednostki systemu
Art. 32. 1. Jednostkami systemu są:

  1. szpitalne oddziały ratunkowe,
  2. zespo ły ratownictwa medycznego, w tym lotnicze zespoły ratownictwa, wch odzące w skład podmiotu leczni czego będącego samodzielnym publicznym zakładem opieki zdrowotnej albo jednostką budżetową, albo spółką kapitałową, w której co najmniej 51 % udziałów albo akcji należy do Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego
    – zwane dalej „jednostkami systemu ”, na których świadczenia zawarto umowy o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej.
  1. Z systemem współpracują centra urazowe oraz jednostki organizacyjne szpitali wyspecjalizowane w zakresie udzie- lania świadczeń zdrowotnych niezbędnych dla ratownictwa medycznego, które zostały ujęte w planie.

  2. Do członków zespołów ratownictwa medycznego, z wyłączeniem lotniczych zespołów ratownictwa medycz nego, może być stosowany system równoważnego czasu pracy, w którym jest dopuszczalne przedłużenie dobowego wymiaru czasu pracy do 24 godzin, w okresie rozliczeniowym nieprzekraczającym 1 miesiąca. Przepisy art. 135 § 2 i 3 oraz art. 136 § 2 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy stosuje się odpowiednio.

  3. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do członka zespołu ratownictwa medycznego będącego osobą kierującą pojazdem uprzywilejowanym w ruchu drogowym.
    Art. 32a. Medyczne czynności ratunkowe są udzielane przez zespół ratownictwa medycznego w ramach rodzaju działal- ności leczniczej zgodnego z rodzajem działalności wykonywanej przez dysponenta jednostki, w którego skład wchodzi ten zespół ratownictwa medycznego.
    Art. 33. 1. Szpitalny oddział ratunkowy, centrum urazowe, centrum urazowe dla dzieci oraz jednostka organizacyjna szpitala wyspecjalizowana w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych niezbędnych dla ratownictwa medycznego nie- zwłocznie udzielają niezbędnych świadczeń opieki zdrowotnej pacjentowi urazowemu, pacjentowi urazowemu dziecięcemu albo osobie w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego.

  4. W razie konieczności szpital, w którym znajduje się szpitalny oddział ratunkowy, centrum urazowe, centrum urazowe
    dla dzieci lub jednostka organizacyjna szpitala wyspecjalizowana w zakresie udzielania świa dczeń zdrowotnych niezbędnych
    dla ratownictwa medycznego zapewnia niezwłoczny transport sanitarny pacjenta urazowego, pacjenta urazowego dziecięcego
    albo osoby w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego do najbliższego zakład u lecznicz ego podmiotu leczniczego udzielają- cego świadczeń opieki zdrowotnej w odpowiednim zakresie.
    Art. 33a. 1. W szpitalnym oddziale ratunkowym jest prowadzona segregacja medyczna. Segregację medycz ną prze - prowadza pielęgniarka systemu, ratownik medyczny lub lekarz systemu.

  5. W wyniku przeprowadzonej segregacji medycznej osobie w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego jest przydzie- lana jedna z kategorii w pięciostopniowej skali.

  6. Informacja o czasie oczekiwania na udzielenie świadczeń zdrowotnych osobom, o których mowa w ust. 2, jest podawana na wyświetlaczu zbiorczym umieszczonym w obszarze segregacji medycznej, rejestracji i przyjęć.

  7. Do prowadzenia segregacji medycznej wykorzystuje się system zarządzający trybami obsługi pacjenta w szpitalnym oddziale ratunkowym, w którym są prz etwarzane dane osobowe, w tym dane dotyczące zdrowia pacjenta oraz dane o liczbie osób i czasie oczekiwania na udzielenie świadczenia zdrowotnego w szpitalnym oddziale ratunkowym, zwany dalej „TOPSOR”.
    4a. Administratorem systemu zarządzającego TOPSOR oraz administratorem danych przetwarzanych w tym systemie, zwanym dalej „administratorem TOPSOR”, jest Narodowy Fundusz Zdrowia.

  8. Administrator TOPSOR zapewnia bezpieczne przetwarzanie danych, w tym kontrolę dostępu użytkowników TOPSOR
    do danych, oraz dokume ntuje dokonywane przez nich zmiany.

  9. Udostępnieniu publicznemu, w szczególności w siedzibie podmiotu leczniczego, na stronie podmiotowej Biule tynu Informacji Publicznej lub na stronie internetowej podmiotu leczniczego, podlegają wyłącznie dane o liczbie osób i czasie oczekiwania na udzielenie świadczenia zdrowotnego w szpitalnym oddziale ratunkowym.

  10. Administrator TOPSOR realizuje obowiązek, o którym mowa w art. 13 ust. 1 i 2 rozporządzenia 2016/679, w związku
    z przetwarzaniem danych osobowych w TOPSOR przez udostępnienie informacji w siedzibie podmiotu leczniczego, na stronie podmiotowej Biuletynu Informacji Publicznej lub na stronie internetowej podmiotu leczniczego.

