Dz.U. 2024 poz. 799

DZIENNIK USTAW
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Warszawa, dnia 28 maja 2024 r. Poz. 799 OBWIESZCZENIE
MARSZAŁKA SEJMU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
z dnia 10 kwietnia 2024 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu ustawy o działalności leczniczej

1. Na podstawie art. 16 ust. 1 zdanie pierwsze ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i nie- których innych aktów prawnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1461 ) ogłasza się w załączniku do niniejszego obwieszczenia jednolity tekst ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z 2023 r. poz. 991), z uwzględnieniem zmian wpro- wadzon ych:

1. ustawą z dnia 16 czerwca 2023 r. o zmianie ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1675) ,
2. ustawą z dnia 17 sierpnia 2023 r. o niektórych zawodach medyc znych (Dz. U. poz. 1972)
   oraz zmian wynikających z przepisów ogłoszonych przed dniem 5 kwietnia 2024 r.

2. Podany w załączniku do niniejszego obwieszczenia tekst jednolity ustawy nie obejmuje :

1. art. 10 i art. 11 ustaw y z dnia 16 czerwca 2023 r. o zmianie ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1675) , któr e stanowi ą: „Art. 10. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 36 ust. 6 ustawy zmienianej w art. 5 zachowują moc do dnia wejścia w życie nowych przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 36 ust. 6 ustawy zmienianej w art. 5, jednak nie dłużej niż przez okres 6 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
   Art. 11. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.” ;

2. art. 108 ustaw y z dnia 17 sierpnia 2023 r. o niektórych zawodach medycznych (Dz. U. poz. 1972) , który stanowi:
   „Art. 108. Ustawa wchodzi w życie po upływie 6 miesięcy od dnia ogłoszenia, z wyjątki em:

3. art. 90, art. 93, art. 104 i art. 105, które wchodzą w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia, z mocą od dnia
   22 czerwca 2023 r.;

4. art. 89, art. 95 i art. 103, które wchodzą w życie z dniem następującym po dniu ogłoszenia;

5. art. 92 pkt 3, pkt 5 lit. a i c oraz pkt 6 i art. 96, które wchodzą w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia;

6. art. 87 i art. 106, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2024 r.;

7. art. 92 pkt 1, pkt 2 lit. a, pkt 4 oraz pkt 5 lit. b, które wchodzą w życie po u pływie 18 miesięcy od dnia ogłoszenia. ”. Marszałek Sejmu: S. Hołownia

Dziennik Ustaw – 2 – Poz. 799

Załącznik do obwieszczenia Marszałka Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 10 kwietnia 2024 r. (Dz. U. poz. 799) USTAWA
z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej1) DZIAŁ I
Przepisy ogólne
Art. 1. Ustawa określa:

1. zasady wykonywania działalności leczniczej;

2. zasady funkcjonowania podmiotów wykonujących działalność leczniczą niebędących przedsiębiorcami;

3. zasady prowadzenia rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą;

4. normy czasu pracy pracowników podmiotów leczniczych;

5. zasady sprawowania nadzoru nad wykonywaniem działalności leczniczej oraz podmiotami wykonującymi dział alność leczniczą.
   Art. 2. 1. Użyte w ustawie określenia oznaczają:

6. dokumentacja medyczna – dokumentację medyczną, o której mowa w przepisach ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta ( Dz. U. z 2023 r. poz. 1545, 1675 , 1692 i 1972 ); 1a) jednostka wojskowa – jednostkę organizacyjną niebędącą jednostką budżetową, dla której podmiotem tworzącym jest Minister Obrony Narodowej, w której są udzielane świadczenia zdrowotne, realizującą zadania także poza granicami państwa na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczy pospolitej Polskiej poza granicami państwa ( Dz. U. z 2023 r. poz. 755 );

7. osoba wykonująca zawód medyczny – osobę uprawnioną na podstawie odrębnych przepisów do u dzielania świadczeń zdrowotnych oraz osobę legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny;

8. pacjent – pacjenta w rozumieniu ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta;

9. podmiot leczniczy niebędący przedsiębiorcą – podmiot leczniczy wymieniony w art. 4 ust. 1 pkt 2, 3 i 7;

10. podmiot wykonujący działalność leczniczą – podmiot leczniczy, o którym mowa w art. 4, oraz lekarza, pielęg niarkę, fizjoterapeutę lub diagnostę laboratoryjnego wykonujących zawód w ramach działalności leczniczej jako praktykę zawodową, o której mowa w art. 5;

11. podmiot tworzący – podmiot albo organ, który utworzył podmiot leczniczy w formie sam odzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, jednostki budżetowej albo jednostki wojskowej;

12. promocja zdrowia – działania umożliwiające poszczególnym osobom i społeczności zwiększenie kontroli nad czynnikami
    warunkującymi stan zdrowia i przez to jeg o poprawę, promowanie zdrowego stylu życia oraz środowiskowych i indy- widualnych czynników sprzyjających zdrowiu;

13. (uchylony)

14. szpital – zakład leczniczy, w którym podmiot leczniczy wykonuje działalność leczniczą w rodzaju świadczenia szpitalne;

15. świadczenie zdrowotne – działania służące zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu lub poprawie zdrowia oraz inne działa- nia medyczne wynikające z procesu leczenia lub przepisów odrębnych regulujących zasady ich wykonywania;

16. świadczenie szpitalne – wykonywane c ałą dobę kompleksowe świadczenia zdrowotne polegające na diagnozowaniu, leczeniu, pielęgnacji i rehabilitacji, które nie mogą być realizowane w ramach innych stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych lub ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych; świa dczeniami szpitalnymi są także świadczenia
    udzielane z zamiarem zakończenia ich udzielania w okresie nieprzekraczającym 24 godzin;

17. Przepisy niniejszej ustawy wdrażają postanowienia dyrektywy 2003/88/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 4 listopada 2003 r. dotyczącej niektórych aspektów organizacji czasu pracy ( Dz. Urz. UE L 299 z 18.11.2003; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 5, t. 4, str. 381).

Dziennik Ustaw – 3 – Poz. 799

12. stacjonarne i całodobowe świadczenie zdrowotne inne niż świadczenie szpitalne – świadczenia opiekuńcze, pielęg na- cyjne, p aliatywne, hospicyjne, świadczenia z zakresu opieki długoterminowej, rehabilitacji leczniczej, leczenia uzależ- nień, psychiatrycznej opieki zdrowotnej oraz lecznictwa uzdrowiskowego, udzielane pacjentom, których stan zdrowia wymaga udzielania całodobowych l ub całodziennych świadczeń zdrowotnych w odpowiednio urządzonych, stałych pomieszczeniach;
13. uczelnia medyczna – publiczną uczelnię medyczną albo publiczną uczelnię prowadzącą działalność dydaktyczną i badawczą
    w dziedzinie nauk medycznych oraz Centrum M edyczne Kształcenia Podyplomowego;
    13a) wyroby medyczne – wyroby medyczne, wyposażenie wyrobów medycznych, systemy i zestawy zabiegowe, w rozumieniu
    przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/745 z dnia 5 kwietnia 2017 r. w sprawie wyrobów
    medycznych, zmiany dyrektywy 2001/83/WE, rozporządzenia (WE) nr 178/2002 i rozporządzenia (WE) nr 1223/2009 oraz uchylenia dyrektyw Rady 90/385/EWG i 93/42/EWG (Dz. Urz. UE L 117 z 05.05.2017, str. 1, z późn. zm.2)), oraz wyroby medyczne do di agnostyki in vitro i wyposażenie wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro, w rozumieniu przepisów rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2017/746 z dnia 5 kwietnia 2017 r. w sprawie wyrobów
    medycznych do diagnostyki in vitro oraz uchylenia d yrektywy 98/79/WE i decyzji Komisji 2010/227/UE (Dz. Urz. UE L 117 z 05.05.2017, str. 176, z późn. zm.3));
14. zakład leczniczy – zespół składników majątkowych, za pomocą którego podmiot leczniczy wykonuje określony rodzaj działalności leczniczej.

2. Ilekroć w ustawie jest mowa o:

1. kierowniku bez bliższego określenia – rozumie się przez to także zarząd spółki kapitałowej, a w przypadku innych podmiotów wykonujących działalność leczniczą – osobę uprawnioną do kierowania tymi podmiotami i ich reprezen- towania na zewnątrz, jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej;
2. działalności leczniczej w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne bez bliższego określenia – rozumie się przez to działalność leczniczą w rodzaju świadczenia szpitalne, jak i działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne inne niż szpitalne;
3. pielęgniarce – rozumie się przez to także położną;
4. lekarzu – rozumie się przez to także lekarza dentystę.

3. Zakład leczniczy jest jed nostką lokalną w rozumieniu art. 42 ust. 4 ustawy z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej ( Dz. U. z 2023 r. poz. 773 ), dla której nie sporządza się odrębnego bilansu, chyba że podmiot leczniczy postanowi inaczej w regulaminie organizacyjnym, o którym mowa w art. 24. Art. 3. 1. Działalność lecznicza polega na udzielaniu świadczeń zdrowotnych. Świadczenia te mogą być udzielane
   za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności.
4. Działalność lecznicza może również polegać na:

1. promocji zdrowia lub
2. realizacji zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia , w tym wdrażaniem nowych technologii medycznych oraz metod leczenia.
   2a. Czynności, o których mowa w ust. 2, mogą być wy konywane za pośrednictwem systemów teleinformatycznych
   lub systemów łączności.

3. Podmiot wykonujący działalność leczniczą może uczestniczyć, a podmiot wyk onujący działalność leczniczą w zakresie , o którym mowa w ust. 2 pkt 2, uczestniczy w przygotowywaniu osób do wykonywania zawodu medycznego i kształceniu osób wykonujących zawód medyczny na zasadach określonych w odrębnych przepisach regulujących kształcenie tych osób.
4. W ramach struktury organizacyjnej podmiotu leczniczego może zostać wydzielona jednos tka organizacyjna, w celu udzielania świadczeń zdrowotnych mieszkańcom domów pomocy społecznej, wychowankom regionalnych placówek opiekuńczo -terapeutycznych lub interwencyjnych ośrodków preadopcyjnych, zlokalizowana na terenie tych podmiotów.

2. Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 117 z 03.05.2019, str. 9, Dz. Urz. UE L 334 z 27.12.2019, str. 165, Dz. Urz. UE L 130 z 24.04.2020, str. 18 i Dz. Urz. UE L 241 z 08.07.2021, str. 7.

3. Zmiany wymienionego rozporządzenia zostały ogłoszone w Dz. Urz. UE L 117 z 03.05.2019, str. 11, Dz. Urz. UE L 334 z 27.12.2019 , str. 167 i Dz. Urz. UE L 233 z 01.07.2021, str. 9.

Dziennik Ustaw – 4 – Poz. 799

Art. 4. 1. Podmiotami leczniczymi są:

1. przedsiębiorcy w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców (Dz. U. z 2024 r. poz. 236) we wszelkich formach przewidzianych dla wykonywania działalności gospodarczej , jeżeli ustawa nie stanowi inaczej,
2. samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej,
3. jednostki budżetowe, w tym państwowe jednostki budżetowe tworzone i nadzorowane przez Ministra Obrony Narodowej , ministra właściwego do spraw wewnętrznych, Ministra Sprawiedliwości lub Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrz- nego, posiadające w strukturze organizacyjnej ambulatorium, ambulatorium z izbą chorych lub lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, pielęgniarkę p odstawowej opieki zdrowotnej lub położną podstawowej opieki zdrowotnej w rozu- mieniu przepisów ustawy z dnia 27 października 2017 r. o podstawowej opiece zdrowotnej (Dz. U. z 2022 r. poz. 2527 ),
4. instytuty badawcze, o których mowa w art. 3 ustawy z dnia 3 0 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych ( Dz. U. z 2022 r. poz. 498 oraz z 2023 r. poz. 1672 ),
5. fundacje i stowarzyszenia, których celem statutowym jest wykonywanie zadań w zakresie ochrony zdrowia i których statut dopuszcza prowadzenie działalności l eczniczej,
   5a) posiadające osobowość prawną jednostki organizacyjne stowarzyszeń, o których mowa w pkt 5,
6. osoby prawne i jednostki organizacyjne działające na podstawie przepisów o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego
   w Rzeczypospolitej Polskiej, o stosunku Państwa do innych kościołów i związków wyznaniowych oraz o gwarancjach wolności sumienia i wyznania,
7. jednostki wojskowe
   – w zakresie, w jakim wykonują działalność leczniczą.

2. Określone ustawą prawa i obowiązki podmiotu leczniczego dotyczą wy łącznie wykonywanej przez ten podmiot działalności leczniczej i są wykonywane przez kierownika tego podmiotu, chyba że ustawa stanowi inaczej.
3. Do instytutów badawczych, o których mowa w ust. 1 pkt 4, stosuje się, w zakresie nieuregulowanym ustawą z dnia 30 kwietnia 2010 r. o instytutach badawczych:

1. przepisy art. 3, art. 9–17, art. 21 ust. 1 i 2, art. 22, art. 23, art. 24 ust. 1, 2 i 4, art. 25–36 – w zakresie świadczeń zdrowot- nych i podejmowania działań w zakresie promocji zdrowia;
2. przepisy art. 93–99 – w zakresie czasu pracy pracowników tych instytutów;
3. przepisy art. 100–113 – w zakresie wpisu do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą;
4. przepisy art. 114–117 – w zakresie dotyczącym przekazywania środków finansowych;
5. przepisy art. 118 ust. 1 pkt 2 i ust. 3 i 4, art. 119 oraz art. 122 – w zakresie dotyczącym kontroli pod względem medycznym.
   Art. 5. 1. Lekarze, pielęgniarki, fizjoterapeuci i diagności laboratoryjni mogą wykonywać swój zawód w ramach działal- ności leczniczej na zasadach określonych w ustawie oraz w przepisach odrębnych po wpisaniu do rejestru podmiotów wyko- nujących działalność leczniczą, o którym mowa w art. 100.

2. Działalność lecznicza:

1. lekarzy może być wykonywana w formie:
   a) jednoosobowej dzia łalności gospodarczej jako indywidualna praktyka lekarska, indywidualna praktyka lekarska wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska, indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualn a praktyka lekarska wyłącznie w zakładzie leczni- czym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład lub indywidualna specjalistyczna praktyka lekarska wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym
   ten zakład,
   b) spółki cywilnej, spółki jawnej albo spółki partnerskiej jako grupowa praktyka lekarska,

2. pielęgniarki może być wykonywana w formie:
   a) jednoosobowej działalności gospodarczej jako indywidualna praktyka pielęgniarki, indywidualna praktyka pielęg - niarki wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualna specjalistyczna praktyka pielęgniarki, indywidualna specjali- styczna praktyka pielęgniarki wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualna praktyka pielęgniarki wyłącznie w za- kładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład lub indywidualna specjalistyczna praktyka pielęgniarki wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem lecz- niczym prowadzącym ten zakład,
   b) spółki cywilnej, spółki jawnej albo spółki partnerskiej jako grupowa praktyka pielęgniarek ,

Dziennik Ustaw – 5 – Poz. 799

3. fizjoterapeuty może być wykonywana w formie:
   a) jednoosobowej działalności gospodarczej jako indywidualna praktyka fizjoterapeutyczna, indywidualna praktyka fizjoterapeutyczna wyłącznie w miejscu wezwania, indywidualna praktyka fizjoterapeutyczna wyłącznie w zakładzie
   leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład,
   b) spółki cywilnej, spółki jawnej albo spółki partnerskiej jako gru powa praktyka fizjoterapeutyczna ,
4. diagnosty laboratoryjnego może być wykonywana w formie:
   a) jednoosobowej działalności gospodarczej jako indywidualna praktyka diagnosty laboratoryjnego, indywidualna praktyka diagnosty laboratoryjnego wyłącznie w zakład zie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczni- czym prowadzącym ten zakład,
   b) spółki cywilnej, spółki jawnej albo spółki partnerskiej jako grupowa praktyka diagnostów laboratoryjnych
   – zwanych dalej „praktykami zawodowymi”.

3. Wykonywanie zawodu w ramach praktyki zawodowej nie jest prowadzeniem podmiotu leczniczego.
4. W okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii:

1. lekarz lub lekarz dentysta, o którym mowa w art. 7 ust. 2a oraz 9 i 10 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawod ach lekarza
   i lekarza denty sty (Dz. U. z 2023 r. poz. 1516, 1617, 1831 i 1972 ),
2. pielęgniarka lub położna, o której mowa w art. 35a ust. 1 oraz 14 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o zawodach pielęgniarki
   i położnej (Dz. U. z 2022 r. poz. 2702 i 2705 oraz z 2023 r. poz. 185 i 1234 )
3. (uchylony)
   – mogą wykonywać swój zawód w zakładzie leczniczym także na podstawie umowy zawartej przez podmiot leczniczy prowa- dzący ten zakład z agencją zatrudnienia, o której mowa w art. 6 ust. 4 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrud- nienia i instytucjach rynku prac y (Dz. U. z 2024 r. poz. 475).

5. Podmiot leczniczy, o którym mowa w ust. 4, ponosi odpowiedzialność cywilną za szkody będące następstwem udzielania świadczeń zdrowotnych albo niezgodnego z prawem zaniech ania udzielania świadczeń zdrowotnych przez osoby określone w ust. 4.
6. Do zamówień, których przedmiotem są usługi wykonywane na podstawie umowy, o której mowa w ust. 4, nie stosuje się
   przepisów ustawy z dnia 29 stycznia 2004 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1843 oraz z 2020 r. poz. 1086)4). Art. 6. 1. Skarb Państwa reprezentowany przez ministra, centralny organ administracji rządowej albo wojewodę może,
   z zastrzeżeniem przepisów ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. o zasadach z arządzania mieniem państwowym (Dz. U. z 2024 r. poz. 125), utworzyć i prowadzić podmiot leczniczy w formie:

1. spółki kapitałowej;
2. jednostki budżetowej ;
3. jednostki wojskowej;
4. samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej.

2. Jednostka samorządu terytorialnego może utworzyć i prowadzić podmiot leczniczy w formie:

1. spółki kapitałowej;
2. jednostki budżetowej;
3. samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej.

3. (uchylony)
4. Do spółki kapitałowej, o której mowa w ust. 2 pkt 1, nie stosuje się przepisów o gospodarce komunalnej.
5. (uchylony)
6. Uczelnia medyczna może utworzyć i prowadzić podmiot leczniczy w formie samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej albo spółki kapitałowej.

4. Ustawa utracił a moc z dniem 1 stycznia 2021 r. , na podstawie art. 89 ustawy z dni a 11 września 2019 r. – Przepisy wprowadzające ustawę – Prawo zamówień publicznych ( Dz. U. poz. 2020), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2021 r.

Dziennik Ustaw – 6 – Poz. 799

7. W spółce kapitałowej określonej w ust. 6 wykonującej działalność leczniczą , o której mowa w art. 3 ust. 2 pkt 2, wartość nominalna udziałów albo akcji należących do uczelni medycznej nie może stanowić mniej niż 51 % kapitału zakła- dowego spółki, a w przypadku prostej spółki akc yjnej liczba akcji należących do uczelni medycznej nie może stanowić mniej niż 51 % ogólnej liczby akcji tej spółki, oraz uczelnia ta dysponuje bezpośrednio większością głosów na zgromadzeniu wspólników albo walnym zgromadzeniu. Udziały albo akcje w tej sp ółce poza uczelniami medycznymi mogą posiadać wyłącz nie Skarb Państwa, jednostki samorządu terytorialnego oraz jednoosobowe spółki Skarbu Państwa o szczególnym znaczeniu dla gospodarki państwa.
8. Skarb Państwa reprezentowany przez ministra, centralny org an administracji rządowej albo wojewodę oraz jed- nostka samorządu terytorialnego mogą przystępować do spółki kapitałowej wykonującej działalność leczniczą. Przepis ust. 5 stosuje się odpowiednio.
9. W spółce kapitałowej, o której mowa w ust. 1 pkt 1 lub ust . 2 pkt 1, lub do której przystąpiły podmioty, o których mowa w ust. 8, wartość nominalna udziałów albo akcji należących do Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorial- nego nie może stanowić mniej niż 51 % kapitału zakładowego spółki, a w przypadku pr ostej spółki akcyjnej liczba akcji należących do Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego nie może stanowić mniej niż 51 % ogólnej liczby akcji tej spółki, oraz Skarb Państwa lub jednostka samorządu terytorialnego dysponuje bezpośrednio większ ością głosów na zgromadzeniu wspólników albo walnym zgromadzeniu.
10. Przepisu ust. 9 nie stosuje się, jeżeli nabywcą lub obejmującym akcje spółki prowadzącej działalność w zakresie, o którym mowa w art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o lecznictwie uzdrowiskowym, uzdrowis kach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz o gminach uzdrowiskowych ( Dz. U. z 2023 r. poz. 151, 1688 i 1692 ), jest spółka kapitałowa, wobec której Skarb Państwa sprawuje kontrolę w rozumieniu art. 4 pkt 4 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konku- rencji i konsumentów ( Dz. U. z 2023 r. poz. 1689 i 1705 ).
11. W spółce kapitałowej, w której Skarb Państwa, jednostka samorządu terytorialnego lub uczelnia medyczna posiada udziały albo akcje o wartości nominalnej nie mniejszej niż 51 % kapitału zakładowego spółki, a w przypadku prostej spółki akcyjnej – nie mniej niż 51 % ogólnej liczby akcji tej spółki, nie wypłaca się dywidendy.
    Art. 7. (uchylony)
    Art. 8. Rodzajami działalności leczniczej są:

1. stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne:
   a) szpitalne,
   b) inne niż szpitalne;
2. ambulatoryjne świadczenia zdrowotne.
   Art. 9. 1. Stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne inne niż szpitalne mogą polegać w szczególności na:
3. udzielaniu całodobowych świadczeń zdrowotnych, które obejmują swoim zakresem pielęgnację i rehabilitację pacjentów
   niewymagających hospitalizacji, oraz zapewnianiu im produktów leczniczych i wyrobów medycznych, pomieszczeń i wyżywienia odpowiednich do stanu zdrowia, a także prowadzeniu edukacji zdrowotnej dla pacjentów i człon ków ich rodzin oraz przygotowaniu tych osób do samoopieki i samopielęgnacji w warunkach domowych;
4. udzielaniu całodobowych świadczeń zdrowotnych, które obejmują swoim zakresem pielęgnację, opi ekę i rehabili tację pacjentów niewymagających hospitalizacji, oraz zapewnianiu im produktów leczniczych potrzebnych do kontynuacji leczenia, pomieszczeń i wyżywienia odpowiednich do stanu zdrowia, a także prowadzeniu edukacji zdrowotnej dla pacjentów i członków ich rodzin oraz przygotowaniu tych osób do samoopieki i samopielęgnacji w warunkach domowych;
5. udzielaniu świadczeń zdrowotnych polegających na działaniach usprawniających, które służą zachowaniu, przywracaniu
   i poprawie zdrowia;
6. sprawowaniu ws zechstronnej opieki zdrowotnej, psychologicznej i społecznej nad pacjentami znajdującymi się w stanie
   terminalnym oraz opieki nad rodzinami tych pacjentów.

2. Świadczenia, o których mowa w ust. 1 pkt 4, oraz świadczenia pielęgnacyjne i opiekuńcze mogą być udzielane także
   wyłącznie w warunkach domowych.
   Art. 10.5) 1. Ambulatoryjne świadczenia zdrowotne obejmują świadczenia podstawowej lub specjalistycznej opieki zdrowotnej oraz świadczenia z zakresu rehabilitacji leczniczej, udzielane w warunkach niewymagaj ących ich udzielania w trybie stacjonarnym i całodobowym w odpowiednio urządzonym, stałym pomieszczeniu.

5. W brzmieniu ustalonym przez art. 91 pkt 1 ustaw y z dnia 17 sierpnia 2023 r. o niektórych zawodach medy cznych (Dz. U. poz. 1972) , która weszła w życie z dniem 26 marca 2024 r.

Dziennik Ustaw – 7 – Poz. 799

2. Udzielanie świadczeń, o których mowa w ust. 1, może odbywać się w:

1. pomieszczeniach zakładu leczniczego;
2. pojeździe przeznaczonym do udzielania tych świadczeń;
3. miejscu pobytu pacjenta.

3. W przypadku udzielania przez podmiot leczniczy wyłącznie świadczeń, o których mowa w ust. 2 pkt 3, należy wskazać miejsce przyjmowania wezwań i miejsca przechowywania dokumentacji medycznej oraz produktów lecz niczych i sprzętu medycznego.
4. Podmiot leczniczy będący przedsiębiorcą – osobą fizyczną, która jednoosobowo wykonuje zawód medyczny, o którym
   mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 17 sierpnia 2023 r. o niektórych zawodach medycznych (Dz. U. poz. 1972 ), może udzie- lać świadczeń zdrowotnych w lokalu mieszkalnym, pod warunkiem zapewnienia wyodrębnienia pomieszczenia, w którym są udzielane te świadczenia, od pomieszczeń innych użytkowników lokalu.
   Art. 11. Działalność lecznicza w rodzaju ambulatoryjne świadczenia zdrowotne może obejmować także udzielanie świadczeń zdrowotnych, które obejmują swoim zakresem badania diagnostyczne wykonywane w celu rozpoznania stanu zdrowia i ustalenia dalszego postępowania leczniczego.
   Art. 12. 1. Stacjonarnych i całodobowych świadc zeń zdrowotnych innych niż szpitalne udziela się w przypadku świad- czeń, o których mowa w art. 9 ust. 1:

1. pkt 1 – w zakładzie opiekuńczo -leczniczym;
2. pkt 2 – w zakładzie pielęgnacyjno -opiekuńczym;
3. pkt 3 – w zakładzie rehabilitacji leczniczej;
4. pkt 4 – w hospicjum.

2. Przepisów ust. 1 pkt 1, 2 i 4 nie stosuje się w przypadku udzielania świadczeń zdrowotnych wyłącznie w warun kach domowych.
3. Ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych udziela się w ambulatorium (przychodni, poradni, ośrodku zdrowia, lecznicy lub ambulatorium z izbą chorych), a także zakładzie badań diagnostycznych i medycznym laboratorium diagnos tycznym oraz w pojeździe lub innym obiekcie będącym na wyposażeniu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej, przeznaczonym do udziel ania świadczeń zdrowotnych.
   Art. 13. W miejscu udzielania świadczeń zdrowotnych:

1. nie mogą być świadczone usługi pogrzebowe oraz prowadzona ich reklama;
2. może być wykonywana działalność inna niż działalność lecznicza, pod warunkiem, że nie jest uciążliwa:
   a) dla pacjenta lub przebiegu leczenia,
   b) dla przebiegu leczenia – w przypadku jednostki wojskowej.
   Art. 14. 1. Podmiot wykonujący działalność leczniczą podaje do wiadomości publicznej informacje o zakresie i rodza- jach udzielanych świadczeń zdr owotnych. Treść i forma tych informacji nie mogą mieć cech reklamy.

2. Podmiot wykonujący działalność leczniczą, na wniosek pacjenta, udziela:

1. szczegółowych informacji na temat udzielanych świadczeń zdrowotnych, w szczególności informacji dotyczących st o- sowanych metod diagnostycznych lub terapeutycznych oraz jakości i bezpieczeństwa tych metod;
2. niezbędnych informacji na temat zawartych umów ubezpieczenia, o których mowa w art. 25 ust. 1;
3. informacji objętych wpisem do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą, dotyczącym tego podmiotu.

3. Podmiot wykonujący działalność leczniczą przekazuje Krajowemu Punktowi Kontaktowemu do spraw Trans granicznej
   Opieki Zdrowotnej lub oddziałowi wojewódzkiemu Narodowego Funduszu Zdrowia, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 146), na ich wniosek, dane dotyczące świadczeń zdrowotnych udzielonych wskazanym we wniosku pacjentom z innych niż Rzecz- pospolita Polska państw członkowskich Unii Europejskiej oraz cen tych świadczeń.

4. Dane określone w ust. 3 przekazuje się w terminie 14 dni od dnia otrzymania wniosku.

Dziennik Ustaw – 8 – Poz. 799

Art. 15. Podmiot leczniczy nie może odmówić udzielenia świadczenia zdrowotnego osobie, która potrzebuje natych- miastowego udzielenia takiego świadczenia ze względu na zagrożenie życia lub zdrowia.
Art. 15a. Osoba wykonująca zawó d medyczny udzielająca świadczeń zdrowotnych poza zakładem leczniczym korzysta
z ochrony prawnej przewidzianej w ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny (Dz. U. z 2024 r. poz. 17 ) dla funk- cjonariuszy publicznych.
Art. 16. 1. Działalność lecznicza j est działalnością regulowaną w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.
1a. Nie stanowi działalności regulowanej w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców działalność
lecznicza:

1. podmiotów leczniczych w formie jednostki budżetowej;
   1a) podmiotów leczniczych w formie jednostki wojskowej;
2. wykonywana jako:
   a) działalność pożytku publicznego w rozumieniu ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego
   i o wolontariacie (Dz. U. z 2023 r. poz. 571 ), chyba że zachodzą przesłanki określone w art. 9 ust. 1 tej ustawy,
   b) działalność charytatywno -opiekuńcza, jeżeli przepisy odrębne przewidują prowadzenie takiej działalności.