Dziennik Ustaw – 27 – Poz. 652

  1. Dane osobowe, o których mowa w ust. 4, podlegają zabezpieczeniom zapobiegającym na dużyciom lub niezgod- nemu z prawem dostępowi lub przekazywaniu polegającym co najmniej na:
  1. dopuszczeniu do przetwarzania danych osobowych wyłącznie osób posiadających pisemne upoważnienie wydane przez
    administratora TOPSOR ;
  2. pisemnym zobowiązaniu osób upoważnionych do przetwarzania danych osobowych do zachowania ich w tajemnicy.
  1. Administrator TOPSOR jest uprawniony do przechowywania danych osobowych przez okres niezbędny do realizacji zadań wynikających z ustawy, nie dłużej jednak niż przez okres 20 lat od ich uzyskania. Po upływie tego terminu admini- strator TOPSOR niszczy przechowywane dane osobowe w sposób uniemożliwiający ich odczyt.
  2. Administrator TOPSOR podejmuje działania mające na celu:
  1. zapewnienie ochrony przed nieuprawnionym dostępem do TOPSOR;
  2. zapewnienie integralności danych w TOPSOR;
  3. zapewnienie dostępności TOPSOR dla podmiotów przetwarzających dane w tym systemie;
  4. przeciwdziałanie uszkodzeniom TOPSOR;
  5. określenie zasad bezpieczeństwa przetwarzanych danych, w tym danych oso bowych;
  6. określenie zasad zgłaszania naruszenia ochrony danych osobowych;
  7. zapewnienie rozliczalności w TOPSOR.
  1. (uchylony)
  2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
  1. minimalną funkcjonalność oraz minimalne wymagania techniczne, a także administrowanie TOPSOR,

  2. warunki organizacyjno -techniczne gromadzenia, przetwarzania i pobierania danych zgromadzonych w TOPSOR
    – uwzględniając konieczność zapewnienia współpracy systemu informatycznego wykorzystywanego przez dyspon enta jed- nostki z TOPSOR oraz umożliwienia powszechnej dostępności danych, przy zachowaniu odpowiedniego poziomu bezpie- czeństwa tych danych.
    13.7) Zadania administratora TOPSOR mogą być finansowane w formie dotacji celowej z budżetu państwa, z części, której dysponentem jest minister właściwy do spraw zdrowia, na podstawie umowy zawartej między ministrem
    właściwym do spraw zdrowia a Narodowym Funduszem Zdrowia.
    Art. 34. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:

  3. szczegółowe zadania szpitalnych oddziałów ratunkowych,
    1a) szczegółowe warunki prowadzenia segregacji medycznej w szpitalnych oddziałach ratunkowych,

  4. szczegółowe wymagania dotyczące lokalizacji szpitalnych oddziałów ratunkowych w strukturze szpitala oraz warun- ków t echnicznych,

  5. minimalne wyposażenie, organizację oraz minimalne zasoby kadrowe szpitalnych oddziałów ratunkowych
    – uwzględniając konieczność zapewnienia osobom w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego odpowiednich świadczeń opieki zdrowotnej.
    Art. 35. (uchylony)
    Art. 36. 1. Zespoły ratownictwa medycznego dzielą się na:

  6. zespoły specjalistyczne, w skład których wchodzą co najmniej trzy osoby uprawnione do wykonywania medycznych czynności ratunkowych, w tym lekarz systemu oraz pielęgniarka systemu lub rato wnik medyczny;

  7. zespoły podstawowe, w skład których wchodzą co najmniej dwie osoby uprawnione do wykonywania medycznych czynności ratunkowych będące pielęgniarką systemu lub ratownikiem medycznym.

  8. Dodany przez art. 4 pkt 3 ustawy z dnia 21 lutego 2019 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 399); w brzmieniu ustalonym przez art. 5 pkt 6 ustawy z dnia 24 czerwca 2021 r. o zmianie ustawy o Agencji Badań Medycznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1559) ; wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2027 r.

Dziennik Ustaw – 28 – Poz. 652

  1. Zespół ratownictwa medycznego jest wyposażony w specja listyczny środek transportu sanitarnego, spełniający cechy techniczne i jakościowe określone w Polskich Normach przenoszących europejskie normy zharmonizowane.
  2. W skład zespołów, o których mowa w ust. 1, wchodzi kierowca, w przypadku gdy żaden z członków zespołów
    ratownictwa medycznego nie spełnia warunków, o których mowa w art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 5 stycznia 2011 r. o kieru- jących pojazdami ( Dz. U. z 202 3 r. poz. 622, 1123 , 1234 , 1312, 1560 i 187 2).
  3. Kierownikiem zespo łu ratownictwa medycznego, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, jest lekarz systemu.
  4. Kierownikiem zespołu ratownictwa medycznego, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, jest osoba wskazana przez dyspo- nenta jednostki, będąca ratownikiem medycznym lub pielęgniarką systemu.
    Art. 36a. 1. W okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii w skład zespołu spec jalistycz- nego mogą wchodzić trzy osoby posiadające kwalifikacje wymagane dla ratownika medycznego lub pielęg niark i systemu.
  5. W okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii kierownikiem zespołu, o którym mowa w ust. 1, jest osoba wskazana przez dysponenta jednostki, będąca ratownikiem medycznym lub pielęgniarką systemu.
    Art. 37. 1. Lotniczy zespół ratownictwa medycznego składa się co najmniej z trzech osób, w tym co najmniej z: jed- nego pilota zawodowego, lekarza systemu oraz ratownika medycznego lub pielęgniarki systemu.
  6. Lotniczy zespół ratownictwa medycznego jest wyposażony w specjalistyc zny środek transportu sanitarnego, speł- niający cechy techniczne i jakościowe określone w Polskich Normach przenoszących europejskie normy zharmonizowane oraz wymogi określone w ustawie z dnia 3 lipca 2002 r. – Prawo lotnicze.
    Art. 37a. W okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii lotniczy zespół ratownictwa medycznego składa się co najmniej z trzech osób, w tym co najmniej z: jednego pilota zawodowego oraz lekarza systemu lub ratownika medycznego, lub pielęgniarki systemu.
    Art. 38. 1. Oznaczenia systemu u żywają jednostki systemu, o których mowa w art. 32 ust. 1.
  7. (uchylony)
  8. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
  1. wzór graficzny systemu, będący jego oznaczeniem,

  2. sposób oznakowania:
    a) jednoste k systemu,
    b) kieruj ącego akcją medyczną, osób wykonujących medyczne czynności ratunkowe oraz ratowników z jednostek współpracujących z systemem, o których mowa w art. 15 ust. 1 pkt 9,

  3. wymagania w zakresie umundurowania członków zespołu ratownictwa medy cznego
    – uwzględniając zapewnienie możliwości rozpoznania rodzaju funkcji i zadań wykonywanych w systemie przez ozna czone osoby i jednostki.
    Art. 39. Z systemem współdziałają uczelnie medyczne, placówki kształcenia ustawicznego dorosłych, stowarzyszenia lekarskie o zasięgu ogólnokrajowym prowadzące działalność w zakresie medycyny ratunkowej – w zakresie edukacji i przy- gotowywania kadr systemu, opracowywania zaleceń proceduralnych funkcjonowania systemu, inicjowania i realizacji zadań naukowo -badawczych w zakresie medycyny ratunkowej, oceny jakości systemu oraz wytyczania kierunków jego rozwoju.
    Rozdział 4a
    Centra urazowe
    Art. 39a. W centrum urazowym świadczenia zdrowotne, o których mowa w art. 39c ust. 1, są udzielane pacjentowi urazowemu przez zespół lekarzy posiadających tytuł specjalisty, zwany dalej „zespołem urazowym ”. Art. 39b. Centrum urazowe:

  4. zabezpiecza, w zakresie świadczeń zdrowotnych, o których mowa w art. 39c ust. 1, populację nie mniejsz ą niż 1 mln mieszkańców, zamieszkującą obszar pozwalający na dotarcie z miejsca zdarzenia do centrum urazowego w ciągu 1,5 godziny;

  5. wspó łpracuje z uczelnią medyczną w rozumieniu ustawy z dnia 20 lipca 201 8 r. – Prawo o szkolnictwie wyż szym i nauce lub i nną uczelnią publiczną, która utworzyła lub prowadzi po dmiot leczniczy prowadzący szpi tal;

Dziennik Ustaw – 29 – Poz. 652

  1. zapewnia działanie w swojej strukturze specjalistycznych oddziałów zabiegowych i pracowni diagnostycznych:
    a) oddziału anestezjologii i intensywnej terapii, zapew niającego gotowość co najmniej dwóch stanowisk intensywnej terapii do udzielania świadczeń zdrowotnych pacjentowi urazowemu,
    b) bloku operacyjnego, zapewniającego stałą gotowość co najmniej jednej sali operacyjnej do udzielania świadczeń zdrowotnych pacjen towi urazowemu,
    c) pracowni endoskopii diagnostycznej i zabiegowej, czynnej całą dobę,
    d) oddziałów, w szczególności:
    – chirurgii ogólnej lub obrażeń wielonarządowych,
    – ortopedii i traumatologii narządu ruchu,
    – neurochirurgii lub chirurgii ogólnej z profilem neurotraumatologii,
    – chirurgii naczyń lub chirurgii ogólnej z profilem chirurgii naczyń;
  2. zapewnia dostęp do pracowni diagnostyki laboratoryjnej i obrazowej, czynnej całą dobę;
  3. zapewnia dostępność do świadczeń zdrowotnych udzielanych przez lekar za po siadającego tytuł specjalisty w dziedzi- nie kardiochirurgii lub torakochirurgii w czasie nie dłuższym niż 30 minut od chwili stwierdzenia okoliczności uza- sadniających udzielanie takich świadczeń;
  4. dysponuje lądowiskiem lub lotniskiem dla śmigłowca ra tunkowego, zlokalizowanym w takiej odległości, aby moż liwe było przyjęcie pacjenta urazowego, bez pośrednictwa specjalistycznych środków transportu sanitarnego.
    Art. 39c. 1. Centrum urazowe przyjmuje, kompleksowo diagnozuje i wielospecjalistycznie leczy p acjenta urazo wego, zgodnie z aktualną wiedzą medyczną w zakresie leczenia ciężkich, mnogich lub wielonarządowych obrażeń ciała.
  1. Centrum urazowe, po zakończeniu udzielania świadczeń zdrowotnych, o których mowa w ust. 1, kieruje pacjenta urazowego do innego oddziału szpitala, w którym znajduje się centrum urazowe lub do zakład u leczniczego innego pod- miotu leczniczego w celu kontynuowania leczenia lub rehabilitacji.
  2. Zespół urazowy zaleca wskazania co do dalszego lecze nia lub rehabilitacji pacjenta urazowego w oddziale szpitala lub w zakładzie leczniczym podmiotu leczniczego, o których mowa w ust. 2, właściwych ze względu na jego stan zdrowia.
    Art. 39d. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia :
  1. szczegółowe wymagania organizacyjne centrum urazowego, w zakresie minimalnego wyposażenia diagnostycznego oraz technicznego,