2. Do działalności leczniczej, o której mowa w ust. 1a, stosuje się przepisy dotyczące działalności regulowanej w rozu- mieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.
   Art. 17. 1. Podmiot leczniczy jest obowiązany spełniać następujące warunki:

1. posiadać pomieszczenia lub ur ządzenia, odpowiadające wymaganiom określonym w art. 22;
2. używać i utrzymywać wyroby medyczne, wyposażenie wyrobów medycznych, wyroby medyczne do diagnostyki
   in vitro, wyposażenie wyrobów medycznych do diagnostyki in vitro, aktywne wyroby medyczne do im plantacji oraz systemy lub zestawy zabiegowe zgodnie z wymaganiami ustawy z dnia 7 kwietnia 2022 r. o wyrobach medycznych (Dz. U. poz. 974 oraz z 2023 r. poz. 1938 );
3. zapewniać udzielanie świadczeń zdrowotnych wyłącznie przez osoby wykonujące zawód medyc zny oraz spełniające wymagania zdrowotne określone w odrębnych przepisach;
4. zawrzeć w zakresie określonym w art. 25 ust. 1 umowę ubezpieczenia:
   a) odpowiedzialności cywilnej.
   b) (uchylona)

2. Minister właściwy do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporzą dzenia, wykaz wyrobów medycznych o szczegól- nym znaczeniu dla zabezpieczenia potrzeb zdrowotnych oraz zakres informacji o tych wyrobach, mając na uwadze potrzebę zabezpieczenia potrzeb zdrowotnych w zakresie diagnozowania, monitorowania, leczenia, łagodzeni a przebiegu chorób oraz kompensowania skutków obrażeń lub upośledzeń.
3. Informacje, o których mowa w przepisach wydanych na podstawie ust. 2, są przekazywane przez podmioty lecznicze w sposób określony w przepisach o systemie informacji w ochronie zdrowia .
4. (uchylony)
   Art. 18. 1. Lekarz wykonujący działalność leczniczą jako indywidualną praktykę lekarską jest obowiązany spełniać następujące warunki:

1. posiadać prawo wykonywania zawodu;

2. nie może być:
   a) zawieszony w prawie wykonywania zawodu ani ograniczony w wykonywaniu określonych czynności medycz- nych na podstawie przepisów o zawodach lekarza i lekarza dentysty lub przepisów o izbach lekarskich,
   b) ukarany karą zawieszenia prawa wykonywania zawodu,
   c) pozbawiony możliwości wykonywania zawodu pra womocnym orzeczeniem środka karnego zakazu wykonywania zawodu albo zawieszony w wykonywaniu zawodu zastosowanym środkiem zapobiegawczym;

3. dysponować pomieszczeniem odpowiadającym wymaganiom określonym w art. 22, w którym będą udzielane świad- czenia zdrowo tne, wyposażonym w produkty lecznicze, wyroby medyczne, aparaturę i sprzęt medyczny, odpowiednie do rodzaju i zakresu udzielanych świadczeń zdrowotnych;

4. uzyskać wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej;

5. zawrzeć umowę ubez pieczenia odpowiedzialności cywilnej w zakresie określonym w art. 25 ust. 1 pkt 1.

Dziennik Ustaw – 9 – Poz. 799

2. Lekarz wykonujący działalność leczniczą jako indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską jest obowiązany speł- niać następujące warunki:

1. określone w ust. 1;
2. posiad ać specjalizację w dziedzinie medycyny odpowiadającej rodzajowi i zakresowi wykonywanych świadczeń zdro- wotnych.

3. Lekarz wykonujący indywidualną praktykę lekarską wyłącznie w miejscu wezwania jest obowiązany:

1. spełniać warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 5;
2. posiadać produkty lecznicze i sprzęt medyczny umożliwiające udzielanie świadczeń zdrowotnych, w tym również w za- kresie określonym w art. 30 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty;
3. wskazać adres siedziby indywidualnej praktyki lekarskiej wykonywanej w miejscu wezwania oraz miejsca przyjmo- wania wezwań i miejsca przechowywania dokumentacji medycznej oraz produktów leczniczych i sprzętu medycznego,
   o których mowa w pkt 2.

4. Lekarz wykonujący indywidualną pra ktykę lekarską wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z pod- miotem leczniczym prowadzącym ten zakład jest obowiązany spełniać warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 5.
5. Lekarz wykonujący indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską wyłącznie w miejscu wezwania jest obowiązany spełniać warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 5, ust. 2 pkt 2 i ust. 3 pkt 2 i 3.
6. Lekarz wykonujący indywidualną specjalistyczną praktykę lekarską wyłącznie w zakładzie leczniczym na podsta- wie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład jest obowiązany spełniać warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 5 oraz w ust. 2 pkt 2.
7. W ramach grupowej praktyki lekarskiej mogą być udzielane świadczenia zdrowotne wyłącznie przez lekarzy będących wspólnikami albo partnerami spółki, o której mowa w art. 5 ust. 2 pkt 1 lit. b, spełniających warunki, o których mowa w ust. 1 albo 2.
   Art. 19. 1. Pielęgniarka wykonująca zawód w ramach działalności leczniczej jako indywidualną praktykę jest obowią- zana spełniać następujące warunki:

1. posiadać prawo wykonywania zawodu;
2. (uchylony)
3. nie może być:
   a) zawieszona w prawie wykonywania zawodu alb o ograniczona w wykonywaniu określonych czynności zawodowych
   na podstawie przepisów o zawodach pielęgniarki i położnej lub przepisów o samorządzie pielęgniarek i położnych,
   b) pozbawiona możliwości wykonywania zawodu prawomocnym orzeczeniem środka karnego zakazu wykonywania zawodu albo zawieszona w wykonywaniu zawodu zastosowanym środkiem zapobiegawczym;
4. nie może mieć przerwy w wykonywaniu zawodu łącznie przez okres dłuższy niż 5 lat w okresie ostatnich 6 lat poprze- dzających wniosek o wpis;
5. dysponować pomieszczeniem odpowiadającym wymaganiom określonym w art. 22, wyposażonym w aparaturę i sprzęt
   medyczny;
6. uzyskać wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej;
7. zawrzeć umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej w zakresi e określonym w art. 25 ust. 1 pkt 1.

2. Pielęgniarka wykonująca zawód w ramach działalności leczniczej jako indywidualną specjalistyczną praktykę jest obowiązana:

1. spełniać warunki, o których mowa w ust. 1;
2. posiadać specjalizację w dziedzinie pielęgni arstwa lub położnictwa lub innej dz iedzinie mającej zastosowanie w ochronie
   zdrowia.

3. Pielęgniarka wykonująca zawód w ramach działalności leczniczej jako indywidualną praktykę lub indywidualną specjalistyczną praktykę wyłącznie w miejscu wezwania jest obowiązana:

1. spełniać warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 3, 4, 6 i 7, oraz, w przypadku indywidualnej specjalistycznej praktyki, warunek, o którym mowa w ust. 2 pkt 2;

2. posiadać sprzęt medyczny umożliwiający udzielanie określonych świadczeń z drowotnych w miejscu zamieszkania lub pobytu pacjenta;

3. wskazać adres praktyki oraz adres miejsca przechowywania dokumentacji medycznej.

Dziennik Ustaw – 10 – Poz. 799

4. Pielęgniarka wykonująca indywidualną praktykę pielęgniarki wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład jest obowiązana spełniać warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1–4, 6 i 7.
5. W ramach grupowej praktyki pielęgniarki mogą być udzielane świadczenia zdrowotne wyłącznie przez pielęg niarki będące wspólnikami albo partnerami spółki, o której mowa w art. 5 ust. 2 pkt 2 lit. b, spełniające warunki określone w ust. 1 albo ust. 2.
6. Pielęgniarka wykonująca indywidualną specjalistyczną praktykę pielęgniarki wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład jest obowiązana spełniać warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1–4, 6 i 7 oraz w ust. 2 pkt 2. Art. 19a. 1. Fizjoterapeuta wykonujący zawód w ramach działalności leczniczej jako indywidualną praktykę fizjo tera- peutyczną jest obowiązany spełniać następujące warunki:

1. posiadać prawo wykonywania zawodu;
2. nie może być:
   a) tymczasowo zawieszony w prawie wykonywania zawodu albo zawieszony w prawie wykonywania zawodu albo ograniczony w wykonywani u określonych czynności zawodowych na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 września
   2015 r. o zawodzie fizjoterapeuty (Dz. U. z 2023 r. poz. 1213 i 1234 ), b) ukarany karą zawieszenia prawa wykonywania zawodu na podstawie przepisów ustawy z dnia 25 września 2015 r. o zawodzie fizjoterapeuty,
   c) pozbawiony możliwości wykonywania zawodu prawomocnym orzeczeniem środka karnego zakazu wykonywania zawodu albo zawieszony w wykonywan iu zawodu zastosowanym środkiem zapobiegawczym;
3. dysponować pomieszczeniem odpowia dającym wymaganiom określonym w art. 22, w którym będą udzielane świad- czenia zdrowotne, wyposażonym w produkty lecznicze, wyroby medyczne, aparaturę i sprzęt medyczny odpowiednie do rodzaju i zakresu udzielanych świadczeń zdrowotnych;
4. uzyskać wpis do Ce ntralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej;
5. zawrzeć umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej w zakresie określonym w art. 25 ust. 1 pkt 1.

2. Fizjoterapeuta wykonujący indywidualną praktykę fizjoterapeutyczną wyłącznie w miejscu w ezwania jest obowiązany:

1. spełniać warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 5;
2. posiadać produkty lecznicze i sprzęt medyczny umożliwiające udzielanie świadczeń zdrowotnych;
3. wskazać adres siedziby indywidualnej praktyki fizjoterapeutycznej wyk onywanej wyłącznie w miejscu wezwania oraz miejsca przyjmowania wezwań i miejsca przechowywania dokumentacji medycznej oraz produktów leczniczych i sprzętu medycznego, o których mowa w pkt 2.

3. Fizjoterapeuta wykonujący indywidualną praktykę fizjoterapeut yczną wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład jest obowiązany spełniać warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 5.
4. W ramach grupowej praktyki fizjoterapeutycznej mogą być udzielane świadcze nia zdrowotne wyłącznie przez fizjo- terapeutów będących wspólnikami albo partnerami spółki, o której mowa w art. 5 ust. 2 pkt 3 lit. b, spełniających warunki,
   o których mowa w ust. 1 albo 2.
   Art. 19b. 1. Diagnosta laboratoryjny wykonujący zawód diagnosty la boratoryjnego w ramach działalności leczniczej jako indywidualną praktykę diagnosty laboratoryjnego jest obowiązany spełniać następujące warunki:

1. posiadać prawo wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego;

2. nie może być:
   a) zawieszony w prawie wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego ani ograniczony w wykonywaniu określo- nych czynności zawodowych na podstawie art. 19 ustawy z dnia 15 września 2022 r. o medycynie laboratoryjnej (Dz. U. z 2023 r. poz. 2125 ), b) ukarany karą zawieszenia prawa wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego,
   c) pozbawiony możliwości wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego prawomocnym orzeczeniem środka karnego zakazu wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego albo zawieszony w wykonywaniu z awodu diagnosty laboratoryjnego zastosowanym środkiem zapobiegawczym;

Dziennik Ustaw – 11 – Poz. 799

3. dysponować pomieszczeniem odpowiadającym wymaganiom określonym w art. 22, w którym będą udzielane świad- czenia zdrowotne, wyposażonym w produkty lecznicze, wyroby medyczne, aparaturę i sprzęt medyczny, odpowiednie do rodzaju i zakresu udzielanych świadczeń zdrowotnych;
4. uzyskać wpis do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej;
5. zawrzeć umowę ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej w zakresie określonym w art. 25 ust. 1 pkt 1.

2. Diagnosta laboratoryjny wykonujący indywidualną praktykę diagnosty laboratoryjnego wyłącznie w zakładzie leczni- czym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład jest obowiązany spełniać warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1, 2, 4 i 5.
3. W ramach grupowej praktyki diagnostów laboratoryjnych świadczenia zdrowotne mogą być udzielane wyłącz nie przez diagnostów laboratoryjnych będących wspólnikami albo partnerami spółki, o której mowa w art. 5 ust. 2 pkt 4 lit. b, spełni ających warunki, o których mowa w ust. 1. Art. 20. Miejscem wezwania, o którym mowa w art. 18 ust. 3 i 5, art. 19 ust. 3 i art. 19a ust. 2, nie może być zakład lecz- niczy.
   Art. 21. 1. Świadczenia zdrowotne mogą być udzielane również w ramach wolontariatu, na zasadach określonych w po- rozumieniu, o którym mowa w art. 44 ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolon tariacie, zawartym z wolontariuszem.
4. Do wolontariatu stosuje się przepisy działu III ustawy z dnia 24 kwietnia 2003 r. o działalności pożytku publicznego i o wolontariacie.
5. Studenci zdobywający kwalifikacje do wykonywania zawodu medycznego ora z doktoranci mogą brać udział w udzie - laniu świadczeń zdrowotnych w ramach kształcenia w uczelni medyczne j lub innej uczelni prowadzącej kształcenie w za- kresie nauk medycznych lub nauk o zdrowiu, pod bezpośrednim nadzorem osób wykonujących zawód medyczny właś ciwy ze względu na treści kształcenia.
   Art. 22. 1. Pomieszczenia i urządzenia podmiotu wykonującego d ziałalność leczniczą odpowiadają wymaganiom odpowiednim do rodzaju wykonywanej działalności leczniczej oraz zakresu udzielanych świadczeń zdrowotnych.
6. Wymagania, o których mowa w ust. 1, dotyczą w szczególności warunków:

1. ogólnoprzestrzennych;
2. sanitarnych;
3. instalacyjnych.

3. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej, Naczelnej Rady Pielęg nia- rek i Położnych, Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych oraz Krajowej Rady Fizjoterapeutów, określi, w drodze roz- porządzenia, szczegółowe wymagania, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia i urządzenia podmiotu wykonującego działalność leczniczą, kierując się potrzebą zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego pacjentów, a także rodzajem wyko- nywanej działalnoś ci i zakresem udzielanych świadczeń zdrowotnych.
   3a. Wymagań określonych w rozporządzeniu wydanym na podstawie ust. 3 nie stosuje się do pomieszczeń i urządzeń podmiotów wykonujących działalność leczniczą udzielających wyłącznie ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych za po- średnictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności.
   3b. Minister właściwy do spraw zdrowia, w porozumieniu z ministrem właściwy m do spraw informatyzacji, może
   określić, w drodze rozporządzenia, szczeg ółowe wymagania, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia i urządzenia oraz systemy teleinformatyczne lub systemy łączności podmiotu wykonującego działalność leczniczą udzielającego wyłącznie ambulatoryjnych świadczeń zdrowotnych za pośrednictwem systemów te leinformatycznych lub systemów łączności, kieru- jąc się potrzebą zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego pacjentów, a także rodzajem wykonywanej działalności i zakre- sem udzielanych świadczeń zdrowotnych.
4. Minister Sprawiedliwości w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, określi, w drodze rozporzą- dzenia, szczegółowe wymagania, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia i urządzenia podmiotu leczniczego dla osób pozbawionych wolności, kierując się potrzebą zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego tych osób, a także rodzajem pro- wadzonej działalności i zakresem udzielanych świadczeń zdrowotnych.
   4a. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia:

1. szczegółowe wymagania, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia, urządzenia i obiekty podmiotów leczniczych
   będących jednostkami budżetowymi i jednostkami wojskowymi, dla których podmiotem tworzącym jest Minister Obrony Narodowej,

2. standardy organizacyjne opieki zdrowotnej w wybranych dziedzinach medycyny lub w określonych podmiotach wyko - nujących działalność leczniczą, o których mowa w pkt 1
   – kierując się potrzebą zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego osób, a także rodzajem i miejscem prowadzonej działal- ności oraz zakresem udzielanych świadczeń zdrowotnych.

Dziennik Ustaw – 12 – Poz. 799

4aa. Wymagań określonych w przepisach w ydanych na podstawie ust. 3 i 4 nie stosuje się do pomieszczeń i urządzeń podmiotu wykonującego działalność leczniczą, który udziela świadczeń zdrowotnych pacjentom podejrzanym o zakażenie lub zakażonym wirusem SARS -CoV-2 w miejscu nieprzeznaczonym dotychc zas do udzielania świadczeń dla tych pacjentów.
4b. Podmiot wykonujący działalność leczniczą przy udzielaniu świadczeń zdrowotnych stosuje standardy organiza- cyjne opieki zdrowotnej, jeżeli zostały określone na podstawie ust. 5 dla dziedziny medycyny objętej zakresem świadczeń zdrowotnych udzielanych przez ten podmiot wykonujący działalność leczniczą lub dla rodzaju wykonywanej przez niego działalności leczniczej.
4c. Standardy organizacyjne opieki zdrowotnej dotyczą sposobu sprawowania opieki nad pacjentem lub wykonywania czynności związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia może określić, w drodze rozporządzenia, standardy organizacyjne opieki zdro- wotnej w wybranych dziedzinach medycyny lub w określon ych podmiotach wykonujących działalność leczniczą, kierując się potrzebą zapewnienia odpowiedniej jakości świadczeń zdrowotnych.
Art. 23. 1. Sprawy dotyczące sposobu i warunków udzielania świadczeń zdrowotnych przez podmiot wykonujący działalność leczniczą , nieuregulowane w ustawie lub statucie, określa regulamin organizacyjny ustalony przez kierownika.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do praktyk zawodowych, o których mowa w art. 18 ust. 4 i 6, art. 19 ust. 4 i 6 oraz art. 19a ust. 3, jeżeli w ramach tych praktyk nie prowadzi się obserwacji pomieszczeń, o której mowa w art. 23a ust. 1. Art. 23a. 1. Kierownik podmiotu wykonującego działalność leczniczą może określić w regulaminie organizacyjnym
sposób obserwacji pomieszczeń:
1)6) ogólnodostępnych, jeżeli j est to niezbędne do zapewnienia bezpieczeństwa pacjentów lub pracowników,
2) w których są udzielane świadczenia zdrowotne oraz pobytu pacjentów, w szczególności pokoi łóżkowych, pomiesz- czeń higieniczno -sanitarnych, przebieralni, szatni, jeżeli wynika to z przepisów odrębnych , 3)7) w których są udzielane świadczenia zdrowotne, jeżeli jest to konieczne w procesie leczenia pacjentów lub do zapewnienia
im bezpieczeństwa – w przypadku szpitali, zakładów opiekuńczo -leczniczych, zakładów pielęgnacyjno -opiekuńczych, zakładów rehabilitacji leczniczej i hospicjów
– za pomocą urządzeń umożliwiających rejestrację obrazu (monitoring), uwzględniając konieczność posza nowania intym- ności i godności pacjenta, w tym przekazywanie obrazu z mo nitoringu w sposób uniemożliwia jący ukazywanie intymnych czynności fizjologicznych, potrzebę zastosowania monitoringu w danym pomiesz czeniu oraz koniec zność ochrony danych osobowych.8) 1a.9) Kierownik podmiotu wykonującego działalność leczniczą odpowiada za wykorzystywanie monitoringu zgodnie z przepisami prawa.
2.10) Nagrania obrazu uz yskane w wyniku monitoringu zawierające dane osobowe podmiot wykonujący dzia łalność leczniczą przetwarza wyłącznie do celów, dla których zostały zebrane, i p rzechowuje przez okres nie dłuż szy n iż 3 miesiące od dnia nagrania.
3. Po upływie okresu, o którym mowa w ust. 2, uzyskane w wyniku monitoringu nagrania obrazu zawierające dane osobowe podlegają zniszczeniu, o ile przepisy odrębne nie stanowią inaczej.
Art. 24. 1. W regulaminie organizacyjnym podmiotu wykonującego działalność leczniczą określa się w szczególnoś ci:

1. firmę albo nazwę podmiotu;

2. cele i zadania podmiotu;

3. strukturę organizacyjną zakładu leczniczego;

4. rodzaj działalności leczniczej oraz zakres udzielanych świadczeń zdrowotnych;

5. miejsce udzielania świadczeń zdrowotnych – w przypadk u udzielania świadczeń zdrowotnych za pośrednictwem sys- temów teleinformatycznych lub systemów łączności, miejscem udzielania świadczeń jest miejsce przebywania osób wykonujących zawód medyczny udzielających tych świadczeń;

6. W brzmieniu ustalonym przez art. 5 pkt 1 lit. a tiret pierwsze ustaw y z dnia 16 czerwca 2023 r. o zmianie ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1675) , która weszła w życie z dniem 6 września 2023 r.

7. Dodany przez art. 5 pkt 1 lit. a tiret drugie ustawy , o której mowa w odnośniku 6.

8. Część wspólna w brzmieniu ustalonym przez art. 5 pkt 1 lit. a tiret trzecie ustawy, o której mowa w odnośniku 6.

9. Dodany przez art. 5 pkt 1 lit. b ustawy, o kt órej mowa w odnośniku 6.

10. W brzmieniu ustalonym przez art. 5 pkt 1 lit. c ustawy, o której mowa w odnośniku 6.

Dziennik Ustaw – 13 – Poz. 799

6. przebieg procesu udzielania świadczeń zdrowotnych, z zapewnieniem właściwej dostępności i jakości tych świadczeń w jednostkach lub komórkach organizacyjnych zakładu leczniczego;
7. organizację i zadania poszczególnych jednostek lub komórek organizacyjnych zakładu lecznicze go oraz warunki współdziałania tych jednostek lub komórek dla zapewnienia sprawnego i efektywnego funkcjonowania podmiotu pod względem diagnostyczno -leczniczym, pielęgnacyjnym, reh abilitacyjnym i administracyjno -gospodarczym;
8. warunki współdziałania z innymi podmiotami wykonującymi działalność leczniczą w zakresie zapewnienia prawid ło- wości diagnostyki, leczenia, pielęgnacji i rehabilitacji pacjentów oraz ciągłości przebiegu procesu udzielania świad- czeń zdrowotnych;
9. wysokość opłaty za udostępnienie dok umentacji medycznej ustalonej w sposób określony w art. 28 ust. 4 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta;
10. organizację procesu udzielania świadczeń zdrowotnych w przypadku pobierania opłat;
11. wysokość opłaty za przechowywanie zwłok pacjenta przez okres dłuższy niż 72 godziny od osób lub instytucji upraw- nionych do pochowania zwłok na podstawie ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz. U. z 2023 r. poz. 887 i 1688 ) oraz od podmiotów, na zlecenie których przechowuje się zwłoki w związku z toczą- cym się postępowaniem karnym;
12. wysokość opłat za świadczenia zdrowotne, które mogą być, zgodnie z przepisami ustawy lub przepisami odrębnymi, udzielane za częściową albo całkowitą odpłatnością;
13. sposób kierowania jednostkami lub komórkami organizacyjnymi zakładu leczniczego.

2. Aktualne informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 4, 9, 11 i 12 oraz art. 23a ust. 1, podaje się do wiadomości
   pacjentów przez ich wywieszenie w widoczny sposób w miejs cu udzielania świadczeń oraz na stronie internetowej podmiotu wykonującego działalność leczniczą i udostępnienie w Biuletynie Informacji Publicznej, w przypadku podmiotu obowiązanego
   do jego prowadzenia.
   2a. W przypadku podmiotów wykonujących działalność leczniczą udzielających wyłącznie ambulatoryjnych świad- czeń zdrowotnych za pośrednictwem systemów teleinformatycznych lub systemów łączności aktualne informacje, o których mowa w ust. 1 pkt 4, 9, 11 i 12, podaje się do wiadomości pacjentów prze z ich umieszczenie na stronie internetowej pod- miotu wykonującego działalność leczniczą i w Biuletynie Informacji Publicznej, w przypadku podmiotu obowiązanego do jego prowadzenia.
3. Do regulaminu organizacyjnego praktyk zawodowych nie stosuje się przepisów ust. 1 pkt 3, 6–8, 11 i 13.
4. Do regulaminu organizacyjnego podmiotów leczniczych wykonujących działalność leczniczą w rodzaju świadcze- nia ambulatoryjne nie stosuje się przepisu ust. 1 pkt 11. Art. 24a. 1. Za świadczenia zdrowotne udzielone odpł atnie, w sytuacjach, w których ustawa oraz przepisy odrębne dopuszczają taką odpłatność, podmiot wykonujący działalność leczniczą wystawia rachunek, w którym, na wniosek pacjenta , wyszczególnia zrealizowane procedury diagnostyczne i terapeutyczne.
5. Rachu nek, o którym mowa w ust. 1, powinien być zgodny z aktualną wysokością opłat podaną do wiadomości zgodnie
   z art. 24 ust. 2. Podmiot wykonujący działalność leczniczą nie może różnicować opłat za udzielane świadczenia zdrowotne w zależności od obywatelstwa l ub państwa zamieszkania pacjenta.
   Art. 25. 1. Umowa ubezpieczenia:

1. odpowiedzialności cywilnej obejmuje szkody będące następstwem udzielania świadczeń zdrowotnych albo niezgod- nego z prawem zaniechania udzielania świadczeń zdrowotnych .
2. (uchylony)
   1a. (uchylony)
   1b. (uchylony)
   1c. (uchylony)
   1d. (uchylony)
   1e. (uchylony)
   1f. (uchylony)

2. Obowiązek ubezpieczenia powstaje najpóźniej w dniu poprzedzającym dzień rozpoczęcia wykonywania działalnoś ci leczniczej.

3. (uchylony)

Dziennik Ustaw – 14 – Poz. 799

4. Przepis ust. 1 pkt 1 nie narusza przepisów art. 120 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy (Dz. U. z 2023 r. poz. 1465 ).
5. Minister właściwy do spraw instytucji finansowych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej, Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych, Krajowej Rady Diagnostów Labo- ratoryjnych, Krajowej Rady Fizjoterapeutów oraz Polskiej Izby Ubezpieczeń, określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy zakres ubezpieczenia obowiązkowego, o którym mow a w ust. 1 pkt 1, oraz minimalną sumę gwarancyjną, biorąc pod uwagę rodzaje działalności leczniczej i rodzaje podmiotów wykonujących tę działalność.
   Art. 26. 1. Podmiot leczniczy spełniający przesłanki określone w art. 4, art. 5 ust. 1 i art. 6 ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1605 i 1720 ), zwany dalej „udzielającym zamówienia”, może udzielić zamówienia na udzielanie w określonym zakresie świadczeń zdrowotnych, zwanego dalej „zamówieniem”, podmiotowi wyko nującemu działalność leczniczą, lub osobie legitymującej się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub określonej dziedzinie medycyny, zwanym dalej „przyjmującym zamówienie”.
6. Przedmiot zamówienia nie m oże wykraczać poza rodzaj działalności leczniczej lub zakres świadczeń zdrowotnych wykonywanych przez przyjmującego zamówienie, zgodnie z wpisem do rejestru podmiotów wykonujących działalność lecz - niczą , o którym mowa w art. 100.
7. Udzielenie zamówienia n astępuje w trybie konkursu ofert.
8. Do konkursu ofert stosuje się odpowiednio art. 140, art. 141, art. 146 ust. 1, art. 147, art. 148 ust. 1, art. 149, art. 150, art. 151 ust. 1, 2 i 4–6, art. 152, art. 153 i art. 154 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej
   finansowanych ze środków publicznych, przy czym prawa i obowiązki Prezesa Funduszu i dyrektora oddziału wojewódz- kiego Funduszu wykonuje kierownik podmiotu leczniczego udzielającego zamówienia.
   4a. Przep isów ust. 3 i 4 nie stosuje się do zamówień, których wartość nie przekracza wyrażonej w złotych równowar- tości kwoty 30 000 euro liczonej według średniego kursu złotego w stosunku do euro, ust alonego zgodnie z art. 3 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 września 2 019 r. – Prawo zamówień publicznych.
9. Do udzielenia zamówienia nie stosuje się przepisów ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień pub licznych.
   Art. 26a. 1. Podstawą ustalenia wartości zamówienia jest całkowite szacunkowe wynagrodzenie przyjmującego zamówie- nie, bez podatku od towarów i usług, ustalone przez udzielającego zamówienia z należytą starannością.
10. Udzielający zamówienia nie może dzielić zamówienia na części lub zaniżać jego wartości celem zastosowania art. 26 ust. 4a.
11. Jeżeli udzielający zamówienia dopuszcza możliwość składania ofert części owych albo udziela zamówienia w częś- ciach , z których każda stanowi przedmiot odrębnego postępowania, wartością zamówienia jest łączna wartość poszczegól- nych części zamówienia.
12. Jeżeli wyodrębniona jednostka organizacyjna udzielającego zamówienia posiadająca samodzielność finansową udziela zamówienia związanego z jej własną działalnością, wartość udzielanego zamówienia ustala się odrębnie od wartoś ci zamówień udzie lanych przez inne jednostki organizacyjne tego udzielającego zamówienia posiadające samodzielność finan- sową .
13. Podstawą ustalenia wartości zamówienia powtarzającego się okresowo jest łączna wartość zamówień tego samego rodzaju:

1. udzielonych w terminie p oprzednich 12 miesięcy lub w poprzednim roku obrotowym, z uwzględnieniem zmian iloś - ciowych zamawianych świadczeń zdrowotnych oraz prognozowanego na dany rok średniorocznego wskaźnika cen towarów i usług konsumpcyjnych ogółem, albo
2. których udzielający z amówienia zamierza udzielić w terminie 12 miesięcy następujących po udzieleniu pierwszego świadczenia.