  2. minimalne zasoby kadrowe zespołu urazowego,

  3. kryteria kwalifikacji osoby w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego do lecze nia w centrum urazowym,

  4. sposób postępowania z pacjentem urazowym
    – uwzględniając konieczność zapewnienia pacjentowi urazowemu odpowiednich świadczeń opieki zdrowotnej.
    Art. 39e. W centrum urazowym dla dzieci świadczenia zdrowotne, o których mowa w art. 39g ust. 1, są udzielane pacjentowi urazowemu dziecięcemu przez zespół lekarzy posiadających tytuł specjalisty, zwany dalej „zespołem urazowym dziecięcym ”, określony w przepisach wydanych na podstawie art. 39h. Art. 39f. Centrum urazowe dla dzieci:

  5. zabezpiecza, w zakresie świadczeń zdrowotnych, o których mowa w art. 39g ust. 1, populację nie mniejszą niż 1 mln mieszkańców, zamieszkującą obszar pozwalający na dotarcie z miejsca zdarzenia do centrum urazowego dla dzieci w ciągu 1,5 godziny;

  6. wspó łpracuje z uczelnią medyczną w rozumieniu ustawy z dnia 20 lipca 201 8 r. – Prawo o szkolnictwie wyż szym i nauce lub inną uczelnią publiczną, która utworzyła lub prowadzi po dmiot leczniczy prowadzący szpi tal;

  7. zapewnia działanie w swojej strukturze specjalistycznych oddziałów zabiegowych:
    a) oddziału anestezjologii i intensywnej terapii, zapewniającego gotowość co najmniej dwóch stanowisk intensywnej terapii do udzielania świadczeń zdrowotnych pacjentowi urazowemu dziecięcemu,
    b) bloku operacyjnego, zapewniającego stałą gotowość co najmniej jednej sali operacyjnej do udzielania świadczeń zdrowotnych pacjentowi urazowemu dziecięcemu,
    c) oddziału chirurgii dziecięcej oraz oddziałów lub specjalistów neurochirurgii lub neurotraumatologii, ortopedii i traumatologii narządu ruchu;

Dziennik Ustaw – 30 – Poz. 652

  1. zapewnia dostęp do pracowni diagnostyki laboratoryjnej i obrazowej, endoskopii diagnostycznej i zabiegowej czynnej całą dobę;
  2. zapewnia dostępność do świadczeń zdrowotnych udzielanych przez lekarza posiadającego specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie kardiochirurgii lub chirurgii klatki piersiowej w czasie nie dłuższym niż 30 minut od chwili stwierdzenia okoliczności uzasadniających udzielanie takich świadczeń;
  3. zapewnia dostępność do świadczeń zdrowotnyc h udzielanych przez lekarza posiadającego specjalizację II stopnia lub tytuł specjalisty w dziedzinie chirurgii szczękowo -twarzowej w czasie nie dłuższym niż 12 godzin od chwili stwier- dzenia okoliczności uzasadniających udzielanie takich świadczeń;
  4. dysponuje lądowiskiem lub lotniskiem dla śmigłowca ratunkowego, zlokalizowanym w takiej odległości, aby moż liwe było przyjęcie pacjenta urazowego dziecięcego, bez pośrednictwa specjalistycznego środka transportu sanitarnego.
    Art. 39g. 1. Centrum urazowe d la dzieci przyjmuje, kompleksowo diagnozuje i wielospecjalistycznie leczy pacjenta urazowego dziecięcego, zgodnie z aktualną wiedzą medyczną w zakresie leczenia ciężkich, mnogich lub wielonarządowych obrażeń ciała.
  1. Centrum urazowe dla dzieci, po zakończ eniu udzielania świadczeń zdrowotnych, o których mowa w ust. 1, kieruje pacjenta urazowego dziecięcego do innego oddziału szpitala, w którym znajduje się centrum urazowe dla dzieci, lub do zakład u leczniczego innego podmiotu leczniczego w celu kontynuowani a leczenia lub rehabilitacji.
  2. Zespół urazowy dziecięcy zaleca wskazania co do dalszego leczenia lub rehabilitacji pacjenta urazowego dziecięcego
    w oddziale szpitala lub w zakład zie leczniczy m podmiotu leczniczego, o których mowa w ust. 2, właściwych ze względu na jego stan zdrowia.
    Art. 39h. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
  1. szczegółowe wymagania organizacyjne centrum urazowego dla dzieci, w zakresie minimalnego wyposażenia diag no- stycznego oraz technicznego,
  2. minimalne zasoby kadrowe zespołu urazowego dziecięcego,
  3. kryteria kwalifikacji osoby do ukończenia 18. roku życia będącej w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego do leczenia w centrum urazowym dla dzieci,
  4. sposób postępowania z pacjentem urazowym dziecięc ym – uwzględniając konieczność zapewnienia pacjentowi urazowemu dziecięcemu odpowiednich świadczeń opieki zdrowotnej.
    Rozdział 5
    Akcja medyczna
    Art. 40. 1. Akcja medyczna rozpoczyna si ę w momencie przyj ęcia zg łoszenia alarmowego lub powiadomienia o zda- rzeniu przez dyspozytora medycznego.
  1. Zespół ratownictwa medycznego po przybyciu na miejsce zdarzenia niezwłocznie rozpoczyna medyczne czyn ności ratunkowe.
    Art. 41. 1. Kieruj ącym akcj ą medyczn ą jest kierownik zespo łu ratownictwa medycznego.
  2. W przypadku gdy do zdarzenia zosta ł zadysponowany wi ęcej ni ż jeden zespó ł ratownictwa medycznego, dyspozytor medyczny wyznacza kieruj ącego akcj ą medyczn ą spośród kierowników zespo łów ratownictwa medycznego zadysponowa- nych na miejsce zdarzenia.
  3. Podczas prowadzenia medycznych czynności ratunkowych kierujący akcją medyczną pozostaje w stałym kontakcie z dyspozytorem medycznym wskazanym przez głównego dyspozytora medycznego lub z głównym dyspozytorem medycznym.
  4. Do zada ń kieruj ącego akcj ą medyczn ą należy:
  1. w przypadku nieobecno ści na miejscu zdarzenia podmiotów krajowego systemu ratowniczo -gaśniczego, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 14 ust. 2 ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpo żaro- wej (Dz. U. z 202 4 r. poz. 27 5), dokon anie weryfikacji warunków panuj ących na miejscu zdarzenia ze szczególnym uwzgl ędnieniem zagro żeń panuj ących na miejscu zdarzenia;

  2. koordynowanie dzia łań realizowanych przez osoby wykonuj ące medyczne czynno ści ratunkowe oraz udzielaj ące kwa- lifikowanej pi erwszej pomocy na miejscu zdarzenia;

Dziennik Ustaw – 31 – Poz. 652

  1. wspó łpraca z dyspozytorem medycznym w zakresie ustalania kierunku transportu osób w stanie nag łego zagro żenia zdrowotnego z miejsca zdarzenia oraz zapotrzebowania na zespo ły ratownictwa medycznego na miejscu zdarzenia;
  2. wspó łpraca z kieruj ącym dzia łaniem ratowniczym, o którym mowa w art. 25 usta wy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochro- nie przeciwpo żarowej;
  3. współpraca z koordynatorem zabezpieczenia pod względem medycznym i mprezy masowej, o którym mowa w przepisach
    wydanych na podstawie art. 5 ust. 4 ustawy z dnia 20 marca 2009 r. o bezpiecze ństwie imprez masowych;
  4. współpraca z kierującym działaniami antyterrorystycznymi, o którym mowa w art. 18 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r.
    o działaniach antyterrorystycznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 92). Art. 42. 1. Podczas zdarzeń, w których prowadzone są także działania w zakresie gaszenia pożarów, ratownictwa chemicznego, ekologicznego lub technicznego, kierowanie jest prowadzone prz ez kierującego działaniem ratowniczym w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 24 sierpnia 1991 r. o ochronie przeciwpożarowej.
  1. W przypadku, o kt órym mowa w ust. 1, kieruj ący akcj ą medyczn ą koordynuje medyczne czynno ści ratunkowe i wspomaga kieruj ącego dzia łaniem ratowniczym.
    2a. W sytuacji wystąpienia zdarzeń o charakterze terrorystycznym w rozumieni u art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 10 czerwca 2016 r. o działaniach antyterrorystycznych kierujący akcją medyczną koordynuje medyczne czynności ratunkowe i wspo- maga k ierującego działaniami antyterrorystycznymi, o którym mowa w art. 41 ust. 4 pkt 6.

  2. Członkowie zespołów ratownictwa medycznego wskazanych do realizacji umów międzynarodowych dotyczących
    współpracy transgranicznej w zakresie ratownictwa medycznego, zgodnie z planem, o którym mowa w art. 21, są obowi ą- zani do przestrzegania postanowie ń tych umów.