6. Wybór podstawy ustalenia wartości zamówienia na świadczenia zdrowotne powtarzające się okresowo nie może być dokonany celem zastosowania art. 26 ust. 4a.

7. Jeżeli zamówienia udziela się na czas oznaczony wartością zamówienia jest wartość ustalona z uwzględnieniem okresu wykonywania zamówienia.

8. Ustalenia wartości zamówienia dokonuje się nie wcześniej niż 3 miesiące przed dniem wszczęcia postępowania o udzielenie zamówienia.

9. Jeżeli po ustaleniu wartości zamówienia nastąpiła zmiana okoliczności mających wpływ na dokonane ustalenie, udzie- lający zamówienia przed wszczęciem postępowania o udzielenie zamówienia dokonuje zmiany wartości zamówienia.

Dziennik Ustaw – 15 – Poz. 799

Art. 27. 1. Z przyjmującym zamówienie udzielający zamówienia zawiera umowę na czas udzielania świadczeń zdro- wotnych w określonym zakresie lub na czas określony. Umowa nie może być zawarta na okres krótszy niż 3 miesiące, chyba że rodzaj i liczba świadczeń zdrowo tnych uzasadniają zawarcie umowy na okres krótszy.
2. Przyjmujący zamówienie zobowiązuje się do udzielania świadczeń zdrowotnych w zakresie oraz na zasadach okreś lo- nych w umowie, a udzielający zamówienia do zapłaty wynagrodzenia za udzielanie tych świadcz eń. 3. Umowa wymaga formy pisemnej pod rygorem nieważności.
4. Umowa zawiera w szczególności:

1. określenie zakresu świadczeń zdrowotnych;
2. określenie sposobu organizacji udzielania świadczeń zdrowotnych, w tym miejsca, dni i godzin udzielania świadczeń zdrowotnych;
3. minimalną liczbę osób udzielających określonych świadczeń zdrowotnych;
4. przyjęcie przez przyjmującego zamówienie obowiązku poddania się kontroli przeprowadzanej przez udzielającego zamówienia;
5. określenie rodzajów i sposobu kalkulacji należności, jaką udzielający zamówienia przekazuje przyjmującemu zamówie- nie z tytułu realizacji zamówienia, a w przypadku ustalenia stawki ryczałtowej – określenie jej wysokości;
6. ustalenie zasad rozliczeń oraz zasad i terminów przekazywania n ależności;
7. ustalenie trybu przekazywania udzielającemu zamówienia informacji o realizacji przyjętego zamówienia;
8. postanowienia dotyczące szczegółowych okoliczności uzasadniających rozwiązanie umowy za wypowiedzeniem oraz okres wypowiedzenia;
9. zobow iązanie przyjmującego zamówienie do prowadzenia określonej sprawozdawczości statystycznej.

5. Nieważna jest zmiana postanowień zawartej umowy niekorzystnych dla udzielającego zamówienia, jeżeli przy ich uwzględnieniu zachodziłaby konieczność zmiany treści oferty, na podstawie której dokonano wyboru przyjmującego zamówie- nie, chyba że konieczność wprowadzenia takich zmian wynika z okoliczności, których nie można było przewidzieć w chwili zawarcia umowy.
6. Przyjmujący zamówienie nie może przenieść na osobę tr zecią praw i obowiązków wynikających z umowy, chyba że
   umowa stanowi inaczej.
7. Odpowiedzialność za szkodę wyrządzoną przy udzielaniu świadczeń w zakresie udzielonego zamówienia ponoszą solidarnie udzielający zamówienia i przyjmujący zamówienie.
8. Umowa ulega rozwiązaniu:

1. z upływem czasu, na który była zawarta;
2. z dniem zakończenia udzielania określonych świadczeń zdrowotnych;
3. wskutek oświadczenia jednej ze stron, z zachowaniem okresu wypowiedzenia;
4. wskutek oświadczenia jednej ze stron, bez zac howania okresu wypowiedzenia, w przypadku gdy druga strona rażąco narusza istotne postanowienia umowy.
   Art. 27a. 1. Podmiot wykonuj ący dzia łalność lecznicz ą, na wniosek ministra w łaściwego do spraw zdrowia, przeka- zuje, w terminie i w spos ób przez niego wskazany, zbiorcze dane dotycz ące os ób zatrudnionych w tym podmiocie obejmu- jące liczb ę osób zatrudnionych, informacj ę o wysoko ści ich wynagrodze ń, w tym wynagrodze ń zasadniczych, je żeli dotyczy, oraz dodatk ów, wymiarze czasu pracy, tytu łach zawodowyc h, zajmowanych stanowiskach, formie zatrudnienia, posiada- nych specjalizacjach, je żeli dotyczy, oraz posiadanym lub wymaganym wykszta łceniu.

2. Minister w łaściwy do spraw zdrowia przetwarza dane, o których mowa w ust. 1, w celu zapewnienia równego dostępu do świadczeń zdrowotnych.

3. Minister właściwy do spraw zdrowia może wskazać Narodowy Fundusz Zdrowia lub jednostkę podległą ministrowi właściwemu do spraw zdrowia właściwą w zakresie systemów informacyjnych w ochronie zdrowia jako podmiot, do którego są przekazywane dane, o których mowa w ust. 1. Narodowy Fundusz Zdrowia i ta jednostka przetwarzają te dane.

Dziennik Ustaw – 16 – Poz. 799

DZIAŁ II
Zasady funkcjonowania podmiotów leczniczych
Rozdział 1
Podmiot leczniczy wykonujący działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne
Art. 28. 1. Podmiot leczniczy wykonujący działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne jest obowiązany:

1. w razie pogorszenia się stanu zdrowia pacjenta, powodującego zagrożenie życia lub w razie jego śmierci, niezwłocznie zawiadomić wskazaną przez pacjenta osobę lub instytucję, lub przedstawiciela ustawowego;
2. w razie śmierci pacjenta:
   a) należycie przygotować zwłoki poprzez ich umycie i okrycie, z zachowaniem godności należnej osobie z marłej, w celu ich wydania osobie lub instytucji uprawnionej do ich pochowania, o której mowa w ustawie z dnia 31 stycznia
   1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych,
   b) przechowywać zwłoki nie dłużej niż przez 72 godziny, licząc od godziny, w której nastąp iła śmierć pacjenta.

2. Czynności, o których mowa w ust. 1 pkt 2 lit. a, nie stanowią przygotowania zwłok zmarłego pacjenta do pochowania.
3. Nie pobiera się opłat za czynności, o których mowa w ust. 1.
4. Zwłoki pacjenta mogą być przechowywane w chłodni dłużej niż 72 godziny, jeżeli:

1. nie mogą zostać wcześniej odebrane przez osoby lub instytucje uprawnione do pochowania zwłok pacjenta;
2. w związku ze zgonem zostało wszczęte dochodzenie albo śledztwo, a prokurator nie zezwolił na pochowanie zwłok;
3. przemawiają za tym inne niż wymienione w pkt 1 i 2 ważne przyczyny, za zgodą albo na wniosek osoby lub instytucji uprawnionej do pochowania zwłok pacjenta.

5. Dopuszcza się pobieranie opłaty za przechowywanie zwłok pacjenta przez okre s dłuższy niż określony w ust. 1 pkt 2 lit. b od osób lub instytucji uprawnionych do pochowania zwłok na podstawie ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach
   i chowaniu zmarłych oraz od podmiotów, na zlecenie których przechowuje się zwłoki w związku z toczącym się postępowa- niem karnym. Opłaty nie pobiera się, jeżeli przepisy odrębne tak stanowią.
6. W przypadku, o którym mowa w art. 10 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmar- łych, dopuszcza się pobieranie od gminy opłaty za przechowywanie zwłok pacjenta za okres przypadający po upływie 3 dni od dnia powiadomienia gminy o konieczności pochowania zwłok pacjenta w związku z niepochowaniem ich przez inne uprawnione osoby lub instytucje.
7. Minister właściwy do spraw zdrowia ok reśli, w drodze rozporządzenia, sposób postępowania podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne ze zwłokami pacjenta w przypadku śmierci pacjenta, uwzględniając konieczność poszanowania g odności należnej zmarłemu.
   Art. 28a. 1. Podmiot leczniczy prowadzący szpital jest obowiązany zgłosić, na podany przez jednostkę Policji numer
   telefonu, numer faksu lub adres poczty elektronicznej, fakt:

1. przyjęcia pacjenta małoletniego, z którego przedst awicielem ustawowym albo opiekunem faktycznym nie można się skontaktować – nie później niż w okresie 4 godzin od przyjęcia;
2. przyjęcia albo zgonu pacjenta, którego tożsamości nie można ustalić albo potwierdzić na podstawie dokumentów
   stwierdzających tożs amość – nie później niż w okresie 8 godzin odpowiednio od przyjęcia albo zgonu.

2. Podmiot wykonujący działalność leczniczą udziela, na żądanie Policji, informacji o fakcie przyjęcia osoby zaginionej w rozumieniu art. 14 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 6 kwietn ia 1990 r. o Policji (Dz. U. z 2024 r. poz. 145). Art. 29. 1. Wypisanie pacjenta ze szpitala albo innego zakładu leczniczego podmiotu leczniczego wykonującego dzia- łalność leczniczą w rodzaju całodobowe i stacjonarne świadczenia zdrowotne, jeżeli przepisy odrębne nie stanowią inaczej, następuje:

1. gdy stan zdrowia pacjenta nie wymaga dalszego udzielania świadczeń zdrowotnych w tym zakładzie leczniczym;

2. na żądanie pacjenta lub jego przedstawiciela ustawowego;

3. gdy pacjent w sposób rażący narus za porządek lub przebieg procesu udzielania świadczeń zdrowotnych, a nie zachodzi obawa, że odmowa lub zaprzestanie udzielania świadczeń zdrowotnych może spowodować bezpośrednie niebezpie- czeństwo dla jego życia lub zdrowia albo życia lub zdrowia innych osó b.

Dziennik Ustaw – 17 – Poz. 799

2. Jeżeli przedstawiciel ustawowy żąda wypisania pacjenta, którego stan zdrowia wymaga dalszego udzielania świadczeń
   zdrowotnych, można odmówić wypisania do czasu wydania w tej sprawie orzeczenia przez właściwy ze względu na miejsce udzielania świadczeń zdrowotnych sąd opiekuńczy, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej.
3. W przypadku, o którym mowa w ust. 2, niezwłocznie zawiadamia się właściwy sąd opiekuńczy o odmowie wypisania
   i jej przyczynach.
4. Pacjent występujący z żądaniem, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, jest informowany przez lekarza o możliwych następstwach zaprzestania dalszego udzielania świadczeń zdrowotnych. Pacjent taki składa pisemne oświadczenie o wypi - saniu na własne żądanie. W przypadku braku takiego oświadczenia lekarz sporządza ad notację w dokumentacji medycznej.
   5.11) Wypisanie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące pacjenta, wobec którego jest uprawdopodobnione, że znaj duje się w stanie wyłączającym świadome albo swobodne powzięcie decyzji i wyrażenie woli, następuje po uprzednim pow iadomie- niu osoby bliskiej w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta o dacie i godzinie planowanego wypisu, jeżeli osoba bliska jest znana.
   Art. 30. 1. Gmina właściwa ze względu na miejsc e zamieszkania, a w przypadku niemożności ustalenia miejsca za- mieszkania właściwa ze względu na ostatnie miejsce pobytu pacjenta pokrywa koszty transportu sanitarnego pacjenta mało letniego
   lub osoby niezdolnej do samodzielnej egzystencji do miejsca pobytu , jeżeli przedstawiciel ustawowy pacjenta albo osoba, na której w stosunku do pacjenta ciąży ustawowy obowiązek alimen tacyjny, nie odbiera pacjenta w wyznaczonym terminie.
5. Kierownik niezwłocznie zawiadamia wójta (burmistrza, prezydenta) o okolicznościac h, o których mowa w ust. 1, i organizuje transport sanitarny na koszt gminy określonej w tym przepisie. Gminie przysługuje roszczenie o zwrot kosztów transportu sanitarnego od przedstawiciela ustawowego pacjenta albo od osoby, na której w stosunku do pacje nta ciąży ustawowy
   obowiązek alimentacyjny.
6. Gmina pokrywa koszty transportu sanitarnego, o którym mowa w ust. 1, na podstawie rachunku wystawionego przez kierownika, o którym mowa w ust. 2.
7. Pacjent, którego stan zdrowia nie wymaga dalszego udzielania świadczeń szpitalnych albo całodobowych i stacjo - narnych świadczeń zdrowotnych innych niż szpitalne, lub osoba, na której w stosunku do pacjenta ciąży ustawowy obowią- zek alimentacyjny, ponoszą koszty pobytu pacjenta, począwszy od terminu określo nego przez kierownika, niezależnie od uprawnień do bezpłatnych świadczeń zdrowotnych określonych w przepisach odrębnych.
   Art. 31. 1. Zwłoki pacjenta mogą być poddane sekcji, w szczególności gdy zgon tej osoby nastąpi przed upływem 12 godzin od przyjęcia, z zastrzeżeniem ust. 2.
8. Zwłoki pacjenta nie są poddawane sekcji, jeżeli przedstawiciel ustawowy tej osoby wyraził sprzeciw lub uczyniła to ta osoba za życia.
9. O zaniechaniu sekcji zwłok z przyczyny określonej w ust. 2 sporządza się adnotację w dokument acji medycznej i załącza sprzeciw, o którym mowa w ust. 2.
10. Przepisów ust. 1–3 nie stosuje się w przypadkach:

1. określonych w Kodeksie postępowania karnego i Kodeksie karnym wykonawczym oraz aktach wykonawczych wyda- nych na ich podstawie;
2. gdy przyczyn y zgonu nie można ustalić w sposób jednoznaczny;
3. określonych w przepisach o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi.

5. W dokumentacji medycznej pacjenta sporządza się adnotację o dokonaniu albo zaniechaniu sekcji zwłok, z odpo - wiednim uzasadnieniem.
   Art. 32. 1. Dokonanie sekcji zwłok nie może nastąpić wcześniej niż po upływie 12 godzin od stwierdzenia zgonu.
6. Jeżeli zachodzi potrzeba pobrania ze zwłok komórek, tkanek lub narządów, przeprowadzenie sekcji zwłok przed upływem 12 godzin, przy zachowaniu zasad i trybu przewidzianych w przepisach o pobieraniu, przechowywaniu i prze- szczepianiu komórek, tkanek i narządów, może zarządzić kierownik, a jeżeli kierownik nie jest lekarzem, upoważniony przez niego lekarz albo lekarz upoważniony przez zarząd spółki kapitałowej.
7. Przepisu ust. 2 nie stosuje się do osób osadzonych zmarłych w zakładach karnych i aresztach śledczych.

11. Dodany przez art. 5 pkt 2 ustawy, o której mowa w odnośniku 6.

Dziennik Ustaw – 18 – Poz. 799

Art. 33. W przypadku wykonywania działalności leczniczej przez:

1. lekarza w ramach indywidualnej praktyk i lekarskiej wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmio- tem leczniczym prowadzącym ten zakład albo indywidualnej specjalistycznej praktyki lekarskiej wyłącznie w zakła- dzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym te n zakład albo
2. pielęgniarkę w ramach indywidualnej praktyki pielęgniarki wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład albo indywidualnej specjalistycznej praktyki pielęg niarki wyłącznie w zakładzie le czniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład, albo
3. fizjoterapeutę w ramach indywidualnej praktyki fizjoterapeutycznej wyłącznie w zakładzie leczniczym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład, albo
4. diagnostę laboratoryjnego w ramach indywidualnej praktyki diagnosty laboratoryjnego wyłącznie w zakładzie leczni- czym na podstawie umowy z podmiotem leczniczym prowadzącym ten zakład
   – odpowiedzialność za szkody będące następstwem udzielania świadczeń zdro wotnych albo niezgodnego z prawem zanie- chania udzielania świadczeń zdrowotnych ponoszą solidarnie odpowiednio lekarz i podmiot leczniczy albo pielęgniarka i podmiot leczniczy, albo fizjoterapeuta i podmiot leczniczy, albo diagnosta laboratoryjny i podmiot leczniczy.
   Art. 34. 1. Podmiot leczniczy wykonujący działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne może, w zakresie świadczeń zdrowotnych finansowanych ze środków publicznych, na okres nieprzekraczający 6 miesięcy, zaprzesta ć działalności leczniczej:
5. całkowicie;
6. częściowo, w zakresie jednej lub więcej jednostek lub komórek organizacyjnych zakładu leczniczego tego podmiotu związanych bezpośrednio z udzielaniem tych świadczeń.

2. Czasowe zaprzestanie działalności, o który m mowa w ust. 1, wymaga zgody wojewody.
3. Kierownik występuje do wojewody z wnioskiem o udzielenie zgody, o której mowa w ust. 2.
4. Kierownik podmiotu leczniczego:

1. utworzonego przez Ministra Obrony Narodowej występuje do wojewody z wnioskiem, o którym mowa w ust. 3, po uzyskaniu zgody Ministra Obrony Narodowej;
2. wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne utworzonego przez uczelnię medyczną występuje do wojewody z wnioskiem, o którym mowa w ust. 3, po uzyskaniu zgody rektora uczelni albo odpowiednio dyrektora Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego.

5. Wniosek kierownika powinien zawierać określenie przyczyny, proponowany okres oraz zakres zaprzestania działal ności.
6. Wojewoda przed wyrażeniem zg ody zasięga opinii dyrektora właściwego oddziału wojewódzkiego Narodowego Funduszu Zdrowia. Niewydanie opinii w terminie 7 dni jest równoznaczne z wydaniem opinii pozytywnej.
7. Wojewoda wydaje zgodę albo odmawia jej wydania, w drodze decyzji administracyj nej, w terminie 30 dni od dnia złożenia wniosku.
8. W przypadku gdy zaprzestanie działalności leczniczej:

1. jest spowodowane siłą wyższą,
2. wynika z decyzji administracyjnej podjętej na podstawie odrębnych przepisów
   – kierownik informuje wojewodę o czasowym całkowitym albo częściowym zaprzestaniu działalności, w terminie 3 dni roboczych od dnia zaistnienia okoliczności powodujących zaprzestanie tej działalności.
   Art. 35. 1. W przypadku czasowego zaprzestania działalności leczniczej całkowicie lub c zęściowo, w zakresie jednej lub kilku jednostek lub komórek organizacyjnych zakładu leczniczego podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne, bez zachowania trybu określonego w art. 34, wojewoda nakłada, w drodze decyzji administracyjnej, na kierownika tego podmiotu karę pieniężną w wysokości do trzykrotnego
   miesięcznego wynagrodzenia tej osoby, wyliczonego na podstawie wynagrodzenia za ostatnie 3 miesiące poprzedzające miesiąc, w którym na łożono karę. Decyzji nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

2. Karę pieniężną uiszcza się w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji administracyjnej.

3. Przy ustalaniu wysokości kary pieniężnej wojewoda jest obowiązany uwzględniać rodzaj i wagę stwierdzonych naruszeń.

Dziennik Ustaw – 19 – Poz. 799

4. Kara pieniężna podlega egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
5. Do kary pieniężnej stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2023 r. poz . 2383 i 2760 ) dotyczące terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych oraz odsetek od tych zobo- wiązań.
6. Na decyzję w sprawie kary pieniężnej przysługuje skarga do sądu administracyjnego.
   Art. 36. 1. Osoby zatrudnione w szpitalu oraz pozostające w stosunk u cywilnoprawnym z podmiotem leczniczym, którego
   zakładem leczniczym jest szpital, są obowiązane nosić w widocznym miejscu identyfikator zawierający imię i nazwisko oraz funkcję tej osoby.
7. W szpitalu dla osób pozbawionych wolności stosuje się numeryczne znaki identyfikacyjne osób zatrudnionych.
8. Pacjentów szpitala zaopatruje się w znaki identyfikacyjne.
   3a. W przypadku uzasadnionym stanem zdrowia pacjenta kierownik może podjąć decyzję o odstąpieniu od zaopatrywania
   tego pacjenta w znak identy fikacyjny. Informację w tym zakresie wraz z podaniem przyczyn odstąpienia zamieszcza się w dokumentacji medycznej pacjenta.
9. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do pacjentów szpitala dla osób pozbawionych wolności oraz pacjentów szpitala lub oddziału psychia trycznego.
   5.12) Znak identyfikacyjny, o którym mowa w ust. 3, zawiera:

1. imię i nazwisko oraz datę urodzenia pacjenta;
2. w przypadku noworodka urodzonego w szpitalu – imię i nazwisko matki, płeć i datę urodzenia dziecka ze wskazaniem roku, miesiąca, d nia oraz godziny i minuty w systemie 2 4-godzinnym, a w przypadku nowo rodka urodzonego z ciąży mnogiej – także cyfry wskazujące na kolejność rodzenia się.
   5a.13) Znak identyfikacyjny, o którym mowa w ust. 3, może zawierać również inne informacje niż określone w ust. 5, służące identyfikacji pacjenta, zapisane w sposób uniemożliwiający ustalenie przez osoby nieuprawnione danyc h osobo- wych pacjenta.

6. Minister właśc iwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:

1. warunki, sposób i tryb zaopatrywania pacjentów w znaki identyfikacyjne,
2. sposób postępowania w razie stwierdzenia braku znaków identyfikacyjnych pacjentów szpitala
   – kierując się potrzebą zapewnie nia identyfikacji pacjentów i ich bezpieczeństwa oraz koniecznością poszanowania ochrony
   danych osobowych.
   Rozdział 2
   Podmioty lecznicze o szczególnej regulacji
   Art. 37. 1. (uchylony)

2. (uchylony)
3. Do jednostki służby medycyny pracy Służby Więziennej pr zepisy ustawy stosuje się odpowiednio, przy uwzględ- nieniu przepisów ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r. o służbie medycyny pracy ( Dz. U. z 2022 r. poz. 437) i ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej ( Dz. U. z 2023 r. poz. 1683 i 1860 ) oraz przepisów wydanych na ich podstawie, z tym że przepisów art. 17 ust. 1 pkt 4, art. 25, art. 30, art. 44–49 i art. 50 ust. 1–3a oraz przepisów oddziału 2 w rozdziale 3
   działu II nie stosuje się.
4. Do podmiotów leczniczych utworzonych przez Ministra Sprawie dliwości dla osób pozbawionych wolności przepisy ustawy stosuje się odpowiednio, przy uwzględnieniu przepisów ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny wykonawczy
   (Dz. U. z 2023 r. poz. 127, z 2022 r. poz. 2600 oraz z 2023 r. poz. 818, 1606 i 1860 ) i ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej, z tym że przepisów art. 17 ust. 1 pkt 4, art. 25, art. 30, art. 34, art. 35, art. 44–46, art. 48, art. 49 i art. 50 ust. 1–3a oraz przepisów oddziału 2 w rozdziale 3 działu II nie stosuje się.
5. Do po dmiotów leczniczych w formie jednostki budżetowej, utworzonych przez Szefa Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrz- nego, Szefa Agencji Wywiadu, Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego oraz ministra właściwego do spraw wewnętrz- nych w ramach jednostek organizacyjnyc h Straży Granicznej i Służby Ochrony Państwa , przepisów art. 49 nie stosuje się.

12. W brzmieniu ustalonym przez art. 5 pkt 3 lit. a ustawy, o której mowa w odnośniku 6.

13. Dodany przez art. 5 pkt 3 lit. b ustawy, o której mowa w odnośniku 6.

Dziennik Ustaw – 20 – Poz. 799

5a. Do podmiotów leczniczych w formie jednostki budżetowej, utworzonych przez Szefa Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego, Szefa Agencji Wywiadu oraz Szefa Centralnego Biura Ant ykorupcyjnego, przepisów art. 35 i art. 50 oraz przepisów oddziału 2 w rozdziale 3 działu II nie stosuje się.
6. Do podmiotów leczniczych w formie jednostki budżetowej utworzonych przez Ministra Obrony Narodowej przepisy ustawy stosuje się odpowiednio, przy uwzględnieniu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny (Dz. U. z 2024 r. poz. 248), z tym że przepisów art. 35, art. 48–50 oraz przepisów oddziału 2 w rozdziale 3 działu II nie stosuje się.
7. Do podmiotów leczniczych w formie jednostki wojskowej przepisy ustawy stosuje się odpowiednio, przy uwzględ nie- niu przepisów ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny i ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poz a granicami państwa, z tym że przepisów art. 17 ust. 1 pkt 4, art. 24 ust. 1 pkt 11, art. 25, art. 29, art. 30, art. 34–36, art. 44, art. 45, art. 46 ust. 2–4, art. 48–50, przepisów oddziału 2 w rozdziale 3 działu II oraz przepisów działu IV nie stosuje się.
Art. 38. 1. Minister, centralny organ administracji rządowej albo wojewoda może nałożyć na podmiot leczniczy będący:

1. spółką kapitałową, w której jedynym albo większościowym udziałowcem albo akcjonariuszem jest Skarb Państwa, którego uprawnienia wykonuje ten organ,
2. samodzielnym publicznym zakładem opieki zdrowotnej lub państwową jednostką budżetową, dla których jest podmio- tem tworzącym
   – obowiązek wykonania określonego zadania.

2. Jednostka samorządu terytorialnego może nałożyć na p odmiot leczniczy będący:

1. spółką kapitałową, w której jedynym albo większościowym udziałowcem albo akcjonariuszem jest ta jednostka,
2. samodzielnym publicznym zakładem opieki zdrowotnej lub samorządową jednostką budżetową, dla których ta jed- nostka jest podmiotem tworzącym
   – obowiązek wykonania określonego zadania.

3. W przypadku nałożenia obowiązku wykonania zadań w trybie, o którym mowa w ust. 1 albo 2, zapewnia się środki
   na pokrycie wydatków związanych z wykonaniem tych zadań, chyba że wykonanie zadan ia następuje odpłatnie na podsta- wie umowy.

4. W razie poniesienia szkody przez podmiot leczniczy przy wykonywaniu zadań wykonywanych w trybie ust. 1 albo 2
   organ nakładający obowiązek ich wykonania jest obowiązany do jej naprawienia.
   Art. 39. (uchylony)
   Art. 40. 1. Jednostka budżetowa i jednostka wojskowa, dla których podmiotem tworzącym jest Minister Obrony
   Narodowej, wykonują działalność leczniczą w zakresie czynności ratunkowych, leczenia, ewakuacji medycznej i transportu
   sanitarnego z wykorzystaniem p ojazdów sanitarnych, statków powietrznych, etatowego i tabelarycznego sprzętu i wyposa - żenia medycznego, medycznych środków materiałowych oraz leków będących na wyposażeniu Sił Zbrojnych Rzeczy - pospolitej Polskiej, na rzecz żołnierzy i personelu cywilnego, a także żołnierzy wojsk obcych i ich personelu cywilnego.

5. Jednostka budżetowa, której podmiotem tworzącym jest minister właściwy do spraw wewnętrznych, Minister Spra- wiedliwości, Szef Agencji Bezpiecze ństwa Wewnętrznego, Szef Agencji Wywiadu lub Szef Centralnego Biura Antykorup- cyjnego, posiadająca w swojej strukturze ambulatorium z izbą chorych albo poradnię przyzakładową i poradnię przyzakładową
   z izbą chorych, wykonuje działalność leczniczą w zakresie świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej lub świadczeń lekarza dentysty, a także stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych innych niż szpitalne udzielanych osobom, o których
   mowa w art. 559 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojc zyzny , i funkcjonariuszom Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Ochrony Państwa , Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Służby Więziennej oraz Straży Granicznej, weteranom funkcjonariuszom i weterano m poszkodowanym – funkcjonariuszom Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego i Agencji Wywiadu oraz pracownikom zatrudnionym w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu lub Centralnym Biurze Antykorupcyjnym na podstawie umowy o pracę.

6. Jednostka budżetowa, której podmiotem tworzącym jest minister właściwy do spraw wewnętrznych, posiadająca w swojej strukturze ambulatorium z izbą chorych albo poradnię przyzakładową i poradnię przyzakładową z izbą chorych, wykonuje działalność leczniczą w zakresie świadczeń podstawowej opieki zdrowotnej lub świadczeń lekarza dentysty, a także stacjonarnych i całodobowych świadczeń zdrowotnych innych niż szpitalne udzielanych pracownikom c ywilnym Policji, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Ochrony Państwa oraz Straży Granicznej.

Dziennik Ustaw – 21 – Poz. 799

Art. 41. 1. W podmiocie leczniczym działającym w formie spółki kapitałowej utworzonej przez Skarb Państwa, jed- nostkę samorządu terytorialnego lub uczelnię medyczną albo do którego podmioty te przystąpiły na podstawie art. 6 ust. 8 i w którym posiadają udziały albo akcje reprezentujące co najmniej 51 % kapitału zakładowego, a w przypadku prostej spółki akcyjnej – co najmniej 51 % ogólnej liczby akcji tej spółki, uchwa ły zgromadzenia wspólników albo walnego zgro- madzenia dotyczące:

1. rozwiązania spółki,
2. zbycia przedsiębiorstwa spółki,
3. zbycia zorganizowanej części przedsiębiorstwa spółki,
4. zbycia udziałów albo akcji, które powoduje utratę udziału większościowego w kapitale zakładowym spółki albo zmniejszenie liczby posiadanych akcji prostej spółki akcyjnej poniżej 51 % ogólnej liczby akcji tej spółki,
5. istotnej zmiany przedmiotu działalnoś ci spółki
   – są podejmowane większością trzech czwartych głosów.