  3. Do członków zespołów ratownictwa medycznego udzielających świadczeń czasowo i okazjonalnie wyłącznie w ra- mach umów międzynarodowych zawartych z państwem cz łonkowskim Unii Europejskiej w celu współpracy transgranicznej w zakresie ratownictwa medycznego nie stosuje się przepisów art. 31 –38 ustawy z dnia 22 grudnia 2015 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych nabytych w pa ństwach członkowskich Unii Euro pejskiej (Dz. U. z 2023 r. poz. 334) . Art. 43. (uchylony)
    Art. 44. 1. Zespół ratownictwa medycznego transportuje osobę w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego do najbliż - szego, pod względem czasu dotarcia, szpitalnego oddziału ratunkowego lub do szpitala w skazanego przez dyspozytora medycznego, wojewódzkiego koordynatora ratownictwa medycznego albo krajowego koordynatora ratownictwa medycznego.

  4. (uchylony)

  5. Zespół ratownictwa medycznego nie transportuje osoby w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego do j ednostki orga - nizacyjnej szpitala wyspecjalizowanej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych niezbędnych dla ratownictwa medycz - nego, która zgodnie z harmonogramem, o którym mowa w art. 21a ust. 1, nie udziela świadczeń w warunkach zwiększonej gotowości . Art. 45. W przypadku gdy u osoby w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego zostanie stwierdzony stan, który wymaga transportu z miejsca zdarzenia bezpośrednio do szpitala, w którym znajduje się centrum urazowe lub centrum urazowe dla dzieci, albo do jednostki organizacyjnej szpitala wyspecjalizowanej w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych niezbęd - nych dla ratownictwa medycznego, lub gdy tak zadecyduje kierownik zespołu ratownict wa medycznego, osobę w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego transpor tuje się bezpośrednio do szpitala, w którym znajduje się odpowiednie centrum albo jednostka organizacyjna szpitala wyspecjalizowana w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych niezbędnych dla ratow - nictwa medycznego, wskazanego przez dyspozytora medycznego , wojewódzkiego koordynatora ratownictwa medycznego lub krajowego koordynatora ratownictwa medycznego. W przypadku transportu poza obszar działania dyspozytorni medycz nej transport koordynuje odpowiednio wojewódzki koordynator ratownictwa medycznego albo krajowy koordynator ratow - nictwa medycznego.
    Art. 45a. Odmowa przyjęcia osoby w stanie nagłego zagrożenia zdrowotnego, pacjenta urazowego albo pacjenta ura- zowego dziecięcego przez szpital od jednostek systemu skutkuje zastosowaniem kar y umownej określonej w umowie o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej lub niezwłocznym rozwiązaniem tej umowy
    Rozdział 6
    Finansowanie jednostek systemu
    Art. 46. 1. Zadania zespołów ratownictwa medycznego, z wyłączeniem lotniczych zespołów ratownictwa medycz- nego, są finansowan e na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, przez Narodowy Fundusz Zdrowia.

Dziennik Ustaw – 32 – Poz. 652

  1. Koszty funkcjonowania dyspozytorni medycznej oraz wsparcia psychologicznego dyspozytorów medycznych są finansowane z budżetu państwa, z części, których dysponentami są poszczególni wojewodowie.
    2a. Kalkulacji rocznych kosztów finansowania dyspozytorni medycznej dokonuje si ę z uwzględnieniem kryterium, o którym mowa w art. 21 ust. 3 pkt 10 lit. a tiret drugie, z podziałem na:
  1. koszty osobowe;
  2. koszty eksploatacyjne;
  3. koszty administracyjno -gospodarcze;
  4. odpis amortyzacyjny z wyłączeniem amortyzacji dokonywanej od aktywów trwałych zakupionych z budżetu ministra właściweg o do spraw zdrowia.
  1. Wojewodowie, do dnia 15 marca roku poprzedzającego rok budżetowy, przedstawiają ministrowi właś ciwemu do spraw
    zdrowia założenia dotyczące finansowania:
  1. (uchylony)
  2. wsparcia psychologicznego dyspozytorów medycznych ;
  3. dyspozytorni medycznych . – (uchylona)
  1. Na podstawie założeń, o których mowa w ust. 3, minister właściwy do spraw zdrowia, do dnia 6 maja roku poprze- dzającego rok budżetowy, przedstawia ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych propozycję wysoko ści środ- ków na finansowanie dyspozytorni medycznych oraz wsparcia psychologicznego dyspozytorów medycznych , wraz z po- działem tych środków między poszczególne województwa.
  2. (uchylony)
  3. (uchylony)
  4. (uchylony)
  5. (uchylony)
    Art. 47. 1. Świadczenia opiek i zdrowotnej udzielane przez szpitalne oddziały ratunkowe oraz jednostki organiza cyjne szpitali wyspecjalizowane w zakresie udzielania świadczeń zdrowotnych niezbędnych dla ratownictwa medycznego są finansowane na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, w ramach środków określonych w planie finansowym Narodowego Fun duszu Zdrowia.
  6. Finansowanie świadczeń opieki zdrowotnej udzielanych pacjentowi urazowemu lub pacjentowi urazowemu dziecię - cemu odbywa się oddzielnie dla każdego zakresu tych świadczeń, na zasadach i w trybie określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, w ramach środków okreś - lonych w planie finansowym Narodowego Funduszu Zdrowia.
    Art. 48. 1. Dzia łalność lotniczych zespo łów ratownictwa medycznego jest finansowana w formie dotacji podmiotowej z bud żetu pa ństwa, z cz ęści, kt órej dysponentem jest minister w łaściwy do spraw zdrowia.
  7. Do zadań lotniczego zespołu ratownictwa medycznego należy wykonywanie medycznych czynności ratunkowych.
  8. Warunkiem finansowania, o którym mowa w ust. 1, jest zapewnienie ciągłej gotowości lotniczego zespołu ratow- nictwa medycznego do wykonywan ia medycznych czynności ratunkowych w zakresie określonym w umowie, o której mowa w ust. 5.
  9. Kalkulacja kosztów działalności lotniczych zespołów ratownict wa medycznego dokonywana jest z uwzględnieniem kosztów bezpośrednich i pośrednich, a w szczególności :
  1. kosztów osobowych;