2. Członkowie rady nadzorczej reprezentujący Skarb Państwa, jednostkę samorządu terytorialnego lub uczelnię medyczną
   w podmiocie, o którym mowa w ust. 1, są powoływani spośród osób spełniający ch w ymogi, o których mowa w art. 19 ust. 1–3 i 5 ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r. o zasadach zarządzania mieniem państwowym, przy czym członkowie rady nadzorczej wskazani przez jednostkę samorządu terytorialnego nie muszą posiadać pozytywnej opinii Rady do spraw spółek z udziałem Skarbu Państwa i państwowych osób prawnych.
   Rozdział 3
   Podmioty lecznicze niebędące przedsiębiorcami
   Oddział 1
   Przepisy ogólne
   Art. 42. 1. Ustrój podmiotu leczniczego niebędącego przedsiębiorcą, a także inne sprawy dotyczące jego f unkcjono- wania nieuregulowane w ustawie określa statut.
3. W statucie określa się:

1. nazwę podmiotu, o którym mowa w ust. 1, odpowiadającą rodzajowi i zakresowi udzielanych świadczeń zdrowotnych;
2. siedzibę podmiotu, o którym mowa w ust. 1;
3. cele i zadania podmiotu, o którym mowa w ust. 1;
4. organy i strukturę organizacyjną podmiotu, o którym mowa w ust. 1, w tym zadania, czas trwania kadencji i okolicz - ności odwołania członków rady społecznej, o której mowa w art. 48, przed upływem kadencji;
5. formę gospodarki finansowej.

3. Statut może przewidywać prowadzenie określonej, wyodrębnionej organizacyjnie działalności innej niż działalność lecznicza.
4. Statut nadaje podmiot tworzący.
   Art. 43. Podmiot tworzący może pozbawić podmiot leczniczy niebędący przedsiębiorcą składników przydzielonego lub nabytego mienia w przypadku jego połączenia albo przekształcenia, przeprowadzanych na zasadach określonych w ustawie.
   Art. 44. Podmiot leczniczy niebędący przedsiębiorcą udziela świadczeń zdrowotnych f inansowanych ze środków
   publicznych ubezpieczonym oraz innym osobom uprawnionym do tych świadczeń na podstawie odrębnych przepisów nie- odpłatnie, za częściową odpłatnością lub całkowitą odpłatnością.
   Art. 45. 1. Wysokość opłat za świadczenia zdrowotne udzi elane osobom innym niż wymienione w art. 44 ustala kierownik.
5. Przy ustalaniu wysokości opłaty, o której mowa w ust. 1, kierownik uwzględnia rzeczywiste koszty udzielenia świad- czenia zdrowotnego.
   Art. 46. 1. Odpowiedzialność za zarządzanie podmiotem lecz niczym niebędącym przedsiębiorcą ponosi kierownik.
6. Kierownikiem podmiotu leczniczego niebędącego przedsiębiorcą może być osoba, która:

1. posiada wykształcenie wyższe;

2. posiada wiedzę i doświadczenie dające rękojmię prawidłowego wykonywania obowiązków kierownika;

3. posiada co najmniej pięcioletni staż pracy na stanowisku kierowniczym albo ukończone studia podyplomowe na kierunku
   zarządzanie i co najmniej trzyletni staż pracy;

4. nie została prawomocnie skazana za przestępstwo popełnione umyślnie.

Dziennik Ustaw – 22 – Poz. 799

3. W przypadku podmiotów leczniczych niebędących przedsiębiorcami podmiot tworzący nawiązuje z kierownikiem stosunek pracy na podstawie powołania lub umowy o pracę albo zawiera z nim umowę cywilnoprawną.
   3a. W przypadku odwołania kierownika podmiotu leczniczeg o niebędącego przedsiębiorcą albo w innym przypadku nieobsadzenia stanowiska kierownika podmiotu leczniczego niebędącego przedsiębiorcą, podmiot tworzący wyznacza do pełnienia obowiązków kierownika jednego z jego zastępców albo innego pracownika spełniając ego warunki określone w ust. 2 albo zatrudnia w tym celu inną osobę spełniającą warunki określone w ust. 2 na okres nie dłuższy niż 6 miesięcy liczony od dnia odwołania kierownika podmiotu leczniczego niebędącego przedsiębiorcą albo od dnia nieobsadzenia t ego stanowiska. Przepis art. 49 ust. 6a stosuje się odpowiednio.
4. Przepisu ust. 2 pkt 3 nie stosuje się do kierownika podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą dla osób pozbawionych wolności.
   Art. 46a. Kierownikiem podmiotu leczniczego w formie jednostki wojskowej może być osoba, która spełnia wyma gania
   przewidziane dla dowódcy jednostki wojskowej określone w przepisach ustawy z dnia 11 marca 2022 r. o obronie Ojczyzny . Art. 47. 1. Kierownik podmiotu leczniczego niebędącego przedsiębiorcą, z którym podmiot tworzący nawiązał stosu- nek pracy na podstawie powołania, umowy o pracę albo zawarł umowę cywilnoprawną, wykonujący zawód medyczny, może udzielać świadczeń zdrowotnych, jeżeli z awarta z nim umowa przewiduje taką możliwość. W takim przypadku umowa
   określa również warunki udzielania świadczeń zdrowotnych, w tym wymiar czasu pracy.
5. Do kierownika podmiotu leczniczego niebędącego przedsiębiorcą, który jest żołnierzem zawodowym, sto suje się przepisy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, a do kierownika podmiotu leczniczego niebędącego przedsiębiorcą, który jest funkcjonariuszem Służby Więziennej, Straży Granicznej, Służby Ochrony Państwa albo Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, stosuje się odpowiednio przepisy o Służbie Więziennej, Straży Granicznej, Służbie Ochrony Państwa albo Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego.
6. Kierownik podmiotu leczniczego niebędącego przedsiębiorcą nie może podejmować innego zatrudnienia bez wyra- żonej w formie pisemnej zgody podmiotu tworzącego.
   Art. 48. 1. W podmiocie leczniczym niebędącym przedsiębiorcą działa rada społeczna, która jest organem:

1. inicjującym i opiniodawczym podmiotu tworzącego;
2. doradczym kierownika.

2. Do zadań rady społecznej należy:

1. przedstawianie podmiotowi tworzącemu wniosków i opinii w sprawach:
   a) zbycia aktywów trwałych oraz zakupu lub przyjęcia darowizny nowej aparatury i sprzętu medycznego,
   b) związanych z przekształceniem lub likwidacją, rozszerzeniem lub ograniczeniem działalności,
   c) przyznawania kierownikowi nagród,
   d) rozwiązania stosunku pracy lub umowy cywilnoprawnej z kierownikiem;
   e) (uchylona)

2. przedstawianie kierownikowi wniosków i opinii w sprawach:
   a) planu finansowego, w tym planu inwestycyj nego,
   b) rocznego sprawozdania z planu finansowego, w tym planu inwestycyjnego,
   c) kredytów bankowych lub dotacji,
   d) podziału zysku,
   e) zbycia aktywów trwałych oraz zakupu lub przyjęcia darowizny nowej aparatury i sprzętu medycznego,
   f) regulaminu organiz acyjnego;

3. dokonywanie okresowych analiz skarg i wniosków wnoszonych przez pacjentów, z wyłączeniem spraw podlegających nadzorowi medycznemu;

4. opiniowanie wniosku w sprawie czasowego zaprzestania działalności leczniczej;

5. wykonywanie innych zadań okr eślonych w ustawie i statucie.

Dziennik Ustaw – 23 – Poz. 799

3. Rady społecznej nie powołuje się w:

1. wojewódzkich, powiatowych i granicznych stacjach sanitarno -epidemiologicznych;
2. regionalnych centrach krwiodawstwa i krwiolecznictwa, Wojskowym Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznict wa, Centrum Krwiodawstwa i Krwiolecznictwa utworzonym przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych;
3. podmiotach leczniczych tworzonych przez pracodawcę w celu ochrony pracujących przed wpływem niekorzystnych warunków środowiska pracy oraz sprawujących profilaktyczną opiekę nad pracującymi;
4. podmiotach leczniczych w formie jednostki budżetowej utworzonych przez Ministra Obrony Narodowej, Szefa Agencji
   Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Szefa Agencji Wywiadu, Szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego oraz min istra właściwego do spraw wewnętrznych w ramach jednostek organizacyjnych Straży Granicznej i Służby Ochrony Państwa .

4. Zadania określone w ust. 2 w instytutach badawczych, o których mowa w art. 4 ust. 1 pkt 4, wykonuje rada naukowa.
5. Radę społeczną powołuje i odwołuje oraz zwołuje jej pierwsze posiedzenie podmiot tworzący. W posiedzeniach rady społecznej uczestniczy kierownik oraz przedstawiciele organizacji związkowych działających w podmiocie leczniczym.
6. W skład rady społecznej działaj ącej w podmiocie leczniczym niebędącym przedsiębiorcą, dla którego podmiotem tworzącym jest:

1. uczelnia medyczna, wchodzą:
   a) jako przewodniczący – przedstawiciel rektora uczelni albo dyrektora Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego , b) jako członkowie:
   – przedstawiciel ministra właściwego do spraw zdrowia,
   – przedstawiciel wojewody,
   – przedstawiciel przewodniczącego zarządu samorządu województwa,
   – przedstawiciel okręgowej rady lekarskiej,
   – przedstawiciel okręgowej rady pielęgniarek i położn ych, – osoby powołane odpowiednio przez senat albo radę naukową – w liczbie nieprzekraczającej 5;
2. podmiot tworzący inny niż określony w pkt 1, wchodzą:
   a) jako przewodniczący:
   – przedstawiciel organu administracji rządowej – w podmiotach utworzonych prz ez ten organ,
   – wójt (burmistrz, prezydent miasta), starosta albo marszałek województwa lub osoba przez niego wyznaczona – w podmiotach utworzonych przez jednostkę samorządu terytorialnego,
   b) jako członkowie:
   – przedstawiciel wojewody – w podmiocie leczni czym niebędącym przedsiębiorcą utworzonym przez jednostkę samorządu terytorialnego,
   – przedstawiciele wybrani przez odpowiednio: radę gminy lub radę powiatu – w liczbie określonej przez podmiot tworzący, albo przez sejmik województwa – w liczbie nieprzekra czającej 15 osób, albo przez podmiot tworzący
   podmiot leczniczy niebędący przedsiębiorcą o ogólnokrajowym lub ponadwojewódzkim obszarze działania – w liczbie nieprzekraczającej 15 osób, w tym po jednym przedstawicielu Naczelnej Rady Lekarskiej i Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych,
   – przedstawiciel uczelni medycznej wybrany przez rektora albo dyrektora Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego – w szpitalu, w którym jest jednostka organizacyjna udostępniona na podstawie art. 89 ust. 3.

7. Członkiem r ady społecznej podmiotu leczniczego niebędącego przedsiębiorcą nie może być osoba zatrudniona w tym podmiocie.

8. W posiedzeniach rady społecznej, w której skład nie wchodzi przedstawiciel Naczelnej Rady Lekarskiej lub Naczelnej
   Rady Pielęgniarek i Położny ch, mają prawo uczestniczyć, z głosem doradczym, przedstawiciele samorządów zawodów medycz- nych.

9. Członkowi rady społecznej przysługuje zwolnienie z wykonywania obowiązków w ramach stosunku pracy na czas uczestniczenia w posiedzeniach rady społecznej.

Dziennik Ustaw – 24 – Poz. 799

10. Za udział w posiedzeniach rady społecznej jej członkowi przysługuje od podmiotu tworzącego rekompensata w wysokości utraconych zarobków, jeżeli z powodu uczestnictwa w posiedzeniu rady pracodawca udzielił członkowi na ten czas zwolnienia z wykonywania obo wiązków pracowniczych bez zachowania prawa do wynagrodzenia.
11. Sposób zwoływania posiedzeń rady społecznej, tryb pracy i podejmowania uchwał określa regulamin uchwalony przez radę społeczną i zatwierdzony przez podmiot tworzący.
12. Od uchwały rady społecznej kierownikowi przysługuje odwołanie do podmiotu tworzącego.
    Art. 49. 1. W podmiocie leczniczym niebędącym przedsiębiorcą przeprowadza się konkurs na stanowisko:

1. kierownika;
2. zastępcy kierownika, w przypadku gdy kierownik nie jest lekarzem;
3. ordynatora;
4. naczelnej pielęgniarki lub przełożonej pielęgniarek;
5. pielęgniarki oddziałowej.

2. Konkurs na stanowisko kierownika ogłasza podmiot tworzący, a na pozostałe stanowiska – kierownik.
3. Jeżeli do konkursu nie zgłosiło się co najmniej dwóch kandydatów lub w wyniku konkursu nie wybrano kandydata albo z kandydatem wybranym w postępowaniu konkursowym nie nawiązano stosunku pracy albo nie zawarto umowy cywilno- prawnej , odpowiednio podmiot tworzący lub kierownik ogłasza nowy konkurs w okresie 30 dni od dnia zakończenia postępo- wania w poprzednim konkursie.
4. Jeżeli w wyniku postępowania w dwóch kolejnych konkursach kandydat nie został wybrany z przyczyn określonych w ust. 3, odpowiednio podmiot tworzący albo kierownik nawiązuje stosunek pracy albo zawiera umowę cywilnoprawną z osobą przez siebie wskazaną po zasięgnięciu opinii komisji konkursowej.
5. Z kandydatem wybranym w drodze konkursu lub wskazanym w trybie ust. 4 na stanowisko określone w ust. 1 pkt 2–5 kierownik nawiązuje stosunek pracy na po dstawie umowy o pracę.
6. Z kandydatem na stanowisko określone w ust. 1, wybranym w drodze konkursu lub wskazanym w trybie ust. 4, nawiązuje się stosunek pracy albo zawiera umowę cywilnoprawną na 6 lat. Okres ten może być przedłużony do 8 lat, jeżeli do os iągnięcia wieku emerytalnego pracownikowi brakuje nie więcej niż 2 lata. 6a. W przypadku ogłoszenia na obszarze Rzeczypospolitej Polskiej stanu zagrożenia epidemicznego lub stanu epidemii,
   okres, o którym mowa w ust. 6, zostaje przedłużony o czas trwania danego stanu oraz o kolejne 90 dni od dnia jego odwołania.
7. W przypadku gdy zgodnie z regulaminem organizacyjnym oddziałem kieruje lekarz niebędący ordynatorem, na sta- nowisko lekarza kierującego oddziałem konkursu nie przeprowadza się.
8. Ministe r właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:

1. sposób przeprowadzania konkursu, o którym mowa w ust. 1,
2. skład oraz tryb i warunki powoływania i odwoływania komisji konkursowej,
3. ramowy regulamin przeprowadzania konkursu, o którym mow a w ust. 1 – kierując się potrzebą zapewnienia przejrzystości procedury konkursowej.
   Art. 50. 1. Podmiot leczniczy niebędący przedsiębiorcą stosuje minimalne normy zatrudnienia pielęgniarek. Minimalne
   normy ustala kierownik tego podmiotu po zasięgnięciu opinii:
4. kierujących jednostkami lub komórkami organizacyjnymi określonymi w regulaminie organizacyjnym;
5. przedstawicieli organów samorządu pielęgniarek oraz związków zawodowych pielęgniarek i położ nych działających na terenie podmiotu.

2. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Pielęgniarek i Położnych oraz repre- zentatywnych związków zawodowych, określi, w drodze rozporządzenia, sposób ustalania minimalnych norm zat rudnienia pielęgniarek w podmiotach określonych w ust. 1, mając na celu zapewnienie właściwej jakości i dostępności świadczeń zdrowotnych.

Dziennik Ustaw – 25 – Poz. 799

3. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w odniesieniu do podmiotów leczniczych, dla których jest podmiotem tworząc ym, a minister właściwy do spraw zdrowia w odniesieniu do pozostałych podmiotów leczniczych niebędących przedsiębiorcami dokonuje corocznej oceny realizacji obowiązku, o którym mowa w ust. 1, na podstawie:

1. danych przekazanych przez te podmioty lecznicze w zakresie, terminie i w sposób wskazany przez tych ministrów;
2. wyników kontroli przeprowadzonej w trybie art. 119, jeżeli dane przekazane w sposób określony w pkt 1 okażą się niewystarczające dla oceny realizacji obowiązku, o którym mowa w ust. 1. 3a. Dane, o których mowa w ust. 3 pkt 1, nie mogą obejmować danych osobowych pielęgniarek i położnych.

4. W podmiocie leczniczym niebędącym przedsiębiorcą zatrudnia się pracowników posiadających kwalifikacje odpo- wiednie do zajmowanego stanowiska.
5. Minister w łaściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, kwalifikacje wymagane od pracowników na poszczególnych rodzajach stanowisk pracy w podmiotach określonych w ust. 1, kierując się bezpieczeństwem pacjentów oraz potrzebą zapewnienia efektywności zat rudnienia.
   Oddział 2
   Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej
   Art. 50a. 1. Utworzenie samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej następuje w drodze rozporządzenia,
   zarządzenia albo uchwały właściwego organu podmiotu tworzącego. Tworząc samod zielny publiczny zakład opieki zdro- wotnej, uwzględnia się konieczność zapewnienia bezpieczeństwa zdrowotnego obywateli oraz racjonalnej organizacji opieki zdrowotnej.
6. Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej podlega obowiązkowi wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego.
   Z chwilą wpisania do tego rejestru samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej uzyskuje osobowość prawną.
7. Rozporządzenie, zarządzenie albo uchwała, o których mowa w ust. 1, zawierają:

1. nazwę i siedzibę samodzielnego publicznego z akładu opieki zdrowotnej;
2. określenie rodzaju działalności leczniczej;
3. określenie mienia, w które wyposaża się samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej.

4. Utworzenie samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, dla którego podmiotem two rzącym jest uczelnia medyczna, wymaga uprzedniej zgody ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego i nauki oraz mini stra właś ciwego
   do spraw zdrowia.
   Art. 51. Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej prowadzi gospodarkę finansową na zasadach określonych w ustawie.
   Art. 52. Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej pokrywa z posiadanych środków i uzyskiwanych przychodów
   koszty działalności i reguluje zobowiązania.
   Art. 53. Podstawą gospodarki samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej jest plan finansowy ustalany przez
   kierownika.
   Art. 53a. 1. Kierownik samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej każdego roku sporządza i udostępnia
   w Biuletynie Informacji Publicznej raport o sytuacji ekonomiczno -finansowej samodzieln ego publicznego zakładu opieki zdrowotnej w terminie 2 miesięcy od dnia upływu terminu do sporządzenia rocznego sprawozdania finansowego.

5. Raport, o którym mowa w ust. 1, jest przygotowywany na podstawie sprawozdania finansowego za poprzedni rok obrotowy i zawiera w szczególności analizę sytuacji ekonomiczno -finansowej za poprzedni rok obrotowy, prognozę sytuacji
   ekonomiczno -finansowej na kolejne trzy lata obrotowe wraz z opisem przyjętych założeń oraz informację o istotnych zdarze- niach mających wpływ n a sytuację ekonomiczno -finansową samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej.

6. Analizy oraz prognozy sytuacji ekonomiczno -finansowej, o których mowa w ust. 2, dokonuje się na podstawie
   wskaźników ekonomiczno -finansowych.

7. Podmiot tworzący do konuje oceny sytuacji ekonomiczno -finansowej samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej na podstawie raportu, o którym mowa w ust. 1.

8. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi , w drodze rozporządzenia, wskaźniki ekonomiczno -finansowe, o których mowa w ust. 3, sposób ich obliczania oraz przypisane
   im punktowe oceny służące do analizy ekonomiczno -finansowej, mając na uwadze zapewnienie przejrzystości i jednolitości ana- lizy sytu acji ekonomiczno -finansowej samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej oraz porównywalności tych wskaźników.

Dziennik Ustaw – 26 – Poz. 799

Art. 54. 1. Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej gospodaruje posiadanym mieniem.
2. Zbycie aktywów trwałych samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, oddanie ich w dzierżawę, najem, użytkowanie oraz użyczenie może nastąpić wyłącznie na zasadach określonych przez podmiot tworzący.
2a. Zasady, o których mowa w ust. 2, określone dla samodzielnego publicz nego zakładu opieki zdrowotnej, dla którego podmiotem tworzącym jest uczelnia medyczna, wymagają uprzedniego zatwierdzenia przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego i nauki oraz ministra właściwego do spraw zdrowia.
3. Zasady, o których mowa w ust. 2, polegają w szczególności na ustanowieniu wymogu uzyskania zgody podmiotu tworzącego na zbycie, wydzierżawienie, wynajęcie, oddanie w użytkowanie oraz użyczenie aktywów trwałych.
3a. Wymogu uzyskania zgody, o której mowa w ust. 3, nie stosuje się w przypadku , gdy zbycie, wydzierżawienie, wynajęcie, oddanie w użytkowanie oraz użyczenie aktywów trwałych następuje na rzecz podmiotu leczniczego, a aktywa te będą używane, w okresie ogłoszenia stanu zagrożenia epidemicznego albo stanu epidemii, w celu zw alczania epidemii.
4. Wniesienie majątku samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej lub przysługującego mu do niego prawa w formie aportu do spółek, jego przekazanie fundacji lub stowarzyszeniu, które wykonują działalność leczniczą, jest zabro- nione. W przypadku spółek, fundacji lub stowarzyszeń, wykonujących inną działalność, dokonanie tych czynności wymaga zgody podmiotu tworzącego.
4a. Zakazu, o którym mowa w ust. 4, nie stosuje się, jeżeli podmiot tworzący, przed wszczęciem postępowania w sprawi e wyboru partnera prywatnego, wyraził zgodę na wniesienie majątku samodzielnego zakładu opieki zdrowotnej lub przysłu- gującego mu do niego prawa w formie aportu do spółki, o której mowa w art. 14 ust. 1 albo 1a ustawy z dnia 19 grudnia 2008 r. o partnerstwi e publiczno -prywatnym (Dz. U. z 2023 r. poz. 1637 ). 5. Czynność prawna mająca na celu zmianę wierzyciela samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej może nastąpić po wyrażeniu zgody przez podmiot tworzący. Podmiot tworzący wydaje zgodę albo odmawia jej wydania, biorąc pod uwagę konieczność zapewnienia ciągłości udzielania świadczeń zdrowotnych oraz w oparciu o analizę sytuacji finan- sowej i wynik finansowy samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej za rok poprzedni. Zgodę wydaje się po zasię gnięciu opinii kierownika samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej.
6. Czynność prawna dokonana z naruszeniem ust. 2–5 jest nieważna.
7. O stwierdzenie nieważności czynności prawnej dokonanej z naruszeniem ust. 2–5 może wystąpić także podmiot tworzący.
Art. 55. 1. Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej może uzyskiwać środki finansowe:

1. z odpłatnej działalności leczniczej, chyba że przepisy odrębne stanowią inaczej;
2. z wydzielonej działalności innej niż wymieniona w pkt 1, jeżeli statut przewiduje prowadzenie takiej działalności;
   2a) z odsetek od lokat;
3. z darowizn, zapisów, spadków oraz ofiarności publicznej, także pochodzenia zagranicznego;
4. na cele i na zasadach określonych w przepisach art. 114–117;
5. na realizację innych zadań określonych odrębnymi przepisami;
6. na pokrycie straty netto, o której mowa w art. 59 ust. 2.

2. Umowy dotyczące odpłatnych świadczeń zdrowotnych, o których mowa w ust. 1 pkt 1, mogą być również zawierane przez zakład ubezpieczeń działający na podstawie ustawy z dnia 11 września 2015 r. o działalności ubezpieczeniowej
   i reasekuracyjnej ( Dz. U. z 2023 r. poz. 656, 614, 825, 1723, 1843 i 1941 ). Art. 56. 1. Wartość majątku samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej określają:

1. fundusz założycielski;
2. fundusz zakładu.

2. Fundusz założycielski zakładu stanowi wartość wydzielonej samodzielnemu publicznemu zakładowi opieki zdro- wotnej części mienia Skarbu Państwa, jednostki samorządu terytorialnego lub uczelni medycznej, w tym przekazanego
   w nieodpłatne użytkowanie.

3. Fundusz zakładu stanowi wartość majątku samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej po odliczeniu funduszu założycielskiego.

Dziennik Ustaw – 27 – Poz. 799

Art. 57. 1. Fundusz zakładu samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej zwiększa się o:

1. zysk netto;
2. kwoty zwiększenia wartości aktywów trwałych, będącego skutkiem ustawowego przeszacowania tych aktywów;
3. kwoty środków pieniężnych przekazane na pokrycie straty netto, o której mowa w art. 59 ust. 2.

2. Fundusz zakładu sa modzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej zmniejsza się o:

1. stratę netto;
2. kwoty zmniejszenia wartości aktywów trwałych, będącego skutkiem ustawowego przeszacowania tych aktywów.
   Art. 58. Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej decyduje o podziale zysku.
   Art. 59. 1. Samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej pokrywa we własnym zakresie stratę netto w sposób okreś - lony w art. 57 ust. 2 pkt 1.

2. Podmiot tworzący może pokryć stratę netto za rok obrotowy samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej,
   w kwocie, jaka nie może zostać pokryta zgodnie z ust. 1, jednak nie wyższej niż suma straty netto i kosztów amortyzacji.
   2a. (uchylony)
   2b. (uchylony)
3. Strata netto i koszty amortyzacji, o których mowa w ust. 2, dot yczą roku obrotowego objętego sprawozdaniem finan- sowym.
4. Jeżeli w sprawozdaniu finansowym wystąpiła strata netto kierownik samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, w terminie 3 miesięcy od upływu terminu do zatwierdzenia sprawozdania finansow ego, sporządza program naprawczy, z uwzględnieniem raportu, o którym mowa w art. 53a ust. 1, na okres nie dłuższy niż 3 lata, i przedstawia go podmiotowi tworzącemu w celu zatwierdzenia.
   Art. 60. 1. Likwidacja samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrow otnej następuje w drodze rozporządzenia, zarządzenia albo uchwały właściwego organu podmiotu tworzącego.
5. Rozporządzenie, zarządzenie albo uchwała o likwidacji samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej zawiera
   w szczególności:

1. określenie zakładu podlegającego likwidacji;
2. oznaczenie dnia zaprzestania udzielania świadczeń zdrowotnych, nie wcześniej niż 3 miesiące od dnia wydania rozporzą- dzenia , zarządzenia albo podjęcia uchwały;
3. oznaczenie dnia otwarcia likwidacji, nie późni ej niż 30 dni od dnia, o którym mowa w pkt 2;
4. określenie sposobu i trybu zadysponowania składnikami materialnymi i niematerialnymi;
5. oznaczenie dnia zakończenia likwidacji.

3. Rozporządzenie, zarządzenie albo uchwała o likwidacji samodzielnego publicz nego zakładu opieki zdrowotnej sta- nowi podstawę do jego wykreślenia z:

1. rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą, o którym mowa w art. 100, z dniem zaprzestania udzielania świadczeń zdrowotnych;
2. Krajowego Rejestru Sądowego z dniem zakończ enia likwidacji.

4. Okres od dnia otwarcia likwidacji do dnia jej zakończenia nie może być dłuższy niż 12 miesięcy. W przypadku wydania rozporządzenia, zarządzenia albo uchwały, o których mowa w ust. 2, nie można przedłużać terminu zakończenia likwidacji.

5. Likwidacja samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, dla którego podmiotem tworzącym jest uczelnia medyczna, wymaga uprzedniej zgody ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego i nauki oraz ministra właś ci- wego do spraw zdrowia.
   Art. 61. Zobowiązania i należności samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej po jego likwidacji stają się zobowiązaniami i należnościami Skarbu Państwa albo uczelni medycznej, albo właściwej jednostki samorządu terytorial- nego. Przepis zdania pierwszego stosuje się odpowiednio do mienia.

Dziennik Ustaw – 28 – Poz. 799

Art. 62. Za długoletnią pracę pracownikowi samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej przysługują nagrody
jubileuszowe w wysokości:

1. 75 % miesięcznego wynagrodzenia – po 20 latach pracy;
2. 100 % miesięcznego w ynagrodzenia – po 25 latach pracy;
3. 150 % miesięcznego wynagrodzenia – po 30 latach pracy;
4. 200 % miesięcznego wynagrodzenia – po 35 latach pracy;
5. 300 % miesięcznego wynagrodzenia – po 40 latach pracy.
   Art. 63. 1. Pracownikowi samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej przechodzącemu na emeryturę lub rentę z tytułu niezdolności do pracy przysługuje jednorazowa odprawa w wysokości:
6. jednomiesięc znego wynagrodzenia, jeżeli był zatrudniony krócej niż 15 lat;
7. dwumiesięcznego wynagrodzenia po 15 latach pracy;
8. trzymiesięcznego wynagrodzenia po 20 latach pracy.