  2. kosztów eksploatacyjnych;

  3. kosztów administracyjno -gospodarczych;

  4. odpisu amortyzacyjnego z wyłączeniem amortyzacji dokonywanej od aktywów trwałych, na które podmiot otrzymał dotację budżetową.

Dziennik Ustaw – 33 – Poz. 652

  1. Finansowanie, o kt órym mowa w ust. 1, odbywa si ę na podstawie umowy zawartej mi ędzy ministrem w łaściwym do spraw zdrowia a podmiotem leczniczym utworzonym przez ministra w łaściwego do spraw zdrowia w celu realizacji zadań lotniczych zespo łów ratownictwa medycznego.
  2. (uchylony)
  3. (uchylony)
  4. (uchylony)
  5. Lotnicze zespo ły ratownictwa medycznego mogą wykonywać zadania r atownicze w ramach służby po szukiwania i ratownictwa lotniczego (ASAR).
  6. Zadania, o kt órych mowa w ust. 9, są finansowane ze środków przeznaczonych na funkcjon owanie ASAR.
    Art. 49. 1. (uchylony)
  7. (uchylony)
  8. (uchylony)
  9. (uchylony)
  10. (uchylony)
    5a. Dysponenci zespołów ratownictwa medycznego mogą wspólnie ubiegać się o zawarcie umowy na wykonywanie zadań zespołów ratownictwa medycznego.
  11. Dyrektor właściwego oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia informuje wojewodę o wszelkich nieprawidłowościach związanych z wykonywaniem umów na zadania zespołów ratownictwa medycznego .
  12. Dyrektor właściwego oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Z drowia, działając w porozumieniu z woje- wodą, może rozwiązać umowę na wykonywanie medycznych czynności ratunkowych w związku z niewywiązywaniem się lub nienależytym wywiązywaniem się zespołów ratownictwa medycznego z obowiązków wynikających z zawartej umowy . Art. 49a. 1. W przypadku stanu zagrożenia epidemicznego, stanu epidemii albo niebezpieczeństwa szerzenia się zaka - żenia lub choroby zakaźnej, które może stanowić zagrożenie dla zdrowia publicznego, w szczególności wystąpienia choroby szczególnie niebezpi ecznej lub wysoce zakaźnej, o których mowa w przepisach o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, dyrektor oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia może zawrzeć z dysponen - tem zespołów ratownictwa medycznego dodatkową umo wę na finansowanie zadań zespołów ratownictwa medycznego związanych z zabezpieczeniem wybranych miejsc lub dokonaniem czynności wykraczających poza zadania określone w planie.
  13. Umowa, o której mowa w ust. 1, jest zawierana w trybie rokowań, o których mo wa w art. 143 ustawy z dnia 27 sierpnia
    2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.
    Art. 50. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia, inni właściwi ministrowie, podmiot tworzący podmiot leczniczy, wojewodowie oraz jednostk i samorządu terytorialnego mogą finansować lub dofinansować nakłady na inwestycje związane z działalnością:
  1. zespołów ratownictwa medycznego – w liczbie właściwej dla zapewnienia parametrów czasu określonych w art. 24;
  2. szpitalnych oddziałów ratunkowyc h oraz centrów urazowych;
  3. stanowisk pracy dyspozytorów medycznych.
  1. Finansowanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1 i 2, dokonywane jest także na podstawie programów wieloletnich usta- nawianych przez Radę Ministrów na zasadach określonych w przepisach o finansach publicznych, dotyczących rozwoju ratownictwa medycznego, w formie dotacji celowej z budżetu państwa na rzecz właściwego dysponenta jednostki.
    Rozdział 7
    Zmiany w przepisach obowiązujących
    Art. 51–56. (pominięt e)