2. Pracownik, który otrzymał odprawę, o której mowa w ust. 1, nie może ponownie nabyć do niej prawa.
   Art. 64. Ustalanie okresów uprawniających do nagrody jubileuszowej, o której mowa w art. 62, oraz jednorazowej odprawy, o której mowa w art. 63, a także szczegółowe zasady ich obliczania i wypłacania regulują przepisy o wynagro - dzeniu obowią zujące u danego pracodawcy.
   Art. 65. 1. Pracownikowi samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej przysługuje dodatek za wysługę lat w wysokości wynoszącej po 5 latach pracy 5 % miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. Dodatek ten wzrasta o 1 % za każdy dalszy rok pracy, aż do osiągnięcia 20 % miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego.
3. Ustalanie okresów uprawniających do dodatku za wysługę lat regulują przepisy o wynagrodzeniu obowiązujące u danego pracodawcy.
   Art. 66. 1. Połączenie się samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej może być dokonane przez:

1. przeniesienie całego mienia co najmniej jednego samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej (przejmowa- nego) na inny samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej (prz ejmujący);
2. utworzenie nowego samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej powstałego co najmniej z dwóch łączących się samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej.

2. Podmioty tworzące samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej mogą dokonać połączenia tych zakładów:

1. w drodze rozporządzenia, zarządzenia albo uchwały – w przypadku zakładów mających ten sam podmiot tworzący;
2. w drodze porozumienia – w przypadku zakładów mających różne podmioty tworzące.

3. Akt o połączeniu powinien zawierać w szczególności postanowienia o:

1. nazwie samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej powstałego w wyniku połączenia, w przypadku połącze- nia, o którym mowa w ust. 1 pkt 2;
2. przejęciu mienia podmiotu przejmowanego albo podmiotów łączący ch się;
3. zasadach odpowiedzialności za zobowiązania podmiotów łączących się;
4. terminie złożenia wniosku, o którym mowa w art. 67 ust. 1 pkt 1 albo 2, nie wcześniejszym niż trzy miesiące od dnia wydania lub przyjęcia aktu o połączeniu.

4. W przypadku po łączenia, o którym mowa w ust. 1:

1. pkt 1 – akt o połączeniu zawiera także nazwę i siedzibę podmiotu przejmowanego;
2. pkt 2 – akt o połączeniu zawiera także nazwy i siedziby podmiotów łączących się.

5. W porozumieniu, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, wskazuje się także podmiot, który przejmuje uprawnienia i obo- wiązki podmiotu tworzącego.

Dziennik Ustaw – 29 – Poz. 799

6. Połączenie, o którym mowa w ust. 1, następuje bez przeprowadzenia postępowania likwidacyjnego podmiotu przej - mowanego albo łączących się podmiotów.
7. Do pracownikó w zakładu przejmowanego oraz do pracowników zakładów łączących się stosuje się art. 231 ustawy
   z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.
8. W przypadku gdy podmiotem tworzącym dla przynajmniej jednego z łączących się samodzielnych publicznych za- kładów opie ki zdrowotnej jest uczelnia medyczna, na połączenie, o którym mowa w ust. 1, jest wymagana uprzednia zgoda ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego i nauki oraz ministra właściwego do spraw zdrowia.
   Art. 67. 1. W terminie określonym w akcie o połączeniu kierownik podmiotu przejmującego albo kierownik samo- dzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej powstałego w wyniku połączenia składa wniosek o:

1. wykreślenie zakładu przejmowanego z rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą, o którym mowa w art. 100, oraz z Krajowego Rejestru Sądowego – w przypadku połączenia, o którym mowa w art. 66 ust. 1 pkt 1;
2. dokonanie wpisu do Krajowego Rejestru Sądowego oraz w rejestrze podmiotów wykonujących działalność leczniczą, o którym mowa w art. 100 – w przypadku połączenia, o którym mowa w art. 66 ust. 1 pkt 2.

2. W przypadku połączenia, o którym mowa w art. 66 ust. 1 pkt 2, z dniem wpisania samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej powstałego w wyniku połączenia do:

1. rejestru podmiot ów wykonujących działalność leczniczą, o którym mowa w art. 100,
2. Krajowego Rejestru Sądowego
   – następuje z urzędu wykreślenie łączących się podmiotów z tych rejestrów.

3. W przypadku połączenia, o którym mowa w art. 66 ust. 1 pkt 2, z dniem wpisania sam odzielnego publicznego zakładu
   opieki zdrowotnej powstałego w wyniku połączenia do Krajowego Rejestru Sądowego zakład ten wstępuje we wszystkie stosunki prawne, których podmiotem były łączące się zakłady, bez względu na charakter prawny tych stosunków. Z chwilą wpisania do Krajowego Rejestru Sądowego samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej powstały w wyniku połączenia uzyskuje osobowość prawną.
4. Z dniem wykreślenia podmiotu przejmowanego z Krajowego Rejestru Sądowego podmiot przejmujący wstępuje we
   wszystkie stosunki prawne, których podmiotem był podmiot przejmowany, bez względu na charakter prawny tych stosunków.
   Art. 67a. 1. Zmiany podmiotu tworzącego dokonuje się na podstawie porozumienia zawartego pomiędzy podmiotem,
   który dotychczas wykonywał u prawnienia i obowiązki podmiotu tworzącego (podmiot przekazujący), a podmiotem, który przejmie te uprawnienia i obowiązki (podmiot przejmujący).
5. Porozumienie, o którym mowa w ust. 1, zawiera co najmniej:

1. oznaczenie podmiotów: przekazującego i przejmu jącego;
2. oznaczenie samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej będącego przedmiotem porozumienia;
3. zasady odpowiedzialności za zobowiązania samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej będącego przed- miotem porozumienia;
4. zasady przejęcia mienia samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej będącego przedmiotem porozumienia;
5. postanowienie o przekazaniu na własność podmiotowi przejmującemu nieruchomości będących w posiadaniu samo- dzielnego publicznego zakładu opieki zdrowot nej, których właścicielem przed dniem zawarcia porozumienia jest pod- miot przekazujący.

3. Podmiot przejmujący dostosowuje, w terminie 6 miesięcy od dnia zawarcia porozumienia, o którym mowa w ust. 1, skład rady społecznej do przepisów art. 48.

4. W przypadku gdy podmiotem przekazującym albo podmiotem przejmującym jest uczelnia medyczna, zawarcie porozumienia, o którym mowa w ust. 1, wymaga uprzedniej zgody ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyższego i nauki oraz ministra właściwego do spraw zdrowia.
   Art. 68. 1. W przypadku jednostek samorządu terytorialnego, które faktycznie wykonywały uprawnienia i obowiązki podmiotu tworzącego samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej, odpowiedzialność za jego zobowiązania ponoszą te jednostki w części ach ułamkowych odpowiadających wysokości zobowiązań powstałych w okresach, w których wykony- wały one uprawnienia i obowiązki podmiotu tworzącego.

5. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, należności i mienie samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej
   stają się należnościami i mieniem podmiotu, który przejął uprawnienia i obowiązki podmiotu tworzącego.

Dziennik Ustaw – 30 – Poz. 799

3. Jednostki samorządu terytorialnego, które faktycznie wykonywały uprawnienia i obowiązki podmiotu tworzącego samodzielny publiczny zakład opieki zdrow otnej, mogą w inny sposób, niż wskazany w ust. 1 i 2, określić:

1. odpowiedzialność za zobowiązania,
2. zasady przejęcia należności i mienia
   – samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, w stosunku do którego wykonywały uprawnienia i obowiązki pod- miotu tworzącego.
   Art. 69. 1. Przekształcenie samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej w spółkę kapitałową odbywa się na zasadach określonych w art. 70–82.

2. W przypadku gdy podmiotem tworzącym samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej jes t uczelnia medyczna,
   przekształcenie, o którym mowa w ust. 1, wymaga uprzedniej zgody ministra właściwego do spraw szkol nictwa wyższego i nauki oraz ministra właściwego do spraw zdrowia.
   Art. 70. Podmiot tworzący, na podstawie przychodów ze sprawozdania f inansowego za ostatni rok obrotowy oraz danych
   o zobowiązaniach i inwestycjach krótkoterminowych według stanu na dzień poprzedzający dzień złożenia wniosku o wpisanie spółki kapitałowej do rejestru przedsiębiorców, ustala wskaźnik zadłużenia samodzielnego publicznego zakładu opieki zdro- wotnej.
   Art. 71. Wskaźnik zadłużenia ustala się jako relację sumy zobowiązań długoterminowych i krótkoterminowych,
   pomniejszonych o inwestycje krótkoterminowe samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej do sumy jego przy- chodów.
   Art. 72. 1. Jeżeli wartość wskaźnika zadłużenia ustalona zgodnie z art. 70 i 71 wynosi:

1. powyżej 0,5 – podmiot tworzący, przed dniem przekształcenia, przejmuje zobowiązania samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej o takiej wartości , aby wskaźnik zadłużenia wyniósł nie więcej niż 0,5;
2. 0,5 lub mniej – podmiot tworzący może, przed dniem przekształcenia, przejąć zobowiązania samodzielnego publicz- nego zakładu opieki zdrowotnej.

2. Przejęciu w pierwszej kolejności podlegają zobowiązania wymagalne najdawniej obejmujące kwotę główną wraz z odsetkami.
   Art. 73. 1. Przekształcenie, o którym mowa w art. 69, może polegać na przekształceniu samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej w jedną spółkę, pod warunkiem że przekształcane zakłady mają ten sam podmiot tworzący.
3. Przekształcenie, o którym mowa w art. 69, może polegać na przekształceniu samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej mających różne podmioty tworzące będące jednostkami samorządu terytorialnego w jedną spółkę.
   Art. 74. 1. W przypadku określonym w art. 73 ust. 2 podmioty tworzące będące jednostkami samorządu terytorialnego zawierają, na podstawie uchwał organów stanowiących tych jednostek, porozumienie obejmujące:

1. nazwy i adresy samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej mających podlegać przekształ ceniu w spółkę
   kapitałową;
2. określenie poszczególnych składników mienia wnoszonego do spółki tytułem aportu przez poszczególne podmioty tworzące;
3. określenie wartości i liczby udziałów albo akcji, a w przypadku prostej spółki akcyjnej – liczby akcji ob ejmowanych, w zamian za aporty, o których mowa w pkt 2;
4. wskazanie podmiotu tworzącego, który będzie wykonywał zadania organu dokonującego przekształcenia;
5. zakres i wysokość kosztów przekształcenia ponoszonych przez poszczególne podmioty tworzące;
6. wskazanie członków organów spółki pierwszej kadencji.

2. Do porozumienia dołącza się projekt umowy spółki (statutu) i projekt regulaminu organizacyjnego.
   Art. 75. Organem dokonującym przekształcenia samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej w spółkę kapitałową, zwanym dalej „organem dokonującym przekształcenia”, jest:

1. odpowiednio minister, centralny organ administracji rządowej albo wojewoda – w przypadku samodzielnych publicz- nych zakładów opieki zdrowotnej, dla których jest podmiotem tworzący m;

2. organ wykonawczy jednostki samorządu terytorialnego – w przypadku samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, dla których podmiotem tworzącym jest jednostka samorządu terytorialnego;

Dziennik Ustaw – 31 – Poz. 799

3. rektor – w przypadku samodzielnych publicznych zakładó w opieki zdrowotnej, dla których podmiotem tworzącym jest publiczna uczelnia medyczna albo publiczna uczelnia prowadząca dział alność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych;
4. dyrektor Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego – w przypadku samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej, dla których podmiotem tworzącym jest to centrum.
   Art. 76. 1. Kierownik samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej jest obowiązany niezwłocznie doręczyć organowi dokonującemu przekształcenia od powiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, zwanym dalej „kwestionariuszem”, wraz z wymaganymi dokumentami, a także udzielać wyjaś - nień niezbędnych do przeprowadzenia przekształcenia.

2. Minister właśc iwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, wzór kwestionariusza oraz wykaz dokumentów
   niezbędnych do przekształcenia, kierując się koniecznością ograniczenia obowiązków informacyjnych kierownika samodziel- nego publicznego zakładu opieki zdrowotn ej do danych niezbędnych do przeprowadzenia przekształcenia.
   Art. 77. Organ dokonujący przekształcenia sporządza akt przekształcenia samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej w spółkę, o której mowa w art. 69, zwany dalej „aktem przekształcenia”.
   Art. 78. 1. Akt przekształcenia zawiera:

1. akt założycielski spółki;
2. imiona i nazwiska członków organów spółki pierwszej kadencji;
3. pierwszy regulamin organizacyjny.

2. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, ramowy wzór aktu przekształcenia, mając na celu zapewnienie sprawności procesu przekształcenia samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej w spółki , o których mowa w art. 69. Art. 79. 1. Akt przekształcenia zastępuje czynności określone w przepisach ustawy z dnia 15 września 2000 r. –
   Kodeks spółek handlowych (Dz. U. z 2024 r. poz. 18 i 96 ), poprzedzające złożenie wniosku o wpisanie spółki do rejestru przedsiębiorców.
3. Niezwłocznie po sporządzeniu aktu przekształcenia zarząd spółki kapitałowej składa wniosek o wpisanie spółki do rejestru przedsiębiorców, a po uzyskaniu wpisu do rejestru przedsiębiorców – wniosek o zmianę wpisu w rejestrze podmio- tów wykonujących działalność leczniczą, o którym mowa w art. 100. Art. 80. 1. Dniem przekształcenia samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej w spółkę, o której mowa w art. 69, jest dzień wpisania tej spółki do rejestru p rzedsiębiorców.
4. Z dniem przekształcenia następuje wykreślenie z urzędu samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej z Krajowego Rejestru Sądowego.
5. W przypadku prowadzenia na podstawie ustawy z dnia 15 kwietnia 2005 r. o pomocy publicznej i restrukturyzacji publicznych zakładów opieki zdrowotnej ( Dz. U. z 2018 r. poz. 164 ) postępowania w stosunku do przekształcanego samo - dzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, zarząd spółki, o której mowa w art. 69, informuje niezwłocznie organ restrukt uryzacyjny prowadzący to postępowanie o wpisaniu tej spółki do rejestru przedsiębiorców.
6. Jeżeli przepisy ustawy nie stanowią inaczej, spółka kapitałowa z dniem przekształcenia wstępuje we wszystkie prawa i obowiązki, których podmiotem był samodzielny pu bliczny zakład opieki zdrowotnej.
   Art. 81. 1. Z dniem przekształcenia pracownicy przekształcanego samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej
   stają się, z mocy prawa, pracownikami spółki, o której mowa w art. 69.
7. Stosunki pracy osób zatrudnionyc h na podstawie powołania w przekształcanym samodzielnym publicznym zakładzie
   opieki zdrowotnej wygasają z dniem przekształcenia.
   Art. 82. 1. Podmiot tworzący dokonuje na dzień poprzedzający dzień przekształcenia jednorazowego określenia wartości
   rynkowej n ieruchomości znajdujących się w tym dniu w posiadaniu samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, jeżeli nieruchomości te są przekazywane na własność spółce, o której mowa w art. 69.
8. Określenia wartości rynkowej nieruchomości, o których mowa w art. 3 ust. 1 pkt 15 lit. a ustawy z dnia 29 września
   1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2023 r. poz. 120, 295 i 1598 ), dokonuje rzeczoznawca majątkowy na zasadach i w sposób okreś lony w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami ( Dz. U. z 2023 r. poz. 344, z późn. zm.14)).

14. Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2023 r. poz. 1113, 1463, 1506, 1688, 1762, 1906 i 2029 .

Dziennik Ustaw – 32 – Poz. 799

3. Bilans zamknięcia samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej staje się bilansem otwarcia spółki, o której mowa w art. 69, przy czym suma kapitałów własnych jest równa sumie funduszu założycielskiego, funduszu zakładu, fun- duszu z aktualizacji wyceny i niepodzielonego wyniku finansowego za okres działalności zakładu przed przekształceniem, z uwzględnieniem korekty wartości wynikającej z przeszacowania do wartości rynkowej nieruchomości, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz korekty nieumorzonej części wartości nieruchomości, które nie podlegają przekazaniu do spółki, o której mowa w art. 69. Oddział 3
   Podmiot leczniczy w formie jednostki budżetowej oraz jednostki wojskowej
   Art. 83. Tworzenie , przekształcenie i likwidacja podmiotu leczniczego w formie jednostki budżetowej oraz jednostki wojskowej następuje w drodze:

1. zarządzenia:
   a) ministra,
   b) centralnego organu administracji rządowej,
   c) wojewody;
2. uchwały organu stanowiącego jednostki samorządu terytorialnego.
   Art. 84. Zarządzenie albo uchwała o utworzeniu podmiotu, o którym mowa w art. 83, określa w szczególności:
3. nazwę podmiotu;
4. miejsce udzielania świadczeń zdrowotnych;
5. formę organizacyjno -prawną;
6. rodzaj działalności leczniczej oraz zakres udzielanych świadczeń zdrowotnych.
   Art. 85. Przekształcenie podmiotu, o którym mowa w art. 83, polega na zmianie rodzaju działalności leczniczej lub istotnej zmianie zakresu udzielanych świadczeń zdrowotnych.
   Art. 86. 1. Podmiot, o którym mowa w art. 83, prowadzi gospodarkę finansową na zasadach określonych w przepi sach o finansach publicznych.

2. Podmiot leczniczy w formie jednostki budżetowej gospodaruje przekazaną w zarząd częścią mienia Skarbu Państwa lub jedno stki samorządu terytorialnego oraz przydzielonymi środkami finansowymi, kierując się efektywnością ich wyko- rzystania, na zasadach określonych w przepisach o finansach publicznych.
3. W odniesieniu do działalności leczniczej wykonywanej przez jednostkę wojs kową prawa i obowiązki w zakresie
   prowadzenia rachunkowości i sprawozdawczości, gospodarowania mieniem oraz gromadzenia i rozdysponowywania środ- ków publicznych są wykonywane przez kierownika właściwej dla tego podmiotu leczniczego państwowej jednostki budż e- towej, utworzonej przez Ministra Obrony Narodowej, na zasadach i w trybie określonych w przepisach ustawy z dnia 27 sierp - nia 2009 r. o finansach publicznych ( Dz. U. z 2023 r. poz. 1270 , z późn. zm.15)). Art. 87. 1. Zarządzenie albo uchwała o likwidacji podmiotu, o którym mowa w art. 83, powinny zawierać w szczegól ności:

1. określenie podmiotu podlegającego likwidacji;
2. oznaczenie dnia zaprzestania udzielania świadczeń zdrowotnych, nie wcześniej niż 3 miesiące od dnia wydania zarzą- dzenia a lbo podjęcia uchwały;
3. oznaczenie dnia otwarcia likwidacji, nie później niż 30 dni od dnia, o którym mowa w pkt 2;
4. określenie sposobu i trybu zadysponowania składnikami materialnymi i niematerialnymi;
5. oznaczenie dnia zakończenia likwidacji.

2. Przepis art. 60 ust. 4 stosuje się do zarządzeń i uchwał określonych w ust. 1.
3. Zarządzenie albo uchwała:

1. o likwidacji podmiotu, o którym mowa w art. 83, stanowi podstawę wykreślenia z rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą, o którym mowa w art. 100, z dniem zaprzestania udzielania świadczeń zdrowotnych;

2. o przekształceniu podmiotu, o którym mowa w art. 83, stanowi podstawę dokonania zmian w rejestrze podmiotów wykonujących działalność leczniczą, o którym mowa w art. 100.

3. Zmiany tekstu jednolitego wymien ionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2023 r. poz. 1273, 1407, 1429, 1641, 1693 i 1872 .

Dziennik Ustaw – 33 – Poz. 799

Art. 88. 1. Wynagrodzenie pracownika:

1. podmiotu, o którym mowa w art. 83
2. (uchylony)
   – składa się z wynagrodzenia zasadniczego przewidzianego dla zajmowanego stanowiska pracy oraz odpowiednio dodatku funkcyjnego, dodatku za stopień lub tytuł naukowy oraz dodatku za wieloletnią pracę, z zastrzeżeniem ust. 3.

2. Dodatek za wieloletnią pracę, o którym mowa w ust. 1, wynosi po 5 latach pracy 5 % miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. Dodatek ten wzrasta o 1 % za każdy dalszy rok pracy aż do osiągnięcia 20 % miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego.

3. Pracownikom podmiotu leczniczego działającego w formie jednostki budżetowej, utworzonej przez m inistra właś - ciwego do spraw zdrowia w celu udzielania świadczeń zdrowotnych osobom, wobec których sąd orzekł zastosowanie środka zabezpieczającego lub środka leczniczego, przysługuje oprócz składników wynagrodzenia, o których mowa w ust. 1, doda- tek w wyso kości od 10 % do 50 % miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. Dodatek przysługuje pracownikom, którzy przy wykonywaniu swoich obowiązków mają bezpośredni kontakt z osobami, wobec których sąd orzekł zastosowanie środka zabezpieczającego lub środka lecznicz ego. 3a. Pracownikom podmiotu leczniczego, o którym mowa w art. 37 ust. 4a, przysługuje oprócz składników wynagro- dzenia , o których mowa w ust. 1, dodatek w wysokości od 10 % do 50 % miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego. Dodatek przysługuje pracownikom, którzy przy wykonywaniu swoich obowiązków mają bezpośredni kontakt z osobami, wobec których
   sąd orzekł o umieszczeniu w tym podmiocie.

4. Pracownikom wykonującym zawód medyczny oraz innym pracownikom, których praca pozostaje w związku z udzie - laniem świadc zeń zdrowotnych, zatrudnionym w jednostce organizacyjnej więziennictwa, z tytułu pracy z osobami pozba- wionymi wolności, przysługuje dodatek w wysokości od 10 % do 50 % miesięcznego wynagrodzenia zasadniczego.

5. Miesięczna stawka wynagrodzenia zasadniczego przysługuje za pełny wymiar czasu pracy.

6. Pracownikowi zatrudnionemu w niepełnym wymiarze czasu pracy wszystkie składniki wynagrodzenia przysługują w wysokości proporcjonalnej do wymiaru czasu pracy określonego w umowie o pracę.

7. Przy ustalaniu stawki dodatku funkcyjnego pracodawca powinien kierować się w szczególności specyfiką i charakterem
   wykonywanych zadań oraz wielkością komórki organizacyjnej, w której pracownik wykonuje pracę.

8. Przepisów ust. 1–7 nie stosuje się, jeżeli przepisy odrębne stano wią inaczej.

9. Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw pracy określi, w drodze rozporządzenia, warunki wynagradzania za pracę pracowników, o których mowa w ust. 1, w tym kwoty wynagrodzenia zasadniczego i tabele za szeregowania pracowników, oraz warunki ustalania i wypłacania innych składników wynagrodze - nia, kierując się kwalifikacjami zawodowymi tych pracowników oraz zakresem świadczeń zdrowotnych udzielanych przez podmioty określone w ust. 1. Rozdział 4
   Regulacje szczególne dotyczące działalności leczniczej obejmującej realizację zadań dydaktycznych i badawczych w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia
   Art. 89. 1. Podmiot leczniczy utworzony lub prowadzony przez uczelnię medyczn ą wykonuje działalność leczniczą, o której mowa w art. 3 ust. 1 i 2 pkt 2, oraz jest obowiązany do realizacji zadań polegających na kształceniu przed - i podyplomo- wym w zawodach medycznych, w powiązaniu z udzielaniem świadczeń zdrowotnych i promocją zdrowia.

10. Podmiot leczniczy, o którym mowa w ust. 1, jest obowiązany do udostępnienia uczelni medycznej jednostek orga- nizacyjnych niezbędnych do prowadzenia kształcenia przed - i podyplomowego w zawodach medycznych.

11. Podmioty wykonujące dział alność leczniczą inne niż określone w ust. 1 mogą udostępniać jednostki organizacyjne niezbędne do prowadzenia działalności, o której mowa w ust. 1.

12. Udostępnienie, o którym mowa w ust. 2 i 3, następuje na podstawie umowy cywilnoprawnej zawartej pomiędzy
    uczelnią medyczną a podmiotem wykonującym działalność leczniczą, zwanym dalej „udostępniającym”.

Dziennik Ustaw – 34 – Poz. 799

4a. Umowa, o której mowa w ust. 4, wymaga zatwierdzenia przez ministra właściwego do spraw szkolnictwa wyż- szego i nauki oraz ministra właściwego do spraw zdro wia. 5. Umowa, o której mowa w ust. 4, określa co najmniej:

1. czas trwania umowy i warunki jej wcześniejszego rozwiązania;
2. środki finansowe należne udostępniającemu z tytułu jej realizacji, sposób przekazywania tych środków oraz zasady ich rozliczeń;
3. wykaz ruchomości i nieruchomości udostępnianych w celu jej realizacji, sposób ich udostępniania oraz zasady i warunki
   ich wykorzystywania;
4. określenie liczby oraz kwalifikacji zawodowych nauczycieli akademickich mających wykonywać w udostępnianej jed- nostce organizacyjnej zadania, o których mowa w ust. 1;
5. okoliczności, w których może nastąpić zmiana warunków umowy;
6. zasady odpowiedzialno ści cywilnej za szkody wyrządzone przez studentów, doktorantów l ub nauczycieli aka demic- kich i zasady postępowania w przypadku naruszenia przez nich porządk u ustalonego przez udostępniają cego;
7. zasady prowadzenia kontroli przez uczelnię medyczną w zakresie wykonywania zadań badawczych i dydaktycznych u udostępniającego;
8. zasady rozpatrywania sporów wynikających z jej realizacji.

6. Oznaczenia „klinika” albo „kliniczny” oraz „uniwersytecki” mogą używać wyłącznie udostępniający oraz jednostki organizacyjne udostępnione w trybie ust. 2 i 3. Art. 90. Uczelnia medyczna jest obowiązana do przekazywania udostępniającemu śr odków finansowych na realizację zadań dydaktycznych i badawczych.
   Art. 91. 1. Jednostką organizacyjną wykonującą działalność dydaktyczną i badawczą, będącą oddziałem, kieruje ordyna- tor albo inny lekarz kierujący.
7. Osobą odpowiedzialną za działalność dydaktyczną i badawczą w jednostce, o której mowa w ust. 1, jest kierownik kliniki.
8. Funkcje, o których mowa w ust. 1 i 2, można pełnić jednocześnie.
9. Kierownik bierze udział w postępowaniu mającym na celu powołanie kierownika kliniki.
   Art. 92. Nauczyciele akademiccy uczelni medycznych oraz doktoranci w uczelniach medycznych lub federacjach pod- miotów systemu szkolnictwa wy ższego i nauki prowadzących działalność naukową w zak resie nauk medycznych są zatrud- nieni w podmiocie leczniczym, o k tórym mowa w art. 89 ust. 1, albo w jednostce organizacyjnej, o której mowa w art. 89 ust. 2 i 3:

1. w systemie zadaniowym czasu pracy na podstawie umowy o pracę określającej zadania dydaktyczne, badawcze i udzielanie świadczeń zdrowotnych, w tym świadczeń wysokospecjalistycznych;
2. na podstawie umowy cywilnoprawnej określającej w szczególności zadania dydaktyczne, badawcze i udzielanie świad- czeń zdrowotnych, w tym świadczeń wysokospecjalistycznych.
   Art. 92a. Przepisy art. 89 –92 stosuje się odpowiednio do innej uczelni prowadzącej kształcenie i działalność naukową
   w zakresie nauk medycznych lub nauk o zdrowiu.
   DZIAŁ III
   Czas pracy pracowników podmiotów leczniczych
   Art. 93. 1. Czas pracy pracowników zatrudnionych w podmiocie leczniczym, z zastrzeżeniem art. 94 ust. 1, w przyjętym
   okresie rozliczeniowym, nie może przekraczać 7 godzin 35 minut na dobę i przeciętnie 37 godzin 55 minut na tydzień w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym.

2. Czas pracy pracowników technicznych, obsługi i gospodarczych, w przyjętym okresie rozliczeniowym, nie może przekraczać 8 godzin na dobę i przeciętnie 40 godzin na tydzień w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym.

3. Czas pracy pracowników niewidomych zatr udnionych na stanowiskach wymagających kontaktu z pacjentami, w przyjętym okresie rozliczeniowym, nie może przekraczać 6 godzin na dobę i przeciętnie 30 godzin na tydzień w przecięt- nie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym.