Dziennik Ustaw – 34 – Poz. 652

Rozdział 8
Przepisy przejściowe, dostosowujące i końcowe
Art. 56a. 1. W 2009 r. na podstawie założeń, o których mowa w art. 46 ust. 3, minister właściwy do spraw zdrowia, do dnia 15 stycznia 2009 r., przedstawia ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych wysokość środków na fina n- sowanie zadań, o których mowa w art. 46 ust. 1, wraz z podziałem tych środków pomiędzy poszczególne województwa.
2. W celu ustalenia wysokości środków na finansowanie zespołów ratownictwa medycznego pomiędzy poszczególne województwa należy kolejno oblicz yć:

  1. dla każdego województwa – sumę:
    a) iloczynu liczby zespołów podstawowych w tym województwie i wskaźnika kosztów całodobowego utrzymania zespołu podstawowego stanowiącego 0,75 kosztów całodobowego utrzymania zespołu specjalistycznego oraz
    b) liczby z espołów specjalistycznych
    – zwaną dalej „unormowaną liczbą zespołów ”;
  2. sumę unormowanej liczby zespołów łącznie dla wszystkich województw;
  3. dla każdego województwa – udział procentowy unormowanej liczby zespołów w sumie, o której mowa w pkt 2.
  1. Wysok ość środków na finansowanie zespołów ratownictwa medycznego dla danego województwa stanowi iloczyn środków ustalonych w ustawie budżetowej z przeznaczeniem na finansowanie zadań zespołów ratownictwa medycznego i udziału procentowego, o którym mowa w ust. 2 pkt 3.
  2. Na rok 2009 liczby zespołów, o których mowa w ust. 2 pkt 1, ustala się na podstawie planów, o których mowa w art. 21, uwzględniając współczynniki stanowiące stosunek okresu funkcjonowania zespołu ratownictwa medycznego w danym roku do całego rok u. Art. 57. 1. Do dnia 31 grudnia 2020 r. lekarzem systemu może być lekarz posiadający:
  1. (uchylony)
  2. 3000 godzin w wykonywaniu zawodu lekarza w szpitalnym oddziale ratunkowym, zespole ratownictwa medycz nego, lotniczym zespole ratownictwa medycznego lub izbie przyjęć szpitala.
  1. Lekarz, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, jest obowiązany rozpocząć szkolenie specjalizacyjne w dziedzinie medycyny ratunkowej do dnia 1 stycznia 2018 r.
  2. W przypadku niespełnienia wymogu, o którym mowa w ust. 2, lekarz przesta je być lekarzem systemu, o którym mowa w ust. 1. Art. 58. 1. Osoby, które przed dniem:
  1. wejścia w życie ustawy uzyskały tytuł zawodowy:
    a) „ratownik medyczny ”, b) licencjata na kierunku (specjalności) ratownictwo medyczne,
  2. 1 października 2008 r. rozpo częły studia wyższe na kierunku innym niż ratownictwo medyczne i uzyskały tytuł zawo- dowy licencjata w zakresie (specjalności) ratownictwa medycznego
    – stają się z dniem wejścia w życie ustawy ratownikami medycznymi w rozumieniu niniejszej ustawy. Przepisy art. 12 sto- suje się odpowiednio.
  1. Z dniem wejścia w życie ustawy ratownicy jednostek współpracujących z systemem, o których mowa w art. 15, stają się
    ratownikami w rozumieniu niniejszej ustawy.

  2. Osoba zatrudniona na stanowisk u dyspozytora medyczne go w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, niespełniająca wymagania określonego w art. 26 ust. 2 pkt 2 może pełnić tę funkcję po tym dniu. Osoba ta ma obowi ązek realizacji indy- widualnego rozwoju zawodowego, o którym mowa w art. 26 ust. 3.
    Art. 59. (pominięt y) Art. 60. (pominięty)
    Art. 61. (uchylony)
    Art. 62. (pominięty)

Dziennik Ustaw – 35 – Poz. 652

Art. 63. (pominięty)
Art. 64. (pominięty)
Art. 65. (pominięty)
Art. 66. Tracą moc ustawy:

  1. z dnia 25 lipca 2001 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym ( Dz. U. poz. 1207 , z późn. zm.8));

  2. z dnia 6 grudnia 2002 r. o świadczeniu usług ratownictwa medycznego (Dz. U. poz. 2073, z 2003 r. poz. 920 oraz z 2004 r. poz. 2135).
    Art. 67. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2007 r., z wyjątkiem:

  3. art. 64, który wchodzi w życie z dniem ogłoszenia9);

  4. art. 18 –22, 49 i 60, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia;

  5. art. 8, który wchodzi w życie z dniem 1 września 2009 r.;

  6. art. 52 pkt 2, który wchodzi w życie z dniem 2 stycznia 2008 r.

  7. Zmiany wymienionej usta wy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. poz. 1801, z 2002 r. poz. 2073, z 2003 r. poz. 391 i 1152, z 2004 r. poz. 2135 oraz z 2005 r. poz. 1365 i 2256 .

  8. Ustawa została ogłoszona w dniu 20 października 2006 r.