4. Okres rozliczeniowy, o którym mowa w ust. 1–3, nie może przekraczać 3 miesięcy.

Dziennik Ustaw – 35 – Poz. 799

Art. 94. 1. Jeżeli jest to uzasadnione rodzajem pracy lub jej organizacją, w stosunku do pracowników mogą być stoso- wane rozkłady czasu pracy, w których dopuszczalne jest przedłuż enie wymiaru czasu pracy do 12 godzin na dobę, z zastrze- żeniem art. 93 ust. 3 i 4. W rozkładach czas pracy pracowników, o których mowa w art. 93 ust. 1, nie może przekraczać przeciętnie 37 godzin 55 minut na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym, a w stosunku do pracowników, o których mowa w art. 93 ust. 2 – przeciętnie 40 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym.
2. Okres rozliczeniowy, o którym mowa w ust. 1, nie może być dłuższy niż miesiąc. W szczególnie uzasadnionych przypadkach okres rozliczeniowy może być przedłużony, nie więcej jednak niż do 4 miesięcy.
3. Rozkład czasu pracy powinien być stosowany na podstawie harmonogramów pracy ustalanych dla przyjętego okresu
rozliczeniowego, określających dla poszczególnych pracowników dni i godziny pracy oraz dni wolne od pracy.
4. W rozkładach czasu pracy, o którym mowa w ust. 1, wymiar czasu pracy:

1. pracownic w ciąży,
2. pracowników opiekujących się dzieckiem do lat 4, bez ich zgody
   – nie może przekraczać 8 godzin na dobę.
   Art. 95. 1. Pracownicy wykonujący zawód medyczny i posiadający wyższe wykształcenie, zatrudnieni w podmio cie leczniczym wykonującym działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne, mogą być zobowiązani do pełnienia w zakładzie leczniczy m tego podmiotu dyżuru medycznego.
   1a. Pracownicy wykonujący zawód medyczny, zatrudnieni w jednostkach systemu, o których mowa w art. 32 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, z wyłączeniem lotniczych zespołów ratownic twa medycznego, mogą być zobowiązani do pełnienia w tych jednostkach dyżuru medycznego.

2. Dyżurem medycznym jest wykonywanie poza normalnymi godzinami pracy czynności zawodowych przez osoby, o których mowa w:

1. ust. 1, w podmiocie leczniczym wykonującym stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne;
2. ust. 1a, w jednostkach systemu.

3. Czas pełnienia dyżuru medycznego wlicza się do czasu pracy.
4. Praca w ramach pełnienia dyżuru medycznego może być planowana również w zakresie, w jakim będzie przekracza ć 37 godzin 55 minut na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym. Do pracy w ramach pełnienia dyżuru nie stosuje się prze- pisów art. 151 § 3, art. 1513 i art. 1514 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.
5. Do wynagrodzenia za pracę w ramach pełn ienia dyżuru medycznego stosuje się odpowiednio przepisy art. 1511 § 1–3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.
6. Zasad wynagradzania, o których mowa w przepisach art. 1511 § 1–3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy, nie stosuje się do lekarzy stażystów, których zasady wynagradzania określają odrębne przepisy.
   Art. 96.16) 1. Pracownicy, o których mowa w art. 95 ust. 1 i 1a, mogą być, po wyrażeniu na to zgody na piśmie, zobo- wiązani do pracy w wymiarze przekraczającym przeciętnie 48 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym. Przepisu art. 151 § 3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy nie stosuje się.
7. Okres rozliczeniowy, o którym mowa w ust. 1, nie może by ć dłuższy niż 4 miesiące.
8. Pracodawca jest obowiązany prowadzić i przechowywać ewidencję czasu pracy pracowników, o których mowa
   w ust. 1, oraz udostępniać ją organom właściwym do sprawowania nadzoru i kontroli nad przestrzeganiem prawa pracy, które
   mogą , z powodów związanych z bezpieczeństwem lub zdrowiem pracowników, a także w celu zapewnienia właściwego
   poziomu udzielania świadczeń zdrowotnych, zakazać albo ograniczyć możliwość wydłużenia maksymalnego tygodniowego
   wymiaru czasu pracy.
9. Pracodawca nie może podejmować działań dyskryminujących wobec pracowników, którzy nie wyrazili zgody, o której mowa w ust. 1.
10. Pracodawca jest obowiązany dostarczać organom, o których mowa w ust. 3, na ich wniosek, informacje o przypad- kach, w których pracownicy wyrazi li zgodę w celu wykonywania pracy w wymiarze przekraczającym 48 godzin na tydzień w przyjętym okresie rozliczeniowym, o którym mowa w ust. 2.
11. Pracownik może cofnąć zgodę na pracę w wymiarze przekraczającym 48 godzin na tydzień w przyjętym okresie
    rozlic zeniowym, informując o tym pracodawcę na piśmie, z zachowaniem miesięcznego okresu wypowiedzenia.
12. Do wynagrodzenia za pracę w wymiarze przekraczającym przeciętnie 48 godzin na tydzień w przyjętym okresie
    rozliczeniowym stosuje się odpowiednio art. 1511 § 1–3 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. – Kodeks pracy.

16. Obowiązuje do wejścia w życie zmiany, o której mowa w odnośniku 17.

Dziennik Ustaw – 36 – Poz. 799

Art. 96. (uchylony)17) Art. 97. 1. Pracownikowi przysługuje w każdej dobie prawo do co najmniej 11 godzin nieprzerwanego odpoczynku.
2. Pracownikowi pełniącemu dyżur medyczny okres odpoczynku, o którym mowa w ust. 1, powinien być udzielony bezpośrednio po zakończeniu pełnienia dyżuru medycznego.
3. Pracownikowi przysługuje w każdym tygodniu prawo do co najmniej 35 godzin nieprzerwanego odpoczynku, obej- mującego co najmniej 11 godzin n ieprzerwanego odpoczynku dobowego.
4. W przypadku uzasadnionym organizacją pracy pracownikowi, o którym mowa w art. 95 ust. 1 i 1a, przysługuje w każdym tygodniu prawo do co najmniej 24 godzin nieprzerwanego odpoczynku, udzielanego w okresie rozliczeniowym
nie dłuższym niż 14 dni. Art. 98. 1. Pracownicy, o których mowa w art. 95 ust. 1, mogą zostać zobowiązani do pozostawania w gotowości do udzielania świadczeń zdrowotnych.
2. Za każdą godzinę pozostawania w gotowości do udzielania świadczeń zdrowotnych prz ysługuje wynagrodzenie w wysokości 50 % stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego.
3. Godzinową stawkę wynagrodzenia zasadniczego oblicza się, dzieląc kwotę miesięcznego wynagrodzenia zasadni- czego wynikającą z osobistego zaszeregowania pracownika przez liczbę godzin pracy przypadających do przepracowania w danym miesiącu.
4. W przypadku wezwania do podmiotu leczniczego zastosowanie mają przepisy dotyczące dyżuru medycznego.
Art. 99. Pracownikom wykonującym zawód medyczny, zatrudnionym w systemie pracy zm ianowej w podmiocie lecz- niczym wykonującym działalność leczniczą w rodzaju stacjonarne i całodobowe świadczenia zdrowotne przysługuje doda- tek w wysokości:

1. co najmniej 65 % stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego, obliczanej zgodnie z art. 98 ust. 3, za każdą godzinę
   pracy wykonywanej w porze nocnej;
2. co najmniej 45 % stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego, obliczanej zgodnie z art. 98 ust. 3, za każdą go- dzinę pracy wykonywanej w porze dziennej w niedziele i święta oraz dni wolne od pracy wyn ikające z przeciętnie pięciodniowego tygodnia pracy.
   Art. 99a. Przepisów art. 93–99 nie stosuje się do pracowników wykonujących zawód medyczny na podstawie przepisów
   ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa.
   Art. 99b. 1. Członkom zespołów ratownictwa medycznego, o których mowa w art. 36 ust. 1 i 3 oraz art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, zatrudnionym na podstawie umowy o pracę przysługuje za każdą godzinę pracy dodatek w wysokości 30 % stawki godzinowej wynagrodzenia zasadniczego obliczanej zgodnie z art. 98 ust. 3 .

2. Członkom zespołów ratownictwa medycznego, o których mowa w art. 36 ust. 1 i 3 oraz art. 37 ust. 1 ustawy z dnia 8 września 2006 r. o Państwowym Ratownictwie Medycznym, zatrudnionym na podstawie umowy innej niż umowa, o której mowa w ust. 1, przysługuje za każdą godzinę pracy dodatkowe wynagrodzenie w wysokości 30 % stawki godzinowej wy- nikającej z umo wy, na podstawie której świadczą pracę.
3. Do stawki godzinowej, o której mowa w ust. 2, nie wlicza się dodatków przysługujących członkowi zespołu ratow- nictwa medycznego.
   DZIAŁ IV
   Rejestr podmiotów wykonujących działalność leczniczą
   Art. 100. 1. Podmiot, który zamierza wykonywać działalność leczniczą jako podmiot leczniczy, składa organowi pro- wadzącemu rejestr, o którym mowa w art. 106 ust. 1, wniosek o wpis do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą, zwanego dalej „rejestrem”, zawie rający następujące dane:

1. imię i nazwisko, nazwę albo firmę;

2. adres siedziby albo miejsca zamieszkania;
   3)18) adres miejsca udzielania świadczeń zdrowotnych albo miejsca przyjmowania wezwań i przechowywania dokumentacji medycznej – w przypadku wykonywa nia działalności leczniczej wyłącznie w miejscu wezwania;

3. formę organizacyjno -prawną;

4. Przez art. 3 pkt 2 ustawy z dnia 5 lipca 2018 r. o zmianie ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 1532) ; wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2028 r .

5. W brzmieniu ustalonym przez art. 91 pkt 2 ustawy , o której mowa w odnośniku 5.

Dziennik Ustaw – 37 – Poz. 799

5. rodzaj działalności leczniczej oraz zakres udzielanych świadczeń zdrowotnych;
6. nazwę zakładu leczniczego oraz wykaz jego jednostek lub komórek organizacyjnych, k tórych działalność jest związana z udzielaniem świadczeń zdrowotnych;
7. (uchylony)
8. numer REGON;
9. Numer Identyfikacji Podatkowej (NIP);
10. dane podmiotu tworzącego – w przypadku podmiotu leczniczego niebędącego przedsiębiorcą.
    1a. Nazwa zakładu leczn iczego, o której mowa w ust. 1 pkt 6, nie może być taka sama jak oznaczenie podmiotu lecz- niczego zgodnie z ust. 1 pkt 1.

2. Wraz z wnioskiem wnioskodawca składa oświadczenie następującej treści: „Świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego ośw iadczenia wynikającej z art. 233 § 6 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny oświadczam, że:

1. dane zawarte we wniosku o wpis do rejestru podmiotów wykonuj ących dzia łalność lecznicz ą są kompletne i zgodne z prawd ą;
2. znane mi są i spełniam warunki wykonywania działalności leczniczej w zakresie objętym składanym wnioskiem okreś lone w ustawie z dnia 15 kwietnia 2011 r. o dzia łalności leczniczej;
3. nie prowadz ę hurtowni farmaceutycznej, hurtowni farmaceutycznej produktów leczniczych weterynaryjnych, apteki ogólnodostępnej ani punktu aptecznego, a także nie wystąpiłem z wnioskiem o wydanie zezwolenia na ich prowadzenie;
4. nie zajmuj ę się pośrednictwem w obrocie produktami leczniczymi ani nie wyst ąpiłem z wnioskiem o wpis do rejestru , o którym mowa w art. 73a ust. 3 ustawy z dnia 6 wrze śnia 2001 r. – Prawo farmaceutyczne.”.

3. Oświadczenie, o którym mowa w ust. 2, zawiera ponadto:

1. imię i nazwisko, nazwę albo firmę wnioskodawcy, adres jego miejsca zamieszkania albo siedziby;
2. oznaczenie miejsca i datę złożenia oświadczenia;
3. podpis osoby uprawnionej do reprezentowania wnioskodawcy, ze wskazaniem imienia i nazwiska oraz pełnionej funkcji.

4. (uchylony)
5. (uchylony)
   Art. 101. 1. Lekarz, który zamierza wykonywać zawód w ramach działalności leczniczej, składa organowi prowadzą- cemu rejestr, o którym mowa w art. 106 ust. 1, wniosek o wpis do rejestru zawierający następujące dane:

1. imię i nazwisko lekarza;
2. numer dokumentu poświadczającego posiadanie prawa wykonywania zawodu lek arza;
3. formę działalności leczniczej i zakres udzielanych świadczeń zdrowotnych, w tym również w zakresie, o którym mowa w art. 30 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty;
4. adres miejsca udzielania świadczeń zdrowotnych lub miejsca przyjmowania wezwań i przechowywania dokumentacji medycznej, w tym również w zakresie, o którym mowa w art. 30 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza
   i lekarza dentysty, w przypadku wykonywania praktyki lekarskiej wyłącznie w miejscu wezwania;
5. Numer Identyfikacji Podatkowej (NIP);
6. adres do korespondencji;
7. posiadane specjalizacje.
8. (uchylony)

2. Lekarze zamierz ający wykonywać zawód w ramach działalności leczniczej jako grupową praktykę lekarską w celu uzyskania wpisu do rejestru składają wniosek zawierający:

1. listę lekarzy wspólników albo partnerów spółki, ze wskazaniem imion i nazwisk, ich miejsc zamieszkania oraz imienia i nazwiska osoby uprawnionej do reprezentowania tej spółki;
2. dane, o których mowa w ust. 1 pkt 2–7;
3. (uchylony)
4. podpis osoby uprawnionej do reprezentowania spółki, ze wskazaniem imienia i nazwiska oraz pełnionej funkcji.

3. Przepisy art. 100 ust. 2 i 3 stosuje się.

Dziennik Ustaw – 38 – Poz. 799

Art. 102. 1. Pielęgniarka, która zamierza wykonywać zawód w ramach działalności leczniczej, składa organowi pro- wadzącemu rejestr, o którym mowa w art. 106 ust. 1, wniosek o wpis do rejestru zawierający następujące dane:

1. imię i nazwisko pielęgniarki;
2. numer dokumentu poświadczającego posiadanie prawa wykonywania zawodu pielęgniarki;
3. formę działalności leczniczej oraz zakres udzielanych świadczeń zdrowotnych;
4. adres miejsca udzielania świadczeń zdrowotnych lub miejsca przyjmowania wezwań i przechowywania dokumentacji medycznej, w przypadku wykonywania praktyki wyłącznie w miejscu wezwania;
5. Numer Identyfikacji Podatkowej (NIP);
6. adres do korespondencji;
7. posiadane specjalizacje.
8. (uchylony)

2. Pielęgniar ki zamierzające wykonywać zawód w ramach działalności leczniczej jako grupową praktykę w celu uzys kania
   wpisu do rejestru składają wniosek zawierający następujące dane:

1. listę pielęgniarek stron umowy spółki cywilnej, wspólników albo partnerów spółki, z e wskazaniem imion i nazwisk, ich miejsc zamieszkania oraz imienia i nazwiska osoby uprawnionej do reprezentowania tej spółki;
2. dane, o których mowa w ust. 1 pkt 2–7;
3. (uchylony)
4. podpis osoby uprawnionej do reprezentowania spółki, ze wskazaniem imie nia i nazwiska oraz pełnionej funkcji.

3. Przepisy art. 100 ust. 2 i 3 stosuje się.
   Art. 102a. 1. Fizjoterapeuta, który zamierza wykonywać zawód w ramach działalności leczniczej, składa organowi prowadzącemu rejestr, o którym mowa w art. 106 ust. 1, wniose k o wpis do rejestru zawierający następujące dane:

1. imię i nazwisko fizjoterapeuty;
2. numer dokumentu poświadczającego posiadanie prawa wykonywania zawodu fizjoterapeuty;
3. formę działalności leczniczej oraz zakres udzielanych świadczeń zdrowotnych;
4. adres miejsca udzielania świadczeń zdrowotnych lub miejsca przyjmowania wezwań i przechowywania dokumentacji medycznej, w przypadku wykonywania praktyki wyłącznie w miejscu wezwania;
5. Numer Identyfikacji Podatkowej (NIP);
6. adres do korespondencji.

2. Fizjoterapeuci zamierzający wykonywać zawód w ramach działalności leczniczej jako grupową praktykę fizjo tera- peutyczną w celu uzyskania wpisu do rejestru składają wniosek zawierający:

1. listę fizjoterapeutów stron umowy spółki cywilnej, wspólników albo pa rtnerów spółki, ze wskazaniem imion i nazwisk , ich tytułów zawodowych i miejsc zamieszkania oraz imienia i nazwiska osoby uprawnionej do reprezentowania tej spółki;
2. dane, o których mowa w ust. 1 pkt 2–6;
3. podpis osoby uprawnionej do reprezentowania sp ółki, ze wskazaniem imienia i nazwiska oraz pełnionej funkcji.

3. Przepisy art. 100 ust. 2 i 3 stosuje się.
   Art. 102b. 1. Diagnosta laboratoryjny, który zamierza wykonywać zawód diagnosty laboratoryjnego w ramach dzia- łalności leczniczej, składa organowi pr owadzącemu rejestr, o którym mowa w art. 106 ust. 1, wniosek o wpis do rejestru zawierający:

1. imię (imiona) i nazwisko diagnosty laboratoryjnego;

2. numer dokumentu poświadczającego posiadanie prawa wykonywania zawodu diagnosty laboratoryjnego;

3. formę działalności leczniczej oraz zakres udzielanych świadczeń zdrowotnych;

Dziennik Ustaw – 39 – Poz. 799

4. adres miejsca udzielania świadczeń zdrowotnych i przechowywania dokumentacji medycznej;
5. Numer Identyfikacji Podatkowej (NIP);
6. adres do korespondencji oraz numer telefonu i adres poczty elektronicznej, jeżeli posiada.

2. Diagności laboratoryjni zamierzający wykonywać zawód diagnosty laboratoryjnego w ramach działalności leczni- czej jako grupową praktykę diagnostów laboratoryjnych w celu uzyskania wpisu do rejestru składają wniosek zawierający:

1. listę diagnostów laboratoryjnych stron umowy spółki cywilnej, wspólników albo partnerów spółki, ze wskazaniem imion i nazwisk, ich tytułów zawodowych i miejsc zamieszkania oraz imienia i nazwiska osoby uprawnionej do repre- zentowania tej spółki;
2. dane, o których mowa w ust. 1 pkt 2–6;
3. podpis osoby uprawnionej do reprezentowania spółki, ze wskazaniem imienia (imion) i nazwiska oraz pełnionej funkcji .

3. Przepisy art. 100 ust. 2 i 3 stosuje się.
   Art. 103. Działal ność leczniczą można rozpocząć po uzyskaniu wpisu do rejestru, z zastrzeżeniem art. 104. Art. 104. 1. Organ prowadzący rejestr dokonuje wpisu do rejestru w terminie 30 dni od dnia wpływu wniosku o wpis do rejestru wraz z oświadczeniem.
4. Jeżeli właściwy o rgan nie dokona wpisu w terminie, o którym mowa w ust. 1, a od dnia wpływu wniosku do tego organu upłynęło 40 dni, wnioskodawca może rozpocząć działalność po uprzednim zawiadomieniu o tym na piśmie organu, który nie dokonał wpisu. Nie dotyczy to przypadku, gdy organ wezwał tego wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o wpis nie później niż przed upływem 7 dni od dnia jego otrzymania. W takiej sytuacji termin, o którym mowa w zdaniu pierwszym, biegnie od dnia wpływu uzupełnienia wniosku o wpis.
5. Organ prowadz ący rejestr wydaje z urzędu zaświadczenie o dokonaniu wpisu do rejestru.
   Art. 105. 1. Wpis do rejestru podlega opłacie wynoszącej:

1. 2 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw bez wypłat nagród z zysku za ubiegły rok, ogłaszanego, w drodze obwieszczenia, przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczy- pospolitej Polskiej „Monitor Polski” , obowiązującego w dniu złożenia wniosku o wpis do rejestru – w przypadku lekarza , pielęgniarki, fizjoterapeuty lub diagnosty laboratoryjnego,
2. 10 % wynagrodzenia, o którym mowa w pkt 1 – w przypadku podmiotu leczniczego
   – zaokrąglonej w górę do pełnego złotego.

2. Zmiana wpisu w rejestrze podlega opłacie stanowiącej 50 % wysokości opłaty, o której mowa w ust. 1. 2a. Wniosek o zmianę wpisu w rejestrze, który dotyczy wyłącznie przedstawienia dokumentu ubezpieczenia potwier- dzającego zawarcie umowy ubezpiecz enia, jest wolny od opłat.
3. Opłaty, o których mowa w ust. 1 i 2, stanowią:

1. dochód budżetu państwa – w przypadku opłat pobieranych od podmiotów leczniczych;
2. przychód właściwej okręgowej izby lekarskiej – w przypadku opłat pobieranych od praktyk zawodowych lekarzy;
3. przychód właściwej okręgowej izby pielęgniarek i położnych – w przypadku opłat pobieranych od praktyk zawodo- wych pielęgniarek ;
4. przychód Krajowej Izby Fizjoterapeutów – w przypadku opłat pobieranych od praktyk zawodowych fi zjoterapeutów ;
5. przychód Krajowej Izby Diagnostów Laboratoryjnych – w przypadku opłat pobieranych od praktyk zawodowych dia- gnostów laboratoryjnych.

4. Minister właściwy do spraw zdrowia, po zasięgnięciu opinii Naczelnej Rady Lekarskiej, Naczelnej Rady Pi elęgniarek
   i Położnych, Krajowej Rady Diagnostów Laboratoryjnych i Krajowej Rady Fizjoterapeutów, określi, w drodze rozporzą- dzenia, szczegółowy zakres danych objętych wpisem do rejestru oraz szczegółowy tryb postępowania w sprawach dokony- wania wpisów, zmi an w rejestrze oraz wykreśleń z rejestru, uwzględniając potrzebę zapewnienia spójności i kompletności danych zawartych w rejestrze, a także koszty związane z postępowaniem w sprawie wpisu.

Dziennik Ustaw – 40 – Poz. 799

4a. Organ prowadzący rejestr nadaje podmiotowi leczniczemu oraz jed nostkom lub komórkom organizacyjnym jego zakładu leczniczego resortowe kody identyfikacyjne, zgodnie z zakresem udzielanych świadczeń zdrowotnych.
5. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:

1. system resortowych kodów identyfik acyjnych,
2. szczegółowy sposób nadawania kodów, o których mowa w pkt 1 – uwzględniając konieczność zapewnienia właściwej identyfikacji podmiotów wykon ujących działalność leczniczą w rejestrze.
   Art. 106. 1. Organem prowadzącym rejestr jest:
3. wojewoda właściwy dla siedziby albo miejsca zamieszkania podmiotu leczniczego – w odniesieniu do podmiotów leczniczych,
4. okręgowa rada lekarska właściwa dla miejsca wykonywania praktyki zawodowej lekarza – w odniesieniu do tych prak- tyk, a w odniesieniu d o członków wojskowej izby lekarskiej – Wojskowa Rada Lekarska,
5. okręgowa rada pielęgniarek i położnych właściwa dla miejsca wykonywania praktyki zawodowej przez pielęgniarkę – w odniesieniu do tych praktyk ,
6. Krajowa Rada Fizjoterapeutów – w odniesieniu do praktyk zawodowych fizjoterapeutów ,
7. Krajowa Rada Diagnostów Laboratoryjnych – w odniesieniu do praktyk zawodowych diagnostów laborato ryjnych
   – zwani dalej „organem prowadzącym rejestr”.
   1a. Rejestr jest jawny.

2. Rejestr prowadzi się w systemie teleinformatycznym. Podmiotem odpowiedzialnym za funkcjonowanie systemu tele - informatycznego rejestru jest jednostka podległa ministrowi właściwemu do spraw zdrowia właściwa w zakresie systemów informacyjnych w ochronie zdrowia. Sposób prowadzeni a rejestru i funkcjonowania systemu teleinformatycznego okreś lają przepisy o systemie informacji w ochronie zdrowia.
   2a. Jednostka, o której mowa w ust. 2, może udostępniać dane objęte rejestrem, w tym za pośrednictwem strony interne- towej.
   2b. Jednostka, o której mowa w ust. 2:

1. zapewnia dostęp do danych objętych rejestrem podmiotowi publicznemu albo podmiotowi niebędącemu podmiotem publicznym, realizującemu zadania publiczne na podstawie odrębnych przepisów albo na skutek powierzenia lub zlecenia
   przez podmiot publiczny ich realizacji;
2. może przekazać dane objęte rejestrem do ponownego ich wykorzystywania w innym celu niż realizacja zadania
   publicznego.
   2c. W przypadku, o którym mowa w ust. 2b:
3. pkt 1 – stosuje się odpowiednio art. 15 ust. 1 i 2 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmio- tów realizujących zadania publiczne ( Dz. U. z 2024 r. poz. 307) oraz przepisy wydane na podstawie art. 15 ust. 3 tej ustawy;
4. pkt 2 – stosuje się odpowiednio art. 15 ust. 4 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.

3. W przypadku podmiotu leczniczego do rejestru wpisuje się numer księgi rejestrowej oraz dane dotyczące:

1. oznaczenia podmiotu leczniczego:
   a) firmę, nazwę albo imię i nazwisko,
   b) adres podmiotu,
   c) (uchylona)
   d) (uchylona ) e) Numer Identyfikacji Podatkowej (NIP);

2. dane podmiotu tworzącego – w przypadku podmiotu leczniczego niebędącego przedsiębiorcą;

Dziennik Ustaw – 41 – Poz. 799

3)19) adresu miejsca udzielania świadczeń zdrowotnych albo miejsca przyjmowania wezwań i przechowywania dokumen- tacji medycznej – w przypadku wykonywania działalności leczniczej wyłącznie w miejscu wezwania;
4) formę organizacyjno -prawną;
5) rodzaj działalności leczniczej oraz zakres udzielanych świadczeń zdrowotnych;
6) dane dotyczące struktury organizacyjnej zakładu leczniczego, w tym wykaz jego jednostek lub komórek organizacyj- nych, których działalność jest związana z udzielaniem świadczeń zdrowotnych;
7) datę wpisu do rejestru;
8) (uchylony)
9) datę zmiany wpisu do rejestru;
10) datę i numer decyzji o wykreśleniu z rejestru;
10a) miejsca przechowywania dokumentacji medycznej w przypadku likwidacji podmiotu leczniczego;
11) dane dotyczące akredytacji lub certyfikacji;
12) daty i wyni ki przeprowadzonych kontroli, o których mowa w art. 111. 13) (uchylony)
4. W przypadku praktyki zawodowej do rejestru wpisuje się numer księgi rejestrowej oraz dane dotyczące:

1. oznaczenia lekarza, pielęgniarki, fizjoterapeuty lub diagnosty laboratoryjneg o: a) imię i nazwisko,
   b) imiona i nazwiska wspólników spółki – w przypadku spółki cywilnej, spółki jawnej albo spółki partnerskiej lekarzy albo pielęgniarek lub położnych, fizjoterapeutów albo diagnostów laboratoryjnych,
   c) Numer Identyfikacji Podatkowe j (NIP),
   d) adres do korespondencji,
   e) posiadane specjalizacje,
   f) numer dokumentu poświadczającego posiadanie prawa wykonywania zawodu;
   g) (uchylona)
2. oznaczenie rodzaju praktyki;
3. adres miejsca udzielania świadczeń zdrowotnych lub miejsca przyjmowan ia wezwań i przechowywania dokumentacji medycznej;
4. rodzaj działalności leczniczej oraz zakres udzielanych świadczeń zdrowotnych;
5. datę wpisu do rejestru;
6. (uchylony)
7. datę zmiany wpisu do rejestru;
8. datę i numer decyzji o wykreśleniu z rejestru;
   8a) miejsca przechowywania dokumentacji medycznej w przypadku zakończenia działalności leczniczej przez lekarza, pielęgniarkę, fizjoterapeutę lub diagnostę laboratoryjnego;
9. dane dotyczące akredytacji lub certyfikacji;
10. daty i wyniki przeprowadzonych kontroli, o których mowa w art. 111.
11. (uchylony)

5. Organ prowadzący rejestr udostępnia systemowi informacji w ochronie zdrowia, o którym mowa w przepisach o systemie
   informacji w ochronie zdrowia, dane objęte wpisem do rejestru.
6. Organ prowadzący rejestr udostępnia Narodowemu Funduszowi Zdrowia dane objęte wpisem do rejestru.

19. W brzmieniu ustalonym przez art. 91 pkt 3 ustawy, o której mowa w odnośniku 5.

Dziennik Ustaw – 42 – Poz. 799

Art. 106a. Organ prowadzący rejestr prostuje z urzędu wpis do rejestru zawierający oczywist e błędy lub niezgod ności
ze stanem faktycznym.
Art. 107. 1. Podmiot wykonujący działalność leczniczą, wpisany do rejestru jest obowiązany zgłaszać organowi pro- wadzącemu rejestr wszelkie zmiany danych objętych rejestrem w terminie 14 dni od dnia ich powsta nia. 1a. Organ prowadzący rejestr dokonuje zmiany wpisu w zakresie danych dotyczących podmiotu wykonującego działal- ność leczniczą wynikających z dostosowania treści wpisu do zmian niezależnych od tego podmiotu z urzędu.
2. W przypadku niezgłoszenia zmiany danych objętych rejestrem w terminie, o którym mowa w ust. 1, organ prowa- dzący rejestr może, w drodze decyzji administracyjnej, nałożyć na podmiot wykonujący działalność leczniczą karę pieniężną
w wysokości do dziesięciokrotnego minimalnego wynagrodzenia z a pracę określonego na podstawie przepisów o minimal - nym wynagrodzeniu za pracę. Decyzji nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.
3. W przypadku praktyk zawodowych lekarzy uchwałę w sprawie nałożenia kary pieniężnej podejmuje właściwa okrę- gowa rada l ekarska.
4. W przypadku praktyk zawodowych pielęgniarek uchwałę w sprawie nałożenia kary pieniężnej podejmuje właściwa okręgowa rada pielęgniarek i położnych.
4a. W przypadku praktyk zawodowych fizjoterapeutów uchwałę w sprawie nałożenia kary pieniężnej po dejmuje Krajowa
Rada Fizjoterapeutów.
4b. W przypadku praktyk zawodowych diagnostów laboratoryjnych uchwałę w sprawie nałożenia kary pieniężnej po- dejmuje Krajowa Rada Diagnostów Laboratoryjnych.
5. Do uchwał, o których mowa w ust. 3 –4a, stosuje się przepis y Kodeksu postępowania administracyjnego dotyczące decyzji administracyjnych.
6. Organem wyższego stopnia w sprawach nałożenia kary pieniężnej jest minister właściwy do spraw zdrowia.
7. Karę pieniężną uiszcza się w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyz ji administracyjnej.
8. Przy ustalaniu wysokości kary pieniężnej organ prowadzący rejestr jest obowiązany uwzględniać rodzaj i wagę stwierdzonych naruszeń.
9. Kara pieniężna podlega egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
10. Do kary pieniężnej stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa dotyczące terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych oraz odsetek od tych zobowiązań.
11. Na decyzję w sprawie kary pieniężnej przysługuje ska rga do sądu administracyjnego.
Art. 108. 1. Organ prowadzący rejestr odmawia wnioskodawcy wpisu do rejestru, w przypadku gdy:

1. wydano prawomocne orzeczenie zakazujące wnioskodawcy wykonywania działalności objętej wpisem;
2. podmiot wykonujący działalność leczniczą wykreślono z rejestru na podstawie ust. 2 pkt 1, 3 lub 4 w okresie 3 lat poprzedzających złożenie wniosku;
3. wnioskodawca nie spełnia warunków, o których mowa w art. 17 ust. 1, art. 18 albo art. 19;
4. wnioskodawca:
   a) prowadzi hurt owni ę farmaceutyczn ą lub hurtowni ę farmaceutyczn ą produktów leczniczych weterynaryjnych albo wyst ąpił z wnioskiem o wydanie zezwolenia na jej prowadzenie,
   b) prowadzi aptek ę ogólnodost ępną albo wyst ąpił z wnioskiem o wydanie zezwolenia na jej prowadzenie,
   c) prowadzi punkt apteczny albo wyst ąpił z wnioskiem o wydanie zezwolenia na jego prowadzenie,
   d) zajmuje się pośrednictwem w obrocie produktami leczniczymi albo wystąpił z wnioskiem o wpis do rejestru, o którym
   mowa w art. 73a ust. 3 ustawy z dnia 6 wr ześnia 2001 r. – Prawo farmaceuty czne (Dz. U. z 2022 r. poz. 2301 oraz z 2023 r. poz. 605, 650, 1859 i 1938 ).

2. Wpis do rejestru podlega wykreśleniu w przypadku:

1. złożenia oświadczenia, o którym mowa w art. 100 ust. 2, niezgodnego ze stanem faktycznym;

2. wydania prawomocnego orzeczenia zakazującego podmiotowi wykonującemu działalność leczniczą wykonywania działalności objętej wpisem do rejestru;

3. rażącego naruszenia warunków wymaganych do wykonywania działalności objętej wpisem;

Dziennik Ustaw – 43 – Poz. 799

4. niezast osowania się do zaleceń pokontrolnych, o których mowa w art. 112 ust. 7 pkt 2;
5. złożenia wniosku o wykreślenie z rejestru;
6. bezskutecznego upływu terminu podjęcia działalności wyznaczonego przez organ prowadzący rejestr, nie dłuższego niż 3 miesiące, j eżeli podmiot wykonujący działalność leczniczą w terminie 3 miesięcy od dnia wpisu do rejestru nie podjął działalności;
7. skreślenia lekarza z listy członków okręgowej izby lekarskiej z przyczyn określonych w art. 7 pkt 5 ustawy z dnia 2 grudnia 2009 r. o izbach lekarskich (Dz. U. z 2021 r. poz. 1342 oraz z 2023 r. poz. 1234 ) albo wygaśnięcia prawa wykonywania zawodu pielęgniarki z przyczyn określonych w art. 42 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lipca 2011 r. o za- wodach pie lęgniarki i położnej, albo wygaśnięc ia prawa wykonywania zawodu fizjoterapeuty z przyczyn określonych w art. 26 pkt 1 ustawy z dnia 25 września 201 5 r. o zawodzie fizjoterapeuty – w przypadku indywidualnej praktyki zawodowej, albo skreś lenia diagnosty laboratoryjnego z rejestru diagnostów l aboratoryjnych z przyczyn określonych w art. 74 ust. 1 ustawy z dnia 15 września 2022 r. o medycynie laboratoryjnej;
8. uzyskania informacji z Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej albo Krajowego Rejestru Sądo- wego o wykreśleniu podm iotu. 2a. Wykreślenie z rejestru z przyczyn, o których mowa w ust. 2 pkt 1 –4 oraz 6 –8, następuje z urzędu.

3. W przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1, 3 i 4, wykreślenie z rejestru następuje po uprzednim wydaniu decyzji
   przez organ prowadzący rejestr o zakazie wykonywania działalności objętej wpisem do rejestru. Decyzji nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.
   3a. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio, w przypadku gdy podmiot wykonuje działalność leczniczą objętą wpisem także na podstawie wpisów do innych rejestrów działalności regulowanej w tym samym zakresie działalności gospodarczej.

4. Podmiot wykonujący działalność leczniczą, który wykreślono z rejestru na podstawie ust. 2 pkt 1, 3 lub 4, może uzyskać ponowny wpis do tego rej estru nie wcześniej niż po upływie 3 lat od dnia wykreślenia z rejestru.

5. Przepis ust. 4 stosuje się do podmiotu wykonującego działalność leczniczą, który wykonywał tę działalność bez wpisu do rejestru. Nie dotyczy to sytuacji określonej w art. 104 ust. 2. Art. 109. 1. Organ prowadzący rejestr, o którym mowa w art. 106 ust. 1 pkt 1, dokonuje zmiany wpisu do rejestru polegającej na wykreśleniu zakładu leczniczego w przypadkach, o których mowa w art. 108 ust. 2 pkt 3 i 4, dotyczących
   wyłącznie tego zakładu leczniczego.

6. Przepis ust. 1 stosuje się wyłącznie w odniesieniu do podmiotu leczniczego prowadzącego więcej niż jeden zakład leczniczy.

7. Zmiana, o której mowa w ust. 1, następuje po uprzednim wydaniu decyzji przez organ prowadzący rejestr. Dec yzji nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.

8. Przepis art. 108 ust. 4 stosuje się odpowiednio.
   Art. 110. 1. Do decyzji w sprawie odmowy wpisu, odmowy jego zmiany i wykreślenia wpisu z rejestru stosuje się przepisy Kodeksu postępowania administracy jnego dotyczące decyzji administracyjnych.

9. W przypadku praktyk zawodowych lekarzy uchwałę w sprawach, o których mowa w ust. 1, podejmuje właściwa okręgowa rada lekarska.

10. W przypadku praktyk zawodowych pielęgniarek uchwałę w sprawach, o których mowa w ust. 1, podejmuje właś - ciwa okręgowa rada pielęgniarek i położnych.
    3a. W przypadku praktyk zawodowych fizjoterapeutów uchwałę w sprawach, o których mowa w ust. 1, podejmuje Krajowa Rada Fizjoterapeutów.
    3b. W przypadku praktyk zawodowych diagnostów labor atoryjnych uchwałę w sprawach, o których mowa w ust. 1, podejmuje Krajowa Rada Diagnostów Laboratoryjnych.

11. Organem wyższego stopnia w sprawach odmowy wpisu, odmowy jego zmiany i wykreślenia wpisu z rejestru jest minister
    właściwy do spraw zdrowia.
    Art. 111. 1. Organ prowadzący rejestr jest uprawniony do kontroli podmiotów wykonujących działalność leczniczą w zakresie zgodności wykonywanej działalności z przepisami określającymi warunki wykonywania działalności leczniczej.

12. Kontrola jest przeprowadzana przez osoby upoważnione przez organ prowadzący rejestr do wykonywania czynnoś ci kontrolnych.

Dziennik Ustaw – 44 – Poz. 799

3. Osoby, o których mowa w ust. 2, wykonując czynności kontrolne, za okazaniem upoważnienia, mają prawo:

1. żądania informacji i dokumentacji;
2. oceny realizacji zadań określonych w regulaminie organizacyjnym lub statucie, w tym dostępności i jakości udziela- nych świadczeń zdrowotnych;
3. wstępu do pomieszczeń podmiotu wykonującego działalność leczniczą;
4. udziału w czynnościach związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych;
5. wglądu do dokumentacji medycznej;
6. żądania ustnych i pisemnych wyjaśnień.

4. Czynności wymienione w ust. 3 pkt 2, 4 i 5 mogą być realizowane wyłącznie przez osobę wykonującą zawód medyczny.
5. Organ prowadzący rejestr może zlecić przeprowadzenie kontroli:

1. konsultantom wojewódzkim, o których mowa w ustawie z dnia 6 listopada 2008 r. o konsultantach w ochronie zdrowia (Dz. U. z 2024 r. poz. 69 );
2. jednostkom organizacyjnym podległym lub nadzorowanym przez ten organ.
   Art. 111a. 1. Organ prowadzący rejestr wszczyna kontrolę podmiotu wykonującego działalność leczniczą w przy- padku otrzymania informacji określonej w art. 87 ust. 6 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne.

2. W przypadku nabycia lub zbycia pr zez podmiot wykonujący działalność leczniczą produktu leczniczego, środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobu medycznego wbrew zakazowi określonemu w art. 87 ust. 5 lub 5a ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne, o rgan prowadzący rejestr, w drodze decyzji, nakłada na podmiot wykonujący działalność leczniczą karę pieniężną w wysokości dwukrotnej wartości nabytych lub zbytych pro- duktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego lub wyrobów medycznych. Decyzji nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności.
3. Karę pieniężną uiszcza się w terminie 14 dni od dnia doręczenia decyzji administracyjnej.
4. Kara pieniężna podlega egzekucji w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administra cji.
5. Do kary pieniężnej stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Ordynacja podatkowa, dotyczące terminu przedawnienia zobowiązań podatkowych oraz odsetek od tych zobowiązań.
6. Wpływy z kar pieniężnych stanowią dochód budżetu państwa.
7. Do kontroli, o której mowa w ust. 1, stosuje się przepisy art. 111 i art. 112. Art. 112. 1. Z przeprowadzanych czynności kontrolnych sporządza się protokół, który zawiera:

1. imię i nazwisko oraz adres miejsca zamieszkania albo firmę albo nazwę oraz adres siedziby;
2. adres miejsca udzielania świadczeń zdrowotnych;
3. datę rozpoczęcia i zakończenia czynności kontrolnych;
4. imiona i nazwiska osób wykonujących czynności kontrolne;
5. opis stanu faktycznego;
6. stwierdzone nieprawidłowości;
7. wnioski osób wykonujących czynności kontrolne;
8. datę i miejsce sporządzenia protokołu;
9. informację o braku zastrzeżeń albo informację o odmowie podpisania protokołu oraz o przyczynie tej odmowy.

2. Protokół podpisują osoby wykonujące czynności kontro lne oraz kierownik podmiotu wykonującego działalność leczniczą.

3. Jeżeli po sporządzeniu protokołu, a przed jego podpisaniem kierownik podmiotu wykonującego działalność leczniczą
   zgłosi umotywowane zastrzeżenia co do faktów stwierdzonych w trakcie kontrol i i opisanych w protokole, osoby wykonu- jące czynności kontrolne są obowiązane zbadać dodatkowo te fakty i uzupełnić protokół.

4. Zgłoszenie zastrzeżeń, o których mowa w ust. 3, nie stanowi przeszkody do podpisania protokołu przez osoby wykonujące czynności kontrolne.

5. Protokół kontroli sporządza się w dwóch egzemplarzach, z których jeden egzemplarz przekazuje się kierownikowi podmiotu wykonującego działalność leczniczą.

Dziennik Ustaw – 45 – Poz. 799

6. Kierownik podmiotu wykonującego działalność leczniczą, w terminie 7 dni od dnia otrzymania protokołu, ma prawo do wniesienia zastrzeżeń co do sposobu przeprowadzenia czynności kontrolnych oraz ustaleń zawartych w protokole.
7. Na podstawie ustaleń zawartych w protokole organ prowadzący rejestr:

1. wykreśla podmiot wykonujący działalno ść leczniczą – w przypadku stwierdzenia okoliczności, o których mowa w art. 108 ust. 2 pkt 1, 3 lub 4;
2. w innych przypadkach niż określone w pkt 1 wydaje zalecenia pokontrolne mające na celu usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości i określa termin ich w ykonania.
   Art. 113. W zakresie nieuregulowanym w ustawie do kontroli, o której mowa w art. 111, stosuje się przepisy ustawy z dnia 6 marca 2018 r. – Prawo przedsiębiorców.
   DZIAŁ V
   Zasady przekazywania środków publicznych podmiotom wykonującym działalność l eczniczą
   Art. 114. 1. Podmiot wykonujący działalność leczniczą może otrzymać środki publiczne z przeznaczeniem na:
3. realizację zadań w zakresie programów polityki zdrowotnej, programów zdrowotnych i promocji zdrowia, w tym na zakup aparatury i sprzętu me dycznego oraz wykonanie innych inwestycji koniecznych do realizacji tych zadań;
4. remonty;
5. inne niż określone w pkt 1 inwestycje, w tym zakup aparatury i sprzętu medycznego;
6. realizację projektów finansowanych z udziałem środków pochodzących z budżet u Unii Europejskiej lub niepodlegają- cych zwrotowi środków z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), lub innych niż wymienione środków pochodzących ze źródeł zagranicznych niepodlegających zwro- towi na zasadach określonych w odrębnych przepisach;
7. cele określone w odrębnych przepisach oraz umowach międzynarodowych;
8. realizację programów wieloletnich;
9. pokrycie kosztów kształcenia i podnoszenia kwalifikacji osób wykonujących zawody medyczne.

2. Podm iot wykonujący działalność leczniczą może otrzymywać środki publiczne na zadania, o których mowa w ust. 1:

1. pkt 1, w odniesieniu do wydatków inwestycyjnych,
2. pkt 2 i 3 – w zakresie, w jakim realizacja tych zadań służy udzielaniu świadczeń opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych
   w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych.

3. Wysokość środków publicznych, o których mowa w ust. 2, nie może przekroczyć wysokości kosztów koniecznych do realizacji całości zadania.

4. Maksymalna wysokość środków publicznych, o których mowa w ust. 2, jest ustalana według wzoru:
   𝑊=𝐾×𝑃0 gdzie współczynnik przychodów 𝑃0= [𝑎0 𝑎0+𝑏0], a poszczególne symbole oznaczają:
   W – wysokość środ ków publicznych,
   K – planowany koszt realizacji zadania określonego w ust. 1 pkt 1–3, a0 – przychody podmiotu wykonującego działalność leczniczą z tytułu świadczeń opieki zdrowotnej finansowa- nych ze środków publicznych uzyskane w poprzednim roku obrotowym w rozumieniu ustawy z dnia 27 sierp - nia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych,
   b0 – przychody podmiotu wykonującego działalność leczniczą z tytułu świadczeń opieki zdrowotnej finansowa- nych ze środków innych niż określone dla symbolu „ a0” uzyskane w poprzednim roku obrotowym.

5. Środki publiczne na zadania określone w ust. 1 pkt 7 są przyznawane na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

6. Do przekazywania środków publicznych na zadania, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3, podmiotom wykonującym działalność leczniczą utworzonym w roku, w którym następuje przekazanie tych środków, nie stosuje się przepisów ust. 4.

Dziennik Ustaw – 46 – Poz. 799

Art. 115. 1. Na realizację zadań, o których mowa w art. 114 ust. 1 pkt 1 i 4–7, podmioty wykonują ce działalność lecz- niczą mogą uzyskać środki finansowe na podstawie umowy zawartej:

1. ze Skarbem Państwa, reprezentowanym przez ministra, centralny organ administracji rządowej, wojewodę, a także z jednostką samorządu terytorialnego lub z uczelnią medyczn ą;
2. z innym podmiotem uprawnionym do finansowania tych zadań na podstawie odrębnych przepisów.

2. Przepis ust. 1 stosuje się odpowiednio do decyzji, o której mowa w art. 5 pkt 9 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o za- sadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2024 r. poz. 324), w art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 11 lipca 2014 r. o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014 –2020 (Dz. U. z 2020 r. poz. 818) oraz w art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 28 kwietnia 2022 r. o zasadach realizacji zadań finansowanych ze środków europej- skich w perspektywie finansowej 2021 –2027 (Dz. U. poz. 1079).
3. Na realizację zadań, o których mowa w art. 114 ust. 1 pkt 1–6, podmioty wykonujące działalność leczniczą mogą uzyskać od podmiotu, o którym mowa w ust. 1, z wyjątkiem uczelni medycznej, d otację w rozumieniu przepisów o finan- sach publicznych, z zastrzeżeniem ust. 4.
4. Dotację, o której mowa w ust. 3, na realizację zadań, o których mowa w art. 114 ust. 1 pkt 2 i 3, może przyznać:

1. minister właściwy do spraw zdrowia:
   a) spółce kapitałowej, w której reprezentowany przez niego Skarb Państwa posiada udziały albo akcje reprezentujące co najmniej 51 % kapitału zakładowego, a w przypadku prostej spółki akcyjnej – co na jmniej 51 % ogólnej liczby akcji tej spółki,
   b) spółce kapitałowej wykonującej działalność leczniczą, w której uczelnia medyczna posiada udziały albo akcje reprezentujące co najmniej 51 % kapitału zakładowego, a w przypadku prostej spółki akcyjnej – co najmniej 51 % ogólnej liczby akcji tej spółki,
   c) samodzielnemu publicznemu zakładowi opieki zdrowotnej, dla którego podmiotem tworzącym jest minister właś - ciwy do spraw zdrowia albo uczelnia medyczna;
2. inny minister, centralny organ administracji rządowej oraz wojewoda:
   a) spółce kapitałowej, w której reprezentowany przez niego Skarb Państwa posiada udziały albo akcje reprezentujące co najmniej 51 % kapitału zakładowego, a w przypadku prostej spółki akcyjnej – co najmniej 51 % ogólnej liczby akcji tej spół ki, b) samodzielnemu publicznemu zakładowi opieki zdrowotnej, dla którego jest podmiotem tworzącym.
   4a. Podmiot leczniczy może uzyskać dotację od podmiotów, o których mowa w ust. 4, oraz jednostek samo rządu terytorialnego na realizację zadania, o którym mo wa w art. 114 ust. 1 pkt 2 i 3, jeżeli dla inwestycji, przy pomocy której ma być realizowane dane zadanie, została wydana pozytywna opinia, o której mowa w art. 95d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, chyba że opinia ta nie jest wymagana na podstawie przepisów tej ustawy.
   4b. Podmiot leczniczy ubiegaj ący się o dotacj ę, o kt órej mowa w ust. 4, przedk łada w łaściwemu organowi pozytywn ą opini ę, o kt órej mowa w art. 95d ust. 1 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych, wraz z wnioskiem o dotacj ę.

5. Do warunków i trybu przekazywania środków publicznych na podstawie umowy, o której mowa w ust. 1, nie mają zastosowania przepisy ustawy z dnia 11 września 2019 r. – Prawo zamówień publicznych , chyba że przepisy odrębne stanowią
   inaczej.
6. Dotacja, o której mowa w ust. 3, niewykorzystana, wykorzystana niezgodnie z przeznaczeniem, pobrana nienależ nie lub w nadmiernej wysokości podlega zwrotowi na zasadach określonych w przepisach o finansach publicznych.
   Art. 116. 1. Umowa, o której mowa w art. 115, zawiera co najmniej:

1. szczegółowy opis zadania, w tym cel, na jaki środki zostały przyznane, i termin jego wykonania;

2. wysokość środków finansowych;

3. sposób płatności środków finansowych;

4. termin wykorzystania środków finansowych, nie dłuższy niż do dnia 31 grudnia danego roku budżetowego;

5. tryb kontroli wykonywania zadania;

6. termin i sposób rozliczenia przyznanych środków finansowych;

7. termin zwrotu niewykorzystanej części środków finansowych, nie dłuższy niż 15 dni od określonego w umowie dnia wykonania zadania, a w przypadku zadania realizowanego za granicą – 30 dni od tego dnia.

Dziennik Ustaw – 47 – Poz. 799

2. W zakresie środków publicznych uzyskanych na podstawie art. 114 ust. 1:

1. pkt 1, w odniesieniu do wydatków inwestycyjnych,
2. pkt 2 i 3 – rozliczenie, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, oraz rozliczenie dotacji, o której mowa w art. 115 ust. 3, uwzględnia dane, o których mowa w art. 114 ust. 4, w zakresie wysokości przychodów uzyskanych w roku obrotowym lub – w przypadku realizacji zadania, którego dofinansowanie albo finansowanie ze środków publicznych trwa dłużej niż jeden rok – w latach obrotowych, w których podmiot wykonujący działalność leczniczą otrzymał środki publiczne.

3. W wyniku rozliczenia podmiot wykonujący działalność leczniczą, który uzyskał środki publiczne na realizację zadania, o którym mowa w art. 114 ust. 1 pkt 1, w odniesieniu do wydatkó w inwestycyjnych, oraz o którym mowa w art. 114 ust. 1 pkt 2 i 3, jest obowiązany dokonać zwrotu otrzymanych środków w kwocie przewyższającej wartość iloczynu kosztów rzeczywistych realizacji zadania i współczynnika Pn, a w przypadku wyższych kosztów rzeczywistych od kosztów planowanych, o których mowa w art. 114 ust. 4 – kosztów planowanych i współczynnika Pn, gdzie współczynnik 𝑃𝑛= [𝑎𝑛 𝑎𝑛+𝑏𝑛], a poszczególne symbole oznaczają:
   an – przychody podmiotu wykonującego działalność leczniczą z tytułu świadczeń opieki zdrowotnej finansowa- nych ze środków publicznych uzys kane w okresie, o którym mowa w ust. 2, bn – przychody podmiotu wykonującego działalność leczniczą z tytułu świadczeń opieki zdrowotnej finansowa- nych ze środków innych niż określone dla symbolu „ an” uzyskane w okresie, o którym mowa w ust. 2. 3a. Przepisu ust. 3 nie stosuje się, w przypadku gdy z umowy na podstawie której przekazano środki publiczne wynika zwrot środków w kwocie wyższej niż ustalona zgodnie z wzorem określonym w ust. 3.
4. Do umów na realizację zadań, o których mowa w art. 114 ust. 1 pkt 4, stosuje się przepisy o finansach publicznych.
   Art. 117. Zasady przekazywania i wykorzystania środków publicznych przez podmioty lecznicze będące jednostkami
   budżetowymi na cele określone w art. 114 ust. 1 określają przepisy o finansach publicznych.
   Art. 117a. W przypadku wieloletnich inwestycji budowlanych finansowanych lub dofinansowanych z budżetu państwa
   z części pozostającej w dyspozycji:

1. ministra właściwego do spraw zdrowia,
2. ministra właściwego do spraw wewnętrznych,
3. Ministra Obrony Narodowej
   – łączna kwota środków z budżetu państwa może być wyższa niż wartość kosztorysowa inwestycji określona przy rozpo- częciu jej realizacji, obejmująca koszty przygotowania do realizacji, koszty robót budowlanych, koszty nadzoru nad wyko- nywaniem robót budowlanych i koszty pierwszego wyposażenia.
   DZIAŁ VI
   Kontrola i nadzór
   Art. 118. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia ma prawo przeprowadzania kontroli podmiotów leczniczych pod względem:
4. zgodności z prawem;
5. medycznym.

2. W ramach kontroli, o której mowa w ust. 1 pkt 1, minister właściwy do spraw zdrowia jest uprawniony w szczegól- ności do:

1. wizytacji pomieszczeń;

2. obserwowania czynności związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych w sposób nienaruszający praw pacjenta;

3. oceny uzyskanej doku mentacji medycznej;

4. oceny informacji i dokumentacji innej niż dokumentacja medyczna;

5. oceny realizacji zadań określonych w regulaminie organizacyjnym w zakresie dostępności i jakości udzielanych świad- czeń zdrowotnych;

6. oceny realizacji zadań określo nych w regulaminie organizacyjnym w zakresie niewymienionym w pkt 5;

7. oceny gospodarowania mieniem oraz środkami publicznymi.

Dziennik Ustaw – 48 – Poz. 799

3. W ramach kontroli, o której mowa w ust. 1 pkt 2, minister właściwy do spraw zdrowia jest uprawniony do czynnoś ci wymienionyc h w ust. 2 pkt 1–3 i 5.
4. Czynności wymienione w ust. 2 pkt 2, 3 i 5 mogą być realizowane wyłącznie przez osobę wykonującą zawód medyczny.
   Art. 119. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia może zlecić przeprowadzenie kontroli, o której mowa w art. 118:

1. wojewodom;
2. konsultantom krajowym, o których mowa w ustawie z dnia 6 listopada 2008 r. o konsultantach w ochronie zdrowia;
3. jednostkom organizacyjnym podległym lub nadzorowanym przez tego ministra.

2. Minister właściwy do spraw zdrowia może zlecić, na podstawie umowy, odpłatne przeprowadzenie jednorazowej kontroli, o której mowa w art. 118 ust. 1 pkt 2:

1. organom samorządów zawodów medycznych;
2. medycznym towarzystwom naukowym;
3. uczelniom medycznym;
4. instytutom badawczym;
5. specjalistom z poszcze gólnych dziedzin medycyny.

3. Kontrola zlecana podmiotom, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i ust. 2 pkt 1–4, przeprowadzana jest przez osoby wykonujące zawód medyczny. Do kontroli zlecanej wojewodzie stosuje się art. 111 ust. 5.
4. Osobie przeprowadzającej kontrolę na podstawie ust. 1 i 2 przysługują uprawnienia określone odpowiednio w art. 118 ust. 2 lub 3.
5. Umowa, o której mowa w ust. 2, zawiera w szczególności określenie terminu przeprowadzenia kontroli oraz wyso- kości wynagrodzenia za jej przeprowadzenie.
   Art. 120. Minister właściwy do spraw zdrowia informuje podmiot tworzący o wynikach przeprowadzonej kontroli, o której mowa w art. 118 i art. 119. Art. 121. 1. Nadzór nad podmiotem leczniczym niebędącym przedsiębiorcą sprawuje podmiot t worzący.
6. Podmiot tworzący sprawuje nadzór nad zgodnością działań podmiotu leczniczego niebędącego przedsiębiorcą z prze- pisami prawa, statutem i regulaminem organizacyjnym oraz pod względem celowości, gospodarności i rzetelności.
7. W ramach nadzoru podm iot tworzący może żądać informacji, wyjaśnień oraz dokumentów od organów podmiotu leczniczego niebędącego przedsiębiorcą oraz dokonuje kontroli i oceny działalności tego podmiotu.
8. Kontrola i ocena, o których mowa w ust. 3, obejmują w szczególności:

1. realizację zadań określonych w regulaminie organizacyjnym i statucie, dostępność i jakość udzielanych świadczeń zdrowotnych;
2. prawidłowość gospodarowania mieniem oraz środkami publicznymi;
3. gospodarkę finansową.

5. Podmiot tworzący w razie stwierdzenia niezgodnych z prawem działań kierownika wstrzymuje ich wykonanie oraz zobowiązuje kierownika do ich zmiany lub cofnięcia. W przypadku niedokonania zmiany lub cofnięcia tych działań w wy- znaczonym terminie podmiot tworzący może rozwiązać z kiero wnikiem stosunek pracy albo umowę cywilnoprawną.
6. (uchylony)
7. Wnioski z kontroli, o której mowa w art. 89 ust. 5 pkt 7, przekazuje się niezwłocznie ministrowi właściwemu do spraw zdrowia.
8. Minister, centralny organ administracji rządowej lub wojewoda , będący podmiotem tworzącym, wykonuje kontrolę podmiotu leczniczego niebędącego przedsiębiorcą na zasadach i w trybie określonych w przepisach o kontroli w administracji
   rządowej.
   Art. 122. 1. Kontrolę, o której mowa w art. 118, art. 119 i art. 121 ust. 3, przeprowadza się na podstawie upoważnienia, udzielonego odpowiednio przez ministra właściwego do spraw zdrowia albo podmiot tworzący.
9. W ramach udzielonego upoważnienia kontrolujący ma prawo do:

1. wstępu do pomieszczeń podmiotu leczniczego;

2. wglądu do dokumentów i innych materiałów związanych z działalnością podmiotu leczniczego, z uwzględnieniem przepisów o ochronie informacji ustawowo chronionych;

Dziennik Ustaw – 49 – Poz. 799

3. przeprowadzania oględzin;
4. sprawdzania przebiegu określonych czynności;
5. żądania od kier ownika i pracowników podmiotu leczniczego ustnych i pisemnych wyjaśnień;
6. zabezpieczania dowodów.

3. Kierownik podmiotu leczniczego jest obowiązany do:

1. niezwłocznego przedstawiania na żądanie kontrolującego wszelkich dokumentów i materiałów niezbędnyc h do prze- prowadzenia kontroli oraz zapewnienia terminowego udzielania wyjaśnień przez pracowników;
2. zapewnienia warunków i środków niezbędnych do sprawnego przeprowadzenia kontroli, w szczególności udostępnia- nia, w miarę możliwości, oddzielnych pomieszcz eń z odpowiednim wyposażeniem;
3. sporządzenia na żądanie kontrolującego niezbędnych do kontroli odpisów, kserokopii lub wyciągów z dokumentów oraz zestawień i obliczeń opartych na dokumentach.

4. Z przeprowadzonej kontroli, sporządza się wystąpienie pokon trolne.
5. Na podstawie ustaleń kontroli podmiot tworzący albo minister właściwy do spraw zdrowia mogą przedstawić kierow- nikowi w wystąpieniu pokontrolnym zalecenia pokontrolne nakazujące usunięcie stwierdzonych nieprawidłowości.
6. Minister właściwy do sp raw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, szczegółowy sposób i tryb przeprowadzania kontroli, o której mowa w art. 118, art. 119 i art. 121 ust. 3, w tym warunki i tryb przygotowania oraz prowadzenia czynności
   kontrolnych, dokumentowania poszczególnych czynności kontrolnych, sporządzania wystąpień pokontrolnych, możliwości składania zastrzeżeń do ustaleń kontroli i ich rozpatrzenia oraz wzory dokumentów obowiązujących przy przeprowadzaniu czynności kontrolnych, mając na uwadze konieczność sprawnego i bezstronnego przeprowadzania kontroli.
7. Minister Obrony Narodowej, Minister Sprawiedliwości, minister właściwy do spraw wewnętrznych lub Szef Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, każdy w zakresie swojego działania, przeprowadzają kontrolę, o której mowa w art. 118 i art. 119, w sposób i w trybie określonych w rozporządzeniu wydanym na podstawie ust. 6. DZIAŁ VII
   Zmiany w przepisach obowiązujących
   Art. 123–189. (pominięte)
   DZIAŁ VIII
   Przepisy przejściowe, dostosowujące i końcowe
   Art. 190. Jeżeli podmiot tworzący przekształcił samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej w spółkę kapitałową na zasadach określonych w art. 69–82 w okresie do dnia 31 grudnia 2013 r., zobowiązania podmiotu tworzącego przejęte od samodzielnego publicznego zakładu opie ki zdrowotnej, o których mowa w art. 191 i art. 192 ust. 1, umarza się.
   Art. 191. Umorzeniu podlegają znane na dzień 31 grudnia 2009 r. zobowiązania podmiotu tworzącego przejęte od samo- dzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej wraz z odsetkami:

1. z tytułu podatków wobec budżetu państwa oraz należności celnych;

2. z tytułu składek na ubezpieczenia społeczne w części finansowanej przez pł atnika oraz na Fundusz Pracy, z wyjątkiem składek na ubezpieczenie emerytalne;

3. wobec Państwowego Funduszu Rehabil itacji Osób Niepełnosprawnych;

4. z tytułu:
   a) opłat za gospodarcze korzystanie ze środowiska w rozumieniu przepisów o ochronie i kształtowaniu środowiska,
   b) opłat za korzystanie ze środowiska w rozumieniu przepisów Prawa ochrony środowiska,
   c) opłat za s zczególne korzystanie z wód w rozumieniu przepisów Prawa wodnego
   – stanowiących przychody Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej oraz dochody budżetów powiatów i budżetów gmin, niezależnie od tego, na rachunek bankowy którego organu administracji publicznej opłaty te powinny być wpłacone przez zakład, z zastrze że- niem art. 195;

Dziennik Ustaw – 50 – Poz. 799

5. z tytułu administracyjnych kar pieniężnych określonych w przepisach ustaw wymienionych w pkt 4;
6. z tytułu opłat za użytkowanie wieczyste gruntów Skarbu Państwa w części stanowiącej dochód budżetu państwa;
7. z tytułu odsetek za zwłokę, opłaty prolongacyjnej, opłaty dodatkowej, kosztów upomnienia, od zaległości wymienio- nych w pkt 1–6. Art. 192. 1. Umorzeniu podlegają również:
8. zobowiązania z tytułów wymienionych w art. 191, w stosunku do których do dnia przekształcenia, o którym mowa w art. 80 ust. 1, zostały wydane decyzje rozkładające ich spłatę na raty lub odraczające termi n ich płatności, albo gdy zobowiązania te stanowią należności sporne;
9. opłaty prolongacyjne ustalone w związku z decyzjami, o których mowa w pkt 1;
10. koszty egzekucyjne dotyczące zobowiązań z tytułów wymienionych w art. 191.

2. Umorzeniu nie podlegają z obowiązania z tytułu:

1. zaległości podatkowych i celnych określonych w decyzji właściwego organu podatkowego lub organu celnego,
2. składek na ubezpieczenia społeczne i składek na Fundusz Pracy,
3. wpłat do Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełno sprawnych,
4. opłat i kar dla Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej, budżetów powiatów i budżetów gmin,
5. opłat za użytkowanie wieczyste gruntów Skarbu Państwa
   – określone w wyniku postępowania kontrolnego, jeżeli zaległości te określone zostały w związku z dokonywaniem czyn- ności prawnych mających na celu obejście przepisów podatkowych, o należnościach celnych, o ubezpieczeniach społecz- nych lub przepisów dotyczących wymiaru i poboru tych należności.
   Art. 193. Przychody z tytułu umorzenia zobowiązań, o których mowa w art. 191 i art. 192, nie stanowią przychodu w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym od osób prawnych, z wyjątkiem zobowiązań zaliczonych do kosztów uzys - kania przychodów.
   Art. 194. 1. Przepisy dotyczące umorzenia zobowiązań publicznoprawnych stosuje się odpowiednio do należności z tytułu zobowiązań podatkowych stanowiących dochody budżetów jednostek samorządu terytorialnego oraz zobowiązań publicznoprawnych, o których mowa w art. 192 ust. 2 pkt 4 i 5, w części dotyczącej przychodów wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej oraz dochodów budżetów powiatów i budżetów gmin, jeżeli organ stanowiący właściwej jednostki samorządu terytorialnego pode jmie uchwałę o umorzeniu tych należności.

2. Umorzenie należności jednostek samorządu terytorialnego z tytułu zobowiązań, o których mowa w ust. 1, nie uprawnia
   tych jednostek do rekompensaty ubytku ich dochodów z tego tytułu przez budżet państwa.
   Art. 195. 1. Podmiot tworzący przekazuje organom będącym wierzycielami zobowiązań, o których mowa w art. 191 i art. 192 ust. 1:

1. odpis postanowienia sądu o wpisie spółki do rejestru przedsiębiorców;
2. odpis postanowienia sądu o wykreśleniu samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej z Krajowego Rejestru Sądowego;
3. uwierzytelnioną kopię aktu przekształcenia.

2. Dokumenty określone w ust. 1 stanowią podstawę dla właściwych organów do wydania decyzji o umorzeniu zobowiązań . Art. 196. 1. Podmiot tworzący, który przekształcił samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej w spółkę kapitałową
   na zasadach określonych w art. 69–82, może ubiegać się w okresie do dnia 31 grudnia 2013 r. o dotację celową z budżetu państwa.

3. Jeżeli podmiotem tworzącym jest podmiot, o którym mowa w art. 6 ust. 1, który spełnia warunki do uzyskania dotacji , podmiot ten otrzymuje środki finansowe na cele, o których mowa w art. 201, w drodze przeniesienia wydatków w budżecie państwa dokonanego przez mini stra właściwego do spraw finansów publicznych na wniosek ministra właściwego do spraw zdrowia.

Dziennik Ustaw – 51 – Poz. 799

Art. 197. Warunkami uzyskania dotacji są:

1. wpisanie spółki powstałej z przekształcenia samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej do rejestru przed- siębiorców nie później niż w dniu 31 grudnia 2013 r.;
2. spełnienie warunku polegającego na:
   a) zawarciu ugody z wierzycielami w zakresie zobowiązań cywilnoprawnych podmiotu tworzącego przejętych od samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, obejmuj ącej co najmniej częściowe umorzenie tych zobowiązań
   lub odsetek od nich, lub
   b) istnieniu w dniu przekształcenia przejętych przez podmiot tworzący zobowiązań cywilnoprawnych wynikających z zaciągniętych kredytów bankowych, o których mowa w art. 34 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 15 kwietnia 2005 r. o pomocy publicznej i restrukturyzacji publicznych zakładów opieki zdrowotnej, lub
   c) uiszczeniu przez podmiot tworzący, który przekształcił samodzielny publi czny zakład opieki zdrowotnej w spółkę
   kapitałową, podatku od towarów i usług od wniesionego do tej spółki aportu, lub
   d) istnieniu w dniu przekształcenia zobowiązania wynikającego z pożyczki udzielonej przez podmiot tworzący samo- dzielnemu publicznemu zakładowi opieki zdrowotnej do dnia 31 grudnia 2009 r., lub
   e) poniesieniu kosztów określenia wartości rynkowej nieruchomości w sposób, o którym mowa w art. 82 ust. 1 i 2, lub f) spłacie przez podmiot tworzący, który przekształcił samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej w spółkę kapitałową, kredytów bankowych zaciągniętych przez samodzielny publiczny zakład opieki zdrowotnej poręczo- nych przez ten podmiot, dokonanej do dnia 31 grudnia 2009 r. Art. 198. 1. Wniosek o udzielenie dotacji albo przekazanie środków, o których mowa w art. 196 ust. 2, składa się do minis tra właściwego do spraw zdrowia wraz z dokumentami potwierdzającymi spełnienie przesłanek określonych w art. 197.

2. Wniosek zawiera:

1. proponowaną kwotę dotacji, stanowiącą wartość:
   a) umorzonych wierzytelności lub odsetek, o których mowa w art. 197 pkt 2 lit. a, lub
   b) zobowiązań, o których mowa w art. 197 pkt 2 lit. b, lub
   c) uiszczonego podatku, o którym mowa w art. 197 pkt 2 lit. c, lub
   d) pozostałego do spłaty zobowiązania, o którym mowa w art. 197 pkt 2 lit. d, według stanu na dzień przekształc enia, jednak nie większą, niż pozostała do spłaty w dniu 31 grudnia 2009 r., lub
   e) kosztów określenia wartości rynkowej nieruchomości w sposób, o którym mowa w art. 82 ust. 1 i 2, lub
   f) spłaconych przez podmiot tworzący do dnia 31 grudnia 2009 r. kredytó w bankowych, o których mowa w art. 197 pkt 2 lit. f;
2. planowany podział proponowanej kwoty dotacji albo środków, o których mowa w art. 196 ust. 2, na cele określone w art. 201.

3. Wniosek składa się nie później niż do dnia 31 grudnia 2013 r. Wniosek złożony po tym dniu podlega zwrotowi bez rozpatrzenia.
4. Przepis ust. 3 zdanie drugie stosuje się również w przypadku złożenia wniosku po wyczerpaniu środków przewi- dzianych w budżecie państwa na dotacje.
5. Wnioski rozpatruje się według kolejności ich wpływu.
   Art. 199. 1. Dotacji udziela się albo przekazanie środków, o których mowa w art. 196 ust. 2, następuje, zgodnie z wnios - kiem określonym w art. 198, w wysokości sumy:

1. umorzonych wierzytelności lub odsetek, o których mowa w art. 197 pkt 2 lit. a, lub

2. zobowiązań, o których mowa w art. 197 pkt 2 lit. b, lub

3. wartości uiszczonego podatku, o którym mowa w art. 197 pkt 2 lit. c, lub

Dziennik Ustaw – 52 – Poz. 799

4. zobowiązania, o którym mowa w art. 197 pkt 2 lit. d, lub
5. kosztów, o których mowa w art. 197 pkt 2 lit. e, lub
6. wartości spłaconych kredytów bankowych, o których mowa w art. 197 pkt 2 lit. f.

2. Suma dotacji oraz środków, o których mowa w art. 196 ust. 2, udzielonych podmiotom tworzącym nie może prze- kroczyć kwoty określonej w art. 203. Art. 200. Mini ster właściwy do spraw zdrowia przekazuje dotację celową podmiotowi tworzącemu, który spełnił warunki
   uzyskania dotacji, na podstawie umowy.
   Art. 201. Dotację albo środki, o których mowa w art. 196 ust. 2, przeznacza się na spłatę zobowiązań podmiotu two- rzącego przejętych od samodzielnego publicznego zakładu opieki zdrowotnej, odsetek od nich lub pokrycie kosztów prze- kształcenia, w tym kosztów określenia wartości rynkowej nieruchomości w sposób, o którym mowa w art. 82 ust. 1 i 2. Art. 202. Dotacja niewykor zystana albo niewłaściwie wykorzystana podlega zwrotowi na zasadach określonych w przepisach o finansach publicznych.
   Art. 203. W budżecie państwa na dotacje i środki finansowe, o których mowa w art. 196 ust. 2, przeznacza się łącznie kwotę 1400 mln zł.
   Art. 204. 1. (uchylony)
3. Publiczne zakłady opieki zdrowotnej działające na podstawie dotychczasowych przepisów stają się z dniem wejścia
   w życie niniejszej ustawy podmiotami leczniczymi niebędącymi przedsiębiorcami. W terminie do dnia 31 grudnia 2012 r. kierownicy tych podmiotów dostosują ich działalność oraz statut i regulamin organizacyjny do przepisów niniejszej ustawy oraz dokonają zgłoszenia do rejestru. Wnioski w tej sprawie są wolne od opłat.
4. Kierownicy publicznych zakładów opieki zdrowotnej i rady społeczne tych zakładów stają się z dniem wejścia w życie
   niniejszej ustawy kierownikami podmiotów leczniczych niebędących przedsiębiorcami i radami społecznymi tych podmiotów.
   3a. Do kierowników, o których mowa w ust. 3, nie stosuje się przepisów art. 49, chyba że podmiot tworzący postanowi inaczej.
5. Wszczęte i niezakończone przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy postępowania:

1. w sprawie wpisania, wykreślenia i zmian w rejestrze zakładów opieki zdrowotnej prowadzonym na podstawie dotych- czasowy ch przepisów, podlegają umorzeniu z mocy prawa;
2. w sprawie wpisów w Krajowym Rejestrze Sądowym prowadzone na podstawie dotychczasowych przepisów wobec samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej są prowadzone po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy;
3. w sprawie czasowego zaprzestania działalności są prowadzone po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy;
4. prowadzone na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 kwietnia 2005 r. o pomocy publicznej i restrukturyzacji publicznych
   zakładów opieki zdrowotnej wobec samodzielnych publicznych zakładów opieki zdrowotnej są prowadzone na dotych- czasowych zasadach.

5. W zakresie nieuregulowanym w ust. 4 do postępowań wszczętych i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy s tosuje się przepisy dotychczasowe.

6. Jeżeli przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy ostateczna decyzja administracyjna została wydana na rzecz zakładu opieki zdrowotnej będącego jednostką organizacyjną osoby prawnej lub podmiotu nieposiadającego oso bowości prawnej, z mocy prawa decyzja ta staje się decyzją administracyjną wydaną na rzecz podmiotu leczniczego, którego jed- nostką był dotychczasowy zakład opieki zdrowotnej.
   Art. 205. Z dniem wejścia w życie ustawy niepubliczne zakłady opieki zdrowotnej s tają się przedsiębiorstwami pod- miotów leczniczych.
   Art. 206. Podmioty prowadzące zakłady opieki zdrowotnej w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy, dostosują swoją
   działalność, w zakresie nieuregulowanym w art. 204 ust. 1–4, do przepisów ustawy w terminie do dnia 31 grudnia 2012 r. Art. 207. 1. Podmiot wykonujący działalność leczniczą w dniu wejścia w życie ustawy, niespełniający wymagań,
   o których mowa w art. 22 ust. 1, dostosuje pomieszczenia i urządzenia do tych wymagań do dnia 31 grudnia 2017 r.

7. Podmiot wykonujący działalność leczniczą przedstawi organowi prowadzącemu rejestr program dostosowania tego podmiotu do wymagań, o których mowa w art. 22 ust. 1, w terminie do dnia 31 grudnia 2012 r., zaopiniowany przez właś - ciwy organ Państwowej Inspekcji Sa nitarnej. Opinia ta jest wydawana w drodze decyzji administracyjnej.

Dziennik Ustaw – 53 – Poz. 799

3. Podmiot, o którym mowa w ust. 1, który co najmniej częściowo nie zrealizuje programu dostosowania, o którym mowa w ust. 2, może wystąpić do właściwego organu Państwowej Inspekcji Sanit arnej z wnioskiem o wydanie opinii o wpływie niespełniania wymagań, o których mowa w art. 22 ust. 1, na bezpieczeństwo pacjentów. Opinia ta jest wydawana w formie postanowienia.
4. Organ Państwowej Inspekcji Sanitarnej przekazuje postanowienie, o którym mo wa w ust. 3, właściwemu organowi prowadzącemu rejestr.
   Art. 208. 1. Organy prowadzące dotychczasowe rejestry praktyk lekarzy, pielęgniarek i położnych prowadzą te rejestry na dotychczasowych zasadach do dnia 31 grudnia 2011 r.
5. Osoby wykonujące zawód med yczny w ramach praktyki zawodowej dostosują swoją działalność do przepisów ustawy w terminie do dnia 31 grudnia 2012 r. Art. 209. 1. Osoby, które przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy uzyskały tytuł specjalisty w dziedzinie mającej
   zastosowanie w ochronie zdrowia, zachowują dotychczasowe uprawnienia bez konieczności odbycia specjalizacji.
6. Osoby, które przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy rozpoczęły specjalizację zgodnie z przepisami wydanymi
   na podstawie art. 10 ust. 5 ustawy , o której m owa w art. 220 pkt 1, kontynuują ją na podstawie dotychczasowych przepisów.
7. W okresie 5 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy mogą być rozpoczynane nowe specjalizacje mające na celu uzyskanie tytułu specjalisty w dziedzinie mającej zastosowanie w ochronie zdrowia, zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie art. 10 ust. 5 ustawy , o której mowa w art. 220 pkt 1. Art. 210. 1. Pracownicy zatrudnieni w zakładach opieki zdrowotnej stają się pracownikami odpowiednich podmiotów leczniczych.
8. Strony umów o pracę lub umów cywilnoprawnych zawartych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy z ordy- natorami – kierownikami klinik oraz ordynatorami oddziałów klinicznych dostosują łączące ich stosunki prawne do przepisów niniejszej ustawy w terminie 4 miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
9. Członkowie rad nadzorczych pierwszej kadencji w spółkach, o których mowa w art. 41 ust. 2, którzy nie złożyli egzaminu, o którym mowa w przepisach o komercjalizacji i prywatyzacji, są obowiąz ani do złożenia tego egzaminu w ter- minie 6 miesięcy od dnia powołania, chyba że zostali zwolnieni z obowiązku z łożenia tego egzaminu zgodnie z przepisami o komercjalizacji i prywatyzacji.
   Art. 211. Umowy o udzielenie zamówienia zawarte na podstawie art. 35a ustawy, o której mowa w art. 220 pkt 1, reali- zowane w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy zachowują ważność po tym dniu przez okres, na jaki zostały zawarte.
   Art. 212. 1. Przepisy art. 4 ust. 3 pkt 1, art. 17–19, art. 100 ust. 4, art. 101 ust. 3 i art. 102 ust. 3, w zakresie w jakim dotyczą umowy, o której mowa w art. 25, stosuje się od dnia 1 stycznia 2012 r.
10. Jeżeli umowa obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej została zawarta przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy na pods tawie przepisów ustawy, o której mowa w art. 14820), ustawy, o której mowa w art. 17221), oraz ustawy, o której mowa w art. 220 pkt 1, a okres, na jaki została zawarta, upływa po tym dniu, nową umowę ubezpie- czenia odpowiedzialności cywilnej zawiera się naj później w ostatnim dniu okresu obowiązywania dotychczasowej umowy, nie później jednak niż do dnia 31 grudnia 2012 r. Art. 213. Osoby, które przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy uzyskały uprawnienia na podstawie art. 2 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 30 października 2002 r. o zaopatrzeniu z tytułu wypadków lub chorób zawodowych powstałych w szcze- gólnych okolicznościach ( Dz. U. poz. 1674, z późn. zm.22)), zachowują te uprawnienia również po tym dniu.
    Art. 214. 1. W okresie od dnia 1 lipca 2011 r. do dnia 1 lipca 2014 r. czas pracy pracowników komórek organizacyjnych
    (zakładów, pracowni):

1. radiologii, radioterapii, medycyny nuklearnej – stosujących w celach diagnostycznych lub leczniczych źródła promienio- wania jonizującego,

2. fizykoterapii, patomorfologii, histopatologii, cytopatologii, cytodiagnostyki, medycyny sądowej lub prosektoriów
   – w zakresie określonym w ust. 2, nie może przekraczać 5 godzin na dobę i przeciętnie 25 godzin na tydzień w przeciętnie pięciodniowym tygodniu pracy w przyjętym okresie rozliczeniowym.

3. Artykuł 148 zawiera zmiany do ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty .

4. Artykuł 172 zawiera zmiany do ustawy z dnia 27 sierpnia 2 004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych .

5. Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2003 r. poz. 760, 874 i 1143, z 2004 r. poz. 1264 i 2135, z 2005 r. poz. 1366 oraz z 2009 r. poz. 825, 1040 i 1052.

Dziennik Ustaw – 54 – Poz. 799

2. Czas pracy, o którym mowa w ust. 1, stosuje się do pracowników na stanowiskach pracy w:

1. komórkach organizacyjnych (zakładach, pracowniach): radiologii, radioterapii i medycyny nuklearnej, jeżeli do ich podst awowych obowiązków należy:
   a) stosowanie w celach diagnostycznych lub leczniczych źródeł promieniowania jonizującego, a w szczególności: wykonujących badania lub zabiegi, asystujących lub wykonujących czynności pomocnicze przy badaniach lub zabiegach, obsł ugujących urządzenia zawierające źródła promieniowania lub wytwarzające promieniowanie joni- zujące, lub wykonujących czynności zawodowe bezpośrednio przy chorych leczonych za pomocą źródeł promieniotwór- czych , lub b) prowadzenie badań naukowych z zastosowani em źródeł promieniowania jonizującego, lub
   c) dokonywanie pomiarów dozymetrycznych promieniowania jonizującego związanych z działalnością, o której mowa w lit. a i b;
2. komórkach organizacyjnych (zakładach, pracowniach) fizykoterapeutycznych, jeżeli do ic h podstawowych obowiąz- ków należy kontrolowanie techniki stosowanych zabiegów lub samodzielne wykonywanie zabiegów;
3. komórkach organizacyjnych (zakładach, pracowniach): patomorfologii, histopatologii, cytopatologii i cytodiagnos tyki, jeżeli do ich podsta wowych obowiązków należy:
   a) przygotowywanie preparatów lub
   b) wykonywanie badań histopatologicznych i cytologicznych;
4. komórkach organizacyjnych (zakładach, pracowniach): patomorfologii, medycyny sądowej oraz prosektoriach, jeżeli do ich podstawowych ob owiązków należy:
   a) wykonywanie sekcji zwłok lub
   b) wykonywanie badań patomorfologicznych i toksykologicznych, lub
   c) pomoc przy wykonywaniu sekcji zwłok oraz badań patomorfologicznych i toksykologicznych, lub
   d) pobieranie narządów i tkanek ze zwłok.
   Art. 215. Do rozliczania środków z dopłat do oprocentowania kredytów udzielonych lekarzom, lekarzom dentystom, pielęgniarkom, położnym i technikom medycznym, przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, uzyskanych na podstawie
   ustawy z dnia 24 sierpnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych lekarzom, lekarzom stomatologom, pielęgniarkom, położnym i technikom medycznym oraz o umarzaniu tych kredytów (Dz. U. poz. 1406 oraz z 2002 r. poz. 1209 ) oraz umorzenia i zwrotu tych środków stosuje się przepisy dotychczasowe.
   Art. 216. Obowiązek podmiotu tworzącego dotyczący zmiany formy organizacyjno -prawnej samodzielnego publicz nego
   zakładu opieki zdrowotnej albo jego likwidacji, jeżeli ujemny wynik finansowy tego zakładu nie może być pok ryty w sposób określony w art. 59, powstaje po raz pierwszy po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego za pierwszy rok obrotowy rozpoczęty po dniu wejścia w życie niniejszej ustawy.
   Art. 217. 1. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy rejestr:
5. zakładów opieki zdrowotnej prowadzony na podstawie przepisów ustawy, o której mowa w art. 220 pkt 1,
6. indywidualnych, indywidualnych specjalistycznych i grupowych praktyk lekarskich,
7. indywidualnych, indywidualnych specjalistycznych i grupowych praktyk pielęgniarek i położnych
   – stają się rejestrem.

2. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy wpisy w rejestrach, o których mowa w ust. 1, stają się wpisami w rejestrze.

3. Do dnia 31 grudnia 2012 r. podmiot wykonujący działalność leczniczą dokona zmian wpi sów w rejestrze w zakresie wynikającym z niniejszej ustawy. Wnioski o zmianę wpisów są wolne od opłat.

4. Z dniem wejścia w życie niniejszej ustawy organem prowadzącym rejestr właściwym dla dotychczasowych zakła- dów opieki zdrowotnej, dla których właściwym organem był minister właściwy do spraw zdrowia, jest wojewoda właściwy ze względu na siedzibę podmiotu leczniczego.

5. Minister właściwy do spraw zdrowia przekaże właściwym wojewodom nieodpłatnie, za potwierdzeniem odbioru, w terminie 10 miesięcy od dnia w ejścia w życie niniejszej ustawy, wszelką dokumentację związaną z prowadzeniem tego rejestru.

Dziennik Ustaw – 55 – Poz. 799

6. Jednostka, o której mowa w art. 106 ust. 2:

1. dostosuje system teleinformatyczny obsługujący rejestr zakładów opieki zdrowotnej do wymagań przewidzianych dla rejestru, określonych w ustawie;
2. wyposaży podmioty prowadzące dotychczas rejestry indywidualnych, ind ywidualnych specjalistycznych i grupowych praktyk lekarskich oraz pielęgniarek i położnych w system teleinformatyczny obsługujący rejestr.

7. W dotychcz asowym siedmiocyfrowym numerze księgi rejestrowej podmiotu leczniczego, o którym mowa w ust. 4:

1. dwie pierwsze cyfry „99” zastępuje identyfikator terytorialny województwa, na którego obszarze znajduje się siedziba podmiotu leczniczego;
2. trzecią cyfrę „ 0” zastępuje się cyfrą „9”.
   Art. 218. 1. Ilekroć przepisy odrębne nakładają obowiązek na zakład opieki zdrowotnej albo przyznają takiemu zakładowi
   prawo, te obowiązki albo prawa dotyczą podmiotu leczniczego.

2. Ilekroć w przepisach odrębnych jest mowa o zakładzie opieki zdrowotnej, rozumie się przez to przedsiębiorstwo podmiotu leczniczego.
   Art. 219. 1. Akty wykonawcze wydane na podstawie art. 9 ust. 3, art. 10 ust. 4, art. 21a ust. 2 i art. 66 ust. 4 ustawy , o której mowa w art. 220 pkt 1, zachowują moc do dnia wejścia w życie odpowiednich aktów wykonawczych wydanych na podstawie art. 22 ust. 5, art. 36 ust. 6, art. 50 ust. 2 i art. 122 ust. 6 niniejszej ustawy, jednak nie dłużej niż do dnia 31 grudnia 2012 r.
3. Akt wykonawczy wydany na pod stawie art. 10 ust. 5 ustawy , o której mowa w art. 220 pkt 1, zachowuje moc przez okres 5 lat od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.
4. Zachowany w mocy akt wykonawczy, o którym mowa w ust. 2, może być zmieniony przez ministra właściwego do spraw
   zdrowia, w drodze rozporządzenia, w granicach określonych w art. 10 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 220 pkt 1. Art. 220. Tracą moc:

1. ustawa z dnia 30 sierpnia 1991 r. o zakładach opieki zdrowotnej ( Dz. U. z 2007 r. poz. 89, z późn. zm.23));

2. ustaw a z dnia 24 sierpnia 2001 r. o dopłatach do oprocentowania kredytów udzielanych lekarzom, lekarzom stomato- logom, pielęgniarkom, położnym oraz o umarzaniu tych kredytów ( Dz. U. poz. 1406 oraz z 2002 r. poz. 1209).
   Art. 221. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2011 r., z wyjątkiem art. 17 ust. 2 i 3, art. 25, art. 88 ust. 3, art. 106 ust. 2 zdanie trzecie, ust. 3 pkt 13, ust. 4 pkt 11 i ust. 5, art. 148 pkt 6 oraz art. 172 pkt 10, które wchodzą w życie z dniem 1 stycznia 2012 r.

3. Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2007 r. poz. 849, 1172, 1240 i 1290, z 2008 r. poz. 1056 i 1570 , z 2009 r. poz. 100, 641, 817, 1241 i 1707, z 2010 r. poz. 620, 679 i 1507 oraz z 2011 r. poz. 235.